BIJVOEGSEL
GOESCHE COUBAiNT.
ZATERDAG
27 JUNI 1896.
No. 75,
UIT DEOUDEDOOS.
„De drie Koningen".
Zoo er één uithangteeken was, waarbij het heilige
getal drie te pas kwam, dan was het wel de drie
Koningen. In de heilige schrift toch vinden wij ver
meld, wie ze waren en wat ze deden. Deze konin
gen of, zooals het elders heet, deze Wijzen uit het
Oosten kwaaien naar Bethlehem om het kind Jezus
in de kribbe te zien, of beter gezegd: zij kwamen
uit het Oosten, uit hun vaderland, naar hot Westen
en werden op hun tocht voorgegaan door een heilige
ster, die ten slotte bleef stilstaan boven de heilige
plaats, waar kort tevoren de heiligste geboren was.
Heilig waren ook de geschenken, die zij meebrach
ten. Kaspar, die zestig jaren telde, schonk goud.
Balthasar, veertig jaar oud, gaf myrrhe. En Melchior,
die slechts twintig lentes beleefde, vereerde wierook.
Hoewel alle diie in koniogs-kleedij worden afge
beeld of uitgebeeld, meenen sommigen toch in hen
de vertegenwoordigers van de drie standen der maat
schappij te zien, die oudtijds bij Oosterscbe volken
het hoogst in aanzien stonden, nl. van den konink
lijken, den priesters- en den krijgsmansstand. Hun
geschenken zijn daarmee vrjjwel in overeenstemming.
Anderen echter houden ze voor de symbolen van
de drie werelddeelen, die bij de Ouden bekend waren:
Azië, Afrika en Europaen dit had tengevolge, dat
soms een der drie, en wel hij, die Afrika moest
voorstellen, als een zwarte werd weergegeven.
Na de kruistochten vooral worden »de drie Ko
ningen" een zeer bemind uithangteekenwie het
maar eenigszins te pas kon breogen, versierde er
zijn huis of zjjn luifel moe. En dat was geen won
der. De kruistochten hadden voor een goed deel
een heilig doel: het »bevrjj3en" van het Heilige
land uit de handen der >ongdoovigen." Bij die
tochten werd de herinnering aan al wat Jezus be
trof, weer zeer verlevendigd, en e9nigermate ver
geleken de Westersche vorsten en grooten zich mat
die Oostersche koningen, die evenals zü het heilige
zochten.
Het huis »de drie Koningen," op den hoek der
Koningsstraat en Kade, vertoont tegenwoordig, zoo
als men weet, slechts twee koningen" meer; de
derde heeft, jammer genoeg voor het fraaie beeldje,
plaats moeten maken voor een schoorsteen. Reeds
meermalen zeide ik, dat verscheidene straten haar
namen kregen naar de hoekhuizen, die in zoo'n
straat uitkwamen, wat ook hier het geval was.
Nu zullen we het er wel voor mogen houden, dat
juist die straat naar het huis genoemd werd, waar
aan de hoofdgevel met den ingang stond zoodat
het zeker niet te gewaagd is om aan te nemen, dat
de ingang van bedoel 1 huis aanvankelijk niet als
nu op de Kad*, maar in do Koniugsstraat is ge
weest. Daar immers staan ook de overgebleven
beeldjes, en 'tis te ongerijmd om te galooven, dat
iemand zijn uithangteekens niet in of aan den voor
kant van zijn woning zou hebben geplaatst.
Wio kozen »da drie Koniagea" gewoonlijk tot uit
hangteeken? Vooreerst weer herbergiers. De Koningen
of Wijzen waren immers reizigers, die op hun weg
waarlijk wel hier en daar het gastvrije dak van een
herberg met de daaronder te vinden spijs en drank
met vreugde moeten hebben begroet. De waard uit
zoo'n inrichting had dus even veM recht, deze naar
de Oostersche Wijzen te noemen, a!s een collega de
zijne betitelde mat den naam van »den dorstigen
reiziger" of »in den reizenden man."
Vervolgens waren er ook bakkers, die de heilige
drie in hun gevel een plaats gaven. Zij wilden
hiermede te kennen geven, dat zij behalve gewoon
brood ook Driekoningenbrood bakten. Het Drieko
ningenfeest was al in zwang van den tijd der ves
tiging van het Christendom hier te lande, toen het
een der voormalige heidensche godenfeesten verving.
Na de kruistochten echter kwam het eerst recht in
eere, ea vooral in Katholieke landen en plaatsen is
het dat gebleven tot op den huidigen dag. Men viert
het met het omgaan met de ster, den trekbrief en
de kroon, met brood en boon. D.t heilige brood, dat
de Wgzen op hun reis aten, is het bekende Drie
koningenbrood.
Ook bg timmerlieden vond men niet zelden »de
drie Koningen uit het Oosten" prjjken. Dat was
echter weer een vergissing van dezelfde soort als
die ik kort geleden vermeldde met betrekking tot
den evangelist Johannes en Johannes den Dooper.
Omdat Jozef, de man van Maria, die Jezus ter we
reld bracht, timmerman was, dachten sommigen,
dat ook een der drie wijzen het ambacht van tim
merman uitoefende. Ja, hij, die de drie Koningen
tot uithangteeken koos, hield dit stijf en strak staande
en beweerde, dat de koningstitel en koningskleedij
eenvoudig dienden, om den reizeuden timmerman,
die het heiligste ging zoeken, meer glans en glorie
te geven, natuurlijk opdat des te meer glans en
glorie zou straleD rondom het hoofd van hem, wien
de reis gold.
In de laatste plaats kozen vooral kooplieden het
drietal als gevelversiering. Voordat wjj, Nederlan
ders, den weg naar Indië kenden, kregen we onze
Oostersche waren uit de handen der Portugeezen.
Maar vooidat ook dezen Indië wisten te vinden,
gingen de kooplieden uit Genua en Venetië die
waren halen in de Levant, waarvan het Heilige
land een deel uitmaakt. Met verbazend groote wa
gens werden dan die »Levantynsche waren" over
de passen der Alpen naar Frankrijk, Duit3chland en
Nederland gevoerd. Kooplieden dus, die met Genu-
eesche en Venetiaansche handelshuizen relafciën had
den, meenden aan hunne goederen een gewenschten
geur van heiligheid bg te zetten, door »de drie
Koningen" ook in hun gevel to eeren, die immers
in de Levant hadden geleefd ea sLovaatijnsche wa
ren" aan den voet der heilige kribbe hadden neer-
gelegd.
Welk dezer vier gevallen zal het best op het be
doelde buis in de Koningsstraat passen? Voor ten
bakker of een timmerman lijkt het me wel wat te
groot. Het zou dus kunnen geweest zijn een koop
manswoning van een, die in Oostersche waren han
delde, of een herberg. De handel van Goes hoeft
nooit veel om 't lijf goh idvóór het bestaan der
Oost-Indische compagnie was ze uitoist gering en
ook daarna beteekende ze nog niet veel. Wel gingen
er een paar schepen naar Noorwegen, maar de naam
»drie Koningen" wijst op Oosterschen on niet op
Noordscben haudel. Zóó gewichtig is hier die Oos
tersche handel bij mijn weten nimmer geweest, dat
een barer vertegenwoordigers oen zoo groot huis als
het bedoalde zou hebben gesticht. Blijft dus over j
een lierberj. Zóó groot waren handel ei schipperij
hier eenmaal wel, dat verschille »de herbergen in
den omtrek der haven konden bloeien. Het is nu
nog de tijd niet, om over beide onderwerpen in den
breede te spreken maar later hoop ik mgn uitspraak
in den vorigen zin te bewijzen. BAVO.
Gemengde Berichten.
Men schrijft aan de Tel:
Een persoon uit St. Jausteen (Zeeland), in de
wandeling genoemd »de Roste", is daar in den ge-
heelen omtrek bekend om zijne goed9 postduiven.
Geen concours kan er hier of ia België gegeven
worden of, als de Roste meedoet, is men al vooruit
verzekerd, dat hg met oen of meer der best8 prgzen
gaat strijken. Naar men wil heeft hij dit jaar reeds
een 500 frank als prijzen gekregen. Verleden Zondag
deed hg weer met twee duiven mee in een prgsvlucht
te Bassevelde (B lgië), en won 160 frank. Of dit
nu de afgunst van andere ^duivenmelkers" heeft
opgewekt, of dat men zin had in zulke goede rei
zigers om er jongen van te kweeken, is Diet bekend,
maar zeker is het, dat Woensdag-nacht die geldver-
dienende diertjes spoorloos verdwenen zjjn. De dui
ventil was met geweid opengebroken en onze vlugge
reizigers waren weggenomen.
- Te Swger, gem. Wijnandsrade (LgeHdde
Woensdag een 12jarige jongen koeien naar de weide.
Eensklaps werden do dieren schuw en sloegen op
hol. Het kind raak to onder den voet en werd door
eene der koeien, die het aan een om zga lichaam
vastgebonden touw vasthiJJ, over eeu groo.en af
stand medegesleept. Toen de dieren eindelgk tot
staan waren gebracht, was het knaapje zoo vreeselijk
verminkt, dat het na eenige miiuten dm geest gaf.
Zondag meldde zich bij «en commissaris van
politie te Pargs zekere Raoul Picard aan, met drin-
geud verzoek om te worden gevangen gezet. Picard,
70 jaar oud, heeft 37 veroordeelingen achter zich
en was pas acht d\g9n wedor op vrjje voeten, maar
kon het heimwee naar het gnvan^enislevea niet
meer harden. De commissaris sprak hein moed in
en zond hem weg. Hj liep oen minuut of vijf
rond eii toen een politie-ageat tegenkomende, bracht
hij dezen een vuists ag in het ai-»gezicht toe. >Neeiu
me niet kwalijk," zeide hij, »maar ik had een mis
drijf noodig." Ook werd cu terstond a-in zyn wansch
voldaan.
Te Hildesheim heeft een j ongmensch voor zgn
lichtzinnigheid zwaar moeten boeten. Hij wilde voor
zgn vrienden als »vuurspuwor" optreden en nam daar
toe benzine in zgn mond, dat hij o*er een bran
denden lucifer zou spa wan. Toen oven wel de eerste
droppel met de vlam ia aanraking kwam, sloeg
deze in den mond van den onb izouneae, zoorlat het
vuur uit zijn neus kwam on hg terstond bewuste
loos op den grond viel. Zijn vrienden wikkelden
zjjn hoofi dadelgk in em handdjek o n de vlam
men te smoren, waarop men hom naar het gast
huis vervoerde. Hij is nog steodi buiten kennis.
Het »barsa ka satta" is door de Engelsche
regeering verboden. Wat dat is Een liefhebberij,
een spel van de Voor-Indische inboorlingen. Het
bestaat in deze zeker merkwaardige opgave, dat men
bg regen wedt of er veel of weinig ïegen zal vallen,
terwgl men tegen elkander do hoeveolheid regen,
die er zal vallen, vooruit tracht te raden. Op de
terrassen van verscheidene huizen in Voor-Iudië
vindt men een met een pijpje voorzienen regenbak
wanneer het water in den bak een bepaalde hoogte
heeft bereikt, begint hot uit het pijpje te loopen,
en de clou van het spel bestaat nu hierin, dat men,
wanneer er een regenbui in aantocht is, raadt ia
hoeveel tyd dit zal gebeuren. De Indiërs wyden
zich aan dat spel met zulk een hartstocht, dat er
vaak hoogloopende twisten ontstonden, en daarom
meende de Engelsch9 regeering het >barsa ka satta"
te moeten verbieden Het zou niet mooielgk zgn,
in Europa, en niet het minst in Eageland, eene
menigte weddenschappen aan te wijzen, die niet
veistandiger zgn dan dit regenspel en die toch niet
verboden worden. Maar hier bepalen de menschen
zich ten minste tot het opstrijken of betalen van
den inzet, en zgn zg meestal zoo wijs er niet bij
te gaan vechten.
Een jong Parijzenaar oefende zich in het wiel-
rgden op de verlaten Place de la Bourse. Een der
toeschouwers, blgkbaar oen ervaren wielrijder, gaf
hem inlichtingen en was zoo goed, den ander, op
diens verzoek, te toonon, hoe hg doen moest. Toen
hg op het rgwiel was gezeten, reed hg er snol mede
weg en keerde niet terug.
Te Neukirchen vervoegde zich dezer dagen
een man met zgn twaalfjarigen zoen bjj den genees
heer met het verzoek dezen, die door den hoofd
onderwijzer was geslagen te onderzoeken. Da jongen
was stokdoof, men zou hem het trommelvlies door-
geslagen hebben, enz.
De vader verlangde een bewijs van den arts om
biermede een aanklacht bij den rechter in te dienen. J
De dokter onderzocht hem en zeideJa de jongen i
is geheel en al doof, dat is een leolijk geval. Maar
om nu zeker te zijn vóór ik het geef, moet ik eerst j
nog even een mes nemen en snyden hem het rech-
teroor af. Toen de dokter dit nauwelijks hoorbaar
aan den vader mededeelde, greep de jongen beide
handen van den arts va3t en begon hulp en moord
te schreeuwen en liep zoo hard hij kon weg en
naar huis.
Ware do dokter niet op zoo'n afdoend middeltje
gekomen, dan was meester met een onaangename
beschuldiging voor de rechtbank gekomen en had
zelfs govaar gelooprn te worden veroordeeld.
Te Napels kwam dezer dagen van Massowah
de stoomboot »Ba!duino" aan met officieren en man-
schapp n uit Oost-Afrika. Onder de officieren be
vond zich ook luitenant Poggi, die voor weinige
dagen nog de krijgsgevangene was van den Ras
Sebat. Poggi werd in zijn gevangenschap uitstekend
behandold, want de vrouw van den Ras was harts
tochtelijk op hem verliefd, en zou het liefst met
hem zijn ontvlucht. Bijna had de luitenant nog
krijgsgevangene dezer dame moeten big ven, want zg
wilde hem niet laten gaan. {Echo).
De meening van fietsers, dat zij tijdens een
onweer gerust op hun »pneu" kunnen zitten, als
't ware geïsoleerd, wordt door een recent feit weer
sproken. In Mineapolis word een wielrijder door den
bliksem getroffen en van zgn wiel geslingerd. Toen
hg bijkwam zag hij ziju machine als in vlam staan
en na eenigen tgd kon hij constateeren, dat net
wiel totaal bedorven, de spaken gesmolton waren.
Omheiningen van zoogenaamd prikkel- ofste-
keldraal ziet men hier te lande zoowel als in het
naburige Duitschland Z9er voel, vooral bij buitens
en boerderijen. Aan dat hatolijke prikkeldraad heb
ben zich reeds velen, vooral ook kinderen, gewond.
Een grondbezitter nabij Berlijn, die zgn goed met
prikkeldraad had ooiheinl, werd door de politie
aangam land, dat te verwijderen, als gevaarlijk voor
het openbaar verkeer. Hij voldeed echter hieraan
niet en bracht de zaak voor liet ^berverwaltungs-
gericht." De rechter stelde hem echter in het on
gelijk, en besliste, dat men, »om zgn eigen goed
te beschermen, nooit het leven, de gezondheid of
het eigendom van anderen in gevaar mocht brengen."
Maandagavond is te San-Franciseo een groot
bewoond huis ingestort. Velen zgn ernstig gewond,
drie reeds levenloos uit de puinhoopen te voorschijn
gehaaldmen vreesde nog meer dooden te zullen
viaden.
Een zes-en-zestigjarig man uit de omstreken
van Rijssel heeft te voet een pelgrimstocht gemaakt
naar hot Heilige Land. Zonder geld ging hij dan
7den Februari 1894 op rei9, kwam den 20stan Maart
van het volgende jaar te Jeruzalem, bleef daar eene
maand en keerde daarop naar zijne woonplaats terug.
Hg was als pelgrim gekleed en leefde van liefdegiften.
In een der straten van Parijs zag men dezer
dagen over de dakgoten een man loopon, die, on
danks den stortregen, slechts in een hemd gekleed
was. Alle dakvensters, die hij open vond, klom hg
binnen en wierp op straat wat onder zjjue handen
kwam.
Uit een dakkamertje, waar eenige naaisters zaten
te werken, wierp hij zelfs eene brandende lamp
naar beneden.
Het was een lawine van potten en pannen, stoe
len enz.zelfs een k st met linnengoed kwam naar
beneden. Dit duurde voort tot het een agent gelukte,
den krankzinnige naar zijne woning terug te brongeo.
Naar het politiebureau overgebracht, kwam de on
gelukkige spoedig tot kalmte. Hij had verscheiden
schrammen en kneuzingen opgeloopen.
Dezer dagen werd te Parijs een bediende
eener groote financiëele instelling in de wijk der
Madeleinekerk gearreste9id, die een bedrag van
f 450 ten nadeele zjjner superieuren had verduisterd
om zijn hartstocht voor het spel te bevredigen.
Bg het nazien der boeken van de benadeelde maat
schappij, bleek, dat ook andere beambten zich aan
oneerlijkheden hadden schuldig gemaakt en weldra
was de justitie de schuldigen op hot spoor.
Een ware dievenbende had zich onder de be
dienden der maatschappij gevormd en de opbrengst
der permanente verduisteringen werd aan hot spel
gewijd. De eerste schuldige, wien hot vuur aan
d8 schenen werd gelegd, was de kassier, die weldra
door de mand viel en bekende, in het geheel f 80,000
te hebben verduisterd. Al dat geld had hij bij de
wedrennen verspeeld ea slechts f 60 had hij nog in
zgn bezit.
In de woning van den ontrouwen kassier werd
een omvangrijke correspondentie in beslag genomen,
waaruit bleek, dat verscheidene andere bedienden,
waaronder een der hoogstgeplaatste, zgne mede
plichtigen waren.
Men verneemt uit New-York, dat de bloed
verwanten der overleden gravin de Chabot uit Brook
lyn, de geldigheid vau haar testament betwisten,
waarbij zg aan haar man 20 francs en de rest van
haar fortuin aan haar bedienden en een gezelschaps
juffrouw vermaakte. De gravin bezat alleen ia den
staat New-York onroerende goederen ter waarde
van f625,000 en in Frankrijk bezat zg nog veel
meer. De familie te Brooklyn hoopt de civiele recht
bank te kunnen bewgzen, dat de overledene niet in
het volle bezit harer geestvermogens was, toen zg
haar iaatsten wil op papier bracht.
Laatste ssi telegraphische berichten,
Heden werd voor de Arrondissements-Recht-
bank te Middelburg behandeld de zaak tegen J. M.,
32 j., arbeider t9 Kolijusplaat, gedetineerd te Mid
delburg, ter zake van het als getuige in eene straf
zaak, onder eede gehoord ter terechtzitting van het
kantongerecht te Goes dd. 18 Mei 1896 afleggen
van eene valsche verklaring.
Aan den beklaagde was oar. W. Dicke, advocaat
te Goes, ambtshalve als verdediger toegevoegd.
Nadat dö officier van Justitie na de pertinente
ODtkentenis van bekl., een jaar gevangenisstraf had
geëischt, en de verdediger bij gebrek van bewijs,
dat opzet in 't spel was, vrijspraak had gevraagd,
verdaagde de rechtbaok de zaak tot Dinsdag a. s.,
teneinde nader getuigen te booren.
IKoedekenskerke. De aanbeveling voor ont»
vanger-griffier van het waterschap Hoedekenskerke
bostaat uit de hoeren J. Risseeuw te 's-Graven-
polder, J. van den Dries Pz. te Heinkenszand en I. D.
Fransen van de Putte te Goes.
Afloop Aanbestedingen en Verknopingen.
Door het polderbestuur van Walcheren werd
gistermiddag in het openbaar aanbesteedhet uit
diepen van eenige watergangen in den polder,
ter gezamenlyke lengte van 6608 Meter, in drie
perceelen.
Voor het tweede perceel was, volgens de M. Ct.,
laagste inschry ver P. Harinck te Goes, voor f 2960.
's Gravenpolder. De notaris L. A. Paarde-
kooper Overman verpachtte gisteren alhier eenige
perceelen bouw- en weiland, gelegen in diverse ge
meenten, groot 8.04.48 H.A. Da opbrengst was
f 583,41Vs» alzoo ruim f 72 per hectare gemiddeld.
'JisrpHïjko Stand van 8f?es
van 2426 Juni 1896.
Ondertrouwd 25, Johannes Abram Moransard,
30 j., jm., te Rotterdam en Pieternella Dorothea
Sloover, 28 j., jd., te Goes, onlaugs te Vlissingen;
Jacob van den Berg, 29 j., jm., te De Lier en
Adriana Marina Goetgeluk, 22 j., jd., te Goes.
Getrouwd 25, Frans Kopmels, 25 j., jm., te
O.- en West-Souburg en Anna Maria Blaas, 23 j.,
jd., te GoesJacob van Zweden, 23 j., jm. en
Suzanna Piet-rnella Behage, 24 j., jd.
Geboren: 25, Antoinetta Jacob i, d. v. Hermanus
de Lange en Jannetje Glerum.
Verknopingen on Verpachtingen.
Datum. Plaats. Voorwerpen. Informatiën.
27 Juni, 's Heer Arendskerke, huishoudelijke
goederen, De Ronde Bresser.
29 Ierseke, hooigras, llollmann.
1 Juli, Heinkenszand, wei- en bouwlanden
vruchten te velde, De Ronde Bresser.
1 i Kolijusplaat, woon- en winkelhuis,
bakkerij, Noordijke.
2 Rilland-Bath, meubels enz, Prins.
2 Ovezaud, hooigras te velde, Pilaar.
4 t Klootinge, winkelhuis, timmermans
werkplaats, Pilaar.
9 Heinkenszand, veldvruchten, De Ronde Bresser.
9 t 's Gravenpolder, huis, tuin, slagerij, L E A. Liebert
en P. Overman.
9 Driewegen, huis, schuur, tuin, bouwland, L. E. A. Liebert
en P. Overman.
11 - KIoetinge, vruchtgebruik huis, schuur
en land, De Vos.
.15 i 's-IIeerenhoek, huizen en tuinen, tiend
recht, meuhil. goederen. De Ronde Bresser.
17 N. en St. JAoslaud, inspan eu veldvruchten, A. M. Tak,
Middelburg.
22 - Goes, hofstede, mr. Liebert.
i 29 i Kolijusplaat, iuspan, Noordijke.
j 31 Wissekerke, inspan, Noordijke.
Watergetijan voor larseke.
OASEN.
HOOGWATER.
LAAGWATÏ, i
Vooral.
Nam.
Voorin.
Naui.
27
Juni
3.59
4.20
10.29
10.50
28
4.42
5.3
11.12
11.33
29
5.22
5.42
11.52
30
6.—
6.19
0.12
0.30
L
Juli
6.39
6.59
0.49
1.9
2
7.18
7 40
1.29
1.48
3
8.2
8.25
2.10
2.32
Posterijen.
Lijst van brieven, verzonden door het postkantoor
Goes, waarvan de geadresseerden op de plaats van
bestemming onbekend zgn, gedurende de le helft
der maand Juni 1896.
Yan Rilland: E. C. Houwen, s-Qravenhage
•sarktbarishton.
MIDDELBURG, 25 Juni 1896.
Uit Walcheren was heden de aanvoer kleiner dan voorgaanden
marktdag en uitgenomen Tarwe en Witte Boonen werd van
andere artikelen niets gepresenteerd. Puike Walch. Tarwe met
eenige vraag word naar qualiteit van f 6,15 a f 6,25 gekocht
Walch. Witte Boonen hield men op f 10. Dito Bruine Boonen,
Groene Kook-erwten, Paardeuboonen en Zomerzaad niet ter
veil.
Boter f 1,05 k 1,15 per K.G. Eieren f2,80 de 100 staks.
Druk F. Kloeuwuiis Zoon Goes.
