1905 N". 91.
Donderdag 3 Augustus.
92stc jaargang.
37 FEUILLETON.
Uit het leven
mijner oude vriendin.
GOIRANT.
Uitgave van de Naaml. Vennootschap „Goesche Courant". Directeur-Hoofdredacteur R. Q. Rijkens.
De uitgave dezer Courant geschiedt Maandag-, Woensdag- en Vrjjdagavond
uitgezonderd op feestdagen.
Fr ga per kwartaal, zoo binnen als buiten Goes, jf
Afzonderlgke nommeis 3 cent.
Inzending van adveidantiën yó-ss* 2 u«*an op den dag dec*
uitgave.
De prg'fl der gewone advertentiën is van 1-5 regels 50 cent, eiken regel meer 10 ct.
Bg directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prjj»
slechts tweemaal berekend.
Geboorte-, huwoljjki- en doodberichten en de daarop betrekking hebbende
dankbetuigingen worden van 110 regel» f 1,berekend.
Aanvragen om en vermelding van liefdegaven 5 cent per regel.
Een goed denkbeeld.
Internationale kinderruil" luidde de
eenigszins zonderlinge titel van een ar
tikel in een Duitsch blad, dat we onlangs
in handen kregen.
Onze opmerkzaamheid was opgewekt
en toen we het artikel ten einde hadden
gelezen, vonden we het daarin aange-
prezene zoo eenvoudig, zoo pracfciseh, dat
we ons voornamea te zijner tijd de hoofd
gedachte van dat stukje aan onze lezers
eens méo te deelen.
Het bevatte een aangenaam geschreven
verhaal van een jongemeisjes-kraasj", dat
voor 't laatst vóór de groote vacantia
samenkwam.
De leden van het gezelschap, wier
ouders in goeden doen verkeerden, gaven
hoog op van de prachtige reisjes, die zjj
zouden doen, en van de vreemde plaatsen,
waar zij zouden gaan logeeren.
Eén meisje zou naar Brussel gaan, een
tweode naar Engeland, een derde naar
Zwitserland. De respectievelijke papa's
waren goed voor de onkosten.
Terwjjl ze zoo zitten te genieten in
het vooruitzicht van de genoegens, die
haar wachten, komt Nelly Birckhammer
de kamer binnenstormen met den juich
toon >Ik ga naar Florence en het kost
nietsDe meisjes, die wel weten, dat
haar vader slechts een middelmatig in
komen geniet en een groot huisgezin
heeft te onderhouden, kg ken verbaasd en
zes paar vragende oogen zeggen Nelly,
dat zij een nadere verklaring schuldig is.
Deze kwam in den volgenden vorm
Heelemaal niets, is eigenlijk te kras
uitgedrukt, de reiskosten moet papa be
talen, maar dat is dan ook alles. Ik kan
dus wel zeggen, dat mijn verblijf te Flo
rence mijne ouders zoo goed als niets
kost. Dat komt zoo: Ik ga inwonen in
het huisgezin van een Italiaanschen post
directeur en zal daar voor bet half jaar,
dat ik er blijf, niets behoeven te betalen.
Die Italiaansche familie heeft een dochter
van mijn leeftjjd, waar ik dus een ge
zellige vriendin aan kan krijgon. Ik heb
dan tevens een mooie gelegenheid om
Italiaansch te leeren en leer haar Duitsch.
Terwjjl ik daar ben, logeert een zoon
van dien mijnheer bij ons Die wil graag
Duitsch leeren, omdat hg dat later noodig
zal hebben. Zijn ouders betalen natuurlijk
ook geen kostgeld voor hem, evenmin
als mijn ouders dat voor mij doen. Zij
ruilen om voor een half jaar. Is dat niet
heerljjk
Verdere vragen van het kransje lokkon
verdere antwoorden uit en zoo vertelt
Nelly, dat er in Parijs, Boulevard Ma
genta, een internationaal bureau bestaat,
dat zicb belast om dergeljjken inter
nationalen kinderruil te bewerkstelligen.
Personen, die maatschappelijk ongeveer
in dezelfde omstandigheden verkeeren,
zoekt dat bureau bij elkaar. Het verschaft
eerst allerlei inlichtingen en brengt later
de personen tegen een niet hoog tarief
Door W. Heimburg.
Vertaling van mej. J. A. v. d. L.
Johan kwam zeggen, dat er gedekt was,
en nu maakte men zich gereed aan tafel
te gaan.
♦Moeten wjj dan maar zonder Eber-
hardt en Ruth soapeeren vroeg Hanna.
♦Neen," zei de barones, ♦roep zo maar
eens even."
♦Ga je mee, Greet?" vroeg Hanna.
♦Kom, we zullén het vergeetachtige ge
zelschap eens voor den dag gaan halen",
vervolgde ze, mg meetrekkend.
♦Ga maar alleen, Hanna
♦Toe, neen, ik ben bang op den langen
corridor."
♦Laat Johan dan gaan," stelde ik voor.
Neen, toe kom mee, we zullen ze eens
verschrikken."
Ik beefde van ontroering, maar zij trok
mg mee.
♦Hoor, ze praten," zei ze zacht, toen
we in het schemerig verlichte salon der
gravin gekomen waren. Door de zware,
donkerroode portióres drong eene scheme
ring van licht, afkomstig uit het kleine
boudoir, en nu klonk Ruth's zilverrein
lachje, en boorde ik haar zeggen»Wat
zet je toch een vreemd gezicht, neef, ik
yind die handel wij ze zeer gepast. Alleen
wilde ik, dat de beslissende stap nu maar
spoedig in allen vorm geschiedde, doch
wie weet hoe lang dat nog duurt. Deze
dorpsschoone denkt zeker, dat het tot den
goeden toon behoort, hare openlijke ver
loving met haar plecbtigetf aanbidder nog
wat te verschuiven, ofschoon zjj het, naar
met elkander in correspondentie. Het
verdere volgt dan vanzelf.
Tot zoover het verhaal in het Duitsche
blad. Daar zit een gedachte in, die, met
de noodige wijziging in de uitvoering,
ook hier wel kan worden gepropageerd
met vrucht, ten bate van Nederlandsche
kinderen.
Vreemde oogen maken menschen",
zeiden onze voorouders en nog steeds
geldt het als heilzaam voor onze jonge
lieden, als zjj ook eens ♦de beeneD onder
andermans tafel leeren steken." Zjj worden
er vrjjer door. Zij worden door het
vreemde opgevoed, leeren zich beter schik
ken, kortom een verblijf buitensbuis, al
is het dan ook maar voor eenige weken,
is heilzaam voor menig kind, dat bezig
is aan de kinderschoenen te ontwassen.
Velen onder de meergegoeden, die deze
behoefte voor hunne kinderen gevoelen,
zoeken daarom voor hen een kostschool,
waar zjj behalve de noodige kennis, ook
andere dingen leeren, die hun in het
latere leven te pas komen.
Maar hoevelen zijn er niet, die er uit
finantiëol oogpunt niet aan kunnen denken
om het altijd vrjj hooge bedrag voor een
pensionaat te betalen en die toch ook
wel graag hun zoon of dochter eens
eenigen tjjd van huis zouden willen
zenden.
Welnu, hun wordt hier boven een weg
gewezen. Wjj hebben niet onderzocht of
er in Parjjs op den Boulevard Magenta
werkeljjk zulk een bureau bestaat. Het
is ook niet noodig om onze kinderen
beel naar Florence of een andere ver
verwjjderdo plaats te laten gaan. Maar
toch ligt er in de gedachte van zulk
een tijdelijken kinderruil tusschen families,
die in ongeveer gelijke levensomstandig
heden verkeeren, iets dat in de practjjk
voor't binnenland ook te verwezenlijken is.
Zoowel door middel van advertenties
als door particuliere correspondenties
met bekende collega's en andere personen
kan men een dergeljjk plan ten uitvoer
brengen.
Hier in Zuid-Beveland is het reeds in
practijk gebracht door enkele boeren, die
hunne zoons naar Groningen zonden en
daarvoor in ruil een boerenzoon uit die
provincie zoolang in hun huis opnamen.
Dat was uit het oogpunt om het land
bouwbedrijf in zjjn verschillende opvat
tingen ie leeren kennen.
Men kan dat uitbreiden. Families uit
de stad kunnen ruilen met families op
het land huisgezinnen aan zee met huis
gezinnen uit het binnenland.
Vooral in den vacantietjjd, nu de va-
cantiekaarten hot reizen goedkooper ma
ken, is het een geschikt oogenblik om
het plan oens te overwegen.
Buitenland.
Rusland.
Het sehjjnt, dat do regeering begrepen
heeft met een ontwerp-grondwet en met
Lisette mij zei, samen volkomen eens zjjn.
Nu, zij was altijd wat trotsch en doet
zeker de manieren der ♦beau monde" na,
zooveel zjj er van kent. Maar het wordt
tjjd dat ik je vrjjlaat, Wilhelm, men
maakt zich zeker al gereed voor 't souper.
Ik wensch je een ♦bon appetit" en veel
genoegen, Bergen zal wel voor leerrjjke
conversatie zorgen".
♦Je moet mee, Ruth zei Eberhardt.
♦Nooit 1" riep ze uit. »Ik kan die men
schen, met hun burgerljjko manieren, niet
uitstaan. Die juffr. Gretha zal er wel
weer zijn met haar onveranderlijk madon
nagezicht de jonge dominé zal natuur-
ljjk haar en zij hem toelachen, Hanna zal
dadeljjk na tafel eene ellenlange, wollen
kous voor den dag halen en zich met het
gezicht eener deftige huismoeder op de
canapé neerzetten neen, om alles in
de wereld, ik doe het niet, ik krjjg al
kramp als ik er aan denk".
♦En zoo wreed wil je dan zijn, om mjj
beneden naar je bjjzjjn te laten smachten
♦Oui, mon cher, allez vous seul".
Maar wat moet ik daar alleen Oom
0D tante, Bergen en Hanna, de dominé
en en Zjjn® stem klonk opeens
dof en gedwongen. >Toe, ik smeek je er
om", en zijn stem klonk bjjna heftig,
♦bom mee naar beneden, of anders bljjf
ik hier moet ik daar dan dat alles aan
zien, zonder er aan deel te kunnen nemen
Ga mee", lachte hij, >dan vormen wij
juist drie paren en kunnen we zooals in
de middeleeuwen het hof maken en ge
maakt worden, en jij, die op dat punt
ervaring hebt, kunt uitmaken, welke
cavalier zijn dame het hoogst vereert".
Qanna drukte krampachtig mjjne hand,
haar gezicht was donkerrood, terwjjl
mijne knieën knikten zoodat ik mg bjjna
niet overeind kon houden maar als vast
genageld hingen mjj no oogen aan de
een volksvertegenwoordiging, zooals die
door Jloeligya waren ontworpen, de ge
moederen in het land niet tot rust te
bunnen brengen. Onder voorzitterschap
van den Tsaar is men dan ook aan het
veranderen gegaaD, zoodat volgens de
laatste mededeelingen een nieuw ontwerp
is samengesteld, dat heel weinig over
eenkomst vertoont met het eerste.
Men zegt, dat de verkiezingen zullen
plaats hebben binnen twee maanden en
de volksvertegenwoordiging dertig dagen
later zal samenkomen. Deze heele ge
schiedenis schijnt evenwel weinig anders
te zijn dan vertoon om de bevolking te
kalmeeren en te brengen in een stem
ming, waarin zjj het zullen goedkeuren,
wanDeer straks, bjj het mislukken van
de vredesonderhandelingen, de Tsaar zal
proclameeren, dat de oorlog wordt voort
gezet.
Den 12den Augustus is het de ver
jaardag van den troonopvolger, misschien
dat dan die proclamatie al kan verschjj-
nen voor dien tjjd moet das de voor
bereiding gereed zijn van de instelling
van een parlement. Maar dat parlement
zal, ook volgens het nieuwste plan, niet
veel anders dan een schjjnvertegenwoor-
diging worden zonder rechten van be-
teekenis en vergaderend met gesloten
deuren.
Alles moot gaan achter gesloten deu
ren, het maatschappelijk loven onmogeljjk
worden gemaakt, de ware toestand ver
borgen big ven, de werkelijke feiten mo
gen niet aan het volk worden getoond.
Er is nu zolfs aan correspondenten van
vreemde bladen verboden berichten te
zenden over onlusten onder de troepen
en de deserties, die bjj massa's plaats
hebben.
GOES, 2 Aug. 1905.
De Dinsdag gehouden stemming
voor een lid der Tweede Kamer in het
district Zutphen had tot resultaat, da*
worden uitgebracht 6787 stemmen (er
zijn 8175 kiezers), waarvan verkregen
de heeren F. Lieftinck (lib.) 3035, W. P.
G. Helsdingen (s.-d.) 917 en R. P. J.
Tutein Nolthenius (nat.-hist.) 2835. Er
is dus herstemming tusschen de heeren
Lieftinck en Tutein Nolthenius.
Bij de stemming op 16 Juni j.l. zijn
er in het district Zutphen uitgebracht
7475 geldige stemmen, waarvan de heeren
Goeman Borgesius (L. U.), Van der Goes
(8oc.-dem.) en Talma (antir,) er resp. ver
kregen 3484, 623 en 3368.
lerseke. In de Maandagavond ge
houden raadsvergadering werd na de
lezing der notulen het eerst voorgelezen
het proces-verbaal van kasopneming op
26 Juni. In kas was en moest zijn f 5441.
Ingekomen waren de goedkeuring van
verschillende raadsbesluiten en de kennis
gevingen van de herkozen raadsleden,
dat zjj hunne benoeming aannamen.
Van P. Mieras alhier kwam een ver
zoek in behandeling om den aanleg van
donkerroode portière en met gespannen
aandacht luisterde ik.
♦Eh bien 1" zeido Ruth. ♦Ik zal het
doen, en mee naar beneden gaan, maar
onder eene voorwaardeje moogt mjjD
weduwenkapje niet over het hoofd zien,
liefste neef!" Zij legde op het
laatste woord een eigenaardigen nadruk.
Nu volgde er een onaangenaam bijna
krampachtig gelach van Wilhelm. ♦Wat
die vrouwen toch bezorgd zjjn voor haar
goeden naam Ik ben vast overtuigd, dat
dit zachte, onschuldige kind uit do pasto
rie haar teeder liefhebbenden geesteljjke
eveneens ééne of andere reden opgegeven
heeft, opdat zjj niet gecompromitteerd
zou worden. 't Is kluchtig al dat komedie
spelen de ééne is nog weduwe, de andere
is alle achting voor het vrouwe
lijk vernuft 1"
Zjjn lachen klonk mij nog in de ooren,
toen ik als achtervolgd wegliephalf
bewusteloos zonk ik in diet kleine, salon
in een leuningstoel. Gelukkig was daar
niemand meer, zjj waren zeker al in de
eetkamer. Als terneergeveld lag ik daar,
terwjjl een chaos van gedachten in mjjn
hoofd rondwarrelde. Ik streek met de
hand over het voorhoofdwat moest ik
toch doen Wat moest ik beginnen
♦Lieve God, help mjj, help mg
♦Juffr. Greet je, juffr. Greetje, waar
ben je toch riep Bergen. ♦Ik heb de
eer uw tafelheer te zjjn. Ge zjjt toch
niet ziek
♦Neen, zeker nietriep ik opsprin
gend en mijne hand op zijn aangeboden
arm leggend. ♦Kjjk me maar niet zoo
verwonderd aan, ik ben werkeljjk heel
gezond."
Men had zjjne plaatB aan tafel reeds
ingenomen, toen wjj binnentraden. Ruth
naast haar neef, cn voor on9 war«n
plaatsen opengelaten, naast Hanna, die
een riool en zinkput, naar aanleiding
van een kwestie tusschen adressant en
J. Nieuwenhuize, welke laatste den afvoer
van water langs zijn buis onmogeljjk bad
gemaakt.
De voorz. (de burgemeester) had ver
nomen, dat deze kwestie in der minne
was geschikt, maar hij stelde toch voor
het adres aan B. en W. in handen te
stellen om te overwegen wat er aan te
doen is. Dit word mot alg. st. aangenomen.
Daarna werd de gemeente-rekooing
aangeboden en een commissie, bestaande
uit de heeren Sauer, Polderman en Schip
per, benoemd om haar na te zien. De
rekening toont een ontvangst san van
f35.533.015 en een uitgaaf van f29.416.675,
goed slot f6116.34.
Van het Burg. Armbest. waren de
rekoning en begrooting ingekomen. De
voorzitter verzocht de heeren ^an der
Burght, Cupéry en Wesdorp beide na te
zien. Zjj namen dit aan.
Nu werden de geloofsbrieven der her
kozen raadsleden nagezien, en nadat zij
waren in orde bevonden, werd tot toe
lating der heeren besloten.
Tot leden der schoolverzuim-commissie
werden uit 6 aanbevolenen benoemd de
heeren C. van der Eadt pd W. Bour Sr.
Nog werd een commissie benoemd tot.
behandeling van mogeljjke bezwaarschrif
ten tegen den hoofd. omsl. Benoemd
werden de heeren Cupé y, Sauer en
Wesdorp.
't Laatste punt der agendo was een
verzoek van H, Vette en 15 andere be
woners van den rijweg onder langs den
havendjjk om bestrating van dien weg.
Dit was de eenige weg, die niet in het
stratenplan was opgenomen.
De heer Sauer vroeg, hoe B. en W.
over het adres dachten, waarop het ant
woord luidde, dat deze geneigd waren
het verzoek in te willigen.
Dj voorz. wees er op, dat de aan
nemingssom van het stratenplan zoo zeer
was meegevallen, dat aan het verzoek kaD
voldaan worden zonder de oorspronkelijke
raming te overschrjjden, en zulks niet
tegenstaande de bestrating van bedoelden
weg f 1193,58 zal kosten volgens de be
grooting.
Spoedig bleek, dat de raad met B. en
W. meeging, doch de heer Cupé y be
pleitte bet gebruik van klinkers, zooals
voor de Paardenmarkt gebruikt zjjn, om
dat die wel minder mooi en geljjk van
vorm, maar ook veel harder zjjn.
Dit laatste werd toegegeven, doch tegen
de ongeljjkheid in vorm werden zooveel
bezwaren geopperd, o. a. door den hoer
Van der Burght, dat het denkbeeld om
dezelfde klinkers als voor de andere stra-
teD te gebruiken, bleef.
Ten slotte werd het verzoek van adres
santen met alg. st. ingewilligd.
Bij de rondvraag vroeg de heer Saner
of Burg en Weth. het den directeur van
't post- en telegraafkantoor, den h«er
Gjjbeo, wel eens lastig gemaakt hebben
doodsbleek zag, en domiré Renner. Wan
kelend schreed ik naar mijne plaats.
Eberhardt zag mjj s^rak aan toen hij
opstond en eene diepe buiging voor mij
maakte. Eenigszins spotachtig keek hg
toe, toen ik aan de andere zjjde van
dominé Renner plaats nemen moest, en
het sneed mjj als een mes door 't hart,
toen ik bemerkte hoe hij een blik met
Ruth wisselde.
Hoe ik eigenlgk dien tjjd aan tafel
doorgekregen heb, weet ik niet meer.
Er werd druk gepraat, maar het leek
mg toe dat men onderling ontstemd en
boos op elkander was. Eberhardt sprak
wel het meest van allen, en den meesten
tjjd zei hij juist het tegendeel van het
geen even te voren Bergen beweerd had.
Op hateljjke wijze beproefde hjj dezen
belacheljjk te maken, maar Bergen bleef
zeer kalm, en beantwoordde vriendelgk
Hanna's smoekende blikken.
Dominé Renner sprak bjjna niet, en
ik in 't geheel nieteindelijk stond mevr.
v. BoDdeleben op, en werd de tafel op
geheven. Hanna kwam naar mij toe, en
fluisterde♦Groetje, zeg toch tegen nie
mand iets, van hetgeen wjj zooeven ge
boord hebben. Wat had Eberhardt
toch vroeg zjj haar man, die juist naar
ons toe kwam.
♦Kind, zoo prikkelbaar en ODsange-
naam is hij ai langik dacht dat je
dat toch ook al eens gemerkt zoudt heb
ben. Men weet niet met hem om te gaan
tegenwoordigwat hem scheelt weet ik
niet, maar het doet mg leed."
♦Ja mjj ook," zeide Qanna met een
zucht, terwjjl zjj haar breiwerk voor zich
op de canapé'afel legde, in het kleine
salon. ♦Kom Greet, jjj moet ons allen
maar eens wat troosten, door ons wat
voor t« zingen ik heb al zoo lang ver-
aagd jo mooie stem weer eens te hooren."
bjj herstellingen van het gebouw. Spreker
geloofde het niet, maar uit een brief
van den vorigen directeur aan den heer
Gjjben, welke brief spr. toevallig in ban
den was gevallen en dien hg voorlaB,
scheen te blijken, dat de heer Gjjben, in
tegonstelling mot zjjn voorganger, zeer
ontevreden is.
De voorz. gaf een uitvoerig relaas van
de klachten, die voor en na van den heer
Gjjben zjjn ingekomen, en meende te
knnnen verzekeren, dat B. en W. voor
rechtmatige verzoeken en klachten steeds
open ooren hebben gehad.
De heer Sauer had niet anders ver
wacht, maar de heer Gjjben scbgnt, voeg
de hjj er bjj, een zeer zenuwachtig man
te zijü, van wien het te wenschen was,
dat hjj spoedig door een ander vervan
gen werd. Daartoe circuleert dan ook
een rekwest aan den minister.
De heer Wesdorp deelde mee, dat bij
veel hoorde klagen over ongelijkmatig
heden in de aanslagen voor het haven
geld. Velen hebben Belgische meetbrieven
en du scbgnt do eene door het gemeente
bestuur erkend en de andere gewraakt
te worden. Spr. vroeg daaromtrent in
lichtingen.
voorz. verstrekte hem die. Juist die
Belgische meetbrieven waren de aanlei
ding tot de klachten. De visschers laten
hun vaartuigen liever in België meten
dan in ons land, omdat zij daar kleiner
gemeten worden. Die Belgische meet
brieven noemde spr. onbetrouwbaar. Zij
zjjn internationaal, is er gezegd, en dat
is ook zoo, maar het is veel meer voor
de band liggend, dat Nederlandsche schip
pers zich in Nederland laten meten.
Als dat bier algemeen gebeurde, zou
de totale tonnen maat wei veel honger
worden, maar dan kon bet havengeld
ook misschien wel met 20 cent per ton
verlaagd worden, en dan kwam het weer
op hetzelfde neer.
De heer Cupéry herinnerde er aan,
dat de verkoop van een stukje grond
aan M. Bcogaard in de vorige vergade
ring aangehouden werd. Hg had dit punt
op de agenda gemist en vroeg, of B. en
W. nieuwe voorstellen haddeD.
De voorz. Bntwoordde ontkennend, en
toen de heer Cupéry vroeg, of bjj (voorz.)
deze zaak nu of later wilde afbandeleD,
liet de voorz. dit aan den raad over.
Na eenige discussie werd besloten er
nu mee voort te gaan, en werd de ver
koop onder de voorwaarden en tegen den
prjjs, vroeger door B. en W. voorgesteld,
goedgevonden.
De heer Cupéry vestigde daarna de
aandacht van B. eD W. op den Welle-
weg, die door hoopen aarde gevaar op
levert voor wagens. De heer Schipper
voegde er bjj, dat de weg op het oogen
blik zelfs geheel onberjjdbaar is.
De voorz. zou den gem.-opzichter last
geven den weg in orde te brengen.
De heer Polderman zei, naar aanlei
ding van zjjn in de vorige vergadering
Maar gravin Sateroski daD, zij kan
bet niet hooren", zei ik angstig.
♦Maar ik kan het wel hooren 1" zei nu
de baron, op beslisten toon. ♦Wie bet
niet vei dragon kan, mag de kamerver-
laten, dan hoeft bjj 't niet te hooren".
Hjj had zeer luid gesproken, maar de
schoon» gravin sloeg er volstrekt Reen
acht op. Zjj had haar gelaat naar Eber
hardt gewend, die achter haar stoel stond
en tot haar sprak hjj draaide het punije
van zjjn zwart baardje tnsschen de vin
gers en Btaarde haar met zjjn fonkelende
oogen vurig aan.
Ik moest hem voorbij, als ik naar de
andere kamer gaan wilde, waar de piano
stond mjjne japon streek langs hem heen,
maar hg merkte er niets vsn. Ik was
natuurljjk volstrekt niet ges'emd om te
zingen, geheel werktuigelijk kwamen de
woorden mjj over de lippeD. Ik sloeg er
in 't eerBt zelfs geen acht op, dat. ik dat
bekende lied zong, dat mjj des geheelen
dag in de ooren geklonken had. Maar
bij 't tweede vers kwam mjj als een blik
semstraal die avond voor d«n gee>t, waar
op ik het voor 't eerst gezongen had
ik zag weer, hoe hjj tegenover mjj stond
en mjj aanzag
♦Zoo zalig, zoo heerlgk,
Dat het altjjd zoo bleev',
O sterren des hemels,
Zoolang als ik leef I
De maan is verdwenen,
Verbleekt elke ster,
Zoo kleurloos mjjn wangen,
En hjj,ach zoo ver
en dat laatste versnu paste het
Ik geloof, dat ik het nooit met meer gp-
voel gezongen heb. Hanna hield op met
spelen, en zag mg aan ♦Greetje, dat
ging door merg en been, wat scheelt je
toch, lieveling
(Wordt vervolgd).
