De werkstakende timmerlieden te Haarlem hebben niet toegegeven. De arbeid is Maandagochtend alleen hervat door hen, die ook Zaterdag nog werk ten en de patroons houden die gezellen aan den winkel om ze te vrijwaren voor minder aangename bejegening van de zijde hunner kameraden, die wel geen geweld plegeD, doch door woorden het den niet-staktrs lastig genoeg maken. Door de patroons zijn reeds een twintigtal vreemde timmerlui aangenomen en er worden er nog meer verwacht. De stakers, die daarvan de lucht hebben gekregen, houden trouw de wacht aan het station en in den Hout, op de aankomstplaat s van de stoomtram Leiden- Haarlem. Ook is een deel naar O verveen, om te trachten de daar werkzaam geblevenen te belezen. Daar de patroons hebben besloten in geen geval toe te geven, moet de staking óf spoedig zijn afge- loopen of zal zjj ten gevolge hebben dat vreemde werklieden de plaatsen innemen en de stakers dus werkeleozen zullen worden. Om inktvlekken te verwijderen kan men aan wenden eene oplossing van pyrofosforzure natron. Dit zout, in elke apotheek verkrijgbaar, grijpt de plantenvezels niet aan en vormt met het ijzeroxyde van den inkt een kleurlooze verbinding. Men be strijkt de inktvlek eerst met talkpoeder en wascht dan zoo lang met de oplossing totdat talk en inkt beide verdwenen zijn. Vlekken van aniline-inkt kunnen verwgderd wor den door ze te bevochtigen met sterken alcohol, welke met een weinig salpeterzuur is aangemaakt. Menigeen zal de moeite niet te veel zjjn om een kostbare teekening of geschrift aldus te redden. De voorstelling bij Carré te Amsterdam Zon dagavond kenmerkte zich door een aller ver makel ijkst incident. Toen tijdens het waterballet een der bootjes, waarin de Engelschman mot zijn groom, den ingang van het circus de plaats die de »jeunesse doróe" zich bij voorkeur uitkiest om de voorstelling te volgen voorbij dobberde, enterde een der daar staande, blijkbaar in vroolijke stemming verkeerende, heeren met zijn haakrotting het huikje. En hoe het nu eigenlijk kwam, of de Engelschman, die moeite deed om den enterhaak te verwijderen, den man meetrok, dan wel of deze van achteren een beetje werd opgeduwd, een feit is het, dat onze vriend, na nog een wanhopige poging te hebben aangewend om zijn labiel evenwicht door het grijpen van het bootje in een stabiel dito te veranderen, met den Engelschman en mot den groom te water geraakte en aldus on vrjj willig meewerkte om het «acces van het koddige watertooneeltje te verkoogen. Onder het gejuich van het publiek werd hij door den Engelschman en zijn groom telkens onder water geduwd en door het dienstmeisje met het kindje op sleeptouw genomen, naar don stal geloodst, waar hij achter de groene gordjjnen verdween. Te Koningsbergen onder Oldeholtpa (Friesland) kan men een holbewoner vinden. Hendrik Veld, ruim 70 jaren oud, heeft een gat in den grond gegraven, ter lengte van ongev. 6 M. en ter breedte van ongeveer 8 M., waarvan de kamer eene oppervlakte heeft van ongeveer 9 M3. en dö overige ruimte is ingenomen door eene bedstede en de gang Een zolder is hierin niet te vindenalleen een soort rieten dakje moet hem voor den regen beschermen. Da man, die hierin sedert jaren alleen woont, verzekerde dat het, niettegen staande den «trengen winter, in zija verblijf niet gevroren had. Eene Frausche jonge dam«, die van Parijs naar Amsterdam reisde, heeft Zondag, indien wjj onzen berichtgever te Rozendaal mogen gelooven, daar eene alles behalve aangename behandeling moeten onder vinden van een maréebaussé*. In een ,1ste klasse waggon van den sneltrein uit Parijs aldaar aangekomen, passeerde zij de douanen en nam weder plaats in de coupé om naar Amster dam verder to reizen. Hierin werd zij echter ver hinderd door een maréch&ussée die haar uit den trein dood verwijderen en zonder de minste aanleiding in arrest nam. Inmiddels vertrok de trein. De nieti kwaads vermoedende dame werd daarna onder politiegeleide naar de kazerne der marechaus- «éeg overgebracht, om ondervraagd te worden. E^n half uur daarna was het meisje vrijgelaten en zat in afwachting van don trein in de wachtkamer iets te gebruiken, toen de marechaussées haar opnieuw kwamen halen. De Rozendaalsche rijkspolitie, waar van niemand de Fransche taal machtig is beschouwde de dame als landloopster en heeft haar, ondanks haar smeeken om naar Amsterdam to mogen reizen, gedwongen in eon derde klas-waggon naar Esschen over de grenzen t« reizen, niettegenstaande het meisje voor zien was van een plaatsbewijs le kl. Parijs-Amsterdam. Aanleiding tot deze arrestatie bestond niet. De dame was niet gesignaleerd en was in het bezit van geld, doch had, evenals zoovele andere honderden dames die Rozendaal passoeren, geene papieren of buitenlandschen reispas. De reizigers en het stationspersoneel waren dan ook ten hoogste verontwaardigd over do onheusche handelwijze van den marechaussée, die, zonder daar toe van zijne superieuren last te hebben ontvangen, op eigen gezag en op zulk eene wjjze de dame verhinderd heeft, haar reis voort te zetten, (llbl.) Omtrent de doorbraak van Bouzey vinden wjj nog het volgende vermeld Het réservoir van Bouzey voorziet het zijkanaal der Moezel, dat door een der Vogezen-valleien van 3 K.M. lengte, met slaizen vaü telkens 3 M. val afdaalt, van water. Het heeft een oppervlak van 1.277.550 M'4. en een inhoud van 7.073.425 M3. en werd afgesloten door een dijk van 500 M. lengte, aangelegd tusschen 1879 en 1884 en nog in 1888 en 1889 versterkt. Deze dijk werd gevormd door een gemetselden muur van 20 Meter hoogte en aan den voet 20 M. dikte en rustte op 9 M. diep lig gende fondamenten. De grond bestaat uit zandsteen. Nog in 1890 had men dezen muur op het uiterste beproefd; en sinds dat jaar was er geen teeken van verzwakking waargenomen. Plotseling, Zaterdagmorgen even voor half zes, is de muur bezweken en die gansche geweldige water massa in de vallei gestort, buizen, boomem, den spoor dijk wegsleepende, totdat zij de Moezel bereikte en daarin verzwolgen werd. Een steenhouwer, op eenigen afstand van het bassin werkzaam, zag eensklaps een stuk van 150 M. van den dijk wegzakken, verdwijnen en het water met een golf van ongeveer 5 M. hoogte het dal binnenstroomen. In ongeveer een half uur was het réservoir leeg- gelooppn. Om vijf minuten over zeven had de vloed Nomexy bereikt, een plaatsje op 28 K.M. van Bouzey gelegen, aan den oever van de Moezel. Het water heeft dus dien weg in bijua twee uren afgelegd. Enkele dorpjes zijn geheel verdwenenvan Bouzey, Darnieulles, Forges staat geen huis meer. Te öan- cliey, een dorp dat gespaard gebleven is omdat het te hoog lag om door den stroom bereikt te worden, rinkelden de ruiten en was het een geluid als van een hevig onweder. De spoorweg tusschen Charmes en Chatel is over een lengte van 60 M. weggeslagen een brug is meegesleurd, de rails zijn geheel en al verwrongen, de telegraaflijnen afgebroken, di palen geknakt. De trein naar Nancy was juist Bouzey voorbij, toen de catastrophe plaats greep. Meer dan een voet slijk bedekt thans alle wegen. Overal liggen stukken van huizen, meubelen, doode beesten. Een compagnie soldaten zoekt ijverig naar de lijken der omgekomenen. De eerste berichten om trent de aangerichte schade en het verlies van men- schenlevens zijn niet overdreven geweest. Integen deel, later bleek dat het onheil veel ernstiger ge weest is dan men aanvankelijk vermoedde. Men gelooft nu, dat 110 personen verdronken zijn, men had reeds bij de 60 lijken gevonden. De huizen had den al den schok op ongeveer 2 meter boven den beganen grond te weerstaanslechts weinige, die tegen de kracht van het water bestand bleken. De overblijvende gezinnen waren zonder voedsel, som mige bijna zonder kleeding. De schade zou meer dan 50 miliioen franken bedragen. Onmiddellijk hebben de president der Republiek en de ministers van binnenlandsche zaken en van openbare werken vertegenwoordigers naar de ge teisterde streek gezonden. De laatste, Dupuy-Du- temp», is er van Toulon zelf heengereisd. De correspondenten van Figaro en Débats komen vrijwel tot dezelfde slotsom, natuurlijk nog onder voorbehoud gegeven, dat de vreeselijke doorbraak te Bouzey aan plichtverzuim te wijten ia. Beiden spre ken van scheuren in den muur welke door eiken houten wiggen, waarover beton gesmeerd was, waren gestopt; van eene uitbuigicg, zoodat de muur zicht baar een buik vormde, en van waarschuwingen en klachten welke het gebeurde voorspeld hebLen. Te Parijs werd onlaögs een beroepsbedelaar in hechtenis genomen, die als doofstomme zijne rol speelde. Bij onderzoek bleek de doofstomme" niet alleen zeer goed de spraak machtig te zijn, maar hij kon zich zelfs in vijf talen uitdrukken. Hij gaf op, Gustaaf Romshagen te heeten en te Solingen, in da Pruisische Rijaprovincie, geboren to zijn. Hij heeft geheel Europa doorkruist en bezat tal van getuigschriften van geueesheeren, politieambtenaren enz., die hem als een behoeftige doofstomme aan de barmhartigheid van zijne medamenschen aaubevaien. Te Parijs bedroeg zijn dageljjkseh inkomen gemid deld 50 frs.bij zijne inhechtenisneming had hij 425 frs. bij zich. Maurice Talmeyr heeft op dertig kilometer afstands van Périgueux en op drie mijlen van Ribé- rac een maagdelijk woud ontdekt. Da boeren hadden hem bij zijn vertrek voorspeld, dat hij aan koortsen zou bezwijken, door de wolven verscheurd of door slaugeu gebeten zou worden, indien hij al ni9t ver zonk in het slijk der moerassen. Niettegenstaande deze min aangename? profetiën heeft hij een woud van twee-on-zestig duizend Hectare ontdekt, dat zóo weelderig was, dat sommige gedeelten waar schijnlijk nooit door den mensch zijn betreden. En dat in de negentiende eeuw in Frankrijk Te Weenen i6 een vrouwenhater non-plus- ultra gestorven. Iu zijn schrijflessenaar vond men een pakje met het opschriftpogingen mijner fa milie om mij in het huwelijksjuk te wringen. Het bevatte 62 brieven, die van 1845 tot 1893 loopen en met opmerkingen van den ouden vrjjer voorzien zijn. In een koffiehuis ging bjj alleen daar zitten, waar hij wist, dat geen plaats voor dames-gezelschap was. Ging hij naar de schouwburg, dan nam hij steeds 3 plaatsen. Links zat zijn factotum, de oude Frans, rechts liet hij een plaats leeg, om maar geen dame naast zich te krijgen. Op de tram, in de om nibus, op het spoor, was zijn met een gering soort tabak gestopte pijp zijn gezelschap dat het vrouwe lijk geslacht op een afstand hield. In zijn testament verzocht hij zjjn nagelaten betrekkingen zorg te dragen, dat op het kerkhof, waar hij ter aarde be steld zou worden, geen vrouwenlyken naast hem begraven werden. Mocht dit niet kunnen gebeuren, dan verzocht hij voor hem een grafplaats voor drie lijken te koopen en hem in het midden te leggen en de grafruimte rechts en links leeg te laten liggen. Verder dan tot over het graf kan men den vrou wenhaat toch wel niet uitstrekken In het geruchtmakend geding der Fuchsmiihler boeren te Weiden (Beieren), die met geweld hunne beweerde rechten op hout uit de bosschen hadden verdedigd bij de gevechten zijn dooden gevallen zijn van de 151 aangeklaagden 5 vrijgesproken en de overigen veroordeeld tot straffen van 14 dagen tot 4 ili maand gevangenis. Te Gent is Zaterdagochtend in hechtenis ge nomen een bekende oplichter, afstammeling van een van de eerste Belgische families, prins Karei van Looz-Corswarem. Dit personage heeft tal van men- schen groote sommen afhandig gemaakt, gewoonlijk door hun voor te spiegelen dat bjj op het punt was een rijk huwelijk te doen. En het merkwaardige is dat hij het huweljjk ook wel eens sloot. In 1889 trouwde de prins, die toen 30 jaar oud was, burgerlijk met Maria Helena de Portugal Faria, wier vader beloofd had, den prins tusschen het bur gerlijk en het kerkelijk huwelijk een miliioen frank te betalen. Toen zijn schoonvader die belofte niet nakwam, stelde de prins een vordering tot echt scheiding in, den dag na het burgerlijk huwelijk, en dia vordering werd hem toegewezen. Looz vertrok daarop naar Brussel en stelde zich in verbinding met zekeren meneer X., van wien bij kunstwerken geleverd kreeg, nadat hij hem had mee gedeeld dat hij ging trouwen met de weduwe Blootn- field, oud 65 jaar, wonende te Londen. Hij was ook werkelijk met haar verloofd, maar het huwelijk sprong af omdat de oude dame een apanage van drie miliioen en een jaarlijksch inkomen van hon derdvijftig duizend wel wat veel gevergd vond. Niet verlegen, paaide de prins X. en ettelijke andere schuldeischers met zijn aanstaand huwelijk met mevrouw Coolman, weduwe van een Amerikaan, die te Chicago schatten had verdiend met het slachten van varkens. Ongelukkig voor den prins hoorde de weduwe van zijn vroeger huwelijk en de mislukte pogiDg te Londen, en bedankte hem. Steeds meer leenende vertrok de prins naar Nice en verspreidde daar het gerucht dat hij ging trouwen met een prinses Troebetskoj, weduwe van prins Paul Demidof, en dat die prinses hem reeds twee kinderen had geschonken. Om de menscken om den tuin te leiden liet hij uit Parijs een prachtige layette, ter waarde van 7500 frank, komen. Hij kreeg alle noo- dige stukken, en de geboden waren reeds afgekon digd, maar de toestemming van den Tsaar kwam niet. Oiü Frankrijk onaangenaamheden te besparen be sloot Looz daarop, in Engeland het huweljjk te laten voltrekken. Met zijn stukken, die hem te Gent en te Brussel nog een dertigduizend frank bezorg den, kwam hij te Londen, met verscheiden van zijn schuldeischers, die hij op den dag van zijn huwelijk zou betalen zijn meisje zou dan drie miliioen te zijner beschikking stellen. Den 28en Januari zou het huwelijk zijn geweest, maar op dien dag wendde hij voor dat zijn bruid ziek was, en de plechtigheid werd twee dagen uitgesteld. Den 29en om elf uur verdween hij met zijn particulieren secretaris, Pon- sonby, uit het Victoria-hot^l. Met twee-en-veertig koffers verliet hg het hotel, en zijn spoor was den lOen dezer terug te vinden in Gent. De vroeger genoemde X. heeft hem aan de politie aangewezen. Ook Ponsonby is gearresteerd. De twee logeerden in een groot hotel te Gent, waar de prins zich Evora noemde. Van eene vroeger schoone kunstenares spreekt de New-Yorker Lyra aldus. De lelie van Jersey is weder verschenen. Van eene lelie zagen wjj echter verduiveld weinig. De bloem is afgevallen en er is hoogstens een stengel van de lelie overgebleven. Mea moge het draaien zooals men het wil, haar schoonheid is onherroepelijk weg. Zij is mager ge worden als een naargeestige klepper, die naar de eeuwige rust van den worstwinkel verlangt. Haar mond, die nooit een model van kleinheid is geweest, is zoo groot geworden, dat niet 32, maar 64 valsche tanden noodig zijn om hem te vullen. Hare gestalte is hoekig, alsof zij uit planken opgetimmerd is, en bij eiken stap, dien de liefelijke lelie, welke overigens nog niets van haar kunst verloren heeft, doet, ver wacht men de beenderen tegen elkander te hooren klepperen, als castagnetten bij de bolero. Kortom, wie de kunstenares nog genieten wil, die zij een en al gehoor, maar drukke beide oogein dicht, want anders is alle illusie naar de maan. De sigavenpuntjes-industrie wordt in Duitech- Iand op eene merkwaardige wijze gedreven. Er be staat eene bloeiende vereeniging, welkor leden tot de hoogste kringen behooren. Zij draagt den naam van »Cigarren-A.bschnitt-Sammler-Verein. Gij zijt in een café, in den schouwburg, aan het station, op straat, in de club, het doet er niet toe waar gij haalt een sigaar te voorschijn en wilt er het puntje afbijten of afscgdenhaltdaar komt een net heer naar u toe. Hij grijpt zeer beleefd uw sigaar en knipt er het puutje af, met een klein instrumentje, daarna doet hij het in een nikkelen doosje, laat dat in zijn vestzakje gigden, geeft u de sigaar weer terug, groet heel beleefd en weg is de sigarenpuntjesverzamelaar. Deze, op die manier buit gemaakte sigarenpuntjes, worden naar het hoofd bestuur der vereeniging, gezeteld te Lahr in Baden, opgezonden, waar zij in baaltjes van 50 kilo wor den verpakt en aan de snuiffabrieken verkocht. De opbrengst, die vrij aanzienlijk is, daar deze nijver heid in geheel Duitschland wordt gedreven, wordt geschonken aan inrichtingen van liefdadigheid, in het bijzonder aan weesinrichtingen. Het Tiroler Volksblatt bericht, dat op een hoog gelegen boerenhofstede van het Passeier dal twee jonge boeren tegelijk dongen naar de hand van eene der beide bekoorlijke dochters des huizes. Zij kregen het jawoord, en in den afgeloopen carnavalstjjd kwam de verloving tot stand en werd, volgens het daar bestaande gebruik, van den kansel afgekondigd. Inmiddels had echter een van de bruidegoms over zijn keus nagedacht en hij vroeg den ander Zouden wij niet ruilen?" En hij kreeg ten antwoord: »'t Is mg goed." Hierop werden de bruiden gepolst, en daar dozen ook er mee instemden, ging de vrouwen- ruil zonder eenig bezwaar in zijn werk. Zondagochtend is een bekend Brusselsch deur waarder, de heer Straet, dood op den boulevard ge vonden. De heer Straet was de candidaat der sociaal-de mocraten voor de aanstaande gemeenteraadsverkie zingen. Zaterdagnacht had hij in een koffiehuis een zeer heftig gesprek over de politiek met twee on bekende personen. De politie vermoedt nu, dat deze mannen hem hebben gevolgd en vermoord. De Brusseische politie heeft de moordenaars in handen. Een van hen heet Achille Pollart en is student in de medicijnen, de andere, Vanderborren gebeeten, is handelsreiziger. Beiden nebben zich vrij willig bij de politie aangemeld. Volgens hun beweren zjjn zij, nadat zij met den beer Straet in een koffiehuis twist hadden, op den boulevard door Straet aangevallen. Men geraakte handgemeen en toen werd de deurwaarder met een stok zoo ongelukkig getroffen, dat hij neerviel. Zon der te weten, dat hg was gedood, namen toen de beide mannen de vlucht. De bisschop van Westminster ontmoette on langs iemand, die hem een hartelijker» groet van zijne moeder overbracht. De bisschop, die zeer bijziende is, maar dat liever ni9t laat merken, toonde zich zeer verheugd en riep op gemeenzamen toon »Zoo Nu, dat verheugt mij. Leeft de oude ziel nog? Hoe gaat het haar Goed Nu, pas haar maar goad oper gaat niets boven eene goede moeder." Daarna klopte bij den ander op den schouder en ging heen. Maar wie schetst zijn ontsteltenis, toen hij vernam, dat die andere" was de hertog van Oonnaught en de »oude ziel" de koningin van En geland 1 In de Kaspische zee vormt zich tegenwoordig een nieuwe onderzeesclie vulkaan, waarvan de top onder den waterspiegel van het meer ligt. De mid dellijn van den krater ig zes meters en de hellingen van den onderzeeschen berg loopen zoo zacht af, dat op 380 meters afstand van den top de diepte der zee slechts 15 meters bedraagt. De vulkaan ligt op 45 kM. van den zuidelijken oever van het meer. De bekende velocipedist Medinger is te Parijs in zijn villa door zijn vrouw in een aanval van jaloezie gedood. Zjjn overwinningen hadden hem tot tal van veroveringen onder het schoone geslacht den weg gebaand en zijn vrouw was hierover reeds lang zoo ongelukkig, dat zij tot de misdaad besloot en na haar man door een revolverschot van kant gemaakt te hebben, zich zelve door een tweede het leven benam. Zij waren reeds 13 jaar getrouwd en hadden elkaar leeren kennen nadat hij haar het leven gered had door een hollend paard voor een rijtuig, waarin zij zat, per rijwiel in te halen en vast te grijpen. De Nederlandsche schoenerbrik Anna, gisteren te Gibraltar van Bari aangekomen, werd Zondag middag bjj do Marokkaansche kust, terwijl het vaar tuig bijgedraaid lag, aangevallen door de inboor lingen, die in 8 booLn kwamen opdagen. De kapitein werd doodgeschoten en de stuurman werd gewond, en vervolgens werd het vaartuig ge plunderd. De stuurman, die ernstig gewond was, is naar het hospitaal vervoerd. Lulu Richards, een weduwe, is stationchef in het stadje Kimberley, aan den Northern Pacific- spoorweg. Dat zij echter bovendien eene vrouw van buitengewone tegenwoordigheid van geest is bleek, toen zij een wanhopigen strijd met treinroovers had te voeren m een sneltrein van den ondergang redde. De weduwe Richards werd wakker door stemmen onder het raam barer slaapkamer. Zij luisterde en hoorde genoeg af van een gesprek tusschen verschei dene mannen om te begrijpen, dat een bende van plan was om den sneltrein, die om halfvijf in den morgen het station moest binnenkomen, te doen verongelukken. Zij vernam namelijk, dat de schelmen laDgs een gedeelte van den weg de spoorstaven wilden opbreken om den trein van een brug in de Rice River te doen storten. De roovers wisten niet, dat er iemand in het station was en besloten in het gebouw te breken om houweelen en andere werk tuigen, noodig ter uitvoering van hun voornemen, te krijgen. Het gelukte hun in de gelijkvloersche verdieping te komen. Lnlu Richards sloot en gren delde inmiddels haar deur, liep naar den telegraaf toestel en seiude, om den trein tot stilstand te brengen, dat de lijn onveilig was. De roovers hoorden haar en sprongen naar de deur van haar kamer en drongen juist met geweld binnen op het oogen- blik, dat zij de boodschap had overgeseind. Toen de Bchurken binnenkwamen, greep zij een revolver, die op tafel lag, en gaf vuur op hen, waardoor zjj twee hunner verwondde. De anderen vluchtten. Zij sloot daarop weder de deur en bariikadeerde haar. De roovers kwamen spoedig terug en het vuren begon opnieuw. Zij trokken evenwel ten slotte af, na verscheidene kogels door de deur heen geschoten te hebben. De moedige weduwe bleef evenwel on gedeerd. Een politietroep zoekt op het oogenblik de schurken. Gustav Freytag, de bekende dichter en ro manschrijver 18 overleden. Hij werd den I3denJuIi 1816 te Kreuzburg in Silezië geboren. Na te Bres- lau en te Berlijn in de philologie gestudeerd te hebben, schreef hij in 1845 zijn eerste tooneelstuk: »Die Brautfahrt", dat weldra door eene reeks van drama's en gedichten werd gevolgd. In 1847 verhuisde Freytag van Breslau naar Dres den en richtte daar het tijdschrift »Der Grensbote" op. In 1870 nam hij deel aan den Fransch-Duitschen oorlog, in het hoofdkwartier van den kroonprins. Later vestigde bjj zich metterwoon te Wiesbaden. Tot zijne meest bekende romans behoort »Soll und Haben", waarvan in 1885 de 30ste uitgave het licht zag. Spoedig daarna verscheen »Die ver lorene Handschrift". Zeer bekend zijn ook »Die Ahnen", eene reeks van schetsen uit het leven der oude Duitschers. Ia Freytag verliest Duitschland een zijner meest begaafde letterkundigen, wiens tal rijke werken ten allen tijde hun waarde zullen be houden. Laatste en telegraphische berichten. A. A. Hendrikse, bewaarder in de strafgevan genis alhier, is benoemd tot bewaarder, tevens on derwijzer in het timmeren, aan het opvoedingsge sticht voor jongens te Avereesd bjj Dedemsvaart. Afloop Aanbestedingen en Verkoopingen. Heden werd te Wemeldinge door notaris Jtu- lock Houwer voor B. Kosten verkocht91 A. 30 c.A. bouwland te Wemeldinge, bewesten den Polder- djjk, voor f 340 per 39 A. 24 c.A. of den boop

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1895 | | pagina 2