1903 Nü. 121.
Dinsdag 13 October.
90sle jaargang.
SCHOOLGELDEN.
so FEUILLETON
Het BABYLON-HOTEL.
De uitgave dezer Courant geschiedt Maandag-, Woensdag- en Vrijdagavond,
uitgezonderd op feestdagen.
Prijs per kwartaal, zoo binnen als buiten Goes, l325.
Afzonderlijke nommers 5 cent.
Inzending van advertentie» voor 2 uren op den dag der
uitgave.
De prijs der gewone advortentiën is van 1-5 regels 50 cent, eiken regel meer 10 ct.
Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prijs
slechts tweemaal berekend.
Geboorte-, huwelijks- en doodberichten en de daarop betrekking hebbende
dankbetuigingen worden van 110 regels 1,berekend.
Aanvragen om en vermelding van liefdegaven 5 cent per regel.
Uitgave van de Naaml. Vennootschap „Goesche Courant". Directeur-Hoofdredacteur R. G. Rijkens.
De lotelingeu voor de
BRANDWEER
worden hiermede herinnerd, dat zij, redenen van
vrijstelling hebbende, deze ter secretarie moeten
opgeven vóór of op Zaterdag den 17 October aan
staande.
Zij, die zich beroepen op ziekelijke gesteldheid
of gebreken, moeten dit staven door eene verklaring
van den geneesheer der gemeente.
Goes, den 12 October 1903.
Burgemeester en Wethouders van Goes,
DB KORING KOOIJ.
De Secretaris,
VAN REIGERSBERG VERSLUIJS.
Het kohier van schoolgeld op school A voor den
cursus 1903/1904, vastgesteld door den Raad in zijne
vergadering van 29 September 1903, goedgekeurd
door Heeren Ged. Staten van Zeeland bij bun besluit
van 9 October 1903, no. 50, is heden aan den gemeente
ontvanger ter invordering uitgereikt en zal gedurende
vijf maanden ter secretarie ter lezing liggen, kun
nende binnen 3 maanden na de dagteokening van
de aanslagbiljetten bezwaren tegen den aanslag, op
ongezegeld papier, bij den gemeenteraad worden
ingebracht.
Goes, 12 October 1903.
Burgemeester en Wethouders van Goes,
DE KONING KOOIJ.
De Secretaris,
VAN REIGERSBERG VERSLUIJS.
Het kohier van verschuldigd
SCHOOLGELD
voor het onderwijs aan de Meisjesschool over den
cursus 1903/1904, zooals het door den Gemeente
raad in zijne vergadering van den 29 September
1903 werd vastgesteld en door Gedeputeerde Staten
bij besluit van 9 October daaraanvolgende do. 50
werd goedgekeurd, is op beden aan den Ontvanger
ter invordering uitgereikt, zoodat ieder der daarop
voorkomenden, zijnen aanslag ten gestelden tijde
moet voldoen.
Goes, den 12 October 1903.
Burgemeester en Wethouders van Goes,
DE KONING KOOIJ.
De Secretaris,
VAN REIGERSBERG VERSLUIJS.
GOES, 12 Oct. 1908.
De Christelijk-historische partij heeft een
commissie van advies gevormd van 42 leden, waartoe
o. a. behoort dhr. J. Plazier te Goes.
Bij den burgemeester van Hulst zijn Zaterdag
officieel caudidaat gesteld voor de verkiezing van
een lid der Provinciale Staten, vacature- Van Waes-
berghe Janssensde heeren mr. F. C. van Deinse
(liberaal), C. Dierick (katholiek), P. Dregmans (anti
revolutionair) en Jos. van Waesberghe (katholiek).
Eenheid van tijd. De Nederlandscho Bond van
Horlogemakers beeft een adres gezonden aan den
Naar het Engelseh, van Arnold Bennett.
>We zullen maar dadelijk tot de zaken overgaan,"
zei Prins Eugen. »Wilt u gaan zitten, meneer Levie?"
»Als het n belieft, koninklijke Hoogheid."
•En nu wat die leening betreft, die. we feitelijk
al gesloten hebben, het was een millioen, niet
zei Eugen luchtig.
»Ja, een millioen," antwoordde Levie, terwijl hij
met zijn enorme horlogeketting speelde.
•Alles is nu in orde. Hier zijn de papieren, ik
zou graag willen, dat de zaak onmiddellijk in orde
werd gebracht.
•Juist uwe Hoogheid, maar.
Wat? U hebt maanden geleden verklaard, dat
u volmaakt tevreden was met die borgstelling,
ofschoon ik gaarne toegeef, dat het nogal een avon
tuurlijke borgtocht is. U hebt ook uwe tevreden
heid betuigd aangaande de rente. Niet iedereen kan
een millioen uitleenen tegen 5 1/2 pet., meneer Levie.
En binnen tien jaar zal de heele som u terug
betaald worden.
Ikikgeloof, dat ik u heb gezegd, dat
de huwelijksgift van prinses Anna, die op het punt
is van mijne hand aan te nemen, vijftig millioen
zal bedragen, wat ongeveer gelijk staat met twee
millioen pond in Engelseh geld."
Prins Eugen zweeg. Het beviel hem niet erg,
minister van binnenlandsche zaken over het ont
breken van een wettelijk vastgestelden, voor geheel
Nederland geldenden tijd. Adressant merkt op, dat
er niet alleen in gemeenten, die den middelbaren
A msterdamschen tijd hebben ingevoerd, een verschil
bestaat van 20 minuten met den Greenwiebtijd, bij
onze spoorwegen, posterijen en telegraphie inge
voerd, maar dat ook de plaatselijke of eeu wille
keurig als zoodanig aangenomen tijd in andere
gemeenten tijdverschillen tusschen tal van gemeen
ten ouderÜDg veroorzaakt, zooals blijkt uit een
door den Nod. Bond van Horlogemakers ingesteld
onderzoek, waarvan de resultaten in het adres wor
den medegedeeld, Om de daardoor ontstane verwar-
ring op te heffen, verzoekt adressant, dat wettelijk
zal worden vastgesteld eene uniforme voor geheel
Nederland dienende tijdsbepaling, geldende zoowel
in het burgerlijk leven als bij de middelen van
vervoer en in alle takken van dienst van rijks-,
provincie- of gemeentewege. Voorts acht adressant
het hoogst wenschelijk, dat besloten wordt tot ver
meerdering der tijdseinen, afkomstig van 's rijks
sterrenwacht te Leiden, die thans twee maal per
week worden overgebracht uitsluitend naar Amster
dam, 's-Gravenhage, Rotterdam, Willemsoord, Hel-
levoetsluis en Vlissingen. Daarbij merkt adressant
op ten aanzien van de tijdseinen, die eiken dag van
Amsterdam naar alle rijkstelegraafkantoren worden
gezonden, dat gebleken is, dat het normaaluurwerk
te Amsterdam onbetrouwbaar is en vaak zeer uit-
eenloopende verschillen met de tijdseinen te Leiden
aanduidt.
Kruiningen. In de Vrijdagavond gehouden ge
meenteraadsvergadering waren alle leden aanwezig
ter behandeling van de aangeboden begrooting voor
1904. Ontvangsten en uitgaven zijn geraamd op
f 26857,591^. Zonder eenige wijziging is de be
grooting door den Raad goedgekeurd, en daar
verder niets meer de aandacht der vergaderden
vroeg, sloot de voorzitter de zitting.
Wekelijkse!) algemeen overzicht.
Het voornaamste, wat er in de afgeloopen week
in ons land is geschied, is wel het aannemen door
de Tweede Kamer van hot ontwerp tot verlenging-
van het Bankoctrooi met vijftien jaren.
Er moge in het algemeen iets voor te zeggen
zijn, dat de Staat steeds meer ondernemingen,
waarbij het publiek belang van nabij is betrokken,
in zijne hand concentreere, dit was in dit geval
niet noodig. Het mocht door de Regeering met
volle recht worden neergeschreven, dat de Neder
landscho Bank zich gedurende haar haast honderd
jarig bestaan heeft weten te ontwikkelen tot eene
waarlijk nationale instelling. Niet alleen biunen
onze grenzen, maar ver daarbuiten heeft haar naam
een klank, zuiverder dan men zich een kan denken.
•Zoo soliede als de Nederlandsche Bank" wordt
ongeveer het grootste compliment gerekend, dat
een industrieel of handelsman kan inoogsten. De
met het ceconomiscb leven van een volk op het
innigste verbonden belangen, die eene centrale
circulatiebank heeft te behartigen, zouden in handen
van eene Staatsbank "niet veiliger zijn, dan zij dit
dat hij op zoo'n vertrouwelijken toon tegen ®3n
geldsman moest praten, maar hij voelde, dat de
omstandigheden het eischten.
Ziet u, de zaak zit zoo, uwe koninklijke
Hoogheid," begon de heer Sampson Levie in zijn
genoeglijk Engelseh taaltje, »de zaak zit zoo Ik
had u gezegd, dat ik dat beetje geld tot einde Juni
tot uwe beschikking zou houden en u zoudt me
omstreeks dien tijd hier een onderhoud toestaan.
Maar daar ik niets van uwe Hoogheid hoorde en
het adres van uwe Hoogheid niet kende, ofschoon
mijne Duitsche agenten alles hebben gedaan om er
achter te komen, kwam ik tot de gevolgtrekking,
dat u er al op eeu andere wijze in hadt voorzien,
want het geld is de laatste maanden zoo goedkoop."
•Ik ben ongelukkig te 0st6nde opgehouden", zei
prins Eugen, zooveel uit de hoogte, als hij maar
kon, »door een dringende zaak. Ik heb er nog
niet op eene andere wijze in voorzien en heb het
millioen dus wel noodig. Als u dus zoo goed wilt
zijn van het aan mijne Londensche bankiers uit te
betalen
•Het spijt me erg 1" zei de beer Sampson Levie
op een toon zóó beleefd, dat hij er zelf verbaasd
over was, »maar mgn principaal beeft bet geld
nu ergens anders uitgeleend. Het is nu in Zuid-
Am erika ik ben er niet tegen om uwe Hoog
heid te vertellen, dat we het aan het gouvernement
van Chili hebben geleend."
Wat kan mij dat gouvernement van Chili sche
len," riep do prins uit, terwijl hij bleek word, »ik
moet dat millioen hebben. Het was een afspraak i"
»Het was afgesproken, dat geef ik toe," zei de
blijken te zijn in die van de Nederlandsche Bank.
Wanneer nu ook nog de Eerste Kamer hare
goedkeuring zal hechten aan dit ontwerp en
ongetwijfeld zal zij dat zal het octrooi weer
met vijftien jaren zijn verlengd, en de winstver-
deeling zal aanmerkelijk voordeeliger zijn gev.ordon
voor den Staat. De Staat zal, als de Bank in de
volgende vijftien jaar gelijke winsten blijft afwerpen,
gemiddeld drie ton per jaar meer aan het Bank-
octrooi onfcleenen dan thans.
Het wetsvoorstel tot deze verlenging is een der
gelukkigste, die tot nu toe door deze Regeering
zijn ingediend.
Nog een belangrijke gebeurtenis, het is waar,
heeft er in do afgeloopen week in ons land plaats
gebad, hot eersto optreden voor bet gerechtshof
te 's-Gravenbage van eene vrouwelijke advo
caat! mej. mr. Van Dorp. En het merkwaardigste
wat bij deze gelegenheid viel te constateeren, was
dat op het oogenblik, waarop ieder gaarne een
gelukwensch tot deze energieke jonge dame zou
hebben gericht, de procureur-generaal niets anders
had dan eene grommige en op dit oogenblik zeer
onhoffelijke opmerking naar aanleiding van dit
optreden. De jonge advocate bleek meer tact te
bezitten, dan de in de rechten vergrijsde aanvaller
en liet de opmerking onbeantwoord, haar daarmede
op do juiste waaide schattend.
De heer Chamberlain is zijn propagandatocht door
Engeland begonnen. Hij heeft reeds gesproken
te Glasgow en Greenock, en men kan er zeker van
zijn, dat de telegraaf, die alles overseint, wat do
man zegt, ons de eerstvolgende weken met die rede
voeringen zal bezig houden. Chamberlain is wel
sprekend hij gevoelt voor zijne tegenstanders en
hunne argumenten niets dan minachting en hij kont
de woorden, de gemeenplaatsen en do trucs, die
indruk maken op kiozersgemoederen. Niet op alle,
niet op hen, die hem doorzien, die ook een studie
gemaakt hebben van het onderwerp, dat hij be
handelt, en in staat zijn hem op onjuistheden te
betrappen, waar hij voor 't overige niets om geeft.
Maar er zjjn velen, die hem niet kunnen narekenen
of niet verkiezen over het gesprokene na te denken.
De gewezen minister doet zich thans voor als
redder van Groot-Britannië. Hij vestigt de aandacht
op twee onafwendbare gevaren. De koloniën zouden
zich den een of anderen dag afscheiden van bet
moederland, als men zo geen voordetien aanbood
en de buitenlandsche concurrentie zou den Engel-
schen uitvoer tot een belachelijk minimum doen
inkrimpen.
Het eerste gevaar bestaat zeker; bet is bijv.
altijd mogelijk, dat Australië het voorbeeld der
Vereenigde Staten zal volgen, en bet is volstrekt
niet onmogelijk, dat Canada don eon of anderen
dag door dezelfde Vereenigde Staten zal worden
geannexeerd maar als Australië in zich de kracht
govoelt om een geheel onafhankelijke republiek te
worden, wat het reeds bijna is, zal het dan trouw
aan het moederland big ven, omdat dit bij zijn ta
rief van invoer zekere voorrechten toestaat En
zullen de Vereenigde Staten zich laten weerhouden
als het oogenblik gunstig is, van eene annexalie
van Canada, omdat Canada tot lageren prijs koren
beer Sampson Levie. »Maar uwe Hoogheid heeft
zich niet aan de afspraak gehouden."
Bedoelt u daarmee, dat u niet in staat is om
mij dat millioen te bezorgen begon de prins
dood-kalm.
•Ik zou uwe Hoogheid over een paar jaar een
millioen kunnen bezorgen."
De prins maakte een gebaar van ongeduld. •Mijn
heer Levie," zei hij, als u mij morgen het geld
niet ter band stelt, ruïneert u een van de oudste
regeerende vorstenhuizen en zult u misschien een
verandering teweeg brengen in de kaart van Europa.
U houdt uw woord niet en ik had zoo vast op u
gerekend."
•Neem mij niet kwalijk, Hoogheid," zeide kleine
Levie, wiens verontwaardiging toenam, tik ben het
niet, die mijn woord niet gehouden heb. Ik ver
zoek u, u nogeens te mogen zeggen, dat het geld
niet langer tot mijne beschikking is en vraag ver
lof om uwe Hoogheid goeden dag te zeggen."
En de heer Sampson Levie verliet de audiëntie-
kamer met eene stijve buiging.
Het was een tooneel, dat volmaakt op zijn plaats
was op het einde der negentiende eeuw een te
goed gevoed, ordinair dik mannetje, geboren in
een villa'tje te Brixton, wiens hoogste genot bestond
in een Zondagscb watertochtje in een dure motor
boot in een bote], dat aan een Amerikaanschen
millionair toebehoorde, den afstammeling van een
menscbenras ontmoetende en totaal van streek bren
gend, dat eeuwenlang de geschiedenis van Europa
had bepaald en nu nog in hunne eigen kasteelcn
door pracht en praal waren omgeven.
mag invoeren in Engeland dan de Vereenigde Sta
ten zelve
En wat het gevaar der verscherpte concurrentie
aangaat, men kan ongetwijfeld zoo hooge tarieven
heffen, dat de invoer in Engeland bjjna onmogelijk
wordt, maar men kan daardoor niet beletten, dat
meer en meer op het vasteland Duitsche motaal-
waren en kleedingsfcoffen worden gebruikt.
Het is thans de vraag of de Engelschen Cham
berlain genoeg vertrouwen om hem te volgen op
den weg, dien hij inslaat. Hij heeft om te beginnen
zijne maatregelen goed genomen. Afgotreden als
minister, om op te treden als agitator voor bescher
mende rechten, heeft hij zijne positie gedekt. Met
den eersten minister Balfour door een geheim ver
bond vereenigd, beeft hij het Kabinet weten te her
vormen in zijnen zin. De ministers, die voor vrij
handel waren, moesten er uit_ en de plaats van een
hunner is ingenomen door den zoon van den sluwen
man. De vader gaat uit om het volk te bekeeren
en de zoon kan hem op de hoogte houden van wat
in het ministerie voorvalt.
Hoe er een einde moet komen aan de crisis in
Hongarije, begrijpt niemand. Men leeft er sinds
lang in den ex-lextoestand, in den toestand buiten
de wet. Om daarin verandering te brengen, moest
graaf Khuen Hedeivary uit Agram overkomen en
eerste minister worden. Hij is niet geslaagd in ziju
taak hij is tweemaal afgetreden, eerst tengevolge
van het omkoopingsschandaal, de tweede maal, om
dat hij volgens de meening van de meerderheid te
toegeeflijk geweest was tegenover zijn Oosten rij k-
schen collega von Koerber. Nog is bij minister,
omdat de Keizer hem nog niet heeft wilh n laten
gaan, maar hij bepaalt zich tot de taak om een
opvolger te zoeken. Het Volkshuis komt van tijd
tot tijd bijeen, omdat er volgens de constitutie een
vergadering moet worden gehouden als een zeker
aantal leden dat wenscht. Maar do minister ver
toont zich niet. Dan constateeren de partijen, dat
zij het niet eens kunnen worden, waarop de zitting
dan weer wordt verdaagd.
Dat ia een zonderlinge toestand en oen zeer be
denkelijke ook. Want het land komt in beweging
in ongeveer dertig steden heeft do plaatselijke ver
tegenwoordiging besloten, dat geene belastingen
zullen worden betaald, zoolang niet de Regeering
en bet Volkshuis de begrooting hebben vastgesteld.
De minister heeft wel verklaard, dat dit besluit
onwettig was, maar in verscheiden gemeenten heeft
men nu met te meer kracht de burgorij op 't hart
gedrukt, om toch vooral niet te betalen. En niet
minder ernstig is bet verschijnsel, dat de rocruten
niet opkomen. Men is thans genoodzaakt, wil men
het leger op de sterkte honden, de oudere soldaten
onder de wapens te laten big ven, doch ook deze
komen in verzet. Het is de vraag, hoe dat alles
zal eindigen.
Leek het in de laatste dagen alsof er eenige
ontspanning zou komen in de Kiacedoni&che
quaestie, een grensincident, dat zich Donderdag
heeft voorgedaan, doet velen de z&ak weer donkerder
inzien. Een geheel Turksch bataljon dus seinde
Peuter slak onder commando van een officier, de
•Aribert," zei prins Eugen een poosje daarna.
»Ge hebt gelijk gehad. Alles is uit. Ik heb maar
een redmiddel
•Ge bedoelt toch niet..." Aribert bleef ontsteld
steken.
•Jawel," zei bij snel. »Ik zal het zoo aanleg
gen, dat het schijnbaar een ongeluk is
XXL
De terugkomst van Felix Babylon.
Op den avond van dienzelfden dag dwaalde
Theodore Racksole ietwat onrustig rond door de
vestibule en de gangen van het hotel Babyion. Hij
was een paar dagen geleden teruggekomen uit
Ostende en bad zich veel moeite gegeven, om do
zaak, die hem daarheen had gelokt, te vergeten,
om ze als afgedaan te boschouwen. Maar het was
hem niet mogelijk geweest. Hij bracht zichzelf te
vergeefs onder het oog, dat. er dingen zijn, waar
mee men zich liever niet moet bemoeien. Maar hij
kon zich niet verzoenen met die gedachten. De
tegenwoordigheid van die vorstelijke personen in
zijn hotel wekte den vechtlust op van dien man,
die in zijn geheele leven nog nooit verslagen was
geworden. Hij had als het ware de handschoen
voor hen opgenomen en als zij bun eigen strijd
niet konden voortzetten dan zou bij, Theodore
Racksole, het voor hen doen. De strijd was wel
is waar tot op een zekere hoogte gewonnen, want
prins Eugen was bevrijd uit een bizonder lastige
en gevaarlijke positie en de vijand bestaande
uit Jules, Rocco, juffrouw Spencer en misschien
nog anderen was op de vlucht gedreven. Maar
