1904. JN". 127. Donderdag 27 October. 91sle jaargang. Een Familieveete. GOESGHE De uitgave dozer Courant geschiedt Maandag-, Woensdag- en Vrijdagavond, uitgezonderd op feestdagen. Prgs por kwartaal, zoo binnen als buiten does, l,250 Afzonderlijke nommers 3 cent. Inzending van advertentiën voos* 2 uren op den dag des* uitgave. COURANT. De pips der gewone advertentiën is van 1-5 regels 50 cent, eiken regel meer 10 ct. Bg directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Geboorte-, huwelijks- en doodberichten en de daarop betrekking bobbende dankbetuigingen worden van 110 regels 1,berekend. Aanvragen om en vermelding van liefdegaven 5 cent per regel. Uitgave van de Naaml. Yennootschap „Goesche Courant". Directeur-Hoofdredacteur R. G. Rijkens. Ons Huis. Het bestuur der vereeniging »Ons Huis" alhier heeft andermaal de hulp ingeroepen van stadgenooten om zijn pogen te steunen. ♦Voor ieder van ons, schreef eenige jaren geleden reeds prof. dr. van der Vlugt, die zijn oor maar met aandacht te luisteren legt, klinkt uit het midden der arbeidende klasse eene duidelijk hoor bare bede om hulp. ♦Leert ons, onderwijst ons, licht ons bij. Ziet, wij 2ijn allerminst de geestelijke stumperts', waar gg ons voor houdt. Wij zgn alleen maar nog onwetend in vele dingen. En toch, wij willen zoo niet blijvenwij zullen leeren op ons zei ven staan. Wie reikt ons de hand? Wie ib bereid De vereeniging »Ons Huis" is in dezen van goeden wil. Zg wil wetenschappelijke cursussen houden, les geven aan gehuwde vrouwen en meisjeB in naaien en maat- knippen, en kook-, muziek- en zaügcursus geven. Doch booger dan deze winst aan stellige kennis, sta, hier is prof. v. d. Vlugt weer aan het woord, het zedelijk voordeel der toenadering, der verbroedering. Is hetgeen de twee standen onzes tjjds meer en meer van elkaar heeft vervreemd, bovenal de haast stelselmatige vorbreeding der klove, die hen scheidt, nu, dan moeten zij ook allicht over en weer, zoodra de een maar den ander, hoe dan ook,, weder opzoekt, wat rijzen, gaandeweg, in eikaars schatting. Waar vooral onbekend onbe mind beeft gemaakt, daar staat de kans niet wanhopig, dat beide partgen winnen bij de kennismaking. Winnen in tweeërlei ziD. Bloot in weder- zgdsche achting vooreerst, doordien hier en daar het oog zich allengskens ontsluit voor deugden en gaven van de overzij, te voren reeds aanwezig, maar nooit tot dusver ontdekt. Ga met.uw breeder over zicht der dingen tot onzen werkman in tracht hem iets te geven van het kost baarste wat gij hebtuw kennis en uw tijddoordring hem zooveel gij kunt, van den ernst uwer wetenschap. Neen, waarlijk, gij behoeft voor uwe nederig heid niet te vreozen, dat gg maar zult geven alleen. Gij kunt ook ontvangen en zelfs veel. Mocht ga hiervan overtuigd zjjn, onthoud dan uw steun, die thans weer zoo dringend gevraagd wordt, niet aan »Ons Huis". Wees vooral niet vrees achtig, aan politiek zal niet worden ge daan alle richtingen kunnen elkaar op dit gebied ontmoeten. En wilt ge weten wat nut >Ons Huis en Toynbeewerk" alzoo in ons land heeft 25 FEUILLETON. Naar het Fransch, door PAUL BERTNAY. ♦Van daag nog ♦Van avond ♦Camille en Grafcienne De goede God ontfermt zich over onsCamillle mijne dochterMaar geef me dan toch een kus, jij." De twee oudjes omarmden elkaar in zalige verrukking. De tgd ging maar rusteloos voort. De zon was allang achter de eiken- bosschen schuil gegaan. Langzaam volgde de maan haar op, en verzilverde do stam men der oude eiken. ♦Kom ga je mee zei mevrouw Girardot. ♦Maar Henriette, vindt je, dat wij dat moeten ♦Wil jg hen dan alleen laten komen je bent mal ♦Maar oudje, de waardigheid der ouders." ♦Ik geef wat om die waardigheid Ik wil mijn kind omhelzenBigt' jg dan thuis, als je wilt ♦En jou zoo laat alleen langs den weg laten loopen ♦Ik heb Gjjske bevolen met den krui wagen mee te gaan, om bun bagage te halen. Dus behoef jé je niet ongerust te maken." ♦Gjjske Gjjske Ik wil er ook bg zgn Ze gingen op weg. Het was inmiddels stikdonker op den weg geworden. Gijs stak den lantaarn aan, dien hij meegenomen had. Zij ver haastten hunne schreden. Eindelijk be reikten zjj het verlichte station. De heer Beynaud begroette heü, met de woorden>Goeden avond, mijnheer en mevrouw, u komt hen dus afhalen gpsticht, er is een, die u dat veel beter kan vertellen dan wij, iemand, die zijn sporen op dit gebied heeft verdiend, dat is de heer JA. Toursde directeur van ♦Ons Huis" in Amsterdam. Hg zal Don derdagavond 27 October om acht uur eeno voordracht houden over dit onder werp en daarbij wordt ge allen vriende lijk uitgenoodigd. Op verzoek van het bestuur heeft de heer Berm. Snijders uit Middelburg wel willend op zich genomen deze vergade ring te leiden. Buitenland. Een verjaardag. De burgemeester vaD Weenen, dr. Lue- gerheeft dezer dagen zgn zestigsten ver jaardag gevierd. Heel van onderop be gonnen, geboren als de zoon van den pedel van een der Weener academies, heeft hg gestudeerd, was spoedig advocaat en specialiteit in gemeentepolitiek, op 31-jarigen leeftijd lid van den Gemeente raad. Eerst sloot bij zich daar bij de liberalen aan, maar vond miskenning van zgn onbetwistbaar groote gaven. Daarom scheidde hij zich af, werd democraat, was nu bij deze, dan bij die kleine groe pen, tot hij in de jaren tachtig in het antisemitisme zijn kans zag. Geboren organisator en heerscber maakte hg zich hiervan meester en voorde hot binnenkort tot de overwinning. Hg wierp de libe ralen uit het gemeentebestuur, werd tel kens tot burgemeester gekozen, welke benoemingen na eenige weigeringen ein delijk door den Keizer bekrachtigd werden. Men weet, dat de christelijke socialisten Lueger1s schepping zgn. Het is een poli tiek van bekrompenheid en eng cleri- calisme, dat hoogtij viort, waar hun meer derheid drukt. Desondanks hoeft Lueger in Weenen veel goeds verricht. In do politiek was zijn drijven noodlottig. Teekenend ten slotte voor 's mans po sitie zgn do felle en tevens zoo echt comische quaesties over zgn verjaardag. Men weet dat om een publiek uitge sproken grofheid, de sociaal-democraten hem ketelmuziek beloofd hadden. Daarom is de optocht vervallen. Maar iets heeft men toch gedaan. Toen de fpntein inde wijk Margarethen, naar Lueger genoemd, ingewijd zou worden, verschenen plot seling roode vlaggen op het naburige gebouw der metaalarbeiders met de op schriften »Leve de ♦lumpen", weg met Luegereen groot geroep en getoeter op kindertrompetjes weerklonk en een man mot stentororgaan riep, tot zijn adem hem begaf, door een scheepsroeper *0, ja, u weet het natuurlijk, omdat u ons het telegram hebt doen toekomen. Eerst hadden we niet graag, dat onze kleindochter daar heen ging u weet welwe waren een beetje in onmin met onze dochter. Maar Gratienne heeft het toch doorgezet. Hot is eene ver zoening Einde goed, al goed Toen ze den weg overstaken om naar het perron te gaan, zei de goede man zachtjes ♦Ik heb dat maar gezegd, opdat hij niets zou vermoeden x>Dat heb ik wel begrepen 1" Ze gingen staan wachten. Ze waren de eenigen op het perron, toen de lantarens van de locomotief even als de reuzenoogen van een loerend monster, uit de duisternis te voorschijn kwamen. Even daarna braakte de machine baar stoom uit en stond stil. Er ging een portier open. Ze begrepen het al. Twee dames stapten er uit. Daarop volgde een voortdurende om helzing van ♦het verloren kind," dat al huilend uitriep ♦Moeder, moeder mijn arme moeder 1" »En ik dan zei de oude vrouw snikkend. En de omhelzing begon op nieuw. Grootmoeder zei♦En jij, Gratienne, waarom doe jg niet zooals zg ♦Och, vergeef u mij dan ook, groot moeder Zij wierp zich ook in die trou we armen. Zoo kwamen de twee opstan- lingen dien avond thuis, vervuld van vreugd en geheel vergeven. Na oneindig veel uitroepen van bewon dering, door vader en moeder geuit tegen die bevallige, beroemde persoonlijkheid, die hunne dochter was, ging men sou- peeren in dezelfde oude eetkamer. Maar de nieuw aangekomene had alleen behoefte aan intimiteit en liefde. De tafel werd weer afgenomen. Mariette legde hetzelfde roode tafelkleed van voor vijf entwintig jaar op de tafel, waarna de gesprekken begonnen. Gratienne had on- dorweg haar tante al hot oen cn ander verteld en Grootmoeder vertelde hoe zij /-weg met Lueger1. Ziedaar politiek, zoo als Weenen's burgemeester zelf maar al te graag drijft. De Dujtsciiers in Zuidwest Afrika. De Duilschers ondervinden in Duitsch Zuidwest Afrika zoovele onaangenaam heden en moeiten, dat er zgn, die het oogenblik berouwt, waarop Duitscbland aan de groote jacht op Koloniën ging deelnemen. Terwijl de opstand der He rero's nog niet eens afdoende bedwongen is, staan de Duitschers reed3 voor een nieuwen. In het Zuiden van de Kolonie heeft Hendrik Witboi zich op het oor logspad begeven. Dat is een bedenkelijk geval, want Hendrik Witboi is een man van beteekenis in Zuidwest Afrika. Tien jaren geleden onderwierp hij zich aan de Duitschers, die hem zooveel mogelijk schadeloos stelden voor het verliezen van zijn min of meer westelijk gezag en se dert noemde hij zich den vriend van het Duitsche Rijk. Hg was tevens bondge noot, want hij bood aan den comman dant der eerste Duitsche expeditie, Leut- iveineen aantal van zijne lieden aan, om naast de Duitsche troepen de Herero's te bestrijden, welk aanbod dankbaar werd aanvaard. Er waren or terstond in Duitech- land, die dit niet verstandig vonden en bet een gevaar vonden de lieden van Witboi in te wijden in de geheimen der Duitsche oorlogskunst. Wio zoo redeneer den hebben gelijk gehad. Het schjjnt, dat Hendrik Witboi een ernstige poging wagon wil, om zijne zelfstandigheid te herwinnen. Hij heeft de vrienden en bond- genooten in den steek gelaten en plech tig, als van mogendheid tot mogendheid sprekende, het Duitsche Rijk den oorlog verklaard in een brief aan den chef van het Duitsche station Gibeon. Er is Dog een ander stamhoofd, Jacob Morringa die over een welgewapenden aanhang beschikt en wien men tot heden niet heeft kunnen vangen, zcodat het Duitsche Rijk voor een kolonialen oorlog staat. Men roept vrijwilligers op voor Afrika in de wapenfabrieken en magazijnen heerscht groote druktemen verzendt kanonnen en geweren en do zaak wordt zeer ernstig. GOES, 26 Oct. 1904. Op uitnoodigiug van een voorloopig comité, bestaande uit do beeren dr. G. H. Leignes Bakhoven7. G. JRakebeeke en dr. D. J. Hissink kwamen jl. Maandag avond in de restauratie-zaal der sociëteit V. O. V. alhier een tachtigtal belang stellenden, waaronder eenige dames, bijeen ten einde pogingen te doen tot het op- op de Buissonnière te weten waren geko men, waar Gratienne naar too was gegaan. Neen, hot telegram uit Parijs had hen niet de eerste geruststelling bezorgd, maar de daad van dien Boissier, die be grepen had, wat Camilla eenige uren later ook wel begrepen zou hebben. Heeft hg dat gedaan dat is mooi zei de jonge vrouw. En daar Gratienne absoluut zweeg, voegde zij er met overtuiging bijBij heeft bewezen, dat hij werkelijk veel van je houdt »Och", antwoordde zij zachtjes»Ik vrees, dat hij niet moer zooveel van mij houden zal". Camille antwoordde♦Kom als hij niet veel van je hield, zou hg niet zoo veel angst voor jouw kostbaar persoon tje aan don dag hebben gelegd Vervolgens haar stem verheffend, zei zij »Ik breng u eene berouwvolle dochter terug. Een meisje, dat morgen heel netjes met grootpapa naar de Ferrandière zal gaan." Gratienne slaakte een diepen zucht. ♦Wel nee waarom Ze gehoorzaamt ze wil niet, dat haar vader haar iets zal kunnen verwjjten U bogrjjpt, het voorval van gisteren blijft onder ons. We spreken er tegen niemand over. Het is ons geboirn, of liever het is een benauwde, en reeds vergeten droom." Lieve, lieve tante, uw goedheid, uw modelijden met mg zal ik nooit vergeten het is ♦Stil", zei Camille zachtjes. »Dat is een geheim tusschen ons beiden. Dat moeten wij ook bewaren En vertrouw maar op mij lang zult ge niet in het klooster blijven." Ze voegde er nog lachend bij Mijne komst hier, mama, is een gelukkige gebeurtenis l" De hierop volgende, gelukkige, kalm doorleefde dag verliep zooals Camille Girot voorspeld had. Gratienne deed volstrekt geen pogingen om niet naar het klooster te gaan. Met een bijna verontrustende onderwerping maakte zij de noodige toebereidselen voor haar vertrek. richten eener vereeniging ter onderlinge besprekingen van onderwerpen van weten schappelijk en van meer algemeen belang. De bijeenkomst werd geopend en geleid door dr. Bakhovendie zijn ingenomen heid en zijn dank betuigde, dat zoovelen aan de uitnoodigiDg hadden gevolg ge geven, wat moed gaf voor het slagen van het plan, te meer nog, daar een aantal niet aanwezigen kennis hadden gegeven, dat zg lid der vereeniging wenschen te worden. Zeer uitvoerig zette spr. verder het doel der op te richten vereeniging uiteen en noemde een groot aantal onderwerpen uit het sociaal en het wetenschappelijk loven, die kunnen dienen als zoovele punten van besprekingen. Het comité stelt zich voor die besprekingen te houden in beslotene en soms ook in openbare bijeenkomsten, en de onderwerpen, betzij door de leden, die zich daartoe bereid verklaren, hetzij door sprekers buiten Goes wonende, te laten inleiden, terwijl in voorkomende gevallen gtlegenheid tot het vragen van inlichtingen en tot het houden van debat zal gegeven worden. Op deze wijze kan dikwijls oen beter inzicht on meerdere belangstelling in velo gewichtige onderworpen worden verkre gen en het intellectueel leven worden verhoogd van de bewoners onzer stad, die verre wonen van de centra van het wetenschappelijk en sociaal verkeer; zij missen hier het levende woord. Nog zal bedoelde vereeniging gelegenheid aan bieden om van gedachten te wisselen, zijn eigen overtuiging te toetsen aan die van anderen van tegendenkers te leeren hot goede in anderen te waardeeren en zich te vrijwaren voor een eenzijdig oordeel. Na deze inleiding, die met veel aandacht en met bewijzen vau instemming werd aangehoord, werd de gelegenheid aange boden als lid toe te treden. Meest allo aanwezigen verklaarden zich daartoe be reid, zoodat de vereeniging geconstitueerd werd. Daarna gaf de voorzitter in over weging een achttal leden te kiezen tot. het ontwerpen van statuten. Op voorstel van dhr. I. D. Fransen v. d. Putte word echter goedgevonden het voorloopig co mité te machtigen zich een voldoend aan tal leden van verschillende richting te assumoeron, ten einde met dezen die taak te vervullen. Hot comilé verklaarde zicb daartoe bereid. Onder dankbeluiging voor de aanvan kelijke sympathie on in de bor»p, dat allo volgende bijeenkomsten zoo talrijk zullen worden bezocht als deze, sloot dr. Bak hoven de vorgadering. Het Staatsblad no. 232 bevat een Op den aangewezen tijd brachten zg haar en haar grootvader naar den trein en vertrokken zij in vrede. Onderweg had er niets verdachts plaals. Men zou gezegd hebben, dat de betrokken personen den strijd hadden opgegeven. Zelfs Mariette had, zonder tranen, tegen haar meesteresje gezegd Komaan, juffrouw Gratienne, oen boetje geduld. Tien maandeD zgn gauw genoeg om Dat zeggende, keek zo wel een beetje ondeugend, even als Gratienne. Bij aan komst aan het station namen de heer Girardot en zijne kleindochter den trein naar Lyonbij het vertrek fluisterde Gratienne haar tante nog in »A1 mijn hoop is op u gevestigd"Ze kreeg daarop ten entwoord: Vertrouw geheel op mij Eenige oogenblikkeo daarna keerden moeder en dochter langs denzelfden weg naar huis terug. Voor het eerst konden ze nu eens openlijk tegen elkaar praten. Camille begon Mama... hot is toch niet mogelijk, dat u dien jongeD man haat ♦Ik 1 Na zulk een daad Ik kan niet anders dan hom liefhebben." Dus »Maar ik heb hier niet over te be schikken." Papa? O, dieD zullen we wel over tuigen." Wat zou dat geven? Tony Boissier is er ook nog. Ga dien overhalen 1" ♦Is hij nog even verschrikkelgk als vroeger ♦Nog erger, sedert hg geen maire is Door papa's toedoen ♦Bovendien weet hg, dat het zgn eigen schuld is, dat hg het niet meer worden zal ♦Gaan de verkiezingen dan weer be ginnen ♦Ja, binnen een maand! Het is al uit gemaakt. Nu onze vrienden samengaan met de bewoners van het kasteel, kunnen de Jacobgnen van Boissier het niet meer ophalen. De tirannie van dien man is uit." Kon. besluit van den 14den dezer, bepa lende, dat de militieraad in Zeeland, behalve in de hoofdplaats der provincie, tot het houden zijner zitting ook in de gemeenten Zierikzee, Goes, Tholen, Hulst en Oostburg zal vergaderen. Bij beschikking van den minister van waterstaat is o. a. bepaald, dat, met ingang van 1 November, zal dienst doen de be noemde adjunct-ingenieur J. F. Schönfeld onder de bevelen van den hoofdingenieur directeur van den rijkswaterstaat in de 11de directie, ten einde te worden toe gevoegd aan den arrondissements-inge- nieur in hot arrondissement Goes, ter standplaats Goes. Stct Thans is de oproeping van de Tweede Kamer officieel geschied tegen 8 November a.s., des voormiddags te 11 uur. In 't Tijdschrift voor Geneeskunde geeft dr. D. Schermers een overzicht van den loop der bevolking in de Nederland- sche krankzinnigengestichten gedurende de 2de helft dor 19de eeuw. De schrij ver komt daarbij tot de conclusie, dat lo. deze bevolking jaarlgks toenam ge middeld met ongeveer 200 patiënten en dat de verhouding van het aantal ver pleegden op 10,000 inwoners jaarlgks steeg met 0.302o. dat het aantal opnamen jaarlgks toenam met ruim 30 personen 3o. dat het aantal herstelden zoowel ten opzichte van al de opgenomonen als ten opzichte van al de verpleegden vermin derd is 4o. dat het aantal overledenen ten opzichte van al de verpleegden ge durende dien tgd ook is afgenomen. Deze droevige uitkomsten wettigen z. 1. de vraag of wij met onze krankzinnigen verpleging wel op den goeden weg zgn en of wij er niet voel meer naar moeten streven de beginnende en acute psychosen terstond onder behandeling te nemen, terwijl voor de chronische psychosen door gezin verpleging on landbouwkolonies zou moeten gezorgd wordon. Indien het zoo voort blijft gaan, worden de gestichten steeds meer en meer overvuld met chro nische gerallen en moeten de acuto ge- vallon zóó lang op opname wachten, dat zg reeds een chronisch stadium bereikt hebben, ah zij eindelijk in een gesticht plaats vinden. Het Russisch eskader en de Engelschc Visschers. In ons vorig nominer hebben wij reeds in 't kort melding gemaakt van de be schieting van rustige en weerlooze vis- ♦Jr, dat is een dynastie, die niet licht weer op den troon zal komen", ant woordde Camille lachend. Maar waarom heeft papa het pad voor den heer de la Bocbóre geëffend Die baron schijnt hem wol ter harte te gaan Maar zijne notenboornon nog meer O ja, dat is waar 1 da zesenveertig steunpilaren van de vijandschap." ♦Maar vergeet niet, Camille, dat het een weldaad voir het land is als de heer de la Bochère maire is. En het zgn zulke aardige buren I Je kunt je niet voorstel len wat het een goede vrienden voor ons zijn. De barones is zoo eenvoudig en Iaat zich niets op haar rang voorstaan Camille keek haar verbaasd aan. Zij hechtte niet zooveel aan den hoogen stand van mevrouw de la Bochère, als haar goede moederEn die geestdrift, die herhaling van haar bgna innige vriend schap, terwijl zooals ze zich wel her innerde zg elkaar vroeger bgna nooit opzochten. Ze zette baar onderzoek voort. En hun zoon Gratienne vertelde me, dat het een deugniet is, maar een aar dige jonge man. Heel aardig, mijn arme Camille, aller aardigst Het is jammer, dat het meisje het zich in het hoofd heeft gezeten wat zou het aardig zgn, als het kasteel en de Buissonniere een domein vormden want," haastte zij zich, er hij te voegen, gg zoudt altjjd j-i aandeel in geldswaar den gekregen hebben. We hebben wel begrepen, dat je dat aangenamer zou wezenvooral omdat we niet langer hoopten Dat ik ooit zou terugkomen! Och moeder, als ik maar gedurfd bad 1" En waarom durfde je niet?" Ze liet haar hoofd zakkeD ♦Ik leef op zoo'n heel andere manier als u 1 Kon ik vermoeden, dat iemand die zoo tegen alle conventie in handelt, door u ontvangen zou worden ♦Och kom (Wordt vervolgd.j

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1904 | | pagina 1