1897 N°. 93.
Dinsdag 10 Augustus.
84sle jaargang.
FEUILLETON.
De prinses uit het Armenhuis.
GOESCHE
Dö aitgave dezerICourant geschiedt Maandag-, Woensdag- en Vrijdagavond,
uitgezonderd op feestdagen.
Prjj* per kwartaal, zoo binnen als bniten Goes, f 1,75.
Afzonderlgke nommem 5 cent; met bgblad 10 cent.
Behalve aan ons Bureau worden Abonnementen ei Advertentiön voor dit blad
aangenomen bjj de heeren Nijgh Va.n Ditmae te Botterdam e* verder
bjj alle Boekverkoopen on Brievengaai-denu
I'teenAlnf van advertrntlën 9 uren 09 den
dag
De prjj* der gewone advertentiën is van 1-5 regels 50 cent, alken regel meer 10 ets.
Bjj directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prjjs
a. slecht» tweemaal berekend.
Geboorte-, huweljjki- en doodberichten en de daarop betrekking hebbende
dankbetuigingen worden van 110 regels a f 1,berekend.
Dienstaanbiedingen, niet meer dan 4 regels beslaande en contant betaald 20 c
Aanvragen om en vermelding van liefdegaven 5 cent per regel,
der uitgave.
0(MIU\T.
Wekelijksch algemeen overzicht.
Den komkommertijd noemt men de periode, waarin
de dagbladen weinig stof tot meldenswaardig nieuws
hebbenin dien tjjd verkeert de ambtenaarswereld
in een stadium van rust en onttrekt ieder, die
dit kan, zich voor een tjjd aan de beslommeringen
van den dageljjkscben arbeid. Dit geldt vooral de
volksvertegenwoordigers, wier werkplaatsen, de Ka
mers, tegenwoordig meest alle gesloten zjjn, doch het
is voir het oogenblik niet toepasselijk op de gezan
ten der groote mogendheden, die te Konstantinopel
den vrede tusschen Turkije en Uriekeulaud
bewerken. Een gansche week zija zjj vergaderd ge
weest en de uitslag daarvan is dat alle artikelen
zgn aangenomen, behalve dat over de ontruiming
van Thessalië, dat de meeste moeilijkheden meebrengt,
telkens blgkt hit, dat bet den Sultan aan het hart
gaat bet veroverde grondgebied weer te moeten af
staan van daar dat hg bjj de onderhandelingen de
hem voorgestelde voorwaarden afkeurt en zelf met
nieuwe komt. Zoo eischt bij thans de betaling der
schatting in drie termijnen, onder belofte van bg elke
stortiDg een gedeelte van Thessalië te zullen ont
ruimen, terwjjl de gezanten een onmiddellijke ont
ruiming willen, behoudons enkele sterke punten,
die eerst zouden verlaten worden, wanneer de ge-
heele schatting is betaald. Kon Griekenland nu
maar de vereischte fiaanciëele hulp verkrpgen dan
zou, voor zoover dit land betreft, de quaestie weldra
tot het verleden behooren maar iudiea de mogend
heden de Cretenzer quaestie tegeljjk met de Grieksch-
Turkscoe willen beëindigen, dan bestaat er voor-
loopig weinig kans op een spoedigen vrede. Door
het zenden van Djawad-pacha heeft de Saltan ge
toond ook op Creta zgn gang te willen gaan. De
nieuwe bevelhebber heeft zich kalm te Kanea ge
ïnstalleerd en gaat op den meest vriendschappe-
Igkon voet om met dezelfde admiraals, die hem
eerst niet wilden ontvangen. Dit pleit zeker voor
de diplomatieke geslepenheid van den Turkschen
opperbevelhebber, die niet den naam voert van gou
verneur, maar het inderdaad is.
Indien Turkjje evenwel meent dat de mogendheden
alleen maar om de fiaanciëele controle op de Griek-
eche middelea denken en de beloofde autonomie van
Creta vergeten, dan vergist het zich, want nauwe
lijks was het bekend geworden, dat een gedeelte der
Turksche vloot in den omtrek van Creta was gaan
kru sm,of onmiddellijk zgu oorlogsschepen der ver
schillende mogendheden daarheen vertrokken om alle
landingspunten te bewaken en aan de Turksche vloot
den toegang tot alle havens te beletten. Men ver
trouwt de beweging dier vloot niet en toen Tewfik-
pacha door de gezanten werd gevraagd naar de be
doeling van haar kruisen in den Archipel, antwoordde
hg »ik weet het niet." Daartegen was niefs in te
brengen wie zal zeggen, dat hg het wel weet
Intusschen is het onder di genoemde omstandig
heden niet waarechgnljjk, dat de vrede in de eerste
dagen zal tot stand komen.
De Keizer van Duitschland, Wilhelm, en zjjne
gemalin zjjn mefc de Hohenzollem, begeleid door een
schitterend eskader, onder commando van den vice-
admiraal Thomson en den schout-bjj-nacht prins
Heinrich, eergisteren te St. Petersburg aangekomen.
Hjj wordt vergezeld door den nieuwen staatssecre-
Naar het Duitsch van o. Elsteu.
Den ouden Hans Heinrich Hannecken in bet ar
menhuis van Benneckenstein was het in de laatste
twee jaren goedgegaan. Hjj wilde dezen schuil
hoek" niet meer verlaten, niettegenstaande hg voor
zgn doen een welgesteld man geworden was. Hjj
had een klein pensioen van de Amerikaansche re
geering; generaal Von Hannecken, zgn verre ach
terneef, had hem een sommetje gegeven, waarvan
hg zich een klein boerderijtje had kunnen koopen
en de hertog liet hem een klein jaargeld uitbetalen,
goodat de oude invalide onbekommerd leren kon.
Men raadde hem dikwjjls aan een grootere boeren
hofstede te gaan bewonen, doch daartoe was hg
niet te bewegen. Toen de burgemeester hem be
kend maakte, dat hg als welgesteld man niet gratis
in het armenhuis kon bljjven wonen, betaalde hg
huur aan de stadskas voor de kamer, die hg be
woonde, pachtte den kleinen, vroeger zoo verwil
derden tuin en ook een stuk land, bg het armen
huis behoorende, en legde er een rozeokweekerjj aan,
die spoedig wgd en zjjd bekeid en beroemd werd.
Het groeide, bloeide en geurde rondom het armen
huis, zoodat men de ellende daarbinnen vergat om
den rozengeur daarbu ton. De audere bewoners, de
tari9 vaa buiteulandsche zaken Von Bülow. H-t
eskader mag wel schitterend genoemd worden. Het
bestaat uit negen van de grootste en schoonste
schepen der Duitsche marine, die gezamenlijk be
mand zjjn met 4000 matrozen. Bjj de jubileum
feesten in Engeland was Duitschland slechts ver
tegenwoordigd door het verouderde schip König
Wilhelmdat nu voor de reis naar Petersburg zelfs
geen plaats mag nemen in het eskader. De Engel-
schen hadden dus wel reden om verstoord te zjjn
over dit bawjjs van kleinachting hunner festiviteiten
want dat Duitschland een veel beter figuur h:ul
kunnen maken, blgkt nu ten duideljjkste. Er zal nu
te Kroonstadt een macht verschijnen, zoo groot als
Duitschland nog nooit naar een vreemde haven heift
gezonden.
De ontvangst te St. Petersburg was zeer enthou-
siastiseh.
Toon de Keizer op de commandantsbrng zichtbaar
werd, weerklonken van de Russische schapen het
Duitsche volkslid en kanongebulder, de Keizer
grootte barteljjk naar alle zjjden. De geheele baai
lag vol schepen.
Te twaalf uur liet de Hohenzollem het anker vallen.
Kanonschoten kondigden het vertrek van Peterbof
aan van het keizerlijk jacht Alexandria met den
Czaar en de Czarina aan boord. De Alexandria girg
naast de Hohenzollem voor anker. De Czaar, de
Czarina en grootvorst Alexis Radolin begaven zich
in de sloep naar de Hohenzollem. Toen het Russische
keizerpaar de gangtrap van het Duitsche keizerljjk
jacht betrad, snelde Keizer Wilhelm de vorsteljjke
personen te gemoet. De beide Keizers omarmden en
kusten elkander herkaaldeljjk allerhartelijkst. Keizer
Wilhelm ku6te de Czarioa de hand en geleidde bet
vorsteljjk paar naar de Keizerin. Ook beide vorstinnen
omarmden elkander herhaaldelijk hartelijk.
Na een kwartier toavens aan boord van de Hohen
zollem begaven de majesteiten zich aan boord van
de Alexandria naar Peterhof, waar later ook prins
Heinrich aankwam. Tjjdena den overtocht werden
de hooge personen, die aan dek bleven, met lnide
jubelkreten begroet.
Te kwart over eenen ankerde de Alexandria voor
Peterhof, waar de grootvorsten, de grootvorstinnen
en de grootwaardigheidsbekleeders de vorsteljjke
gasten afwachtten. Na de landing reden HH. MM.
naar het paleis van Peterhof, waar een familied°jeuner
plaats had.
Bg de begroeting aan boord van de Hohenzollem
wenschte de Czaar den Keizer goluk met zjjn be
noeming als admiraal a la suite van de Russische
vloot.
Het is te begrijpoD, dat de Duitsche bladen zich
bezig houden met beschonwingen over de bedoeling
van dit vorsteljjk bezoek aan den Czaar en de meeste
achten het niet van politieke beteekenis ontbloot.
Geljjk de aanwezigheid van Keizer Frans Joseph
bjj den Czaar de aanleiding is geweest tot een
beteekenis volle bekendmaking van vreedzame over
eenstemming tusschen deze beide vorsren, zoo kun
nen ook de besprekingen van den Czaar met den
Duitschen Keizer en de onderhand dingen van graaf
Murawiew met Von Hohenlohe, die zich te Peters-
burg zal bevinden, en Von Bülow gelegenheid
aanbieden tot een politieke demonstratie, waaruit
eveneens de versterking der vredelievende gezind
heid van de beide keizers kan voortspruiten. On-
getwjjfeld zal ook de Oostersehe quaestie een punt
van bespreking uitmaken.
Zoodra Wilhelm uit Rusland zal zgn terugge
keerd, zal hjj een onderhoud hebban met Bismarck
wel een bawijs dat tusschen hem en den ouden
rijkskanselier een betere verhouding komt, dan in
den laat.st-en tijd tusschen ben bestond. Bismarck
is wel cud, maar op politiek gebied nog niet ver
ouderd.
Mogen we eenig vertrouwen stellen in de be
richten uit Portugal dan blgkt daaruit, dat de
rust misschien slechts voorloopig daar vrjjwel
is teruggekeerd. Toch hadden de beroeringen een
ernstig karakter, zoo zelfs dat te Lissabon en te
Oporto, waar zich een revolutionair hoofdbestuur
bevindt, een staatsgreep werd voorbereid, maar zjj
is mislukt. Om nieuwe pogingen te verjjdeien bljjft
de regeering op haar hoede en heeft zjj de noodige
maatregelen genomen.
Het interparlementair vredescongres houdt
thans zijn achtste zitting te Brussel.
De Indépendance Beige klaagt dat het congres dit
jaar minder door vreemde gedelegeerden bezocht is
dan voor twee jaar. Het blad schrjjft dit toe aan
het minder bulangrjjk program voor deze vergade
ring en aan het feit dat het congres nog verleden
jaar is bijeengekomen te Budapfst.
De zitting is Zaterdagochtend geopend door den
heer Beernaert, voorzitter der Belgische Kamer. Deze
herinnerde aan den vruchtbaren arbeid van voor
twee jaar, toen het plan van organisatie voor een
internationaal scheidsgereclt werd vastgesteld en
sprak den wensch uit dat de denkbeelden der inter
parlementaire vereeniging spoedig verwezenlijking
mochten vinden. Hij waarschuwde echter dat men
zich door de theorie niet te ver zou laten voeren,
maar in de eerste plaats mocht streven naar wat in
de praktjjk is te verwezenlijken.
Mr. E. N. Rahusen, gedelegeerde van Nederland,
ging de middelen na, die de instelling van een inter
nationaal scheidsgerecht mogeljjk zouden maken. Hjj
gelooft dat de eerste stap, die te doen is, zou zgn
de instelling van enn scheidsgerecht door de kleine
landen: Belg'ë, Nederland, Zwitserland en Portugal.
Het staat eebter te bezien of het niet beter ware
om de eer van het initiatief over te laten aan de
groote mogendheden.
Ofschoon de Sultan van Turkije nog niet op goe
den voet staat met Griekenland, heeft hjj zich al
weer te mengen in een strjjd tegen Servië. Aan
de grenzen zgn ongeregeldheden voorgevallen, doch
het is nog niet recht bekend of de Servië f, dan
wel de Turken offensief zjjn opgetreden. Volgens
een telegram, te Konstantinopel ontvangen, hebben
eenige Servische grenswachters, die in hinderlaag
lager, op do Turksche soldaten geechoten en zelfs
later een geregeld vuur onderhouden op de Otto-
maaosche soldaten, die hun patrouille-dienst ver
richtten. Bjj een onmiddellijk ingesteld onderzoek
moet de Servische vertegenwoordiger zelf hebben
erkend, dat de Serviërs het eerst schoten. Een ander
bericht meldt, dat, naar aanleiding van de herhaalde
in /allen der Arnanten in Servië, de Sultan den
Servischen gezant bij zich heeft ontboden en hem
medegedeeld dat, hem die invallen zeer leed dedeD.
Hjj schreef die echter meer toe aan de wraakzucht
der Arnanten dan aan het toelaten door de over
heid. De Sultan beloofde maatregelen te zullen ne
men om bet geschil uit den weg te ruimen. Tot
dit doel is een grenscommissie benoemd, waarin
zoowel Serviërs als Turken zitting hebben.
Het volgende belangrijke bei icht komt heden uit
Spaoje
•Een offic'ë-d telegram uit Santa Agueda in de
provincie Biscaye meldt dat op den Spaacscben
minister-president Canovas del Castillo drie revolver
schoten zijn gelost door een anarchist.
He heer Canovas is om 1 uur gister
middag overleden,, uitroepende: »Leve Spanje
De moordenaar van den heer Canovas iS gevat.
Hjj is ren Napolitaansche anarchist Michel Augine
Golli geheeten."
CanovaB bereikte den leeftjjd van 71 j»ren.
Vermoord door een nietswaardigen ellendeling,
verliest Spanje in hem een bekwaam en krachtig
staatsman, de conservatieve partij een ervaren leider,
een goed Bpreker en een gevreesd voorvechter.
GOES, 9 Augustus 1897.
Het weekblad De Amsterdammer zegt in een
artikel over het nieuwe ministerie
De horoscoop te trekken vau een liberaal-sociaal
ministerie, waarvan Pierson, BorgeBius en Cort van
de Linden de groote beweegkrachten zullen zgn,
gesteund door Lely en Cremer en gecontroleerd door
de Beaufort, is een gevaarljjk oadernemen. Het mi
lieu, waarin dit ministerie werken zal, ia zoo extra
ordinair en al zou men zeker znlk een politieke
combinatie wraken, wanneer er inderdaad een ge
avanceerd liberale kamermeerderheid bestond,- toch
is het mogeljjk, dat de nu gekozen acht als ministerie
nog het beste exemplaar van de veroordeelde soort
representeeren. Zeker is het, dat de drie beweeg
krachten niet al te krachtig zich zullen betoonen.
De heeren behooren tot dat deel der bemanning,
waarvan men zegt, dat er land mee te bezeilen is.
Wel lazen wjj reeds dat de heer Borgesins zich onder
scheidt door »een hartstochtelijkheid, waar pit in zit",
doch dpz9 karakteristiek, gelooven wij, iB minder
juist. Wjj hebben nooit betwjjbdd of er pit in onzen
>nieuwen" minister van binnenlandsche zaken zit,
maar die pit ligt buiten zgn hartstochtelijkheid.
In den heer Borgesius mochten wjj steeds den
welgemeenden man zier, die gaarne voor de zjjnen
een koek koopt en ook zaker van plan is bun dien
te geven, maar die vóór hg thuis komt, hem half
heeft opgegeten
De beer Cirt v. d Linden is niet zoo vlot als
Borgesins in het beloven en het klopen van Ie zoe
tigheid, die de kinderen gelukkig maakthjj ver
toont zich meer als de professor pieiagoog, die een
aangenaam woord weet te spreken, en zgn gehoor
bezig houdt met redenen zwaar v n gewicht. Da
8lag om zeer gewoae zaken fi.osofi ch nit te drBichen
en een neiging tot moii-schrij /erg ontbreken hem
geenszins. Als man van da daad of zelfs van eenig
■laadje, kent min ham tot dusverre niet.
Wat deze heeren met den heer Pierson te zamen
zullen formuleeren als de eischen van het 0 igenblik
ten opzichte d9r sociale watjeving, we dienei het
af te wachten het al of niet betreurende, dat
men geen getuige kan zjjn van het overleg, waar
Elsie zJggen
>Laat de menschen zeggen, wat ze willen, ik
geloot er niets van."
Ik kan die gedachte niet verdragen, velfs al was
h»t een hertog.
Laat uw aardappels niet koud worden en denk
niet aan zulke malle vertelsels
De oude invalide antwoordde niet, maar bleef
donker voor zich been zien. Trompetsignaal wekte
hem uit zgn mjjmering.
>De avondpost, het is zeven uur", zei Dorette.
De tafel was afgenomen Hans zat weer in zgn
hoekje van den baard en Dorette bjj de tafel met
de breikous in de hand. Buiten builde de wind
meer en meer, joeg de sneeuwvlokken knetterend
tegen de ruiten en hulde het armenhuis in een berg
van sneeuw. Daar vloog op eens de deur opeD, maar
zij sloeg even spoedig met een barden slag weer dicht.
»Het is toch een kruis met zulk volk onder een
dak te won»n. Straks zal dat lieve leven daar boven
weer beginnen."
Alles bleef echter stil. Alleen boorde men een
lichten tred in de gang en een geluid als van
iemand, die op den tast den weg zoektja zelfs
meende Hans, dat de knop der deur zachtjes werd
aangevat en eenigszins angstig keek hg Dorette
zwggend aan.
>0, het zal onze kat zgn, die binnen wil komen",
zei zjj, »wie zou anders zoo stil door de gang
sluipen
Zjj stond op en opende de deur. Maar inet schiik
vuile familie vau den mandenmaker Pannekoek en
de bjjna altjjd dronken boscharbeider Brendecke,
zouden den ouleu sergeant, dien zij een indringer
noemden, bet leven lastig gemaakt hebben, als niet
de bravo vrouw Dorette Pinkepauk daartegen ge
waakt had. Hans Heinrich was door den strjjd des
levens zoo versaft, dat bg de kracht niet moer be
zat om zich tegen de plagerijen, den spot en de
brutaliteiten der and re bewoaers te verdedigen.
»Hjj zou hout op zich laten hakken," bad vrouw
Dorette eens tot den dominee gezegd »en die beide
ellendige kerels zouden bem ook nog tot drinken
verleid hebben, als ik hen den duim niet op den
nens gelegd had. Voor mjj hebben ze een heiligen
eerbied gekregen, meer dan voor u, dominee, of
voor den veldwachter Ritterbusch."
Vrouw Dorette was voor Hans Heinrich een ware
zegen. Toen hg nog niets bezat, deelde zjj met hem,
wat zij had. Later hield zjj het zjjne bjj elkaar,
zorgde er voor dat hg goed in de kleeren Btak, dat
hjj op tjjd zgn versehooning had, dat zgn kamer
er netjes en zuiver uitzag, in 't kortzjj zorgde
▼oor hem als een moeder.
Nu Hans Heinrich in beteren doen verkeerde, had
Dorette bare betrekking als waschvrouw opgegiven.
Zij wjjdde zich nu geheel eu al aan de huishouding
en den tain van Hans.
Op zekeren winteravond zat hjj zgn pijp te rooken in
den hoek van den warmen haard, terwijl Dorette voor
't avondeten zorgde: aardappelen en gebakken haring.
Buiten huilde de wind en Hans kon zich verbeelden,
dat bij weer op de onstuimige zee rondzwalkte. Hjj
was in gedachten verzorkin en hoorde nauweljjks de
stem van Dorette, die hem tot het avondeten riep.
Waaraan denkt gjj toch? Komt gjj niet eten?"
vroeg zjj hem, terwjjl zij hem op den schouder klopte
Ik denk aan mjjn leven," antwoordde hjj lang
zaam, »ik denk aan mjja kind, dat nu daarbuiten
in don strjjd, in den Btorin des levens is, misschien
zonder hulp, zonder bescherming."
Wjj kannen haar daarbuiten toch niet bescher
men wij zgn oud, en wjj kunnen ons toch niet
bewegen in de wereld, waarin zjj verkeert, wjj zou
den haar maar hinderljjk zgn op den weg naar haar
geluk. Zjj zal een beroemde kunstenares worden,
zooals de dominee zeide, en zjj zal tot u terugkeeren
rjjk, schoon en beroemd."
»En als zjj ons in hanr rjjkdom vergeet? Als
zjj zich zelf vergeet, verliest en den weg tot ons
niut weer vinden kan?"
Plaag u niet met zulke gedachten. Kom aan
tafel en eet."
Hans zette zich aan tafel en zei
•Gelooft gjj, Dorette, dat ik mij over Elsie bezorgd
maak? Zjj hseft sedert verscheidene wekeu niet
geschreven."
Het is al gauw Kerstmis, eu dan schrjjft zjj
zeker."
Kerstmis. Wat zou ik gaarne nog eens Kerstmis
vieren, zooals in mjjn jeugd."
Dat Kerstfeest zal wederkomen, Hans!"
Hebt gg gehoord, Dorette, wat da menschen van
