1905 N". 53.
Donderdag 4 Mei.
92s,e jaargang.
i FEUILLETON.
Uit het leven
mijner oude vriendin.
Uitgave van de Naaml. Yennootschap „Goesche Courant". Directeur-Hoofdredacteur R. G. Rijkkns.
De uitgave dezer Courant geschiedt Maandag-, Woougdag- en Vrijdagavond
uitgezonderd op feestdagen.
Prjjs por kwartaal, zoo binnen als buiten Goe», f
Afzcnderljjke nommsrs 5 cent.
Snzendtng wan adveHentiên vöoi> 2 uren op den dag dep
uitgave*
De prjjs öer gewone advertenfcièn is van 1-5 regels 50 cent, eiken regel meer 10 et.
Bjj directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prjis
slechts tweemaal berekend.
Geboorte-, huwelijks- en doodbeiiihtes on de daarop betrekking hebbende
dankbetuigingen worden van 110 regels a 1,berekend.
Aaavragea cm en vermolding van liefdegaven 5 cent per reg*L
Buitenland.
Marokko.
De vorige week heeft een der Fransche
bladen de mannen der financiëele wereld
in de republiek een danigen schrik op
den hals gehaald door eou opmerking te
maken, tegen Duitschland gericht, die er
juist uitzag, alsof ze van niemand minder
dan van minister Delcassé afkomstig was,
hoewel deze tot nog toe alles behalve
aanleiding heeft gegeven hem van vjjand-
schap tegenover Berljjn te verdenken.
Uit den grooten schrik, die dit eenvou
dige opmerkingetje, dat dadel jjk door
Delcassé werd verloochend, maakte, bleek
een groote mate van zenuwachtigheid,
die onder de geldmenschen, on misschien
wel onder andere menschen ook, in Frank
rijk heerscht. Door een berichtje in een
blad, dat volstrekt niet ernstig er uitzag,
maar een tintje ofiicieusheid had, werd
de agitatie opgewekt, waaruit de onrust
zich verraadde, die in de buitenlandsche
politiek heerscht.
Een bedenkelijk verschijnselDo vrade,
waarover de regeeringen het zoo geweldig
druk hebben, is dan toch niet zóó ver
zekerd en op zulke lichte grondslagen,
dat men altijd en voortdurend op z'n
hoede moet zijn. Steeds wordt gerekend
op een verbreking van het staatkundig
evenwicht, dat inderdaad een labiel even
wicht is. En toch heeft minister Delcassé
er zjjn best wel voor gedaan een vredes
politiek te volgen en te doen volgen en
had men van hem niet mogen verwachten,
wat men de vorige week aan hem toe
schreef. Maar Delcassé heeft zich in de
Marocco-quaestie waar het om ging
vergist en daarvan is door Von Bülow
gebruik gemaaktde Duitsche regeering
heeft geen kennis gekregen van het
Engelsch-Fran8ch koloniën-verbond en
kan zich nu verschuilen achter de Maroeco-
overeenkomsl,, die indertijd in Madrid is
gesloten, en waardoor aan de verschilleude
Rjjken de vrije handel op het Sultanaat
is gewaarborgd. Werkeljjk, wanneer nu
Duitschland in Marocco Frankrijk gaat
dwarsboomen, is dat het verdiende loon
van Frankrjjk voor het negeeren van die
overeenkomst van Madrid.
Scheen het aanvankelijk alsof Koning
Edwardwiens persoonlijk optreden meer
een geest van vredelievendheid b*zit dan
bet optreden van zjjn imperialistische
jingo-regeering, kalmeerend tusschenbeide
Door W. Heimburg.
Vertaling van mej. J. A. v. d. L.
Op de bovenste verdieping van een hoog
huis met smallen voorgevel, achter de
ramen met de wit neteldoebsche gordijnen
en verscheidene geraniumplanton, woonde
zg, van wie ik hier verhalen wil. Het was
geen schoon, jong meisje meer, geen span
nende tafereelen worden hier geschilderd,
noch romantische gebeurtenissen. Het is
eene eenvoudige geschiedenis, die ik hier
néerschrgf, zeer eenvoudig, doch waar,
want zjj heeft ze mij zelve verteld.
Mijne heldin dan is een oude jonge
juffrouw. Schrik niet, waarde lezers en
lezeressen, ge kunt niet gelooven wat eene
volheid van poëzie ik daarboven in dat
kleine kamertje vond. Hoe menigen lan
gen namiddag heb ik voor mijn raam
gezeten, sohjjD baar met een naai-of hand
werkje bezig, of met een boek, maar in
stilte mijn eenzame vis-^-vis bespiedende.
En als dan de nog steeds sierlijke ge
stalte in de eenvoudige grijze japon, het
sneeuwwitte mutsje op het glad geschei
den haar, voor het raam zat en de cou
rant las, terwijl haar breinaalden gesta
dig in beweging waren, kwam steeds een
gevoel van oneindig medelijden met de
eenzame in mjj op.
Nooit zag ik eene vriendin bij haar,
nooit één enkelen bezoeker alleen zag ik
menigmaal de kinderen van haar huisbaas
voor haar raam, ijverig bezig een appel
op te peuzelen. De oude dame, de goe
digs geefster van die versnaperingen,
stond dan achter hen en zag met een
blijmoedig gelaat op hen neer, terwijl zij
soms wel een zachten kus drukte op een
der blonde kopjes, als wilde zij het ze
genen. lederen middag zag ik haar op
denzelfden tijd haar woning verlaten om
te gaan wandelen, een paar uur later zat
zij reeds weder breiend of naaiend in
haar leuningstoel aan het venter.
Een enkele maal, als zij op een war
men zomeravond het venster eens ge
opend had, kon ik haar voor haar klein
ouderwetsch orgel zien zitten, en oude,
reeds lang vergeten melodieën drongen
tot mg door j o, urenlang had ik kunnen
wilde komen, daarvan is nog niets be
merkt. Do KoniDg is wel aan de Middel-
landsche Zee geweest, toen Keizer Wilhelm
genoot van 't schoon Italië, maar de
Vorsten hebben elkander niet gezieD, laat
staan gesproken. Maar nu, op de terug
reis, is Koning Edward in Parijs geweest,
waar hij bij Loubet te gast was en Del
cassé een onderhoud met hem had, ver
moedelijk over Marokko; dit zou een
gunstigen invloed kunnen hebben op de
verhouding met Duitschland, maar men
moet er niet te veel verwachting van
hebben, gelet op het voordeel van Enge
land bij een weinigje geharrewar tus-
schen de andere landen.
Fantasten hebben natuurlijk met het
oog op al deze verschijnselen hun ver
beelding eens weer vrijen loop gelaten
en combinaties gemaakt, die de toekomst
zouden kunnen beheerschen. Zoo sprak
men van een samengaan van Engeland
met Frankrijk, Rusland en JapaD, waar
tegen geen andere verzameling van mo-
gendhoden opgewassen zou zijn Daarmee
is Datuurljjk bedoeld hot drievoudig ver
bond van Duitschland, Oostenrijk-Honga-
rjje en Italië, dat onlangs weer op vasteren
bodem is gevestigd naar men van die
zijde wil door het bezoek, dat minister
Goluchowski heeft gebracht aan minister
Tittoni in Venetië. De beide ministers
werden het over tal van punten, ja over
alle quaesties, eens en gingen uiteen,
vermoedelijk met de overtuiging, dat Italië
met Frankrgk geen liaison'van langen
duur heeft, maar alleen wat coquetteert.
Ongelukkig is dat Drievoudig Verbond
zoo sterk niet als het wel schijnt, want
de binnenlandsche moeilijkheden in het
Donau-Rijk zijn van dien aard, dat men
zich daar niet kan inlaten met buiten
landsche politiek, zooals Duitschland ze
beoefentnog altijd is in Hongarije de
ministeriële crisis hangende, die geen
ander wettig einde kan nemen dau door
de benoeming van een ministerie, dat de
eenheid van het geheele Rijk in gevaar
zal brengen. Bovendien heeft men Italië
niet opnieuw tot trouw kunnen bewegen
aan Weenen en BerlijD dan door eenige
vrijheden toe te staan in de Balkan-
quaestie, waar Italië belangen heeft en
wat te zeggen hebben wilde.
Rusland.
Met 1 Mei bad men in het Russische
Rijk ernstige verstoringen van de orde
luisteren, terwijl ik in mijne gedachten
dan fantaisoorde over haar verleden. »Hoe
komt het toch, dat zij zoo geheel alleen
is dacht ik dan. De baren noemden
haar »de oude juffrouw Siegismund",
maar meer kon ik, trots mijn ijverig na-
vorschen, niet te weten bomen.
»Zij heeft met niemand omgang zij
leeft geheel op zichzelf zij is erg
gesloten" dat waren de eenige ant
woorden, die ik op mijne vragen kreeg.
Hoe meer en hoe langer ik de oude dame
in het geheim waarnam, des te me-r
interesseerde ik mij voor haar, zoo veel
te grooter werd mjjn medelijden, te leven
diger mijn wensch iets van haar te weten
te komen.
Op een keer ging ik eens tegen den
avond, een heerlijk sehoonen zomeravond,
naar het kerkhof van ons garnizoenstadje
om een krans te leggen op het graf van
eene jong gestorven vriendin. Op de wei-
onderhouden begraafplaats was het stil en
eenzaam de rozen stonden in vollen bloei
en verspreidden hare welriekende geuten
mildeljjk over den stillen grafheuvel. Er
had 's namiddags eene onweêrsbui gewoed,
de lucht was nu zoo zuiver, de boomen
en het gras zoo groen en friscb, dat men
bijna niet aan don dood gelooven kon.
De zon blikte nog éénmaal door de
wolken en spiegelde zich in de regen
droppels, die op gras en bloemen lagen,
en die op deze plaats den indruk maak
ten van tallooze tranen.
Mijn krans van rozen was spoedig aan
hot eenvoudige marmeren kruis gehangen
ik zette mij oen oogenblik neór op de
kleine bank onder den treurwilg, en
dacht aan haar, die nu al een jaar onder
dat groene heuveltje lag. Zij hield zoo
van rozen en had ook als deze een kort
bestaan gehad. Zij was zoo jong en zoo
plotseling uit een gelukkigen kring weg
gerukt geworden.
Troostelooze ouders, en een door smart
bijna wanhonige verloofde hadden aan
het doodsbed van het lieve meisje ge
staan Op mij had het ook een zeer
diepen indruk gemaakt, den eersten scha
duw op mijn levenspad geworpen, toen
ik mijne geliefde vriendin zoo spoedig
zag sterven. Hoe gelukkig had zij kun
nen worden, hoe lang nog kunnen leven,
ja zoo lang! Of het leven wel een geluk
is Toch wel niet, als men zoo leeft
als dat oude, eenzame meisje daarginds
verwachter was aangekondigd, dat in
Petersburg duizenden uit de heffe van
bet volk een groote moordpartjj of iets
dergelijks op touw zouden zetten en tal
van troepen werden gereed gehouden.
Daar is evenwel niets van dien aard ge
schied, hoewel in Warschau de Russische
Paaschdagen niet zoo kalm zjjn voorbij
gegaan integendeel's Middags kwamen
tal van arbeiders samen om een optocht
te vormen, die met roode vlaggen op
trok. Op het Witkowsky-plein, waar do
duizenden, mannen, vrouwen bd kicdereri,
zingend aankwamen, liet de politie de
menigte zich opstellen, lieten de troepen
de menschen voorbijgaan, maar werd toen
opeens door de lansiers een aanval ge
daan en loste de infanterie haar salvo's.
De menigte wilde terug, maar weer werd
geschoten en tientallen van menschen
werden getroffen. Toen later de rust was
teruggekeerd, werden 31 dooden en 15
gewonden door de hospitaal-soldalen, 60
dooden en gewonden door de politie op
genomen. Een vijftigtal personen werd
in hechtenis gesteld.
Denzelfden dag had in de Jeruzalem-
straat een g8vecht plaats, doordat de ver
bitterde menigte op haar beurt op de
troepen schoot. Maar ook hier zegovierde
natuurlijk de overheid, 20 arbeiders wer
den gedood, 25 verwond, 's Avonds, toen
alles rustig, stil, ja, doodsch was ge
worden, werd bij het station een bom
geslingerd naar een kozakken-patrouille
3 kozakken en een agent werden gedood,
2 voorbijgaande dames verwondde ko
zakken schoten daarop in 't wilde weg
en doodden nog vele menschen op de
straat. Dat was Paschon in Warschau!
Te Lodz word de arbeid aan de fa
brieken gestaakt, de trams werden door
de beambten verlaten en groote opwin
ding heerschte er, terwijl roeds een bot
sing van het volk mét een patrouille
plaats had maar men verwachtte nog
ernstiger zaken.
GOES, 3 Mei 1905.
Maandagavond hield de afd. Goes
van het >Groene Kruis" in do Prins van
Oranje een, door 16 leden bezochte, ver
gadering. Medodeeling werd o. a. gedaan
van de aangifte van nieuwe leden, w. o.
de diaconie van de Ohr. Ger. Gem., voorts
werd meegedeeld, dat de voorgenomen
cursus voor ziekenverpleging niet gehou
den was, omdat er gebrek was aan deel
neming. Hierna werd het ontwerp-huis-
houdelijk reglement behandeld en z. h. s.
goedgekeurd. Door don secretaris, den
heer Lewe van Nijensteinwerd bit verslag
over den toestand der afdeeliog over 1904
uitgebrachtdaaruit bleek, dat het aantal
leden stationnair was, maar het gehalte
dor loden er wel op was verbeterd, door
dat eenige colleges, o. a. vEigen Hulp"
toetraden. Niouwe magazjjngoederen wer
den aaDgoschafr, terwjjl van deze bezit
tingen een druk en dankbaar gebruik
werd gemaakt. De financiëele toestand
was bevredigend. Dit verslag werd, onder
dankzegging aan den secretaris, voor
kennisg. aangenomen. De rekening en
verantwoording, aanwjjzend een tolaal
ontvaugst van f 877,53, een totaal uitgaaf
van f161,865 en dus een batig slot van
f715,665, werden door een commissie
Dagezien en op haar advies goedgekeurd.
Tot bestuurslid werd herkozen met 14
van de 16 stemmen do heer dr. J. L.
Goemans.
Na oenige discussie werd daarna aan
het bestuur machtiging gegeven een som
van f 800 te besteden voor den aanleg
van een regenbak met filter bij school B,
waardoor het nu nutteloos wegloopende
regenwater bruikbaar zal kunnen worden
gemaaktde bedoeling van de afdoeliüg
was het water kosteloos te verstrekken
aan onvermogenden, tegen een vergoeding
aan leden van de afdeeling, maar niet
aan niet-ledan, die in aanmerking zouden
kunnen komen om lid te worden. Het
bestuur zal zich nader in verbinding
stellen mot do autoriteiten en dan, bjj
bevredigend resultaat, tot den aanleg
overgaan, die na aanbesteding zal worden
opgedragen. De voorzitter Bloot de ver
gadering na den leden de zorg voor de
vereenigiDg op 't hart te hebben gedrukt.
Het jaarlijksch onderzoek van de
verlofgangers dor militie te land zal dit
jaar in Zeeland plaats hebben van 2 Juni
tot en met 30 Juni en wel: to Goes
Vrijdsg 2 Juni 9 uur v.m. voor de ver
lofgangers, gevestigd te 's-Gravenpolder,
's-Heer Abtskerke, Kattendjjke, Kloetinge
en Wolfertsdjjk, en 1 uur n.m. voor de
verlofgangers, gevestigd te Goes.
Te Kortgene Zaterdag 3 Juni 9 1/2 uur
v m. voor do verlofgangers, geveBtigd te
Kortgene en Kats.
Te Wissenkerke Zaterdag 3 Juni 11 uur
v.m. voor de verlofgangers, gevestigd te
Kolijnsplaat en Wissekerke.
Te Kapelle Zaterdag 24 Juni 10 1/2 uur
v.m. voor da verlofgangers, gevestigd te
Kapelle, Schoro en Womeldinge en 1 uur
n.m. voor de verlofgangers, gevestigd te
Ierseke.
Te Krabbendijke Maandag 26 Juni 10s/4
uur v.m. voor de verlofgangers, gevestigd
te Krabbendjjk*, KruiDingen, Rilland-
Bath en Waarde.
Te Ovezand Vrijdag 30 Juni 10 uur
v.m. voor de verlofgangers, gevestigd te
Baarland, Borsele, Driewegen, Ellewouts-
djjk, Hocdekenskerke, Oudelacde en Ove
zand.
Te Heinkenszand Vrijdag 30 Juni 1 uur
n.m. voor de verlofgangers, gevestigd
te Heinkenszand, 's-Heer Arendskerke,
VHeerenboek en Nisse.
De verlofgangers moeten zich verza
melen vóór bet gemeentehuis.
Tot surnumerair bjj de registratie
en domeinen is benoemd de heer U. C.
Ittmann te Goestot tij delg k adsistent
aan bet Rijks-landbouwproefstation te
Goes de beer A. JGodron en tot tijdelijk
scheikundige de beer J. G. Maschhaupt
aldaar.
Ter openbare civiele terechtzitting
der arrondissements-rechtbank te Middel
burg van heden (Woensdag) is de heer
MC. Schrambenoemd notaris te Krui-
ningen, als zoodanig beëodigd.
Uit de voordracht voor secretaris-
ontvanger van den Oost-Bevelandpolder
bestaande uit de heeren F. Majjs, D. de
Graaff en J. Okker, is benoemd dhr.
F. Maijs met 5 stemmen; dhr. De Graaff
kreeg 1 stem.
Met ingang van 1 Mei eervol ont
slagen als havenmeester te Wolferisdijk-
sebe veer, dhr. 1. v. d Voorde t en in diens
plaats benoemd dhr. D. v. d. Voorde
De sociaal-democraten en de vrjje
socialisten hebben op verschillende plaat
sen den 1 Mei-dag gevierd door verga
deringen, redovoeringen en optochten. In
Amsterdam werd een groote optocht ge
houden, 's avonds, met vlaggen, trans
parenten, enz, waarbij alles ordelijk in
het werk ging. De vrjje socialisten ge
droegen zich niet zoo ordelijk na bun
vergaderiüg 's avonds trokken tal van
jongelui zingend de stad door en moesten
door de politie met de sabels uiteen wor
den gtjaagd, waarbjj een jongen weid
ljjk, »ik was zoo gelukkig iets te vinden,
dat vermoedelijk u toebehoort, daar, r.aar
ik meen, alleen wij beiden op bet kerk
hof waren".
Da oude dame voelde, bjj mjj no woor-
deD, plotseling in baar zak, word bleek,
en greep nu met beide haDden het boekje,
dat ik haar voorhield. »0, duizendmaal
dank", zoide zij, »het zou een on borstel-
baar verlies voor mg geweest zijn". Toen
zweeg zjj evenwel plotseling, als bad zjj
reeds te veel gezegd.
»U kont mjj zeker wel, juffrouw", be
gon ik bet gesprek weer, x>wij wonen zoo
dicht bij elkander, dat het wel niet noo-
dig is, dat ik mij voorstel."
»0, zeker mevrouw, ik ken u en uw
echtgenoot, bet is een genot voor mjj,
uw geluk te zien u zoo vrooljjk zoo
vergenoegd voor hot raam te zien zitten,
en het hartelijke lachen van uw echtge
noot dringt dikwijls tot mijn kamertje
door. U zjjt beiden nog zoo jongGod
bewaar u en uw geluk."
Deze woorden klonken zoo weemoedig,
dat ik door plotseling medegevoel gedre
ven, baar handen greep en baar Bmeekte
»Lieve juffrouw, ook wjj stellen hartelijk
belang in u, gjj zijt zoo eenzaam, zoo
geheel alleen, kom toch eens bij ons, ik
wil u opvrooljjken, met u praten en
»Ik dank u, lieve mevrouw," zeido zjj,
terwij] baar oogen vochtig werden, >ik
dank u harteljjk voor deze woorden, maar
laat mg hier in mijn stil vertrekje,
ik hoor niet bjj vroolijk gezelschap, ik
ben zoo gewoon aan de eenzaamheid, dat
het mij zwaar valt, oneindig zwaa^, dio
te verlaten. Kom gij zelve mjj liever be
zoeken, kom zoo dikwijls gij wilt, het
zal mjj zeer veel genoegen doen, en mij
aan den tijd herinneren, toen ik zoo jong,
zoo gelukkig was, als gij nu."
>0, gaarne," antwoordde ik levendig,
>zeer gaarn^, als u het mg toestaatik
heb zoo menigen langen namiddag voor
mijzelf, als mijn man dienst beeft. Ik
kom spoedig eens, zeer spoedig," voegde
ik er bjj terwjjl ik opstond, voor dezen
keer durf ik u niet langer in beslag ne
men, maar ik zegen het toeval, dat mij
den weg tot u opende, want ik interesseer
mjj reeds zoolang voor u, als ik hierover
woon, boste juffrouw."
(Wordt vervolgdj
zou 't dan niet beter zijn, jong te sterven,
bemind, en met heete tranen beweend,
dan zoo eenzaam te zjjn Zoo lang
Daar boorde ik voetstappen achter
mjj, en mij omkeerend bemerkte ik haar,
aan wie ik juist dacht. Zij was weör ge
kleed in haar grjjze japon, met zwarten
doek, ze had weer een ouderwetschen
hoed op en ze droeg een parasol, en in
de band eon krans van geraniumbloe-
8emszij ging met m êrgeslagen blikken
verder, en wondde zich naar bet oudere
deel van bet kerkhof, waar zjj spoedig
door struikgewas aan mjjn oog onttrok
ken was. Mjjne nieuwsgierigheid was
opeens weer opgewekt. »Op welk graf
zou zij dien krans brengen vroeg ik
mij af; haar ouders waren hier niet
gestorven, dat wist ik. Ik zette mij wéér
neêr, en wilde wachten, tot zij terug
kwam dan evenwel stond ik op en ging
voorzichtig verder, do richting volgende,
die zjj ingeslagen had.
Opeens hield ik mjjn treden in niet
ver van mjj, den rug naar mij toegewend,
lag de oude dame geknield voor een
geheel met klimop begroeiden grafheuvel,
het gelaat in de donkere bladeren gedrukt.
Ik verschool mij achter een oud, ver
weerd grafmonument, en zag stil naar
haar, terwijl zij bewegingloos in die
houding bleef liggen. Het werd mij eenigs-
zins vreemd te moede in deze stilte, met
die donkere gestalte daar voor mijmaar
plotseling richtte zjj zich op en ging heen,
weër zonder op te zien. Ik bemerkte
6poren van vergoten tranen op haar gelaat,
de geraniumkrans lag op de donkere
bladeren van het klimop.
Toen ik haar niet meer zien kon, ging
ik naar het grafplotseling Btiet mijn
voet tegen iets, en het uit den weg wil
lende schuiven, zag ik een klein, versleten
boekje met lederen band. Ik raapte het
op; het was waarschijnlijk vroeger rood
geweest, eonigo letters, waarvan bjj na al
't verguldsel verdwenen was, gaven het
naamcijfer »W. v. E." te lezen. Ik stak
het boek in mijn zak en boog mij over
bet graf, waarop ik eene verweerde zand-
stoenen zerk ontdekte, bijna geheel ver
borgen onder het klimop, en het volgende
er in gebeiteld
Wilhelm von Eberhardt,
Luitenant bij betde regimont infanterie,
geb. don 1 Juli 1805,
overl. den 20 November 1835,
Ik haalde het boekje weer te voor
schijn »W. v. E., Wilhelm v. Eber
hardt, wel toevalligEn vandaag was
bet den lsten Juli, dus de goboortedag
van den overledene. In welke betrekking
zou dat oude, eenzame meisje toch tot
dezen doode gestaan hebboD Hij was
jong gestorven, pas dertig jaar, volgens
de datums op de grafzerk, en nu p.l zoo
vele jaren verloopeu, en nog steeds zoo
heet beweend Wat moest zij hem lief
gehad hebben Of hot familie vao haar
was? Maar neen, men voelt 40 jaar later
niet meer zoo diep het verlies van een
neefmisschien was het haar verloofde.
Dat, kon wel zijn arm, oud meisje, wie
weet, wolk een droevig bestaan gij aebter
u hebt Zoo in gedachten verdiept, had
ik ons hui3 bereiktvoor onze deur wiorp
ik nog een blik naar haar vensters. Zij
zat in haar leuningstoel zooals gewoonljjk,
maar boden zag zjj er moedeloos uir, het
hoofd in de hand geleund, waarin 2jj een
witten doek vasthield, staarde zij als in
gedachten verloren voor zich uit. Daar
viel mij plotseling weer het boekje in
zou ik het zelf brengen of de meid er
mee belasten Maar het was voor mij
een uitgezochte gelegenheid om haar eens
te ontmoeten snel besloten wendde ik
mjj om, liep de straat over, en bevond
mjj in het volgende oogenblik reeds op
de eenigszins duistere gang van de tweede
verdieping.
»Woont hier juffrouw Siegismund
vroeg ik aan een der blonde kinderen,
dat met een dikke boterham in de hand,
de bovenste trap afkwam.
»Ja", was het antwoord, »als gjj daar
klopt bomt zjj dadeljjk".
»Dauk je, kleine", zei ik, en tikte vast
besloten, maar toch met kloppend hart,
op de oude, bruine deur. Ik hoorde in
de kamer zachte schreden en daarop werd
de deur geopend. De oude dame week,
vreemd verrast, eenigszins terug, toen
zei ze evenwel»kom binnen, mevrouw
Ik gevoelde rag zeer verward en ver
legen, daar mij nu eerst inviel, dat ik
met het vinden van het boekje, tegeljjk
ook mijne nieuwsgierigheid bekennen
moest. Zij noodigdo mjj uit op de canapé
plaats te nemen, en wachtte nu, dat ik
de reden mjjner komst zou zeggen hare
groote oogen zagen mij wel wat verwon
derd aan. »Neem mjj niet kwaljjk juf
vrouw, dat ik u stoor", begon ik einde-