1905 N". 53. Donderdag 4 Mei. 92s,e jaargang. i FEUILLETON. Uit het leven mijner oude vriendin. Uitgave van de Naaml. Yennootschap „Goesche Courant". Directeur-Hoofdredacteur R. G. Rijkkns. De uitgave dezer Courant geschiedt Maandag-, Woougdag- en Vrijdagavond uitgezonderd op feestdagen. Prjjs por kwartaal, zoo binnen als buiten Goe», f Afzcnderljjke nommsrs 5 cent. Snzendtng wan adveHentiên vöoi> 2 uren op den dag dep uitgave* De prjjs öer gewone advertenfcièn is van 1-5 regels 50 cent, eiken regel meer 10 et. Bjj directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prjis slechts tweemaal berekend. Geboorte-, huwelijks- en doodbeiiihtes on de daarop betrekking hebbende dankbetuigingen worden van 110 regels a 1,berekend. Aaavragea cm en vermolding van liefdegaven 5 cent per reg*L Buitenland. Marokko. De vorige week heeft een der Fransche bladen de mannen der financiëele wereld in de republiek een danigen schrik op den hals gehaald door eou opmerking te maken, tegen Duitschland gericht, die er juist uitzag, alsof ze van niemand minder dan van minister Delcassé afkomstig was, hoewel deze tot nog toe alles behalve aanleiding heeft gegeven hem van vjjand- schap tegenover Berljjn te verdenken. Uit den grooten schrik, die dit eenvou dige opmerkingetje, dat dadel jjk door Delcassé werd verloochend, maakte, bleek een groote mate van zenuwachtigheid, die onder de geldmenschen, on misschien wel onder andere menschen ook, in Frank rijk heerscht. Door een berichtje in een blad, dat volstrekt niet ernstig er uitzag, maar een tintje ofiicieusheid had, werd de agitatie opgewekt, waaruit de onrust zich verraadde, die in de buitenlandsche politiek heerscht. Een bedenkelijk verschijnselDo vrade, waarover de regeeringen het zoo geweldig druk hebben, is dan toch niet zóó ver zekerd en op zulke lichte grondslagen, dat men altijd en voortdurend op z'n hoede moet zijn. Steeds wordt gerekend op een verbreking van het staatkundig evenwicht, dat inderdaad een labiel even wicht is. En toch heeft minister Delcassé er zjjn best wel voor gedaan een vredes politiek te volgen en te doen volgen en had men van hem niet mogen verwachten, wat men de vorige week aan hem toe schreef. Maar Delcassé heeft zich in de Marocco-quaestie waar het om ging vergist en daarvan is door Von Bülow gebruik gemaaktde Duitsche regeering heeft geen kennis gekregen van het Engelsch-Fran8ch koloniën-verbond en kan zich nu verschuilen achter de Maroeco- overeenkomsl,, die indertijd in Madrid is gesloten, en waardoor aan de verschilleude Rjjken de vrije handel op het Sultanaat is gewaarborgd. Werkeljjk, wanneer nu Duitschland in Marocco Frankrijk gaat dwarsboomen, is dat het verdiende loon van Frankrjjk voor het negeeren van die overeenkomst van Madrid. Scheen het aanvankelijk alsof Koning Edwardwiens persoonlijk optreden meer een geest van vredelievendheid b*zit dan bet optreden van zjjn imperialistische jingo-regeering, kalmeerend tusschenbeide Door W. Heimburg. Vertaling van mej. J. A. v. d. L. Op de bovenste verdieping van een hoog huis met smallen voorgevel, achter de ramen met de wit neteldoebsche gordijnen en verscheidene geraniumplanton, woonde zg, van wie ik hier verhalen wil. Het was geen schoon, jong meisje meer, geen span nende tafereelen worden hier geschilderd, noch romantische gebeurtenissen. Het is eene eenvoudige geschiedenis, die ik hier néerschrgf, zeer eenvoudig, doch waar, want zjj heeft ze mij zelve verteld. Mijne heldin dan is een oude jonge juffrouw. Schrik niet, waarde lezers en lezeressen, ge kunt niet gelooven wat eene volheid van poëzie ik daarboven in dat kleine kamertje vond. Hoe menigen lan gen namiddag heb ik voor mijn raam gezeten, sohjjD baar met een naai-of hand werkje bezig, of met een boek, maar in stilte mijn eenzame vis-^-vis bespiedende. En als dan de nog steeds sierlijke ge stalte in de eenvoudige grijze japon, het sneeuwwitte mutsje op het glad geschei den haar, voor het raam zat en de cou rant las, terwijl haar breinaalden gesta dig in beweging waren, kwam steeds een gevoel van oneindig medelijden met de eenzame in mjj op. Nooit zag ik eene vriendin bij haar, nooit één enkelen bezoeker alleen zag ik menigmaal de kinderen van haar huisbaas voor haar raam, ijverig bezig een appel op te peuzelen. De oude dame, de goe digs geefster van die versnaperingen, stond dan achter hen en zag met een blijmoedig gelaat op hen neer, terwijl zij soms wel een zachten kus drukte op een der blonde kopjes, als wilde zij het ze genen. lederen middag zag ik haar op denzelfden tijd haar woning verlaten om te gaan wandelen, een paar uur later zat zij reeds weder breiend of naaiend in haar leuningstoel aan het venter. Een enkele maal, als zij op een war men zomeravond het venster eens ge opend had, kon ik haar voor haar klein ouderwetsch orgel zien zitten, en oude, reeds lang vergeten melodieën drongen tot mg door j o, urenlang had ik kunnen wilde komen, daarvan is nog niets be merkt. Do KoniDg is wel aan de Middel- landsche Zee geweest, toen Keizer Wilhelm genoot van 't schoon Italië, maar de Vorsten hebben elkander niet gezieD, laat staan gesproken. Maar nu, op de terug reis, is Koning Edward in Parijs geweest, waar hij bij Loubet te gast was en Del cassé een onderhoud met hem had, ver moedelijk over Marokko; dit zou een gunstigen invloed kunnen hebben op de verhouding met Duitschland, maar men moet er niet te veel verwachting van hebben, gelet op het voordeel van Enge land bij een weinigje geharrewar tus- schen de andere landen. Fantasten hebben natuurlijk met het oog op al deze verschijnselen hun ver beelding eens weer vrijen loop gelaten en combinaties gemaakt, die de toekomst zouden kunnen beheerschen. Zoo sprak men van een samengaan van Engeland met Frankrijk, Rusland en JapaD, waar tegen geen andere verzameling van mo- gendhoden opgewassen zou zijn Daarmee is Datuurljjk bedoeld hot drievoudig ver bond van Duitschland, Oostenrijk-Honga- rjje en Italië, dat onlangs weer op vasteren bodem is gevestigd naar men van die zijde wil door het bezoek, dat minister Goluchowski heeft gebracht aan minister Tittoni in Venetië. De beide ministers werden het over tal van punten, ja over alle quaesties, eens en gingen uiteen, vermoedelijk met de overtuiging, dat Italië met Frankrgk geen liaison'van langen duur heeft, maar alleen wat coquetteert. Ongelukkig is dat Drievoudig Verbond zoo sterk niet als het wel schijnt, want de binnenlandsche moeilijkheden in het Donau-Rijk zijn van dien aard, dat men zich daar niet kan inlaten met buiten landsche politiek, zooals Duitschland ze beoefentnog altijd is in Hongarije de ministeriële crisis hangende, die geen ander wettig einde kan nemen dau door de benoeming van een ministerie, dat de eenheid van het geheele Rijk in gevaar zal brengen. Bovendien heeft men Italië niet opnieuw tot trouw kunnen bewegen aan Weenen en BerlijD dan door eenige vrijheden toe te staan in de Balkan- quaestie, waar Italië belangen heeft en wat te zeggen hebben wilde. Rusland. Met 1 Mei bad men in het Russische Rijk ernstige verstoringen van de orde luisteren, terwijl ik in mijne gedachten dan fantaisoorde over haar verleden. »Hoe komt het toch, dat zij zoo geheel alleen is dacht ik dan. De baren noemden haar »de oude juffrouw Siegismund", maar meer kon ik, trots mijn ijverig na- vorschen, niet te weten bomen. »Zij heeft met niemand omgang zij leeft geheel op zichzelf zij is erg gesloten" dat waren de eenige ant woorden, die ik op mijne vragen kreeg. Hoe meer en hoe langer ik de oude dame in het geheim waarnam, des te me-r interesseerde ik mij voor haar, zoo veel te grooter werd mjjn medelijden, te leven diger mijn wensch iets van haar te weten te komen. Op een keer ging ik eens tegen den avond, een heerlijk sehoonen zomeravond, naar het kerkhof van ons garnizoenstadje om een krans te leggen op het graf van eene jong gestorven vriendin. Op de wei- onderhouden begraafplaats was het stil en eenzaam de rozen stonden in vollen bloei en verspreidden hare welriekende geuten mildeljjk over den stillen grafheuvel. Er had 's namiddags eene onweêrsbui gewoed, de lucht was nu zoo zuiver, de boomen en het gras zoo groen en friscb, dat men bijna niet aan don dood gelooven kon. De zon blikte nog éénmaal door de wolken en spiegelde zich in de regen droppels, die op gras en bloemen lagen, en die op deze plaats den indruk maak ten van tallooze tranen. Mijn krans van rozen was spoedig aan hot eenvoudige marmeren kruis gehangen ik zette mij oen oogenblik neór op de kleine bank onder den treurwilg, en dacht aan haar, die nu al een jaar onder dat groene heuveltje lag. Zij hield zoo van rozen en had ook als deze een kort bestaan gehad. Zij was zoo jong en zoo plotseling uit een gelukkigen kring weg gerukt geworden. Troostelooze ouders, en een door smart bijna wanhonige verloofde hadden aan het doodsbed van het lieve meisje ge staan Op mij had het ook een zeer diepen indruk gemaakt, den eersten scha duw op mijn levenspad geworpen, toen ik mijne geliefde vriendin zoo spoedig zag sterven. Hoe gelukkig had zij kun nen worden, hoe lang nog kunnen leven, ja zoo lang! Of het leven wel een geluk is Toch wel niet, als men zoo leeft als dat oude, eenzame meisje daarginds verwachter was aangekondigd, dat in Petersburg duizenden uit de heffe van bet volk een groote moordpartjj of iets dergelijks op touw zouden zetten en tal van troepen werden gereed gehouden. Daar is evenwel niets van dien aard ge schied, hoewel in Warschau de Russische Paaschdagen niet zoo kalm zjjn voorbij gegaan integendeel's Middags kwamen tal van arbeiders samen om een optocht te vormen, die met roode vlaggen op trok. Op het Witkowsky-plein, waar do duizenden, mannen, vrouwen bd kicdereri, zingend aankwamen, liet de politie de menigte zich opstellen, lieten de troepen de menschen voorbijgaan, maar werd toen opeens door de lansiers een aanval ge daan en loste de infanterie haar salvo's. De menigte wilde terug, maar weer werd geschoten en tientallen van menschen werden getroffen. Toen later de rust was teruggekeerd, werden 31 dooden en 15 gewonden door de hospitaal-soldalen, 60 dooden en gewonden door de politie op genomen. Een vijftigtal personen werd in hechtenis gesteld. Denzelfden dag had in de Jeruzalem- straat een g8vecht plaats, doordat de ver bitterde menigte op haar beurt op de troepen schoot. Maar ook hier zegovierde natuurlijk de overheid, 20 arbeiders wer den gedood, 25 verwond, 's Avonds, toen alles rustig, stil, ja, doodsch was ge worden, werd bij het station een bom geslingerd naar een kozakken-patrouille 3 kozakken en een agent werden gedood, 2 voorbijgaande dames verwondde ko zakken schoten daarop in 't wilde weg en doodden nog vele menschen op de straat. Dat was Paschon in Warschau! Te Lodz word de arbeid aan de fa brieken gestaakt, de trams werden door de beambten verlaten en groote opwin ding heerschte er, terwijl roeds een bot sing van het volk mét een patrouille plaats had maar men verwachtte nog ernstiger zaken. GOES, 3 Mei 1905. Maandagavond hield de afd. Goes van het >Groene Kruis" in do Prins van Oranje een, door 16 leden bezochte, ver gadering. Medodeeling werd o. a. gedaan van de aangifte van nieuwe leden, w. o. de diaconie van de Ohr. Ger. Gem., voorts werd meegedeeld, dat de voorgenomen cursus voor ziekenverpleging niet gehou den was, omdat er gebrek was aan deel neming. Hierna werd het ontwerp-huis- houdelijk reglement behandeld en z. h. s. goedgekeurd. Door don secretaris, den heer Lewe van Nijensteinwerd bit verslag over den toestand der afdeeliog over 1904 uitgebrachtdaaruit bleek, dat het aantal leden stationnair was, maar het gehalte dor loden er wel op was verbeterd, door dat eenige colleges, o. a. vEigen Hulp" toetraden. Niouwe magazjjngoederen wer den aaDgoschafr, terwjjl van deze bezit tingen een druk en dankbaar gebruik werd gemaakt. De financiëele toestand was bevredigend. Dit verslag werd, onder dankzegging aan den secretaris, voor kennisg. aangenomen. De rekening en verantwoording, aanwjjzend een tolaal ontvaugst van f 877,53, een totaal uitgaaf van f161,865 en dus een batig slot van f715,665, werden door een commissie Dagezien en op haar advies goedgekeurd. Tot bestuurslid werd herkozen met 14 van de 16 stemmen do heer dr. J. L. Goemans. Na oenige discussie werd daarna aan het bestuur machtiging gegeven een som van f 800 te besteden voor den aanleg van een regenbak met filter bij school B, waardoor het nu nutteloos wegloopende regenwater bruikbaar zal kunnen worden gemaaktde bedoeling van de afdoeliüg was het water kosteloos te verstrekken aan onvermogenden, tegen een vergoeding aan leden van de afdeeling, maar niet aan niet-ledan, die in aanmerking zouden kunnen komen om lid te worden. Het bestuur zal zich nader in verbinding stellen mot do autoriteiten en dan, bjj bevredigend resultaat, tot den aanleg overgaan, die na aanbesteding zal worden opgedragen. De voorzitter Bloot de ver gadering na den leden de zorg voor de vereenigiDg op 't hart te hebben gedrukt. Het jaarlijksch onderzoek van de verlofgangers dor militie te land zal dit jaar in Zeeland plaats hebben van 2 Juni tot en met 30 Juni en wel: to Goes Vrijdsg 2 Juni 9 uur v.m. voor de ver lofgangers, gevestigd te 's-Gravenpolder, 's-Heer Abtskerke, Kattendjjke, Kloetinge en Wolfertsdjjk, en 1 uur n.m. voor de verlofgangers, gevestigd te Goes. Te Kortgene Zaterdag 3 Juni 9 1/2 uur v m. voor do verlofgangers, geveBtigd te Kortgene en Kats. Te Wissenkerke Zaterdag 3 Juni 11 uur v.m. voor de verlofgangers, gevestigd te Kolijnsplaat en Wissekerke. Te Kapelle Zaterdag 24 Juni 10 1/2 uur v.m. voor da verlofgangers, gevestigd te Kapelle, Schoro en Womeldinge en 1 uur n.m. voor de verlofgangers, gevestigd te Ierseke. Te Krabbendijke Maandag 26 Juni 10s/4 uur v.m. voor de verlofgangers, gevestigd te Krabbendjjk*, KruiDingen, Rilland- Bath en Waarde. Te Ovezand Vrijdag 30 Juni 10 uur v.m. voor de verlofgangers, gevestigd te Baarland, Borsele, Driewegen, Ellewouts- djjk, Hocdekenskerke, Oudelacde en Ove zand. Te Heinkenszand Vrijdag 30 Juni 1 uur n.m. voor de verlofgangers, gevestigd te Heinkenszand, 's-Heer Arendskerke, VHeerenboek en Nisse. De verlofgangers moeten zich verza melen vóór bet gemeentehuis. Tot surnumerair bjj de registratie en domeinen is benoemd de heer U. C. Ittmann te Goestot tij delg k adsistent aan bet Rijks-landbouwproefstation te Goes de beer A. JGodron en tot tijdelijk scheikundige de beer J. G. Maschhaupt aldaar. Ter openbare civiele terechtzitting der arrondissements-rechtbank te Middel burg van heden (Woensdag) is de heer MC. Schrambenoemd notaris te Krui- ningen, als zoodanig beëodigd. Uit de voordracht voor secretaris- ontvanger van den Oost-Bevelandpolder bestaande uit de heeren F. Majjs, D. de Graaff en J. Okker, is benoemd dhr. F. Maijs met 5 stemmen; dhr. De Graaff kreeg 1 stem. Met ingang van 1 Mei eervol ont slagen als havenmeester te Wolferisdijk- sebe veer, dhr. 1. v. d Voorde t en in diens plaats benoemd dhr. D. v. d. Voorde De sociaal-democraten en de vrjje socialisten hebben op verschillende plaat sen den 1 Mei-dag gevierd door verga deringen, redovoeringen en optochten. In Amsterdam werd een groote optocht ge houden, 's avonds, met vlaggen, trans parenten, enz, waarbij alles ordelijk in het werk ging. De vrjje socialisten ge droegen zich niet zoo ordelijk na bun vergaderiüg 's avonds trokken tal van jongelui zingend de stad door en moesten door de politie met de sabels uiteen wor den gtjaagd, waarbjj een jongen weid ljjk, »ik was zoo gelukkig iets te vinden, dat vermoedelijk u toebehoort, daar, r.aar ik meen, alleen wij beiden op bet kerk hof waren". Da oude dame voelde, bjj mjj no woor- deD, plotseling in baar zak, word bleek, en greep nu met beide haDden het boekje, dat ik haar voorhield. »0, duizendmaal dank", zoide zij, »het zou een on borstel- baar verlies voor mg geweest zijn". Toen zweeg zjj evenwel plotseling, als bad zjj reeds te veel gezegd. »U kont mjj zeker wel, juffrouw", be gon ik bet gesprek weer, x>wij wonen zoo dicht bij elkander, dat het wel niet noo- dig is, dat ik mij voorstel." »0, zeker mevrouw, ik ken u en uw echtgenoot, bet is een genot voor mjj, uw geluk te zien u zoo vrooljjk zoo vergenoegd voor hot raam te zien zitten, en het hartelijke lachen van uw echtge noot dringt dikwijls tot mijn kamertje door. U zjjt beiden nog zoo jongGod bewaar u en uw geluk." Deze woorden klonken zoo weemoedig, dat ik door plotseling medegevoel gedre ven, baar handen greep en baar Bmeekte »Lieve juffrouw, ook wjj stellen hartelijk belang in u, gjj zijt zoo eenzaam, zoo geheel alleen, kom toch eens bij ons, ik wil u opvrooljjken, met u praten en »Ik dank u, lieve mevrouw," zeido zjj, terwij] baar oogen vochtig werden, >ik dank u harteljjk voor deze woorden, maar laat mg hier in mijn stil vertrekje, ik hoor niet bjj vroolijk gezelschap, ik ben zoo gewoon aan de eenzaamheid, dat het mij zwaar valt, oneindig zwaa^, dio te verlaten. Kom gij zelve mjj liever be zoeken, kom zoo dikwijls gij wilt, het zal mjj zeer veel genoegen doen, en mij aan den tijd herinneren, toen ik zoo jong, zoo gelukkig was, als gij nu." >0, gaarne," antwoordde ik levendig, >zeer gaarn^, als u het mg toestaatik heb zoo menigen langen namiddag voor mijzelf, als mijn man dienst beeft. Ik kom spoedig eens, zeer spoedig," voegde ik er bjj terwjjl ik opstond, voor dezen keer durf ik u niet langer in beslag ne men, maar ik zegen het toeval, dat mij den weg tot u opende, want ik interesseer mjj reeds zoolang voor u, als ik hierover woon, boste juffrouw." (Wordt vervolgdj zou 't dan niet beter zijn, jong te sterven, bemind, en met heete tranen beweend, dan zoo eenzaam te zjjn Zoo lang Daar boorde ik voetstappen achter mjj, en mij omkeerend bemerkte ik haar, aan wie ik juist dacht. Zij was weör ge kleed in haar grjjze japon, met zwarten doek, ze had weer een ouderwetschen hoed op en ze droeg een parasol, en in de band eon krans van geraniumbloe- 8emszij ging met m êrgeslagen blikken verder, en wondde zich naar bet oudere deel van bet kerkhof, waar zjj spoedig door struikgewas aan mjjn oog onttrok ken was. Mjjne nieuwsgierigheid was opeens weer opgewekt. »Op welk graf zou zij dien krans brengen vroeg ik mij af; haar ouders waren hier niet gestorven, dat wist ik. Ik zette mij wéér neêr, en wilde wachten, tot zij terug kwam dan evenwel stond ik op en ging voorzichtig verder, do richting volgende, die zjj ingeslagen had. Opeens hield ik mjjn treden in niet ver van mjj, den rug naar mij toegewend, lag de oude dame geknield voor een geheel met klimop begroeiden grafheuvel, het gelaat in de donkere bladeren gedrukt. Ik verschool mij achter een oud, ver weerd grafmonument, en zag stil naar haar, terwijl zij bewegingloos in die houding bleef liggen. Het werd mij eenigs- zins vreemd te moede in deze stilte, met die donkere gestalte daar voor mijmaar plotseling richtte zjj zich op en ging heen, weër zonder op te zien. Ik bemerkte 6poren van vergoten tranen op haar gelaat, de geraniumkrans lag op de donkere bladeren van het klimop. Toen ik haar niet meer zien kon, ging ik naar het grafplotseling Btiet mijn voet tegen iets, en het uit den weg wil lende schuiven, zag ik een klein, versleten boekje met lederen band. Ik raapte het op; het was waarschijnlijk vroeger rood geweest, eonigo letters, waarvan bjj na al 't verguldsel verdwenen was, gaven het naamcijfer »W. v. E." te lezen. Ik stak het boek in mijn zak en boog mij over bet graf, waarop ik eene verweerde zand- stoenen zerk ontdekte, bijna geheel ver borgen onder het klimop, en het volgende er in gebeiteld Wilhelm von Eberhardt, Luitenant bij betde regimont infanterie, geb. don 1 Juli 1805, overl. den 20 November 1835, Ik haalde het boekje weer te voor schijn »W. v. E., Wilhelm v. Eber hardt, wel toevalligEn vandaag was bet den lsten Juli, dus de goboortedag van den overledene. In welke betrekking zou dat oude, eenzame meisje toch tot dezen doode gestaan hebboD Hij was jong gestorven, pas dertig jaar, volgens de datums op de grafzerk, en nu p.l zoo vele jaren verloopeu, en nog steeds zoo heet beweend Wat moest zij hem lief gehad hebben Of hot familie vao haar was? Maar neen, men voelt 40 jaar later niet meer zoo diep het verlies van een neefmisschien was het haar verloofde. Dat, kon wel zijn arm, oud meisje, wie weet, wolk een droevig bestaan gij aebter u hebt Zoo in gedachten verdiept, had ik ons hui3 bereiktvoor onze deur wiorp ik nog een blik naar haar vensters. Zij zat in haar leuningstoel zooals gewoonljjk, maar boden zag zjj er moedeloos uir, het hoofd in de hand geleund, waarin 2jj een witten doek vasthield, staarde zij als in gedachten verloren voor zich uit. Daar viel mij plotseling weer het boekje in zou ik het zelf brengen of de meid er mee belasten Maar het was voor mij een uitgezochte gelegenheid om haar eens te ontmoeten snel besloten wendde ik mjj om, liep de straat over, en bevond mjj in het volgende oogenblik reeds op de eenigszins duistere gang van de tweede verdieping. »Woont hier juffrouw Siegismund vroeg ik aan een der blonde kinderen, dat met een dikke boterham in de hand, de bovenste trap afkwam. »Ja", was het antwoord, »als gjj daar klopt bomt zjj dadeljjk". »Dauk je, kleine", zei ik, en tikte vast besloten, maar toch met kloppend hart, op de oude, bruine deur. Ik hoorde in de kamer zachte schreden en daarop werd de deur geopend. De oude dame week, vreemd verrast, eenigszins terug, toen zei ze evenwel»kom binnen, mevrouw Ik gevoelde rag zeer verward en ver legen, daar mij nu eerst inviel, dat ik met het vinden van het boekje, tegeljjk ook mijne nieuwsgierigheid bekennen moest. Zij noodigdo mjj uit op de canapé plaats te nemen, en wachtte nu, dat ik de reden mjjner komst zou zeggen hare groote oogen zagen mij wel wat verwon derd aan. »Neem mjj niet kwaljjk juf vrouw, dat ik u stoor", begon ik einde-

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1905 | | pagina 1