903. N
Dinsdag 29 December.
90sle
N ieuwj aars wenschen
is FEUILLETON
Van Verliezen en Vinden.
Jo
De uitgave dezör Courant geschiedt Maandag-, Woensdag- en Vrijdagavond,
uitgezonderd op feestdagen.
Prijs per kwartaal, zoo binnen als buiten Goes, jf 1,25*
Afzonderlijke nommers 5 cent.
Inzending van adverfenïiën vóór 2 uren cp den dag der
uitgave.
De prijs der gewone advertentiën is van 1-5 regels 50 cent, eiken regel meer 10 ct.
Bp directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prijs
slechts tweemaal berekend.
Geboorte-, huwelijks- en doodberichten en de daarop betrekking hebbend
dankbetuigingen worden van 110 regels 1,berekend.
Aanvragen om en vermelding van liefdegaven 5 cent per regel.
Uitgave van de Naaml. Vennootschap „Goesche Courant". Directeur-Hoofdredacteur R. G. Rijkens.
in ons nommer van Vrijdag 1 Januari
a. s., dat dien dag 's morgens zal worden
uitgegeven, kunnen, zooals gebruikelijk
is, geplaatst worden tegen 35 cent voor
hoogstens 8 regels.
Deze, zoowel als andere advertentiën
voor dat nommer, worden uiterlijk Don
derdag 31 December, vóór 's middags
twaalf uren aan het bureau ingewacht.
DE ADMINISTRATIE.
OPENBARE VERGADERING
van den
RAAD DER SS E 33 E E iï T DOES
op WOENSDAG 30 DECEMBER 1903,
des avonds te 7i/2 uren.
Goes, 24 December 1903.
De Secretaris,
VAN REIGERSBERG VERSLUIJS.
Punten van Behandeling
Resumtie notulen der vorige vergadering.
1. Ingekomen stukken.
2. Verzoek M. Labeur om ondersbands wederom
grond bij de meestoot' »de Zon" te mogen
pachten.
3. Verzoek van den kerkeraad der Gereformeerde
Kerk te Goes om een strookje grond, gelegen
naast het lokaal der oeconomiseke spijskokerij,
van de gemeente in eigendom te mogen ont
vangen.
4. Reclames Hoofdeljjken Omslag over 1903.
5. 2e suppl. kohier van Hoofdelijken Omslag in
1903.
6. Af- en overschrijvingen op de begrooting voor
1903.
7. Benoeming leden in Commission en Ooileges.
Ten gerieve van belanghebbenden is bepaald,
dat de
herijk van Maten en Gewichten
Toortaan niet elk jaar, maar om de twee jaren zal
plaats hebben.
Belanghebbenden worden verwittigd, dat voor de
gemeenten in ZUID-BEVELAND en ZEEUWSCH-
VLAANDEREN in 1904 geene verplichting
tot herijk bestaat, zoodat het onnoodig is voor
de ingezetenen van die gemeenten, in dat jaar de
maten en gewichten ter verificatie aan to bieden.
De aandacht wordt echter gevestigd op de be
paling, dat de maten en gewichten, op gevaar van
straf, voorzien moeten blij von van de vereischte
stempelmerken, en dat bet laatst geplaatste goed-
keuringsmerk voortaan gedurende twee jaren on
geschonden moet worden bewaard.
Goes, den 28 December 1903.
Burgemeester en Wethouders van Goes,
DE KONING KOOIJ.
VAN REIGERSBERG VERSLUIJS.
Roman van Gerhard Stein.
Tegen den middag wachtten de beide zusters
tevergeefs op bet verschijnen van Heydemann.
Tegen vijf uur verliet Edith het huis, om les
te gaan geven. Op het oogenblik echter, dat ze
de deur uit wilde gaan, hoorde zo baren naam
noemen. Verwondord zag zo om Heydemann
stond voor haar.
j>Juffrouw Edith," zeide hij haastig, verlegen en
tegelijk blij lachende, waarbij zijn stem van emotie
trilde, »ik wilde u maar zeggen, dat dat ik
heden mijn eerste geld verdiend heb. Zes mark
hier zijn ze."
Edith zag hem verrast aan.
Heeft u geld verdiend? Hoe dan?" vroeg ze
belangstellend, terwijl ze onwillekeurig naar de
geldstukken zag.
»Ja ja. Eigenlijk maar door een toeval
bij de courant, bij do Dagbode." Ik wachtte hier
op u, om het u u te zeggen."
Ze schudde bet hoofd, zag hem op eigenaardige
wijze aan en een glimlach kwam op haar gezicht.
Hare lippen bewogen zich, alsof ze iets wilde zeg-
GOES, 28 Dec. 1903.
Gedeputeerde Staten bepaalden het aantal in
de lichting van de militie van 1904 voor elke ge
meente in Zeeland' ter-volledige en ter korte oefe
ning. Het bedraagt voor
Goes 15 en 6, Ierseke 12 en 5, Baarland, Elle-
woudsdijk, Oudelande 1 en 1, Driewegen, 's-Gra-
venpolder, 's-Heer Abtskerke, 's-Heerenhoek, Hoe-
dekenskerke, Kloetinge, Nisse 2 en 1, Kortgene 4
en 2, Borsele, Kattendijke 4 en 1, Kapelie, Wolferts-
dijk 6 en 3, Rilland, VVemeldinge-Sebore 5 en 2,
Krsbbendyke 8 en 3, 's-fleer Arendskerke, Krui-
ningen 8 en 4, Ivolijnsplaat 6 en 2, Wissekerke
9 en 4 De gemeente Kats moet 1 man ter vol
ledige oefening leveren.
Hot eerste cijfer achter den naam ziet op het
aantal miliciens voor de volledige oefening en het
tweede cijfer is het aantal voor korte oefening.
De heer C. J. Hage, klerk-telegrafist bij het
Staatsspoor te Kapelle-Biezelinge, is met ingang
van 27 dezer naar Middelburg verplaatst.
Bij Kon. besluit is, met ingang van 1 Januari
1904, benoemd tot commissaris der Koningin in
Drente, mr. J Linthorst Homan, lid van Gedepu
teerde Staten van Drente.
Deze benoeming is in die provincie met zeer
veel genoegen vernomen.
De heer Homan is een Drenth van ouden stam.
Als advocaat te Assen maakte hij indertijd naam
als zeer bekwaam rechtsgeleerde. Ongeveer twintig
jaar geleden werd hij in het collego van Gedopu-
teerde Staten gekozen, waarvan hij thans het oudste
lid in dienstjaren was. In de vergaderingen der
Prov. Staten muntte hij uit door de welsprekende
wijze, waarop hij het woord voerde. Als Commis
saris der Koningin mag men veel van hem ver
wachten, daar bij, geboren Drenth, uitnemend op
de hoogte is van de nooden en behoeften van en.
de toestanden in deze provincie.
De heer Homan is liberaal en komt daarin
overeen met de geheele vergadering van de Prov.
Staten, die uitsluitend uit liberalen bestaat.
Borseie. Door tussehenkomst van den burge
meester is alhier eene plaatselijke commissie ge
vormd, die zich zal belasten met eene inzameling van
bijdragen voor de huid» jegens H. M. de Koningin-
Moeder bij gelegenheid van Haar 25-jarig jubilé
als ingezetene van ons Vaderland.
Schone* Door de Afd. KruiningeriSchore van
»Het Groene Kruis" werd tot bestuurslid voor
Schore herkozen dhr. P. Janse.
Tot leden van de commissie voor de nieuwejaars-
collecte zijn benoemd de h h. P. MolhoekA. Stevense
W. in 't Anker on G. Bruijnzeel
Wekelijkse!) algemeen overzicht.
In Duiiechland is de Rijksdag tot den 12en
Januari uiteengegaan. De laatste zitting voor de
vacantie was nog vrij belangrijk het debat liep
over de socialisten. De echte conservatieven waren
met hetgeen de Rijkskanselier in dezen verkondigde
maar matig ingenomen. Von Bülow is ook wel
conservatief, omdat een minister in Pruisen kwalijk
een warm liberaal kan ziin, maar hij is in elk geval
geen reactionnair. Hij is tegenstander van de soci
alisten, en heeft zich zelfs het woord laten ont-
gen, maar ze zweeg.
Ze scheen plotseling veel haast te hebben en
zonder iets te zeggen, knikte ze hem vriendelijk
toe en ging vlug weg.
Op een vroeg uur, waarop de redacteuren van
groot-steedsche couranten nog aan hun ontbijt plegen
te zitten, verscheen Heydemann op hot bureau.
Verwonderd zagen de loopjongens naar hem. Eerst
toen hij vertelde, dat de heer Schultze wist, dat
hij zou komen, word hij in de verslaggeverskamer
gelaten.
En daar zat hij nu en wachtte. Kwartier na
kwartier verliep en door niets werd de diepe rust,
die overal heerschte, verstoord.
Eindelijk werd de kamerdeur geopend en een
oud beer met een verdrietig gezicht trad binnen.
Heydemann sprong op, maakte eene buiging en
stelde zich voor. De andere knikte en bromde bij
wijze van voorstelling een woord, dat als Schultze
of Mtiiler of Lehmann of misschien nog als iets
anders klonk. Daarna ging, hij zitten, begon te lezen
en scheen in 't geheel niet meer te-denken aan den
man, die zich in dezelfde kamer bevond.
Na korten tijd kwam er een tweede heer met
een grijzen baard, een derde mot een zwarten snor,
een vierde, die er als een tooneelspeler uitzag. Steeds
kwamen er meer. Telkens als er iemand binnen
kwam, stelde Heydemann zich voor. Verwonderd
vallen, dat men die party der revolutie »neerslaan"
moet. Maar hij wil niets weten van nieuwe so
cialisten-wetten. Wat hebben deze wetten vroeger
bewerkt? Onder den druk der uitzonderings-w»tten
verminderde aanvankelijk het aantal stemmen op
sociaal-democraten van 437.158 tot 311.961, maar
begon toen weer te stijgen en de wetten beletten
niet, dat in 1890 de partij reeds 1 i/s millioen
stemmen op baar candidaten zag uitbrengen. Boven
dien, door de sociaal-demoGraten buiten de wet
te stellen, loopt men gevaar, dat de anarchistische
elementen de bovenhand verkrijgen. Dat belet ech
ter de conservatioven in den Rijksdag niet telkens
weer op socialisten-wetten aan te dringen. Zij is
altijd van meening geweest, eene meening, die on
gelukkig tegenwoordig in breeden kring opgang
maakt, dat maatschappelijke kwalen door strafbe
palingen en dwangmaatregelen moeten worden be
treden.
Het interessantste uit het debat is echter, dat
de Rijkskanselier, die er niet aan denkt uitzonde
ringswetten voor te stellen, aandrong op een een
drachtig optreden van d® burgerij tegen de sociaal
democratie. Hij verwacht veel van sociale hervor
mingen, van het vrij© debat. Dat laatste laat zich
hooren maar di© eendracht dor burgerlijk» par
tyen Kort na d© red© van den heer Von Bülow
verweet reeds een der ^burgerlijke" sprekers aan
de vrijzinnige partij, dat zij als wegbereidster op
trad van de socialisten, waarop weer ©en ander
^bourgeois" lid opmerkte, dat by nog liever ver
dronk in do Roode dan in de Zwarte Zee.
Dat is de eendracht der burgerlijke partijen,
waarop de heer Von Bülow een beroep doet.
Het is een feit, dat de Engelsehen, als zij om
de een of andere reden in opwinding geraken, altijd
stof tot ergernis vinden, omdat zij er naar zoeken,
bij de Duitschers. Engeland en Buitschland
kunnen elkaar niet uitstaan. Dat blijkt thans weer
uit een paar staaltjes. De Duitsche Keizer, die
weer hersteld schijnt, heeft dus ook weer een rede
voering gehouden en deze redevoering bevat de
stof voor de ergernis van de Engelscben. Wilhelm
dan heeft te Hanover, in ©en kring van officieren
van feestvierende regimenten, gezegd, dat bij Wa
terloo het Engelsche leger gered werd door de
komst van Blucher aan bet hoofd der Duitsche
troepen. De Engelschen echter, die beslag gelegd
hebben op Waterloo en den uitslag van den slag
toeschrijven aan Wellington, hun »ijzeren hertog",
die bij hen voor een groot genie geldt, zijn zeer
gebelgd over deze redevoering, die echter voor de
rechtbank der historie juist is. Ook buitenlandsche
bladen bemoeien zich met het geval en geven de
eer van Waterloo aan Blucher, wat de Engelschen
nog razender maakt. Hun bladen vervallen weer in
den gewonen scheldtoon en pochen op het Engel
sche leger. Nu, vau dat leger weten we alles.
Verder is er dezer dagen in Daitschland eene
brochure verschenen, die als eene waarschuwing
klinkt tegen Engeland. Zooals men weet, is er in
de Engelsche pors ernstig geklaagd over de Re-
gooring van den Congo-staat. Nu waarschuwt een
deskundige, prof. Von Stengel zyne landgenooten
ernstig tegen die Engelsche verhalen. De Duitsche
Regeering, meent hij, heeft er niet het mioste be
lang bij integendeel om aan eene mogelijke
actie van Engeland tegen d9n Congo-staat mee t®
doen. Als in Engeland, zooals in den Chineeschen
zag men dan even naar hem, mompelde verdrietig
een onverstaanbaar woord terug en deed verder
alsof hij daar niet aanwezig was.
Daarna begon er een luid on druk gesprek. De
heeren spraken over zaken, waarvan hij niets be
greep, over personen, wier namen hij nooit gehoord
had, on zoo, dat bij er geen verband in kon vinden.
Uur na uur verliep, het liep tegen den middag,
de levende machine der redactie werkte st6eds haas
tiger, luider en sterker en Heydemann zat. er nog
altijd ledig bij, ontmoedigd, en geen mensch be
kommerde zich om hem. De heer Schultze had hem
geheel vergeten.
Daarna werd het langzamerhand stiller en stiller.
Het zou gauw pauze zijn. Nog slechts een zat aan
zijn lessenaar, een lang, groot heer met een grijzen
baard en een scherpen bril. En nu stond ook deze
op, om weg te gaan. Heydemann waagde het nu
eerst iets to zeggen. Hij vroeg schuchter, zacht, of
het nu middagtijd was op het bureau.
»U is zeker een nieuweling?" vroeg de verslag
gever. »Waar heeft u vroeger gewerkt?"
»Nog in 't geheel niet", antwoordde Heydemann
beschaamd.
»Nu zeide de andere, zijne schouders op
halende, u wil dus journalist worden Veel voldoe
ning zal u daarvan niet hebben. Ik wilde wel, dat
ik maar iets anders was. En bovendien nu, u
zal het zelf ondervinden. Hoo is uw naam toch 1
oorlog, geroepen wordt »de Duitschers voorop
hobben deze eenige reden, zegt hij, om aan die
roepstem niet onvoorwaardelijk te voldoen. Ook
over deze brochure verkeeren de Engelschen in
zeuuwachtig-opgewonden toestand.
Uit de hoofdstad van Servië, Belgrado, komen
allerlei zonderlinge berichten. Een daarvan is, dat
achtereenvolgens allo gezanten der vreemde mogend
heden de hoofdstad hebben verlaten. Het schijnt
eene afspraak te zijn wel beweren de Belgradosche
bladen natuurlijk, dat daarvan geen sprake is, maar
het is toch een zonderlinge overeenstemming. De
gezanten vertrekken, omdat hunne Regeeringen niet
willen, dat zij op nieuwjaar het vorstelijk paleis
zullen bezoekon, waar zij de moordenaars van
Alexander en Draga zouden ontmoeten.
Toen Peter 1 den met bloed bevlekten troon be
steeg, verwachtte men, dat hij kolonel Maschin en
de anderen zou bestraffen. Men zag zeer goed in,
dat hij zyne regeering niet kon beginnen met een
procos wegens Koningsmoord, dat hij de mannen,
die hem den weg tot den troon hadden gebaand,
niet kon laten fusilleeren, maar men dacht ten
minste, dat hij de moordenaars op een afstand zou
houden. Dat is niet gebeurdintegendeel, deze
gevaarlijke heeren zyn in rang verhoogd, bekleeden
aanzienlijke betrekkingen en vormen do naaste om
geving van den Koning. Durft de Koning deze
mannen niet straffen, omdat zij zoo gevaarlijk zijn,
of is waar, wat men beweert, dat hij, toen zy hem
de Kroon kwamen aanbieden, de voorwaarden heeft
aangenomen, door hen gedicteerd
Het is jammer, dat de Koning deze mannen niet
van zich durft te verwijderen, want dit doende,
zou hij waarschijnlijk ook het betore gedeelte van
de bevolking voor zich winnen. Er scbynt namelyk
eene kentering gekomen te zijn in de gevoelens der
Serviërs. De beweging onder de officieren te Nisch
heeft dat onlangs bewezen. Toen Alexander en
Draga op gruwelijke wijze waren vermoord, stak
men te Belgrade de vlaggen uit en illumineerde
men. Thans schaamt men zich naar het schijnt
over die manifestatie en beweert men daaraan slechts
te hebben meegedaan, omdat men gedwongen werd
door de moordenaars Op Allerzielen togen velen
naar de graven van Alexander en Draga en legden
daar kransen neer.
Peter 1 mist echter do handigheid, die bij al zijne
ondeugden, Milan bezat, en in weerwil van bet
eenige dagen door ons overgenomen bericht, dat
de Koningsmoordenaars zouden worden ontzet uit
hunne ambten, gelooven we niet, dat de Koning
daartoe den moed en het verstand zal bezitten.
De toestand in het Oosten van Azië Hjjft nog
altijd zeer critiek, niettegenstaande de geruststel
lende berichten, die men van Rusland uit in de
Europeosche pers doet opnemen. In Japan is de
stemming van het volk tot kookhitte gestegen en
wil men de Regeering door alle mogelijke mid
delen pressen tot den oorlog.
Rusland weet dat en scbynt er op te specu-
leeren, dat Japan den oorlog verklaart. Daarbij
komt, dat Japan haast heeft, want het is bevreesd,
dat Rusland misschien nu Japans aanspraken op
Korea zal erkennen tot het zelf gereed is met den
aanleg van spoorwegen en andere krygsmiddelen.
Daarom wil Japan ook thans erkenning van zijn
^Heydemann".
»Heydemann Heydemann zeide de
journalist nadenkend, »over een naamgenoot van
u werd onlangs veel gesproken. Dien heeft men
zijn geheele vermogen ontstolen."
»Dat was ik."
»Was u datAch, lieve hemelNu, maar
dan noem ik u een ongeluksvogel, hoor Heeft u
nog iets overgehouden van uw geld
»Zoo goed als niets."
»Zoo daarom dus! Werkelijk zeer te betreu
ren. Misschien komt u nog weer aan uw geld en
behoeft u hier niet afgejaagd te worden. Ieder
beroep is beter, dan dat van een journalist. Overi
gens ja vroeg u niet, of het nu pauze is
Voor de redactie niet, maar de verslaggeveis heb
ben niets meer te doen. Na twee uur beginnen
die eerst weer."
Met een ontevreden gezicht nam by zyn hoed
en na een vluebtigen groet ging hij de deur uit.
Dus na twee uur weer beginnen. Zes uur had
hij daar gezeten met uitzondering van dezen
eenen man had niemand een woord tegen hom ge
zegd, niemand had notitie van hem genomen.
Een slecht begin
Langzaam verliet hij het bureau, ging naar een
klein res'aurant om iets te eten en bracht den
overigen tijd op straat door.
Als hij weer in de verslaggeverskamer kwam»
