1900. Nü. 112.
Zaterdag 1 December.
87sle jaargang.
Bij dit no. behoort een bijvoegsel.
FEUILLETON.
Het middel tot het doel.
iiOESGHE
De uitgave dezer Courant geschiedt Maandag-, Woensdag- en Vrij dagavond,
uitgezonderd op feestdagen.
Prijs per kwartaal, zoo binner als buiten Goes, 1,75.
Afzonderlijke nommers 5 centmet bjjblad 10 cent.
Inzending van advertentiën vóór 2 uren op den dag der
uitgave.
De prjjs der gewone advertentiön is van 1-5 regels 50 cent, eiken regel meer 10 ct.
Bjj directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de pry s
slechts tweemaal berekend.
Geboorte-, huwelijks- en doodberichten en de daarop betrekking hebbende
dankbetuigingen worden van 110 regels 1,berekend.
Dienstaanbiedingen, niet meer dan 4 regels beslaande en contant betaald, 20 ct.
Aanvragen om en vermelding van liefdegaven 5 cent per regel.
GOES, 30 November 1900.
Ons station. In ons nummer van jl. Maandag
konden wjj met genoegen den maatregel vermelden,
dien de Maatschappij tot Exploitatie van Staats
spoorwegen heeft genomen om een deel barer amb
tenaren ter wille te zyn door het oprichten van
wachtkeetjes voor de hulpwachters, die in den laat-
sten tyd zjjn aangesteld om den te langen arbeids
dag der wachters behoorlijk te verkorten. Daardoor
zijn wachters en hulpwachters ten hoogste gebaat
en met dankbaarheid aan de Maatschappij hebben
zjj ongetwijfeld deze lotsverbetering begroet
Waar de Maatschappij blijk geeft bestaande on
voldoende toestanden te willen verbeteren voor
haar personeeldaar mag ondersteld worden, dat
zij ook het reizend en exporteerend publiek van dienst
wil zijn, en daartoe zou zij ruimschoots gelegen
heid vinden door gebreken weg te nemen, die het
station Goes aankleven.
Meermalen wordt geklaagd over den primitieven
toestand, waarin dat station verkeert, een toestand
die niet meer voldoet aan de eischen van don te-
genwoordigen tyd, waarin, sedert de exploitatie
der Zeeuwsche lijn, het spoorwegverkeer zoo enorm
is toegenomen, zonder dat uitbreiding der gebou
wen wegens behoefte of comfortabiliteit daarmede
gelijken tred hield.
Wis meermalen als reiziger, koopman of expedi
teur met ons station te maken heeft, zal bij
ondervinding rjjn te weten gekomen, dat dit station
vele gebreken heeft met het oog op het drukke
verkeer dat hier heerscht. Deze gebreken zjjn dan
in hoofdzaak de volgende
De vestibule is te klein. Vooral bjj feesteljjke ge
legenheden, maar ook op d# wekeljjks terugkeerende
marktdagen en zelfs dikwijls op een gewonen dag
moeten de reizigers elkander verdringen en langen
tijd in dat gedrang wachten voor zij aan de beurt zijn
om aan het plaatskaarten-loket te worden geholpen,
en, daar er geen balustrade is, die de wachtenden
geregeld naar het loket voert, komt de een van
voren, de andere van rechts en een derde van links
aangedrongen.
Dit alles wordt nog verergerd doordat bagage
en klein vrachtgoed in dezelfde vestibule, eu wel
in de onmiddellijke nabijheid van het plaatskaarten
bureau, moeten worden bezorgd en aangegeven.
Door eene opeenhooping van menschen, koffers,
pakken en kisten wordt niet zelden de toegang tot
de wachtkamers versperd of bemoeilijkt en is de
kans niet gering, dat passagiers in onzachte aan
raking komen met al wat de kleine vestibule op
één oogenblik te bevatten heeft en van daar weer
zoo spoedig mogeljjk verder moet.
Waren er meer loketten tot het nemen van plaats-
kaarten, zooals dit op alle stations van eenige be-
teekenis het geval is, en wel op eenigen afstand
van elkander en van het goederen-bureau verwijderd,
dan zou dit bezwaar voor een zeer groot gedeelte
zjjn opgeheven, al bevatte de vestibule niet meer
ruimte dan zjj nu heeftuitbreiding der vestibule
tevens bljjft echter de meest afdoende maatregel.
Een inconvenient van ons station is ook, dat er
Vertelling uit het Amerikaansche leven door
Harry Sheff.
De commissaris, een zeer voorkomend ambteuaar,
die zich echter stipt aan zijn voorschriften hield,
schudde bedenkelijk het hoofd, toen hij de lijdens
geschiedenis der jonge Duitsche dame vernam.
>Het kan niet, juffrouw, werkelijk het kan niet,"
zeide hij in goed Duitsch, terwjjl hjj het meisje
door zijn brilleglazen welwillend aankeek. »Men
verlangt in Washington van ons, dat wjj de wet
op de landverhuizers stipt handhaven. Uitzonde
ringen kunnen bepaald niet gemaakt worden. Dertig
dollars moet ons door eiken landverhuizer worden
getoond maar zoo heel nauw ziet dat toch niet
drie of vjjf dollars minder zou er niet op aankomen,
maar gjj bezit zoo goed als niets en gij zoudt zeer
waarschijnlijk den staat spoedig tot last zjjn."
De jonge Duitsche zuchtte en kon niet langer
haar smart onderdrukken.
»Mijn arme moeder," riep zjj jammerend uit,
»dan zal ik de opdracht niet kunnen vervullen, die
zjj mjj op haar sterfbed heeft gegeven."
>Heeft die opdracht u naar Amerika gevoerd
vroeg de commissaris haar met belangstelling.
»Ja, mijnheer. Ik wilde mijn vader in Amerika
geen wachtkamer niet-rooken is. Alle reizigers, die
van de wachtkamers gebruik maken, zjjn genood
zaakt zich tot aan het vertrek der treinen op te
houden in een ruimte, die tevens dient tot restau
ratiezaal en waarin de atmospheer onzuiver wordt
gemaakt door tabak- en sigarenrook, door de lucbt
van alcoholische dranken, door reukafgevende bagage
enz. Hoe hinderljjk dit is voor aamborstigen, zie-
keljjken, vrouwen en kinders zullen deze allen wel
bjj ondervinding weten.
Zijn bovengenoemde gebreken te vinden in het
stationsgebouw zelf, ook daar buiten valt nog wel
iets ten goede te veranderen. De privaten o. a. zijn
wel wat ver van de wachtkamers verwjjderd en
kunnen alleen langs onoverdekten weg bereikt wor
den. Dit is echter een punt van tamelijk onder
geschikt belang. Van meer gewicht is, dat de trei
nen, komende uit de richting Vlissingen, alle stop
pen aan het zoogenaamde tweede perron, dat alleen
den hemel tot dak heeft, zoodat reizigers, trein
personeel, postbeambten en bagage aan alle weer
en wind zijn blootgesteld bij aankomst of vertrek.
Een overdekt perron ook voor die treinen zou geen
overbodige weelde zijn.
Kooplieden, die hunne goederen per spoor ont
vangen of verzenden beklagen zich wel eens dat de
laad- en losplaatsen te klein zijn, voornamelijk in
den tyd van het suikerpeeën-vervoer.
Indien door de Maatschappij in bovengenoemde
toestanden verbetering werd gebracht, zou daardoor
aan de wenschen van een zeer groot aantal belang
hebbenden worden voldaan. Goes toch heeft het
leeuwenaandeel in het aantal vervoerde reizigers
van en naar de hoofdstations tusschen Vlissingen
en Rozendaal. Uit het jaarverslag, uitgegeven door
de Maatschappij tot Exploitatie van Staatsspoor:
wegen bljjkt dat in 1898 zijn
vertrokken
44750
37820
32380
30074
25263
aangekomen
37046 reizigers.
42399
42233 2»
34848
24555
te Rozendaal
Bergen-op-Zoom
Goes
j> Middelburg
Vlissingen
Neemt men nu in aanmerking dat Middelburg
heeft zjjn rechtbank, zijne zittingen der Provinci
ale Staten, zijn garnizoen en zijn tal van provin
ciale ambtenaren, die ongetwjjfeld een groot con
tingent reizigers leveren, en dat Vlissingen en
Bergen-op-Zoom groote fabrieken en een groot gar
nizoen hebben, dan blijkt dat Goes, waar dit alles
wordt gemist, een des te drukker locaal en han
deldrijvend verkeer bezit, reden waarom een sta
tionsgebouw, dat aan de billijkste eischen voldoet,
geen buitensporig verlangen is. Moge de Maat
schappij daarin zoo spoedig en afdoend mogelijk
willen voorzien^
De dienstregeling van den postrit GoesWol-
fertsdjjksche Veer, waarmede ook de corresponden
tie voor Noord-Beveland wordt verzonden, en welke
morgen (1 December) in werking treedt, is als volgt:
GoesV. 5.m. 2.10 a.
's-Heer H.kinderen A. 5.20 2.30
V. 5.25 2.35
Wolfertsdijk A. 5.50 3.
V. 5.55 3.5
Wolfertsdjjksche Veer A. 6.5 3.15
zoeken. Hij verliet mijn moeder kort na rnjjne ge
boorte een treurig misverstand scheidde beide
menschen van elkander. Nooit heift hjj meer van
zich laten hooren maar voor eenige jaren keerde
een familie-lid mjjner moeder uit Amerika terug
en vertelde ons, dat hjj in Colorado mjjn vader had
ontmoet, die met geluk naar zilver had gezocht
en een rijk man was geworden. Wij schreven ver
scheidene brieven aan het ons gegeven adres, doch
do brieven kwamen weer terug zonder eenig ant
woord.
Intusschen werd moeder ernstig ziek en verlangde
van mij op haar sterfbed de belofte, dat ik het
spoor van vader zou opzoeken. En dit, mijnheer de
commissaris, is het doel van mjjn komst naar New-
York.
>Arm kind, ik moet u weder teleurstellen. Het
is zeer moeilijk, ja bjjna onmogelijk in Amerika
een verdwenene op zulke zwakke aanwijzingen
terug te vinden, vooral, zooals hier het geval schijnt
te zjjn, als de gezochte er zelf geen belang bij
heeft zich te laten vinden. Het is ook beter, dat
gjj maar naar huis terugkeert. Omdat gij zoo on
ervaren, zoo onbemiddeld en zoo lief zijt, dreigt
u hier menig gevaar. Ik zal u aan onze bewaarster
overgeven die dame zal voor u zorgen tot het
vertrek van het volgende stoomschip."
»Een oogenblik, mijnheer de commissaris," riep
Agnes in angstige haast, »als ik mjjn verloofde
hier onmiddellijk trouwde
»Dan zjjt gij zjjn vrouw," antwoordde de beambte
Wolfertsdijksche Yeer Y. 6.15 m. 3.25 a.
Wolfertsdijk A. 6.25 3.35
V. 6.30 3.40
's-Heer H.kinderen A. 6.55 4.5
V. 7.— 4.10
GoesA. 7.20 4.30
Op Zou- en feestdagen vervalt de namiddagdienst.
Deze uren zjjn in Green wicht jjd.
I In Januari 1901 zal een vergelijkend onder
zoek plaats hebben van sollicitanten naar de be
trekking van schrjjver bjj het gevangenis
wezen, die ten minste den leeftijd van 18 jaren
hebben bereikt. Zie Staats-Courant no. 279.
t De Eerste Kamer is bijeengeroepen
tegen Maandag 3 Dec., des avonds.
De Zutph. Ct. geeft het denkbeeld aan de
hand dat vele, zoo niet alle gemeenteraden van
ons vaderland zoo spoedig mogeljjk, in buitenge
wone vergadering bijeenkwamen on besloten aan
K r u g e r namens de gemeenten van Nederland
sympathie te betuigen, iedere gemeenteraad
door middel van een eigen telegram, af te zenden
op den dag van zjjn ontvangst door den Amster-
damschen gemeenteraad.
Het zou, meeat het blad, een indrukwekkende
en gemeenschappeljjke manifestatie van hulde zjjn
van ons gansche volk, door middel van de ver
tegenwoordigers aller gemeenten, de kleinste niet
uitgezonderd.
Bij de Ned. Zuid-Afrik. Vereen, te Amster
dam is een schrijven ontvangen dd. 6 Nov. van den
heer A. J. Louw, thans predikant bij de krijgs
gevangenen te St. Helena, die zijn dank betuigt
voor de toezonding van een kistje boeken en van
een 50-tal Gezangenbundels van de heeren J.
Brandt Zoon.
Het gaat, bljjkens dat schrijven, vrjj goed in het
kamp alleen een soort van influenza, hoewel niet
heel ernstig, maakt slachtoffers.
We zjjn, zegt de heer Louw, den vrienden in
Holland en zelfs in Engeland veel dank verschul
digd voor al de bewjjzen van vriendschap.
De Londensche correspondent van de N. R. Ct.
seint
De Daily Mail neemt een interview op van
een bjj zonderen correspondent te Parijs met presi
dent K r u g e r. Die correspondent meldt
Het bezoek van zoo vele gerokte heeren vervult
blijkbaar den grjjsaard. Als bet riep Kruger uit
te Pretoria even plechtstatig toeging, zou ik
spoedig het landleven opgezocht hebben.
Toen de correspondent opmerkte, hoe het Engel-
sche volk nooit Frankrjjks inmenging in Zuid-Afrika
zou toelaten, antwoordde Kruger Maar Chamber
lain heeft de Haagsche conventie geteekend de
corr. merkte op, dat Transvaal en Vrijstaat niet
genoodigd waren, zoodat Engeland dienaangaande
de handen vrij bad. Kruger betwistte dit nadrukke
lijk, zeggende Moge Chamberlain's kuiperij onze
deelneming aan de Vredresconferentie verijdeld
hebben, toch neemt dat Engeland's zedelijken plicht
niet weg, om de akten van de Conferentie te eer
biedigen.
De correspondent zeideEngeland zal nimmer
de Boerenrepublieken loslaten. Kruger antwoordde
lachend, »en wanneer op dezen heer zelf niets aan
te merken is, kan hjj u oogenblikkelgk van het
eiland meenemen."
»Dan moet ik den commissaris vriendelijk ver
zoeken", zeide Steininger, mij te zeggen hoe men
het moet aanleggen om «en paar te worden."
De commissaris riep een jongen beambte uit eene
zijkamer en deelde hem het verlangen van den land
verhuizer mede. »Ga met dezen heer mede", zeide
hjj tot Steininger, »en veel geluk op uw weg."
Terwjjl zjj hunnen geleider volgden, fluisterde
Agnes, bevende van aandoening, haren uitverkorene
toe
>Herinner u, dat alles maar voorden schjjnis!"
>Natuurljjk, een middel tot het doel."
>En, niet waar, zoodra wij getrzoodrn,
wjj ons doel bereikt hebben, gaan wjj weer vaa
elkander. Gij belooft mij dat, mynheer Steininger
op uw woord
»Ik zweer het u, juffrouw."
»En nooit nooit in on» leven zullen wij
elkander daaraan herinneren
>Nooitverzekerde de jonge man halfluid en
op eenigszins droevigen toon.
»Dan dank ik u van harte gjj zjjt een goed
mensch
»He, dominé, er is werk aan den winkel 1" riep
de jonge beambte op dit oogenblik.
Een magere man, met hoogen hoed, zwarte hand
schoenen, een lange half versleten jas, kwam haastig
toegeloopen.
Laat Engeland dan de heele wereld bevechten,
hetgeen ons behagen zou. Engeland zou alsdan ge
slagen worden, want zoo dertigduizend simpele
Boeren Engeland kunnen tegen houden en zwaar
benadeelen, wat vermag Engeland dan tegen een
groote mogendheid. Engeland verdiende een tuch
tiging ruimschoots. Zoo er een God is zal het ook
getuchtigd worden. Farao kreeg ook de peststraf
en werd daarna in de Roode Zee verzwolgen.
Waarom Omdat God zeide Farao heeft gezondigd.
Aanschouw de menigte op straat, buitenshuis in
den regen staande, hoevelen er zjjn. Gjj zegt dat het
eenvoudig nieuwsgierigheid is. Neen, Frankrijk en
het vaste land hebben een diepere sympathie en die
pere stroomingen dan de kreten van het volk aange
ven. Zij keuren mjjne handelingen goed, mjjn recht
vaardigen volksoorlog tegen een geddeloozen vijand,
die mijne vrouwen en kinderen hongerig en zonder
dekking uitdrijft. De kreten van het volk daar recht
vaardigen mij tegenover de wereld en mijn geweten
tegenover God. Chamberlain moet heimelijk door
Frankrijk naar Engeland sluipen, maar wat heb
ik te vreezen Welke natie moet ik ontwijken be
halve de eeuwige erfvijandin.
De president verwierp het denkbeeld van een
internationale suzereinitoit over Transvaal als een
herschenschim. De Afrikaanders zouden nooit een
dergeljjke voogdjj dulden. Het herstel van den vrede
was onmogelijk zonder volledige en onvoorwaarde
lijke zelfstandigheid. Kruger weigerde zich uit te
laten over een reis naar Duitschland, zeggende dat
het zijn eerste plicht was naar Nederland te gaan
Koningin Wilhelmina voor de gastvrijheid aan boord
van de Gelderland te bedanken.
In strijd met het slot van bovenstaand inter
view is het volgende telegram, dat wij gisteren
ontvingen uit 's-Gravenhage
Blijkens uit Parjjs ontvangen officieel telegram
zal president Kruger van daar Zaterdag naar Keulen
vertrekken en Maandag naar Maagdeburg, zoodat
hjj Dinsdagochtend te Berlijn zal aankomen."
Naar wij uit de bladen van gisteravond ver
nemen, zjjn politieke overwegingen aan
leiding, dat Duitschland na Frankrijk aan de beurt
komt. Natuurlijk komt hierdoor ook wijziging in
de plannen van begroeting van Kruger in ons land.
Plaatsen als Rozendaal, Rotterdam en Dordrecht
vallen af van de route. Niet zeer aangenaam voor
die plaatsen, waar men reeds zoovele toebereidse
len had gemaakt. Maar wellicht hebben die plaat
sen nu kans op een bezoek.
Naar de N. R. Ct. verneemt is de regeling
van de plochtige ontvangst en huldiging van
staatspresident Kruger bij zijn komst in de resi
dentie in hoofdzaak als volgt
Het zangkoor, ongeveer 600 personen sterk, dat
den president met psalmgezang verwelkomt, wordt
opgesteld op het perron van het Hollandsche-spoor-
station, ter weerszijden van het koninkljjk paviljoen
waar Kruger ontvangen wordt.
Zoodra de president den trein verlaten heeft, zet
het koor den gewijden zang in. Daarna worden
toespraken gehouden door den burgemeester, die
aan betg hoofd van de leden van den gemeenteraad
aanwezig zal zijn, en vervolgens door dr. Blink,
voorzitter van de Haagsche afdeeling van de Neder-
landsch Zuid-Afrikaansche Vereeniging.
»Deze dame en deze heer All right. In de
groote zaal
»Neen, daar werkt de chef. Kunt gij het hier
afmaken Ik ben getuige."
Tien minuten later was de plechtigheid afge-
loopen. Op een groote kist schreef de dominé de
trouw-akte, waarvoor hij gedrukte formulieren bij
zich droeg en overhandigde ze de jonge vrouw.
Toen keerde hij zich met de gladheid van een aal
om fluisterde met bewonderenswaardige koelbloe
digheid den jongen man toe
»Vijf dollars, asjeblief."
Steininger betaaldehet deed hem goed, dat
Agnes op dit oogenblik de oogeD met de handen
bedekte en niet zag hoe hier do heiligste stap in
het menschelijk leven als een handelsartikel werd
beschouwd.
>0 God, ik schaam mij," fluisterde Agnes hem
toe, toen hij haar arm nam en haar naar de boot
leidde, daar nu niets meer in den weg stond om
het eiland te verlaten. »Dat is een komedie-spel."
»Een middel tot het doel, niets meer," hernam
Steininger, »en toch nis ik bedenk dat ook dit
huweljjk ons het recht geeft, ons gansche leven
vereenigd te zijn
»Mijnbeer Steininger, gij vergeet
»Ja, juffrouw, dit stel ik voorop, als wij elkan
der liefhadden en werkelijk een echtpaar wilden
worden. Daar dit echter niet zoo is, en nimmer
worden zal, gij meent toch ook, juffrouw Agnes,
dat het nimmer zoo worden zal ga ik alleen
