1904. N°. 96.
Dinsdag 16 Augustus.
91sle jaargaug.
i9 FEUILLETON.
Een edel hart.
GOESGHE
De uitgave dezer Oourant geschiedt Maandag-, Woensdag- en Vrij dagavond,
uitgezonderd op feestdagen.
Prjjs per kwartaal, zoo binnen als buiten Goes, l5fc!üe
Afzonderlijke nommers 5 cent'.
Inzending van advertentiên vóór 2 mren op den dag der
uitgave.
Uitgave van de Naaml. Vennootschap „Goesche Courant".
Directeur-Hoofdredacteur R. G. Rijkens.
De prjjs der gewone advertentiën is van 1-5 rogels 50 cent, eiken regel meer 10 et.
Bjj directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prjjs
slechts tweemaal berekend.
Geboorte-, huwelfjks- en doodberichten en de daarop betrekking hebbende
dankbetuigingen worden van 110 regels 1,berekend
Ainvrageü om en vermelding van liefdegaven 5 cent por regel.
Den belanghebbenden wordt herinnerd
dat, zonder vergunning van Burgemees
ter en Wethouders, op verbeurte eener
boete van ten hoogste vijftien gulden, de
Stoepen of opene plaatsen
vóór de panden in deze gemeente, niet
voor het geven van vertooningen of het
doen van uitstallingen afgestaan of voor
dat doel ingenomen mogen worden.
De aanvrage om vergunning moot ge
schieden by den marktmeester.
Goes, den 15 Augustus 1904.
Burgemeester en Wethouders van Goes,
DE KONING KOOIJ.
De Secretaris,
G. A. BAJENIÜS.
Gedurende de kermis zal de passage
met rij- en voertuigen door het Rijfe-
laarsstraatje en de Stalstraat,
alsmede over de
VLASMARKT
gestremd zjjn, met dien verstande, wat
de Vlasmarkt betreft, dat deze alleen
mag bereden worden van uit het Water
straatje naar de Wijngaardstraat, in
rechte richting, langs de woningen der
heeren P. J. Boone en A. van Schelven.
Voorts is het draven op de markten
en iu de belendende straten verboden.
Goes, den 15 Augustus 1904.
Burgemeester en Wethouders van Goes,
DE KONING KOOIJ.
De Secretaris,
G. A. HAJENIÜS.
OPENBARE LES
in de Bewaarschool voor on- en min
vermogenden aan de Beestenmarkt, op
Vrijdag den 19 Augustus a. s., te be
ginnen des voormiddags te half tien uren,
tot bijwoning waarvan de belangstellen
den worden uitgenoodigd.
Goes, den 15 Augustus 1904.
Burgemeester en Wethouders van Goes,
DE KONING KOOIJ.
De Secretaris,
G. A. HAJENIÜS.
Zij, die verlangen begiftigd te worden
met het
EERETEEKEN
voor langdurigen werkelijken dienst bij
de SCHUTTERIJ, worden uitgenoodigd,
om, met overlegging van den staat van
dienst, waaruit blijkt dat zij gedurende
vgftien jaren en langer voor
zich zei ven in werkelijken dienst zjjn
geweest en zich aanhoudend onberispe
lijk hebben gedragen, vóór of uiterlijk
op 22 Augustus eerstkomende, zich aan
te melden ter secretarie van de gemeente.
Goes, den 15 Aug. 1904.
De Burgemeester van Goes,
DE KONING KOOIJ.
Oezondheidscommi8sie.
Door besturen van gemeenten, deel
uitmakende van het gebied, waarover de
te Goes gevestigde gezondheidscommissie
is ingesteld, is bij Gedeputeerde Staten
van Zeeland een bezwaarschrift ingediend
tegen den in de begrooting dier commissie
voor 1905 voorkomenden post >presen-
Uit het Duitsch.
Op zekeren dag gebruikte hij het
middagmaal bjj zijn kinderen. Toen de
baron met zjjn schoonzoon alleen was
zeide hij tot dezen
»Hoor eens, Paulo, je weet, ik ben
tamelijk vermogend. Nu heb ik het voor
nemen opgevat om voor Cecilia een
kapitaal vast te zetten van de rente kan
jelui dan voortaan op wat grooter voet
leven."
»Ocb, waarom zou u dat doen vroeg
Paulo tameljjk onverschillig. »Mijn vrouw
heeft tot heden nergens behoefte aan
gevoeld, of ik was in staat het haar te
geven. En als ik Cecilia goed beoordeel,
dan geloof ik, dat zij ook in de toekomst
tevreden zal zijn met hetgeen ik haar
door mijn arbeid kan verschaffen."
»Dat is alles gosd en wel, mjjn zoon,"
sprak de baron bedaard. Maar 't is toch
zoo kwaad niet als de vrouw eenig ver
mogen bezitdat kan de zorgen van den
man verlichten en alzoo tot het geluk
van het geheele gezin bijdragen."
»Daar hebt u geljjk in, papa, maar
op zooiets heb ik niet gerekend, toei ik
Cecilia tot vrouw nam. Alles wat wij
hier om ons heen zien is de vrucht van
mjjn arbeid. Cecilia is daarmee tevreden,
zjj heeft nooit geweten, dat zij tot een
tiegeld der leden ad f200." Adressanten
zijn van oordeel, dat het geven van
presentiegeld is in strijd met de wet en
de leden alleen aanspraak kunnen maken
op vergoeding voor reis- en verblijfkosten.
Indien de gemeentebesturen dit be
zwaarschrift hebben ingediend uit een
oogpunt van zuinigheid, kunnen wij dit
besluit slecbts betrouren.
Het lidmaatschap eenov gezondheids
commissie is geen baantje, dat men eers-
halve bekleedt, maar dat men behartigen
moot in het publiek belang.
Men zal voor doze commission altijd
genoeg loden kunnen vinden, maar niet
altijd die, op wier lidmaatschap men be
paald prijs stelt. Het zal dikwijls voor
komen, dat deze laatste» zoo vaak zij
vergaderingen der commissie moeten bjj-
wonen, eigen inkomsten, loon, enz., ge
durende dien tijd moeten derven. Op den
duur zal hun dit natuurlijk niet bevallen,
zij zullen voor het lidmaatschap bedanken
en hunne plaatsen zullen worden inge-
genomen door lieden, die het baantje be
schouwen als een soort van sinecure.
Dan daalt natuurlijk het gehalte der
commissie en daar eene goede werking
van de Gezondheidswet vooral afhangt
van de werkzaamheden der Gezondheids
commissies, is zoo iets zeer te betreuren.
Als men daarentegen de gezondheids
commissies door het toekennen van een
presentiegeld aan de leden, op het ge-
wenschte peil kan houden, dan schijnt
ods dat met een f 200 niet te duur
betaald.
Buitenland.
Tibet.
Het oprukken der Engelscho troepen
naar Lhassa, de Tibetaansche hoofdstad,
is wel een feit om de aandacht te trekken.
08 Dalaï Lama, de vleeseh geworden
Boeddha, en zijne omgeving zijn gevlucht.
Die vlucht maakt de positie der Engel-
schen eenigszins moeilijk. Zij vinden, nu
zij de geheimzinnige hoofdstad van Tibet
genaderd zijn, geen enkele autoriteit mot
wie zij kunDen onderhandelen. De ver
tegenwoordiger van China, de Amban,
kan misschien als bemiddelaar dienst
doen.
In Engeland verheugt men zich echter
reeds over het tot nu toe behaalde suc
ces, want Tibet zal, nu men eens tot
de hoofdstad genaderd is, eene nieuwe
Engelsche voorpost worden in Azië on
eene aanmerkelijke versterking van don
Britschen invloed, eene verzekering voor
de Engelsch-Indischo koloniën.
In Rusland ziet men met machteloozen
wrevel deze overwinning dor Engelschen
aan. Des te beter, zegt men aan de
Theems, en een Engelsch blad demon
streert, dat Rusland het zich zeiven te
wijten heeft als de Engelschen Tibet in
beslag nemen, wat zij ongetwijfeld zullen
doen. De Russen hebben, heet het dan,
de Tibetanen opgestookt en hunne hulp
beloofd voor 't geval, dat zij moeilijkheden
mochten krijgen met de Engelschen, die
in Azië de grootste tegenstanders zijn
van Rusland. Zij zouden geëindigd zijn
met Tibet onder hunne bescherming te
nemen, en men weet wat dat boteekent.
adellijk geslacht behoort. Zij is ook niet
opgevoed om in de wereld als een voor
name dame op te treden, misschien zou
zij ongelukkig worden door eene ver
andering van omstandigheden. Laat dus
liever alles big ven, zooals het nu is. Het
was steeds mijn grootste genoegen voor
mijn vrouw en kind te arbeiden en had
daardoor het recht op hun onverdeelde
liefde."
Door deze laatste woorden had Paulo
zijn geheimste gevoelens verraden en de
baron, die hem strak had aangekeken,
had bom nu geheel doorgrond. Hij was
gekrenkt en zeide op afgemeten toon
»Cecilia is uw vrouw en ik heb geen
recht mij te mengen in uw huisolijke
zaken. Maar ik zou mg zwaar beleedigd
achten, als ik niet in zekere mate zou
mogen bijdragen tot het welzijn van mijn
kind."
»Het ligt volstrekt niet in mgn bedoe
ling u te beleedigen", antwoordde Paulo,
»maar ik moet rekening houden met
mjjn omstandigheden. Als ik zelf van
hooge afkomst was en Cecilia getrouwd
had als de dochter van den baron Von
Erlenburg, dan zon ik geen bezwaar
hebben tegen een huwelijktgift. Zij zou
dan recht hebben op een leven in pracht
en weelde, waaraan zij van der jeugd
af gewoon was. Maar dit is niet het go-
val, ik heb haar uit het Vondelingshuis
getrouwd en in een eenvoudige omgeving
gebracht, waarin zij gelukkig is. Als zij
die moest missen, zou zij zeker onge
lukkig worden."
De Engelschen zijn hen alleen voor
geweestzij hebben gebruik gemaakt van
eene gunstige gelegenheid. Terwijl Rus
land de handen vol had met de Japan
ners, organiseerden zij de vreedzame"
expeditie, die met dezen uitslag is be
kroond.
Voor het oogenblik triomfeeren de
Engelschen zij bobben Cen belangrijk,
zij bet dan ook goedkoop, succes behaald.
Maar do verbonding tussehen Rusland
en Engeland is door dit geval nog slech
ter, nog vijandiger geworden dan zij reeds
was en als de strijd met Japan ten einde
is, zal Engeland dat bespeuren.
Het liberalisme tn Engeland.
Het gaat Joe Chamberlain niet vóór den
wind tegenwoordig.
De Engelsche regeering heeft wederom
bij eene verkiezing eene nederlaag geloden,
deze maal in Lanark Noordoost in Schot
land.
Het district was over het algemeen
liberaal, maar bij do khaki-verkiozing in
1901 veranderde de liberale meerderheid
van het voorafgaande jaar, welke 1553
stemmen bedroeg, in eene unionistische
van 904 stemmen. Thans is de liberale
candidaat Findlay gekozon met 942 stem
men meer dan de nationalist Touch kreeg.
De candidaat der werkliedenpartij ver
wierf er 3984.
Een Grootvorst-Troonopvolger.
Den Czar is, zooals wij reeds in ons
vorig nommar meldden, een zoon geboren.
In een oogwenk was het groote nieuws
door St.-Petersburg verspreidallerwegen
werden vlaggen uitgestokenop straat
beerschte ongewone drukte en uit de
tuinen woerklonk het Russische volks
lied. Voor óéa dag warden de gebeurte
nissen iu het Verre Oosten op den achter
grond gedrongen door do bigde gebeurte
nis in de keizerlijke familie.
Daar de Czaac vier meisjes, maar nog
geen zoon had, is de vreugde over deze
geboorte ook bij hem buitengewoon groot.
In een manifest zegt hij, dat zijn zoon
Alexis heet en noodigt hij alle Russische
onderdanen uit »met hem samen een
gebed tot den Allerhoogste op te zenden
voor het welzijn van zijn eorsten zoon,
die geroepen is de erfgenaam te zjjn van
do macht, die God den keizer van Rus
land heeft verleend."
Hoeveel meer zou men zich in Rusland
verheugen, indien do omstandigheden
gunstiger waren, indien het vrede ware.
Helaas tegelijkertijd met het bericht van
de geboorte van dezen Czesarewits, kwam
het bericht van de nederlaag van het
slagschip Czesarewits in de Cbineesche
wateren. Tegelijk met de 201 saluut
schoten voor den jonggeborene, dondert
het geschut in Oost-Azië en bedreigt
Port Arthur en de troepen vaa Kosro-
patJcin.
Brieven uit Parijs.
VI.
Cabarets de Montmartre.
Ik had hier even goed boven kunnen
schrjjven Kroegjes van Montmartre",
Met de grootste aandacht had de baron
zjjn schoonzoon aangehoord. Hij dacht
een geruimen tijd na en scheen toen oen
besluit genomen te hebben. Op vrionae-
lijken toon zeide bij nu
»Hoor eens, Paulo! Wat dunkt je er
van, als ik je eens een flinke som geld
gaf om je zaken uit te breiden Het zal
je toch wel toelachen aan het hoofd van
een groote inrichting te staan
Zulk een schoon aanbod had bij na
zgn koele woorden niet verwacht be
dremmeld bleef hij voor zich kjjken,
waarom Cecilia, die zeer in haar schik
was, tot hem zeide
Welnu, Paulo, spreek dan toch
De jonge timmerman was echter nog
niet van zgn eigenzionigen trols gonezen,
en antwoordde
>0, dat aanbod is heel mooi, maar op
welke voorwaarden
»Kom, kom, praat nu niet van voor
waarden, Paulo," viel do baron in. »Je
zietik moen hot goed met jo, hinder
mij nu niot met zulke dwarsdrijverij.
Zeg mij maar kort en bondig hoeveel
je noodig hebt."
Cecilia had intusscben baar stoel naast
dien van baar vader gezet. Zij keek baar
vader dankbaar aan en toen Paulo bleef
zwijgen, antwoordde zij vleieüd
»Ik geloof, dat Paulo met tien duizend
francs reeds veel zou kunnen uitrichten,
papa."
De heer Von Erlenburg begon te
lachen, streek zgn dochter liefkoozend
over de wang en zeide toen
want de Franschman verstaat onder een
cabaret datgene, wat wij met den naam
»kroeg" betitelen. En toch, welk een
verschil met onze Hollandscbo koffie
huizen. De eenige overeenkomst is, dat
ook hier dorstige kelen gelaafd worden,
doch de hoofdzaak is 't niet. Wat ons
er dan toe leidt, een bezoek aan die
cabarets te gaan brengen, dat zullen de
volgende regelen leeren.
Verplaats u, lezer, met mij naar den
Boulevard de Clicby, do lange, breedo
straat, welke het artistieke Montmartre
doorsnijdt. Hier toeft alles in uitgelaten
vroolijkbeid, hier geen zorgen, slecbts
lachende gezichten stralen u tegen, slechts
geestige kwinkslagen treffen het oor. Zoo
schijnt 't ten minste bij den eorsten blik,
welken gij op de kleurrijke tafereeltjes
op straat en in de café's werpt; kjjk
ietwat dieper, beschouw even minder
oppervlakkig, gij bezoeker van Parjjs, de
Montmartriaansche bevolking en gij zult
al ras bemerken, dat die vreugde, die
jool slechts een valsche sluier is over de
werkelijkhoid, dat het luide lachen ge
paard gaat met een vreemd trillen der
mondhoeken, het zingen, met vaak beven
de, doffe stem, over het geheel een zekere
gemaaktheid ligt, welke pijnlijk aandoet.
De smaakvolle toiletten der jonge
vrouwen, die zich vermoorden in duf
nachtleven, die weelde, daar ten toon ge
spreid, zij zgn slechts de, in keurig uni
form gestoken voorhoede van het groote
leger, dat straks komt aanstrompel jn in
armzalige lompen, en diepe armoede.
Het woordje *rgkdom"isin Montmartre
ongekend, de meest fortuinlijken kunnen
met moeite in hun onderhoud voorzien,
het meerendeel heeft in den feilen le
vensstrijd met nijpenden honger, met
dakloosheid te kampen. Het spreekwoord
zegt»armoede zoekt list"; nu, de kin
deren van het nooddruftige s'adsdoel zijn
door hunne armoede zoo listig geweest,
de cabarets te stichten, waardoor zij in
voldoende mate bet dagelgksch brood
verdienen, waar de nuchtere bezoeker
een paar zilverstukken in ruil geeft voor
wat onschuldige spotternij, een vrooljjk
lied, zooals alleen de luchtige Fransch
man 't kan zin gen.
Ik voer mjjne lezers 't eerst naar
Bruyant.een vermaard volkszanger, die
gedichten vervaardigt, waarin bij de on
zedelijke Parijeche toestanden hekelt en
zo in zgne cabaret voordraagt. Brvyant
zingt zijne verzen, op en neer drentelend
in het kleine vertrek, onder begeleiding
eener piano, die zich uit de verte doet
hooren. Zijne stem klinkt forseh, soms
vol g«voe), echt weergevend het harts
tochtelijke, dat in zgne liedjes ligt. Bru
taal zgn zijne manieren, eebt los is zijne
kleeding met wijde broek, lange zwait?
jas, fluweelen jachtvest met roode ceintuur
en dito reuzendas. Komen or bezoekers,
dan is de dichter op zijne plaats, om hen
fijn glimlachend spottend te begroeten,
Nu eens braakt zijne stentorstem »Bor-
jour, oude kikvorsch" uit tegon bet. vrij
bitter lachend wezen, dat binnen komt
kuipen en glings een verborgen plaatsje
opzoekt; dan beet bet weer: »Eon oude
vrijer en egade". Het kleine zaaltje, bel
verlicht met zgne rijen van tafoltj"B,
waaraan Jan en alleman zijn »Bock" ver-
»Hoor eens, Paulo, ik zie dat je mijn
dochter gelukkig maakt en dat doet mg
onuitsprekelijk vee] genoegen. Ik ben van
plan Napels te verlaten en misschien
keer ik eerst na vele jaren terug. Het
is daarom het beste, dat wij nu in eens
de zaak in orde brengen. Ik zal je daarom
een wissel op mijn bankier geven tot
een bedrag van vjjftig duizend francs.
Je kunt daarmee je zaken uitbreiden en
tot grootere welvaart komen. Als ik dan
later hier terugkeer, hoop ik een Bchoon-
zoon te viüdeD, die met lof onder de
groote aannemers zijn plaats inneemt."
Cecilia bad vol kinderlijke liefde haar
hoofd legen de borst van den baron
gevlijd.
»Maar Paulo, h^or je dan niet vroeg
zjj met een blos van vreugde op bet gelaat.
De j"mge timmerman keek eerst 2\jn
vrouw aan en greep toen do hand, die
zijn schoonvader hem toestak met de
woorden
»0, papa, hoe zal ik u danken voor
zooveel goedheid Nu zullen mijn plan
nen verwezenlijkt worden, die mij reods
lang als onmogelijk bereikbare droom
beelden voor den geest zweefden."
>Geen dank, Paulo. Maak Cecilia ge
lukkig; dat zal mjjn belooning zgn."
Don volgenden dag reeds ontving Paulo
van zgn schoonvader den beloofden wis
sel van vijftig duizend francs, die weldra
in klinkende munt werd omgezet.
De baron Von Erlenburg vertrok kort
daarna uit Napels. Hg had zgn plichten
jegens zjjn overleden vrouw vervuld, door
orbett, de statige figuur van den kellner,
die als een generaal rondschouwt over
het troepje lachend publiek, doch boven
alles do gastheer, die een stamgast aan
spreekt, daar eene geestigheid zegt, maakt
een aaogenainen indruk. En vertrekken
eenige toeschouwers, genoegzaam genoten
hebbend van het schilderachtig tooreel,
dan baast de zaDgf-r hen nog achterna
te roepen Allen, die heengaan, zijn var
kens
Ook wg worden op die onvriendelgke
manier nageschreeuwd, wanneer wij het
gebouwtje verlaten en ons naar Alexandre
begeven, een leerling van Brvyant, die
eveneens als koning in zijn huis troont.
»Oh la la wat. een hoofd, wat een muil
heeft ie zoo luiden hier de begroetingen
bij onze blijde binnenkomst. Een leven als
een oordeel, het gehoon van Alexandre
vermengd met het gezang van een paar
schoonen, die liedjes door het kroegje
schreeuwen. Word nooit woedend om
die spotternijen, neem nooit dat gesclrmp
als beleedigingen op, want gaat gjj tegen
spreken, dan snoert de zanger u al ras
den mond door zjjn kort afgebeten »Houd
je mond, salaud", zit ge evenwel als
martelaar ter neer, offert gij uw koper
stukje, wanneer men met bet bakje rond
gaat, dan houdt het gpplaag snel op, om
als besmettelijke ziekte op an dei e gasten
over te slaan. Alexandre, die met een
bakje rondgaat, zooals de orgeldames ten
onzent, 'tis gewoonweg belachelijk, wan
neer ik u vertel, dat diezelfde Alexandre
in een rijk huis buiten Parjjs woont, er
eene weelderige equipage op na houdt,
iederen avond eerst tegen 9 uurinzijno
cabaret verschijnt, om te 2 uur 's nachts,
in de wollige kussens van zjjn rjjtuig
gedoken, den terugweg te aanvaaiden.
Doch zulke toestanden treft men meer
in Montmartre aan massa's jonge lieden
van goeden huize, socialisten in hart en
nieren, trekken 's avonds naar de achter
buurten van Parijs, om in kleine café's
den volke hunüe beginselen te verkon
digen, teneinde door het zingen van zelf
gedichte liederen propaganda te maken
voor hunne zaak.
Es.
GOES, 15 Aug. 1904.
De klerk der posterjjen pu tele-
graphie, dhr. J. Sturm, is tjjdelijk over
geplaatst van Amsterdam naar Hansweert.
Onderwijs.
Op de voordracht voor onderwijzer
bij bet O. L. O. te Dreischor komt als
no. 1 voor dhr. f.. Dronhers, volontair
bjj het O. L. O. t« Nisse.
Bij KoDinkljjke besluiten van 3 en
10 dezer is ingaande 1 September a.s.
met betrekking tot de te Wageniogen
gevestigde rijksinrichtingen van land
bouwonderwijs een ingrijpende hervor
ming tot staud gebracht.
Maakten tot dusver, ter voldoening
aan art. 19 der wet op het middelbaar
onderwijs, vier inrichtingen, te weteil
de afdeeling landbouwschool, de afdecling
tuinbouwschool, de afdeeling hoogere
burgerschool en de afdeeling hoogere
haar graf te bezoeken en in goeden toe-
staud te laten brengenhij had het
spoor van zijn dochter gezocht en gevon
den, haar in gelukkige omstandigheden
aangetroffen en voor haar verderen wel
stand gezorgd. En nu verliet hg Italië
om gehoor te geven aan de roepstem van
den plicht der dankbaarheid of mis
schien aan den aandrang van zgn hart*
dat hem met onweerstaanbare macht
heentrok naar een ander oord. Nog een
laatsten avond bracht hg hij zijn kinderen
door, zeide hen op het hartelgkst vaar
wel en reisde toen over de hergen van
Italië naar het Noorden.
Ludwig von Erlenburg ging niet naar
zgn geboorteplaats. Van den eerwaarden
heer Barnau, met wien bij briefwisseling
had aangeknoopt, had hij vernomen, dat
de jonkvrouw Von Waldheim, nadut zij
tot armoede was vervallen, zich naar
Miinchen had begeven om daar uit te
zien naar eene betrekking, waardoor zij
in baar levensonderhoud zou kunnen
voorzien. Daarheen dreef hem de inwen
dige stem, waaraan hij onmogeljjk weer
stand kon bieden. Allerlei scboone plan
nen doorkruisten zgn hoofd. Het waren
droomen van jeugdige gelukzaligheid,
die hem aanlokkelijke boelden voor oogen
tooverden. Hadden niet plicht en gevoel
hem gebonden en genoopt zjjn dochter
op te sporen, hjj zou Alice zonder ver
wijl zgn nagereisd, zoodra hjj haar afi eis
had vernomen.
Wordt vervolgd.)
