1900. N°. 86. Dinsdag 24 Juli. 87sle jaargang. is FEUILLETON. „IK!" De uitgave dezer Courant geschiedt Maandag-, Woensdag- en Vrij dagavond, uitgezonderd op feestdagen. Prijs per kwartaal, zoo binner als buiten Goes, 1,75. Afzonderlijke nommers 5 centmet bijblad 10 cent. Inzending van advertentiën vóór 2 uren op den dag der uitgave. De prijs der gewone advertentiën is van 1-5 regels 50 cent, eiken regel meer 10 et. Bjj directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Geboorte-, huwelijks- en doodberichten en de daarop betrekking hebbende dankbetuigingen worden van 110 regels 1,berekend. Dienstaanbiedingen, niet meer dan 4 regels beslaande en contant betaald, 20 ct. Aanvragen om en vermelding van liefdegaven 5 cent per regel. OPENBARE VERGADERING van 1)en ft A l> der e m e e n t e CJ O H 8, op DONDERDAG 26 JULI 1900, des avonds te 8 uren. Goes,, 21 Juli 1900. De Secretaris, VAN REIGERSBERG VERSLUIJS. Punten van behandeling 1. Resumtie der notulen van de vorige verga deringen. 2. Ingekomen stukken. 3. Verzoek mej. J. de Graaf om eervol ontslag als onderwijzeres in de handwerken aan de scholen B, C en D en benoeming casu quo ter harer vervanging. 4. Verzoek J. Lepoeter om eervol ontslag als ouderwijzer bij bet Lager onderwijs. 5. Benoeming amanuensis aan de H. B. School. 6. Wijziging jaarwedden van bet onderwijzend personeel aan school A. 7. Wijziging verordeningen op bet Lager on derwijs. 8. Voorstel van Burgemeester en Wethouders tot vaststelling van een rooilijn voor bet bou wen aan den Ouden Singel. 9. Rekening der schutterg over 1899. 10. Begrooting der schutterij voor 1901. 11. Indioning Gemeenterekening over 1899. 12. Ie suppl. kohier van den Hoofdelij ken Omslag. 13. Ie suppl. kohier van Hondenbelasting. Wekelijksch algemeen overzicht. Wij leven tegenwoordig, op het gebied van politiek nieuws, in het begin van den komkommertijd. De Kamers in de meeste landen van ons werelddeel zijn uitoengegaan oin uit te rusten van de ver moeienissen, die bun meer of minder vruchtbare parlementaire soms vrij onparlementaire arbeid bun heeft bezorgd. De kolommen over buiteulandscb nieuws zouden dus moeilijk te vullen zijn of weinig meldenswaardigs te lezen geven, indien niet Zuid-Afrika en Oost-Azië een rijke bron bleven, waaruit naar hartelust kan worden geput, al is het nieuws, dat uit die bron opwelt, niet altijd even helder en verre van verkwikkend. Do Engelschen kunnen er niet op roemen, dat hunne krijgsverrichtingen in Transvaal in de laatste dagen ten hunnen voordeele zgn uitgevallen. Zij willen dit toeschrijven aan de ziekte van Lord Roberts, want, ofschoon die weinig of niets schijnt te beteekenen, er moet toch een oorzaak gevonden worden voor het met succes optreden der Boeren, die, naar men meende, reeds bijna overwonnen en tot rust gebracht waren. Het is te begrijpen, dat men in Engeland, waar de belangstelling voor den oorlog sterk begon te verminderen, overtuigd als men zich gevoelde, dat de strijd met goed gevolg gestreden was, veront waardigd is over het feit, dat de Boeren niet alleen met moed en volharding blijven strijden, maar weer aanvallend zijn te werk gegaan, wat het uitzicht op het eind van den strijd onverwacht verlengt. Zelfs wanneer de troepen rondom Pretoria, die thans met eenig succes optreden, genoodzaakt worden terug te trekken," zelfs dan nog is de strijd niet geëindigd en zullen op een gegeven oogenblik Roman van Ida Boy-Ed. Dat Albert haar die prachtige bouquetten be zorgde, vermoedde Olga natuurlijk nietze meende, dat de baron in den bloemenwinkel zijne orders had achtergelaten, en ze dreigde Hans met haar eeuwigen toorn, wanneer hij aan Albert iets van die bloemen vertelde. Aan die ruikers viel ook niet langer de gunst ten deel om in Olga's kamer geplaatst te worden ze werden in de salon gezet en gaven zoo aan Agnes gelegenheid om aan lede ren bezoeker te vertellen, dat baron Hellwang ze dagelijks zond, waarbij het meestal in het midden gelaten werd of ze eene hulde waren aan Agnes of aan Olga. De laatste was ook bijna nooit be neden als er bezoek kwam en zoo kon Agnes on gehinderd met die bloemen pronken. Tusschen de beide dames had er een heftige scène plaats gehad met de eerste dreigende on- wêersbui was er reeds twist in het huis ontstaan. Den ganschen voormiddag wachtte Agnes op Defsky; hij kwam niet, hoewel ze hem tegen twaalf uur bij zich besteld had. En toen bracht 's middags zijn oppasser een brief. Agnes las hem en viel in een zenuwachtige lachtbui op haar bed. Olga, die zich juist bij haar in do slaapkamer bevond om deze mannen weer ergens anders opdagen, om daar hun slag fe slaan. Deze week is in Engeland een Blaauwboek over Zuid-Afrika verschenen, waarin ook voorkomt het antwoord, dat president Kruger heeft gegeven aan lord Salisbury, die, kort voor de verzending van het vredestelegram der presidenten, aan Kruger een be dreiging heeft doen toekomen. Lord Salisbury had het noodig geoordeeld aan president Kruger te laten weten dat, wanneer Britsehe krijgsgevangenen een behandeling zouden ondervinden in strijd met de erkende oorlogsgebruiken, beide presidenten of hun vertegenwoordigers daarvoor persoonlijk verant woordelijk zouden worden gesteld. Het fiere antwoord van president Kruger luidde »Als niet bijna allen, die den wreeden oorlog heb ben gemaakt, welke ons onrechtmatig is opgedron gen, op een veiligon afstand waren van het oor- logstooneol, zouden wij ons ook bedreigingen kun nen veroorloven tegenovor hen, die wij persoonlijk verantwoordelijk achten voor al het onschuldige bloed, dat thans in Zuid-Afrika aan beide zijden wordt vergoten. Aangezien Uwe Excellentie haar bedreigingen zendt uit haar eigen verblijf, waar gij veilig zijt tegen de gevolgen van elke persoon lijke verantwoordelijkheid, laten wij de beoordeeling van dezen stap met vertrouwen over aan de ge heel© beschaafde wereld die, tot onze diepe vol doening langzaam maar zeker tot het besef komt van de ware bedoeling van de Britsehe regeering met dezen oorlog en van de wijze, waarop ze dienvoert. Wij geveu U.E. de verzekering dat de bedrei gingen, die gg uit een veilig verblijf doet, ons niet zullen afbrengen van de vervulling van onzen plicht, niet alleen jegens de republieken en haar oude burgers, maar ook jegens hen, die als bond- genooten en nieuwe burgers zich hij ons hebben aangesloten in den strijd voor het bestaan en de vrijheid en die wij tot het uiterste zullen bescher men". Naast Transvaal is het China, dat voortdurend heel wat pennen in beweging brengt, en allen landen, die er bg betrokken zijn, zorgen baart 5 zelfs het ongelukkige Spanje begint zich tegen mogelijke gebeurtenissen gereed te maken, doch geen mo gendheid is meer bij de zaak geïnteresseerd dan Rusland. Voor Rusland bepaalt het ten strijde trekken zich niet alleen tot China, ook Oost-Siberië begint zorgen te baren, daar geregelde Chineesche troepen reeds een aanval deden op Russisch gebied met kanonnen en moderne geweren. Verder is er veel kans, dat Rusland spoedig troepen zal noodig hebben voor de verdediging van zijn nederzettingen to Port- Arthur, Talienwan, Korea en andere bezettingen ten noorden van deze. Nu zal Rusland die moeilijk heden wel te boven komen, want het kan zooveel troepen naar Oost-Azië zenden als het noodig acht, maar dan zal het resultaat zijn, zegt het Hbl. dat Rusland dit alles niet voor niets heeft willen doen dan wil het schadeloos gesteld wordendan zal het ook zekerheid willen hebben voor de toekomst en waarschijnlijk een heel stuk van China willen inlijven. Of den anderen mogendheden dat aange naam zal zijn, is een andere vraag. En daarom zullen zg goed doen maar zooveel mogelijk samen te werken met Rusland om den jvrede in China zoo spoedig mogelijk te herstellen. over toiletaangelegen te spreken, nam den brief en las »Ik ga voor altijd uw kring verlaten, hooggeachte mevrouw. Moge een gelukkig gesternte u op uw volgend levenspad geleiden. Wanneer ik ooit nog voor mijne moeder een brave zoon, voor mijne mede- menschen een nuttig lid der maatschappij mag wor den, dan heb ik dat uitsluitend aan uw zwager te danken. VaarwelIk ga de zee over, daarginds wil ik werken »Ik haat hem, ik haat hem" riep Agnes, »dien man, die trotsch is op zijn koud plichtsgevoel Hij heeft mij den eenigen vriend ontroofd, dien ik bezat Met bliksemende oogen riep Olga»Weet jij daü zoo zeker, dat Albert niet een ongelukkige van den rand eens afgronds, of hij voor eene arme moeder niet een zoon gered heeft Ik zal je eens wat zeggen wij allen hier zijn niet waard Albert de schoenriemen te ontbinden. Defsky en Albert men kan evengoed een veer tegen een goudstaaf wegen." »Trouw toch met hem, trouw toch met hem", spotte Agnes hoonend, »on wandel dan trotsch in een geverfde japon en met gewasschen handschoenen aan zijn arm rond." Het eene harde woord lokte het andere uit en sedert vermeden zij elkander of begroetten elkander zoo koel mogelijk, wanneer ze samen moesten zijn. Agnes mokte te meer tegen Olga, omdat zij in deze de medeweetster te ontzien had van tal van zaken, De Chineesche gezant te Washington heeft om dat doel te bereiken een idee aan de hand gedaan, dat niet kwaad is. Hij meent dat de mogendheden met hun troepen diplomaten moesten meezenden, die verbinding zouden zoeken te krijgen met de nog vriendschappelijk gezinde onderkoningen, om te zor gen dat deze niet ook mee gaan doen. Den strijd tot een eind te brengen zal echter langs eeu anderen weg beproefd worden. Vriend schappelijk gevoerde onderhandelingen tusschen de mogendheden hebben geleid tot het eenstemmig besluit der meestbelanghebbenden om elk meer dan 40,000 man naar China te zenden. Duitschland, Japan en Rusland hebben zich alreeds bereid ver klaard deze overeenkomst onmiddellijk uit te voeren. Daarentegen heeft de Amerikaansche Regeeriug besloten zich in haar beschikkingen niet te laten leiden door de houding der overige mogendheden, maar zich slechts te houden aan de rapporten der Amerikaansche bevelhebbers. Er zullen dadelijk nog 5000 man naar China worden gezonden, waardoor de totale sterkte der Amerikaansche strgdmachtte land en ter zee op 16,000 man zal komen. Zijn daarna nog meer tioepen noodig, dan zal het con gres worden bijeengeroopen in buitengewone zitting, om tot de uitbreiding van de expeditie te besluiten. Ofschoon men het, volgens dit bericht, vrij wel eens is over het aantal te zenden troepen, schijnt men het moeilijk eens te kunnen worden over de keuze van een geschikt opperbevelhebber voor de latere krijgsverrichtingen van de verbonden troepen. Rusland wil zijn troepen niet stellen onder het opperbevel van eon Engelschman of een Japanner. Engeland schijnt omgekeerd niet gaarne een Rus sisch aanvoerdor te zien. Duitschland heeft wol geen nationalen afkeer togen een Engelseh opper bevel, maar na hetgeen men in het begin van den oorlog in Zuid-Afrika heeft gezien, wantrouwt men de Engelsche krijgskunst;, terwijl men zich zonder bezwaar zou stellen onder leiding van een Rus of een Franschman. Het in de Engelsche pers opge doken voorstel dat Duitschland te land en Engeland ter zee het opperbevel zou voeren over de verbonden troepen, wordt te Berlijn met het grootst mogelijke voorbehoud besproken. Duitschland heeft volstrekt geen eerzuchtig verlangen om de eerste rol te spelen. Dat intussehen de betrekkingen van Duitsche zijde nog niet zijn afgebroken, bewijst het vertrek van den opvolger van Von Ketteler, dr. Mumin von Schwarzenstein, naar China. Dezer dagen heeft deze nieuwbenoemde gezant te Luxemburg afscheid genomen en nu gaat hij naar China. Aan wien hij zijn geloofsbrieven zal overhandigen is niet duide lijk. Voorloopig gaat hij ook wel niet naar Peking, maar zal wel te Kiao-Tsjau big ven. Maar, hoe vreemd het schijnt, Duitschland is nog altijd niet in oorlog met China wel laat het den Chineeschen gezant te Berlijn niet vrij corres- pondeeren met zijn regeoring, maar het zendt van zijn kant een gezant naar die regeering, waaruit blijkt, dat het den staat van vrede nog niet officiëel heeft verbroken. Drankwet Uit het Voorloopig Verslag der Tweede Kamer over de drankwet stippen wij het volgende aanIn alle afdeelingen werd over de werking die Olga nu misschien voornemens was aan Gustaaf te verklappen. En Olga dacht trotsch en hoog moedig, dat, als zg maar eerst do bruid van Heli- wang was, Agnes wel zoete broodjes bij haar zou komen bakkon. Tegenover de buitenwereld, die zich spijtig toonde over het plotselinge vertrek van den algemeen beminden en onderhoudenden officier, nam Agnes de zaak heel kalm op, en toen zg door Gustaaf hoorde, dat Defsky inderdaad wegens speelschulden, die echter betaald waren, naar de overzeesche bezittingen was vertrokken, gevoelde zij zich zelfs inwendig verlicht. Er was tegenwoordig zoo veel, zoo verschrikke lijk veel onaangenaams om over te denken bij het lot van den armen Defsky konden noch Agnes noch Gustaaf lang hunne gedachten bepalen. Aan den politieken hemel vertoonden zich allerlei donkere stippen en zonder dat er eenig gevaar bestond voor ernstige verwikkelingen, was er toch oorzaak genoeg om de beurs onrustig te maken. De koersen daalden geleidelijk niet zoo erg, maar juist die langzame daling gaf do zekerheid, dat zij tegen het einde der maand ver verwijderd zouden zijn van hot punt, waarop Gustaaf ze wilde hebben. Hij sprak tehuis nooit over zijne zakenAgnes vroeg er niet naar. Ze lieteu dat punt altijd ruston, maar de angst steeg niettemin met den dag. Op zekeren dag bemerkte Agnes, dat Gustaaf in oen kastje in de salon, dat hij voor allerlei par ticuliere zaken, familiepapieren en dergelijke als bergplaats gebruikt.-, langen tijd bezig was. Me^ der drankwet uitvoerig van gedachten gewisseld. Eenerzijds meende men, dat de wet weinig re sultaat heeft opgeleverd en aarzelde men niet de proef, om door wettelijke bepalingen te komen tot beperking van het drankgebruik, mislukt te noemen. Slechts van het maken van den drankhandel en wellicht ook van de drankproduetie tot een staatsmonopolie, verwachtten eenige leden heil. De zuivere opbrengst zoude kunnen worden aange wend deels ten bate der drankbestrijding en voor een ander deel ter verbetering van sociale toe standen. Men vroeg of, en zoo ja, welke bezwaren de regeering tegen invoering van zoodanig stelsel heeft. Deze beschouwingen bleven niet zonder tegen spraak van de zijde van andere leden, die zich van het beginsel der drankwet voorstanders verklaar den en over de werking der wet niet ongunstig oordeelden. Dat het met de wettelijke bepalingen beoogde doel nog op lange na niet kon worden bereikt en vele verwachtingen, die van hare wer king waren gekoesterd, tot dusverre werden-teleur- gesteld, wilden zij gaarne toegeven. Maar, zoo betoogden zij, men mag niet onbillijk zijn en moet bij de beoordeeling van de resultaten der wet re kening houden met de omstandigheden. Men be denke, dat tengevolge van de overgangsbepalingen, art. 2 der wet, baar hoofdbeginsel nog steeds niet in toepassing kon worden gebracht, waardoor do wet als bet ware ten halve was verlamd. Algemeen was men van oordeel, dat de voor ziening in den toestand, die met 1 Mei 1901 zal aanbreken, het belangrijkste gedeelte vormt van deze wetsvoordracht en met het oog daarop sprak men er zijn leedwezen en zijne verwondering over uit, dat zij zoo laat is ingediend. Het voornomen, in de wet de bepaling op te nemen, dat de sedert 1881 overeenkomstig art. 26ó verleende vergunningen niet langer dan tot 1 Mei 1901 zullen kunnen worden verlengd, vond bij vele leden krachtige bestrijding. Andere leden gingen minder ver. Zij gaven toe, dat bij het totstandkomen van de drankwet in 1881 het bij iedereen vaststond, dat de sedert 1881 over eenkomstig artikel 265 verleende vergunningen met 1 Mei 1901 zouden komen te vervallen en van schending van verkregen rechten kan huns inziens daarom niet wel sprake zijn. Maar zij zouden het hoogst onbillijk en onraadzaam achten, de bedoeling van den wetgever van 1881 thans tot werkelijkheid te maken. Zoowel de leden, die door den maatregel van het ontwerp verkregen rechten geschonden achtten als zij, die het nemen van den maatregel hoogst on billijk en onraadzaam oordeelden, gaven een denk beeld in overweging om in 1901 de loopende ver gunningen, bedoeld in art. 26b te laten doorloopon, totdat zij door den dood der houders of door een der bij de wet genoemde oorzaken komen te ver vallen. Zooals sedert de invoering der drankwet tot nu toe het getal drankinrichtingen met ver gunning door de macht van tijd en dood met meer dan 8000 is gedaald, zoo zou ook verder het aantal boven het wettelijk maximum allengs geringer wor den en zonder schokken art. 2 op den duur volle werking krijgen. Andere leden daarentegen bestreden de boven staande beschouwingen. Zij konden niet toegeven, halfgesloten oogen loerde zij naar hem en zag door eene opening in de portière, dat hij eene massa bankpapier en goudgeld daar opborg. Zij vroeg hem niet, hoe hij daartoe kwam, en liet door niets blijken, dat ze het wist. Maar van dat oogenblik had ze de zekerheid, dat Gustaaf voor een bankroet stond. Mokkend en zwijgend liep ze rond als Hans in haar weg kwam, had ze weder evenals vroeger, geen tijd, en het arme kind zou weder eenzaam zijn geweest al te voren, als Olga niet steeds vol liefde en geduld voor hem geweest was. Agnes was volstrekt niet zoo onwetend ten op zichte van beurszaken en geldelijke aangelegenheden als zij het tegenover anderen deed voorkomen. Do angst scherpte hare opmerkingsgave. Maar toch leidde de liefde voor baar eigen IK tot verkeerde gevolgtrekkingen. Het beeld, dat zij zich van de gobeurteuissen na ultimo maakte, was als volgt »Gustaaf zal voor een kolossaal tekort staan, maar Albert zal hem nooit laten te gronde gaan. Albert zal alles dekken, Gustaaf bij zicb in de zaak nemen en dan zullen wij voorloopig onder de zeer smarte lijke controle van Albert staan. Hij zal Gustaaf voorschrijven hoeveel ik voor mijn toilet mag be steden en ik zal in de winkels geen crediet hebben, als ik nu niet al mijne rekeningen betaal." Bij dit punt bleven hare gedachten altijd stilstaan. Hare tegenwoordige schulden te betalen, om in do veranderde omstandigheden dos te gemakkelijker nieuwe to kunnen maken, dat werd bij baar een idee fixe. Wol tienmaal per dag stond zij vóór het

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1900 | | pagina 1