1900. W 115.
Zaterdag 29 September.
De uitgave dezer Courant geschiedt Maandag-, Woensdag- en Vrijdagavond,
uitgezonderd op feestdagen.
Prijs per kwartaal, zoo binner als buiten Goes, 1,75.
Afzonderlijke nommers 5 centmet bjjblad 10 cent.
Inzendïcig van advertentiën vóór 2 uren op den dag der
uitgave.
De prijs der gewone advertentiën is van 1-5 regels 50 cent, eiken regel meer 10 ct.
Bjj directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prijs
slechts tweemaal berekend.
Geboorte-, huwelijks- en doodberichten en de daarop betrekking hebbende
dankbetuigingen worden van 110 regels 1,berekend.
Dienstaanbiedingen, niet meer dan 4 regels beslaande en contant betaald, 20 ct.
Aanvragen om en vermelding van liefdegaven 5 cent per regel.
Bij dit no. bekoort een bijvoegsel.
Gemeenteraad van Goes,
zitting op Donderdag 27 September 1900,
des avonds te 8 uren.
Voorzitter de heer Wesselink, burgemeester.
Tegenwoordig 11 leden; afwezig dhr. Van den
Bout met, dhr. Coenen zonder kennisgeving.
Na goedkeuring van de notulen der vorige ver
gadering werd medegedeeld de ontvangst der vol
gende stukken
van heeren Gedeputeerde Staten van Zeeland de
goedkeuring van de verordeningen, regelende het
lager onderwijs en de bezoldiging van het perso
neel
van den heer A. G. van Dijk, mededeeling dat
hij zijne benoeming tot leeraar aan de H. B. S.
aanneemt, met dankbetuiging aan de raadsleden
van de heeren Breetvelt en Remijn dankbetui
ging voor de verhooging hunner jaarwedde
het proces-verbaal van kasopneming en een adres
van den Commissaris van Politie om verbooging
zijner jaarwedde, welk laatste zal behandeld worden
bij de begrooting.
De geloofsbrieven van het nieuwbenoemde raads
lid J. Z. R i s c h werden onderzocht en na rapport
van de desbetreffende commissie werd tot zijne
toelating besloten.
Naar aanleiding van bet verzoek van S. B o o n e
om een schuur te mogen bouwen bij de voorma
lige »Trekkerswoning," volgens nader over te leggen
teekening, stellen B. en W. voor het verzoek toe
te staan, onder voorwaarde, dat de schuur bij het
einde van de pacht geheel worde afgebroken even
als alles wat op het terrein aanwezig is en n>'et
aan de gemeente in eigendom toebehoort, terwijl
het terrein in den vroegeren toestand moet worden
teruggebracht, tenzp aan den opvolgenden pachter,
na gedaan verzoek, door B. en W. vergund wordt
de schuur te behouden.
De Raad keurde dat goed.
Door opheffing dor voorbereidingsklasse aan school
A zjjn 26 schoolbanken disponibel gewor
den. Daarvoor wordt door het bestuur der Chris
telijke Bewaar- en Handwerkschool alhier een bod
van f40 gedaan. Daar het hier geen onbruikbare
goederen betreft kon door B. en W. hierin geene
beschikking worden genomen, en stelden zij nu
voor hen te machtigen de banken in het openbaar
bp inschrijving te verkoopen.
Dit werd goedgekeurd.
Aan de verzoeken om afschrijving en terug
betaling van plaatselijke belastingen werd over
eenkomstig de aanvragen op voorstel van B. ea W.
en advies der fin. commissie voldaan.
Voorts besloot de Raad op gunstig advies der fin.
comm. de gemeente-rekening goed te keuren in ont
vang op f 110125,60*2, in uitgaaf op f 103952,76
of met een goed slot van f 6172,84, (waarbij de
leden van dagel. bestuur zich van stemming ont
hielden).
De rekening van bet Burg. armbestuur over 1899
werd goedgekeurd en vastgesteld op voorstel van
B. en W. en gunstig advies der fin. comm., in ont
vang op f52822,04Va, in uitgaaf op f 45916,83 Va»
of met een goed slot van f6905,21.
De rekening van het Gasthuisbestuur over 1899
werd eveneens goedgekeurd en vastgesteld, in ont
vang op f 18758,87, in uitgaaf op f 17598,75, of
met een goed slot van f 1160,12.
Vervolgens werd ook de begrooting van hri: Burg.
2 FEIJILIJ3TQM.
Geen t'huis.
Naar het Duitsch van B. Rittweger.
Toen Hildegard zich alleen in de kamer bevond,
barstte zij Jos
»Papa, lieve, mij alleen overgebleven papa, neem
mij tot uAch ik bid u, laat mij niet zoo geheel
alleen op deze wereld, zoo geheel alleen."
Zoodra de geweldige storm der smarte een wei
nig bedaard was, verzonk het jonge meisje in diepe
overdenkingen, maar geen enkele lichtstraal ver
toonde zich aan haren geest. Alles in hare om
geving herinnerde haar aan haar verlies elk boek,
dat haar geliefde vader in de hand had gehad
de lamp, waarbij zij 's avonds met hem had ge
zeten, elk meubelstuk in de droevige ruimte. En
dan dacht zij er weer aan, dat dit alles moest ver
kocht worden, dat haar niets zou overblijven uit
hare omgeving en deze gedachte veroorzaakte haar
nieuwe droefheid. Het was haar reeds als had zij
geen recht meer te verblijven in do woning, waarin
zij als kind gelukkig was geweestnu reeds kwam
armbestuur voor 1901 goedgekeurd en vastgesteld
in ontvang en uitgaaf op f55703,48.
Het kohier van het schoolgeld op de H. B. school
cursus 1900/1901 werd vastgesteld op f4373 met
85 aangeslagenen
het kohier van het schoolgeld op school E op
f2480 met 62 aangeslagenen.
Omtrent de reclamanten in zake hunnen aanslag
in den H. O. over 1900 werden de volgende be
slissingen genomen
De aanslagen van Jos. van de Velde en D. Dorst
werden geroyeerd. De aanslagen van F. Vonk, J. J.
Quist, J. Nagelkerke, J. A. Steketee en W. Wolf
werden gehandhaafd. De aaDslag van J. L. Boots
gezel werd verminderd van de 8e naar de 7e klasse
die van D. Bollestelle-Schipper van de 4e naar de
2e klasse teruggebracht.
GOES, 28 September 1900
De vlagquaestie. Het Nederl. Dagblad
schrijft»Het aanbieden van een Nederlandseh
oorlogsschip aan president Kruger blijven wij eene
politieke fout achten. Die daad zal het mi
nisterie tot voordeel strekken, maar het land tot
nadeel. Zij is eene tegenhanger vaD het voorlezen
van de briefwisseling met den Paus op de vredes
conferentie. Ook toen is het land opgeofferd om
de ministers te redden.
Nu eenmaal die eerste fout begaan is, schijnt de
tweede, het hijschen der Transvaalsche vlag aan
boord, onvermijdelijk. Die tweede daad vloeit nood
zakelijk uit de eerste voort. In zooverre beeft De
Standaard gelijk, maar wat consequent is, mag
daarom nog niet altijd verstandig heeten. Integen
deel nu de eersre fout begaan is, moeten de ge
volgen zooveel mogelijk worden verzacht. Waar is
het, dat Engeland verklaard heeft, geen bezwaar
te hebben tegen het aanbieden van een oorlogsschip
aan president Kruger, maar is die welwillendheid
geen valstrik? Waren de Engelsche ministers niet
zeer blijde over de onhandigheid van de Neder-
landsche Willen zij naderhand onze koloniën an-
nexeoren, dan hebben zij slechts op het nu gebeurde
te wijzen om heel het Engelsche volk op hunne
zijde te krijgen.
Wat zou er ook gebeurd zijn, indien de Engel
sche regeering wel bezwaar bad gemaakt Het
schip was toen reeds aangeboden. Had onze Re
geering dan haar aanbod weer moeten terugnomen?
President Kruger zou dan alleen door e9ue weige
ring Nederland uit de verlegenheid hebben kunnen
redden. Door die kennisgeving aan de Engelsche
regeering na de aanbieding hebben de ministers de
zaak niet beter gemaakt en het land aan eene
groote vernedering blootgesteld. Zij hadden geen
schip moeten aanbieden of vooraf Engeland moeten
polsen.
Was Nederland nog eene kloeke weerbare natie,
dan zoude het een heel anderen toon kunnen voeren,
maar nadat het gedurende tientallen van jaren zijne
strijdkrachten heeft verwaarloosd, om alleen aan
onderwijsbelangen de aandacht te wijden, heeft het
noch recht, noch macht eene uitdagende houding
aan te nemen. Indië is weerloos."
De heer G. Bakker te Amsterdam schrijft in
de Telegraaf o. a.
»Volk van Nederland weest verstandig
Het zij mij vergund een enkel woordje te richten
tot de heeren D. H. Schmiill, een oud-officier en
A. C. F. Maks, over hunne artikeltjes »Volk van
Nederlanden ^Holland's eervoorkomende in
over haar het verpletterende gevoel geen thuis
meer te hebben.
Dit werd met eiken dag sterker. Onder deze
omstandigheden was het voor haar een werkelijke
i verlichting, toen na verloop van drie dagen de
i kantonrechter bij haar kwam om haar mede te
deelen, dat mejuffrouw Werbach zich bad bereid
verklaard haar, Hildegard, tot zich te nemen en
bare opvoeding en studie te leiden. Reeds na acht
dagen zou Hildegard naar de kostschool vertrekken.
»Gij moet die dame zeer, zeer dankbaar zijn,
Hildegard, want zij brengt financieel een zwaar
offer. De plaatsen in hare school waren altijd alle
bezet en zij geniet van alle leerlingen een boog
kostgeld. Het is dus alleen ter wille van mij en
met het oog op den treurigen toestand, waarin gij
verkeert, dat* zij u tot zich nemen wil. Dat moet
gij steeds bedenken en er naar streven al het goede,
dat zij aan u doet, haar later te vergelden. In de
eerste plaats, dat gij na volbrachte studie baar uw
diensten als leerares bewijst. Dat is de eenige voor
waarde, die de dame aan uwe opvoeding stelt".
Een koude morgenlucht hing nog over de stad,
toen de kantonrechter met een wagen voor do wo
ning stilhield om zijn pupil naar het station to
uw nummer van 19 Sept. en »Volk van Neder
land ontwaaktvan laatstgenoemde in dat van
22 Sept.
Deze drie artikeltjes komen hierin overeen, dat
ze, geschreven in opgewonden stemming, niets meer
of minder beoogen, dan het volk van Nederland
op te zweepen om er bij de regeering van 't land
op aan to dringen Engeland een >halt!" een »tot
hiertoe en niet verder 1" toe te roepen en Portu
gal rekenschap te vragen.
't Is wel aardig zoo zjjn verontwaardiging eens
te luchten't geeft je naam in je omgeving je
gaat door voor heldhaftig, edelmoedig, gruwende
van alle onrecht en meegevoel bezittende voor je 1
evenmensch.
Eén ding spijt me echter alleen maar, en dat
is, dat ik in geen van de drie artikelen de zin
snede aantrefWie gaat met ons mee naar Zuid-
Afrika Wij vertrekken met de eerste Duitsehe
boot naar Delagoabaai ora ons bij de Boeren aan
te sluiten en hunne rechten en vrijheden te ver
dedigen tegen den overweldiger
Zie, dat mis je er in.
En iets, dat de heeren zelf niet doen, ze zullen
er wel hun reden voor hebben, dat willen ze nu
maar door een ander laten opknappen. Dat moeten
de soldaten maar doen, die zijn er voor.
Dus, regeering van Nederland, waag bet er maar
op, troed maar brutaal op, als het tot een oorlog
komt, zal ons volk, dat zijn de soldaten, niet de
beer Schmüli, een oud-officier en de beer Maks,
die blijven buiten schot, toonen, dat het nog Bata
ven bloed in de aderen heeft.
Nu, dat ze bloed in de aderen hadden, zou zoker
spoedig blijken, als het dek van 't schip rood ge
verfd werd en zij vreeselijk verminkt terneer lagen,
dood of ongelukkig voor hun gebeele leven.
De ex-militair en de heer Maks zijn al bijzonder
heldhaftig in hunne stukjes. Wij moeten niet terug
deinzen, omdat we vast weten, dat we klappen
krjjgen, zeggen ze, want dat is laf.
Ja, heldhaftig is 't niet, maar alle menschen
zijn nu eenmaal geen helden er zijn er zelfs, die
beweren, dat van 't klein getal helden, dat er leeft,
zevenachtste deel 't alleen op papier zijn.
Zoo'n papieren held is ook de fraaie Engelsche
minister Chamberlain, die geen oorlog bad gemaakt,
indien hij zelf de Boeren van de kopjes had moeten
verdrijven doch de soldaten hadden dit werkje op
te knappen en Chamberlain zou er du en later de
voordeelen van genieten.
Ik ben ook geen held als ik op een mooien
zomerdag door de bloeiende, groene weide wandel
en een stier geeft mij onverwacht een stoot, dat ik
voor de wereld lig, dan spring ik op, als 't kan,
en zet het op een loopen en spring over hek of
sloot en laat het mij aanleunen, dat men mij voor
laf houdt. Gij niet, gij staat pal en vecht met het
woedende dier, want anders zpt ge laf.
Als ik op een eenzamen weg door eenige ruwe
gasten aangerand word, die zeggen »Je beurs of
jo leven", dan geef ik mijn beurs en behoud mijn
leven. Gij echter beft uw stok op en slaat er op
gij weet wel, dat gij klappen krijgt en men u de
beurs toch afneemt, maar dat hindert niet, gij wilt
niet laf zijn.
Volk van Nederland, weest verstandig en Iaat u
niet opwinden en verleiden door artikeltjesschrij-
vende lieden, die zelf stil thuis blijven."
lerseke- In de gisteren gehouden vergade
ring van den gemeenteraad werd do ge
meen tebegrooting voor 1901 behandeld en vast-
brengen. Hildegard had in den afgeloopen nacht
bijna geen oog dicht gedaan en in den korten tijd
dat de slaap haar had overweldigd, hadden zware
droomen haar beangstigd. Bleek en afgemat, zag zij
er uit, toen zij voor de laatste maal uit haar huis
trad, gevolgd door de huishoudster, die zich bezorgd
toonde over het jonge meisje, blijkbaar in do hoop
daardoor den kantonrochter te bewegen tot het schen
ken van een goede extra-belooning voor de door
haar bewezen diensten.
Hildegard stond zwijgend tegenover haar voogd,
de keel was haar als toegoscbroef'd, zij had een ge
voel als zou zij by het uitspreken van haar eerste
woord in tranen losbarsten.
Ondanks den wakend doorgebrachten nacht en
hare rouwkleeding, zag het jonge meisje er aan
vallig uit. De groote donkere oogen in hei bleeke
fijne gelaat, de dichte blonde haarlokkon, die weel
derig om haar hoofd golfden, de smartelijke trekken
om haar gesloten mond, dit alles gaf een ernstig
en toch verrukkelijk beeld te zien. Onwillekeurig
moest de kantonrechter denken hoe goed een vroo-
Iijke lach op haar gelaat zou staan en hoe dan
hare lieftalligheid eerst tot haar recht zou komen.
Zij zal een schoonheid worden, die Hildegardo,
als zij maar eerst bare droefheid overwonnen en
zooals zij door B. en W. was voor
gesteld. De eindcijfers beloopen f 36353.15.
Alleen de schrapping van eon vroegereD post
van f 50, als toelage voor een kinderbcwaarplaats,
gaf aanleiding tot gedachten wisseling.
Desgevraagd verklaarde de voorzitter (de burge
meester), dat de schrapping voorgesteld is, omdat
de gebrekkige toestand der inrichting een her
nieuwde uitgaaf van deze som niet rechtvaardigde.
Een paar leden betreurden dit, omdat zij een be
waarschool nuttig en noodzakelijk achtten, maar
na verdere verstrekte inlichtingen en discussie
drongen zij niet langer op behoud van den post aan.
Bij de laatste rondvraag bepleitte de heer De
Schipper de aanstelling van een keurmeester voor
vleescb, al was het maar een gewone slachter.
De Voorzitter en de heer Van Harmeien achtten
zoo iemand onbevoegd. Zij gaven het groote nut
eener keuring toe, maar dan moet zij afdoende zijn,
en daarvoor zijn te lerseke geen geschikte personen.
Vooral het van elders ingevoerde vleesch maakt do
zaak moeilijk.
De heer Muller had aanmerking op de laatst aan
de gemeente geleverde grint. Zij beantwoordde niet
aan de eischcn, en was daarom, te duur. De Voor
zitter betwistte dit niet, maar daarom had de aan
nemer ook iets van de aannemingssom laten vallen.
Onder de ingekomen stukken behoorde een ver
zoek van het onderwijzerspersoneel van school 1
om geregelde uitbetaling vau hun salarissen.
De Voorzitter erkende dat die ongeregelde uit
betaling onaangenaam is, maar voor eerst zal geen
stagnatie meer plaats hebben, en mocht die later
weer ontstaan, dan konden B. en W. een tijdelijke
kasleening voorstellen.
Stbl. no. 149 bevat het Kon. besl. van 17
Augustus, houdende vaststelling van een nieuw
reglement op bet bevisschen van de Schelde
en Zeeuwscbo Stroomen.
Naar verluidt ligt bet in de bedoeling dtr
regeering de wet op don leerplicht 1 Janu
ari 1901 in werking te doen treden. (Centr.)
Uit het Noordwesten van Noord-Brabant meldt
men dat do aanvoeren van bieten aan do
suikerfabrieken nog schaarsck zijn. Niettegenstaande
de contracteerende telers eene boete beloopen wegens
te late levering, offeren zij die onkosten daaraan op,
wegens den aanmerkelijke!} groei der laatste weken,
waardoor grooter gewicht ontstaat, dat het bedrag
der boete ruimschoots vergoedt. Het suikergehalte
is bevredigend. (N. R. Ct.)
Debestrijdiug der malaria schijnt
door de proeven, verleden jaar door prof. Grassi in
Italië genomen, een flink eind gevorderd te zijn.
Uitgaande van de theorie dat de voornaamste drager
van de malaria-parasiet de anophelesmug is, trachtte
Grassi een aantal menschpn, die in een bekend
malaria-gebied woonden, tegen den steek van die
muggen te bewaren deze proef, die met onder
steuning van koningin Margareta, van de regeering,
spoorwegmaatschappijen, enz. geschiedde, is voor
treffelijk gelukt. In het geheel zijn 104 moDschen,
waaronder 33 kinderen onder de tien jaar, tegen de
steken der muggen beschermd door middel van gazen
netten, die geheel over do huizen gehangen waren,
en van sluiers en handschoenen. Wel opmerkelijk
is dat die 104 personen met uitzondering van 3,
welke de voorschriften niet geheel opgevolgd schijnen
te hebben, gezond zijn gebleven, terwijl bijna al de
onbeschermde bewoners van diezelfde streek ziek
de vroolijkheid terug gevonden beeft, die de jeugd
eigen is.
Men was aan het station gekomen. Nog een kort
oponthoud iu de wachtkamer de kantonrechter
zorgde voor een plaatskaartje en voor hare bagage
en de trein werd afgebeld.
»Laat bet u goed gaan in uw nieuw tehuis,
lief kind, en groet mejuffrouw Werbach hartelijk
van mij. Elkander te schrijven hebben wij wei niet
te doen, ik heb niet veel tijd, maar als gij bier of daar
in moeilijkheden zijt, wend u dan gerust tot mij
»Dank u mijnheer, voor al de moeite, die gij
voor mij gedaan hebt, voor al de goedboid mij
bewezen. Ik zal mijn best doen u tot eer te zijn
en u daardoor mijn dank te bewijzen."
Nog een handdruk, nog een »gegroet", en de
trein zette zich in beweging.
Hildegard zat alleen in een coupé en niemand
hoorde haar krampachtig snikken, waardoor zij
lucht gaf aan al het leed over het afscheid van
het ouderlijk huis, van het geluk barer zorgelooze
kinderjaren, van de dierbare afgestorven, van alles
wat het leven baar tot hiertoe aan vveugdo en leed
bad gegeven,
j Hildegarde was niet kinderlijk genoeg meer in
dien zin, dat nieuwe indrukken in staat waren
