IJl
J If
1900. N". 116.
Dinsdag
2
October
jaargang,
ilj
Melkonderzoek.
3 FEUILLETON.
Geen t'Iiuis.
ste
De uitgave dezer Courant geschiedt Maandag-, Woensdag- en Vrijdagavond,
uitgezonderd op feestdagen.
Prijs per kwartaal, zoo binner als buiten Goes, 1,75.
Afzonderlijke nommers 5 centmet bijblad 10 cent.
inzending van advertentiën vóór 2 uren op den dag dor
uitgave.
Do prijs der gewone advertentiën is van 1-5 regels 50 cent, eiken regel meer 10 ct.
Bp directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prijs
slechts tweemaal berekend.
Geboorte-, huwelijks- en doodberichten en de daarop betrekking hebbende
dankbetuigingen worden van 110 regels 1,berekend.
Dienstaanbiedingen, niet moer dan 4 regels beslaande en contant betaald, 20 ct.
Aanvragen om en vermelding van liefdegaven 5 cent per regel.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Goes
brengen ter openbare kennis, dat door de openbare
Gezondheids-commissie onderstaand rapport is uit
gebracht omtrent melkonderzoek.
Goes, 29 September 1900.
Burgemeester en Wethouders van Goes,
WESSELINK.
De Secretaris,
VAN REIGERSBERG VERSLUIJS.
Overzicht der melkonderzoekingen.
Monsterneming 25 September 1900.
Z
O
N a ia.
Woonpltats.
S jortel
jrewiHit
bij 15° C
vat.
'U
droge
•tof.
2-1
Dan. Rouw
Goes.
1.0310
3.6
12.3
15
Ding. Melse
1.0291
3.5
11.7
16
Joh. de Rochefort
3.4
30
Cor. Karei se
1.0310
3.4
12.1
5
Mar. Verbeem
1.0313
3.3
12.1
18
Jacob de Dreu
1.0310
3.3
12.—
22
Mar. Snoek
1.0300
3.3
11.7
32
Abr. Korstanje
1.0280
3.3
11.2
1
Wed. A. Westdijk
1.0292
3.1
11.3
19
Wilhelminapolder
Wilh.dorp.
1.0300
3.1
11.5
20
Hub. Mieras
Kloetinge.
1.0320
3.1
12.—
28
Salomon Boone
Goes.
1.0308
3.1
11.7
11
Wed. M. van Liere
1.0292
3.1
11.3
3
W. Hijman
3.0
17
A. J. Hendrikse
1.0320
3.0
11.9
2
Jacob Zandee
1.0300
2.9
11.2
23
Simon van Noord
1.0312
2.9
11.5
6
Willem Duvekot
1.0314
2.8
11.5
13
Jan Korstanje.
2.8
21
J. van der Does
1.0310
2.8
11.4
10
Marinus Zandee
2.7
12
Jacob Pot
1.0292
2.7
10.8
29
Laurus Schipper
1.0313
2.7
11.3
8
L. Korstanje
1.0301
2.6
10.9
26
Adr. Goedbloed
1.0310
2.5
11
4
Wed. W. Timmer
man
1.0320 2.4
11.1
27
Flip Flipse
1.0313 2.3
10.9
25
Pieter Verburg
1.0292 2.2
10.2
Soortel.
Vet.
gewicht
1.029
2.5
Droge
•tof
10.50
Niet onderzocht.
Toelichting,
als allerlaagste grenzen voor
volle melk wordt aangenomen
Uit de voorafgaande lijst blijkt derhalve
dat de nrs. 24, 15, 16, 30, 5, 18, 22, 32, 1, 19,
20, 28 en 11 in boedanigheid met die van goede
melk overeenkomen
dat de nrs. 3, 17, 2, 23, 6, 13, 21, 10, 12, 29,
8 en 26 aan do gestelde eischen voldoen
dat de nrs. 4, 27 en 25 beneden de allerlaagste
grenzen voor volle melk blijven.
Wekelijksch algemeen overzicht.
In de Engelscke verkiezings campagne wordt van
ministeriëele zijde zoo uitsluitend over Zuid-Afrika
gesproken en van anti-ministeriëele zijde zooveel
moeite gedaan om de aandacht van het tooneel van
Naar bet Duitsch van B. Rittweger.
Het begon reeds donker te worden, maar het
station was helder verlicht. Zoekend keek Hilde-
gard rond, zonder vooruit te gaan. Haar voogd
had baar gezegd, dat zij rustig moest blijven staan
en dan wel herkend zou worden. Zoo wachtte zij
dan tot de menigte verspreid was, naar alle zijden
rond ziende, maar op het laatste oogenblik weer
met een gevoel van verlatenheid. Het werd meer
en meer leeg om haar heen geen vrouwelijk
wezen naderde haar, en zij verlangde zoo oneindig
weer eens een vriendelijke stem te hooren, die haar
toeriep «Wees welkom
Niemand bevond zich meer op het perron Hil-
degard was op het punt in tranen uit te barsten,
toen een besteller uit de verte op haar toekwam,
haar een oogenblik onderzoekend aankeek en naar
zijn pet wees met de vraagZij t gij juffrouw
Werner uit M.
Hildegard werd onaangenaam getroffen door de
achtelooze wjjze, waarop deze man haar toesprak,
maar toch groette zij hem vriendelijk, verheugd
als zij was, dat toch iemand zich om haar be
den strijd af te leiden naar de vraagstukken der
binnenlandsche politiek, dat elke andere quaestie
op den achtergrond gesteld wordt. Belfour en Cham
berlain hebben verklaard, en de overige Britsehe
regeeringsmannen hebben het bevestigd, dat de te
genwoordige verkiezingsstrijd eene bekrachtiging
moet opleveren van het in Zuid-Afrika gevolgde en
nog te volgen regeoringsbeleid, alle andere regee-
ringszaken moeten er bij achterstaan.
De Engelsche bladen zijn vol van verkiezings
redevoeringen. Het pittigste van wat de liberalen
spraken is de rede van Harcourt, die in welspre
kendheid en moed om zijn hart lucht te geven, niet
onderdoet voor Chamberlain en dan ook de bewering
hekelde, dat de koloniën zich zoo gehecht toonen
aan het moederland als gevolg van Chamberlains
politiek. Zeer juist herinnerde Harcourt aan de wijze,
waarop de oorlog is ontstaan. Gaarne stemde bij toe
dat die niet was te ontgaan, want als Chamberlain
onderhandelingen leidt is een oorlog onvermijdelijk.
Nog toonde Harcourt aan, dat Kruger gedaan heeft
j wat hem mogelijk was om den vrede te bewaren,
maar dat Chamberlain door zijn dubbelzinnigheid
en gebrek aan gematigdheid de zaken heeft bedor
ven. Ondanks al deze woorden legde Harcourt,
gelijk bijna alle liberalen, zich bij de annexatie
neer. Zelfs John Morley, die zich geen candidaat
meer stelt, maar wel met een manifest zich in de
verkiezingen mengt, spreekt in gelijken geest, doch
toonde meer deelneming in het droevige lot van
zooveel slachtoffers van den oorlog.
Het is zeker een treurig bewijs van gebrek aan
zelfstandigheid en politieken moed, dat de leiders
der liberale partij, welke sedert den dood van den
grand old man, Gladstone, in verdeeldheid toenam,
thans hunne kiezers naar de oogen zien en naar
den wil van dezen verkondigen, dat de annexatie
der Boeren-republieken een uitgemaakte zaak is,
waaraan niets meer te doen valt. Het woord onrecht
dat den ouden Gladstone telkens ontstemde, heeft
voor de liberalen zijn beteekenis verloren.
De verkiezingen zijn jl. Vrijdag begonnen. Eenige
candidaten zijn reeds verkozen zonder stemming,
omdat zij in bun district de eenige candidaat waren.
In het geheel moeten benoemd worden 670 afge
vaardigden, waarvan 465 in Engeland. 103 in Ier
land, 72 in Schotland en 30 in Wales.
Omtrent den uitslag der verkiezingen in Oos
tenrijk is nog weinig te gissen, daar nog niet
bekend is welke houding de Katholieken en de
Polen zullen aannemen tegenover de Czechische
obstructie, maar van eenige beteekenis voor de
versterking der Oostenrijksche regeering is de rede,
j die gehouden is door graaf Appony. Deze vroe
gere leider der oppositie trad thans op als steun
I der regeeringspartij en betuigde dat het niet lag
j op den weg der Hongaren om partij te trekken
1 van de Oostenrijksche verwarring, ten einde een
j zelfstandige positie te verkrijgen. De overwegende
meerderheid in Hongarije begrypt, dat bet van
belang is de Oostenrijksch-Hongaarsche monarchie
te bewaren. Graif Appony erkende, dat de zaken
in Oostenrijk een zoodanigen keer kannen nemen
dat een revisie van het Vergelijk van 1867 nood-
I zakelijk wordt, maar ook in dat geval wilde bij
j de eendracht bewaren. Hongarije zou een groote
fout begaan, indien het met opzet naar een gele
genheid zou zoeken om de revisie-quaestie weer
aan de orde te brengen. Het zou dwaas zijn om
een binnenlandsche Oostenrijksche crisis uit te brei-
I -
kommerde.
«Juffrouw Werbach zendt mij, ik zal zorgen,
dat gij in een rijtuig komt met uw bagage. Geef
mij het re^u."
Hildegard zocht met bevende handen het bewijs
en gaf het den man over, die zich gereed maakte
haar te geleiden. Vóór het station stonden huur
rijtuigen. De besteller hielp haar in een er van en
keerde daarna met een pakjesdrager terug, die haar
koffer droog en op het rjjtuig plaatste, waarna de
besteller den koetsier toeriep »Diergaarde-straat
99, gij weet wel, pensionaat van jaffrouw Werbach."
Het portier sloeg diebt en het rijtuig reed in
gestrekten draf weg.
Hildegard nam een gemakkelijke houding aan
en sloot een oogenblik de oogen, terwijl zij met
moeite haar tranen weerhield. Wat was baar toch
overkomen Zij had gehoopt liefdevol te worden
ontvangen door een vrouwelijk wezen, zij had een
hartelijken welkomstgroet verwacht en in plaats
daarvan had men een besteller gezondendat was
allesHet arme kind was zoo vol hoop op een
goede ontvangst.
De rit duurde lang, althans het kwam Hildegard
zoo voor. Nu echter hield het rijtuig stil voor een
laan, die met een ijzeren hek was afgosloten. Twee
gaslantaarns brandden aan den ingang, een groot
schoon gebouw met breede trappen vertoonde zich
statig aan haar oog. Nu zal do huisdeur toch wel
den in het belang van de zelfstandigheid der Hon
garen daardoor toch zouden de bewakers der orde
veranderen in vijanden der OostenrijkschHongaar-
sche monarchie.
Graaf Appony gaf zijn vertrouwen te kennen in
het programma van den Minister-president Szell,
die door het tot stand brengen der vereeniging van
beide rijken het mogelijk heeft gemaakt groote
binnenlandsche hervormingen door te voeren.
De toestand in China wordt met den dag ern
stiger. De keizerlijke partij neemt voortdurend een
meer vijandige houding aan tegenover de verbonden
mogendheden, vooral nu zij ziet, dat deze het onder
ling niet eens zijn. Zoo heeft een nieuw aangesteld
Cbineesch opperbevelhebber zijn waardigheid aan
vaard met de verklaring, dat hij graaf Waldersee
krachtig het hoofd zal bieden, terwijl prins Toean
en zijn partij toebereidselen maken om den strijd
te hervatten. De onderkoningen in Zuid-China ont
vingen bevel onmiddellijk troepen en generaals naar
het noorden te zenden. Li-Hung-Chang, die onder
Russisch geleide te Peking is aangekomen, ver
klaarde, dat van oen uitlevering van prins Toean
geen sprake kan zijn en de Keizerin drukte op die
verklaring haar zegel door eenige hoofden der Bok
sers te benoemen tot hoogo posten. Nog loopen er
geruchten, dat Li heimelijk van den Keizer bevel
heeft ontvangen Peking en Tientsin te heroveren,
waartoe 100000 soldaten beschikbaar zouden zijn
gesteld.
De nota van de Duitsche regeering aan de ver
schillende mogendheden is tegenwoordig de spil,
waarom de Chineesche quaestie draait. Duitschland
heeft in de laatste dagen zijn eischen iets gematigd
en verlangt nu dat do aanleggers en voornaamste
uitvoerders dor misdaden zullen worden uitgeleverd.
Het wil deze daad van vergelding slechts in zoo
verre toepassen, dat voor het vervolg duidelijk blij
ken zal, dat zulke misdaden, als door de Boksers
gepleegd zijn, niet ongestraft zullen blijven. De
Chineesche regeering zal zich, om den vrede te
verkrijgen, wel bereid verklaren do schuldigen te
straffen en een aantal menschen op het schavot
brengen, doch daaronder zullen er waarschijnlijk ve
len zijn, die niet tot de schuldigen behooren en dit
wil Duitschland voorkomen. Het wil, naar de Daily
Express uit Berlijn verneemt, door de groote mo
gendheden een internationaal gerechtshof doen sa
menstellen, dat de schuld van eiken aangeklaagde
zal onderzoeken. Zij, die schuldig verklaard worden,
zullen onder toezieht van dit Hof worden terecht
gesteld.
Hierdoor hoopt de Duitsche Regeering do ware
schuldigen te straffen en een afschrikwekkend voor
beeld te stellen voor het vervolg.
De antwoorden op de nota van Duitschland zijn
nu allo bekend. Alleen Amerika heeft het voor
stel verworpen en is daardoor uit het concort ge
treden. De staatkunde, door Mc. Kinley in dezen
gevolgd, moet het uitsluitend gevolg zijn van de
verkiezingscampagneom zijn kans herkozen te
worden moet hij zich anti-militair gezind toonen
en den oorlog trachten te voorkomen. Do republi-
keinsche pers in de Vereenigde Staten keurt de
houding van den president volkomen goed alleen
zij, die de zending in China voorstaan, keuren haar
af en achten het ontruimen van Peking en het over
laten van de bestraffing der schuldigen aan de
Chineesche regeering een groote fout. In Duitsch
land schrjjft men de herleving van den vreemde-
opengaan en iemand tot hare ontvangst verschijnen.
Neen, alles bleef stil. De koetsier klapte een paar
maal krachtig met zijn zweep om zijn aankomst
bekend te maken en sprong van den bok om Hil
degard uit het rijtuig te helpen.
«Hot schijnt dat niemand ons hoort, welnu, ga
dan maar naar de deur en hol maar hard. Ik wacht
op mijn geld."
Hildegard stond als radeloos ach, ja geld
had zij wel om te betalen.
«Hoeveel krijgt gij vroeg zij verlegen zij was
nog zoo weinig gewoon zelfstandig te handelen.
«Twee mark".
Hildegard nam het gevraagde uit haar beursje,
de koetsier greep den koffer, sleurde hem naar liet
hek, sprong weer op den bok en reed weg.
Hildegard ging tegen de lantaarnpaal leunen en
stond op het punt te schreien en te zuchten, maar
zij had reeds geleerd zich te beheerschen. Plotse
ling heving haar een hevige schrik zij was mis
schien niet aan het pensionaat. Deze gedachte drong
haar tot spoedig handelenmet enkele schreden
doorliep zij do laan en steeg de trappen op.
Goddank, op een wit glinsterend naambordje las
zij M. Werbach.
Vast besloten trok zij aan de bel. Nog een kort
oogenblik moest zij geduld hebben toen hoorde
zij voetstappen in de gang en de deur ging open.
Een bediende ontving haar. Zijn goeden avond"
lingenhaat in China uitsluitend toe aan de houding
der Vereenigde Staten, die de eenstemmigheid der
mogendheden hebben verstoord.
GOES, 1 October 1900.
De Standaard is het niet eens met generaal
Den Beer Poortugael, die als zijn gevoelen te ken
nen gaf, dat de vraag staatZal de heer Kruger
vervoerd worden in zijn qualiteit van President,
d. i. als het hoogste uitvoerend gezag vertegen
woordigend, of als privaat persoon
Hij leidt dan uit de verklaringen van den heer
De Beaufort in de Eerste Kamer af, dat het zal
zijn als privaat persoon. En dit brengt hem tot de
conclusie, dat er van vlag hijschen geen sprake
kan zijn.
»We weten niet zegt de Stand. of dit
schrijven van generaal Den Beer Poortugael geïn
spireerd is, of ook zonder dat het gevoelen der
Regeering uitdrukt. Maar mocht dit zoo zijn, dan
springt het terstond in het oog, dat ook van deze
zaak het mooie weer af is.
«Of een privaat persoon per Tier zog of per Gel
derland door de Roode Zee gaat, is glad onver
schillig en is zoo de quaestie te Londen gesteld,
dan is het de port van het telegram niet waard,
dat de Engelsche regeering daartegen geen beden
king bad.
«In beginsel blijven we intusscben tegen de voor
stelling van generaal Den Beer Poortugael bedenkirg
koesteren.
«Een Koning op reis blijft Koning, ook al trad
tijdelijk een ander als regent op en de heer De
Beaufort heeft betn dan ook niet als ex-president,
maar als president Kruger genoemd.
«Op de vraag Wie is op dit oogenblik President
van de Zuid-Afrikaanscbe Republiek, is Diet anders
te antwoorden dan President Kruger
Aan de Temps is Vrjjdag uit Don Haag ge
seind «dat er zeer levendige nota's zijn gewisseld
tusschen de Nederlandsche en Britsehe regeeringen
wegens de komst van president Kruger naar Europa,
op de GelderlandDe Engelschen zouden «getracht
hebben ons bang te maken, maar het ministerie in
Den Haag heeft geweigerd rekening te houden met
de protesten uit Londen." Onze Koningin, zoo werd
verder geseind, «zal, zonder zich te storen aan de
proclamatie van lord Roberts, waarbij Transvaal is
ingelijfd, den President ontvangen met alle eer
bewijzen, die aan het hoofd van een Staat toekomen.
De openbare meening hier te lande keurt eenparig
deze houding goed maar in welingelichte kringen
gelooft men dat, alvorens dit besluit genomen is,
men zich heeft verzekerd van hetgeen sommige
groote mogendheden er over denken."
De correspondent, die dit alles geseind heeft,
weet meer dan iemand anders, hier te lande. Ook
meer dan de minister De Beaufort, die in de Eer
ste Kamer heeft verklaard, dat na zijn kennisgeving
te Londen, daar is geantwoord, dat de Britsehe
regeering niet voornemens is zich te mengen in
de reisplannen van president Kruger.
Het telegram berust dan ook stellig op praat
jes of geruchten, die in Den Haag gerezon
zijn, of op een of andere onderstelling door iemand
geuit en als werkelijkheid overgeseind
Steenkolen. De directeuren der Steen-
Jeolen-Handelsvereeniging te Utrecht berichten, dat
klonk niet zeer vriendelijk en hij keek haar vragend
aau.
»Ik ben Hildegard Werner. Mejuffrouw Werbach
heeft een besteller om mij naar het station ge
zonden. Buiten staat mijn koffer. Wil u hem hier
laten brengen cn en waar, waar moet ik zijn?"
De bediende gaapte haar eerst voornaam aan,
hij had geen haast. Voor een kostschool-meisje,
dat niet met veel drukte aan het station wordt af
gehaald of door fijne heeren wordt gebracht, behoefde
men zich niet te geneeren hij kende zijn volkje.
«Zoo, den koffer zal ik wel bezorgen, die onbe
schaamde kerel van een koetsier had hem dan ook
wel kunnen naar binnen dragon. Maar eerst moet
ik u bij de juffrouw aaudieuen, dat is mijn plicht",
sprak hij eenigszins spottend en verdween, terwijl
hij onhoorbaar de met een looper belegde trap
Het leek Hildegard een halve eeuw voor hij terug
kwam, alleen. Ach, als juffrouw Werbach maar
zelf gekomen was om haar te begroeten
«Kom maar binnen, doze trap op, de eerste deur
links, daar is de kamer van de juffrouw."
Met een kloppend hart volgde Hildegard de aan
wijzing en toen zij voor de aangeduide deur stond,
ademde zij nog eens diep voor zij het waagde aan
te kloppen.
«Binnen klonk het en zij hoorde dat in de
kamer een stoel verschoven werd. Zij opende de
