1900. N°. 91.
Zaterdag 4 Augustus
87ste jaargang.
Bij dit uo. behoort een bijvoegsel.
FEUILLETON.
„IK!"
Do uitgave dezer Courant geschiedt Maandag-, Woensdag- en Vrijdagavond,
uitgezonderd op feestdagen.
Prgs per kwartaal, zoo binner als buiten Goes, 1,75.
Afzonderlijke nommers 5 centmet bijblad 10 cent.
Inzending van advertentiën vóoi* 2 uren op den dag der
uitgave.
De prgs der gewone advertentiën is van 1-5 regels 50 cent, eiken regel meer 10 ct.
Bg directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prijs
slechts tweemaal berekend.
Geboorte-, huwelijks- en doodberichten en de daarop betrekking hebbende
dankbetuigingen worden van 110 regels A 1,berekend.
Dienstaanbiedingen, niet meer dan 4 regels beslaande en contant betaald, 20 et-
Aanvragen om en vermelding van liefdegaven 5 cent por regel.
GOES, 3 Augustus 1900.
De verjaardag van fl. M. de Koningin-
Moeder werd hier gisteren op de gebruikelijke
wijze gevierd.
Prov. blad van Zeeland no. 71 bevat een be
sluit van do Gedeputeerde Staten, waarbij, beschik
kende op een verzoek van Burgemeester en Wet
houders van S c h o r e, krachtens 2 van art. 87
van het Reglement op de wegen en voetpaden tot
wederopzegging ontheffing wordt verleend van het
verbod in 1, voor wat betreft de wegen, welke
voorkomen in den ligger der wegen en voetpadm
in do gemeente Schorezoodat die wegen mogen
worden bereden met twee aan elkander ge
koppelde onbeladen voertuigen, mits
alsdan de onderstellen stevig aan elkander verbon
den zijn.
Dit Wilhelmlaadorp schrijft men ons:
Na ongeveer 56 jair bij het onderwijs werkzaam
te zijn geweest, waarvan 34 jaar onafgebroken te
Wilhelrainadorp, nam Woensdagmiddag de beer
C. S n ij d e r als hoofd der school, na op zijn ver
zoek j verkregen eervol ontslag, afscheid van zijne
leading 3n ei van autoriteiten. De burgemeester had
zich met den directeur van den Wilhelminapolder,
de wethouders, leden van den gemeenteraad en
verdere belangstellenden in het schoolgebouw ver-
oenigd. De heeren schoolopzieners van het district
en arrondissement Goes, die verhinderd waren tegen
woordig te zijn, hadden schriftelijk van hunne be
langstelling doen blijken. De burgemeester dankte
den heer Snijder voor zijn ijver, toewijding en
bekwaamheid, zoo lange jaren getoond, en verheugde
zich hoewel het betreurende hem als hoofd der
school te zion aftreden dat hij toch nog in het
midden der gemeente blijft wonen, waarna de heer
F. Mays als opvolger welkom werd geheeten en
als zoodanig werd geïnstalleerd. Ook de heeren
Hanken, als directeur van den Wilhelminapolder,
en Van Daalen, wethouder, spraken hartelijke, wel
gemeende woorden, voor welke de heer Snijder
hartelijk dank zeide.
Hierna voerden nog het woord de heeren Ivruijsse,
oud-hoofd der school te Kattendyke, Meulenberg,
onderwijzer te Wilhelminadorp, en de heer Mays,
het nieuwe hoofd der school.
Een commissie uit de burgerij bood daarna onder
welgekozen woorden den heer Snijder, als blijk
van waardeering en hoogachting, tevens als her-
inneriug, eeü keurig geschenk aan, bestaande uit
een schrijfbureau met stoel, benevens een album
met de namen der gevers, een albumstander en
inktstel, voor welke geschenken de heer Snijder
zich zeer erkentelijk betoonde. De kinderen, die
onderwijl eenige ververschingen hadden ontvangen,
keerden ongeveer 3 1/3 uren naar huis terug, eenigen
tijd daarna gevolgd door autoriteiten en belang
stellenden.
Allen, die den heer Snijder kennen en waardee-
reu, geven hem de beste wenschen in zijn welver
diende rust mee, en hopen hem daarvan nog vele
jaren te zien genieten.
Bij hot veeartsenij kundig eindexamen is o. a.
geslaagd de heer J. F 1 0 h i 1.
De veel beproken Arundel Castle is dan
gisterochtend in de vroegte op de reede van Vlis-
singen aangekomen. De N. R. C. meldt
I Een menigte aan den wal zwaaide met vlaggetjes
en juichte de dichtbezette boot toe. Het uitzicht
van de passagiers was tamelijk goed. Velen echter
zijn vermagerd wegens den kost aan boord. Er
was wel volop te eten, maar 't was eentonig en vrij
slecht. Haast eiken dag Irish Stew. Velen aan wal
herkenden bloedverwanten, briefjes werden gewis
seld enz.
Om half negen eindelijk kwam het schip in de
Binnenhaven en legde voor de loodsen aan. Eerst
ging een dokter aan boord, die constateerde dat alles
wel was. Daarna begon de landing. De reizigers
begaven zich in do vroegere douane-loodsen. Zij
werden daar ontvangen door do heeren li. W. C.
vau den Wall Bake en G. A. A. Middelberg, die
hun ambtenaren in de loods eenige mededeelingen
deden en instructies gaven. De pers werd niet
toegelaten.
Na 9 uur kwamen de verdrevenen buiten hot
afgezette terrein en zoo konden wij vernemen dat
de reis 27 dagen had geduurd, dat de voeding
slecht was en de ligging veel te wenschen had
overgelaten, b.v. 450 personen moesten logeeren in
het ruim in hangmatten.
De heer Van den Wall Bake moet gezegd hebben,
dat geen hunner is ontslagendat zij vertrouwen
in de maatschappij kuunen blijven stellen, dat er
bij de verschillende maatschappijen van scheeps
bouw enz. in ons land werk voor hen te vinden
is en dat, zoo zij in fraanciëele moeilijkhedon komen,
zij zich maar tot de maatschappij moeten wenden.
Een der verdrevenen, de heor Dijkerman, chef
van weg en werken, nam daarop het woord en uitte
de hoop, dat de Mij. haar woord zou kunnen houden.
In het hotel Zeeland en aan het station was het
spoedig overvol. Daar versterkte men den inwen-
digen mensch en ontmoette familielid en vriend.
Een groot gedeelte van de passagiers van de
Arundel Castle is om 11.26 met twee bijzondere
treinon naar Rotterdam en Amsterdam vertrokken.
De overigen gingen met den gewonen trein.
De German met de tweede bezending uitgezette
ambtenaren van de Ned. Zuid-Afr. Spw.-maatsch.
is gisteravond te Vlissingen aangokomen. De ont
scheping zou heden plaats hebben.
Te 5 u. 45 min. kwamen aldaar per stoomschip
Calais aande prins van Wales, de hertog van
York, de hertog van Connaught en de hertog van
Sparta (kroonprins van Griekenland), met gevolg,
dio een uur later per extra-trein naar Koburg
vertrokken.
In een door den heer H. van Kol geteekend
20
Roman van Ida Boy-Ed.
Agnes lag stil en bleef Gustaaf's hand vasthou
den. Ze was angstig. Allerlei gedachten joegen haar
door het brein. Wanneer ze werkelijk sterven moest,
wat gebeurde er dan met haar Als ze in het
donkere graf lag of ze dan nog zou kunnen den
ken Wie had ooit bericht gedaan van hetgeen
geschiedde na dat huiveringwekkende oogenblik van
den laatsten snik VerschrikkelijkOf wanneer
het vergif eens schijndood tengevolge had en ze
werd levend begraven nog verschrikkelijker Neen
niet sterven leven, leven, leven
Clementine kwam met een glas dampende melk.
»Drink nu," zei Olga. »Dat helpt".
Agnes deed alle moeite, maar het ging niet. Ker
mend viel ze in hare kussens terug.
Ja, ze moest sterven. En wat dan wie zou
hare plaats in de wereld innemen Zij liet er im
mers geen leeg Haar echtgenoot zou haar niet
missenze had nooit zorg, deelneming, belangstel
ling, opoffering voor hem betoond ze had uitslui
tend voor zich, voor zichzelf geleefd. Haar kind
zou niet om haar klagenzij had voor hem nooit
tgd gehad en slechts aan zich, aan zichzelf gedacht.
Olga Die zou voortleven als vroegervoor Olga
was ze geen vriendin geweest, slechts een deelge-
noote in het vermaak, en zoo iemand zou Olga als
de rjjke, voorname barones Hellwang niet meer
noodig hebben. Hare plaats in huis Iedere vreem
de kon liefdelijker en met meer toewijding verrich
ten, wat zij met tegenzin en met halve oplettendheid
had gedaan.
Neen, zij liet geen plaats ledig; niemand zou
om haar treuren, niemand een traan om haar ver
gieten, want zij had op aarde ook niemand bemind
en voor niets tijd gehad dan voor haar eigen IK.
Vreeselijk lot door haar zelf geschapen en daarom
te verschrikkelijker. Eén woord van liefde nu
Slechts één kreet van diepe smart door eenig men-
schelijk wezen om haar geslaaktO, hoe weldadig
zou dio klinken! Daar stond haar man, meer ver
lamd door schrik dan' door smart. Daar spande
Olga zich in, maar meer gedreven door mensche-
lijkheid en dankbaarheid dan door bange zorg voor
de stervende.
»Mijn kind steunde ze.
Ja, Hans die zou haar liefhebben, die zou zich
schreiend aan hare borst werpen, hare handen,
haar gelaat met kussen bedekkenhij was toch
vleesch van haar vleesch, bloed van haar bloed.
Olga snelde heen en droeg den voor haar veel
te zwaren jongen op do armen in zijn nachtge
waad naar het bed. Het verschrikte kind keek
slaapdronken om zich heenverlangend strekte
Agnes de handen naar hem uit. Louter uit ge
woonte, omdat hem geleerd was zijne moeder zoo
toe te spreken, stamelde hij »Goeden nacht, lieve
mama
Maar toen Olga hem over zijne moeder heen-
boog, opdat Agnes hem zou kunnen aanvatten,
richtte hij zich huilend weder op, sloeg zijne armpjes
om Olga's hals en riep»Ik ben zoo bang ik
ben zoo bang
»Weg, wegkermde Agnes dof.
Olga droog hem weder wegmen hoorde baar
in de aangrenzende kamer eenige kalmeerend e
hoofdartikol in »het Volk", getiteld: »De Kolo
niale Reserve en de Werkstakin g",
wordt gezegd, dat »de Nederlandscbe Regoering"
de soldaten dier Reserve tijdens de Rotterdamsche
werkstaking aanwees »voor gewichtige posten"
7>de koloniaal, gewend aan moorden en dooden,
deinst wellicht niet meer terug voor bloedvergie
ten" zoo »zal men den bruinen belastingbetaler
weer laten opdokken om Indische soldaten te laten
strijden voor het Europeesche kapitaal".
De heer van Kol, wiens taai-diapason als hij
spreekt of schrijft altijd voel hooger is dan van
iedor ander mensch, verwijt de pers dit »feit" dood
te zwijgen en beschuldigt haar »zich daardoor
medeplichtig" te maken »aan deze volkenrechtelijko
misdaad".
Deze t wonderlijke qualilicatie van het »feit" in
't. raidden latende, veroorloven wij ons de opmerking
dat de pers waarschijnlijk zwijgt omdat haar van
het bestaan van het »feit" hoegenaamd niets bekend
is. Wij vermoeden dat eene weelderige fantasie den
heer van Kol ten deze parten speelt.
Een ernstiger en bezadigder indruk maakt een
schrijven in hetzelfde blad van een milicien, die
behoord heeft tot het detachement infanterie uit
Amsterdam, dat te Rotterdam de openbare rust
moest helpen bewaren. Wat deze schrijver omtrent
de slechte verpleging en onbillijke behandeling der
soldaten mededeelt, die eerst in een loods en later
aan boord van een stoomschip werden gehuisvest,
herinnert aan de behandeling der eerste Bóeren-
krijgsgevangenen door de Engelschen, waarover men
in Nederland terecht zich zoo diep verontwaardigd
toonde. Na de klachten in gelijken geest, door »een
milicien" in de «N. Rolt. Ct." geuit, mag een on
partijdig, streng onderzoek naar de gegrondheid
der klachten inderdaad niet achterwege blijven en
dient er in elk geval tegen gewaakt, dat ooit zulke
toestanden zich herhalen. (Arnh. Ct.)
Blijkens een telegram van den gouverneur-
generaal van Nederl.-Iudië, van 31 Juli, wordt
de gouvernements-k offieoogst op Java voor
dit jaar thans weder geraamd op 210,000 pi cols.
(St. Ct.)
Woensdagmorgen heeft het lid der Tweede
Kamer nir. P. J. Troelstra de strafgevangenis
te Haarlem, waar hg een maand geweest is, we
der kunnen verlaten.
Precies te tien uur verliet hij het gebouw door
een klein poortje, steeg in een rijtuig, waarmede
zijn vrouw hem wachtte en reed dadelijk weg.
Zoodoende werd elke betooging verhinderd. Een
aantal nieuwsgierigen stond voor den hoofdingang
te wachten en heeft hem niet zien vertrekken.
De »Maatschappij tot bev. der Bouwkunst"
heeft een prijsvraag uitgeschreven ter ver
krijging van een ontwerp voor een ambachtsschool
voor 300 jongens met directeurswoning. Een 2de
prijsvraag beeft tot onderweip een diploma uit te
reiken aan do eere-leden der Maatschappij.
woorden spreken, men hoorde de bussen, die Hans
haar op de lippen drukte toen kwam ze terug.
Agnes lag met open oogen en wachtte wachtte,
dat Gustaaf of Olga zich weeklagend over haar
zouden buigen en zouden smeeken »Ga niet van
ons heen, wij kunnen u niet missenMaar geen
geluid, geen smartkreet der liefde, slechts stomme
schrikEen schrik, die ieder mensch bevangt,
wanneer hij een medemensch voor altgd ziet heen
gaan
Albert kwam terug, bleek en buiten adem. »De
professor volgt mij op den voet," sprak hij reeds
bij de deur. »Hij kleedt zich even aan. Dadelijk
sterke koffie of citroensap melk helpt niet
Olga vloog heen om het noodige te halen. Al-
bert trad aan het bed der zwaar ademhalende vrouw.
Diep bewogen legde hij de hand op de blonde,
verwarde haren en zeide op innigen toon »God
zal ons in deze bange oogenblikken nabij zijn,
Agneshij zal u voor ons behouden
Zij hief het gelaat tot hem opdoor den strak -
ken blik des doods in hare onnatuurlijk groote
oogen brak een straal van onbeschrijfelijke woelde.
Hij, juist hij, de diep geminachte, de onverbidde
lijke, alleen hij had een woord van hoop, van troost,
van liefde voor haarZij liet de hand van Gustaaf
los en trachtte die van Albert te vatten, maar ze
greep er voorbij. Vreemd alle voorwerpen sche
nen hoe langer hoe verder zich van haar to ver
wijderen, en al kleiner en kleiner te worden. Ze
kon niet goed meer zien. Albert nam hare koort
sige hand in de zijne.
»De professor zal u redden, Agues, en dan be
gint een nieuw en beter leven."
»Ja", mompelde ze met vertrokken lippen, »een
nieuw loven, on niet meer altijd ik, ik, ik
In bet wekelijksch overzicht van het Soer. Hbl.
wordt gemeld, dat aan den resident yau Palom-
bang is geschreven, het uitgeven van concessies
voor mijnbouwkundige onderzoekingen in terreinen,
die geheel of gedeeltelijk in het D j a m b i-gebied
kunnen liggen, te beperken. Ten aanzien van de
reeds uitgegevene moet gestreefd worden naar rui
ling van terreinen, of intrekking desnoods tegen
schadevergoeding. Djarabi moet geheel vrijkomen.
Het blad vraagt»Wat heeft de regeering met
Djambi voor?"
Nieuwe aanslag op een vorst. Gistermorgen te
9 uren toen de Sjah van P e r z i uit het Palais
des Souvereins te Parijs kwam, trachtte oen man
op de tree van hot rijtuig te klimmen. Hij hield
een revolver in zijn hand en richtte die op den
Sjah. De grootvizier ontrukte hem het wapen, en
de man werd door politieagenten in hechtenis ge
nomen. Zij moesten hem tegen hot volk beschermen.
Op het politiebureau antwoordde hij op de hem
gedane vragen alleen »Het is een zaak tusschen
mij en mijn geweten," en uitte zijn spijt dat ziju
aanslag mislukt was.
De revolver was geladen met vijf kogels. De
man ziet er uit als een werkman en heeft een gor
del om met het nummer van het 128e regiment
infanterie.
De Sjah zette ondanks het gebeurde zijn tocht
per boot voort naar Sèvres en Versailles. Loubet
zal hem bij zyn terugkomst een bezoek brengen.
(N. R. Ct.)
Oorlog TrasssvaaS.
Volgens een telegram van Roberts van 1 Augs.
hebben nog twaalfhonderd Boeren zich aan Hun-
ter overgegeven, waaronder de commandanten Roux,
Fourie en Nel. De commandanten Potgieter en
Joubert hebben zich aan Bruce Hamilton overge
geven ook luitenant Andersen, een Deen, officier
bg de staatsartillerie, heeft zich overgegeven. Oli
vier is met vijf kanonnen en een aantal burgers
doorgebroken naar het district Harrismith.
Een trein met mondvoorraad, begeleid door een
afdeeling infanterie, is bij Frederikstad, op den
spoorweg tusschen Krugersdorp en Potchefstroom
ontspoord, doordat de Boeren eenige rails hadden
opgebroken. Dertien man kwamen om en negen-
en-dertig kregen kwetsuren. Er is een onderzoek
ingesteld.
De Daily Telegraph verneemt uit Middelburg, ad.
28 JuliGeneraal Louis Botha verliet Middelburg
Vrijdagmorgen na Donderdagavond een bal te heb
ben gegeven in het Transvaal-hotel. Naar het
zeggen van burgers beschikt Botha over een 10,000
man troepen en ruim 20 kanonnen, waaronder oen
hondeidponder. Hij moet gedreigd hebben, dat hij
terug zou komen om dit dorp te beschieten. De
spoorweg tusschen Middelburg en het station Wil
genrivier is onbeschadigd.
Reuter heeft den 28en uit Middelburg geseind
Sedert generaal French hier aankwam is de
krijgswet in het dorp afgekondigd generaal Dick-
Hare stem stierf weg, maar hare gedachten hieven
helder. Ja, een nieuw levenZe wilde gelukkig en
vroolijk zijn, Gustaaf's zorgen door een lachje ver
drijven, met Hans leeren en spelen, vroolijk met
Olga het voortaan hoogst bescheiden huishouden
v( eren en eiken dag den Schepper danken, dat Ilij
haar het leven had gelaten. O, er was geen rijk
dom, geen schittering noodig om bemind te zijn,
warm en innig bemind, zoo, dat wanneer eindelijk
de scheidingsure aanbrak een niette vervullen leegte
in den familiekring ontstond en een blijvende smart
in aller harten. Neen, niet sterven
Ha, de dood daar kwam hij op .zwarte vleugelen
op haar toegevlogen »Weg", kreet Agnes, »weg,
hij grijnst mij aan Neen, ik wil niet in het graf
liggen, laat mij eruit, laat mij eruit
»Agnes", riep Gustaaf, haar zacht nedordrukkende,
»gij leeft, wij zijn bij u
Op dat oogenblik verscheen tegelijk mot Olga,
die een kop koffie droeg, de professor, een man
met eene lange, voorname gestalte, een gebaard ge
laat en groote, verstandige, maar zaebto oogen. Albert
en Gustaaf weken van het bed terug. Een zucht van
verlichting ontsnapte aan aller lippen, een zwijgen
vol bange verwachting volgde.
»Kgk mij eens aan", sprak de professor, de hand
van Agnes vattende. »Hoe sterk zou de dosis wel
geweest zijn kan ik hot fiescbje niet eens zien
liet hij er, zich tot Olga wendende, op volgen.
Deze zocht in de toilettafel.
»Ik zie nietsstamelde Agnes.
»De blindheid reeds ingetreden!" mompelde de
professor. Hij keek mot bezorgd gelaat naar het
fieschjo, rook er aan en schudde het. hoofd. Elke
aanwijzing omtrent den inhoud ontbrak, er was
zelfs geen etiket op. Hij uaui een poeder uit zijne
