1901. N°. 103.
Zaterdag 31 Augustus.
88stc jaargaug.
Bij dit no. bekoort een bijvoegsel.
7 FEUILLETON.
Eva Hausberg.
V--i^>
Do uitgave dozer Courant geschiedt Maandag-, Woensdag- en Vrijdagavond,
uitgezonderd op feestdagen.
Prijs per kwartaal, zoo binner als buiten Goes, 1,75.
Afzonderlijke nommers 5 centmet byblad 10 cent.
Inzending van advertentiën voor 2 uren op den dag der
uitgave.
De prijs der gewone advcrtentiGn is van 1-5 regels 50 cent,eiken regel meer 10 et.
Bjj directe opgaaf van driemaal plaatsing derzell'de advertentie wordt de prijs
slechts tweemaal berekend.
Geboorte-, huwelijks- en doodberichten en de daarop betrekking hebbende
dankbetuigingen worden van 110 regels 1,berekend.
Dienstaanbiedingen, niet meer dan 4 regels beslaande en contant betaald, 20 ct.
Aanvragen om en vermelding van liefdegaven 5 cent per regel.
OPENBARE VERGADERING
van den
BAAD der Bemeente GOES,
op DINSDAG 3 SEPTEMBER 1901,
des voormiddags te 10 uren.
Goes, 30 Augustus 1901.
De Secretaris,
VAN REIGERSBERG VERSLUIJS.
Punten van behandeling
1. Resumtie notulen der vorige vergadering.
2. Beëediging nieuw gekozen Raadsleden.
Gemeenteraad van Goes
op Donderdag 29 Augustus 1901 des avonds
te 8 uren.
Voorzitter de burgemeester. Tegenwoordig 11
leden. Afwezig wegens ongesteldheid de hh. Buyse
en Houwer.
Als ingekomen stukken worden gemeld
Goedkeuring wijziging begrooting 1901. Id. be
schikking over den post voor onvoorziene uitga
ven begrooting 1901. Id. tot het aangaan eener
geldleening voor sehoolbouw en voor aanschaffing
van materieel voor de gomeentereiniging. Id. af-
en overschrijving op de begrooting der dd. schut
terij over 1900 id. tot uitgifte van grond in erf
pacht aan W. F. van Riet c. s.voorts eenige jaar
verslagen en verder een verzoek van N. de Jonge
om gemeentegrond in erfpachtvan J. J. Quist
reclame tegen zijnen aanslag in den H. O.van den
heer directeur-generaal der Staatsspoorwegen mede-
deelingdat plannen tot verbetering van het stations
gebouw aan de Regeering zijn ingezonden.
De beer Ramondt vraagt of uit deze mededeeling
is af te leiden, dat die plannen verband houden
met het door den Raad ingediende adres.
De Voorzitter betwijfelt ditwèl strekt de mede
deeling in antwoord op het ook aan den directeur-
generaal gedaan verzoek om het adres bij den mi
nister te steunen, maar spr. acht het vrij zeker,
dat met die »plannen" nog alleen bedoeld wordt
de vergrooting van de wachtkamer voor de 3e klasse,
waarvan reeds eenigen tijd sprake is. Daarom komt
het hem raadzaam voor, nog eens nader bij den
directeur-generaal in den geest van bet adres aan
te dringen.
Dit wordt goedgevonden.
Nog is ingekomen
Van B. en W. een voorstel, met advies van den
Inspecteur, om op de meest eervolle wijze en onder
dankbetuiging voor de vele aan de gemeente be
wezen diensten ontslag te verleenen aan den direc
teur en de leeraren der H. B. S. en een eervol
ontslag te verleenen aan den concierge en den
amanuensis der H. B. S., zulks met het oog op de
overdracht dier school aan het Rijk met ingang
van 1 Sept. a. s. Dit wordt goedgekeurd.
Door B. en W. wordt de gemeente-be
grooting voor 1902 ingediend.
Naar het Duitsch van Th. Mügge.
Alsof het een wedstrijd gold zochten Eva en Eugen
naar de heerlijkste vruchten. Ieder meende de
schoonste gevonden te hebben en zij kibbelden daar
over. Eva reikte Eugen de grootste toe, zijne lippen
namen ze van de stelen, die zij met de vingertop
pen vasthield, omgekeerd deed hij even zoo. Het was
een lachen en schertsen in het stille woud, tot ein
delijk in de verte de doffe tonen eener groote klok
weerklonken.
»Komt dat uit de stad vroeg Eugen.
»Het is de middagklok", antwoordde zij.
»Ja, zij maant ons aan naar huis terug te keeren".
»Ja, laten wij gaan, Marie zal ons reeds wachten.
De naaste weg loopt langs het meer en te gelijk
recht in huis".
»Waar uw vader ons zal te gemoet komen
Eva schudde lachend het hoofd.
»Dan zal hij mij dwingen te blijven, wat er voor
mij ook van kome", ging Eugen voort.
j>Ja, gij moet blijven, mynheer Eugen", zeide Eva
zegevierend en zij klapte in de handen.
»Uwe teekeningen liggen boven in den toren van
middag gaan wij weder naar boven, gij maakt die
De rekening van het Burgerlijk Arm- i
bestuur voor 1900 wordt op voorstel van B.
en W. en gunstig advies der fin. commissie goed-
gekeurd en vastgesteld in ontvang op f57453,05 Va»
in uitgaaf op f 50490,89 tyg, met een goed slot van j
f6962,16.
De rekening van het Gasthuis over dat
jaar wordt eveneens vastgesteld in ontvaDg op
f 13033,82, in uitgaaf op f 12087,71 of met een
goed slot van f946,11.
Aan de orde is thans hot volgende adres aan
den Raad:
*Aan den Edel Achtbaren Raad der
Gemeente Goes.
Wenden zich tot Uw college, ondergeteekenden,
allen burgers en huiseigenaren in de gemeente Goes,
met het beleefd verzoek
dat het Uwe geachte vergadering moge behagen
terug te komen op het besluit, genomen in Uwe zit
ting van den 22 Maart en 11 April 1901, waarbij
is bepaald dat de tonnen, benoodigd bjj do nieuwe
regeling en invoering van het tonnenstelsel, zullen
moeten worden bekostigd door de huiseigenaren
zelve en dat door U worde besloten de benoodig-
de tonnen aan te koopen voor rekening der gemeente.
Zij doen dat om verschillende redenen en wel hoofd
zakelijk omdat door genoemd besluit een last wordt
gelegd op huiseigenarenwaaronder er zijn voor wie
die last te zwaar zal blijken om te dragen.
Verder zijn de bezwaren, opgesomd in eene ver
gadering van 80 burgers van Goes, allen verhuur
ders en eigenaars van huizen, gesteund door meer
deren die niet ter vergadering konden komen, en
van welke vergadoringj uitgeschreven door de ver-
eeniging »De Eensgezindheid" op Woensdag den 7
Augustus 1901 in de Prins van Oranje te Goes,
in verschillende bladen is verslag gegeven, en die
werd bijgewoond door een viertal leden van den
Gemeenteraad.
Mocht ondanks het groot getal van huiseigenaren,
dat dit verzoek tot U richt, Uw college meenen
afwijzend daarop te moeten beschikken dan komen
wij met het volgende verzoek
dat huiseigenaren worden verplicht slechts één ton
aanteschaffen en worde gebruik gemaakt van een
wisselstelselwaarbij slechts één vijfde van het aantal
benoodigde tonnen méér worde aangeschaft, welke
laatste uitgave dan worde gedragen door de ge
meente van zelve met vrijlating van huiseigenaren
om voor eigen rekening zooveel tonnen aan te schaf
fen als zij zelve zouden begeeren, terwijl eindelijk
wy verzoeken, dat in plaats van het model ton,
hetwelk ter bezichtiging gesteld is geweest, worde
aangenomen een ton, welke van boven wijder is dan
van onder en van boven geheel open zij ado kan
worden gesloten met een los deksel, waardoor dezelve
ook kan worden gebruikt zonder trechter. Voorts dat
de ton de hoogte van 48 c.M. niet te boven gaat.
*t Welk doende enz.
(Geteekend) J. Plazier en 150 anderen.
Goes, 16 Augustus 1901.
Naar aanleiding hiervan rapporteeren Burg. en
Weth. het volgende
Aan den Raad.
Naar aanleiding van nevensgaand adres hebben
wij de eer U het volgende te berichten.
dan verder af en als de zon begint te dalen varen
wij in het slot der waterkoningin en ik vertel u
wat daar eens gebeurd is".
»Goed, mijn kleine fee, ik wil blijven", knikte
hij, »want ik ben een betooverde ridder, die zich
in zijn lot schikken moet. Voer my waarheen gij
wilt, door bosch en over meer, door bloemengeur en
maneschijn en eindelijk in het slot der waterkonin
gin. Het is een liefelijke dag, Eva, die door niets
mag gestoord worden. Als in een paradijs is hij
begonnen, als in een sprookjeswereld zal hij ein
digen".
Eva voerde haar vriend in het groene huis haars
vaders terug, maar zij vonden het onder het lin-
dendak nog even stil, als toen zij het verlieten.
Van den kapitein was niets te zien oftehooren.
Het scheen Eugen te verblijden, dat hy niet was
gekomen.
Eva toonde nu haren gast alles, wat er te zien
was. De nederige kamers waren eenvoudig maar
netjes ingericht. Er heerschte een voorbeeld van
degelijkheid en orde. De oude soldaat moest daar
voor gevoel hebben, misschien als een erfdeel van
zijn laDg militaire leven, waarin elke knoop ge
poetst en geen stofje op de jas geduld wordt.
Het kleinste meubel stond of hing, waar het staan
of hangen moest. De vloeren waren wit geschuurd,
in glazenkasten glinsterden koppen, schotels, gla
zen en verder huishoudelijk gereedschap in lange
rijen. Wijnstokranken slingerden zich buiten langs
De eerste vraag is om door de gemeente de be
noodigde tonnen, voor het ingevoerde wisseltonnen
stelsel, te doen betalen.
Als eenig argument daarvoor wordt aangeroerd,
dat de last door genoemd besluit wordt gelegd op
de buiseigenaren, waaronder er zijn, voor wie die
last te zwaar zal blijken om te dragen, terwijl
verder verwezen wordt naar het gesprokene in eene
vergadering, gehouden op 7 Augustus in »de Prins
van Oranje".
Het spreekt vanzelf dat wij met deze vergadering
geen rekening kunnen houden en alleen hebben te
beoordeelen de argumenten, in het verzoekschrift
genoemd.
Wij herinneren er U aan, dat deze zaak uitvoerig
is besproken bij de vaststelling der plannen van
den reinigingsdienst, en dat door de Commissie
van Financiën, buiten en behalve de aanschaffing
der tonnen door de eigenaren, nog geadviseerd
werd eene belasting te heffen voor deze zooveel
verbeterde methode van reiniging.
De Raad volgde toen echter ons advies en stelde
wèl eene beffing in uitzicht voor het ledigen van
beerputten, maar niet voor het ophalen der tonnen
en wel juist omdat de tonnen door de eigenaren
der woningen moesten worden aangeschaft.
Maar do Raad ging nog verder Hij nam op zich
de tonnen voor gemeenterekening te doen repareereu
waardoor de eigenaren van die zorg, die thans op
hen drukt, ontheven werden.
Dit geschiedde omdat er onder de huizen, van
tonnen voorzien, enkele zijn, waarvan de eigenaren
niet tot de rijksten der gemeente behooren.
Reeds bij de door den Raad aangenomen regeling
is dus het voordeel geheel aan de zijde van die
huiseigenaren, wier huizen van een ton voorzien
zijn tegenover hen wier huizen beerputten hebben.
Deze toch worden niet door de gemeente gerepa
reerd, en zij hebben aan do eigenaren zóóveel ge
kost aan aanlog, dat alleen de rente van het in
den beerput gestoken kapitaal meer bedraagt, dan
de geheele aankoop van twee tonnen
Stel toch dat een dergelijke beerput eene uit
gave vordert van f 100—f200, dan is de jaarlijks
daarvan te betalen rente voor kleine eigenaren
minstens 4 A 8 gulden, terwijl twee nieuwe tonnen
f 5 kosten. Daarbij komt dan nog het onderhoud
van deze putten, het steeds openen en weer sluiten bij
de lediging, en eindelijk nog eene belasting van ge
meentewege op het ledigen dier putten, omdat voor
die lodiging kostbare werktuigen moeten worden
aangeschaft.
Waarlijk, indien de Raad op dit verzoek inging,
en do aanschaffing der tonnen voor gemeente-roke-
niüg nam, zou bij, naar onze meening, een groot
onrecht plegen tegenover dat deel der burgerij, dat
huizen met beerputten bezit, te meer nu ook voor
het tonnonstelsel een groote tonnenloods en tonnen-
wagens, spoelinricbting etc. noodig zijn, benevens
alleen ongeveer f 250 aan carbol om de tonnen te
reinigen, terwijl het aantal werkuren voor het op
halen der tonnen veel grooter is dan dat voor het
ledigen der beerputten benoodigd.
Wij adviseeren u dan ook beslist afwijzend op
het eerste verzoek te beschikken, doch aan adres
santen te berichten dat, mocht werkelijk eenig huis
eigenaar tijdelijk onmachtig zijn de tonnen te be
talen, de gemeente genoegen zou nemen met eene
betaling in termijnen, mits daartoe een gemotiveerd
de vensters en binnen in de kamers was het koel,
en het scherpe daglicht getemperd.
Terwijl Eva vroolijk heen en weer vloog, nu
eens naar de oude meid in de keuken, waar Eva's
heldere stem weerklonk, en dan weer terug in de
kamer om uit de kasten en laden te nemen, wat
zij noodig had, zat Eugen in den lederen stoel van
den kapitein en bladerde in de boeken, die op een
rekje in den hoek der kamer netjes gerangschikt
stonden. Hij vond er een aantal scheurkalenders, eene
geschiedenis van den vrijheidsoorlog, een half dozijn
volksboeken, een raadgever in huis- en beroeps
aangelegenheden, benevens anecdoten en grappige
verhalen verder het leven van Frederik den Groo-
ten, soldatenliederen, kunstjes met de kaart, maar
ook stonden er de werken van Schiller in pracht
band, die Eugen met eenige voldoening in dit
ongelijksoortig gezelschap aantrof.
»Kora, mynheer Eugen," riep Eva binnenkomend,
»kom gauw, alles is gereed."
Zij nam hem bij de hand en leidde hem in het
priëel, waar de tafel gedekt stond.
Van een schotel visch in het midden, legde zij
het beste op zijn bordj en zij toonde een gelaat,
stralend van geluk, toen hij dit kostelijk toebereide
gerecht prees en het zich wel liet smaken. Toen
kwam de eierkoek, die eveneens werd bewonderd
daaronder scherts en lach, tot eindelijk het kleine
maal was afgeloopen, dat beiden zooveel genoegen j
verschafte. Uur na uur verliep en gaf telkens nieuwe
verzoek by Burgemeester en Wethouders gedaan
werd.
Zelfs vroegen wij ons af, nu ons door de behan
deling vaD dit adres al deze voordeelen weer voor
oogen kwamen, of het wel gerechtvaardigd is, deze
huiseigenaren niet te belasten, en of per saldo de
financiëelc commissie de zaak niet beter inzag dan
wij, toen zij uwen Raad adviseerde voor deze groote
verbetering eene belasting te heffen
Het tweede verzoek is om indien het eerste af
gewezen wordt in allen gevalle eene zoodanige wij
ziging in ons besluit aan te brengen, dat boven het
getal, benoodigd om alle woningen van een ton te
voorzien, slechts een vijfde van dat getal voor de
verwisseling zou dienen.
Het gevolg hiervan zou zijn dat niet ieder zijn
eigen ton terug ontving, maar dat men telkens eene
andere ton kreeg. De eigenaren zouden dan een
ton betalen en de gemeente de wisseltonnen, de
tonnen wagens en tonnenloods, de carbol voor het
schoonmaken en de bediening
Wat den aankoop door de gemeente aangaat ver
wijzen wy u naar ons advies op het eerste verzoek,
terwijl wij overigens deze wijze van handelen moeten
ontradenomdat velen niets willen weten van het
ontvangen van andermans beertonnen en op deze
wijze door do gemeente daartoe gedwongen zouden
worden, enkel om den eigenaren eene uitgave te be
sparen van een ton per woning. Wat de gevolgen
zouden kunnen zijn voor het overbrengen van be
smettelijke ziekten etc. hebben wij aan de gezond
heidscommissie gevraagd, wier rapport wij hierbij
overleggen.
Wat ten slotte het model ton aangaat deelen wy
U mede dat dit door de U benoemde commissie
als het meest gewenschte is ingezonden.
Wij hebben deze zaak opnieuw in hare handen
gesteld en ontvingen daarop het hierbij
advies.
Wij vroegen aan de commissie ook de
heidscommissie, over deze later ingezonden ton te
hooren ten einde te vernemen of hare sluiting èn
bij vervoer èn bij plaatsing op straat voldoende
mag heeten om stank enz. te voorkomen.
Burgemeester en Wethouders van Goes.
De missive van 24 Aug. jl. van de openbare
gezondheidscommissie aan Burgemeester en Wethou
ders van Goes luidt als volgt
»Naar aanleiding van uwe missive had gisteren
eene vergadering der gezondheidscommissie plaats,
waarop besloten werd uw college mede te deelen
dat de gezonheidscomtnissie van oordeel is, dat in
bet belang van de openbare gezondheid bet dubbel
tonnenstelsel do meeste aanbeveling verdient.
Het gevaar toch dat bij eene besmettelijke ziekte
deze verspreid wordt doordat in een onbesmet huis
een ton van een besmet buis geplaatst wordt, zal
door dit stolsel voorkomen worden een gevaar, dat
wijl de toDnen zelfs bij goede controle nimmer ge
heel gezuiverd zullen zijn, bij bet wisselstelsel door
slechts een vijfde van het aantal benoodigde tonnen
meer te nemen, bij ziekte waarschijnlijk spoedig zou
blijken geen chimère te zijn.
Het op aparte wijze en op bijzondere plaats doen
reinigen van tonnen uit besmette huizen kan bet
gevaar misschien wel beperken, maar niet geheel
wegnemen, omdat vóór dat de ziekte officiëel ge
constateerd zal zijn, de ton waarin de faecaliën van
stof tot onderhoud. Eugen vertelde van zijne reizen,
van de wijde wereld en hare genoegens, van schouw
burgen eu concerten, van bals en prinsessen. Eva's
oogen hingen vertrouwend en geloovig aan zijne
lippenzij deed duizend vragen, en schiep zich
beelden, die hij verklaren moest.
»Wat is dat toch schoon riep zij dan menig
maal uit >en hebt gij dat alles gezien en beleetd.
Hoe heerlijk moet (kt zijn
»Ja, heerlijk, lieve Eva, en toch, wat beteekent
dat alles in vergelijking met een dag als deze, dien
ik, afgescheiden van de wereld, met u doorbreng
Bevalt het u bij mij dan nog beter vroeg zij
ongeloovig en verbaasd.
»Ja, ik ben hier in een paradijs en niets ont
breekt nog, dan dat deze heuvels veranderen in
rotsen, om mij voor altijd daaraan te kunnen vast
houden."
»Dat doet my genoegen," zeide zij, »maar vertel
my verder, mijnheer Eugenvertel mij van uwe
moeder en van uwe zuster. Wat zullen die wel
zeggen, als gij bij mij in het paradijs blijft
Mijne moeder, kleine Eva," hernam Eugen,
aangemoedigd door hare vragen, »myne moeder
zou gaarne dit paradijs met ons deelen. Gij moest
haar eens kennen Zij is even goed en zacht als
uwe moeder moet geweest zijn. Als ik u van haar
vertel, zult gij u beklagen, dat gij niet bij haar
zijn kunt."
»Ja, dat spijt mij" zuchtte Eva.
