11)04
138,
Dinsdag 22 November.
91
DE UITLOTING
Een Familieveete.
ste
Do uitgavs dszer Courant geschiedt Maandag-, Woensdag- en Vrijdagavond,
uitgezonderd op feestdagen.
Prjjs por kwartaal, zoo binnon als buiten Goes, IqSÜS*
Afzond erljjko nomniers 5 cent.
BEBzesiding wan advcsdentiëEs vóop 2 uren op den dag dep
uitgave*
De pigs der gewone advertentiën is van L-5 regels 50 oont, eiken regel meer 10 et.
B|j directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prjjs
slechts tweemaal berekend.
Geboorte-, huwelijkt- en doodberichten en de daarop betrekking hebbende
dankbetuigingen worden van l10 regels f 1,berekend.
Aanvragen om en vermelding van liefdegaven 5 cent per regel.
Uitgave van de Naaml. "Vennootschap „Goesche Courant". Directeur-Hoofdredacteur R. G. Rijkens.
Burgemeester en Wethouders van Goes
brengen ingevolge art. 37 juncto art. 12
der Drankwet ter openbare kennis, dat bp
hen is ingekomen het navolgende ver
zoek oen verlof tot verkoop van
alcohofhoudeiuleo drank, ande
ren dan sterkca dr»nk, van
J. F. VAN DER LEEUW voor het
perceel C 72.
Binnen twee vreken nadat deze bekend
making is geschied, kan ieder tegen het
verleunen van het verlof schriftelijke be
zwaren inbrengen.
Goes, 21 November 1904.
Burgemeester en Wethouders van Goes,
D. D. VAN DEN BOUT, 1. b.
De Secretaris,
G. A. H AJENIUS.
Burgemeester ©n Wethouders van Goes
brengen iugavolge art. 12 der Drankwet
ter openbare konnis, dat bij hen zijn
ingekomen de navolgende verzoeken om
vp£>$«inning tot den verkoop vaw
sterken drauk in liet felein, van
JOHs. KLOOSTERMAN voor hot per
ceel C 22
J. J. DE JONGE Jz. voor het perceel
A 118.
Binnen twee weken nadat deze bekend
making is geschied, kan ieder togen het
verleenen van de vergunning schriftelijke
bezwaren inbrengen.
Goes, 21 November 1904.
Burgemeester «n Wethouders voornoemd,
D. D. VAN DEN BOUT, 1. b.
De Secretaris,
G. A. HAJENIUS.
van één obligatie der geldleening 1896,
ad Duizend gulden en aflosbaar
op 1 Januari 1905 zal plaats hebben in
hot openbaar ten Raadhui zo op Vrijdag
25 November 1904, des voormiddags 10
uren.
Goes, den 21 November 1904.
Burgemeester en Wethouders van Goes,
D. D. VAN DEN BOUT, 1. b.
De Secretaris,
G. A. HAJENIUS.
VEILIGHEIDSWET.
Aangezien gebleken is dat nog altijd
vele werkgevers in de mooning varkeeren,
dat van het voorkomen van een ongeval
onder hun personeel, na de invoering
van de ongevallenwet, alleen aangifte
behoeft te worden gedaan aan de Blijks-
verzekeringsbank, maakt de Burge
meester van Goes belanghebbenden nog
maals attent, dat ook, evenals te voren,
bij hem aangifte moet worden
gedaan ieigevoSge de VeiSigheids-
wef, aangezien zij zich anders zouden
blootstellen aan eene vervolging wegens
34
Naar het Frasseh,
DOOS
PAUL BERTNAY.
Op het oogenblik, dat Boissior zijn band
naar de sjerp uitstak, zou ze hem nog ont
snappen, even als voorbeen 1 En au nog
zooveel te erger, omdat bjj er zeker van
meende te zijn
Die Parisienne had het mooi uitge
rekend. Zonder de kameraden van dion
duivelschen Borel kon hjj de meerderheid
niet halen.
Als er op het laatBte oogenblik bij
zijre tegenpartij niets tusschen kwam, als
er niemand vau degenen, die naar hem
schenen te willen overloopen, ontbrak,
dan had hij nog vijf stemmen te weinig
Maar wat wilde zij dan toch Wat voerde
die Girardot in haar schild Wat zou zij
nu van hem vragen, indien het was dat
zij Borel, de verkiezing, ja, alles in haar
macht had 1 Neon, men zou het moeten
zien, om het te gelooven. Het was een
vrouw, die allen naar haar pijpen liet
dansen en die hem morgen ochtend haar
voorwaarden wel zou komen stellen.
Want de oude Boissier twijfelde oral
niet meer aan of hij haar zou ontvangen.
Zonder dat hij het merkte, was bij al
gevangen. Zijn eigenliefde,eene overgroote
begeerte om te slagen, de vrees dat het
geluk hem zou ontgaan, dat alles over-
beerschte hem.
Hij wenschte die vrouw naar de maaD,
maar toch verwachtte hij haar. Hij vreesde
alleen nog, dat zij van meening veran
deren en niet komen zou
overtreding van art. 12 der veiligheidswet.
Zij, die bedoelde aangifte hebben ver
zuimd, moeten deze alsnog doen.
Goes, 21 November 1904.
De Burgemeester van Goes,
D. D. VAN DEN BOUT, 1. b.
Het antwoord van mr. Van Diggelen
Het antwoord van mr. Van
op de memorie der liberale Ove
Staten-club is in de Zwolsche Courant
verschenen. Het beslaat oenige kolommen,
zoodat onze lezers zullen bpgrijpen, dat
wij het niet in zijn geheel kunnen meê-
deeleu. Dat is dan ook minder noodig.
Het voornaamste volge hier
«Bet komt er op aan", schrijft mr. f.
D., «of ik gestemd heb overeenkomstig
hot besluit en do afspraak in de club
vergadering of niet.
En mijn antwoord, mijn voor de zoo-
voelste maal herhaald antwoord luidt
ja, en nogmaals ja".
Omtrent de beweerde manipulaties
met de stembriefjes zegt dbr. v. D.
«Onwaar is het, dat dhr. v. Dedem zag,
dat ik briefjes beschreef (behalve voor
het invullen der stembriefjes en het op-
teekenen gedurende de stemming), die
dan in de richting van linker broek- of
vestzak worden gebracht, waarna ten
slotte een briefje in de bus werd gesto
ken na eerst in de hand te zijn bekekon
de voorstelling dezer zaak is ouwaar,
eenvoudig, omdat het niet is geschied.
Aanvankelijk werd dit door den heer
Jacobs beweerdnu zegt do heer Van
Dedem het, waarschijnlijk, omdat de heer
Jacobs bijziende is, en ik ten minste niet
zag, dat. kg zijn lorgnet droeg. Of is de
heer Jacobs gaan twijfelen en beeft de
heer Van Dedem dezo verklaring voor
zjjn rekening genomen Zou ik dan een
voorraad ingevulde briefjes bij mij gehad
hebben? En in den broekzak Öfin bet
vestjeszakjo En ingevuld Maar dit
strijdt dan met de andere voorstolling,
dat ik briefjps beschreef. Dit behoefde
ik dan niet moer te doen".
Over het feit, dat bij derde stemming
de liberale heer Stork is gekozen ver
wondert mr. v. D. zich ook en zegt
daarvan
Bij derde stemming is de he«»r SVrk
en dit is de stemming, waarbij
men mij met mijn volle toestemming
controleerde. Zonderling, nu viel de
uitslag ten gunste van den liberalen
candidaat uit.
Dit was mij onoplosbaar, ik kan het
niet verklaren, maar de verplichting
daartoe rust ook niet op mg. Wel wil
ik even de onwaarschijnlijkheid relevee-
ren, dat ik wanneer ik schuldig was
aan het niet kiezen der twee eerste can-
didaten bij de stemming voor den der
den candidaat mijn briefje zou laten zieD,
daar ik in dit geval daarvan voor mij
niets kon verwachten. Het vermoeden,
dat mg een strik was gespannen, heb ik
Hij bracht den nacht, slapeloos en
door allerlei schrikbeelden gekweld door
Vreemd, dat het hem niet inviel, dat d«
dochter van Girardot misschien voor haar
nichtje werkte, en dat het huwelijk van
Pierre met dat meisje de slotsom van die
intrige zou zijn. Hij dacht er daarom
niet over, omdat hij gedurende een maand
over geen van beiden had hooren praten
Pierre was door den dokter naar Aken
gezonden en het meisje was bij haar vader
te Lyon, waar ze nooit van daan had
moeten gaan. Hij verwachtte niet de
minste toenadering van den kant der
Girardots, omdat hij hen voor even koppig
en haatdragend hield, als hijzelf was.
Dan verbeeldde bij zich weer, dat het
een soort vaü list was, om hem tot den
afstand van hot een of andere recht te
dwingenmisschien wel omtrent een
overpad, dat hij hen sedert hun verschil
ontzegd badovenals zij trouwens
ook gedaan hadden.
Zoo iets zou het wel zijn, door dieD
ouden Tartuffe van een Girardot uitge
dacht, die nu in zijn brutale dochter een
listiger spreekster bad dan hij zelf was.
Maar enfin, tot morgen moest hij nog
wachten. Dan zou hij het te weten komen
Hemel, wat duurde die nacht lang
Eindeljjk zag hij het dag worden. Hij
sproDg uit zjjn bed, nog slechter gehu
meurd dan anders. Toen hjj buiten kwam,
keef hij tegen de knechts en de meiden.
Dit moerbeziënblad was voor do zij de-
wormen te vochtig, dat te drooger
werd niet genoeg gelucht in de zijde-
wormenkweekerjj, al de zijdewormen zou
den dood gaan. «De menschen wilden
hem te gronde doen gaan."
In de stallen verwoestte men de haver
en bedierf men de mest. Daar klopte
men hem ook al hot geld uit den zak
Op die wijze ging hij de boerderij
eorst niet gehad en in allen gevalle niet
geuit, en zoo ik hot gezegd bad
zou het natuurlijk verontwaardiging heb
ben opgewekt; ik had dan een t genbe-
schuldiging gedaan cn daarmede een an
der (wie, stond nog niet vast) beticht.
Wat het stembriefje met den naam A.
J v. Roijen betreft in plaats van I. A.
v. Roijenzooals de bedoelde heette, hier
omtrent zegt mr. v. D.
«Ik zou een stembriefje ingevuld heb
ben met mr. A. J. van Roijen en dat nog
wel op voor den heer Jacobs opvallende
wjjze. Afgescheiden nog van de onwaar-
schjjnljjkheid, dat ik als Zwollenaar en
als van ouds bekend met de familie Van
Roijen (de betrokkene is naar zijn groot
vader genoemd) de voorlettor vorkoord
zou plaatsen, moot dit dubbel verbazing
wekken, wanneer het er mjj om te doen
was geweest de invulling van het briefje
aan den heer Jacobs to toonen. Onder
die omstandigheden was er voor mij alle
reden om het biljet goed in te vulleD.
Boven alles valt de inconsequentie in
het oog, dat de heer Jacobs, die het doet
voorkomen dit duidelijk gezien te hebben,
mij op deze fout niet attent maakte,
terwijl hij toch van oordeel was, dat de
goede uitslag van de stemming afhan
kelijk was van een in alle opzichten
nauwkeurige invulling van de stembrief
jes, getuige de door hom gemaakte bt-
merking op mjjne in vulling van het briefje
Stork.
Is het waar, dat d-> hper Jacobs bij mjj
een briefje heeft gezien, waarop de voor
letters mr. A. J. stonden, dan moet dit
op het briefje voor den heer Dijckmeester
zijn geweest. Deze draagt de voorletters
mr. A. J. Dijckmeester
Van '/ijue zijde doet mr. v. D. eene
verklaring van het goval aan de hand,
schrijvende
«Het blijft de vraag, of er ook een
voorstander van partieele vertegenwoor
diging onder do liberalen is geweest. En
die zijn er ook in meerdere of mindere
mateik wijs daarom slechts op do ver
klaring van de beo ren J. W. van Oort
mr. A. J. M. Vos de Wael en G. M. Cromme,
voorkomende in de Pr. O. en Zw. Ct
van 12 October 1903, volgens welke de
voorzitter van de Roomseh-Katbolieke
Kiesvereeniging «Recht voor Allen" (de
heer Spitmanin do vergadering van 1
Oct. mededeeliogen deed, die in hot kort
op het volgende nederkomen
Mr. Van Setten had, volgens de ge
tuigenis van den hoer Spitmanverzekerd
de billijkheid te erkennen, dat de katho
lieken een vierden raadszetel verkregen,
en van zjjn zijde, W3S -bij bereid, boewei
bij geen bestuurslid was, zijn invloed aan
te wenden om bjj do eerstvolgende ge
legenheid (zooal3 bekend, de» verkiezing
in de vacature Meijer) den katholieken
dien zetel te bezorgen."
Aan het slot van 2gn schrijven zegt
mr. v. D.
sik laat echter met vertrouwen de
rond, overal schrik pn angst verspreidend;
het hielp hem ten minste den tijd dooden,
totdat het aangekondigde bezoek van de
dochter van Girardot zou plaats hebben.
Hij ging in de eetzaal aan het venster
achter het tulle gordijn zitten kijken.
Hg behoefde niet lang te wachten.
Camillo kwam precies op tijd. Lachend
streelde zij den hond, die haar herkende
en vroeg aan hetzelfde dienstmeisje «of
mjjnheer Boissier thuis was."
Zijn geduld was uitgeput. Hij stond
op, deed de deur van de kamer open
en zei«Ja, ik ben er."
Zij begroette hem nog vriendelijker.
Zij ging binnen en sloot dö deur achter
zich toe.
«Mjjnheer Boissier, ik zie, dat u er
^ver denkt om mij een stoel aan te bie
den Ik zal hem zeer gaarne aannemen,
want het zal van vandaag wel ^at lan
ger d^ren, dan gisteren."
Met een knorrig gebrom schoof hij
een van de om de tafel geschaarde stoe
len naderbij.
«Dank u wel," zei zij. «Maar it ver
zoek u, om ook te gaan zitten."
Toen hij tegenover haar gezeten was,
in die oude eetzaal, in den toren van de
vesting, die zjj veroveren moest, begon
zij
«Ik weet, dat u Borel hebt opgezocht.
Hjj heeft het mij verteld. En nu hecht
u meer geloof aan de macht van dien
pink 1"
Bjj keek haar strak aan zonder te
antwoorden en firmde alleen zijn wenk
brauwen, hij beefde van zenuwachtig
ongeduldZjj had een gewaarwording
alsof het critieke oogenblik nu gekomen
was en zjj moedig moest voortgaan.
«Nu, mjjnheer Boissier, u doet ver
keerd met mjj zoo vjjandig-to behandelen.
Ik kom niet hier oin van den* toestand
beoordeeling vau deze zaak over aan bet
publiek, dat wel gemakkelgk onder den
indruk komt van gepast enthousiasme,
maar een open oog heeft voor de waarheid.
Het is oen grievende ondervinding voor
mij, na de beste jaren mijns levens ge
geven te hebben san stad en provincie.
Ik zal geen gebruik maken van groote
woorden, 'alB die, waarmede het verslag
sluit, maar ik verklaar, dat ik den mjj
aan het slot van het verslag gegeven
raad, om mjjn mandaat ter beschikking
der kiezers te stellen, niet zal opvolgen.
Hiermede zoude ik slechts de moeiijjk-
beid ontwijken, maar niet oplossen."
Het slot van dit schrijven klinkt wel
eenigszins zondeiling en is niet zeer
logisch. Mr. Van Diggelen, die hot eene
oogenblik zegt met vertrouwen de be
oordeeling van deze zaak aan het publiek
over te laten, weigert in het volgende
zijn mandaat tor beschikking te stellen.
Op welke wjjze moet dan het publiek
zijn oordeel uitspreken
En een tweede vrnag zouden we willen
doenaeht mr. Van Diggelen zelf dan
door dit antwoord de moeilijkheid op
gelost
Het bljjft epn allerouvcrkwikkelijkste
historie en men zou het beste doen als
men de geheele zaak maar verder liet
rusten de liberale partij heeft de schade
geleden scharde kan haar, voor wat. een
barer leden, wie dan ook, bedreef, niet
treffen. Daarom moet de zaak maar uit
zgn.
Buitenland.
De verkiezingen in Italië.
Wij hebben reeds in het koit melding
gemaakt van den uitslag der verkiezingen
voor de Kamer in I?al \\A ministerie-
Giolitti wilde deze verkiezingen min of
meer hebben aangemerkt als een plebisciet.
Aan het ItaliaaDScbe volk werd de vraag
voorgelegd, of het al dan niet den weg
op wilde van de uiterste partgen, met
name de socialistische. Het tijdstip was
voor het ministerie goed gekozenhet
volk was nog onder deD indruk van de
socialistische beweging, de werkstaking
in September. Er hebben meer ministeries
zulke apolitieke fortuintjes."
liet was te verwachten, dat de repu
blikeinen en radicalen hunne gelederen
zouden zien dunnen bjj dezen door bet
kabinet gewilden stembusstrijd. De repu
blikeinen hebben in een modernen con-
stitutioneelen staat als Italië zoo weinig
recht van bestaan. Een republiek kan
moeilijk eene hoogero male van vrijheid
waarborgen, dan het koningschap in ïfal-ë
geeft. Men kou verwachten, nu het ging
tegen de uiterste linkerzijde, dat de repu
blikeinen verliezen zouden Jjjden en het
zelfde kon men voorspellen van de radi
cale partij zjj is een midden-partjj en
als het op vechten aankomt, krijgt de
misbruik te maken, ook niet om u voor
mjjn pleizier boos te maken, dat zou een
•zot en mijner onwaa'dig spel zgn. Ik
woef, dat u graag weor raai re van SaiDt-
Romain zoudt worden. Ik begrijp die
eerzucht. Het is een gewaardeerde post
van vertrouwen, dien de stem van het
volk aan den meest gewaardeerde aan
biedt. Ik ken geen eervoller betrekking.
Ik vind zelfs, dat in dezen tijd dat be-
wjjs van sympathie van een geheele
bevolking beter besteed is aan een man
van burgorafkomst, waartoe wjj allen
behooren, dan aan een vertegenwoor
diger van het regime, dat Frankrjjk heeft
afgeschud."
In zijn strakke blikken was eenige
verbazing te lezen.
Zij sprak zeer ernstig. Zjj zei heel ver
standige dingen met een mooie diepe
stem, waarvan hjj ongetwijfeld onder deD
indruk kwam.
«U ziet dus", vervolgde zij, «dat ik
niet als een tegenpartjj voor u sta. Wat
mjj betreft, wil ik er nog w 1 bijvoegen,
dat mij de administratiezaken van Saint-
Roraain g^en belang inboezemen Ik zal
hier altijd eene vreetndel n^e bijveo,
hoogstens eene vriendin nn ha?:r. aan
wie mettertijd de Buissonniore zal be
hooren I"
Toen zjj zng, dat de verbazing van
Toüy Boissier steeds toenam, vervolgde
zjj «Ja, zeker. Ik woon te Parjjs. Daar
heb ik mij, zooals u misschien wel weet,
een heel aardige positie veroverd. Ik ver
dien er inderdaad veel geld met mijn
kunst, die ik alleen daar kan beoefenen.
Ik volg daar mjjne gewoonten 'nik heb
er mjjne vrienden en beschermers. Ik heb
dan ook met mijne ouders afgesproken,
dat hun geheele domein, na hun dood,
het eigendom zal worden van mjjn l'ef
nichtje, waar ik veel van houd, en da4^
midden-man slaag van rechts rn van
links. De socialisten echter gingpn naar
't scheen met vertrouw-u deD stembus
strijd tegemoet. Als zjj winnen triom-
feeren zij als zij verliezen beredeDeeren
zij, dat zij toch eigenlijk over wonnon
hebbeD. Dat is bun niet kwalijk te nemen
de andere partjjen doen in den grond
evenzoo.
Bjj de eerste stemming bleek reeds,
dat de uiterste linkerzijde geen winst
zou behalen. Overal waar de gevolgen
der werkstaking zich hadden doen ge
voelen, met name te Milaan, leed de partjj
verliezen. En bjj de herstemmingen is
het verlorene niet alleen niet herwonnen,
maar is de eerste uitspraak nog versterkt.
In de nieuwe Kamer 2ullen de ministe-
rieehn 343 stemmen hebben en die der
monarchal»; partij 39 van de oppositie
beschikken de republikeinen over 21, de
radicalen over 39 en de socialisten over
27 stemmen. Verder zjjn er 44 zooge
naamde wilden en 2 clericalen gekozen.
Een belangwekkend verschijnsel is, dat
ditmaal vele R.-Katholieken aan de ver
kiezingen deelnameuiets waarvan zij
zich tot nu toe onthielden, om niet den
schijn op zich te laden, alsof zij het
koningschap en over 't geheel den bo
staanden toestand als wettig erkenden.
Boetedag.
Ret Duitsche Rijk heeft een offlcieelen
boetedag, die de vorige week is gehondoD.
De kerk heeft dien ingevoerd, overwe
gende, dat het nuttig ban zjjn voor den
mensch soms tot zich zei ven i*i te keeren
en zijne tekortkomingen te belijden. Nu
is waar, dat daarvoor ruime gelegenheid
bestaat op de Zondagen en niet het minst
op de feestdagen aan het einde ran het
jaar. Er is dan ook meermalen sprake
geweest van eene wijziging der bestaande
regeling, zoodat de Boetedag op een
Zondag zru vallen. In dezen fjjd, niet
veif voor de Kerstdagen, die aan de
Duitsche industrie handen vol werk
geven, gevoelt men uitvallen van een
werkdag. Maar de staat is het met de
kerk eens zjj wenschen een afzonder
lijken dag voor boete en berouw.
De boetedag heeft eene geschiedenis.
Vroeger werd bjj gehouden in 't voor
jaar, tusschen Paseben en Pinksteren.
Maar later vond men het minder eigen
aardig rouw te bedrjjten over zijne te
kortkomingen in het voorjaar, te midden
van do opbloeiende natuur, die spreekt
van levensvreugde. Toen heeft men de
maand November gekozen, de maand van
S'orm en regen, als zjjndo meer geschikt
voor de stemming, waarin het Duitsche
volk werd geacht te verkeeren. «Werd
geacht," want aan de boetvaardige stem
ming ontbreekt dikwijls zeer veel. 1 e
boetedag was en is nog voor velen niets
anders dan een vrije dag, een vscantie-
dag. Vroeger ffreer dan tegenwoordig
werd bij door duizerden aldus gevierd,
in vroolijkheid en vreugde.
u ook wel kent 1"
Bromde hjj iets Zei hij ja of neen
Ze kon het niet z<>ker zeggen l Ze voegde
er stoutmoedig bij
«Kortom, zij, die do eer geniet van
door uw zood het hof gemaakt te worden
Tony zette ooge-n en ooren opeü.
Waar wildo ze nu bern
Om haar nog verder uit te hooren zei
hg brommerig
«Mjin zoon heeft niets to maker met
de zaak, waarover we nu spreken
«U vergist u, mjjnheer Boissierik
denk op het oogenblik alleen aan hem
on aan mijn nichtje. Die kinderen be
minnen elkaar. Zjj passen uitstekend bjj
elkaar."
«Nooit
«Mag ik even uitspreken?"
»U kuDt, zeggen wat u verkiest, maar
ik antwoord: nooit! nooit!",..
Bjj toeval of misschien met voorbe-
d c8ten rade maakte Camille m t. baar
in een lichten handschoen gestoken pink
eeno beweging
«Nooit," herhaalde hjj neg eer®, maar
op wat zacbteren toon, naar het de jonge
vrouw toescheen.
Zij ging dus kalmpjes voort
«Uw zoon is een mau van veel be-
teekenis en een knappe jongen. Ik
ken hem een beetje en twjjfel er niet
aan, dat u terecht trotsch op hem zijt.
Maar rnjin nichtje is bekoorlijk en bf zit
alle hoedanigheden om den man gelukkig
te maken, aan wien ze haar genegenheid
heeft geschonkenvoeg nu hier bij, dat
ze rijk is en in het vervolg nog Vjjker
zal worden. De Buissonnière wordt haar
eigendom.
(Wordt vervolgd
