1905 JN". 78. Dinsdag 4 Juli. 24 FEUILLETON. Uit het leven mijner onde vriendin. sle De uitgave dezer Courant geschiedt Maandag-, Woensdag- en Vrijdagavond uitgezonderd op feestdagen. Prjj« per kwartaal, zoo binnen als buiten Goei, I,C3a Afzondorlgke nommers 5 cent. Inzending van advertentiën vóoc 2 uren op den dag der uitgave. De prgs der gewone advertentiën is van 1-5 regelB 50 cent, eiken regel moor 10 ct. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentio wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Geboorte-, huwelijks- on doodberichte* en de daarop betrekking hebbende dankbetuigingen worden van 110 regels 1,berokend. Aanvragen om en vermelding van liefdegaven 5 cent per regel. Uitgave van de Naaml. Vennootschap „Goeschs Courant". Directeur-Hoofdredacteur R. G. Rijkens. Burgemeester en Wethouders van Goes; gelet op de bij het gemeentebestuur ingekomen kennisgeving, waaruit blijkt, dat ten behoeve der Nederlandsche ver- eeniging van oud-strijders der zee- en landmacht uit de tropische gewesten »Het Vaderland getrouw" te 's Gravenhage, een der e. v. dagen een collecte langs de huizen der ingezetenen zal worden ge houden overwegende, dat in den laatsten tijd reels meermalen een beroep op de lief dadigheidszin der bevolking is gedaan maken bekend geen termen te kunnen vindm deze collecte aan te bevelen. Goes, 3 Juli 1905. Burgimee iter en Wethouders voornoemd, DE KONING KOOIJ. De Secretaris, G. A. HAJENIUS. Burgemeester en Wethouders van Goes brengen ter openbare kennis, dat door J. P. MAGIELSE een verzoek is inge diend om vergunning tot oprichting eener werkplaats voor het bewerken en verven van vilt iu het perceel kadastraal bekend in sectie C no. 1013. Voorts dat het verzoek met de bijlagen op de Secretarie zijn ter visie gelegd en dat op Vrgdag den 21 Juli e. k. des voormiddags te tien uren in het Gemeente huis gelegenheid zal gegeven worden om bezwaren tegen de oprichting intedienen en toetelichten. Goes, den 3 Juli 1905. Burgemeester en Wethouders voornoemd, DE KONING KOOIJ. De Secretaris, G. A. HAJENIUS. Na de beslissing Dadelgk, nadat de stembus geopend was en aan het volk was gebleken, dat de meerderheid minderheid was geworden, heeft men zich ervoor gezet na te gaan, wat er nu moest geschieden. D meeningen zgn daarover zeer verdeeld, zoowel aan de linkerzijde als aan de rechterzijde de meest heftige bladen van de anti- revolutionnairen en van de Roomsch- Katholieken, die ook nu nog voortgaan de vrijzinnigen van elke schakeoring met de socialisten samen te vatten onder den den naam van de partgen van de revolutie, bewereD, dat er nu een radicaal-socialis tisch kabinet moet komen óf een kabinet, waarin alle anti-Kuyper-partjjen, van de Bronsveld's af tot de v. d. Zwaag's toe, zouden moeten zijn vertegenwoordigd. Zoo Door W. Heimburg. Vertaling van mej. J. A. v, d. L. De rij kamers straalde in den heider eten lichtgiood van kronen en lampen, en buiten rolde trots storm en regen het eene rijtuig na het andere voor. De zalen vulden zich met menschen en mevr. v. Bendeleben ontving met haar vriendelijkst lachje de gasten, hun verzekerende, dat zg het hoogeljjk waardeerde, dat men met dit gure weder zijn huis verlaten had, om voor eenige uren haar gasten te zgn. •Het was dan ook een vrg gevaarlijke rit, mevrouw", zeide een klein, dik heer, gekleed in donkerblauwe jas met gouden knoopen. »Ik verzeker u, dat de paarden haast niet meer voort konden, toen wjj nog maar de helft van den weg achter ons hadden, doch ik stelde mjjne vrouw maar gerust en riep den koetsier toe vol te houden. Wjj moeten er heen en morgen vroeg zal de storm wel bedaard zgn, zei ik maar. Bjj Wieblitz gekomen, moesten wjj echter stilhouden en eerst menBchen zien te krjjgen, die een omge waaide populier wegruimen konden, daar die onzen weg versperde". •Des te meer genoegen doet het mg u ongedeerd hier te zien, mjjnh. von Nordheim", zeide mevr. v. Bendeleben zjj wenkte een bediende, die een presen teerblad met warme dranken droeg. Zjj maakte verder de jonge dame compli mentjes en stelde Bergen voor als aan staand schoonzoon. De officieren uit G., overste von Rosen berg en zjjne vrouw, als ook de dikke kapitein en de brommige eerste luitenant er onder begrepen, waren ook gekomen Eberhardt stelde de heeren aan mjj voor. Ik begon mg weer prettiger te gevoelen!*, in deze zee van licht en in het vrooljjhe, schreef het R.-Kath. Centrum Maar wat nu »De linkerzjjde is naar onze meening verplicht de volle verantwoordelijkheid te aanvaarden voor den toestand, dien zij geschapen heeft. »Op haar rust thans de taak het bewjjs te leveren, dat zjj beter kan regeeren dan de rechterzijde. >Zjj heeft het beloofdzjj moet het nu ook toonen. •De opmerking, welke zal worden ge maakt dat de strjjd vooral tegen Kuyper werd gevoerd, gaat niet op. Dr. Kuyper stond niet alleen. Het geheele ministerie, do gebeele rechterzjjde had zich met hem >solidair" verklaard. •Katholieken, anti-revolutionairen en ebristolijk-historischen streden vóór het behoud van het Kabinet, vóór den christe- ljjken koers in de politiek. Liberalen, vrgzinnig-democraten en socialisten streden daartegen. De herstemmingen trokken zeer scherp de grensljjn tussehen links ea rechts. •En het moet dus klaar zgn voor een ieder, dat die tegenstelling niet vergeten kan worden bjj hetgeen thans te doen staat en dat de groepen, die de meerder heid behaalden, ook de crisis hebben op te lossen, welke het gevolg is van hun succes." Van andere zjjden worden andere op lossingen aan de hand gedaan de Nieuwe Courant meende, dat men min. Ellis in een links kabinet zou kunnen behouden, elders werd geschreven, dat een conservatief kabinet van Lohmannianen en Van Karne- beek-mannen op z'n plaats zou zjjn. Wjj willen ons hierover niet in ver onderstellingen gaan verdiepen maar con- stateeron, dat in elk geval een eind is ge maakt aan den koers, waarin men de laatste vier jaren ons land stuurde en nu een koers zal moeten worden ingeslagen, welke ons land brengt op den weg van vooruit gang, op den weg van degelijke wetge ving, waarbij het algemeen volksbelang wordt bevorderd en men van eenzjjdige partij-bevoordeeling verre is. Het kan nog wel eenige dagen duren, eer een beslissing is genomen, ook in 1901 verliepen eenige weken eer het ministerie- Kuyper was gevormd. Ondertusschendoen verschillende geruchten de roDde en wor den allerlei personen genoemd als in aan merking bomende voor minister zoo noemde men den burgemeester van den Haag, worden de namen van de ministers van het vorige kabinet berhaaldeljjk ge noemd en is ook Troelstta niet vergeten Volgens do Tijd hoeft mr. Goeman Bor- gesius aan vrienden verzekerd, hoege naamd geen ministerieele ambities te koesteren en te hopen, dat hem een por tefeuille mag onthouden worden Dat is gemengde gezelschap week de onaange name stemming. Ik kon schertsen en lachen en had zelfs een vriendelgk woord voor dominé Renner, die nu ook naar mij toekwam om mij te begroeten. Ik hielp zooveel mogelijk mevr. v. Bendele ben haar plicht als gastvrouw verge- makkeljjken, hetgeen zjj mjj gevraagd had, daar er met Hanna volgens haar, toch niets te beginnen zou zijn. En zjj had gelijk Hanna liet Bergen's arm geen oogenblik los en liet het aan mij over de jongo dames naar de aangrenzende kamer te brengen, haar mede te deelen dat er gedanst zou worden, en de aardig heden en beleefdheden van jongere eü oudere heereu aan te hooren. Aan tafel zat ik gelukkig naast Eber hardt, hoewel aan den anderen kant do- miné Renner zat, die zeer bij de vrooljjko, uitgelatene jonge gasten afstak. Om den ernstigon, fijngevormden mond speelde, zelfs bjj de fjjnste scherts, geen lachje, en weinig sprekende scheen hij zich op de plaats, die mevr. v. Bendeleben hem toegedacht had, niet zeer op zgn gemak te gevoelen. Men zat lang aan tafel, de stemming werd steeds vroolijker, en op 't laatst vlogen plagerijen en leuke dubbelzinnige gezogden als raketten door de lucht. Er werd getoost en gezondheid gedronken, en eindeljjk tikte ook een oud edelman uit de nabuurschap, die jeugd en scherts liefhad, tegen zijn glas en sprak, toen alles zweeg •Waar schitt'rende oogen en kleurige [wangen, Waar jeugdige kracht, hoop en vurig [verlangen Zich spiegelen in glazen met fonke lenden wjjn Daar, aan de zjjde der meest schoone [vrouwen, Laat daar ons den tempel der vreugde [opbouwen •Vive la joie 1" moet het daar dan [wel zgn natuurlijk een uiting zonder veel ge wicht, want al9 de raadslieden in deze van de Kroon het noodig achten, dat de leider der Unie-liberalen, die bij de stem bus de grootste winst behaalden, minister wordt, zal de heer Borgesius niet kunnen bljjven weigeren. In dit vorband herinneren wjj er aan, dat, wanneer een dor gekozenen tot mi nister wordt benoemd, een geheel nieuwe verkiezing in zgn district zal noodig zgn. De aftredende is dan herkiesbaar, maar een nieuwe strjjd is dan toch niet on mogelijk. Er zullen misschien nog meer nieuwe verkiezingen moeten plaats hebben, want er gaan door de bladen geruchten over het aanbieden van districten aan dr. Kuy per en aan den heer Idenburg. Het is voor de anti-revolutionairen natuurljjk niet van belang ontbloot, dat een leider als dr. Kuyper in bun midden is, vooral waar hun partij danig is verzwakt, terwjjl de linkerzjjde versterkt is met tal van bekwame mannen, zoowel in het par lementaire strijdperk als daarbuiten uit stekende mannen. Ook de R.-Katbolieken zgn in gehalte van bun leden in de Kamer een stap vooruit gegaan. Tot nog toe weet men over de ver wisseling van Kabinet niet anders, dan dat de voorzitters der Kamers en de vice-presidont van den Raad van State bjj de Koningin op audiëntie zgn ge weest. Dat zgn in den regel de aangewezen mannen om het eerst hun advies te geven. Buitenland. Revolutie in Rusland. Een zonderlinge tegenstrijdigheid is er in de telegrafische berichten, die ons op do hoogte moeten brengen van den stand van do revolutie, die in Odessa is uitgebroken. Den 23sten Juni, Woensdag, zgn de pantserschepon Pobjedonostsef en Apostolof met een kruiser en torpedoboo ten, gevolgd door nog twee linieschepen, onder bevel van admiraal Krieger van Sebastopol naar Odessa gevaren om daar do oproerige bemanning van het oorlog schip de Potemkin tot de orde te brongeD. Dat was ongetwjjfeld een moeiljjkfl taak, want de Potemkin was goed bewapend, zooals men in Odessa aan de verwoestin gen op de kade ea in do haven heeft kunnen bemerken Een gevecht was min der raadzaam, omdat do Russen zuinig moeten wezen op hun schepen. Volgons de eerste, officieuze, berichten heeft do Potemkin dadelgk aan den admiraal doon weten, dat men zich overgaf, dat enkele raddraaiers den opstand hadden aange stookt, maar dat deze waren vertrokken. •Vive la joie I" dat de vreugd bier [nooit wijko, Dat zg een blijvende gaste hier bljjke!" •Leve de vreugde klonk het uit aller mond, en do vreugde oefende haar be dwelmende macht uit op oud en jong, zjj legde zich als gelukkige herinnering op de voorhoofden der ouderen eu straalde uit de oogen der jongeren, fluisterde wonderbare raadsels in het oor der be vallige m-isjes en der statige mannen, zij parelde in de champagne en wischto met zachte band alle droevige gedachten weg. »Vive la joie J"en nu teD dans. Welk meisje van achttien jaar danst niet graag De ernstige oogen van den jongen geestelijke zagen mjj verwjjtend aan, toen ik zoo levendig myno vreugde uittemaar wat kon het mjj schelen, ik zou met hem dansen. Wjj zouden naar de danszaal gaan, waar de oude vrouw, die rondreisde om hier en daar dansmuziek te geven, reeds hare harp stemde, en de kreupele Werner, haar trouwe begeleider, streek de snaren met bolofonium daar viel mjj opeens in, dat ik mjjn waaier, dien ik voor on- ontbeerljjk hield, boven in onze toren kamer had laten liggen. Ik sloeg een doek om, liep naar boven, vond hom ge lukkig in 't donker, en kwam, een liedje neuriënd, de verlichte trap weer af. Mjjne wangen gloeiden van vreugde en opgewondenheid; ik wilde vlug de vesti bule doorloopen, daar de eerste tonen der muziek mjj reeds in de ooren klonken, toen het was alsof ik buiten een rijtuig hoorde rollen en voor de deur stilhouden; verwonderd bleef ik staan wie zou er nu zoo laat nog komen Ik dacht, dat ik mg vergist had. Ik zag niemand der bedienden, zij waren allen in de kamers bezig. Ik wilde juist verder gaan, toen do zware eikenhouten deur openging, en de wind de hang lampen in de vestibule deed bowegeD. Een in 't zwart gekleede en gesluierde dame trad binnen. De wind woei den sluier van voor haar gezicht* een paar Bljjkbaar is daarvan niets waar geweest, immers, het schip bleef voor Odessa, terwjjl de admiraal Krieger weer naar Sebastopol stoomde met zjjn eskader. Het is dus zoo goed als zeker, dat de Potemkin aan de zijde staat van de revo lutie maar er is meeroen der pantser schepen van admiraal Krieger, dat Dog wel den naam draagt van den meest reac tionairen priester van Rusland, Pobjedo- nostsef, is ook niet meer naar Sfbastopol teruggekeerd. Of dit schip ook naar de revolutionairen is overgegaan In elk ge val beeft aan boord ervan iets plaats ge had, dat overeenkomst vertoonde met wat op de Potemkin is geschied. Toen n.l. de admiraal met signalen aan zjjn schepen meedeelde, dat hij naar Sebastopol terug ging, kreeg hij van de PobjednnosUef ten antwoord machine defect". De admi raal herbaalde zgn bevel, maar kreeg toen gewoonweg als antwoord *wg bljj ven hier." En zoo kon de admiraal zonder dat schip terugkeeren. Volgens een bericht, dat wjj in de Petit Bleu lezen, bad de admiraal getracht eerst de Potemkin van de kade te ver wijderen, maar maakte dit schip zich tot verzet gereed en is het daarop na eenige manoeuvres weer op de oude plaats terug gekomen. Om de zaak nog geheimzinniger voor te stellen dan ze al is, kwam Reuters correspondent met de mededeelinp, dat de Potemkin burgers aan boord had en een burger als commandantGeheim zinnige mannen vermoedeljjk. Hoe het zij, de Potemkin en de Pobje~ donostsef liggen nog voor Odessa, do eerste naar alle waarschjjnlijkheid met de roode vlag, de laatste al of niet aan de zjjdo der revolutie. Ooderwjjl neemt de regeering strenge maatregelen om de orde in Odessa en elders, vooral ook bij do mobilisatie in hot district Petersburg, te handhaven, maar desalniettemin vluchtten duizenden uit Odessa en hebben verschrikkeljjke tooneelen zelfs in de straten van Peters- burg plaats bjj de mobilisatie. GOES, 3 Juli 1905. Zaterdag overleed te Vlissingen de heer J. Bos Az., lid van den gemeente raad aldaar en van de Provinciale Staten van Zeeland voor het district Vlissingen. Hij behoorde tot do anti-revolutionnaire partg on zou in de Staten zitting hebben gehad tot 1907. Zooals men weet, beeft de heer Von Weckberlin tydelijk aan het dept. van buitenlandsche zaken zgn hulp verleend en vertrok hij, toen de nieuwe minister kwam. Sedert is er over geschreven, dat men gezocht heeft naar een belooning voor^zgn diensten thans heeft men daar groote, bruine oogen staarden mij aan, toen opeens een namelooze schrik mij doorvoer, en ik met den kreet; •Ruth!" als vastgenageld op mgne plaats bleef staan en haar aanstaarde. Ik geloofde vast, dat ik een geest zag, en was tot geen kalm nadenken in staat. De deur viel dreunend achter haar dicht, en zg kwam met wankelende schreden op mg toehare lippen bewogen zich alsof zg spreken wilde hare oogen dwaal den schuw door de vestibule, terwgl de lampen een onzeker schgnsel wierpen op haar bleek gelaat. Zg greep mg bjj den arm en vroeg met klanklooze stom •moeder, waar is moeder Ik liep wog, alsof ik achtervolgd werd, en stond plotseling sidderend en doods bleek in de zaal, terwgl het net was of ik mijne spraak verloren had. Ik zocht tevergeefs naar woorden, en kon eerst slechts met de hand eene beweging naar de deur maken, toen zei ik stamelend tot mevr. v. Bendeleben, die bezorgd Daar mg toekwam >Rnth is daar, in de vesti bule." Zg zag mg aan alsof zg dacht dat ik niet by mgn verstand was de mu ziek zweeg en met gespannen aandacht keek het heele gezelschap mjj aan, ter wgl ik over hot gebeele lichaam beveDd, tevergeefs beproefde mijzelf meester te worden. Daar openden zich plotseling de naar den corridor voerende vleugeldeuren, en op den drempel verscheen Ruth. Ik zie haar nog duideljjk voor mg, zooals zg daar stond, huiveringwekkend schoon was zg, toen zij balf wezenloos rondzag om hare moeder te zceken. Een lang, zwart rouwkleed omhulde de sierHjke gestalte, haar donker baar was verborgen onder het weduwenkapje, waarvan een lange zwart krippen sluier afhing. Het wonder- schoone gelaat toonde geen spoor van leven. •Moeder!" riep zg met half ver stikte stem, »moeder Een ODgenblik bleef alles stil, toen kwam er leven in de moeder,en mot d-m uitroep»Ruth, kind wat is or gebeurd iets op gevonden en den heer Von Wec-k- horlin benoemd tot staatsraad in buiten gewonen dienst. Land en Volk voegt aan het bericht daarvan het volgende toe •Een eeretitel die slechts zeldzaam wordt verleend. VolgeDS den Rgks-almanak van 1904 zgn er op dit oogenblik Dog vgf aDdere heeren, met dezen eeretitel bekleed, te weten mr. E. H. 's-Jacob jhr mr. W. A. 0. de Jonge mr. F. Th. Westerwoudt mr. P, L. F. Blussé en jhr. mr. G. L. M. H. Roys de Beerenbrouck. Slechts bg grooto uitzondering worden deze groot-waardighoidsbekleeders als zoodanig geraadpleegd." Krabbendijke. Met 1 Juli is de kommies 2de kl. der Rijks dir. belastin gen P. J. van den Hoek alhier bevorderd tot kommies 1ste klas. Hoedekenskerke. In de Vrjjdag gehouden vergadering van den Raad waren afwezig de heeren C. Boonman en J. Ravea. De voorzitter deelde mede lo. dat door B. en W. bjj den gemeente ontvanger boeken en kas waren opge nomen en in orde bevonden 2o. dat voor het schilderwerk perceel I (school met onderwijzerswoning) het minst was ingeschreven door A. Oele te Ho de- kenskerkc voor f70, perceel II (gemeente huis met brandspuithuis on do voordeur van de doktorswoning) het minst door C. Geus te Kwadendamme voor f 44,44. Hun is het werk gegund 3o. dat van Ged. Staten machtiging was verkregen om bij vernieuwing den geneeskundigen dienst gomeenscbappolgk te regelen met de gemeenten Baarland en 's-Gravenpolder. Ingekomen was een schrg ven van J. M. van Beleen met verzoek het sluitingsuur voor deze gemeente, des zomers van 10 uur op 11 uur 's avonds te brengen. Dit werd in handen van B. en W. om advios gesteld. Naar aanleiding van eeD missive van den voorzitter van het barmoniegezelschap •Con Amoro", om nadere inlichtingen omtrent de voorwaarden, waarop de ge meente aan bet korps een subsidie van f 15 bad afgestaan, werd besloten, dat bet enkel de bedoeling van het gemeente bestuur was, bg een onverhoopte ontbin ding van het corps de tent en de be zittingen van het gezelschap in een buis, toebehoorende aan de gemepnte, op te bergen, om bg een mogelgke nieuwe oprichting weder te kunnen gebruiken, zonder evenwel dat het gemeentebestuur aanspraak op die eigendommen zou kun nen maken. Aan de orde was het eerBte punt der agenda »de bouwverordening". De voorz. deelde de vergadering mede, sloot zg hare dochter aan de borst. •Hg is dood, moeder J" zeide zg zacht en toonloos en vlgde het hoofd op den schouder harer moeder. Ik ben nauwelgks in staat dit toon eel te beschrijven toen en ook nu nog, leek het mg een droom. De gasten trokken zich in de aangrenzende kamer terug, de baron stond als verdoofd, en Hanna had de hand harer zuster gevat. »Rutb, liefste Rnth, spreek toch, kgk niet zoo strak breng haar naar de canapé, help toch eens, Hendrik, vaderO, o, vvat zou er nu toch gebeurd zgn Het was doodstil geworden in de kamer de kaarsen goten haar licht uit op de bleeke vrouw in het prachtige zgden kleed, en op de slanke, zwarte gestalte in hare armen, de bloemen verspreidden hare zachte, welriekende geuren, en bui ten raaade de storm eD rukte aan de venstors, en wéér klonk het toonloos van Ruth's lippen»hg is dood, moeder 1" Zacht gingen Bergen en Eberhardt de kamer uit en trokken de deur achter zich dicht, men hoorde zacht spreken en eindelgk klonk de stem van mevr. v. Bendeleben •Ruth, mgn arm, arm kind." Ook ik trok mij terug in de eel zaal. mgn voorgevoel Bergen en Eberhardt geleidden juist de laatste gasten naar hun rgtuig, de storm woedde evenals in den vooravond. Hier stonden de tafels nog zooals wij ze verlaten hadden, de stoelen teruggeschoven, bloemen on schil len van oranjeappels op den grond ver spreid hier had de gastvrouw gezeten, en met vergenoegde blikken het vroolgko gezelschap overzien, terwgl haar kiüd door storm en nacht tot haar kwam vluchten, en van het plafond zonden nog onbekommerd de oude goden het »vive la joienaar beneden. Waar was zij gebleven, de vreugde? Schuw had zg zich teruggetrokken, toen die zwarte ge stalte, in het rouwkleed, verscheen. Hoe onstandvastig is toch het geluk. Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1905 | | pagina 1