1.897 N°. 81,
Dinsdag 13 Juli.
84s,e jaargang,
B A K K E R IJ
FEUILLETON.
De prinses uit liet Armenhuis.
(10ESCHE
De nitgave dezer jCourant geschiedt Maandag-, Woensdag- en Vrijdagavond,
uitgezonderd op feestdagen.
Prjj» per kwartaal, zoo binnen als buiten Goes, f 1,75.
Afzonderljjke nommers 5 cent; met bp blad 10 cent.
Behalve aan ons Bureau worden Abonnementen en Advertontiën voor dit blad
aangenomen bjj de heeren Nijgh Sc, Van Ditmar te Botterdam en verder
bjj alle Boekverkoopers en Brievengaarders*
COURANT.
De prjjs der gewone advertentiön is van 1-5 regels 50 cent, eiken regel meer 10 ets.
Bjj directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prjj8
slechts tweemaal berekend.
Geboorte-, huwelijks- en doodberichten en de daarop betrekking hebbende
dankbetuigingen worden van 110 regels a f 1,berekend.
Dienstaanbiedingen, niet meer dan 4 regels beslaande en contant betaald 20 c
Aanvragen om en vermelding van liefdegaven 5 cent per regel.
Inaendlns van adverteutl?» vé«»ir uren op den daf der uitsave.
Aau K. K. MAARTENSE ie vergunning verleend tot Let
oprichten van eene
in perceel wijk E no. 57.
Goes, 10 Juli 1S97.
Burgemeester en Wethouders van Goes,
WESSBL1NK.
De Secretaris,
VAN REIGERSBERG VERSLU IJS.
Wekelijksch algemeen overzicht.
In ons vorig overzicht werd omtrent Duitsch-
laud gemeld, dat de ministriöele crisis, die daar
sedert eenige weken geheerscht heeft, ten einde was.
Het is te begrijpen, dat de Duitsche bladen zich
voortdurend bezig tiouden met de jongste verande
ringen, doch men gelooft algemeen, dat de crisis
nog niet voorbij is en dat ook vorst Hohenlohe zal
aftreden, waardoor zou ontstaan een terugkeer tot
den «ouden koers", tot de politiek van Bismarck.
In elk geval zjju twee tegenstanders van Bismarck,
von Bötticher en von Marcbsl, reeds afgetreden en
twee zjjner vrienden, Von Bulow en Posadowsky
voor ben in de plaats gekomen. Nog wordt het
vermoeden, dat de rijkskanselier zal heengaan, ver-
Bterkt, door zjjn verklaiiog, dat hij in zake de her
ziening van het militaire strafrecht, geen ander
ontwerp kau aannemen dan dat, hetwelk met zjjne
denkbeelden overeenkomt, die hjj in den Rjjksdag
heelt kenbaar gemaakt en de kans dat dit ontwerp
zal worden aangenomen is zeer gering. Von Boluw,
die thans Staatssecretaris van buitenlandsebe zaken
is, wordt reeds genoemd als opvolger van Hohenlohe
en eerst als deze verandering van Rijkskanselier
heeft plaats gehad, zal men knnnen zeggen dat elke
crisis voorbij is. Prins Hohenlohe schjjnt ook een
Staats-secreturis van financiën te hebben gevonden
in baron Thielman, Dnitsch gezant te Washington,
die uua naar Duitcehland z«l terugkeerec en de tot
dasver gevolgde handelsstaatknnde zal voortzetten.
De diplomaat, die de meeste kans zon hebben de
opvolger te worden van Von Bulow is de heer
Kiderlen-WLichter, gevolmachtigd minister bp het
Deen&che bof en vroeger gezantschapssecretaris bjj
drie verschillende hoven. Daardoor is hjj ingewijd
in de geheimen der hoogere politiek. Reeds meer
malen werd hem opgedragen mot de gezanten der
vreemde mogendheden te Berljjn te onderhandelen
•n bovendien vergezelt bij den Keizer gewoonljjk
op zjjn reizen, evenals hp hem thans weer vergezeld
heeft op de Hohenzollern.
De reis van den president der Fransche repu
bliek naar Petersburg is eindelpk bepaald. Het plan
is dat Faure den 18 Augustus over zee naar Kroon
stad zal vertrekken en den 31 in Frankrjjk zal
terugkeeren. Voor deze reis heeft de regeering een
half millioen franc aangevraagd, waarover in de
Kamer langdurig is beraadslaagd. De begrotings
commissie adviseerde tot aanneming. De minister
van buitenlandeche zaken, Hanotanx, wees op den
diepen indruk, dien de Keizer van Rnsland ver
leden jaar bjj zijn bezoek aan Frankrjjk heeft ge
maakt en las eenige woorden voor nit den invitatie-
brief van den Czaar aan don president, waarin werd
gezegd dat geheel Rnsland zijn komst met vreugde
to gemoet ziet. Bjj de ontvangst van dit schrijven
beiloot de regeering aan de Kamer een votum te
▼ragen, goedkeurende dat de president de uitnoodi-
ging aannam, ten einde aan de reis het karakter te
8
Naar het Duitsch van O. Elster.
Inderdaad kwamen de beide eerwaardige heeren
om naar den toestand van den vreemdeling te ver
nemen. De dokter zette een bedenkeljjk gezicht, toen
hp hem onderzocht en bevond dat een longontste
king den man had aangegrepen.
Hg kan er weer wel bovenop komen, burge
meester", zeide de dokter, terwjjl hjj den vinger
aan zjjn eenigszins rooden neua legde, >maar hjj
moet een zorgvolle verpleging hebben".
«Laat mjj daar maar voor zorgen", zeide Doretta.
»Wilt gjj dan dien man hier houden, beste vrouw?"
«Gaarne, mjjuheer de burgemeester, het is nog
een oude kennis van mjj en hjj hoort evengoed in
bet armenhuis van BenneckeHStein, als elke andere
Benneckensteiner".
Daarna vertelde zjj den opmerkzaam luisterenden
burgemeester en den dokter de levensgeschiedenis
▼an Hans Heinrich Hannecken, hoe na den dood
van zjjn zuster de hof was verkocht en hoe Hans
nu verarmd, zonder vriend of maag alleen op de
wereld stond. Gedurende dit verhaal was zjj in tra
ge van van een nationale manifestatie en de banden,
die de beide natiën vereenigen, nauwer toe te halen.
Hot aangevraagde crediet werd dan ook met 447
tegen 29 stemmen toegestaan. Zij, die tegenstemden,
waren de socialisten. Zjj beweerdeD, dat een hab
millioen francs beter kon besteed worden om de
bestaande ellende te lenigen dan om «een tyran" te
huldigen en spraken van geldverspilling voor een
bezoek aan den moordenaar van Rnsland".
Ook de Senaat heeft bet crediet toegestaan en
wel met algemeene stemmen (253). Een der sena
toren wilde het zelfs nog verhoogen en beweerde
dat vjjf ton niet voldoende is om Frankrijk waardig
te vertegenwoordigenzelfs gaf hij in overweging
den president, tot verhooging van zjjn luister, een
rjjk uniform te geven.
Het Fransche volk leeft in de onderstelliog dat
de Russen even uitzinnig zullen zjjn bij de ontvangst
van Faure, als zjj dit waren toen de keizer aller
Rassen on zjjn gemalin den Franschen bodem be
traden zjj verbeelden zich dat heel Rusland zal
jubolen, wanneer hun president, in stemmigen zwarten
rok, zich zal bewegen te midden van een volk, dat
zoozeer aan den luister van het absolute keizerschap
en aan een prachtlievende aristocratie gewoon is. Van
een opgewonden stemming bjj hoogen en lagen stand
der Russen blijkt evenwel nog zeer weinig.
De kans op een spoedigen vrede tnsscben Turkije
en Griekenland is de vorige week niet vermeer
derd zelfs werd gemeld dat de vredesonderhande
lingen feiteljjk waien afgebroken, omdat de sultan
geweigerd heeft genoegen te nemen met de grenB-
ljjn, zooals die door de gezanten was aangegeven,
en durfde verklaren dat hjj zelf de voorwaarden aan
Griekenland zal voorschrjjven, indien de mogend
heden geen concessies willen doen. Zeker een trotsch
woord, waarbjj hjj vergeet, dat hjj niet te doen heeft
met Griekenland, maar met de mogendheden en dat
deze niet alleen een hervatting van den oorlog zul
len weten te voorkomen, maar den Turkschen voist
zullen dwingen de voorwaarden aan te nemen, die
zij stellen. Duidelijk hebben de mogendheden zich
uitgesproken. De voorwaarden, door de gezanten
meegedeeld, vormen het uiterste, dat Europa den
sultan kan toestaan en de rogeeringen zjjn daarom
trent eenstemmig, ook de Duitsche, aan wier instem
ming werd getwijfeld, doch die officiöal heeft ver
klaard op hetzelfde standpunt te staan als de andere
mogendheden. Nog jl. Dinsdag verklaarde Lord Salis
bury, dat de zes mogendheden het op alle punten
eens zijn. Er is das geen twjjfel aan of de saltan
zal, indien hjj bjj zjjn weigering bljjft volharden,
gedwongen worden toe te geven, want een spoedige
vrede wordt een dringende eisch, daar de inwendige
toestand, zoowel van Tnrkjje als van Griekenland,
meer en meer onhoudbaar wordt.
Na hun bijeenkomst te Konstantinopel hebben de
gezanten jl. Zaterdag aan de Porte ten collectieve
nota gezonden, die m stienge bewoordingen is vervat,
daardoor eenigszins bet karakter draagt van een ul-
timatum en waarin wordt aangedrongen op het aan
nemen der greusljjn, zooals die door de militaire
attachés is opgesteld. Nog wordt aao Turkjje bevolen
Thessalië geheel te ontiuimen en aan Griekenland
een schadevergoeding op te leggen van hoogstens vier
millioen Tnrksche ponden. Ean waarborg, dat die
som ook betaald zal worden, scbjjnen zij evenwel
niet te willen geven.
Voor den Saltan bljjft het sluiten van den vrede
een moeiljjk geval. Aan de eene zjjde moet hjj zich
nen losgebarsten.
Kleine Elsie liep op de weenende vronw toe, wier
smart op de beide heeren diepen indruk maakte,
sloeg de armpjes om bet midden der onde vrouw,
leunde tegen haar aan en fluisterde: Schrei niet
goede, lieve vronw ik wil bjj u bljjven".
«Is dat zjjn kind?"
Ja, burgemeester, het is zulk een lief goed kind
»Hm, vrouw Pinkepank, uw medeljjien doet u
alle eer aan. Ik heb er niets tegen dat de man hier
bljjft tot hjj weer gezond is er is nog een onbe
zet kamertje iu het huis, dat kan hjj voorloopig be
wonen en als gjj den zieke verplegen wilt, vrouw
Dorette, zult gjj eene kle:ne schadeloosstelling ont
vangen."
«Och, mjjnheer de burgemeester, ik verlaüg geen
schadeloosstelling."
«Ook goed, ook goed. Dokter wilt gjj een re
cept voor den zieke schrijven en alles wat noodig
is bestellen Da veldwachter kan naar den apotheker
gaande kosten zjju voor de stadskas."
De dokter zag hom met groote oogen aan. Zoo
voorkomend en hulpvaardig tegenover een armen
landlooper toonde zich het hoofd der gemeente zelden.
Integendeel was het zijn gewoonte zulke lui, die
maar last en onkosten veroorzaken, zich van den
hals te schuiven. Maar da dokter was tevreden, krab
belde dadelijk het recept en gaf vrouw Pinkepank
schikken naar den wil van Enropa en aan de andere
rekening houden met de wenschen van zjjn volk,
dat niets anders wil dan dat het met bet bloed
der dappere soldaten duur gekochte Thessalië voor
Turkije behouden blijft. Bovendien de Turken vin
den in hun geloof aanmoediging tot en kracht in
den stijjd. »Wjj strjjden niet om te leven", zeggen
zjj, «maar om voor ons geloof te sterven. Niemand
van ons, die in den oorlog gaat, denkt aan terug
keeren onder het aanroepen van Allah" gaan wjj
den dood tegemoet."
Dat de mogendheden geen voet grond» aan Tnrkjje
willen afstaan, wordt door de Muzelmannen be
schouwd als een kruistocht tegen de »Halve Maan"
en prikkelt niet weinig het fanatisme en den natio-
nalen trots der Turken, die door hunne overwinnin
gen ten top is gestegen.
Een paar Tcantteekeningen
veroorloven wjj ons, naar aanleiding van het artikel
in De Zeeuw over de jongste verkiezing voor leden
van den Ra&d alhier.
Hoewel erkennende, dat onze houding daarbjj
«formeel correct" was, had De Zeeuw toch verwacht,
dat, aangezien wjj gewoon zjjn al de candidaten der
meeting te steunen, wjj zulks ook ditmaal gedaan
hadden, tevens als protest tegen de candidatuur-
Labrjjn in verband met de onthouding, die wjj ten
opzichte van dhr. De Jonge voorstonden.
Hoewel wjj volkomen vrjj zjju te steunen de can
didaten, die on8 voorkomen in verband met onze
beginselen en in het belang der gemeente het meest
dien steun te verdienen, en wjj daarbjj aan geene
meeting gebonden zjjn, zoo zouden wjj de verwachting
van De Zeeuw ook ditmaal niet hebben teleurgesteld,
als wjj de overtuiging hadden verkregen, dat ook
de candidatuur van dhr. L°ijgraaff na den loop
dien de zaak nam als eene znivere uiting bleef te
beschouwen van de meerderheid dergenen, die op
de meeting tegenwoordig waren geweest, óf dat de
heer Labrjjn bepaald gesteld werd als caudidaat
tegenover dhr. De Jonge.
Noch het een, noch het ander scheen ons echter
het geval toe.
De candidaatstelling van dhr. Labrjjn toch ge
schiedde althans wjj hebben haar zoo beschouwd
en de Zeeuw heeft dit zelf zoo aan bare lezers mé r-
gedeeld als protest van hen, die na de verklaringen
omtrent dhr. Lejjgraaff in den Katholieken kring"
gedaan, met diens caudiiataur niet langer ge
noegen schenen te nemen. Men achtte zich verkeerd
voorgelicht en wjj hebben toen het onze gedaan om
aan te dringen op eene nadere meeting, ten einde
daar tot klaarheid en, met behoud der onzijdigheid
tegenover dhr. De Jonge, tot overeenstemming te
komen.
Ware die meeting gehouden, dan zon vermoede!jjk
het verschil van gevoelen nit den weg zjjn geruimd,
waartoe wjj door het pnbliceeren onzer briefwisseling
met dhr. Lejjgraaff eenigszins den weg hadden ge
baand.
Het comifé heeft echter gemeend aan ons denk
beeld, dat door velen gedeeld werd, geen gevolg te
moeten geven. Daarin was hit natuurljjk vrjj, maar
nn geen zuivere to< stand verkregen was, wenschten
wij allerminst ons in dezen een oordiel aan te ma
tigen en meenden wjj het best te doen, geljjk wjj aan
bet comité mondeling méedeelden, de zaak aan de
kiezers bjj de stemming over te laten, en zulks te
eerder, omdat wjj geen redeljjken grond tegen de
eenige voorloopige voorschriften. Daarna vertrokken
de beide heeren, die door PanDekoek en Brendkke
tot aan de deur werden begeleid.
«Gjj schijnt veel bfl&ng in dien sukkel te stellen,
burgemeester," zeide de dokter, toen zjj weer naar
de stad gingen.
Het hoofd der gemeente lachte geheimzinnig.
»Met dezen Hans Heinrich Hannecken maak ik
een onderscheid," hernam hjj, «hjj bezit voorname
bloedverwanten."
«Ei, is het waar?"
»Ja, voor eenige weken ontving ik een brief van
zekeren vrjjheer Hans Heinrich Von Hannecken,
generaal te Berljjn. Deze verzocht mjj te onderzoe
ken of in onze stad nog nakomelingen leven van
eenen Hans Heinrich von Hannecken, die in het
jaar 1578 door den hertog Von Stetenburg begif
tigd werd met een leengoed, op den kloosterkamp
alhier gelegen. Een afschrift van de oorkoade, die
nog in het staats-archief van Hannover berust,
voegde de generaal er bjj, beoevens een stamboom
van zjjn geslacht, dat in rechte linie van dien Hans
Heinrich von Hannecken afstamt. Een jongere zoon
van den leenman is als soldaat in Brandenburg-
schen krjjgsdienst gegaan en heeft het tot hoofd
man gebracht; diens zoon heeft onder den grooten
keurvorst gediend, is generaal geworden en verkreeg
den titel van vrjjheer. De nakomelingen van dezen
candidatuur van den heer Labrjjn konden aanvoeren,
die niet als candidaat tegenover dhr. De Jonge was
aangediend.
Maar ook al ware dit laatste bet geval geweest,
wie zal dan den voorstellers het recht betwisten
dit te doen Noch het comité, noch de Goesche Ct.
konden daartegen opkomen, omdat die candidaatstel
ling geschiedde wèl met medewerking van eenigen,
die de meeting hadden bjjgewoond, maar overigens
door hen, die er geheel buiten Btonden.
Is niet ieder vrjj
En zoo ooit, dan had het zeker in dit geval ge
golden wat De Zeeuw in hetzelfde nr. zegt: «men
kan geestverwanten wel den weg wjjzen, kiezen deen
zjj ten slotte toch zeiven."
Welnu, wjj achten ons op het punt van over
reding niet sterker dan onze collega
Maar al hadden wjj nu het comité toeschieteljjker
göwen8cht voor ons denkbeeld, zoo meenen wjj noch
tans te moeten opkomen tegen de quabficatie van
De Zeeuivdat het comité eene laffe houding" heeft
aangenomen. Integendeel schjjnt ons die bonding
eenigszins te «moedig", althans zeker te «volhou
dend" geweest te zjjn. De meening van het comité
was, dat het niet aangaat eene nieuwe meeting te
beleggen, wanneer later anderen een nieuwen can
didaat stellen. In gewone gevallen is dit volkomen
correct geredeneerd, maar in dit bijzondere geval had
het o. i. in het belang van zjjn candidaat en ook
van de onzjjdigheid tegenover dhr. De Jonge, van
dien overigens gezonden regel kunnen afwjjken, maar
dit niet te doen was geen «lafheid".
De cjjfer-groepeering, door De Zeeuw gegeven, kun
nen wjj niet controleeren, maar, haar alB juist aan
nemende, moeten wjj toch opmerken, dat er zoo wat
niets door bewezen wordt.
Immers al hadden slechts 13 kiezers zich uitslui
tend gehouden aan de drie candidates der meeting,
het was niet verboden op dhr. De Jonge te stemmen
en het is dan ook een bekend feit dat vele liberalen
op laatstgenoemde hebben gestemd en dat hij aan
die liberalen en wellicht aan eenige Katholieken
zjjn groot stemment&l te danken heeft. Wat echter
wól bewezen is, is dat plm. 200 liberalen op dhr.
Lejjgraaff hebben gestemd en dat dit door schier
geen enkelen anti-revolntionair is geschied. Anders
toch ware hot onmogelijk geweest, dat deze candi
daat nog eene stem minder had dande heerVan
Koetsveld, over wiens hoog stemmontal wjj de ver
wondering van De Zeeuw volkomen deelen. Ook wjj
hadden niet gedacht, dat er 260 Goesenaren zonden
gevonden worden, schrander genoeg om hem nu
reeds de algemeene belangen te willen toevertrou
wen. Dat hjj «alle door de wet gevorderde ante
cedenten bezit voor de verkiesbaarheid", zooals
De Zeeuw zegt, is op zjjn leeftijd dubbel merkwaar
dig (O, die vreemde woorden
Maar uit een douceurtje, in hetzelfde artikel van
De Zeeuw den voorzitter der anti-rev. kiesvereeni-
ging toegediend, bljjkt, dat ook de heer Qaist die
«door de wet gevorderde antecedenten" in dezen
jeugdigen candidaat nog niet bad weten te ontdekken.
Ten slotte moeten wjj nog even een klein tikje
geven aan de pluim, die de Zeeuw den antirevolu
tionairen leiders op zet.
O, die waren toch zoo royal
Verbeeld u«drie candidaten en desnoods ook
leven thans in Berljjn en de laatste nakomeling
van den eersten bezitter van het leengoed liet daar
in het armenhuis te worstelen met den dood
«Verduiveld, burgemeester, dat is eene roman
tische geschiedenis."
«Dat is bet ook, dokter. De generaal verzocht
mjj alle oorkonden, kerkboeken, en dergeljjken over
de familie Hannecken aan hem te zenden. Dat heb
ik gedaan, maar over de nakomelingen van den
ouden leenman kon ik hem niets melden."
«Dan zal de generaal zich verheugen nu een
bloedverwant te hebben teruggevonden", lachte de
dokter spottend.
«Al was dit niet het geval", hernam de burge
meester sluw lachende, «maar de generaal zal toch
zjjn neet niet in ellende laten omkomenin elk
geval zal hjj ons toch wel de verplegingskosten
van den zieke teruggeven."
«Ha, ha, burgemeester, waait de wind uit dien
hoek Nu, aan mjj zal het niet liggen den armen
kerel weer op de been te helpen. Hij schjjnt een
krachtige natuur te bezitten en zal de koorts wel
te boven komen."
Inderdaad de zieke genas en de dokter liet er zich
veel op voorstaan, dat bjj den man «er door ge
kregen" had, maar om de waarheid te zeggen, de
kunst van den dokter droeg weinig bjj tot de her-
itelling van Hans, die geen enkelen lepel van de
