J 904. N°. 45.
Zaterdag 16 April
91sl" jaargang.
s FEUILLETON
Een Trein-Misdaad.
GOESC
De uitgave dezer Courant geschiedt Maandag-, Woensdag- en Vrijdagavond,
uitgezonderd op feestdagen.
Pr#B per kwartaal, zoo binnen als buiten Goes. 1,25.
Afzcnderlgke nommers 5 cent.
Inzending van adves*tent5ën vóór 2 nren op den dag dep
uiftgave.
De prps der gewone advortentiön is van 1-5 regels 50 cent, eiken regel ineer 10 ct.
3$ directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfdo advertentie wordt de prijs
slechts tweemaal berekend.
Geboorte-, huwelijks- en doodberichten en de daarop betrekking hebbende
dankbetuigingen worden van 110 regels 1,berekend.
Aanvragen om on vermelding van liefdegaven 5 cent per regel.
Uitgave van de Naaml. Vennootschap „Goesche Courant". Directeur-Hoofdredacteur R. G. Rijkens.
Het Tarief-Ontwerp.
ii.
In bot vorig artikeltje over dit ontwerp zeiden
we aan bet slot, bet te bejammeren, dat er geen
lichaam was, dat de breede schaar van gebruikers
omvat, waardoor deze bonden protesteeren tegen
het ontwerp. Want dat zg bet zijn, die vooral in
bet gedrang komen, hopen we bieronder aan te
toonen. Een zeer duidelijk voorbeeld gaf onlangs
bet Volks- Weekblad, het orgaan van de vereeniging
Arbeidersbelang", een blad, dat verdient in wijden
kring te worden gelezen. Het nam als voorbeeld
steenen, de gewone raetselsteenen, waaruit onze
woonhuizen zijn gebouwd. Tot nog toe kwamen
die van buitenaf vrij in, er werd geen belasting
van geheven. Wat gebeurde nu De Belgische
steen fabrikanten verzonden groote hoeveelheden naar
Nederland. Voor ome steenfabrikanton was dat na
tuurlijk niet aangenaam hun prijzen zeiden
ze werden erg gedrukt door die Belgische con-
curentie. Maar wat beteekende dat eigenlijk Dat
beteekende, dat ze met eon heel matig winstje
tevreden moesten zijn dat ze zoo goedkoop mogelijk
moesten verkoopen, want, als zo te duur werden,
kaapte de Belg hun do bestellingen voor don neus
weg door met een lageren prijs genoegen te nemen.
Het gevolg was dus, dat alle Nederlanders, die in
huizen van steen wonen en er belang bij hebben,
dat de grondstoffen voor de huizen goedkoop zijn,
omdat zij dan niet te duur behoeven te bouwen,
of een lagere huur kunnen betalen, dat zij de
steenen zoo goedkoop mogeljjk kipgen konden. Het
is dus de strijd tusscben den verbruiker en den
voortbrenger de verbruiker wil zoo goedkoop mo
gelijk koopen en de voortbrenger wil zoo duur
mogelijk verkoopen. Maar nu wordt er een recht
geheven van de steenon. Wat zal daarvan het
gevolg zijn Als de Belgische fabrikant na bet in
werking treden der nieuwe tariofwet steenen naar
Nederland wil zenden, zal hij daarvoor aan de
grenzen oen zekere som moeten betalen. Natuurlijk
zal dat hem onaangenaam zijn, want het maakt zijn
steenen in Nederland duurder.
Nu zal de Belgische fabrikant aldus redeneeren
In Nederland is voor mij het vet van den ketel
ik moet daar invoerrechten betalen mijn prijs met
die gebeele som te verhoogen gaat niet aan, want
dan worden mijn steenen duurder dan die van mijn
Nederlandsche concurrenten verhoog ik den prijs
voor een deel, dan moet ik do rest zelf bijpassen
en dat gaat ook al niet, dan verdien ik er niet
genoeg aan, dus zend ik geen steenen meer naar
Nederlandik zoek een ander land op om mijn
steenen heen te zenden.
Dit is dunkt ons een zeer duidelijk voorbeeld.
Er is keus tusscben drie mogelij kb eden, wanneer
door
ARTHUR GRIFFITHS.
Toen de rechter met zijn verhoor gekomen was
tot de geschiedenis van het fleschje, zweeg hij even
en zag zijn collega's met voldoening aan. Daarop
hernam hij
ï>De zaak ziet er zeer slecht uit voor deze dame,
maar voor ik verder ga met mijn onderzoek wil
ik den wagen gaan zien."
Zich tot de gravin wendende, zeide hij
»U zult wel zoo goed willen zijn, hier zoo lang
te wachten. Het zal wel niet lang duren."
»En daarna vroeg de gravin.
>0, daarnaWie weet was het raadselachtige
antwoord.
»De zaak ligt toch nog zeer in het donker,"
hernam de rechter, toen hij zich met Flocon naar
den wagen begaf. In dien we maar konden bewijzen,
dat de kant en de loovertjes van haar afkomstig
zijn."
»Dat is gemakkelijk genoeg, voor dergelijke
onderzoekingen is hier een vrouw aangesteld."
»Dat zou toch een beleedigende maatregel zijn,
want zij is een voorname dame."
»Voorname dames, die een misdaad begaan, kunnen
niet verwachten, dat ze met glacé-handschoenen
worden aangevat."
»Ze is een Engelsche, of heeft tenminste familie
in Engeland, buitendien is zij van adel. Ik weet
werkelijk niet, of we daartoe moeten overgaan.
Gesteld eens, dat wij ons vergisten Dat bon aan
leiding geven tot allerlei onaangenaamheden. Er
ligt den prefect zeer veel aan gelegen, internationale
van buitenlandscbe waren een belasting aan de
grenzen wordt geheven of die belasting zal geheel
worden betaald door den buitenlandschen fabrikant
öf die belasting wordt maar voor een deel door den
buitenlandschen fabrikant betaald óf de buitenland
scbe fabrikant betaalt die belasting in H geheel niet'.
Als hij die geheel betaalt, dan wil dat dus zeggen,
dat hij den prijs van zijn waren in Nederland niet
verhoogthij verkoopt dan hier oven goedkoop als
vroeger en neemt dus die belasting van zijn winst.
Als hij zulks doet, is de zaak onverschillig voor
de Nederlandsche verbru kersmaar dan is dat
wel een teleurstelling voor de Nederlandsche fabri
kanten, want die hoopten natuurlijk dat hun buiton-
iandsche concurrent hier duurder zou gaan ver
koopen, dan hadden ook zij hun prijs wat kunnen
opzetten. En dus als het buitenlandscbe goed in
Nederland niet duurder wordt., dan kan het inland-
sche fabrikaat ook niet duurder worden gemaakt,
maar dan wordt ook niet de Nederlandsche nijver
heid beschermd, zooals toch de bedoeling was.
Want, men moge honderdmaal zoggen, het tarief
is niet protectionistisch het is dat wel, zooals wij
ook reeds vroeger zeiden. Do minister Harte heeft
trouwens zelf erkend, dat hij door deze tariefwot
wilde medewerken »tot ontwikkeling van de vader-
landscho nijverheid."
Nu de tweede mogelijkheid de buitenlander be
taalt de belasting voor een deel. Dan zal hij, om
eecs iets te noemen voor waren, die vroeger hier
10 gulden kostten, nu f 10,50 vragen, wanDeer bij een
recht van 10 procent moet geven. Maar dan vraagt
do Nederlandsche fabrikant f 10,40, dan blijft hg
nog precies beneden don prijs van zijn concurrent.
Wie betaalt nu het gelag De verbruiker. Die kon
vroeger voor f 10 krijgen, waar hij nu f 10,40 voor
moet geven.
Erger nog is voor den verbruiker het derde ge
val Als do buitenlander vroeger voor f 10 verkocht
en er komt f 1 belasting op, dan zegt bij nu moet
ik voortaan 11 gulden maken. Goed zoo, antwoordt
zijn Nederlandsche concurrent, dan vraag ik f 10,90.
En do verbruiker betaalt dus nu 90 cent meer
dan vroeger.
Hieruit blijkt dus duidelijk, dat de Nederlandsche
industrie door verhoogde tarieven niet wordt be
schermd, maar vooral dat de verbruiker er het
kind van de rekening door wordt.
Gij vooral, minder gegoeden, onthoudt dit ea
herinnert het u bij verkiezingen.
GOES, 15 April 1904.
In de gisteravond gehouden vergadering van
de afd. Goes van den »Christ. Nation. Werkmb
werd door den penningmeester het driemaar.delijksch
verslag uitgebracht. Voor de afdoeling was ont
vangen f38,51, uitgegoven f26,36, goed slot f 12,15.
Voor het ziekenfonds ontvangen f 114,80, uitgege
ven f224, alzoo een tekort van f 109,20. Aan de
verwikkelingen te vermijden."
Terwijl hij dit zeide, nam hij een vergrootglas
uit zijn zak en onderzocht de kant, die nog altijd
op dezelfde plaats zat.
»Fijne kant, geloof ik. Wat dunkt u ervan, Flocon
Misschien hebt gij er meer verstand van."
sFijn werk. Ik geloof, dat het Valenciennes is
het zal aan een onderrok gezeten hebben."
Beaumont lo Hardi gaf nu, ofschoon met tegen
zin, zijn toestemming tot het onderzoek van de
kleeding van de gravin. Tegen dit onderzoek ver
zette de gravin zich eerst, maar te vergeefs na
tuurlijk. Wat had ze er ook tegen kunnen doen
Gevangen en zonder eonigen bijstand viel aan
tegenstand niet langer te denken, des te minder,
toen haar onverholen werd gezegd, dat men ge
weld zou gebruiken, wanneer zjj zich er niet in
schikte. Haar bleef dus niets anders over, dan te
gehoorzamen.
Moeder Fontaine, zooals de vrouw genoemd werd,
die met het onderzoek was belast, was een dikke,
oudo vrouw met een afstootend leelijk gezicht, een
gomeene, opdringende manier van spreken en een
brutale vertrouwelijkheid. Men bad haar de kant
en de loovertjes gegeven en haar opgedragen te
onderzoeken of deze afkomstig waren van de klee
ding van de gravin. Ze toonde al heel gauw, wat
voor een raensch ze was.
»Haha, hahaWat is dat, mijn mooi prinsesje
Hoe komt zoo'n groote dame in do handen van
moeder Fontaine Maar ik zal u geen pijn doen,
mijn duifje, mijn liefje. O, neen, neen, vertrouw
mij maar." Daarbij strekte zij hare hand uit en
wendde het hoofd af.
Do gravin begreep haar niet, of wilde haar niet
begrijpen.
3>U heeft toch immers geld vroeg de oude
half bedelend, half dreigend, terwijl zij vlak voor de
gravin ging staan en haar aanzag als een roofvogel.
zieken was uitgekeerd f214.
Verder werd o. m. besloten de uitkeering aan
een ziek lid te verlengen.
De Staats-Courant no. 87 bo vat o. a. de statuten
der Sehiet( weerbaarheids) vereeniging >Voor Neder
land en Oranje" te Nieuwdorp, gemeente 's-Heer
Arendskerke, en der »Hoinkenszandsche Volksbiblio
theek1' te Heinkenszand.
Mon schrijft ons
Een goed voorbeeld. Onlangs is onverwachts eene
belangrijke onderneming ia de oestorcultuur, die
van uit lerseke werd gedreven, in andere handen
overgegaan. Toen nu verleden week de ondernemers
met hunne schippers en werkvolk voor het laatst
kwamen afrekenen, werden zij grootelijks verrast
door de mededoeling, dat allen voor hunne ver
leende trouwe diensten een stoffaljjk blijk van
erkentelijkheid en waardeering zou worden uit
gereikt of toegedacht. Een of meer kregen voor
hun leven of gedurende een bepaalden tijd eenig
pensioen en alle anderen godureude de vier eerst
komende maanden hun volle loon, bedragende van
zeven tot twaalf gulden 's weeks. Hiorin moge nu
iets billijks gelegen zijn, het is en bljjft eene vrij
willige daad, die zeer op prijs mag worden gesteld
en voorzeker navolging verdient.
Op den 7en April is te Zierikzee eene alge-
méeue vergadering gehouden van de vereeniging
van Gemeente-veldwachters in Zeeland.
Bij het nazien der rekening bleek deze uitstekend
te zijn gevoerd, doch wees zij een tekort aan van
f 19,955. De president sprak de verwachting uit,
dat het volgend jaar gunstiger zou zijn, met het oog
op de dit jaar voor het eerst verhoogde contributie.
Uit het verslag van don toestaud der vereeniging
bleek, dat zij 57 leden en 11 begunstigers telde.
Door het r«kwesteoren, dat de gezamenlijke vereeni-
giagen in 1903 gedaan hebben en de beweging,
uitgaande van de Vereeniging van Burgemeesters
en Secretarissen in Friesland", is de hoop op stoffe
lijke verbetering voor de Gemeente-veldwachters
bemoedigender geworden.
Voorts werd nog besloten Het maandblad De
Gemeente-veldwachter wegens fiaancieele bezwaren
op te heffen
dit jaar weder even als in 1903 een rekwest te
presenteeren aan de Ministers en de leden der
Tweede Kamer om verbetering der stoffelijke positie
te verkrijgen
de Vereeniging van Burgemeesters en Socreta-
rissen in Zeeland te verzoeken, dezelfde stappen
voor de veldwachters te willen doen als hare zuster
vereniging in Friesland.
Bij rondvraag kwam nog te sprake, het misbruik
dat meermalen wordt gemaakt van den veldwachter
bode, waardoor de veldwachter dikwerf meer dan
raadzaam is aan zijn dienst wordt onttrokken.
het vergevorderde uur kon deze zaak niet
j>Indien je daarmee meent, dat ik je zal om-
koopen
»Bah, wat een leelijk woord 1 Alleen maar een
kleine fooi, een paar gele geldstukjes, twintig, der
tig, veertig francs... het zou werkelijk veel beter
zijn."
Daarbij schudde zij den weeken arm, dien ze
vast omklemd hield alles scheen de gravin beter
dan de aanraking van dit afschuwelijk vrouwmensch.
»Wacht maar, wacht maar riep de graviD, over
haar gehoele lichaam bevend, terwijl ze haastig haar
portemoDnaie te voorschijn haalde en hier eenige
Napoleons uitnam.
»Haha, haha! Een, twee, drie!" zeide de vrouw,
»vier, ja vier." Zo liet de goudstukken in hare
hand rammelen en hebzuchtig hernam ze: Vijf,
u moet dadelijk de vgf volmaken begrijpt u
me of ik roep de politie er bij en zeg alles,
en dat zal erg tegen u spreken, mijn duifje. Wat,
een arme, oude vrouw, moedor B'ontaine, de eer
lijke moeder Fontaine wilt u niet meer geven
Vijf dus, vlug vijf!"
Bevende van angst schudde de gravin den ge-
heelen inhoud van haar portemonnaie in de hand
van de oude uit.
»Een mooi fooitje Zo betalen me hier ook veel
te slecht, en ik ben ook zoo arm en heb vele, vele
kinderen. U zal nergenB over spreken dat durft
u natuurlijk ook niet. Neen, neen, neen Kent u
dat vroeg ze daarna, terwijl ze do gravin het
stukje kant liet zien. Ze tilde meteen den zoom op
van de japon van de gravin, maar liet dien dadelgk
weer met een onderdrukt lachen vallen.
»Oho, oho! U heeft geljjk goliad, injjn duifje,
mg te betalon. En wat is dit, mgn prinsesje Wat
hebben we hier Aha
Bij deze woorden liet moeder Fontaine de loo
vertjes zien.
»U kent ze, natuurlijk 1"
meer voldoende worden behandeld en werd de ver
gadering door den president gesloten.
In zake don strjjd in de diamantindustrie
schrijft men uit Amsterdam aan do N. R. Ct. o. a
Acht weken reeds duurt de uitsluiting onzer zes
duizend diamantbewerkers, en nóg is het einde niet
te voirzien. Beide partgen schijnen vastbesloten
niet toe te geven.
De Diauianl.bowerkersbond kwam juist dezer dagen
in het bezit van een groote som gelds, waardoor
hij naar 't heet weder in staat is de eerste
acht weken vol te houden, en dus den leden de
gewone uitkeering te geven. Weliswaar is die uit
keering niet voldoende voor het onderhoud van een
vaak uitgebreid g°zin, maar het is bekend
dat de leveranciers der diamantbewerkers pn ook de
huiseigenaren, in tijden van strjjd met een diamant
bewerker méér geduld hebben dan met een anderen
schuldonaar, omdat zij geleerd door de onder
vinding weten dat de man ten slotte toch dubbel
en dwars het achterstallige kan inhalen.
Daartegenover staan echter de juweliers niet
minder vast aaneengesloten.
Uiterlijk vertoont onze staden dat is het ken
merk van do wijze, waarop heden ten dage de vak
actie gevoerd wordt niet de minste teekenon van
do machtsworsteling tusschen kapitaal en arbeid.
Geen optochten of wandelingen meer, zooals vroeger
plachten te geschieden, geen samenscholingen meer
of overlast aan tegenstanders. Alles geschiedt nu
binnenshuis en in het bart der organisatie. De werk-
loozo leden van den Bond worden dag in dag uit
beziggehouden in het gebouw Velox" tooneelvoor
stellingen, muziekuitvoeringen en lezingen wisselen
elkander af, en het gehoor komt, zit en gaat in de
grootste orde en de grootste opgewektheid. De mees-
ten zijn in het Zondagskleed, of brengen vrouw en
kinderen mede, om die ook to laten genieten. Hier
leest er een zijn krantje, terwijl hij ondertusschen een
cinaasappel schilt, of wat apenootjes afpelt, daar
makon anderen, in een rustig hoekje bijeengeschoven,
een partijtje kaart, en niemand ontzegt zich het
sigaartje, waaraan hij gewoon was. En in het Bonds-
gebouw is het niet veel drukker dan gewoonlijk. De
led'-n van het dagelgksch bestuur zijn er, op gere
gelde tijden, achter hun schrijftafel te vinden, of
vergaderen met den bondsraad de commissién voor
de verschillende vereenigingsbelangen komen met
de oude regelmaat bijeenhet kantoorpersoneel
zorgt zonder overhaasting voor de afwikkeling der
administratieve zaken do groote zetterij geeft werk
aan talrijke blauwkielen, die niet slechts voor den
Bond, maar ook voor tal van particuliere en be
vriende organisaties bezig zjjn.
De strijd, die uit hot bondsgebouw bestuurd
wordt, wordt niet langer gestreden met geweld en
rumoerhg is voor buitenstaandeo zelfs onzicht
baar geworden. Hoogstens maken do oorlogvoeren
den publiek lawaai ia do pers. Ea de ammunitie
is het geld 1
Ja, ze kende ze, of geloofde ze te kennen, het
waren maar hoe kwamen ze in handen van
deze ellendige handlangster van do Parijscbe politie
»Geef ze maar gauw weer 1" riep deze, toen er
luid aan de deur werd geklopt.
Flocon stond in de geopende deur en wachtte op
bericht en toen het oude wijf hem ter zijde nam
en hem kortweg verklaarde, dat de onderzoeking
vruchteloos was geweest, zag hij er zeer verlegen uit.
Zijn oogen dwaalden van de eene vrouw raar de
andere; van de oude, wio hij dit pgülgk onderzoek
had opgedragen naar do dame tot zijn verwonde
ring klaagde de gravin over niets. Hij had hevige
verwijten verwachtze nam de zaak opvallend kalm
op. Weer begaf hg zich naar den rechter.
»Wat moeten we du met baar doen vroeg
Flocon.
>Loopen laten", antwoordde de rechter kortaf.
»Wat
»Ja, onder bewaking; Galipand zou haar bijvoor
beeld kunnen volgen. Hij spreekt Engelsch en kan
haar dus ook naar Engeland volgen. We kunnon
zoo noodig hare uitlevering vragen
»Dan zal ik de noodige bedelen geven en de
dame mededeelen, dat ze in vrjjbeid wordt gesteld."
Nu zou de gravin gelegenheid hebben van mee
ning te veranderen, omtrent de Fransche beambten.
De gestrengheid, die haar in den beginne zoo ruw
was voorgekomen, maakte plaats voor de grootste
beleefdheid. Met vele buigingen en verontschuldi
gingen werd haar gezegd, dat 1t onvermijdelijke
oponthoud ten einde was. Ze kreeg niet alleen ver
lof verder te reizen, maar Flocon begeleidde haar
zelfs mar het rijtuig, dat voor het station wachtte
en waarop hare koffers reeds stonden.
Ze bemerkte echter niet, dat een aüder rijtuig
haar op voorzichtigen afstand volgde. Galipand,
hierin gezeten, moest de gravin in het oog houden.
Wordt vervolgdJ
