1904. N". 5.
Diusdag 12 Januari.
91sle jaargang.
24 FEUILLETON.
Van Verliezen en Vinden.
Uitgave van de Naaml. Yennootschap „Goesche Courant". Directeur-Hoofdredacteur R. G. Rijkens.
De uitgave dezer Courant geschiedt Maandag-, Woensdag- en Vrgdagavond,
uitgezonderd op feestdagen.
Prjjs per kwartaal, zoo binnen als buiten Goes, l0Ë5»
Afzonderlijke nommers 5 cent.
Inzending van advertentiën vóór 2 uren op den dag der
uitgave.
De prjjs der gewone advertentiën is van 1-5 regels 50 cent, eiken regel meer 10 ct.
Bjj directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prjjs
slechts tweemaal berekend
Geboorte-, huweljjks- en doodberichten on de daarop botrekking hebbende
dankbetuigingen worden van 110 regels 1,berekend.
Aanvragen om en vermelding van liefdegaven 5 cent per regel.
Ingevolge bevel van den heer Commissaris der
Koningin in deze provincie is het
Vervoer van vrachten op de wegen,
overeenkomstig het reglement beperkt aanvangende
te raid iernackfc tusscheti 9 en 10 Januari a. s.
De uitvoerige aankondigingen zijn op de gewone
plaatsen aangeplakt.
Goes, den 9 Januari 1904.
De Burgemeester van Go®*,
DE KONING KOOIJ.
GOES, 11 Jan. 1904.
De bevolking dor gemeente Goes bedroeg op
1 Januari 1903: 3359 m., 3832 vr., samen 7191.
Zy vermeerderde gedurende 1903
door geboorte met 107 m., 113 vr., samen 220
vestiging 234 m., 284 vr., samen 518
Totale vermeerdering 341 m., 397 vr., samen 738
Zp verminderde
door overiyden met 53 m., 66 vr., samen 119
vertrek met 249 m., 290 vr., samen 539
Totale vermindering 302 m., 356 vr., samen 658
De werkelpke vermeerdering was dus 39 m.,
41 vr., totaal 80, zoodat de bevolking op 1 Januari
1904 bedroeg3398 m., 3873 vr., samen 7271
personen.
Er werden 47 huwelgken gesloten en 1 huwelgk
werd ontbonden verklaard.
Tot adjunct-directeur der Zaandamsche gas
fabriek is benoemd de heer J. A. A. Ochtman te
Enschedé.
Benoemd tot inspecteur der directe belastingen
te Hansw®erd dhr. C. J. Posteladjunct-inspecteur
te Arnhem.
Bp de dir. belastingen is benoemd, ingang 1
dezer, dhr. A. Lutgert, comm. 3e klte Lobith
(tgd.) tot schipper dienstgeleider op recherche-
vaartuig no. 3, Hansweerten verplaatst, ingang
15 dezer, dhr. H. Ridderikhoj}\ com. 3e kl., schipper-
dienstgel. van recherche-vaartuig no. 3 (Hansweert)
naar vaartuig no. 1 (Hellevoetsluis).
Ovezand. Zaterdag 9 Januari had alhier de
jaarlgksche algemeene vergadering plaats van de
Landbouwers- vereeniging »Help u zei ven", welke
vergadering door 80 leden werd bggewoond. Door
den secr.-penningmeester werd een verslag omtrent
den toestand der vereeniging uitgebracht en reke
ning en verantwoording gedaan. Uit het een en
ander bleak, dat het ledental met 9 was vermeer
derd en thans 274 bedraagtdat in het verloopen
dienstjaar vier aankoopen van meststoffen waren
gedaan, bedragende te zamen 555800 KG. super-
phosphaat, 267900 KG. am. superphosphaat, 108200
KG. Chili-salpeter, 7300 KG. Thomasslakkemeel,
1200 KG. kainiet en 3400 KG. landbouwkalk, totaal
943800 KG., voor een gezamenlgk bedrag van
f 45444,34 en dat de rekening sloot met een batig
saldo van f 1,30.
De heer Joh. Kloosterman te Nisse werd met
groote meerderheid van stemmen tot commissaris
der vereeniging herkozen.
Rilland. De hh. W. GriepJ. v. d. Sande en
J. Korstanje, commissarissen der kolen-vereoniging
>De Vrgheid", zgn in de laatst gehouden vergade-
ring met bgna algemeene stemmen herkozen.
Roman van Gerhard Stein.
M®n stond van tafel op en begaf zich naar de
aangrenzende kamer om koffie te drinken. Beutler
liep naast mevr. Driessen, Bohne vergezelde Edrtb
en Heydemann volgde alleen. Hg ging stil in een
hoek zitten, als een onopgemerkt toeschouwer, ter-
wgl mevr. Driessen aan de schrgftafel plaats nam
•n Beutler naast haar een fauteuil kreeg. Edith ging
aan de tafel zitten. Bohne versmaadde de fauteuils
•n nam een schommelstoel, die eenzaam in een
hoek stond hg bracht den stoel wat vooruit en nam
tegenover Edith plaats. Hg nam eene gemakkelgke
houding aan en schommelde voortdurend op en neer.
Edith zag met welgevallen naar hem. De mar, die
daar tegenover haar zat, amuseerde zich werkelgk.
Terwijl mevr. Driessen zich met Beutler onder
hield, knoopte Edith een lang gesprek met Bohne
aan.
Het koffiedrinken was afgeloopen, het begon al
avond te worden.
Beutler was opgestaan en gaf hiermee het tce-
Het Drankwet-ontwerp.
Het afdeelingsverslag der Tweede Kamer over
de drankwetsherziening begint met een klacht over
de late indiening van het voorstel. Sommige leden
vroegen daarom een voorloopige verlenging van den
termgn, genoemd in art. 26 dor Drankwet, om
meer tgd te hebben tot grondige behandeling.
Anderen stelden voor om het tegenwoordige voorstel
zoodanig te beperken, dat het alleen betrekking heeft
op art. 26b. Andere leden waren het hiermede niet
eens en meenden, dat er nog tgd genoeg was. Som
mige leden meenden, dat het stelsel der wet niet
deugde.
Verschillende andere denkbeelden werden te berde
gebracht, zooals: een hoog vergunningsrecht voor
een ieder, met afschaffing van de wettelgke maxima
beperkte aflevering uit de binnenlandsche distil
leerdergen en beperkte invoer van buitenlandscb
gedistilleerdalgeheel verbod, van staatswege,
van allen aanmaak, verkoop en invoer van alcohol
houdende dranken 't doen uitsterven van de
tappergen door te bepalen, dat bg het vervallen van
een vergunning, geen andere vergunning zou mogen
worden verleend.
Omtrent de verdiensten van 't Gothenburgscbe
stelsel waren de meeningen zeer verdeeld. De
meesten verwachtten er weinig goeds van.
Een groot aantal ledeD was van oordeel, dat da
door de regeering gewilds scheiding tusschen ver
koop van sterkedrank voor verbruik ter plaatse en
voor verbruik elders, niet algemeen zal kunnen
worden doorgevoerd, vooral niet ten plattenlande,
en, volgens vslen, zal ook voor de steden het ver
bod der combinatie van verkoop bij het glas en
slgter ondoelmatig en moeilgk te handhaven zgn.
Voor plattelandsgemeenten zal in elk geval een
ruime dispensatie-bevoegdheid noodig zgn, of zal
althans gelegenheid moeten worden gegeven bet
bedrgf van slgter tegelgk met dat van winkelier
uit te oefeneD, met bepaliDg van bet vergunnings
recht op 50 pet. van het bedrag, door tappers ie
betalen.
Vrg algemeen vond goedkeuring, dat de regee
ring bepalingen heeft voorgesteld omtrent eischen
betrekkelgk ruimte, licht en luchtverversching in
de localiteiten, waar sterkedrank wordt verkocht.
Maar bg vele leden bestonden ernstige bedenkingen
tegen de bepalingen, dat de localiteiten gelgkvloers
aan den openbaren weg moeten liggen en dat zg
van dien weg af onbelemmerd inzicht zullen moe
ten ge/en. Vooral voor plattelandsgemeenten zou
den die voorschriften onpractisch blijken te zgD.
Sommigen wildon althans het vaststellen van zoo
danige bepalingen niet aan de gemeentebesturen
zien overgelaten.
Ook practische bezwaren werden tegen de bo-
doelde voorschriften aangevoerd. En bij de bestrg-
diüg barer wonsehelgkheid, werd er op gewezen,
dat juist het vrge inzicht in drankgelagenhoden de
jeugd met het herbergleven bekend zal maken en
dronkemanstooneelen, die in de tappergen ook
voortaan wel niet zullen ontbrekeD, als het ware
onder hare aandacht zal brengen.
Omtrent de uitsluiting van sommige localiteiten
en plaatsen van drankverkoop werd wederom de
aandacht er op gevestigd, hoe men ook hier de
bgzondere toestanden ten plattelande over het hoofd
heeft gezien, waar de dorpsherbergen soms de eenigo
gelegenheid aanbieden om zittingen voor het pu
bliek en verkoopingen te houden. Men zou kunnen
ken, dat de visite was afgeloopen. Hg was ont
stemd. Hg was niet klaar gekomen met mevr.
Driessen. Ze was toch verstandiger dan hg ge
dacht had. De laatste roman, waarvoor ze voor het
eerst honorarium gekregen had, bad haar zelfbe
wust gemaakt. Nu wilde ze voor baar werk over
haren medewerker sprak ze niet toch iets beb-
beD, terwgl Beutler er op speculeerde, om fliok
wat aan haar te verdienen. Nu zag hg, dat het
langs dezen weg niet ging.
Beutler en Bohne namen afscheid. Ze hadden
Heydemann, die stil in een hoek gedrukt zat, ge
heel vergeten.
Nu zaten de beide dames bg elkaar en Heydr-
mann stond voor haar. Het kookte in hem, hg kon
zich niet langer beheerschen.
»Deze Bohne..." begon bg.
Edith zag hem aan er kwam een flikkering in
har# oogen.
»Houd u stil, zwgg in hemels naam Deze
Bohne is een amusant mensch en zo lachte vroo-
lgk. »Neen, bg is werkelgk amusant f'
En ze lachte en lachte, dat de tranen haar over
de wangen rolden.
»Maar, juffrouw Edithzei Heydemann
ontstemd.
»Och toe, zeg u als 't u belieft niets," smeekte
ze, »dat begrgpt u niet. Hg is werkelgk een amu-
verbieden bet verkoopen van sterke drank in het
klein in die localiteiten, wanneer daar zitdagen
voor het publiek of verkoopingen worden gehouden.
Wat de wering vau rechtspersonen en zetbazen
als vergunninghouders betreft, verscheidene leden
achtten de wering van alle rechtspersonen en cor
poraties te streng. Men noemde b. v.een inrichting
als »Krasnapolsky" te Amsterdam. De verdwgning
van zulke inrichtingen ware niet alleen to betreu
ren met 't oog op het maatschappelgk verkeer en
den maatscbappelijken omgang, maar ook zou hare
wering in strgd zgn met de bedoelingen des wet
gevers, oredat van aanmoediging tot drankmisbruik
in dergelgke inrichtingoB geen sprake is en kun
nen zij met vereeDigingen, op Gothenburger voet
geschoeid, zeker niet worden gelijkgesteld, met ge
wone tappergen evenmin.
Een uniform voorschrift voor het geheele land
omtrent, openings- en sluitingsuur vond van ver
schillende zgden afkeuring. Men behoort mot de
afwisselende plaatselgke omstandigheden te rade te
gaan. Aan de gemeentebesturen wilde men ten deze
aasvullende bevoegdheden gegeven zien. Tegen de
voor den Zondag voorgestelde afzonderlgke rege
ling rezen ook van verschillende zgden bezwaren
van dergelgken aard.
Vrg algemeen verklaarde men «r zich mede in
genomen, dat de regeering, waar zg ten aanzien van
de noodigo voorziening in den voorloopigen toe
stand door de wet van 1901 geschapen, twee wegen
kon inslaan, den weg van afmaking of dien van
uifsterving, aan laatstgenoemde de voorkeur heeft
geschonken. Sommige leden waren van oordeel, dat
zelfs nog bg het door de regeering gewilde uit
stervingssysteem de belanghebbenden onbillijk zou
den worden behandeld.
Wekelijksch algemeen overzicht.
Het eerste wat men, de couranten openvouwend,
ziet, zgn de namen Rusland en Japan, de beide
landen, wier verhouding den staatkundigen toestand
op 'toogenblik geheel beheerscht.
De berichten wisselen bg den dag, ja bg het
oogenblik, beurt om beurt oorlogszuchtig en vrede
lievend, soms te gelijk. Men weet alleen, dat het
antwoord v&d Rusland aan Japan in handen is van
de Japansche Regeering. Maar deze weet hare ge
heimen uitstekend te bewaren. De Japansche gezant
te Londen, die van alles op de hoogte kan zgn,
die ook het antwoord van Rusland kent, zegt niets.
Naar zgne meening gevraagd omtrent den staat van
zaken,, antwoordde hg, dat hg zich wel wachten
zal, die te uiten, daar hg, zulks doende, immers
den inhoud van het belangwekkende geschrift zou
verraden. En dus verdiepen de couranten zich in
gissingen. Dat de zaak niet opschiet, kan zoowel
eene gunstige als eene ongunstige beteekenis hebben.
Men kan er de gunstige beteekenis uit opmaken,
dat beide mogendheden trachten tot eene vreedzame
schikking te komen. Men kan echter ook van mee-
ning zgn, dat er slechts tgd wordt gezocht, om
zich intusscben zoo sterk mogelgk te maken.
Er zgn echter enkele vaststaande feiten en als
het tot een oorlog mocht komen, zal men zich die
misschien willen herinneren.
Na den bekenden opstand der Bxksers in China
heeft Rusland de provincie Mandsjoerge bezet. Hot
is er en wil er big ven. Dit tot groote ergernis van
Japan bet Japansche patriotisme zag daarin eene
sant mensch."
Mevr. doctor Driesseu was slecht geluimd. De
zaken schenen niet naar wensch te gaan.
De aardigheid van schrgven scheen er bg har.r ai
te zijn. Ze sprak minder dan gewoonlgk, was zenuw
achtig en kon zich over elke kleinigheid boos
maken.
De beide zusters zaten juist aan tafel, Edith
was stil en blgkbaar in gedachten verzonken, me
vrouw Driessen zweeg ook en scheen zich te ergeren.
Plotseling verbrak zg dit stilzwggen en riep
luid
»Neen, met dezen Beutler is werkelgk niets aan
to vangen. Een vroeselgk mensch
Edith zag op.
»Hoe meen je dat vroeg ze.
»Hg wil alles voor z;ch zelf hebben, anderen
laat hij niets," mopperde ze. »Voor mij is het
altgdbetalen en zwggen.
»Dat heb je vroeger toch ook altgd gedaan,"
antwoordde Edith.
>Ja, maar nu heb ik er eindelgk genoeg van."
»Schrgf dan liever in 't geheel niet meer."
»Waarom niet? Ik heb juist zoo'n succes gehad
met mijn laatsten roman »De laatste Sporen."
Edith scheen iets te willen zeggen, bedacht zich
echter en zweeg.
bedreiging. Een groote bond eischte de ontruiming
van Mandsjoerge of tenminste, indien dit niet kon
worden verkregen, de verklaring, dat Rusland Korea
aan Japan zou overlaten. Toen de Russische Ro-
geering, die natuurlgk geen oogenblik plan had
haar woord te'houdeö, beloofd bad Mandsjoerge te
zullen ontruimen, werd dit door de nog eenigszins
in de politiek onervaren Japannors aangemerkt als
eene diplomatieke overwinning. Dat Rusland zgne
belofte niet Dakwaro, was eene teleurstelling. Maar
het zou nu tenminste Korea wel aan de Japanners
overlaten. Maar niets van datintegendeel, Rusland
heeft van den Keizer van dat schiereiland, toen
deze zich weer eens in nood bevond, eene belang-
rgke concessie weten te verkrggen schgnbaar een
kLeinigheid, het verlof om hout te kappen in de
bosscben langs de grensrivier, de Jaloe. Maar er
ontstond natuurlgk eene Russische kolonie en die
is er niet meer weg te krggen. En welbeschouwd
kan Rusland, nu het Mandsjoerge bezet heeft, Korea
niet in handen laten van de Japanners, die het zoo
weinig genegen zgn. Een blik op de kaart is vol
doende om dit te begrgpen. Het schiereiland Korea
is van Japan gescheiden door eene zeestraat. Om
de verbinding te kunnen onderhouden tusschen zgne
beido oorlogshaven8, Port Arthur en Wladiwostok,
moet Rusland do zekerheid hebbeD, dat de straat
van Korea niet zal worden afgesloten. Nu beeft,
zegt mm, Rusland reeds vroegor het voorstel ge
daan om Korea feitelgk te verdoelen, of van een
groot deel van dat rijk een onzgdig gebied te
maken, maar Japan wil daarvan voorloopig nog
niet weten. Laten wg bopen, dat bet nog aan do
diplomatie moge gelukken de belangen van beide
landen te vereenigen zoo dit niet kan, dan is een.
oorlog nu of iets later onvermgdelgk.
En niet alleen voor de beide betrokken landen
is bet te hopen, dat de diplomatie de zaak tot een
goed eindo zal kunnen brengpn, maar ook voor
Europa. Voor Turkije is het niet wenschelijk dat
Rusland de banden gobonden worden door een
oorlog, want dan zullen andere mogendheden de
leiding nemen in de Macedonische quaestie in plaats
van Rusland en dat kan voor Turkge slechts minder
worden.
Engeland kan evenmin beter worden van den
oorlog, want hoe die ook uitvalt, het zal zgn (pper-
macht in het Oosten bedreigd zien. Wel heelt het
er belang bg, dat Rusland wat, wordt verzwakt,
maar of de belangen, die Engeland in Oost-Azië
heeft op zichzelf daarvoor mogen worden prgsge-
grven, is eene quaestie die mag worden betwijfeld.
Veel hangt ook af van hetgeen China gaat doen
indien dit land zich in den stïijd mengt, dt.n zaL
dit zeker complicaties in Europa ten gevolge bebben.
Blgft de overwinning aan Rusland, dan zullen
de mogendheden wel trachten te voorkomen, dat
Japan als zelfstandig land verdwgnt, want behalve
Engeland heeft ook Duitschland daarbg belang.
Evenmin zouden Duitschland, Frankrijk en Oosten-
rgk kunnen toestaan, dat Japan en China, saam-
verbonden, niet onkel de Russen uit Mandsjoerge,
maar ook do Duitschers uit Sjantoeng en de Fran-
schen uit zuidelgk China verjoegen. Zulk een bond
genootschap tusschen de twee voornaamste staten
uit Oo8t-Azië zou natuurlgk tegen Europa moeten
gericht zgn en reeds uit zelfbehoud zouden de
Europeesche mogendheden Rusland moeten bgsprin-
gen, als het inderdaad eene ernstige nederlaag
onderging.
Genoeg om te doen zien, dat geheel Europa met
»Het Familieblad" wil immers nog wel meer
romans van me aannemen", hernam mevr. Driesen,
»en ze goed betalen ook. Het beste bewgs, dat het
werk go«d is."
»Galoof je niet, dat Heydemann daartoe iets heeft
bggedragen vroeg Ed;t'a.
»Nu ja" antwoordde ze, »dat verandert niets aan
de zaak."
»Je hebt gelgk. Maar zullen de andere romans,
die je nog wilt schrgven, ook zoo goed zgn
»VVaarom niet?"
»Nu, als Heydemann eens ophoudt langer je
medewerker te zgn."
Mevr. Driessen maakte zich boos.
»Zeg eens, Edith," begon zg nu, >wg bemoeien
ons anders niet met onze wederzgdsche persoon-
lgke aangelegenheden. Niet waar? Waarom wil je
het dan verhinderen, dat Heydemann verder voor me
werkt Je wilt het tocb immers verhinderen, niet
»Dat kan ik immers niet."
»Maar je zou het wel graag willen."
»Nu ja Frederika, neem me niet kwalgk,
maar ik vind, dat zoo iets niet te pas komt."
>C, ik weet heel goed, waar ik staan moet,"
antwoordde mevr. Driessen uit de hoogte.
>Je hebt zelf gezegd, Fredenka, dat ik meanders
nooit met je aangelegenhed n bemoei. En ik zou
het nu ook niet doen. Jj kunt immers zooveel
