904 N". 124 Donderdag 20 October. 91s" jaargang. FIÏÏILLITOI. Een Familieveete. De uitgave dezer Courant geschiedt Maandag-, Woensdag- on Vrijdagavond, uitgezonderd op feestdagen. Prijs per kwartaal, zoo binnen als buiten Goes, f S?22&* Afzond erljjke nommers 5 cont. Inzending van advertentie» vóór 2 uren op den dag der uitgave. De prgs der gewone advertentiën is van 1-5 regels 50 cent, eiken regel moor 10 ct. directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prjjs slechts tweemaal berekend. Geboorte-, huweljjks- en doodberichten en de daarop betrekking bobbende dankbetuigingen worden van 110 regels 1,berekend Aanvragen cm en vermelding van liefdegaven 5 cent per regel. Uitgave van de Naaml. Yennootschap „Goesche Courant". Directeur-Hoofdredacteur R. G. Rijkens. Buitenland. Het gele gevaar. Tot nu toe heeft China zich officieel rustig gehouden en is het oDzijdig ge bleven in den grooten oorlog, die op zijn gebied wordt gevoerd. Maar uit ver- sehillendo toekonen blijkt, dat het Chi- neesche volk in beweging komt. Do be richten spreken van een nieuwe agitatie, die als de opstand der Boksers tegen de vreemdelingen is gericht. Op den duur is nauwelijks te verwachten, dat de Chi- neezen lijdelijk zulleD toezien bij een oorlog, waarin hunne belangen in zoo hooge mate zijn betrokken. Zij hebbon gezien hoe Japan, geheel Oostersche mo gendheid, buiten het wereldverkeer staan de als zij, met verbazingwekkende vlug- beid zich herschiep, vau het Westen alles overnemende, wat het voor zijn doel kon gebruiken en, militair en veroverend volk, in de eerste plaats do geheimen der westersche krijgswetenschap. Thans ziet men hoe dit volk de grootste van allo wostorsche mogendheden in de engte drijft, hare vloten vernielt, hare troepen slaat. Dat voorbeeld moot wel tot na volging aansporen. De mandarijnen, zeg gen de berichten, slaan reeds tegenover de Russen 63n toon aan, waaraan dezen van die zijde het allerminst zijn gewend. Chi neesche benden beginnen het Koeropatkivjs soldaten lastig te maken. Er mogen or zijn, die zich thans ver heugen in de nederlaag der Russen, om dat zij, en dit terecht, de Russische re- geermethode veroordeelen en hopen op het ineenstorten van dit noodlottig stelsel, maar aan den anderen kant zullen die reeks van nederlagen hen thans wel eens tot andere gedachten brengen, want het gele gevaar is niet denkbeeldig. Als de oorlogskans niet keert, kan men zich voor bereiden op zeer ernstige mogelijkheden, die niet slleon Rusland zullen betreffen. Het Engelsch-Tibetaansche Tr acta at. Het schijnt met het Engelsch-Tibe taansche tractaat toch nog zoo vlot niet te zullen gaan. Men vermoedt, dat Rus land, Duitschland heeft aangewakkerd om een spaak in het wiel te steken. Men zegt nu, dat de Duiteche gezant te Peking op de Chineesche Regeering heeft gewerkt om de bekrachtiging van dit tractaat tegen te houden. Toen de Chineesche bladen den tekst behelsdeD, begaf de Duitsche gezant zich naar het Wai-woe- poe, en vroeg of die tekst juist was. Ja, was 't antwoord. Daarop zeido de gezant, dat, indien de Chineesche regee ring dat verdrag bekrachtigde, zij wegens art. 9, hetwelk aan Engeland gezag over een deel van het Chineesche rijk geeft, met andere mogendheden in botsing zou komen. Verder gaf do gezant te verstaan, dat Duitschland dan wol in Sjantoeng 22 Naar het Fransch, DOOR PAUL BERTNAY. Daarop vertelde Gratienne haar geheele geschiedenis. Terwijl ze sprak eerst aarzelend, en dan wat stoutmoediger en opgewek ter herkreeg zij haar moed en zelf vertrouwen, doordat haar tante zoo oplet tend en deelnemend naar baar luisterde Camille keek haar al dien tijd strak aan. Hemel, wat leek dat twintigjarige kind op haar Ze was wel is waar een beetje kleiner en tongerder, maar ze had dezelfde trekken, dezelfde manier van doenzij kon zichzelf zoo min inhouden als zij vroegerzij had diezelfde zucht naar avonturen. En toen zij een blik in dat gewonde hart sloeg, toen vond zij hunne gelijkenis nog grooter. Precies zoo verontwaardigd en oproerig was zij vroeger ook geweest. Precies zoo dolzinnig had zij vroeger het vaderlijk huis verlaten. Zg had zich ook in den maalstroom van het leven geworpen, die haar, arm meisje, in een afgrond gevoerd had ja bijna in den dood, den dood, dien men zich zelf geeft Maar goddank, Gratienne was niet in een afgrond gezonken. De goede God had haar de gelukkige gedachte ingegeven om naar haar toe te gaan. Misschien kon het ongeluk nog hersteld worden. En nu zij alles wist, omhelsde zij Gratienne teeder, bjjna als een moeder. »En je vriend »Pierre Die komt natuurlijk ook hier heen." een gelijk recht kon oischen. Ook vreezen de Chineezen, dat Frankrijk dan wel in Hoenan en Japan in Fokion konden vol- gon. De gezanten van Frankrijk en Rus land hebben ook de Chineesche regeering geraden, het verdrag niet te bekrach tigen, hetgeen zij dan ook niet beeft, zoovor bekend is. GOES, 19 Oct. 1904. Men hoeft zich dezer dagen in onze stad geërgerd over de wijze, waarop het verbeteren der bestraling van eon deel van den OostsiDgel geschiedt. En werkelijk niet ten onrechte, naar ons is gebleken. Den 19en September werd het gedeelte van den Oostsingel, van den Ouden Singel tot den Heernissowog afgesloten voor het verkeer en men begon met het verbote ren der bestrating. Maandag voor een week word de weg weer voor het verkeer opengest* ld en reeds den daaropvolgenden dag waren or gaten in den weg, grooter dan die waarover men vóór de verbetering klaagde. Hoe komt dat Dit is ons niet recht duidelijk geworden. De een meent, dat het opzicht onvoldoende is geweesteen ander keurt het af, dat geen zand is gebruikt als bed, waarin do steen en jzijn gelegd, maar dat men eenvoudig grond heefr, gonomen, dien men over had op het terrein der gasfabriek weer een ander zegt, dat do weg veel te hoog gelegd is, zoo zelfs, dat de aangrenzende huizen er de nadoelige gevolgen van zullen onder vinden. Wij kunnen over dat alles niet oor- deelen, maar wel kunnen wij bevestigen dat inderdaad grond van het terrein der gasfabriek is gebruikt om de steenen er in te leggen en dat men nu eindelijk er too over is gegaan om zuiver zand voor dit doel te gebruiken. Ook is het waar, dat de bewoners van de aangrenzende huizen hebben geklaagd over het te hoog opvoeren van het peil van den weg. En ook hebben we gezien dat wagens, be laden met suikerbieten, gisterenmorgen tot bun as zijn gezakt in de bestrating, die den vorigen dag was hersteld. Dat kan ook wel niet anders, want de weg wordt, omdat hij zonder verlof van Ged. Staten niet mag worden afgesloten, in do lengte in tweeën verdeeld. Is nu do eene helft bestraat, dan begint men aan de andere helftmaar terstond heeft het verkeer dan weer plaats over de eerste helft. De gevolgen big vod, vooral bij zware vrachten, niet uit. Voortdurend big ven er wageDS in steken en de wijze, waarop dan de paarden worden aangezet, grenst soms aan dierenmishandeling. Nog eens, wg kunnen niet beoordeelen, wie van dit alles de schuld draagt. Maar van belang is het, dat dit eens wordt uitgemaakt. Wat nu geschied is, is tijd en geld verspild. En ook zal wel eens mogen worden »Ik mag Ijjden, dat hij al op weg is »Zoodra hij het gehoord heeft." >Wist hij het niet >Neen. Ik heb hem er niet van kunnen verwittigen. Van nacht, weet u.Toen men mij behandelde als een kind, dat men opsluit om het te straffen »Ja", fluisterde Camille, >gestrengheid is dikwgls de oorzaak van groote dwaas heden, terwijl een beetje hartelijkheid alles voorkomen zou hebben »Twee brieven heb ik geschreven een aan grootmoeder, waarin ik haar vertel, dat ik heenga en dat men mij niet zal weerzien, totdat niemand mij moer dwin gen kan dat ik een schuilplaats ga opzoeken waar ik dat beloof ik haar altijd verstandig zou handelen en nooit zou vergeten dat Eensklaps hield ze op. Wat had ze daar bjjna gezegd tegen haar, die die belofte niot gedaan en ook niet noodig geoordeeld had Maar Camille deed of zij het niet merkte en zei »En aan je vriend 1" »Ik heb hem geschreven, waar ik heen ging. Hij heeft nog twee maanden ver lof... En als hij weer naar zijn regi ment terug moet, welnu, dan zullen we toch niet zoo volkomen gescheiden zijn als in Ferrandière, waar ik nooit iets van hem zou hooren, zelfs niet zou we ten of bij nog leefde terwjjl hij mij geen enkele maal zou kunnen toevoegen, dat hij mij bemint". »Het laatste zou wel het ergste zjjn, nietwaar kleintje »Ja zeker Als j 3 hem had kunnen waarschuwen, zoudt je dan samen zijn weggegaan »Wel neen. Ik ben er zeker van, dat hij dat geweigerd zou hebben. Lieve hemel, mij door zoo iets in opspraak brengen 1 Och u kent hem niet 1" overwogen, of hot verstandig is de be strating te verbeteren juist op een tijd stip, waarop het bieten-vervoer begint. Als do al te overladen agenda van den gemeenteraad hen niet al te zeer vermoeid heeft, gevoelt misschien een der leden morgenavond nog wel eens lust inlich tingen over deze weinig verkwikkelijke historie te vragen. Op de lijst der te behandelen zaken in de najaarsvergadering der Provinciale Staten van Zeeland komt o. a. voor Een voorstel van den heer J. F. A. M. van Waesberghelid der Staten, tot het instellen van een onderzoek betreffende den afkoop van do tolheffiggen op wegen ten behoeve der provincie. Het reeds in ons vorig nommer ver melde voorstel van Ged. Staten tot af wijzing van bet verzoek van den Raad der gemeente Hoedekonskerke, om meer dan tot dusver aan den steigpr aan te leg gen met de booten v*n den Provincialen stoombootdienst. Een voorstel van Gedeputeerde Staten tot afwijzing van de adressen van do Ver- eeniging van den Rijkslandbouwleeraar in Zeeland en de hoofden en onderwijzers van de landbouw-wintercursussen in die provincie en van de Voreeniging van den Rijkstuinbouwleeraar in Zeeland en Noord-Brabant en de hoofden van de tuinbouwwintercursusson in die provin ciën, om subsidie voor de land- en tuin- bouw-wintercursussen. Een voorstel van Gedeputeerde Staten tot het aanleggen van een tramweg tus- schen Hansweerd en Vlake. Een voorstel van Gedeputeerde Staten tot opening van een erediot van f 100 aan de commissie van toezicht op de proefvelden in Zeeland voor den aanleg van proeftuinen in 1905. Een voorstel van Gedep. Staten tot het aangaan van eone geldleening. Ingetrokken da verplaatsing van de vrouwelijke klerk der postergen en telegrafie 2de klasse J. Colthofvan Am sterdam (telegraafkantoor) naar Hans- weert. Naar men aan de Avondpost meldt, heeft de minister van hinnenlandsche zaken beslist, dat de betrekking van on derwijzer practisch onvereenigbaar is met die van den ambtenaar van den burgelijken stand, daar een onderwijzer bezwaarlijk op de door do wet. gewilde vaste dagelijksche bureau-uren op het bureau van don burg. stand kan zijn. De Tweede Kamer zal Donderdag om half twee overgaan tot het opmaken van een voordracht voor de vervulling van eene vacature in den Hoogen Raad. Heinkenszand. Op do voordracht voor ambtenaar ter secretarie te Gorin- chem komt o. a. voor dhr. J. F. J. Wal kout, ambtenaar ter secretarie alhier. »Zooveel te beter, dat dat niet het geval is," antwoordde Camille zuchtend. »Dus heb je toen ean mij gedacht »Ja, tante, dadelijk." Waarom »Omdat u ook geleden hebtomdat u een dergelijken angst als den mijne gekend hebt, omdat uw wil standvastiger was dan die van hen, die wilden ketenen omdat u, niettegenstaande dat alios, u zelf een mooie roemrijke bewonderde positie hebt geschapen. Omdat ik mg herinnerde, dat u altijd zoo goed voor mij waartdat u mg, toen ik nog klein was, vroeg, of ik veel van u wilde houden en daarom wilt u zeker wel houden van mg, die in u haar eenigen troost zoekt, van mij, die ook gaarne gelukkig zou willen worden en die zoo wordt tegen gewerkt Camille antwoordde openhartig »Och arm kind, handel niet zooals ik gedaan hebZe vervolgde met een stem, die Gratienne deed rillen. »Ik ben niet gelukkig geworden, Gra tienne, heel gaarne zou ik mijn roera, mijne onafhankelijkheid en mijn fortuiD, in ruil geven voor mijn plaatsje in do oude eetkamer van de Buissonniere de plaats, die ik op een ongelukkigen dag verlaten heb en die Camille Girot nooit meer kan innemen." Zg drukte baar vast tegen zich aan. »Och, mijn kleine Gratienne, als je wist hoeveel tranen ik gestort heb, hoe wanhopig ik was 1Eens, ja dat moet ik jou wel zeggen eens was ik zoo moedeloos, dat ik vergift innam, hoor je Zij schudde baar hoofd. »ik had het te goed willen doen. Ik nam te veel. Mijn arm ziek lichaam gaf het terug Men kwam naar mij kg ken men heeft mij verzorgd en genezen Ik heb 't toen niet meer durven pro- Borsele. In de Maandag gehouden Raadsvergadering deelde de Voorzitter mede, dat de Raadsbesluiten tot verkoop van boomen en tot voorloopige vaststel ling der gemeenterekening over 1903 zijn goedgekeurd, en dat tot zetters zijn benoemd do heeren J. Bruinooge Az. en Wisse, Daarna behandelde de vergadering een verzoek om overdracht van 80 centiaren zeedijk, welke iü der tijd waren inge nomen bij het verbouwen van een woning bij de haven. Het verzoek werd toege staan tegen betaling van f 8,behou dens goedkeuring van heeren Gedepu- toerde Staten. Vervolgens kwam aan de orde het voor stel tot gemeenschappelijke regeling der bijdragen van de polders Borscle en Nieuwekraaijert, van het waterschap Ove- zand en van de gemeente 's-Hporonboek in de kosten van den grintweg van af de kom der gemeente 's-Heerenhoek tot den steigor voor de Provinciale stoom- booton te Borsele. De Raad besloot tot vaststelling der regeling, zooals deze vroeger was ont worpen door B. en W. Wclfertsdijk. De ingelanden van het waterschap Oud-Wolpbaartsdijk en die van Oost Nieuwlandpolder en HeereDpol der besloten Maandagnamiddag jl. op ver zoek van het Dagelijksch Bestuur dezer gemeente het vroeger toegezegde subsidio aan do gemeente voor den tram Borsele- Wolphaartsdijksche veer te verhoogon met 13 pet. en te brengen van 15 jaar op 20 jaar. De ingelanden van Oost Nieuw landpolder beloten tevens den Noorddijk verder te begrinten tot hij Quistenburg en den dijk tusschen Oöst Nieuwland-en Heerenpolder eveneens te verharden. De ingelanden van Oud-Wolphaartsdrjk zeg den een jaarlijksch bedrag van ruim f82 voor onderhoud en die van den Heeren polder gedurende 10 jaar f 60. Kolijnsplaat. Jongstleden Dinsdag avond werd in de consistorie der Ned. Herv. kerk alhier eene vergadering go- houden met het doel alhier eene afdoeling der vereeniging tot verpleging van krank zinnigen in Zeeland op te richten. Dit doel is bereikt en 16 personon (waaron der ook do beide predikanten) tradeD als leden toe. De contributie kan men naar goedvinden zelf bepalen. In de volgende vergadering wenscht men een bestuur te kiezen. In orde?? Men schreef Maandag aan de N. R. Ct. Wij hebben nu heden het Staatsblad, waarin de wijzigingsdrankwet is opge nomen, kunnen krijgen. Naar wg ver namen was onze zegsman niet de eenige geweest, die Zaterdag te vergeofs kwam. Vóór donker van dien dag was Dog geen beeren. Het is ontzeggelijk pijnlijk Ik ben toen als eene razende aaa het werk gegaan, als iemand, die zijne dwaas heid vergeten wil en de arbeid heeft mij na al die inspanning gered. Maar mijn arm hart was versteend. Ik had ook mijne toekomst en mijn leven gewaagd uit liefde voor een man. Die ellende ling Even als jij, wachtte ik ook hot tijdstip af, waarop ik tegen den zin mijner ouders, met hem zou vereenigd worden. Toen ik met hem wegging, zwoer bij, dat ik zijne vrouw zou worden. Ik bouwde zoo op hem Och, Gratienne, dienzelfden man heb ik in ons huis ver rast met een ander. Ik zal je er het verhaal van sparen van dat oogenblik af was ik verloren. Met hem big ven samenwonen ik zou liever langs de straat gebedeld hebben. Zijn hand aan nemen, die hg mg aanbood veeleer zou ik de mijne afgehakt hebben. Ik bezat mijne sieraden nog, die had ik mee genomen, die hadt gij ook moeten meene men, en ik had nog eeD weinig geld, want na den dood van grootmoed *r Girar- dot had ik een legaat van eenige duizenden francs gekregen. Ik bezat or nog twee duizend van. Daar heb ik drie jaar lang Je zult wel niet kunnen ge- looven, dat dat mogelijk is. Ik heb pren ten gekleurd, muziek gecopiëord en adres sen geschreven tegen twintig sous het duizend dat deed ik allemaal 'b avonds tot 's morgens twee uur too, want overdag werkte ikik wilde iets worden al was het alleen om hom, die mij verraden had, mijne minachting in het gelaat te kunnen sling-ren. Nu zult ge er niets van kunnen begrijpen, niet waar Je moet je niet laten verblin den door de weelde, die mij omringt, door den schijn het succes der kunste nares de vrouwelijke elegance Het is to laat gekomen 1 Het kwaad was be enkei exemplaar gereed. Doch dit tot daaraan toe. Maar wij hebben nu heden ook het Staatsblad no. 231 ons laten overhandi gen, waarin het besluit tot in werking treden van de nieuwe drankwet is op genomen. Daarin troffen ons eenige data *Op de voordracht" zoo luidt het »van Onze Ministers van Binnonlandscho Zaken en van Justitie van II October 1904, no. 8457, afdeeling Binnenlandsch Bestuur, en van II October 1904, no. 204, afdeeling 2A >Gelet op art. XLV der wet van 12 October 1904 (Staatsblad co. 230) enz. Hebben goedgevonden en verstaan: »te b^paloD, dat do wet van f2 Oc tober 1904 Staatsblad no. 230 in wpr- king zal treden op 15 October 1904." Wij vestigen de aandacht op deroor- dracht van den elfdenwaarbij eene wet van den twaalfden wordt genoemd, met nummer van het S'aatsblad erbij. Wie kan ons ophelderen, hoe onzo tegenwoordige ministers, die zooveelom waarheid goven en om de waardigheid der Kroon, reeds op 11 October wisten, dat de Drankwet eene wet van den 12den zou worden? Hoe kon op 11 October reeds het nummer van het Staatsblad be kend zijn en in een ontwerp besluit wor den iDgevuld, dat eerst op den vijftienden zou worden uitgegeven Wij- vragen slechts na r deze bijzonderheden, die zeker wel eenige opheldering behoeven. Het adres van onderwijzers en onderwijzeressen bij het O. L. O. te Goes aan den Gemeenteraad. De onderwijzers en onderwijzeressen bij het Openbaar Lager Onderwijs in deze gemeente hebben opnieuw een adres bij den Gemeenteraad ingediend, verzoekende hunne salarisregeling zoodanig te willen wijzigen, dat het minimum salaris wordt verhoogd, de opklimming sneller plaats beeft en de tegemoetkoming voor woning- huur billijker wordt geregeld. In de memorie van toelichting zeggen adressanten het volgende In weerwil der afwijzende beschikking, het vorige jaar op hun verzoek ontvan gen, meenden do onderwijzers en onder wijzeressen bij het Lager Onderwijs alhier, ook met het oog op de samenstelling dor Begrooting, den tijd gekomen, om nog maals den Raad der gemeente eerbiedig te verzoeken, hunne salaris-regeling te willon herzien. Het onderwijzend personeel aan de scholen A, B en G genieten salaris geliik aan hot minimum, dat de wet op bet, L. O. toestaat. Is dit voor Goes voldoende te achten Immers noen, Goos behoort nu eenmaal niet tot die gemeenten, waar de levens standaard zoo laag is, dat volgens den dreven. In den bloesera mijoer ziel was een worm gekropen, die do vrucht deed verdorren. Zooveel mogelijk tracht ik alles 1e vergeten Ik bedwelm mijzelf door veel ijdelheid, veel drukte en door niets waardigheden. Alleen de Brbeid hergeeft mij zoo nu en dan mgn zielsrust. Maar als ik aan de Buissonnière, aan papa en mama denk 1" Er vielen weerbarstige tranen. »Mama... mgn arme mama...! Als ik tegen mijzelf zeg, dat ik baar nooit meer zal zien »Maar waarom niet vroeg Gratienne, wier oogen vol tranen stonden. »Ik ben weggejaagd". »Och tante, wat zult u gelukkig zijn als u weet 1weggejaagd Maar uw afwezigheid uw voortdurond stilzwij gen, dat is de kwelling van hun ouden dag! Weggejaagd?... Juist on dat ik zooveel op u lgk, houden ze zooveel van mg J" *Je zegt dat »Zij zijn juist wanhopig, omdat ze zich verbeelden, dat u hun afwezigheid nooit vergeven zult. »Ik Met een vlugge beweging, blijkbaar het gevolg van een invallende gedachte, keek zij op de pendule hoe laat het was. »Te laat," fluisterde zg. >Van avond kan ze er niet meer komen. Na die raadselachtige woorden, bedacht ze zich op eens. »Ocb, wat ben ik dom Je bent net aangekomen je hebt niet gegeten »Ik heb geen honger, tante." »Och watOp jouw leeftgd Ze drukte op een electrische schel. Dezelfde kamenier kwam daarna dadelgk binnen. (Wordt vervolgdJ

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1904 | | pagina 1