Donderdag 24 December
90s" jaargang.
Bij dit do. behoort een bijvoegsel.
N ieuwj aars wenschen
Vaii Verliezen ea Vinden.
De uitgave dózer Courant geschiedt Maandag-, Woensdag- en Vrijdagavond,
uitgezonderd op feestdagen.
Prijs per kwartaal, zoo binnen als buiten Does, 8s25a
Afzonderlijke nommers 3 cent.
SsszsKdaïStj van wóos» 2 us*esi op dan dag de?>
uitgave.
De prys der gewone advertentiën is var 1-5 regels 50 cent, eiken regel meer 10 ct.
Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prijs
slechts tweemaal berekend.
Geboorte-, huwelijks- en doodberichten en de daarop 'betrekking hebbend
dankbetuigingen worden van 110 regels X,berekend.
Aanvragen om en vermelding van liefdegaven 5 cent per regel.
Uitgave van de Naaml. Vennootschap „Goesche Courant". Directeur-Hoofdredacteur R. G. Rijkens.
Wegens het Kerstfeest zal de
GOESCHE COURANT' Vrijdag a. s.
niet verschijnen.
in ons nommer van Vrijdag t Januari
a. s., dat dien dag 's morgens zal worden
uitgegeven, kunnen, zooals gebruikelijk
is, geplaatst worden tegen 35 cent voor
hoogsteus 8 regels.
Deze, zoowel als andere advertentiën
voor dat nommer, worden uiterlijk Don
derdag 31 December, vóór 's middags
twaalf uren aan het bureau ingewacht.
DE ADMINISTRATIE.
Onttrekking &an den openbaren dienst.
Burgomeestèr en Wethouders van Goes brengen
ter openbare kennis, dat door den Korkaraad der
Gereformeerde Kerk te Goes een verzoek is inge
diend om van de gemeente in eigendom te mogen
ontvangen een stpoakj© opetabaven gemeen*
teigr©53iSs gelegen tusschen de percselen wijk B no.
190 en no. 191, kadastraal bekend gemeente Goes
gedeelte van sectie D no. 541, ter groote van
ongeveer 4.50 M2.
Bezwaren tegen het onttrekken van dien grond
aan den openbaren dienst moeten worden ingediend
ter secretarie der gemeente vóór Dinsdag 29
December a. s.
Goes, 21 December 1908.
Burgemeester en Wethouders van Goss,
DE KONING KOOIJ.
De Secretaris,
VAN REIGERSBERG VERSLUIJS.
Kerstmis.
Lang voordat onze voorvaderen waren gekerstend,
vierden zij om dezen tijd van het jaar het feest
van het licht.
Hot christendom, dat hun werd gepredikt, sprak
van een ander licht, dat in de duisternisse blinckt".
Het sprak hun van een kind, dat geboren was in
een land, ver in het zuiden, een gewijd land, waar
dichters en profeten voorlang zijne komst hadden
17
FHflLLlïOif
Roman van Gerhard Stein.
Heydemann schudde ontstemd het hoofd. Er was
immers in 't geheel niets te zien. Waarom was de
brandweer geroepen, waarom was er een oploop,
er was "immers, geen brand te bespeuren.
Nieuwsgierig ea verdrietig ging hij naar de deur
van het huis. Maar heel ver kwam bij niet.
»Wat moet ge daar doen?" riep hom plotseling
een brandweerman na.
Heydemann was hierdoor zoo ontsteld, dat hij
eerst geeno woorden kon vinden.
»Maak dat ge wegkomt!" snauwde do man.
Voorwaarts marsch, marsch
Heydemann week verschrikt terug en zeide, zich
verontschuldigend
»Ik wilde zien, waar de brand is."
»Dat geloof ik dadelijk, komt u morgen maar
terug," zeide de brandweerman, met ijzigen humor.
»Ja, maar antwoordde Heydemann, »ik kom
voor de »Dagbode".
De andore zag Heydemann onderzoekend aar.,
schudde het hoofd en zei, naar een anderen brand
weerman wijzend:
»Dan moet u zich wenden tot dezen heer, den
inspecteur."
Beleefd groetend sprak Heydemann den inspecteur
aan. Hij zei hem, dat hij voor de »Dagbode" kwam
en vroeg de plaais te mogen zien, waar do brand
De inspecteur, die oen jarenlange, rijke ervaring
had omtrent de vertegenwoordigers van de pers,
lachte.
Hij zag, dat 'Heydemann een nieuweling was.
Maar deze nieuweling trad zoo bescheiden, zoo
schuchter op, dat hij haast modelijden opwekte, en
daar er in het huis niet veel meer te doen viel,
'gaf de beambte verslag van het gebeurde.
voorspeld. Dat kind zou vrede en verzoening bren
gen aan het menschdom. Engelen hadden bij zijne
komst gejubeld, van vrede gezongen en van wel
behagen in de monschen. Dat was de groote ge
beurtenis, die aan de volkeren werd verkondigd
met do blijde boodschap van licht en vrede.
Wat er ook van het geloof voor velen onzer
moge zijn heengedreven op des twijfels vloed, ge
bleven is de bekoring van bet verbaal, dat de
chrisféiïpredikers verkondigden aan onze voorvade
ren en dat zij geloofden, bet vertolkende naar
hunne opvatting, naar hunne wijze van denken en
gevoelen. Gebleven is de blijde boodschap van hot
licht en von den vrode, die zuilen komen.
Wanneer
Het licht' is reeds opgegaan de wereld heeft
niet stil gestaan sedert het christendom op den ge-
wijden grond van Palestina ontsprooteene plant,
besproeid met het bloed van martelaren, onschuldig
als de kindoren van Betlehem, en opgegroeid tot-
een reusachtigen boom.
De volken, die de wereld beheerschen, zijn de
christenvolken, van verschillende belijdenis wel is
waar, door leerstukken en leeringen, die allerreinst
van den rasester waroD, verdeeld, maar één in
't geloof aan den geest, die levend maakt. De be
schaving heeft veroveringen gemaaktde weten
schap deed gewichtige ontdekkingen. De mensch
der twintigste eeuw weet meer, vermag meer dan
zelfs de zeer ontwikkelden uit de dagen, toen bet
christendom ontstond. In vroeger geheel onbekende
landen heeft de beschaving zich baan gebroken.
Haar licht stijgt steeds hooger en dringt door
ook in het donkerste werelddeel. Nog staan wij
niet in het volle, heldere daglicht.nog houdt do
strijd aan tusschen licht en duisternis, maar de
dag zal zeker komen.
Maar de vredehoe staat het daarmee Wie
spreekt van den vrede op aarde, waarvan volgens
den tekst van het Kerstfeest de engelen zongen,
wekt, zooal geen ironisch glimlachen, dan toch
zeker tegenspraak. Het ziet er niet naar uit op
aarde, alsof de vrede spoedig komen zal. Alle lan
den zijn tot de tanden gewapend in het oosten
van ons werelddeel hebben Christenen en Turken
elkaar trachten te verdelgen en morgen zal wel
licht een conflict uitbreken in het oosten van Azië.
Overal is strijd op maatschappelijk gebied en
overal de verdeeldheid, die den een of anderen
dag kan leiden tot een bloedige worsteling. Klinkt
het Vrede op aarde" dan niet als ironie?
Zeker. De tijden, -zoo zij ooit zullen komen, waarin
het vreedzaam lam zal neerliggen bij den bloedgieri-
gen wolf, waarin iedereen met volkomen gerustheid
zijn work zal kunnen verrichten, zonder bezorgd te
zijn, dat vijanden van buiten of van binnen daarvan
De plaats, waar de brand geweest was, kon men
niet bezoeken, daar men er bezig was met opruimen.
Maar hij zou hem zeggeD, wat hij voor de cou
rant noodig had. Dit deed hij zoo klaar en dui
delijk, dat men woord voor woord had kunnen
drukken.
Hat vuur was geheel gebluscht, de brand was
niet van veel beteekenis geweest en Heydemann
kon weer terug gaan naar do redactie.
Weer zat hij in de tram en bad hij op de heen
reis zich bezwaard gevoeld, nu klommen zijne zor
gen over dat bericht haast tot vertwijfeling. Hoe,
met welke mooie en beteekenisvolle woorden zou
hij zijn bericht beginuen, boe zou hij de gebeur
tenis schilderen
Hij dacht er over na en herinnerde zich ten
slotte, dat hij vroeger op school weL dergelijke
opstellen gemaakt had. En in dezen stijl zou hy
het bericht schrijven.
»Nu, hoe was het vroeg de heer Sehultzo
vriendelijk, toen Heydemann weer binnenkwam.
Heydeman gaf een tamelijk duidelijke beschrij
ving en hield zich hierbij aan hetgeen de inspec
teur gezegd bad.
»In orde," zeide de redacteur, ^schrijft u het
nu even op Liefst niet te lang."
Hij drukte op een electrischen knop, een loop
jongen trad binnen.
»Breng dezen heer even naar de kamer der ver
slaggevers," zeide Schultze tegen den jongen. En
zich tot Heydemanu wendend, voegde hij er aan
toe: »U gaat maar aan een lessenaar zitten schrij
ven."
En Heydemann begon te schrijven en schreef en
schreef, het epne velletje na het andere.
Plotseling werd hij in zijn werk gestoord. Een
jongen trad biunen en ging naar hem toe met de
woorden
3-Mijnheer Schultze vraagt om het bericht."
»Ik ben zoo dadelijk klaar," zei Heydemann heel
beleefd.
En nog vlugger vloog de pen over hot papier.
Nu was hjj eindelijk klaar. Mot een zekeren trots
de vruchten zullen plukken, die tijden liggen in de
verre toekomst. Wij kunnen het onze doen, om ze
voor te bereiden, maar wij kunnen niet de wereld
dwingen de oorlogsfakkel te blusscben voor goed;
wij kunnen niet terstond de oorzaken vati"Zooveel
verdeeldheid wegnemen.
Maar wat wij wel kunnen bereiken, door onzen
naasten plicht. 1e doen, dat is den vrede winnen
met onze omgeving. Dat reeds is niet bijzonder ge
makkelijk het eischfc dikwijls zelfbeheerscbing en
veel goeden wil. Maar deze vrede is weggelegd
voor wie van goeden wil zijn. En dan mogen wij
hopen, dat de vrede ook eens komen zal voor de
groote mensehen wereld, in staat en maatschappij.
GOES, 23 Dec. 1903.
Tot kantonrochter-plaatsvervanger in het kan
ton Goes is herbenoemd mr.cle Wilt Hamer J.Gz.o
De minister van waterstaat brengt in de Stct.
(no. 299) ter kennis van belanghebbenden, dat op
Vrijdag 22 Januari 1904, te twaalf uren, van rijks
wege tieD a twaalf hengsten van 's rijks bengst-
veuleüdepot to Borgen op Zoom in het openbaar
aldaar, als geschikt voor dekhengst, verkocht zullen
worden. Behoudens onvo'orziene omstandigheden
zullen de dieren te bezichtigen zij op Vrijdag 8 en
Donderdag 21 Januari 1904, telkenmale te twaalf
uren. De voorwaarden van verkoop zijn in de Stct
opgenomen.
ËSiszeSinge. Maandagavond werd door de wprk-
liedenvereeniging »Eendraeht maakt macht" to
Biezelinge en Eversdijk een vergadering gehouden.
Voorgelezen werd een schrijven van den Minister
van Justitie en eeu afschrift van een Koninklijk
besluit tot erkenning der vereeniging.
Tengevolge vau het bedanken van den heer
E. Vérvaat als secretaris, wegens drukke werk
zaamheden, werd als zoodanig benoemd de heer
P. Kloosterman Dz., die deze benoeming bereid
willig aanvaardde.
Voorts werd bepaald, dat een spreker zal worden
uitgenoodigd, teneinde in Januari 1904 voor de
vereeniging op te treden. Met algemeene stemmen
werd besloten ook de niet-leden in de gelegenheid
te stellen de te houden voordracht gratis bij te
wonen.
Algemeen vond het voorstel van den heer P.
Kloosterman Dz. bijval tot het instellen van een
vragenbus. Elk lid is daardoor in de gelegenheid,
om vragen hij het bestuur in te dienen, die dan
in eijn of andere .vergadering zoo mogelijk kunnen
worden behandeld, hetzij door een bestuurslid, een
der andere leden of een beguustiger.
De heer E. Paauioe besprak do wenschelijkbeid
en het bewustzijn, dat hem het werk goed gelukt
was, stond hij op, legde de velletjes bij elkaar en
bracht ze naar Schultze.
»Wat is dat?" vroeg de redacteur verbaasd, toen
hij het omvangrijke manuscript zag.
»Het bericht van den brand," antwoordde Hey
demann.
Schultze wierp een blik op het eerste blad, door
vloog daarop vlug het verdere en lachte luid.
»Neon, beste mijnheer Heydemann," zeide hij
welwillend, s>zoo doet men dat niet. Branden be
leven wij alle dagen en dit was maar een onbe
duidend brandje. Daarover schrijven we niet veel."
En hij ging aan zijne schrijftafel zitten, nam de
pen in de hand en begon door te halen. Hij scheen
maar niet genoeg van het geschreven weg te kun
nen strijken. Toen hij eindelijk klaar was, zeide
hij vriendelijk spottend:
»Zie zoo, ziet u nu uw werk maar eens weer.
Veel is er niet van overgebleven."
Slechts enkele zaakrijke regels, bijna alleen het
geen de inspecteur gezegd had, was blijven staan.
Het was toch jammer van al de moeite, welke
HeydemanD zich gegeven had.
»Ja, alle begin is moeilijk", troostte Schultze,
toen hij bemerkte,- dat Heydemann er zeer terneer
geslagen uitzag. »De journalistiek moet geleerd
worden. Nu, voor 't overige was uw bericht in 't
geheel niet slecht."
Nu scheen de redacteur de zaak als afgedaan
te beschouwen. Er lagen nog vele manuscripten
voor hem, waaraan hij begon te werken. Het ont
ging hem, dat Heydemann was blijven staan en op
iets scheen te wachten.
Eerst na eenigen tijd viel het hem op. Hij keek
wat verbaasd en vroeg»Wenscht u nog iets,
mijnheer Heydemann
»Ja, zeker had hij nog een wensch. Hij geloofde,
dat de redacteur iets vergeten had en wol is waar
h«)t voornaamstede betaling voor den arbeid.
»Ik dacht", zeide Heydemann verlegen, x>dat het
honorarium dadriyk betaald werd
»0 zoo zeide Schultze, »u zou het geld
om van wege de vereeniging petroleum aan te
schaffoD. Hij zeido, dat dit op Wolfertsdyk ook
geschiedt en daar uitstekend werkt. Door den heer
P. van Zweden werd dit krachtig ondersteund, doch
wegens do bezwaren, welke aan de uitvoering daar
van verbonden zijn, besloot de vergadering daarop
niet in te gaau.
Door de afdeel in g ^Ziekenfonds" werd in plaats
van den heer P. Kloosterman Dzdie tengevolge
zijner benoeming als secretaris der Werklieden
vereniging als bestuurslid aftrad, gekozen de heer
E. Vervaatdie zich dezo keuze liet welgevallen.
Het voorstel van het bestuur tot noodzakelijke
wijziging van het reglement werd met algemeene
stemmen aangenomen. Aan het bestuur werd op
gedragen een concept-wijziging op te maken, welke
dan in de eerst volgende vergadering kan worden
behandeld.
KoiijnspSaaï. In de Maandag 11. gehouden
raadsvergadering werd het adres der beide beurt
schippers op Rotterdam, de heeren A. Ko7e en J.
C. de Mulbehandeld. Het resultaat was, dat hun
bij wijze van proef voor één jaar eene vaste lig
plaats voor hunne schepen in de haven wordt
aangewezen.
Op het adres van dr. A. Aaltsz om ter beter ver
lichting eene lantaarn voor zijne woning te plaatsen,
werd goedgunstig beschikt.
De vijf leden dor commissie tót wering van school
verzuim, die allen moesten aftreden, werden met
algemeene stemmen herkozen.
Nog werd de beer O. Kievit tot lid van het bur
gerlijk armbestuur herbenoemd. Met den benoemde
stond de heer P. K. Boone op de voordracht.
Waarde. In de Maandag j.l. gehouden vergade
ring der dorpsvereeniging x-Helpt Elkander" waren
aanwezig 25 leden. Uit hot jaarverslag bleek, dat
de inkomsten dit jaar bedroegen f32,78 en de uit
gaven f7,90, zoodat de rekening sloot met een
batig saldo van f24,88. Hel ledental bedraagt thans
5Ï. In dit jaar zijn- aangevoerd 229100 kg kunst
meststoffen en 1471/4 kg. ajuinzaad, terwijl in be
stelling is 5900 kg. katoonmeel en 4400 kg. grond-
notenkoek.
Het aan de beurt van aftreden zijnde bestuurs
lid dhr. J Pieper word met 23 stommen herkozen.
Een bestuursvoorstel om de bezoldiging van den
secretaris-penningmeester met 50 pet. te verhoogen
werd verworpen met 15 tegen 10 stemmen. Aan
genomen werd bem, indien de kas zulks toelaat,
een gratificatie te verleenen van f 5. Nadat door
den secretaris der vereeniging het nut der Raif-
feissenbanken was besproken, werd de vergadering
na rondvraag gesloten.
liefst dadelijk ontvangen."
Hij nam een velletje papier, schreef eenige regels,
riep den jongen binnen en zeido»Breng dezen
heer naar het secretariaat." En zich tot Heydemann
richtende, vervolgde hij Volgt u dien jongen maar."
Heydemann maakte aanstalten om mee to gaan.
Plotseling scheen hij zich echter te bedenken. Hjj
ging weor naar Schultze toe.
»Neemt u mij niet kwalijk, mijnheer de redac
teur," begon hij op smeekenden tooD.
»Nu, wat is er nog vroeg Schultze, iewat on
geduldig, omdat hij weer gestoord werd.
t-Mijnbeer de redacteur," zeide Heydemann, »zal
ik morgen weer terug komen
3>Ja, maar waarvoor Wat wil u hier dan doen
Misschien, als vandaag.... ik kon misschien
weer iets verdienen."
»0 zoo, u bedoelt als verslaggever merkte
Schultze op. »Ik kan u in dit opzicht niet aan
moedigen. Wij hebben bier zoovele heeren, <Re zich
er goed ingewerkt hebben en nieuwe hebben we
niet noodig."
»Maar vandaag waren er toch niet genoeg."
»Dat was toevallig... 't is zomer. De een of
andere heeft vacantie."
Misschien komt zoo iets wei meer voor, als ik
maar af on toe een kleinigheid verdien."
Schultze zag voor zich. Hjj was een goed mensch
en voelde onwillekeurig medelijden met dezen man,
die, na oen nacht zich rijk te hebben gevoeld, weer
tot de grootste armoede was gekomen.
»Nu goed", zei Schultze, ^wanneer u wil komen,
kan u zich ophouden in do kamer der verslagge*
vers. Maar beloven kan ik u niets."
O, hij wilde wachten Hij had immers niets te
verzuimen.
En als in een roes van geluk en hoop en met
de vrees voor het onbekende, volgde hij den kleinen
loopjongen, die hem door een doolhof van gangen
naar het secretariaat bracht.
(Wordt w
