1895 N°. 108.
Donderdag 12 September.
82s,e jaargang.
FEUILLETON.
Koosje Heydemann.
De uitgave dezer Courant geschiedt Maandag-, Woensdag- en Vrijdagavond,
uitgezonderd op feestdagen.
Prjjs per kwartaal, zoo binnen als buiten G-003, f 1,75.
Afzonderlijke nommers 5 centmet bijblad 10 cent..
Behalve aan ons Bureau worden Abonnementen en Adverfcentiën voor dit blad
aangenomen bjj de heeren Nijgh Van Ditmar te Botterdam on verder
bjj alle Boekverkoopers en Brievengaarders^
InKendlng van advertentiên vóór 8 uren or» «fe« die* uitgave.
De prjjs der gewone advertentiën is van 1-5 regels 50 cent, eiken regel meer 10 fs
Bjj directe opgaaf van driemaal plaatsing dorzelfde advertentie wordt de prjjg
slechts tweemaal berekend.
Geboorte-, buwelgks- en doodberichten en de daarop betrekking hebbende
dankbetuigingen worden van 110 regels a f 1,berekend.
Dienstaanbiedingen, niet meer dan 4 regels beslaande en contant betaald 20 ct
Aanvragen om en vermelding van liefdegaven 5 cent per regel.
GOES, 11 September 1895.
Bij den kolfwedstrijd, te Koog a/d.
Zaan gehouden, bedroeg het hoogst aantal punten,
door één speler in een serie behaald, 52 punten
door den heer J a c. B a 1 j uit Goes, waarvoor
hem een eereprijs (medaille) werd toegekend.
Op de algem. vergadering werd tot bestuurslid
voor Zeeland gekozen de heer A. Lindhout te
Goes en als vertegenwoordiger der algem. leden in 't
hoofdbestuur de heer A. P. L. Spuybroek.
't Volgend jaar zal de wedstrijd gehouden worden
te Alkmaar; Nieuwe-Niedorp werd als plaatsver
vangster aangewezen.
Oudelande. De gemeenteraad verleende een
subsidie van f 25 aan den heer B 0 g a e r tvoor
het geval hij zich te Ovezaud als veearts komt
vestigen.
In een slotartikel over den tocht der K 0-
ninginnen in het Oosten van ons land, deelt
de correspondent der N. R. Ct. 0. a. het volgende
mede
»'t Was in Zwolle. De optocht was langzaam
voorbijgetrokken, lange trein van zegenwagens, wer
kelijk met smaak opgebouwd, goed gecostumeerde
groepen, paarden steigerend door 't gedrang en door
het felle licht der toortsen, drie orkesten aangevend
de loopcadence in blijde volksliederen. En de Konin
ginnen hadden langen tijd voor een der ramen van
het gouvernementshotel gezeten, zich vermeiend in
het mooi fantastisoh schouwspel, welgevallig aan-
hoorende de hartelgk-geestdriftige ovaties. Toen zag
het volk de vorstinnen opstaan en gaan in de schit
terende danszaal tusschen haren hofstoet door, die
onderdanig buigend aan Hare Majesteiten zijn eer
biedigen nachtgroet bracht. En vriendelijk staken
do Koninginnen een voor 9en den volgelingen de
hand toe. De beide deuren werden opengeworpen,
Moeder en Dochter trokken zich terug om te gaan
rusten na een zoo druk emotioneerenden dag.
Doch de menschen daarbuiten waren veeltevroo-
lyk gestemd om te gaan slapen. Overal gloeide im
mers nog de illuminatie, de feestmuziek klonk door
de straten bal champëtre was 't in heel de
stad. Daar werd bij gezongen en gejoeld en gejubeld,
en in het Ter Pelkwijkpark maakten ze Patertjes,
en improviseerden zij serenades, het Wilhelmus schal
lend tegen de muren van het tijdelijk vorstelijk paleis.
Na een half uur is toen de Koningin-Regentes
weer in de zaal verschenen, waar de hovelingen nog
samen waren, en daar zeide Hare Majesteit aan een
Harer kamerheerenDe Koningin is vermoeid, en
door het leven op straat kan Zij niet slapen."
»Dan zal ik onmiddellijk last laten geven, Uwe
Majesteit, om bet plein af te zetten."
Doch de Koningin-Regentes verbood dit ten streng
ste. »Zouden wij de menschen laten verjagen, die
ons met zooveel hartelijkheid hebben ontvangen?Ik
wil er niet van hooren. Tot onze eer is immers
2)
Naar het Duitscb van H. Fohrbach.
Zg werd door een kort, maar krachtig kloppen in
baar arbeid gestoord. Zij riep binnen" en toen de
deur geopend werd zag ze August, die den zwaren
koffer de kamer binnensleepte.
Ziezoo, juffrouwnu is alles boren 1"
»Ik dank u, August", zeide Koosje. »Hier, je wilt
wel eene kleinigheid voor je moeite aannemen, niet
waar Veel kan ik je wel niet geven, want ik ben
maar eene arme wees", liet zij er met een droevig
lachje opvolgen, terwijl ze naar baar eenvoudig
kleedje keek. >Neem het maar gerust aan".
»Neen, juffrouw, van u neem ik niets aan; neen,
stellig niet, van u niet" antwoordde August, zijne
handen gebald diep in de zakken verbergende.
Koosje fronsde het voorhoofd. »Dat is niet goed
van je, August", zeide ze op strengen toon»zul
je het geld nu onmiddelljjk aannemen
Het eerlijke gelaat van August werd donkerrood.
*U moet niet boos op me zijn, juffrouw. Ik ben
maar een eenvoudige Lithauensche boerenjongen, en
ik kan me dus tegenover zulk eene jonge dame niet
precies zoo uitdrukken, als het behoort". Hg maakte
eene linksche buiging. »Ziet u, ik bedoel niet, dat
u te arm bent om mg iets te geven, volstrekt niet!
Maar bet is me toch onmogelijk van u iets aan te
nemen".
»Maar waarom toch, August?"
»Ja, juffrouw! dat weet ik eigenljjk zelf niet".
Koosje stak hem lachend haar poezelig handje toe.
»Nu, laat ik je dan tenminste op die manier be-
dat zingen en juichen. Maar ik wilde iets anders
zeggen. Ga naar beneden, en vraag vriendelijk om
wat stilte, laat politie noch militairen zich er mee
bemoeien. Verzoek, het alleen."
En de kamerheer ging en buiten zei bij tot een
clubje, dat er met uitbundige pret een rondedans
maakte: >Ooh, heeren en dames, de Koningin is
moe, Zij wou nu gaan slapen." En oogenblikkelijk
zweeg het troepje en fluisterend ging het van mond
tot mond: »Stil wat, stil wat, de Koningin slaapt."
Den heelen avond en een groot stuk van den nacht
klonk overal het feestgejoel in Zwol, behalve in het
Ter Pelkwjjkparkdaar kon je een speld hooren
vallen
In dit kleine voorval ligt uitgedrukt wat mij op
den tocht der Koninginnen door de Oostelijke pro
vinciën telkens weer heeft getroffenDe groote liefde
van het volk voor de Koningin en de teedere be
zorgdheid van de Regentes voor Hare Dochter, en
Haar dankbaarheid, Haar hartelijke waardeering van
alles wat er is gedaan om deze reis te maken tot
een zegetocht, hetgeen zjj werkelijk is geweest."
Nadat reeds zoovele pogingen zyn aangewend
om de Belgische grenzen voor den invoer van
ons vee open te krijgen, zal men opnieuw zich
tot den minister van binnenlandsche zaken wenden
met het volgende adres
Aan Zijne Excellentie den Heer Minister
van Binnenlandsche Zaken te s-Oravenhage.
Geven met verschuldigden eerbied te kennen,
ondergeteekenden, allen landbouwers in het 5de
district der provincie Zeeland
dat reeds sedert 1886 de invoer van varkens en
sedert 25 Juli van het vorige jaar de invoer van
rundvee uit Nederland in België is verboden
dat zij er van overtuigd zijn, dat onze regeering
alle pogingen bij de Belgische regeering heeft aan
gewend, om de grenskwestie door een minnelijke
schikking op te lossen, maar dat zg nu wel zal
inzieD, dat België in geen geval voornemens is, al
was bet ook dat wij geheel vrij waren van be
smettelijke veeziekte, om zijne grenzen voor den
invoer van ons vee geheel open te stellen.
dat hier slechts éen kreet wordt geuit en die is,
dat aan de willekeurige handelwijze van België paal
en perk moet worden gesteld en wel door het ne
men van represaille-maatregelen
dat er dagelijks bonderden stuks voe bijna onge
hinderd over de grenzen worden gesmokkeld, zoodat
besmettelijke veeziekten gemakkelijk naar België
kunnen worden overgebracht en België ook tevens
de inkomende rechten moet missendat er alzoo
van eene sluiting der grenzen tot wering van be
smettelijke veeziekten hier geen sprake kan zgn,
het geldt hier enkel protectie;
dat er ook door de Belgische slagers, kooplui en
melkboeren request op request aan den Minister van
Landbouw in België wordt gezonden om de grenzen
voor den invoer van het Nederlandsche vee geheel
open te stellen
danken, Augustof wil je dat ook al niet hebben
vroeg ze.
Ja, ja, zeker welIk ben alleen bang hg
keek Koosje verlegen aanmaar dan legde hij vast
beraden, de plompe vingers van zijne gebruinde hand
in de hare. »Dat zal ik nooit vergeten, juffrouw",
zeide hij diep ademhalend, >en als u ooit iemand
noodig hebt, denk dan aan mjj. Ik wil voor u door
een vuur loopen. U zoudt me kunnen ranselen, zon
der dat ik boe of ba zou zeggen".
»Nu, zoo ver zal het wel niet komen, August",
meende Koosje lachend, terwijl ze weer met uitpak
ken begon. »Voorloopig zou ik alleen maar van je
willen weten tot wien ik mij moet wenden, als ik
iets noodig heb
»Daar is de bel, juffrouw. Als u op het knopje
drukt, komt Bertha, een van de kamermeisjes, de
zelfde, die u hier gebracht heeft. Maar ik zeg u
vooruit, dat er hier met de meiden niet veel op te
schieten valt, ze zgn van de eerste tot de laatste
allemaal even stugdat komt omdat de barones ze
zoo overstuur maakt, en die doet dat weer, omdat
de baron zgn neus in allerlei zaken steekt, die hem
niet aangaan." Hij keek snel achter zich. »Maar
ik heb niets gezegd, dat begrjjpt u."
»Ik ben gelukkig niet gewoon om mjj te laten
bedienen, en ik zal dus Bertha niet zoo heel dik
wijls noodig hebben. Maar af en toe zal ze toch
wel eens boven moeten komen" zeide Koosje, de
laatste japon uit den koffer nemend.
»Ziezoo, August, nu wordt ge genadiglijk ont
slagen. Ik moet nu toilet gaan maken om aan de
barones te worden voorgesteld."
»Ik ga al, juffrouw, maar op die voorstelling moet
u nog maar niet te veel rekenen die zal vandaag
wel niet meer plaatshebben" meende August, »want
dan had d koetsier u wel van het station moeten
dat de kleine slagers en kooplui in België door
het gesloten houden der grenzen geruineerd zgn
dat er in België veel gebrek is aan vee, zoodat
volgens de verklaring van de Belgen zelve de mark
ten van Mechelen, Diest enz. enz. zonder het Hol-
landsche vee niet kunnen big ven bestaan;
dat ook in de steden van België veel wordt ge
klaagd over de hooge prijzen van het vleesch, zoo
dat men, voordat er aan de grenzen werd geslacht,
voor een kilogram puik vleesch te Gent 3 fr. moest
betalen
dat de duurte van bet vleesch in België wordt
veroorzaakt door de hooge kosten die aan het smok
kelen zijn verbonden en soms 30 a 40 bedragen
dat sedert het slachten van vee aan de grenzen
de vleescbprijzen in Balgi& enorm zijn gedaald en
het vee alhier in 'fc geheel niet in prijs is gestegen,
maar veeleer is gedaald;
dat de vrijstelling van accijns op het geslacht
aan de export-slachtergen gegeven, niet in het be
lang is van onze landbouwers, maar dat daardoor
den Belgen een middel wordt aan de hand gedaan,
zich goed en goedkoop vleesch te verschaffen en de
grenzen nog lang gesloten te kunnen houden
dat een Hollandsch spreekwoord zegteen echte
Hollandsche jongen laat de kaas niet van zijn brood
nemen, maar dat ze de kaas al lang hebben en ook
nog om onze boterham zullen komen.
Redenen, waarom adressanten zich tot Uwe Excel
lentie wenden, met het eerbiedig doch dringend ver
zoek, dat er van Nederlandsche zijde représaille
maatregelen worden genomen en wel, door geen
vrijdom van accijns te geven, het slachten van vee
aan de grenzen te verbieden en ook den uitvoer
van slachtvee alleen naar een abattoir in België
niet toe te laten, de vergunningen voor bemesting,
beakkering en beweiding van landerijen van de Bel
gische grensbewoners in te trekken, alsook den
Belgen geen concessie te verleenen tot het leggen
eener sluis te Ter Neuzen, enz. enz., daar dit vol
gens het inzien van adressanten de eenige weg is
om vrijen invoer van vee in Belgie te verkrijgen,
dewijl uit het reeds boven aangehaalde duidelijk
blijkt en het eene uitgemaakte zaak is, dat België
het Nederlandsche vee in 't geheel niet kan missen.
't Welk doende."
Het buitengewoon schoone wéér, voor dezen
tijd van het jaar, is zeer bevorderlijk voor den
groei van de oesters, zegt de Iers. en Th. Crt.
Gewicht en vischwording gaat dan pas nu ook
komen; de schelp is, dank zij den mooien zomer,
wel erg weelderig, doch wichtige oesters zij a er op
heden nog niet, evenmin als vette.
Het gevaar bestaat zelfs, dat met die hooge tem
peratuur het zaadgeven nog niet aan 't end is of
gedeeltelijk opnieuw weer intreedt.
Om een goed figuur met den verkoop te maken,
is het wenschelijk, voor hen vooral, die dat kunnen,
dat er op den verkoop vooreerst nog niet te druk
ingegaan wordtwant komt men bij 't begin met
halen en niet ik, en dan zouden ze ook niet die
oude rammelkast hebben laten inspannen en er die
luie bruintjes er voor hebben laten zetten, maar
»Ik begrijp je niet, August."
»Dat kau ik wel gelooven, juffrouw", antwoordde
August naar de deur gaande, »maar over veertien
dagen als wij den terugtocht naar het station samen
ondernemen, dan zult u wel moeten zeggen, dat
August toch zoo dom niet is, als hij er uitziet.
Dag, juffrouw 1"
Koosje keek een oogenblik verslagen naar de deur,
waarachter August verdwenen was. Toen haalde ze
met een zucht de fraai gevormde schouders op on
begon aan haar toilet.
Toen ze daarmee klaar was, trad ze aan het breede
venster, dat aan de voorzijde van het kasteel was
gelegen en keek naar buiten. Beneden voor de met
glas overdekte veranda lag een erg verwaarloosde
bloementuin, en daaraan grensde een park met over
oude dennen en eikenboomen, dat zich naar beide
zijden uitstrekte en naar de rivier terrasvormig af
liep.
Koosje leunde met bet hoofd tegen de ruiten en
liet den blik over den tegenoverliggenden, diebtbe-
groeiden oever dwalen. De zon was ondergegaan en
de avond begon te vallen.
Zouden ze de barones niet gezegd hebben, dat
ik aangekomen ben sprak ze in zichzelf. »Dat
moet ik Bertha toch eens even vragen." Ze schelde,
maar het duurde wel een kwartier eer het meisje
kwam.
»Weet de barones, dat ik er ben?" vroeg Koosje.
»Jawel, Urte heeft het haar gezegd," antwoordde
Bertha knorrig.
»En heeft de barones niet gezegd, wanneer ze mij
ontvangen wil
Het meisje Iiaille de schouders op. »Daar weet
magere oesters ter markt, dan gaat in het buiten
land al gauw het geroep: »de Zeeuwsche oesters zijn
dit jaar niet best", niet begrijpende dat dit, zoo vroeg
nog, geheel tegen de naluur is met onze oesters.
De zware soorten vooral beginnen nu eerst na
deze late zaadperiode te verzwaren en vet te worden
deze soorten kunnen in een maand tijds nog circa
10 kilo per 1000 aankomen.
Bovendien is dat vroege en vele aanbieden, in
het eerste tjjdvak van de consumptie, als wanneer
er toch nog maar weinig gebruikt worden, ook zeer
nadeelig voor het op prgs houden en daarop zal
bet dit seizoen zeer aankomen.
Het is jammer, toen men kort geleden toch aan
't zoeken was naar betere verkoopregelen, dat men
toen niet radicaler middelen op touw gezet heeft.
Wanneer zich een serieus handelslichaam creëerde,
buiten de kweekers om, een lichaam met kapitaal
achter zich, dat het gros van den Scheldevoorraad
onder zich nam en van wien uit alleen de offertes
werden gedaan, dan konden de prijzen regulair staande
gehouden worden. Wij zeggenhet gros van den
Scheldevoorraad, want of daar al eenigen m9t kleinere
voorraden (doorgaans toch ook bezitters van lichtere
soorten) buiten bleven, dat kan dan ook de wereld
markt niet meer bedreigen.
Daarvoor zou ook niet eens (zooals door sommigen
gemeend wordt) zulk een groot kapitaal noodig zgn.
Een serieus handelslichaam kan onder de oester
maatschappijen van importantie crediet erlangen naar
genoegen. Inmiddels verkoopt dat lichaam en ont
vangt dan geld genoeg, om die maatschappijen wat
huishoudgeld te fourneeren. Het beschikbare kapi
taal zou dus alleen moeten dienen om wat kleineren
aan de noodige contanten te helpen.
Langs dezen weg, natuurlyk door meer bevoegden
breeder uitgewerkt, konden massa's geld, die nu aan
onzinnige concurrenties in de zakken onzer afnemers
terecht komen, ter plaatse big ven waar ze behooren
en waar ze zoo brandend noodig zijn.
Het eendracht maakt macht zou dan, in aller voor
deel, spoedig blijken, 't Is waar, men spreekt van
moeielijkheden, en die zijn er ook werkelijkdoch er
zgn veel moeielijker zaken tot stand gekomen dan
deze en ze zijn zeker niet zoo groot als die, waarin
wij ons begeven, door op den duur elkander dood
te concurreeren.
Wij willen het nogmaals eens herhalenwij ruinee-
ren ons zelf, want de consumenten vragen niet naar
de prijzen.
De N. H. M. koffieveiling liep voor
Malang 1/4 a 1 ct. boven taxatie en voor de andere
soorten goed ordinair taxatie a 1/2 ets. daaronder.
De gemiddelde prijs van goed ordinair wordt aan
genomen op 551/4 ets., terwgl Malang 561/4 a 57 ets.
liep. De blanke en geelachtige Preangers liepen
meest taxatie, enkele i/g a I ct9. daaronder. Over
het algemeen is deze afloop zeer matig, wel een
bewijs dat de koopers voorzichtig genoeg zgn" om
bij de beperkte kwantiteit de prijzen niet op te
ik niets van. De barones zal Urte wel naar u toe
zenden, wanneer ze lust heeft u te zien. Vandaag
zeker wel niet."
Dus niet voor morgen
Wie weet Dat hangt geheel van den toestand
van mevrouw af, en die weer van de wijze, waarop
de baron hm Wil ik uw avondeten maar
boven brengen
Alsjeblieft." Koosje trad weder aan het venster
en keerde zich zelfs niet om, toen het meisje het
eten op tafel zette. Ze gevoelde zich weinig op haar
gemak. De lippen samengeperst, staarde ze maar
steeds naar buiten in den verwaarloosden tuin, waar
het onkruid in de paden groeide en het gras met
de bloemen wedijverde, wie hot hoogst zou opschieten,
in welken wedstrijd de laatsten het onderspit schenen
te zullen delven, verstikt als ze reeds werden door
het hooge gras.
Toen Bertha de kamer had verlaten, sloop Koosje,
zonder eerst iets te gebruiken, de trap af en wierp
een vluchtigen blik over het voorplein, waar het
even stil was als des middags. Toen liep ze snel
door de gang, die naar de voorzjjde van het huis
voerde, opende op goed geluk eene deur en bevond
zich in een vertrek met lichtgekleurde meubelen,
welks vensters en glazen deuren uitzicht gaven op
de veranda. Koosje keek nog eens schuw om zich
heen, en snelde toen naar buiten.
Ook op de veranda was niemand te zien. Van"
de glazen deur, die openstond, was eene ruit ge
broken en op den met matten bedekten vloer der
veranda stond een gebroken wagentje, waarop een
doos met beschadigde soldaatjes. Koosje keek even
naar het speelgoed en ging toen langs de steenen
trap naar den tuin. Ze stond een oogenblik stil en
snoof de verkwikkende avondlucht in volle teugen op.
»Ik heb veel van de prinses in het betooverda
