1896 N°. 36.
Dinsdag 24 Maart.
83ste jaargang.
Bij dit no. behoort een bijvoegsel.
Algemeen Overzicht.
FEUILLETON.
C A SS L O.
De uitgave dezer Courant geschiedt Maandag-, Woensdag- en Vrijdagavond,
uitgezonderd op feestdagen.
Prjjs per kwartaal, zoo binnen als buiten Goes, f 1,75.
Afzonderlijke nommers 5 centinet bjjblad 10 cant.
Behalve aan ons Bureau worden Abonnementen en Advertentiën voor dit blad
aangenomen bp de hoeren Nijgh Vak Ditsiar te Botterdam oa verder
bjj alle Boekverkoopem en Brievengaar.denk'
De prpB der gewone advertentiën is van 1-5 regels 50 cent, eiken regel meer 10 cl
Bg directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertontie wordt de pry8
slechts tweemaal berekend.
Geboorte-, huwelpk#- en doodberichten en de daarop betrekking hebbende
dankbetuigingen wordGJi van 110 regels a f 1,berekend.
Dienstaanbiedingen, niet meer dan 4 regels beslaande en contant betaald 20 ct
Aanvragen or- en vermelding van liefdegaven 5 cent per regel.
Eiusen«S{ng van adverteutl^n 8 <flen dag r uitgave.
Er heeft in de laatste dagen weder eene aan
merkelijke verschuiving plaats gebad op het poli
tieke schaakbord Men weet, dat er groote toena
dering was ontstaan tusschen Engeland en Frankrijk,
waartoe wellicht de houding van den Duitschon
Keizer on diens regeering in de Transvaalsche
quaesti* moer hid bjjgsdragen dan men vermoedt,
lu elk geval had Engeland, dat overigens zooveel
mogelijk een ouzgdig standpunt inneemt tegenover
de staten van het vasteland, en zich niet aansluit
noch bjj hot drievoudig verbond noch bij de Franseh-
Russische alliantie, in den laatsten tijd meer toena
dering getoond tot BMankrjjk en daardoor ook tot
Iiuslarid. Maar nu is daarin eensklaps verandering
gekomen. Kujjeland heeft het namelgk noodzake-
ljjk geacht eene expeditie uit to zenden naar Dongola
teneinde Egypte te beveiligen feg^n de al te over
moedig optie lende Derwischen. Eigenlijk heet het,
dat het e< ne Egyptische expeditie is, en het is ook
wel mogelijk, dat zij uitsluitend mst Egyptische
troep m zal geschieden, maar sle overwegeude invlotd,
dien Engeland aan den Ng] uitoefent, doet iedereen
begrijpen, dat niet het Egyptische maar het Britsche
belang hierbij op dea voorgrond treedt.
Intusschen kan Engeland in dezen niet alleen be
slissen; de mogendheden moeten een dergelijke daad
goedkeuren. En nu toonen de staten van het drie
voudig vei bond: Italië, Oostenrijk en Duitschland
geen bezwaren tegen de expeditie te hebbaD, terwijl
Frankrijk en Rusland er zich minder mede ingeno
men toonen. Het gevolg hiervan is natuurlijk, dat
de gezindheid der Engelsche pers op eens veranderd
is, en dat b, v. keizer Wilhelm van Duitschland,
die na zijn bekend telegram a3n den Transvaalscben
president geen goed meer kon doen en zelfs op
publieke plaatsen bespot werd, nu weer geprezen
wordt om zijn doorzicht. De keizer van Oostenrijk
beeft eene saaienkomst gebad met de koning'n van
Engeland, die in het Zuiden vertoeft, en is zelfs,
wat eene groote zeldzaamheid is voor een vorst, die
niet tot de Engelsche koninklijke familie in betrek
king staat, t,ot kolonel bij da koninklijke garde
benoemd. Dat Italië met het plan dor Britsch-
Egyptische expeditie ingenomen is, spreekt vanzelf.
De Derwischen zjjn ook Italië's vijanden en het kan
dus niet anders dan in het belang van Italië zijn,
dat Engeland in Afrika de orde komt herstellen en
den overmoed der Inlanders komt breidelen.
Zoo is dan nu Groot-Brittannië weer meer ge
naderd tot da staten van het drievoudig verbond,
en zal het langs dien weg weCr trachten een deel
van zjjn buitenlandsche politiek ten uitvoer te
brengen.
Voor het overige is er weinig nieuws te vermei-
Uit het Italiaansch van Lino Feriiia.ni.
Slot.
Op straat zag hij goed gekleede, vroolijk snap
pende kinderen, met snoepgoed in de handmaar
dat benijdde hij hun niet. Maar toch zag bij hen
vaak met jaloersche blikken na, want wol benijdde
hij hun, zjj het dan ook met een afgunst dis voort
kwam uit ware liefde, hunne mooie gezonde moeders.
O, waarom was ook juist zjjne moeder zoo heel erg
ziek.
Op zekeren avond gaf een van die gelukkige kin
deren hem een koekje en een stuiver; hij bedankte
verlegen en liep er hard mede naar een ijsventer
en kocht een portie van diens waar. »Eet het toch
op" zeide de man toen bij zag dat hij er mede in
de hand bleef staan.
»Ja," antwoordde hij, »maar ik wilde het aan
mjjn moeder brongen die zoo ziek is en zoo'n dorst
heeft." De man keek hem eens goed aan en daar
het gezichtje hem vertrouwen inboezemde zeide hij:
»'t is goed, dan breng je mg strakjes het glaasje
wel terug." Carlo begreep het en kreeg een kleur.
>0, wees maar niet bang, ik ben eerlijk
Hg liep, hg holde naar huis, gaf het koekje aaa
Giulio, het ijs aan zijn moeder en, hg zelf genoot,
toen hij ze beiden zag smullen. Maar, er was niets
aan te doen. Moeder wilde dat hij er ook een le
peltje van namwelnu, hij keerde zich om en deed
alsof hg er van at, om zjjn moeder haar zin te
geven. Was hg een kind V Neen, een man, oen
engel, een ideaal van een zoon. Dat was een ge
lukkige avond, de lippen van de moeder brandden
den. De aanvankelijke geruchten omtrent vredes
onderhandelingen tu86chen ft talie en Abessyoië zijn
bevestigd door de red^, waarmede de hoer Di Rudini-
de vorige werk in de Kamer het nieuwe ministerie
heeft voorgesteld. Daarbjj bleek evenwel, dat roeds
het vorige Kabinet daartoe voorstellen had gedaan,
en dat generaal Baldissera reeds gemachtigd was om
met dea Negus in overleg fe treden. De tegen
woordigs minister-president heeft met nadruk ver
klaard, dat de regeering niets liever wenscht dan
vrede te sluiten en de veroveringsplannen in Afrika
van het vorige ministerie to staken maar de waar
digheid vau Italië eischt intusschen, dat het voor
eene behoorlijke verdediging toegerust blijft, waar
toe 140 millioeu lires is aangevraagd, die door de
Kamer zijn toegestaan.
GOES, 23 Maart 1896.
Bij het bestuur van de vereeniqiog voor Volks
vermaken, afdeeling F 1 o r a 1 i aalhier hebben zich
dit jaar tot het bekomen van plantjes aangemeld
218 personeD, tegen 212 in 1895. Uitgereikt werden
965 plantjes tegen 864 in bet vorige jaar.
Uit deze cijfers blijkt wel, dat Volksvermaken"
met Floralia zich beweegt in eene richting, die bij
het volk sympathie ondervindt, terwgl de vereeniging
er ongetwijfeld veel nut mede sticht en menige
woning met vriendelijke kinderen der natuur wordt
Borsele. De voordracht ter banoeming van een
gemeente-veldwachter bestaat uit G. G.
Andriessen, politieagent te Ter-Neuzen, J. de Hullu,
politieagent te Middelburg en A. Ardon, gepaspor-
teeid marechaussée te voet te Dinteloord.
Met de ingekomen sollicitatiën na 14 Maart steeg
het aantal gegadigden tot 41.
lerneke. In de Vrjjdagavond gehouden verga
dering van den gemeenteraad werd met
gesloten deuren de voorloopige vaststelling van het
kohier van den hoofd, omslagdie in de vorige ver
gadering onderbroken was, voortgezet en afgehandeld,
waarna de vergadering openbaar werd.
Toen werd het kohier van de hondenbelasting
opgemaakt, waarop gebracht werden 57 belastbare
honden.
Met algemeens stemmen op één na werdon de
gemeente-opcenten op het personeel verhoogd van
35 tot 50.
Vervolgens werd de begrooting voor 1896 gewijzigd
met het eind-resultaat, dat inkomsten en uitgavan
stegen met een som van f 804,19.
De voornaamsto wjjzigingen in de ontvaDgposten
waren, dat de hoofd, omslag werd vermeerderd met
f 500 en de opbrengst der gemeente-opcenten op het
psrsoneel met f 522,95, de rijksbjjdrage daarentegen
verminderd met f 750.
niet meer zoo. Zij gaf hem een kus met frissche
lippen, zooals hg er in langen tijd geen gekregen
had, en dat deed zijn hart goed. Och, wat kwam
het er op aan of hij eene in geen tien uur at, als
zij zich maar wat beter gevoelde.
Giulio at het koekje met heel kleine hapjes op,
en de moeder deed eveneens met het ijs en Carlo
genoot in stilte, als een liefhebbond vader, terwgl
hij nu eens zijn broertje dan weer de zieke toe
lachte. Hij zweegmaar zijn glimlach en zjjn blik
zeiden duizendmaal meer dan woorden. Giulio was
ook niet ondankbaar of egoistisch en hij wilde
Carlo ook een stukje geven. Deze weigerde het niet
maar stak het tusschen de traliën van het kooitje.
De kanarie kwam er op af, keek er naar en pikte
er eens vluchtig tegen als om zich te overtuigen
dat het iet» eetbaars was, want in langen tjjd had
hij niet zulk eane onverwachte lekkernij gekregen.
Toen hij bemerkte dat het een koekje was deed hij
uit blyschap een lang gerekten triller hooren.
»Hoor, hij bedankt je" zeide Carlo tot Giulio.
»Neen jou".
En de moeder voegde er bijjelui beiden, die
zoo goed zijn. Dit was in hunne smart hun eanige
vreugde, die haar oorsprong had in hunne onder
linge teedere liefde en die zooveel verheven poazie
ademde dat alle gedichten, door huisbakken rijme
laars geBmeed, erbij in het niet verzinken met hunne
alledaagsche rijm woorden, waarmede de dichters de
jeugd bezingen, zonder deze te kennen, door als
naar gewoonte de kleuters te beschrijven als roos
kleurig mollig en met engelen babbelend.
En de smart ging haar gang, zonder vertraging.
De wijkdoktor bracht zjjne bezoeken slechts voor
den vorm. Zjj dienden hem als voorwendsel om de
kinderen wat geld of een sinaasappel toe te steken.
Eens sprak hij van het hospitaal, maar zijn=> woor
den werden onderbroken door het snikken van
Giulio en de zieke, die zeide dat zij daar tcch ook
Van de uitgaven werden verminderd onderhoud
van wegen en voetpaden en kleeding en wapenen
d-^r veldwachters beide met f 100 en teruggave aan
het rijk van het te veel genotene voor lager on
derwijs werd vermeerderd met f 187,13. Aan de
orde kwam nu de pensioenregeling der gemeente
veldwachter, doch met 8 tegen 3 stemmen werd
besloten de behandeling dezier zaak nogmaals te ver
dagen.
Van den Minister van Financiën was bericht inge
komen, dat de gronden, beuoodigd voor de vergroo
ting der haveD, in eeuwigdurends erfpacht worden
gegeven tegen een canon van f 92.
Zaterdag 14 dezer vergaderde te Tolen de
afdeeling »Zeelandia" van den Algem.
Ned. Politiebond.
Na een welkomstwoord, tot de aanwezigen, deelde
de voorzitter, de hesr De GiaafF, commissaris van
politie te V lissin gen, mede dat door bet bestuur
aan alle andere provinciale afdeelingen is verzonden
eert voorstel om bij het hoofdbestuur aan te dringen,
dat pogingen zullen worden aargswend bg H. M.
de Koningin en bg de Stateu-Generaal om van rijks
wege pensioen toe te kennen aan alle politieambte
naren en beambten, in dienst van provinciën of ge
ingoten, bij ouderdom of invaliditeit.
Het lid Kaat stelde voor, ook onbezoldigde be
ambten daarvan te doen genieten.
De voorzitter sprak als zijde meening uit dat b.v.
een commissaris van politie evengoed als rijks-ambte
naar te beschouwen is als een onderwijzer aan de
openbare school, die wel rjjkspensioen genietwant
er komt geen wet tot stand of eerstgenoemde moet
die handhaven.
Een voorstel om personen, die vroeger lid waren
van den Bond, doch door de catastrophe-Tuinenbnrg
bun lidmaatschap opzegden, weder toe te laten zonder
entrée vond instemming.
Ten slotte werd medegedeeld dat de volgende
vergadering te Ter-Neuzen zal gehouden worden.
(Iers. en Th. Crt.)
Bij Kon. besluit is bevorderd tot opziener der
visscherij-politie op de Schelde en Zaeuwsche stroo-
men 3e ki. J. van der Slikke, thans schipper
le kl. bg die politie.
Bij Kou. besluit is met ingang vau 1 Mei op
pensioen gesteld do le luitenant van het korps ma
riniers J. C. van H o e k en is hem toegekend
een pensioen van f539 'sjaars, benevens eene ver-
hoogiug ingevolge artikel 1, c, der wet van 1
April 1875 (St.bl. no. 33j, ten bedrage van f225
'sjaars.
Het is schier onmogelijk, zegt hot Handels
blad van Antwerpenzich een denkbeeld te vormen
van de groote hoeveelheid boter, die Holland in
België invoert. Aan het grenskantoor Acliel werd
wel zou sterven.
Het ontzettende oogenblik kwam. Het werd avond.
De zieke gevoelde dat zij erger werdzij gaf een
teeken en Giulio nam snel een Madonnabeeldje van
den muur. Zij nam het, kuste het en legde het op
de hoofden harer kinderen, toen kuste zjj het weer,
zuchtte, zag Giulio en Carlo aan inet een blik waar
uit alle leven was geweken, en stierf. Eerst eenige
oogenblikken later bemerkte Carlo, dat zjj was
Carlo", zeide Giulio, »slaapt moeder"
»Ja", antwoordde hij, en viel voorover op het lijk.
Toen hij weer tot zichzelf k^raia bevond hij zich
in de kamer van den wei ka.an,die naast hem woonde.
Hg zag Giulio en vroeg: »Waar is moeder?"
Giulio antwoordde: »Van avond brengen ze haar
weg."
Toen sprong hg op. Hij wilde met alle geweld
naar huis en beloofde kalm te zullen zijn. Voor het
uiterlijk hield hg zgne belofte. Hij kwam h8el
zachtjes binnen, alsof hij vreesde iemand wakker
te maken, ging naar het bed, knielde en sprak ge
durende een kwartier tot de doode, dia hg zoo lief
had gehad. Hjj stond op, omarmde Giulio, keek nog
eens naar de kanarie en ging naar buiten. Toen
bg zeker was, dat niemand hem achterna zag, ging
i hg langzaam met zjjn hoofdje voorovergebogen, naar
1 de rivier. Daar gekomen keek hg naar het water
dat daar zoo snel stroomde en een wanhopige ge-
j dachte kwam in hein op.
I »Zij is niet meer, zij is naar vader gegaan
maar ik ben niet alleen, die arme Giulio is er
ook nog En hg keerde terug, terwgl hij nog
een blik naar de rivier wierp, een blik, die scheen
te zeggen »tot weerziens." Zoo sterk sprak in hem
de profetie vau zijn to-komst. Hg keerde terug
naar de plaats der smart, die hem zoo vroeg man
gemaakt had. En hjj giag mede met de begrafenis
van zjjne moeder, zjjn broertje stevig bg de hand
van 20 Augustus tot 31 December aan inkomende
rechten op boter en margarine, door Holland inge
voerd, het aardig sommetje van f 130,000 francs
betaald.
Eu bij den dag wordt er nog meer ingevoerd.
Het Centrum, zegt, dat het de firma »W.
Co. te R." is, die Chineesche aarde aan
een molenaar heeft aangeboden.
Men schrjjft uit A t j e h aan de Til.
Generaal Deykerhoff ia weer in ons midden terug.
Cf het hem gelukt is zgne politieke inzichten ge
noegzaam te verdedigen, dan wel of andere stelsels
en plannen moeten beproefd worden, blijft voor den
oningewijde voorloopig geheim. Het is echter zoo
goed als zeker, dit de tgdelijke posten en perma
nente bentings zullen veranderen.
Daar onze macht niet sterk genoeg is, om 25
a 30 fortjes bezet te houden, zullen eenige tusschen-
posten vervallen, waardoor, jammer genoeg, sommige
voorste bantings zeer geïsoleerd zullen staan. Een
heerlijk vooruitzicht voor de »djahat*", die weer naar
hartelust onze kleine detachementen, patrouilles en
transporten kunnen overvallen
Ik schaar me volstrekt niet aan de zijde dergensn,
die zoo hard wegloopen met de tegenwoordig ge
volgde politieke gedragslijn. Er bestaan dan ook hoe
genaamd gean reden, om veel ophef te maken van
onze vorderingen te Atjelihet tegendeel is waar.
Volgens goedgezinde hoofden, xg zijn gering in
aantal, moeten de oelamas of djahats besloten hebben,
spoedig met meer kracht en klem op te treden, en
zou het mg niets varwonderen, indien wij ééa dezer
dagen op de een of andere wijze door de heeren
van den overkant verrast werden.
Het staat bjj deskundigen vast dat wij te Atjeh
een der onvoordeeligste landschappeet bezet houden,
en daarom is het mij zoo onverklaarbaar, dat wij
in die ongelukkige vallei onze linie andermaal uit
breiden, bovendien met een macht, welke zelfs on
voldoende bleek voor de geconcentreerde stelling.
In stede dat wij des Atjehers machtigste bond-
genoote, de zee, neutraliseren, door het bezetten
der kustplaatsan en op die wijze hem den pas af
snijden tot zijne voornaamste wapen- en munitie
magazijnen Singapore en Penaog en rijke bronnen
van bestaan (peperhandel, vischvangst), laten wij de
zee open en vrjj l
De Atjehsche kust is wel is waar uitgestrekt,
maar op vele plaatsen rotsachtig, zoodat wij, met
veel beatings, het geheele laad ia onze macht zouden
kunnen hebben.
Een flinke scheepvaartregeling, om het verband
te onderhouden tusschen de posten en één of meer
marschbataljons op het eiland Paloeh-weh in reserve
ter uitdeeling van klappen, waar zulks noodig mocht
zijn, en wij zouden waarschijnlijk met geringer strijd
krachten betere uitkomsten verkrjjgen.
houdende.
Hg weende niet en sprak nietde smart had
hem versteend.
De twee broeders werden door de buren opge
nomen, goede menschen die aan het eerste gevoel
van menschlievendheid toegaven, zonder te bedenken
dat zij zelf kinderen en ellende genoeg hadden.
De beide weesjes trachtten te werken voor hrt
stuk brood dat zij kregen, om het zoodoende te be
talen maar het brood smaakte hun bitter. Carlo
begreep dat zij te veel waren. Maar waar moesten
zjj heen
Het noodlot liet hen nog niet met rust. Giulio
werd van dag tot dag zwakker. Hij werd erg6r, en
daar hij verstoken was van alle hulp, want alleen
de liefde van Carlo kon hem niet redden, stierf hij
twee maanden na zijne moeder, met do magere
armpjes om den hals van zjjn broer geslagen.
Carlo gevoelde zich alleen op de wereld, alleen,
geheel alleen.
Op het gelaat van hen door wie hij opgenomen
was, las hij dat hjj te veel werdhg gevoelde dat
hij niet bg heil hoorde, want verlaten als hg was
door allen, verloor hij allen levensmoed.
Juist als dien dag waarop hg zgn moeder ver
loor, sloeg hg den weg in naar de rivier, met het
vogelkooitje in de hand, dat de eenige herinnering
was aaa zgn vreugde maar ook aau zijn leed.
Waarom moest dat ook nog in handen van vreemde
komen
Hg klom het bruggetje op, nam een sprong, en
het water verzwolg het kleiae lichaam voor altijd.
Daar dreven zij naast elkaar, het kooitje met den
kanarie en de kleine knaap, al verder en verder,
terwgl de vingertjes van zgne rechterhand nog
steeds het madonnabeeldje van zijne moeder kramp
achtig omvat hielden.
Eenige uren later haalde een visscher een lijkje op.
