1905 JN". 78.
Dinsdag
4 Juli.
24 FEUILLETON.
Uit het leven
mijner onde vriendin.
sle
De uitgave dezer Courant geschiedt Maandag-, Woensdag- en Vrijdagavond
uitgezonderd op feestdagen.
Prjj« per kwartaal, zoo binnen als buiten Goei, I,C3a
Afzondorlgke nommers 5 cent.
Inzending van advertentiën vóoc 2 uren op den dag der
uitgave.
De prgs der gewone advertentiën is van 1-5 regelB 50 cent, eiken regel moor 10 ct.
Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentio wordt de prijs
slechts tweemaal berekend.
Geboorte-, huwelijks- on doodberichte* en de daarop betrekking hebbende
dankbetuigingen worden van 110 regels 1,berokend.
Aanvragen om en vermelding van liefdegaven 5 cent per regel.
Uitgave van de Naaml. Vennootschap „Goeschs Courant". Directeur-Hoofdredacteur R. G. Rijkens.
Burgemeester en Wethouders van Goes;
gelet op de bij het gemeentebestuur
ingekomen kennisgeving, waaruit blijkt,
dat ten behoeve der Nederlandsche ver-
eeniging van oud-strijders der zee- en
landmacht uit de tropische gewesten »Het
Vaderland getrouw" te 's Gravenhage,
een der e. v. dagen een collecte langs de
huizen der ingezetenen zal worden ge
houden
overwegende, dat in den laatsten tijd
reels meermalen een beroep op de lief
dadigheidszin der bevolking is gedaan
maken bekend
geen termen te kunnen vindm deze
collecte aan te bevelen.
Goes, 3 Juli 1905.
Burgimee iter en Wethouders voornoemd,
DE KONING KOOIJ.
De Secretaris,
G. A. HAJENIUS.
Burgemeester en Wethouders van Goes
brengen ter openbare kennis, dat door
J. P. MAGIELSE een verzoek is inge
diend om vergunning tot oprichting eener
werkplaats voor het bewerken
en verven van vilt
iu het perceel kadastraal bekend in sectie
C no. 1013.
Voorts dat het verzoek met de bijlagen
op de Secretarie zijn ter visie gelegd en
dat op Vrgdag den 21 Juli e. k. des
voormiddags te tien uren in het Gemeente
huis gelegenheid zal gegeven worden om
bezwaren tegen de oprichting intedienen
en toetelichten.
Goes, den 3 Juli 1905.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
DE KONING KOOIJ.
De Secretaris,
G. A. HAJENIUS.
Na de beslissing
Dadelgk, nadat de stembus geopend
was en aan het volk was gebleken, dat
de meerderheid minderheid was geworden,
heeft men zich ervoor gezet na te gaan,
wat er nu moest geschieden. D meeningen
zgn daarover zeer verdeeld, zoowel aan
de linkerzijde als aan de rechterzijde
de meest heftige bladen van de anti-
revolutionnairen en van de Roomsch-
Katholieken, die ook nu nog voortgaan
de vrijzinnigen van elke schakeoring met
de socialisten samen te vatten onder den
den naam van de partgen van de revolutie,
bewereD, dat er nu een radicaal-socialis
tisch kabinet moet komen óf een kabinet,
waarin alle anti-Kuyper-partjjen, van de
Bronsveld's af tot de v. d. Zwaag's toe,
zouden moeten zijn vertegenwoordigd. Zoo
Door W. Heimburg.
Vertaling van mej. J. A. v, d. L.
De rij kamers straalde in den heider
eten lichtgiood van kronen en lampen,
en buiten rolde trots storm en regen het
eene rijtuig na het andere voor. De zalen
vulden zich met menschen en mevr. v.
Bendeleben ontving met haar vriendelijkst
lachje de gasten, hun verzekerende, dat
zg het hoogeljjk waardeerde, dat men
met dit gure weder zijn huis verlaten had,
om voor eenige uren haar gasten te zgn.
•Het was dan ook een vrg gevaarlijke
rit, mevrouw", zeide een klein, dik heer,
gekleed in donkerblauwe jas met gouden
knoopen. »Ik verzeker u, dat de paarden
haast niet meer voort konden, toen wjj
nog maar de helft van den weg achter
ons hadden, doch ik stelde mjjne vrouw
maar gerust en riep den koetsier toe
vol te houden. Wjj moeten er heen en
morgen vroeg zal de storm wel bedaard
zgn, zei ik maar. Bjj Wieblitz gekomen,
moesten wjj echter stilhouden en eerst
menBchen zien te krjjgen, die een omge
waaide populier wegruimen konden, daar
die onzen weg versperde".
•Des te meer genoegen doet het mg
u ongedeerd hier te zien, mjjnh. von
Nordheim", zeide mevr. v. Bendeleben
zjj wenkte een bediende, die een presen
teerblad met warme dranken droeg. Zjj
maakte verder de jonge dame compli
mentjes en stelde Bergen voor als aan
staand schoonzoon.
De officieren uit G., overste von Rosen
berg en zjjne vrouw, als ook de dikke
kapitein en de brommige eerste luitenant
er onder begrepen, waren ook gekomen
Eberhardt stelde de heeren aan mjj voor.
Ik begon mg weer prettiger te gevoelen!*,
in deze zee van licht en in het vrooljjhe,
schreef het R.-Kath. Centrum
Maar wat nu
»De linkerzjjde is naar onze meening
verplicht de volle verantwoordelijkheid
te aanvaarden voor den toestand, dien zij
geschapen heeft.
»Op haar rust thans de taak het bewjjs
te leveren, dat zjj beter kan regeeren
dan de rechterzijde.
>Zjj heeft het beloofdzjj moet het
nu ook toonen.
•De opmerking, welke zal worden ge
maakt dat de strjjd vooral tegen Kuyper
werd gevoerd, gaat niet op.
Dr. Kuyper stond niet alleen. Het
geheele ministerie, do gebeele rechterzjjde
had zich met hem >solidair" verklaard.
•Katholieken, anti-revolutionairen en
ebristolijk-historischen streden vóór het
behoud van het Kabinet, vóór den christe-
ljjken koers in de politiek.
Liberalen, vrgzinnig-democraten en
socialisten streden daartegen.
De herstemmingen trokken zeer scherp
de grensljjn tussehen links ea rechts.
•En het moet dus klaar zgn voor een
ieder, dat die tegenstelling niet vergeten
kan worden bjj hetgeen thans te doen
staat en dat de groepen, die de meerder
heid behaalden, ook de crisis hebben op
te lossen, welke het gevolg is van hun
succes."
Van andere zjjden worden andere op
lossingen aan de hand gedaan de Nieuwe
Courant meende, dat men min. Ellis in een
links kabinet zou kunnen behouden, elders
werd geschreven, dat een conservatief
kabinet van Lohmannianen en Van Karne-
beek-mannen op z'n plaats zou zjjn.
Wjj willen ons hierover niet in ver
onderstellingen gaan verdiepen maar con-
stateeron, dat in elk geval een eind is ge
maakt aan den koers, waarin men de laatste
vier jaren ons land stuurde en nu een
koers zal moeten worden ingeslagen, welke
ons land brengt op den weg van vooruit
gang, op den weg van degelijke wetge
ving, waarbij het algemeen volksbelang
wordt bevorderd en men van eenzjjdige
partij-bevoordeeling verre is.
Het kan nog wel eenige dagen duren,
eer een beslissing is genomen, ook in 1901
verliepen eenige weken eer het ministerie-
Kuyper was gevormd. Ondertusschendoen
verschillende geruchten de roDde en wor
den allerlei personen genoemd als in aan
merking bomende voor minister zoo
noemde men den burgemeester van den
Haag, worden de namen van de ministers
van het vorige kabinet berhaaldeljjk ge
noemd en is ook Troelstta niet vergeten
Volgens do Tijd hoeft mr. Goeman Bor-
gesius aan vrienden verzekerd, hoege
naamd geen ministerieele ambities te
koesteren en te hopen, dat hem een por
tefeuille mag onthouden worden Dat is
gemengde gezelschap week de onaange
name stemming. Ik kon schertsen en
lachen en had zelfs een vriendelgk woord
voor dominé Renner, die nu ook naar
mij toekwam om mij te begroeten. Ik
hielp zooveel mogelijk mevr. v. Bendele
ben haar plicht als gastvrouw verge-
makkeljjken, hetgeen zjj mjj gevraagd
had, daar er met Hanna volgens haar,
toch niets te beginnen zou zijn. En zjj
had gelijk Hanna liet Bergen's arm geen
oogenblik los en liet het aan mij over
de jongo dames naar de aangrenzende
kamer te brengen, haar mede te deelen
dat er gedanst zou worden, en de aardig
heden en beleefdheden van jongere eü
oudere heereu aan te hooren.
Aan tafel zat ik gelukkig naast Eber
hardt, hoewel aan den anderen kant do-
miné Renner zat, die zeer bij de vrooljjko,
uitgelatene jonge gasten afstak. Om den
ernstigon, fijngevormden mond speelde,
zelfs bjj de fjjnste scherts, geen lachje,
en weinig sprekende scheen hij zich op
de plaats, die mevr. v. Bendeleben hem
toegedacht had, niet zeer op zgn gemak
te gevoelen.
Men zat lang aan tafel, de stemming
werd steeds vroolijker, en op 't laatst
vlogen plagerijen en leuke dubbelzinnige
gezogden als raketten door de lucht. Er
werd getoost en gezondheid gedronken,
en eindeljjk tikte ook een oud edelman
uit de nabuurschap, die jeugd en scherts
liefhad, tegen zijn glas en sprak, toen
alles zweeg
•Waar schitt'rende oogen en kleurige
[wangen,
Waar jeugdige kracht, hoop en vurig
[verlangen
Zich spiegelen in glazen met fonke
lenden wjjn
Daar, aan de zjjde der meest schoone
[vrouwen,
Laat daar ons den tempel der vreugde
[opbouwen
•Vive la joie 1" moet het daar dan
[wel zgn
natuurlijk een uiting zonder veel ge
wicht, want al9 de raadslieden in deze
van de Kroon het noodig achten, dat de
leider der Unie-liberalen, die bij de stem
bus de grootste winst behaalden, minister
wordt, zal de heer Borgesius niet kunnen
bljjven weigeren.
In dit vorband herinneren wjj er aan,
dat, wanneer een dor gekozenen tot mi
nister wordt benoemd, een geheel nieuwe
verkiezing in zgn district zal noodig zgn.
De aftredende is dan herkiesbaar, maar
een nieuwe strjjd is dan toch niet on
mogelijk.
Er zullen misschien nog meer nieuwe
verkiezingen moeten plaats hebben, want
er gaan door de bladen geruchten over
het aanbieden van districten aan dr. Kuy
per en aan den heer Idenburg. Het is
voor de anti-revolutionairen natuurljjk
niet van belang ontbloot, dat een leider
als dr. Kuyper in bun midden is, vooral
waar hun partij danig is verzwakt, terwjjl
de linkerzjjde versterkt is met tal van
bekwame mannen, zoowel in het par
lementaire strijdperk als daarbuiten uit
stekende mannen. Ook de R.-Katbolieken
zgn in gehalte van bun leden in de Kamer
een stap vooruit gegaan.
Tot nog toe weet men over de ver
wisseling van Kabinet niet anders, dan
dat de voorzitters der Kamers en de
vice-presidont van den Raad van State
bjj de Koningin op audiëntie zgn ge
weest. Dat zgn in den regel de aangewezen
mannen om het eerst hun advies te
geven.
Buitenland.
Revolutie in Rusland.
Een zonderlinge tegenstrijdigheid is
er in de telegrafische berichten, die ons
op do hoogte moeten brengen van den
stand van do revolutie, die in Odessa is
uitgebroken. Den 23sten Juni, Woensdag,
zgn de pantserschepon Pobjedonostsef en
Apostolof met een kruiser en torpedoboo
ten, gevolgd door nog twee linieschepen,
onder bevel van admiraal Krieger van
Sebastopol naar Odessa gevaren om daar
do oproerige bemanning van het oorlog
schip de Potemkin tot de orde te brongeD.
Dat was ongetwjjfeld een moeiljjkfl taak,
want de Potemkin was goed bewapend,
zooals men in Odessa aan de verwoestin
gen op de kade ea in do haven heeft
kunnen bemerken Een gevecht was min
der raadzaam, omdat do Russen zuinig
moeten wezen op hun schepen. Volgons
de eerste, officieuze, berichten heeft do
Potemkin dadelgk aan den admiraal doon
weten, dat men zich overgaf, dat enkele
raddraaiers den opstand hadden aange
stookt, maar dat deze waren vertrokken.
•Vive la joie I" dat de vreugd bier
[nooit wijko,
Dat zg een blijvende gaste hier bljjke!"
•Leve de vreugde klonk het uit aller
mond, en do vreugde oefende haar be
dwelmende macht uit op oud en jong,
zjj legde zich als gelukkige herinnering
op de voorhoofden der ouderen eu straalde
uit de oogen der jongeren, fluisterde
wonderbare raadsels in het oor der be
vallige m-isjes en der statige mannen,
zij parelde in de champagne en wischto
met zachte band alle droevige gedachten
weg. »Vive la joie J"en nu teD dans.
Welk meisje van achttien jaar danst
niet graag De ernstige oogen van den
jongen geestelijke zagen mjj verwjjtend
aan, toen ik zoo levendig myno vreugde
uittemaar wat kon het mjj schelen, ik
zou met hem dansen.
Wjj zouden naar de danszaal gaan,
waar de oude vrouw, die rondreisde om
hier en daar dansmuziek te geven, reeds
hare harp stemde, en de kreupele Werner,
haar trouwe begeleider, streek de snaren
met bolofonium daar viel mjj opeens
in, dat ik mjjn waaier, dien ik voor on-
ontbeerljjk hield, boven in onze toren
kamer had laten liggen. Ik sloeg een
doek om, liep naar boven, vond hom ge
lukkig in 't donker, en kwam, een liedje
neuriënd, de verlichte trap weer af.
Mjjne wangen gloeiden van vreugde en
opgewondenheid; ik wilde vlug de vesti
bule doorloopen, daar de eerste tonen der
muziek mjj reeds in de ooren klonken,
toen het was alsof ik buiten een rijtuig
hoorde rollen en voor de deur stilhouden;
verwonderd bleef ik staan wie zou er
nu zoo laat nog komen
Ik dacht, dat ik mg vergist had. Ik
zag niemand der bedienden, zij waren
allen in de kamers bezig. Ik wilde juist
verder gaan, toen do zware eikenhouten
deur openging, en de wind de hang
lampen in de vestibule deed bowegeD.
Een in 't zwart gekleede en gesluierde
dame trad binnen. De wind woei den
sluier van voor haar gezicht* een paar
Bljjkbaar is daarvan niets waar geweest,
immers, het schip bleef voor Odessa,
terwjjl de admiraal Krieger weer naar
Sebastopol stoomde met zjjn eskader.
Het is dus zoo goed als zeker, dat de
Potemkin aan de zijde staat van de revo
lutie maar er is meeroen der pantser
schepen van admiraal Krieger, dat Dog
wel den naam draagt van den meest reac
tionairen priester van Rusland, Pobjedo-
nostsef, is ook niet meer naar Sfbastopol
teruggekeerd. Of dit schip ook naar de
revolutionairen is overgegaan In elk ge
val beeft aan boord ervan iets plaats ge
had, dat overeenkomst vertoonde met wat
op de Potemkin is geschied. Toen n.l. de
admiraal met signalen aan zjjn schepen
meedeelde, dat hij naar Sebastopol terug
ging, kreeg hij van de PobjednnosUef ten
antwoord machine defect". De admi
raal herbaalde zgn bevel, maar kreeg
toen gewoonweg als antwoord *wg bljj
ven hier." En zoo kon de admiraal zonder
dat schip terugkeeren.
Volgens een bericht, dat wjj in de
Petit Bleu lezen, bad de admiraal getracht
eerst de Potemkin van de kade te ver
wijderen, maar maakte dit schip zich tot
verzet gereed en is het daarop na eenige
manoeuvres weer op de oude plaats terug
gekomen. Om de zaak nog geheimzinniger
voor te stellen dan ze al is, kwam Reuters
correspondent met de mededeelinp, dat
de Potemkin burgers aan boord had en
een burger als commandantGeheim
zinnige mannen vermoedeljjk.
Hoe het zij, de Potemkin en de Pobje~
donostsef liggen nog voor Odessa, do eerste
naar alle waarschjjnlijkheid met de roode
vlag, de laatste al of niet aan de zjjdo
der revolutie.
Ooderwjjl neemt de regeering strenge
maatregelen om de orde in Odessa en
elders, vooral ook bij do mobilisatie in
hot district Petersburg, te handhaven,
maar desalniettemin vluchtten duizenden
uit Odessa en hebben verschrikkeljjke
tooneelen zelfs in de straten van Peters-
burg plaats bjj de mobilisatie.
GOES, 3 Juli 1905.
Zaterdag overleed te Vlissingen de
heer J. Bos Az., lid van den gemeente
raad aldaar en van de Provinciale Staten
van Zeeland voor het district Vlissingen.
Hij behoorde tot do anti-revolutionnaire
partg on zou in de Staten zitting hebben
gehad tot 1907.
Zooals men weet, beeft de heer Von
Weckberlin tydelijk aan het dept. van
buitenlandsche zaken zgn hulp verleend
en vertrok hij, toen de nieuwe minister
kwam. Sedert is er over geschreven, dat
men gezocht heeft naar een belooning
voor^zgn diensten thans heeft men daar
groote, bruine oogen staarden mij aan,
toen opeens een namelooze schrik mij
doorvoer, en ik met den kreet; •Ruth!"
als vastgenageld op mgne plaats bleef
staan en haar aanstaarde.
Ik geloofde vast, dat ik een geest zag,
en was tot geen kalm nadenken in staat.
De deur viel dreunend achter haar dicht,
en zg kwam met wankelende schreden
op mg toehare lippen bewogen zich
alsof zg spreken wilde hare oogen dwaal
den schuw door de vestibule, terwgl de
lampen een onzeker schgnsel wierpen op
haar bleek gelaat. Zg greep mg bjj den
arm en vroeg met klanklooze stom
•moeder, waar is moeder
Ik liep wog, alsof ik achtervolgd werd,
en stond plotseling sidderend en doods
bleek in de zaal, terwgl het net was of
ik mijne spraak verloren had. Ik zocht
tevergeefs naar woorden, en kon eerst
slechts met de hand eene beweging naar
de deur maken, toen zei ik stamelend tot
mevr. v. Bendeleben, die bezorgd Daar
mg toekwam >Rnth is daar, in de vesti
bule." Zg zag mg aan alsof zg dacht
dat ik niet by mgn verstand was de mu
ziek zweeg en met gespannen aandacht
keek het heele gezelschap mjj aan, ter
wgl ik over hot gebeele lichaam beveDd,
tevergeefs beproefde mijzelf meester te
worden.
Daar openden zich plotseling de naar
den corridor voerende vleugeldeuren, en
op den drempel verscheen Ruth. Ik zie
haar nog duideljjk voor mg, zooals zg
daar stond, huiveringwekkend schoon was
zg, toen zij balf wezenloos rondzag om
hare moeder te zceken. Een lang, zwart
rouwkleed omhulde de sierHjke gestalte,
haar donker baar was verborgen onder
het weduwenkapje, waarvan een lange
zwart krippen sluier afhing. Het wonder-
schoone gelaat toonde geen spoor van
leven. •Moeder!" riep zg met half ver
stikte stem, »moeder
Een ODgenblik bleef alles stil, toen
kwam er leven in de moeder,en mot d-m
uitroep»Ruth, kind wat is or gebeurd
iets op gevonden en den heer Von Wec-k-
horlin benoemd tot staatsraad in buiten
gewonen dienst. Land en Volk voegt aan
het bericht daarvan het volgende toe
•Een eeretitel die slechts zeldzaam
wordt verleend.
VolgeDS den Rgks-almanak van 1904
zgn er op dit oogenblik Dog vgf aDdere
heeren, met dezen eeretitel bekleed, te
weten mr. E. H. 's-Jacob jhr mr. W.
A. 0. de Jonge mr. F. Th. Westerwoudt
mr. P, L. F. Blussé en jhr. mr. G. L.
M. H. Roys de Beerenbrouck.
Slechts bg grooto uitzondering worden
deze groot-waardighoidsbekleeders als
zoodanig geraadpleegd."
Krabbendijke. Met 1 Juli is de
kommies 2de kl. der Rijks dir. belastin
gen P. J. van den Hoek alhier bevorderd
tot kommies 1ste klas.
Hoedekenskerke. In de Vrjjdag
gehouden vergadering van den Raad
waren afwezig de heeren C. Boonman en
J. Ravea. De voorzitter deelde mede
lo. dat door B. en W. bjj den gemeente
ontvanger boeken en kas waren opge
nomen en in orde bevonden
2o. dat voor het schilderwerk perceel I
(school met onderwijzerswoning) het minst
was ingeschreven door A. Oele te Ho de-
kenskerkc voor f70, perceel II (gemeente
huis met brandspuithuis on do voordeur
van de doktorswoning) het minst door
C. Geus te Kwadendamme voor f 44,44.
Hun is het werk gegund
3o. dat van Ged. Staten machtiging
was verkregen om bij vernieuwing den
geneeskundigen dienst gomeenscbappolgk
te regelen met de gemeenten Baarland
en 's-Gravenpolder.
Ingekomen was een schrg ven van J. M.
van Beleen met verzoek het sluitingsuur
voor deze gemeente, des zomers van 10
uur op 11 uur 's avonds te brengen.
Dit werd in handen van B. en W. om
advios gesteld.
Naar aanleiding van eeD missive van
den voorzitter van het barmoniegezelschap
•Con Amoro", om nadere inlichtingen
omtrent de voorwaarden, waarop de ge
meente aan bet korps een subsidie van
f 15 bad afgestaan, werd besloten, dat
bet enkel de bedoeling van het gemeente
bestuur was, bg een onverhoopte ontbin
ding van het corps de tent en de be
zittingen van het gezelschap in een buis,
toebehoorende aan de gemepnte, op te
bergen, om bg een mogelgke nieuwe
oprichting weder te kunnen gebruiken,
zonder evenwel dat het gemeentebestuur
aanspraak op die eigendommen zou kun
nen maken.
Aan de orde was het eerBte punt der
agenda »de bouwverordening".
De voorz. deelde de vergadering mede,
sloot zg hare dochter aan de borst.
•Hg is dood, moeder J" zeide zg zacht
en toonloos en vlgde het hoofd op den
schouder harer moeder.
Ik ben nauwelgks in staat dit toon eel
te beschrijven toen en ook nu nog, leek
het mg een droom. De gasten trokken
zich in de aangrenzende kamer terug,
de baron stond als verdoofd, en Hanna
had de hand harer zuster gevat. »Rutb,
liefste Rnth, spreek toch, kgk niet zoo
strak breng haar naar de canapé, help
toch eens, Hendrik, vaderO, o, vvat
zou er nu toch gebeurd zgn
Het was doodstil geworden in de kamer
de kaarsen goten haar licht uit op de
bleeke vrouw in het prachtige zgden
kleed, en op de slanke, zwarte gestalte
in hare armen, de bloemen verspreidden
hare zachte, welriekende geuren, en bui
ten raaade de storm eD rukte aan de
venstors, en wéér klonk het toonloos van
Ruth's lippen»hg is dood, moeder 1"
Zacht gingen Bergen en Eberhardt de
kamer uit en trokken de deur achter
zich dicht, men hoorde zacht spreken
en eindelgk klonk de stem van mevr.
v. Bendeleben
•Ruth, mgn arm, arm kind."
Ook ik trok mij terug in de eel zaal.
mgn voorgevoel Bergen en Eberhardt
geleidden juist de laatste gasten naar
hun rgtuig, de storm woedde evenals in
den vooravond. Hier stonden de tafels
nog zooals wij ze verlaten hadden, de
stoelen teruggeschoven, bloemen on schil
len van oranjeappels op den grond ver
spreid hier had de gastvrouw gezeten,
en met vergenoegde blikken het vroolgko
gezelschap overzien, terwgl haar kiüd
door storm en nacht tot haar kwam
vluchten, en van het plafond zonden nog
onbekommerd de oude goden het »vive
la joienaar beneden. Waar was zij
gebleven, de vreugde? Schuw had zg
zich teruggetrokken, toen die zwarte ge
stalte, in het rouwkleed, verscheen. Hoe
onstandvastig is toch het geluk.
Wordt vervolgd).