[904. N°. 14. Dinsdag 2 Februari. 91sle jaargang.
s FEUILLETON
De Gouverneur.
De uitgave dezer Courant geschiedt Maandag-, Woensdag- en Vrijdagavond,
uitgezonderd op feestdagen.
Prijs per kwartaal, zoo binnen als buiten Goes, jf 1,23.
Afzonderlijke nommers 5 cent.
Isaze^ding vara adve^tentiën vóór 2 uren op den dag der
uitgave.
Uitgave van de Naaml. Vennootschap „Goesehe Courant".
De prps der gewone advertentiön is van 1-5 regels 50 cent, eiken regel meer 10 ct.
Bg directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prijs
slechts tweemaal berekend.
Geboorte-, huwelijks- en doodberichten en de daarop betrekking hebbende
dankbetuigingen worden van 110 regels A 1,berekend.
Aanvragen cm en vermelding van liefdegaven 5 cent por regel.
Directeur-Hoofdredacteur R. Gr. Rijk ens.
OPENBARE VERGADERING
van den
RA44B DER G E EH E 3 T E G E 5
op DONDERDAG 4 FEBRUARI 1904,
des avonds te 7 3/4 uren.
Goes, 30 Januari 1904.
De Secretaris,
VAN REIGERSBERG VER3LUIJS.
Punten van Behandeling
Resumtie notulen der vorige vergadering.
1. Ingekomen stukken.
2. Onttrekking aan den openbaren dienst van een
gedeelte der gang in school B.
o. Wijziging reglement weduwfonds der gemeente
ambtenaren.
4. Af- en overschrijving op de begrooting voor
1903.
5. Afschrijving van plaatselijke belastingen.
6. Verzoek J. Nortier om eervol ontslag als
onderwijzer bij bet Lager onderwijs.
7. Benoeming onderwijzeres aan de Meisjesschool,
8. Benoeming lid van de Commissie van Toezicht
op het Middelbaar onderwijs.
9. Ie suppl. kohier van schoolgeld op school A.
10. Rekening over 1903 en begrooting voor 1904
van de Gasfabriek.
11. Verzoek L. G. Overbooke om subsidie voor de
omnibus&ienst GoesWolfaartsdijksche veer.
12. Verzoek Kerkbestuur der Gereformeerde kerk
om afkoop van een cijns.
VEEMARKTEN.
Ter bevordering van den handel in vee zullen
te GOES
VEEMARKTEN
worden gehouden den tweeden en vierden
Dinsdag van de maanden Februari tot en met
October en op iederen Dinsdag (behalve
den eersten Dinsdag) in November en een
PAARDEN- EN VEULENMARKT
op den eersten Dinsdag in Juni.
Goes, 29 Januari 1904.
Burgemeester en Wethouders van Goes,
DE KONING KOOIJ.
De Secretaris,
VAN REIGERSBERG VERSLUIJS.
Roman van Ludwich Habicht.
Rudolf moest glimlachen. Hij had tot nu toe zijn
vergeefsch strijden aan zijn eigen schuld, aan zijne
geringe talenten toegeschreven en had zich daarover
erg ongelukkig gemaakt. En wat schikte die Wolf
zich nu gemakkelijk in zijn leven, dat toch eigenlijk
ook een heel verkeerde wending had genomen Tot
nu toe hadden alleen zijn overmoed en zijn lust
om dolle streken uit te halen den opgewekten en
begaafden jongen man uit zijn eigenlijken kring
verdreven en nu schoof hij het ongeluk, dat hij
aan zich zelf dankte, het noodlot op zijne schouders.
»Hoe gemakkelijk als je je een dergelijke lovens-
philosophie eigen kunt maken/' zei Rudolf met een
somber glimlachje.
»Dat moet gij doen, daarvoor ben ik alleen hier,"
riep Herman lachend. *Je moedor heeft me al
verteld, dat ge van idee veranderd zijt en de be
trekking aanneemt."
»Welke betrekking?" vroeg Rudolf verbaasd.
»Aha, je weet nog niet, dat ik in dienst beu van
graaf van Domhof en door hem hierheen ben ge
stuurd," zei Herman.
De dichter schrikte toen die naam genoemd
word on wilde iets antwoorden, maar Herman ver
volgde levendig »De jonge gravin had voorgesteld
om jou tot gouverneur harer stiefkinderen te be
noemen en daarop heb ik gezegd, dat ik je kende
Hij bleef steken; hij wilde Rudolf liever niet be
kennen, dat hg wel een beetje gepronkt had met
zijne vriendschap en brutaalweg op zich genomen
had zijn vriend over te halen om de betrekking
aan te nemen.
De jonge Stahl lette niet op Hermans verlegen
heid hij voelde zich diep, bitter gekrenkt dat
Helena zelf had voorgesteld hom als gouverneur
harer kinderen in huis te nemen. Indertijd had hij
het schitterend aanbod van graaf Domhof afgesla
gen, omdat bij niet zijn en haar gemoedsrust op
het spel wilde zetten en haar was hij daarentegen
Ter secretarie van de gemeente zal gedurende
dertig dagen ter inzage van do belanghebbenden
liggen eene opgave van de uitkomsten der meting
of schatting van perceelen voor de
GRONDBELASTING
in deze gemeente.
De verzoekschriften om hermeting, herschatting
of vernietiging der gedane meting of schatting,
alsmede de bezwaarschriften, kunnen binnen dertig
dagen na heden op ongezegeld papier aan heeren
Gedeputeerde Staten dezer provincie worden inge
diend.
Goes, den 1 Februari 1904.
De Burgemeester "vaö Goes,
DE KONING KOOIJ.
GOES, 1 Febr. 1904.
Door bet Raadslid, den beer A. S. J. Dekker
is aan den Raad dezer gemeente een voorstel inge
zonden om »in de desbetreffende verordening dus
danige bepalingen op te nemen, dat voortaan ieder
gestraft zal worden, die op of aan den openbaren
weg ter verspreiding, aankondiging of bekendmaking
van gedrukte of ongedrukte stukken of afbeeldingen
zoodanig roept, of rondgaat met zoodanig reclame
middel, dat daardoor de openbare orde verstoord
of bedreigd of den goeden zeden aanstoot gegeven
wordt."
In de toelichting zegt de heer Dekkerdat het
hem voorkomt, dat reeds langer dan wenschelijk
geacht moet worden, aan ieder, die zulks wenscht,
de vrije gelegenheid is gelaten op den openbaren
weg ons Vorstenhuis, hooggeplaatste personen, ver
schillende gezindten en corporation op voor zeer
velen aanstoot gevende wijze openlijk of bedektelijk
te vernoemen of te beschimpen.
In een Vrijdag gehouden vergadering der
Centrale Anti-rev. KiesvereenigiDg voor het kies
district Goes met afgevaardigden der aangesloten
kiesvereenigingen van Tholen, AnDa Jacobapolder,
Goes, Wemeldinge en Nieuwdorp (Wissenkerke was
afwezig) is de kiesvereeniging definitief georgani
seerd met vaststelling van Statuten en Huishoudelijk
reglement, en de leiding der politieke actie opge
dragen aan het moderamen, bestaande uit de heeren
J. Donner voorzJ. Buijse (onder voorz.), A. S.
J. Dekker (secr.) en G. Oranje (penn.) met de
gedelegeerden uit de kiesvereenigingen.
De collecte voor het huldeblijk aan de Ko
ningin-Moeder heeft te Kloetinge opgebracht f 30.505
en te Kapelle f31.50.
zoo onverschillig geworden, dat zij in hem alleen
den bruikbaren opvoeder barer stiefkinderen zag.
Die gedachte, die zijne ijdelheid diep kwetste, deed
hem een besluit nemen. »Ik neem de betrekking
aan," zei hij snel en zijne lippen beefden.
>Dat doet mij genoegen," antwoordde Wolf en
schudde zijn vriend de hand. »Nu heb ik ten miDste
weer een kameraad Je zult je op het slot immers
niet voor me schamen, wel
Hij keek Rudolf met zijne donkere schitterende
oogen onderzoekend aan. De jonge Stahl legde zijne
fijne smalle handen vertrouwelijk op de broede
schouders van zijn vriend en zei hartelijk»Ge
zijfc daar ginds mijn eenige vriend en mijn steun."
j>Dat wil ik graag zijn," riep Herman levendig
uit. »Steun maar altijd op me, beste jongen je
ziet, ik ben groot en sterk en als je mijn arm
noodig mocht hebben, kunt ge op ma rekenen."
En hij stak zijn krachtig gespierden rechterarm
uit alsof bij nu eiken vijand van zijn vriend wilde
vellen.
De jonge dichter voelde heel goed, dat bij bij
zijn vriend nooit sympathie zou vinden voor zijn
lijdenbij de eerste woorden van Wolf had hij
zijne handen al teruggetrokken en antwoordde op
een toon, waaruit wel een lichte mate van ontstemd
heid sprak »Je bent de oude gebleven, je verloo
chent je natuur van vechtersbaas niet".
Daarom pas ik zoo goed bij den graaf," ant
woordde Wolf lachend, »die is even woest en over
moedig als ik. Ik ben werkelijk niet zoo gemakke
lijk om te blazen, wel Hij richtte zich op en
vervolgde: »maar als ik naast den graaf sta, zie ik
er uit als een jonge den, die den ouden honderd
jarigen eik tot buurman heeft. Ik hoop, dat de graaf
in je smaak zal vallen", vervolgde Wolf, »en als
je iets van de jacht afweet zult ge ook weldra
goede vrienden zijn. Ik geloof, dat het in het ge
heel geen kwaad kan als ik je eerst eens iets vertel
over de bewoners vaD het slot", zei Horman en
keek zijn vriend vragend aan.
Rudolf was naar het venster geloopen en drukte
zijn brandend heet voorhoofd tegen de koude rui
ten. Met een verstrooid gezicht luisterde hij naar
het gepraat van zijn vriend en eerst bij de laatste
vraag schrikte hg en knikte maar even.
De heer P. J. de Wilde te Kattendgke is
tegen 15 Februari herbenoemd tot buitengewoon
opzichter van den waterstaat enz., belast met hot
toezicht bij de vernieuwing van hot Westerkoopmans-
ha ven hoofd ie Vlissin gen.
Bij K. B. is ten aanzien van de bij K. B.
van 26 Nov. 1902 (St.bl. no. 202) ingestelde plaat
selijke commissie, welke haar zetel heeft in de
gemeente Ierseke, met ingang van I Febr. 1904,
lo. aan J. Lemson, op zijn verzoek, eervol ontslag
verleend als voorzitter van genoemde commissie
en zijn 2o. benoemd tot voorzitter dier commissie
G. Moerdijkonder toekenning van eervol ontslag
als plaatsvervangend voorzitter en tot plaatsver
vangend voorzitter P. de Vey, secretaris der ge
meente Ierseke.
Begrafenis mr. Tak. Bij de begrafenis van den
oud-minister Teek van Poortvlietoud-lid der Eerste
Kamer jl. Vrijdag op Eik-en-Duinen, waren tegen
woordig de meeste oud-ministers, die met den over
ledene in één kabinet zaten, de vertegenwoordigers
van de ministers van financiën, van waterstaat en
van koloniën, een drietal leden der Eerste Kamer
en zes leden der Tweede Kamer, oud-leden en geest
verwanten, de hoeren Kerdijk en Veegensbenevens
deputation van de maatsch. »Zeeland", Delfland"
en Indische en Noderlandscho industrieele onder
nemingen.
Allereerst sprak aan de geopende groeve het lid
van den Raad van State de heer Den Beer Poortugal,
een woord van hulde aan >dezen merkwaardigen
man". Spr. wees er op, dat met Tak een stuk his
torie, een politiek en parlementair verleden ten
grave daalt. Tak's doel was 's lands welzijn, waar
voor hij zijn beste krachten en onverdroten ijver
heeft gegeven.
Nadat mr. Fokker had herinnerd wat Tak voor
handel, nijverheid en scheepvaart heeft verricht,
hem huldigende als krachtig bevorderaar van de
belangen der mij. ^Zeeland", waarvan hij medebe
stuurder was, bracht de oud-minister Pierson den
gestorvene een laat sten groet. Hg zeide, Taks eenig
streveD was louter grootsche gedachten in de harten
van het Nederlandsche volk te brengen.
De Voorzitter der Ver. voor de zeevaart huldigde
den overledene voor alle daden van belangstelling
in de zeevaart en de zeevarenden getoond.
Een zoon van den overledene dankte voor de
bewezen eer.
Men meldt uit den Haag:
Het ontwerp-tarief van invoerrechten is thans
Herman wierp- zich ietwat achteloos in een stoel
en zeide, terwijl hg zijn rossige snor opdraaide
»Den graaf heb ik je al beschreven; hij is erg
driftig en heftig en kan tegenspraak niet verdragon
maar als men hem weet te pakken, kan men hem
om zijn vinger draaien. De gravin is maar
die kent ge immers", viel hij zichzelf in de rede
en keerde zijn vriend zijn vol, eerlijk gezicht toe.
Rudolf voelde, dat hij een ergo kleur kreeg
bij trachtte dien blos tevergeefs te verlagen alleen
zijn stem had hg in zijne macht en hij antwoordde
dus tamelgk kalm en beslist»Ga je gang maar
het is al eenige jaren geleden sedert wg elkaar
hebben leeren kennen." Herman had in het geheel
niets gemerkt van de aandoening van zijn vriend.
»Ocb, over mevrouw de gravin weet ik niet veel
te vertellen", vervolgde hij, terwijl hij nog meer
achterover leunde in zijn stoel. »Zij is een zachte,
goedhartige vrouw en bemoeit er zich niet veel
mee. Je moet maar zien hoe je het klaar speelt
met de twee jongens; de oudste is een stille jongen
de graaf noemt hem >de slaapmuts", terwijl de
jongste precies zijn vader is en zijns vaders lieve
ling is, alleen nog koppiger dan de graaf. Als je
bij den jongsten jonker wat door de vingers ziet,
dan steel je het hart van den graaf heelemaal."
»Dat ben ik absoluut niet van plan", antwoordde
Rudolf in wien de opvoedkundige naar boven kwam,
beslist. Als hij nu eenmaal afscheid moest nemen
van zijne dichterlijke droomen, dan wilde hij zich
met al zijne kracht aan zijn nieuwe taak wijden.
Wolf keek zijn vriend verbaasd aan en zei met een
bedenkelijk gezicht»Ja, beste vriend, dan voorspel
ik je nu al hij bleef steken en wist niet
hoe hij zgne gedachten zou uitdrukken.
Rudolf begreep hem alhij trommelde zachtjes
met zijne vingers op de vensterruit en antwoordde
kalm »Dat ik niet lang gouverneur zal blijven
bg graaf von Domhof, wildet ge zeggen maar
ik zal de koppigheid van dien jongen toch over
winnen." Elke droomerige uitdrukking was nu uit
het gezicht van den jongen dichter verdwenen,
ja, de uitdrukking ervan was zelfs ietwat norsch.
Wolf schudde zgn hoofd, maar hij wilde een einde
maken aan het voor hem onaangename gesprek en
zei dus terwijl hij opstond»Kom, beste vriend,
van het departement van financiën naar de Tweede
Kamer verzonden, zoodat de verschijning binnenkort
te verwachten is.
Men verzekert, dat van bestaande rechten een
gedeelte wordt gehandhaafd, een ander gedeelte
wordt verhoogd, waaronder er zijn, die tot 8 pet.
van de waarde worden opgevoerd, en dat tal van
artikelen, die tot dusver vrg werden ingevoerd,
aan heffing zullen worden onderworpen. Vooral
voorwerpen van weelde zouden bij invoer hooger
worden belast, daaronder begrepen buitenlandsche
sigaren en sigaretteD, waarop een maximum-recht
van f 60 per 100 kilogram zou worden voorgesteld.
De vermeerdering in opbrengst, die het gevolg
zal zijn van de tariefswijziging, wordt, zooals vroe
ger is medegedeeld, op een jaarlijksch bedrag van
9 millioen gulden geschat.
Wolfertsdijk. Zaterdagavond jl. hield de werk
lieden vereeniging ^Eendracht maakt macht" eene
vergadering, waarin het bestuur gemachtigd werd
rechtspersoonlijkheid te verkrijgen om boter coöpe
ratief werkzaam te kunnen zijn.
Uit bot verslag van den voorzitter over 1903
bleek, dat het ledental van 116 bg de oprichting
was gestegen tot 133 dat aan contributie was ont
vangen f 137dat op de petroleum in bet begin
was verloren en wel f 13.30, doch dat dit verlies
spoedig zal zijn ingehaald, en dat het batig saldo
f 88.99 bedraagt. Da rekening van den penning
meester werd nagezien en in orde bevonden.
Als bestuursleden werden herkozen de heeren
P. van de LindevoorzitterJ. Nage'kerkevice-
voorzitter en H. de Kuijper, commissaris. De ver
gadering werd bggewoond door 76 leden.
Baarland. Vrijdagavond hield de werklieden
vereniging »Draagt elkanders lasten" alhier hare
gewone driemaandelijksche vergadering tot afdoening
van huishoudelijke zaken. Uit de rekening en ver
antwoording van den penningmeester bleek, dat bet
boekjaar 1903 sluit met een batig saldo van f 73,45 i/j,
geplaatst op de Rijkspostspaarbank. Id het jaar
verslag deelde de voorzitter mede, dat de vereoniging
23 Maart 1903 was opgericht en thans 30 leden
en begunstigers telde. In deD loop van 1903 werden
3 vergaderingen gehouden, terwgl aan Z E. den
Minister van Binnenlandscbe Zaken het verzoek
werd gedaan ook de arbeiders, werkzaam in be
drijven vau landbouw en veeteelt, op te nemen onder
hen, die verzekerd zijn tegen de geldelijkelgevolgon
van ongevallen, hun in verband met do uitoefening
van een bedrijf overkomen, geheel in aansluiting
met een dergelijk verzoek von de werkliedenver-
laten we een eindje gaan wandelen. Ik wil die
paar uren hier goed gebruiken morgenavond zit
ik al weer in ons stil dorpje."
De vrienden wilden juist samen de kamer ver
laten, toen mevrouw van Stahl er binnenkwam.
Zij sloeg een angstig vragenden blik op haar zoon,
maar voordat deze iets kon zeggen, riep Herman
met zijne krachtige ietwat luide stem »Ga maar
vast pakken, mevrouw morgen gaan we weg."
»Is het heusch," riep zg verheugd uit, want ze
had er tot op het laatste oogenblik aan getwijfeld.
Die vreugde maakte een onaangenamen indruk
op haar zoon en zgne stem klonk dan ook wat
bitter toen hg zei»ik heb de betrekking heusch
aangenomen nu zult u zeker wel tevreden over
me zijn." Hij wierp zgne moeder een treurigen
blik toe en ging de kamer uit zonder haar ant
woord af te wachten.
Wolf stak zgn arm door dien van zijn vriend
en liep met hem de dorpsstraat door. Hij lette er
niet op, dat zijn vriend erg stil washij genoot
van het idee weer in de residentie te zijn en in
zijne gelukkige overmoedige strnming vond hg
het ernstige sombere gezicht van zgn vriend zelfs
opgewekt en vroolijk. Er zijn menschen, die het
leven altijd in dat licht zien, dat hunne eigen ziel
uitstraalt.
Ze hadden een klein eindje geloopen, toen Wolf
een omnibus ontdekte, die juist wilde wegrijden.
Hij riep al van uit de verte heel hard »halt." on
liep zoo hard, dat zgn vriend hem bijna niet bg-
bouden kon. Een oogenblik daarna reden zg al voort
naar de residentie.
Nu eerst ontvouwde zich de geheele natuurlijke
frischheid van den vroolijken overmoedigon jongen
man. Hoe verder zij reden, hoe drukker en vroo-
iijker Wolf werd. De lucht der groote stad scheen
een .opwindenden invloed op hem uit te oefenen.
Hij zag alles, verheugde zich over de veranderin
gen, die or in zijn geboorteplaats waren tot stand
gekomen sedert hij er het laatst geweest was en
was nog gelukkiger als hij bekende dingen zag,
die niets te lijden hadden gehad van den geest des
tijds. Zelfs de plompe reclame-zuilen deelden in
zijn bewondering.
(Wordt nmvolffi.)
