De heeren Meger, Reuser en Co., t e s t a -
a t e u r s -van het Hayenstation te Vlis-
■ingen, hebben vergunning verkregen tot het voeren
van het Koninkljjke wapen van H. M. de Koningin-
Regentes, als een bewijs van tevredenheid over het
door bedoelde firma geleverde lunch tjjdens het be
zoek der Koninginnen aan Vli6singen op 23 Aug.
1894.
Men schrjjft aan de Tel.
Alle militairen, officieren en minderen, die be
noemd werden tot ridder van de Militaire Willems
orde, of in die orde in rang werden verhoogd naar
aanleiding van hun moedig, beleidvol en trouw ge
drag op Lombok, ontvingen deze week van Q. M.
Koningin Wilhelmina een fraaie fotografische af
beelding van het tafereel, toen B. M. in de Maliebaan
generaal Vetter het ordeteeken op de borst speldde.
De fotografiön dragen de eigenhandige onderteeke-
ning van Koningin Wilhelmina, benevens eene op
dracht.
De Belgische minister van landbouw heeft aan
•en commissie uit den veehoudersbond van Borger-
hout, die hij ten gehoore ontving, beloofd, dat hij
de grens zoo spoedig mogelgk voor den invoer
van Nederlandsch vee heropenen zal.
De Minister erkende nu, dat in Nederland nog
slechts y eenige onbeduidende gevallenvan besmetting
voorkomen, en dat hjj binnenkort het vette vee
rechtstreeks naar het slachthuis zal kunnen laten
binnenkomen.
De Veehoudersbond was met deze concessie niet
tevreden en noemde het den dood voor den Belgi
schen boer. Ook de invoer van fokvee moest veroor
loofd worden. Zoo niet, dan zou de boer zijn kalfvee
duur inkoopen en zjjn stalbeesten (slachtvee) goedkoop
moeten verkoopen.
Het Belgische vee geeft ook geen voldoende melk
•n heeft voortdurend aanvoer van Hollandsch vee
noodig wegens de verbastering van het ras in België.
De Minister gaf dit toe, maar achtte het nadeelig
voor België, dat men zoo overvloedig melk- en fokvee
uit Holland ontving. Hg wees daar bjj op het groot
getal runderen, gedurende de kortstondige opening
der grenzen uit Nederland ingevoerd.
»Dit is het beste bewjjs, dat wij het Hollandsche
vee niet kunnen missen," repliceerde de voorzitter
van den Veehoudersbond."
De Minister herhaalde daarop nog eens zijn belofte,
dat hij binnenkort de grenzen heropenen zal.
Maar hg voegde er bjj, dat hg aan de grens maat
regelen zal nemen tegen de pokziekte door inspuitin
gen met tuberculine en groote stallen laat bouwen,
waar het vee een paar dagen in quarantaine moet
bljjven. De verdaehte dieren worden op kosten van
Nederland teruggezonden. »Vóór ik de grens open,"
zei de Minister, »maak ik met Holland die voor
waarden."
Uit de millioenenrede, Donderdag door den
minister van Financiëa gehouden, blijkt dat de
opbrengst der bedrijfsbelasting mee
gevallen is, tengevolge van de buitengewoon hooge
opbrengst van de belasting der naamlooze vennoot
schappen.
De bedrijfsbelasting heeft daardoor in de eerste
8 maanden van haar invoering reeds f 160 000 meer
opgebracht dan de vroegere patentbelasting.
Het Hbl. maakt de opmerking, dat de Minister
van Financiën in zijn »millioenen rede" met geen
enkel woord gewag maakt van een financiëelen maat
regel, die tot een niet onbelangrijke besparing
in de uitgaven aanleiding kan geven. In art.
5 der conversiewet van 1886 is bepaald, dat de Staat
na 1 Januari 1896 tot vroegere of meerdere aflossing
dan het in de wet opgenomen plan, te allen tijde
bevoegd is.
Een jaarljjksche besparing van een 17 ton mag
zeker niet langer dan noodig is worden uitgesteld
De heer K. Kater is in zooverre hersteld,
dat hjj het Burgerziekenhuis heeft kunnen verlaten.
Het zal evenwel nog eenigen tjjd duren, eer de heer
Kater zjjn werkzaamheden zal kunnen hervatten.
Kerkelijks Zaken en Onderwijs.
Bedankt voor het beroep bij de Ned. Herv.
gem. te Koljjnsplaat door ds. M. J. Sanders te
Numansdorp.
Bjj Kon. besl. is benoemd tot leeraar aan de
Rjjks-hoogere burgerschool te 's-Hertogenbosch F.
Allan, thans leeraar aan de hoogere burgerschool
te Goes.
om het vertrek te verlaten. Aan de deur bleef hjj
besluiteloos staan. Vervolgens trad hij weder op haar
toe en stak haar de hand toe. »Wilt u mg ver
giffenis schenken
»Het ware vermoedelijk beter geweest, wanneer
ik, zooals ik voorstelde, eerst morgen de geschenken
had uitgestald," zeide Koosje bitter, zonder acht te
slaan op de haar aangeboden hand.
>Dat zou niets gebaat hebben. Wat zooeven ge-
sehiod is, zou morgen evengoed gebeurd zjjn. Eens
moest het toch komen."
>Als dat het geval is, dm heb ik u ook geene
vergiffenis te schenken 1" antwoordde Koosje op
stroeven toon.
»Ik wenschte, dat ik u beter had kunnen be
schermen," mompelde hjj, »maar
Ja, dat was wel zoo goed geweest," sprak Koosje
met eene stem, bevend van toorn, terwijl ze het
hoofd in den nek wierp. »Da beste bescherming
•venwel, die u mij hadt kunnen vorleenen, zou zijn,
dat u mg uit den weg waart gebleven. U mg be
schermen, o 1"
Hare stem haperde, zjj maakte eene diepe buiging
en verdween.
Urenlang stond Koosje in hare kamer aan het
geep inde venster en kiek in den verwilderden tuin,
waar de luwe nachtwind door het golvende gras
an de ver walkte bloemen speelde. M lar op de veranda
De regeering is voornemens eene Rijks-kweek
school voor onderwijzeressen op te richten. Daaraan
zal echter geen internaat worden verbonden maar
rjjkstoelagen zullen worden verleend ten behoeve
der huisvesting en verpleging tot gelijk bedrag als
aan de kweekscholen voor onderwjjzers. Er is f 25,000
voor uitgetrokken.
Hersteld wordt het vroeger subsidie van f 5000
aan de kweekschool voor bewaarschoolhouderessen
te Leiden.
Gemengde Berichten.
Het is der politie hedennacht om 1 uur ge
lukt, twee welbekenden der justitie op heeterdaad
te betrappen bjj het ontvreemden van peren in een
afgesloten boomgaard.
Verder is proces-verbaal opgemaakt tegen een paar
knapen, die bezig waren met steenen in de kastan-
jeboomen te gooien bij de Ganzepoortbrug.
lleinkenszand. In de laatste dagen stierven
bjj enkele veehouders alhier en in den omtrek eenige
kalvers en vaarzen, terwijl jl. Zaterdag alhier ook
een jonge stier barstte.
Daar de klaver niet, zooals die gewoonlijk op het
veld gegeten wordt, nat was, acht men het niet
onmogelijk dat eene vergiftige plant oorzaak van
laatstgenoemd sterfgeval is.
Omtrent de poging tot vergiftiging te 'g-Heer
Abtskerke vernemen wij nader, dat de persoon,
die verdacht wordt, vroeger veel aan huis kwam
bij de vrouw, op wie het gemunt scheen. In den
laatsten tjjd werd hij echter door die vrouw minder
vriendelijk ontvangen, zoodat wellicht jaloerschheid
in het spel is. De verdachte was 's morgens nog
in de woning der vrouw geweest, en nadat hij weder
vertrokken was, is er familie van haar uit Kloetinge
gekomen, waarmede zjj het dorp is opgegaan. Te-
huiskomende ontdekte men, dat de koffie er zeer
zonderling uitzag, wat argwaan wekte. In de schuur,
bjj de woning behoorende, zijn carbol en vitriool
voorhanden, ten gebruike bjj het zuiveren der scha
pen, waarbjj de verdachte den man der vrouw meer
malen behulpzaam is geweest. Hjj blijft alle schuld
ontkennen.
Wolfertüdijk. Het weiden op lucerne heeft
Zaterdag jl. aan eene koe van den landbouwer J.
R. het leven gekost.
Wfssekerke. Een groot ongeluk trof jl. Zater
dagmiddag schipper D. Boele, schip Goede Ver-
wacating," van Sliedrecht. Met brikken geladen,
voor het werk van den heer J. Roskam aan den
Vlietepolder, voer hjj met zjjn schuit, van 60 last
inhoud, op den steen van de stukken, liggende op het
einde van den verbindingsdam bjj het dagverbljjf der
directie. Daardoor ontstond een groot lek. Dadelijk
wierpen schipper en zoon zich op de pompen, doch
reeds spoedig bemerkten zjj, dat zulks niet baatte.
De hulp der steenlossers werd ingeroepen en met
alle macht ging men aan 't lossen. Daardoor raakte
het schip vrij en nu trachtte men 't op droge te
zetten. Dit gelukte echter niet. Wel voer het een
eind weg, doch wegens den diepgang en het weinige
water kon men niet verder geraken dan tegen den
steilen rand van den val van 1886. Twee sterke
zware lijnen werden uitgebracht en daarmede werd
het schip op den vasten wal vastgemeerd ton einde
't drjjvend te houden. Het schip begon echter te
werken, de lijnen kwamen strek, het achterschip
zonk, de ljjnen sprongen af en het schip verdween
in de diepte. De opvarenden konden zich redden,
doch de zoon van den schipper was zóo verslagen,
zóo diep geschokt door het droevig lot, dat hun
trof, dat zijn vader en een djjkwerker hem met ge
weld van het vaartuig moesten aftrekken, wilden zij
hem niet mede in de diepte gesleurd zien. 't Is dan
ook een verschrikkelijk ongeluk waardoor die men-
schen worden getroffen. Met op elkaar geklemde
tandea, om niet in schreien uit te barsten, vertelde
de schipper zijne levensgeschiedenis en omstandig
heden. Eerst bezat hij een vaartuig, 't welk hjj door
braad moest verliezen. Toen kocht hij van 't geen
hem overbleef de thans gezonken schuit. Zjj was
toen bjj na niet voor de vaart dienstig, doch hetgeen
hij door hard werken kon oververdienen werd be
steed tot opknappiog. Ook nu was hg, na verleden
week aan een zijner kinderen den laatsten treurigen
plicht te hebben vervuld, met zijn schip pas van de
werf gekomen, trotsch dat een buurman, die zijn
schip nu zag, moest erkennen, dat het zoo goed was
als het beste en nu weg, alles weg, totaal
geruïneerd. Van assureeren had, om de vele kosten,
bij de vele herstellingen, welke het schip telken jare
zat een diep geschokte man met de hand onder
het hoofd droevig voor zich uittestaren. Eindelijk
stond hij op en wierp nog een laatsten blik in den
door het maanlicht beschenen tuin, terwijl hij
fluisterde: >Wat is een leven zonder zonneschjjn
VL
Toen Bertha den volgenden morgen de koffie
boven bracht, was Koosje reeds druk bezig met haar
koffer te pakken.
»Weet ge ook hoe laat de eerstvolgende trein
naar Berljjn vertrekt?" vroeg ze aan het meisje.
Bertha lachte spottend. >Wat, gaat u reeds ver
trekken, juffrouw
Ze kreeg geen antwoord, en daarom vervolgde
ze brommend: »De eerstvolgende trein gaat eerst
in den middag en dan rjjdt er nog een 's avonds.
De ochtend-trein moet de beste zjjn, heb ik wel
eens gehoord, maar die hebt u laten voorbijgaan."
»Dank je, daa kun je gaan. Bertha."
»Moet ik dan het rijtuig niet bestellen?"
»Ja, wil je. Ik ga met den middagtrein."
»lk zal het den baron zeggen." Bertha ging naar
de deur, maar bleef daar aarzelend staan, en vroeg
»Weet u, dat de jonge mynheer gekomen is, juf
frouw
»De jonge mijnheer, wie is dat
»De neef van den baron. Hij wilde mevrouw op
behoefde, geen sprake kunnen zijn. En dan, vader
van een gezin van 9 kinderen, 2 bij hem aan boord,
7 bjj zjjn vrouw te Sliedrecht en het tiende eerst
daags wachtende Ontroerd en vol mededoogen
stonden wij daar. Hulp of troost was niet te bieden,
't Schip was naar het gevoelen van hen, die mot de
plaatseljjke gesteldheid van den oever aldaar bekend
zijn, reddeloos verloren, wijl 't spoedig onder 't slib
van den aangeslibden val, bedolven zou raken.
Daarmee verdween de hoop op her behoud van
het middel van bestaan van 't gezin van een, volgens
getuigenis van hem kennenden, oppassend huis7ader.
Omtrent de ramp van de Edam wordt nog
het volgende gemeld
De Edam was op de terugreis van New-York
naar Rotterdam en had, behalve de equipage van
50 man, 45 tusschendekspassagiers aan boord, meeren-
deels Duitsche, Poolsche en Russische landverhuizers,
die in Amerika vergeefs een bestaan hadden trachten
te vinden: er waren 12 vrouwen en 8 kinderen bij.
In deerniswekkenden toestand bereikten de schip
breukelingen Plymouth, maar zij vonden een gast-
vrjj onderkomen in het matrozeuhuis. Hier werd
hun dadelijk een goed maal opgedisebt, en mede
lijdende menschen voorzagen de vrouwen en kinderen
van kleederen.
De Edam werd midscheeps achter de machine
kamer ingeloopen. Zoodra de Turkistan achteruit
stoomde, drong het water de Edam binnen en kapi
tein Bruinsma zag terstond in, dat de boot zou
zinken.
De passagiers snelden in doodelgken angst naar
het dek, maar toen de officieren verzekerden, dat
er nog tjjd genoeg was om zich te kloeden, gingen
de meesten naar beneden om hun kleederen te halen
anderen stelden zich tevreden met hetgeen zij inder
haast hadden kunnen grijpen.
Het uitzetten der booten geschiedde in de beste
orde, en er was geen spoor van paniek. De vrou
wen en kinderen gingen het eerst in de booten, en
de mannen der equipage waren de laatsten, die het
schip verlieten. Toen allen veilig in de booten waren,
poogde kapitein Bruinsma nog op de Edam te komen,
maar tevergeefs. Twee uur en drie kwartier na de
aanvaring verdween de Edam in de diepte, de achter
steven het eerst. De Turkistan had ook al haar
booten uitgezet om adsistentie te verleenen. Dit
schip had een groot gat in den boeg, maar kon
niettemin de reis naar Cardiff voortzetten.
De opvarenden van de Edam verloren alles, be
halve hetgeen zjj aan het ljjf hadden. Zjj kwamen
Vrijdagochtend te Londen aan om over Vlissingen
naar Rotterdam te vertrekken.
Allen zijn vol lof over de uitmuntende tucht, die
aan boord heeischte, en over de koelbloedigheid van
kapitein Bruinsma en zijn mannendadeljjk na de
aanvaring stond iedere zeeman op zjjn post, en voor
dat de passagiers er aan dachten zich te redden,
werden reeds maatregelen tot hun redding genomen.
Het is de derde maal, dat kapitein Bruinsma
schipbreuk lijdt.
De Edam was voor f 205,000 verzekerd, waarvan
f 20,000 eigen risico.
»Het meest merkwaardige van alles zegt de
Fall Mallsprekende van de aanvaring is de
ongelooflijke tegenwoordigheid van geest, die door
iedereen getoond werd in omstandigheden, die den
dapperste zouden doen beven. Maar in plaats daarvan
was er geen spoor van een paniek. De passagiers
schenen een subliem vertrouwe.i te hebben in den
kapitein en de bemanning, een vertrouwen, dat, ge
lukkig, volkomen gerechtvaardigd is geblakeu."
Zaterdagmorgen zijn de passagiers van het ge
zonken stoomschip te Rotterdam aangekomen en
tjjdelijk opgenomen in het hotel van de N. A. S. M.
De menschen, haast uitsluitend Russen er was
geen enkele Hollander bij zagen ervijj wel va-end
uit. Zij, die er hun plunj9 bij hadden ingescboteu,
waren op kosten der maatschappij in het nieuw
gesloken. De dokter, die de schipbreukelingen hier
heen had vergezeld, deelde mee, dat niemand zelfs
een nagel gescheurd hal bij het ongeluk Allen
waren dan ook zeer dankbaar voor het bewonderens
waardig kalme optreden van den gezagvoerder, kapi
tein B. G. Bruinsma. Natuurlijk heeft menig passa
gier van de Edam materi9ele schade geleden, maar
enkalen hadden hun bagage verzekerd, anderen kon
den wat van waarde was nog redden N. A. S. M.
zal verder, zooveel zij kan hulp verleenen. De kapitein
zal vermoedelijk nog eenigen tijd te Plymouth ver
toeven om een en ander te regelen.
Te Hellevoatsluis heeft bij het vuren een
ernstig ongeluk plaats gehad.
Van de kanonneerboot Hadda zou een schot ge-
haar jaardag verrassen. Maar die is ziek. De dokter
was van morgen al vroeg hier en Urte mag geen
oogenblik van haar af. Ik denk niet, dat mevrouw
het laug meer maken zal. Zulk een leven zou een
paard niet kunnen uithouden."
»Je kunt gaau, Bertha", zeide Koosje het voor
hoofd fronsende. Het meisje bromde iets onverstaan
baars en ging, de deur hard toeslaande, heen.
In twijfel of Bertha den haar opgedragen last wel
zou uitvoeren, ging Koosje, na hare koffers gepakt
te hebben, zelf naar het plein om August te zoeken.
Toen ze buiten trad kwam haar de baron tege
moet, met een jongen, slank gebouwden man, die
haar verwonderd aankeek.
>Ik vermoed, dat u het rjjtuig wilt bestellen?"
sprak de baron op koelen toon.
»Ik heb Bartha verzocht het te doen."
»Zjj schjjnt haar boodschap vergeten te hebben."
Hjj keek op zijn horloge. Trouwens voorden mid
dag-trein is het al te laat."
»Wat, kan ik dan niet weg voor van avond?"
riep Koosje verschrikt.
>Daar zal u niets anders overblijven", meende hjj
kalmpjes. Wanneer ik u echter een goeden raad
mag geven, stel dan uwe reis tot morgen uit. De
ochtendtrein
»Ik vind het verkieslijker Russeinen nog heden
avond te verlaten", viel Koosje hem in de rede. »U
lost worden. Men had eciiter vergeten het sluitstuk
van de monding te nemen met het treurig gevolg
dat dit bij het vuren tegeD het hoofd van een sol
daat aankwan, die zich op een vlet bevond.
De man was oogenblikkeljjk doodzijn hoofd was
bijna verbrijzeld.
Zaterdagnacht is te Zieriksee ingebroken ten
huize van de wed. Z. De dief of dieven zjjn door
een venster aan de achterzijde het huis binnenge
drongen en hebben het geheele benedenhuis door
zocht. Niets was aan hunne aandacht ontgaan alle
meubels waren verzet en alle kasten opengebroken.
Alle gouden en zilveren voorwerpen zijn door hen
medegenomendaarentegen zijn eenige coupons, in
een bureau aanwezig, elders onder eene kast terug
gevonden. Dat de dieven op hun gemak bezig zjjn
geweest, blijkt hieruit, dat zjj een flesch cognac
hebben opgezocht en die voor een groot deel heb
ben leeggedronken. De flesch met een glas stond
desmorgens op tafel. De drie vrouwen bewoonsters,
die boven sliepen, hebben van een en ander niets
vernomen.
Uit New-York komen berichten, die alle oes-
terliefhöbbers met vreugde zullen vervullen. Het
syndicaat van oestervissehers, dat voor het grootste
gedeelte uit millionnairs bestaat, welke de groote
oesterbanken van Long-Island-Sound in eigendom
bezitten, heeft in een der laatste zittingen besloten,
speciaal voor de Europeesche markt gekweekte oes
ters gedurende het aanstaande winterseizoen, in groote
hoeveelheden naar Engeland en het vasteland te
verschepen. In gemelde zitting werd medegedeeld,
dat de consumptie van oesters, vooral in Duitsch-
land, in de laatste tien jaren zoodanig vermeerderd
is, dat de Hollandsche en Ostender markten nau-
weljjks in staat waren, zelfs tegen hooge prijzen, aan
de vraag te voldoen, zoodat Amerika thans kans heeft,
met een oester, die in de Noordzeehaven tegen 10
dollars per duizend (f 2,50 per 100) geleverd kan
worden, de Hollandsche en Belgische oesterkweekers
een belangrjjke concurrentie te zullen aandoen, zeer
ten bate van zijne geldmarkt. Het is echter de vraag,
of de Amerikaansche oesters, wat qualitei' betreft,
met de Zeeuwsche in 't strijdperk kunnen treden.
Eene dame te Utrecht, kreeg dezer dagen
bezoek van een heer, die zich aan haar voorstelde
als bestuurslid der Maatschappij tot Verpleging
van Weezen in het Huisgezin en die omtrent het
doel dezer vereeniging zooveel schoons wist te ver
tellen, dat het hem niet de minste moeite kostte
om haar te bewegen zich als lid te doen inschrjjven.
Daarna werden de behoeften der vereeniging be
sproken, die natuurljjk zeer groot waren, zoodat
dan ook alleen milde bjjdragen het bestuur zouden
kunnen in staat stellen om nog meer voor de tal
rijke hulpbehoevende schepseltjes te doen dan nu
reeds werd verricht. Het gevolg van deze bespreking
was, dat toen meneer, voordat hij zich verwijderde,
aan mevrouw een inteekenlgst voorlegde, deze daarop
voor een bedrag van f 100 teekende en hem die
gelden tevens ter hand stelde. Een paar dagen later
vernam mevrouw evenwel met leedwezen dat men
haar had bedrogeü, daar bij het bestuur der be
doelde vereeniging van het vorenstaande niets bekend
was en ook reeds anderen op gelijke wijze waren
misleid geworden.
Donderdagavond waren twee knapen te Amster
dam achter op een rijtuig geklommen, zooals men
dat elk oogenblik kan zien. De voerman verbood
hun dit door middel van de zweep. Zij sprongen er
nu af, maar een van hen bleef met zijn kleeren
in de pennen hangen en werd een eindweegs mee
gesleept, telkens met het hoofd tegen de steenen
slaande. Bewusteloos in huis gedragen, is hij den
volgenden dag onder hevige pijnen overleden.
(Tijd.)
Omtrent het vinden van een ljjk met een touw
om den hals te Kuitaart waarvan wjj in ons vorig
nooimer melding maakten, verneemt men nog het
vo'gende
Sedert Zondagavond werd uit de ouderlijke woning
vermist C. D., een meisje van omstreeks 30 jaar.
Dien dag had ze zich nog verhuurd bij een boer te
Clinge en na het doen van een paar boodschappen
in den omtrek harer woning is ze niet meer gezien.
Vrijdag vond een landbouwer haar drijvende in
een watergang zijner weilanden. Onmiddellijk stelde
hij den burgemeester van Hontenisse met zijn vondst
in kennis, die weldra met de rijkspolitie ter plaatse
was. De dokters konden slechts den dood consta-
teeren door verstikkinghet lijk had een touw om
den hals.
wilt wel zoo goed zijn te zorgen, dat men mjj doet
weten, wanneer het rjjtuig voor staat".
Hij boog zwijgend.
»Wilt u zoo goed zijn mij aan die dame voor te
stellen, oom sprak de jonge man, een stap voor
waarts tredende.
Zeker, gaarne 1 Mijn neef Hasso von Schliewen,
mejuffrouw Heydemann".
»Mag ik vragen, waarom u Russeinen gaat ver
laten, juffrouw?" vroeg Hasso, »het is hier toch
zoo mooi".
»Mooi? O, ja I Maar u schijnt in de meening te
verkeeren, dat ik hier als ga3t geweest ben. Dat is
niet zoo, ik was gezelschapsjuffrouw bij de barones".
Zoo-o-o? Maar tot van avond is nog een lange
tijd. Als het u aangenaam is, mag ik u dan tot
eene wandeling in het park uitnoodigen
Even aarzelde Koosje. Maar hij zag haar met zjjne
eerlijke bruine oogen zoo smeekend aan, dat het
haar niet mogelijk was te weigeren.
>U excuseert me wel een uurtje, niet waar, oom?"
sprak Hasso verheugd, toen Koosje toestemde.
»Ja, zeker, jal" antwoordde de baron, verstrooid
de vingers door den blonden baard latende gigden,
terwijl hij het paartje nastaarde, dat juist door een
poortje in het park verdween.
(Wordt vervolgd
