1894 N#. 109.
Zaterdag 15 September.
81s,e jaargang.
Bij dit nonimer behoort een bijvoegsel.
MAKINË RESERVE.
FEUILLETON.
Het raadsel van Hildburghausen.
um.
GOESCHE
De uitgave dezer Courant geschiedt Maandag-, Woensdag- en Vrijdagavond,
uitgezonderd op feestdagen.
Prijs per kwartaal, zoo binnen als buiten Goes, j 1,75.
Afzonderlijke nommers 5 cent; met bijblad 10 cent.
Behalve aan ons Bureau worden Abonnementen en Advertentiën voor dit blad
aangenomen bjj de heeren Nijgh Van Ditmar te Rotterdam en verder
bjj alle Boekverkoopers en Brievengaarders.
ïnxendtn^ van
De prijs der gewone advert6ntiön is van 1-5 regels 50 cent, eiken regel meer 10 ets.
Bjj directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prjjs
slechts tweemaal berekend.
Geboorte-, huweljjks- en doodberichten en de daarop betrekking hebbende
dankbetuigingen worden van 110 regels a f 1,berekend.
Dienstaanbiedingen, niet meer dan 4 regels beslaande en contant betaald, 20 ct.
Aanvragen om en vermelding van liefdegaven 5 cent per regel,
advertentiën vóór urea op den day der uitgave.
Te; Secretarie der gemeente ia voor belangstellenden ter
lezing nedergelegd een exemplaar van de
voorloopige Regeling van liet
Personeel der Koninklijke UTeder-
landsche Marine Reserve.
Inlichtingen omtrent de voorwaarden van dienstneming bij
die reserve zijn tevens aldaar te bekomen.
Goes, 14 September 1894.
De Burgemeester vau Goes,
J. G. d. W. HAM BB-
GOES, 14 September 1894.
Tot sluiting van de zoo goed geslaagde Flo-
ralia-tentoonstelling vanwege de Veree-
niging voor Volksvermaken alhier werd Woensdag
avond in den tuin der sociëteit V. O. V. een concert
gegeven door de harmonie >Euphonia", onder directie
van dhr. J. Kooiman. Dit concert was o. a. toegan
kelijk voor de leden van Volksvermaken en voorde
inzenders met hunne huisgenooten. Een groot aantal
daarvan, benevens enkele bezoekers tegen entree,
waren opgekomen. Een schoone avond bevorderde bei
welslagen ook van dit concert, dat door velen (niet
door allen) met aandacht werd aangehoord en luide
toegejuicht.
In de pauze werden de prijzen uitgereikt, die aan
de bekroonde bloemen zijn toegekend. De heer A.
Neter richtte het woord tot de aanwezigen om hen
welkom te heeten op dit eerste »Floralia-feest".
Vervolgens bracht hij de levensgeschiedenis van Flo-
ralia in herinnering, waarbij hij gelegenheid vond te
wijzen op de meening vau sommigen als zou Volks
vermaken uitgediend hebben". Dat dit het geval
niet was, bewees dit goed geslaagde feest. Wel ging
de Vereeniging in de laatste jaren in ledental achter
uit en werd daardoor financiëal zwak, doch dit be
lette niet, dat het bestuur alle krachten bleef in
spannen om haar aan haar doel te doen blijven beant
woorden, waarvoor de mogelijkheid nog wel degelijk
bestaat, als slechts het publiek zijn steun aan de
Vereeniging niet onthoudt. Deze steun kan in de
allereerste plaats veileend worden door als lid toe
te treden en in de tweede plaats door het schenken
van bijdragen, zonder welke geen feest van eenige
beteekenis kan worden op touw gezet, daar bij een
gering ledental de contributies daarvoor niet vol
doende zijn.
Het eerste middel dan om te beproeven Volks
vermaken er weer bovenop te krijgen", was het op
richten van een >Floralia", zooals dit in andere
plaatsen met zooveel succes is geschied. Dat dit geen
geringe onderneming was, daarvan was het bestuur
overtuigd, maar dank zij den onvermoeiden arbeid,
dien vooral de heeren Spuijbroek, Van Noppen en
F. Q. C. Den Hollander daaraan hebben besteed,
is de kroon op dat werk niet uitgebleven. De ten
toonstelling, thans gehouden, is er de boven ver
wachting rijke vrucht van. Spreker bracht daarvoor
Naar het Duitsch van A. E. Braohvogel.
61) Vervolg.
De zoo lang en algemeen verbeide 30ste Juni
was aangebroken. Trommel, die de zitting presideeren
moest, verkeerde in de grootste opgewondenheid.
Hoeveel pennen de zaak van den geheimgraaf ook
in beweging had gebracht tot op dien dag had zich
noch in het binnen-, noch in het buitenland iemand
als erfgenaam aangemeld. Daarentegen groeide het
getal nieuwsgierigen steeds aan en zelfs dr. Weiland
uit Coburg was overgekomen om te zien of de
laatste bedreiging van den doode, dat de sluier van
zijn geheim voor het groote publiek nooit zou
worden opgeheven, zou bewaarheid worden. De rechts
zaal was vol belangstellenden, waaronder natuurlijk
Hermann, Krüger, Simoni, Weiland, Munkel, Scheide-
wind en ook Ebersmann. Trommel groeide van trots,
dat er zoovele getuigen zouden zijn van den triomf,
dien bij zou vieren.
Precies 9 uur zat de rechtbank gereed, met de
te Eishausen gevonden documenten voor zich op
tafel. Maar het sloeg 10, 12, 2 uurniemand meldde
zich aan. De ontgoocheling bij het publiek werd
ieder oogenblik grooter. Bijna 17000 en geen
erfgenaam, geen zoon of dochter, Franschman noch
Hollander
>Nog 5 uur, mijne heerensprak Trommel met
diepe teleurstelling. »Maar wacht 1 als met zons-
hulde en dank aan genoemde heeren en sprak den
wensch uit, dat vooral de heer Den Hollander nog
vele jaren zijn zeer gewaardeerde krachten aan Flo-
ralia zal kunnen en willen blijven wijden. Voorts
dankte hij de inzenders en hoopte, dat zij op den
ingeslagen weg zullen voortgaan en al mogen niet
allen zijn bekroond, een volgende Jmaal kunnen vele
laatsten de eersten zijn.
Vervolgens dankte hij de jury, die zoo welwillend
hare niet gemakkelijke taak met nauwkeurigheid en
onpartijdigheid heeft vervuldde bloemisten Reijerse
Zoon en de firma Dominicus Co. voor hunne
inzendingen ter opluistering der tentoonstellinghet
bestuur der sociëteit voor het afstaan van de zaal
en den tuinde pers voor hare medewerkingde
schenkers van eenige zeer gewaardeerde voorwerpen,
die tot prijzen hebben gedienden verder allen, die
in meerdere of mindere mate bet feest van dienst
zijn geweest.
Nog wensebte de commissie baar erkentelijkheid
te betuigen aan bet hoofd van school B alhier, den
hoer Van Schelven, voor de vele moeite, die hij zich
heeft gegeven om zijn leerlingen tot het kweeken
van bloemen aan te sporen en hen daarin met raad
en daad bij te staan.
Daarna nam de heer J. M. Kakeboeke, voorzitter
van de jury, het woord om naar aanleiding van het
gezegde van Multatuli »Waar bloemen zijn is poëzie"
de waarde van bloemen te doen uitkomen en de
commissie te danken voor het in de jury gestelde
vertrouwen, waarna hij overging tot de uitreiking
der prijzen en premiën, bestaande in geld en voor
werpen.
Na afloop daarvan dankte de heer F. Q. C. Den
Hollander het muziekgezelschap »Euphonia" voor de
belanglooze medewerking en overhandigde als bewijs
van erkentelijkheid daarvoor uit naam der commissie
aan den directeur een herinnerings-medaille, die dank
baar werd aanvaard. De heer I. G J Kakebeeke,
fung. voorzitter van »Euphonia" verklaarde dat daar
mede zijn gezelschap een wezenlijke verrassing was
bereid en verzekerde dat bij voorkomende gelegen
heden op zijn medewerking mag gerekend wordeD,
daar de muziek niet alleen ten doel heeft liefde voor
de kunst op te wekken, maar ook om behulpzaam
te zijn bij openbare feestelijke gelegenheden. De
heer Lunenburg sprak nog een kort woord van
dank uit eigen naam en uit dien der inzenders tot
de commissie en de jury.
Daarna werd het tweede muzikale gedeelte van
het programma afgewerkt, waarmede dit Floralia-
feest was geëindigd, een feest dat zeker heeft bij
gedragen tot veredeling van het volk" en de ver
eeniging, die zich dit ten doel stelt, naar we hopen,
niet weinig gereleveerd in de belangstelling van bet
publiek.
Dat de tentoonstelling veel belangstelling heeft
gewekt, blijkt wel het best uit bet groot aantal
bezoekers, dat in het geheel 334 heeft bedragen.
Kattendijke. Bij de gisteren gehouden ver
kiezing voor een lid van den Gemeen
teraad zijn 43 geldige stemmen uitgebracht. Het
ondergang zich niemand heeft aangemeld, dan is de
schatkist erfgenaam zonder eenige
Hij werd overstemd door het gesehal van eene
posthoorn. Men snelde naar de rameneen rijtuig
van de extra-post met vier paarden bespannen reed
over het marktplein en hield voor bet gerechtsge
bouw stil.
»Daar is hijDe erfgenaam I De zoon van den
geheimgraaf!" riep men door elkander.
Een zwaarlijvig, blondharig man, van omstreeks
30 jaren trad binnen, gevolgd door een klein, oud
achtig heertje. Zij hadden een knecht in bruine
livrei bij zich. Men zag dadelijk, dat het öf een
Engelschman óf een Hollander zijn moest.
De jonge man trad voor de rechtbank en over
handigde aan den president een exemplaar van het
Algemeen Handelsbladzijn pas en eene volmacht.
Vervolgens sprak hij: Mijne heeren, op grond van
uwe oproeping van bet vorige jaar, verschijn ik hier
om de erfenis te aanvaarden van Leonard Cornelius
Van der Valk. Mijn pas wijst mij aan als Xaverius
Van der Valk en de overgelegde volmacht, getee-
kend door alle in leven zijnde, meerderjarige leden
der familie Van der Valk, rechtigt mij in hun naam
de nalatenschap in ontvangst te nemen. Bovendien
is hier mede verschenen de notaris Mekkerdam, die
als mijn lasthebber zal optreden".
Geheel uit het veld geslagen onderzocht Trommel
de hem ter hand gestolde stukkenin angstige span
ning gaapte het publiek de Hollanders aan.
»De stukken zijn in orde. U blijkt werkelijk Xave
rius Van der Valk te zijn" sprak Trommel eindelijk.
»Maar welke graad van verwantschap bestond er
tuBScken u en den overledene?"
»Ik ben zijn achterneef. De broeder des vaders
aantal kiezers bedraagt 101. De uitslag is dat er
herstemming moet plaats hebben tusschen de heeren
S. Van der Vegt, die 15 en L. Korstanje, die 11
Et; i. men bekwam. Deze herstemming is bepaald op
jjondeidag 27 September a. s.
Bij Kon. besluit is pensioen veileend aan J. C.
Van de V ij ver, weduwe A. Van Huet,
kommies le kl. bij 's rijks belastingen, ten bedrage
van f 261.
Kvabbendijke. Tot gezworen van den Krabben-
dijke-polder is door ingelanden benoemd de heer
C. G. Kolf f. De vorige titularis, de heer J. Peman
Kakebeeke, had wegens vertrek ontslag genomen.
lerseke. Door de heeren J. G. Van Renterghem
te 's-Gravenhage en J. Bergman en C. De Swert
alhier is concessie aangevraagd voor een paarden-
tramweg van Iersekendam naar het
station Kruiningen Ierseke. Van de
oorspronkelijke bedoeling om den weg geheel over
de dijken te leggen zal waarschijnlijk in zooverre
worden afgeweken, dat hg van den Iersekendam tot
buiten het dorp de gewone straat zal passeeren.
De heer C. F. Westerburger, commis
saris van politie te Middelburg, ontving van H. M.
de Koningin een keurige gouden dasspeld met kroon
en W., bezet met diamanten. (M. Ct.)
In de jongste raadsvergadering te
Z i e r i k z e e werd voorlezing gedaan van een inge
komen schrijven van het parquet van den Officier
van Justitie bij de Arrondissements-Rechtbank aldaar,
gericht aan liet Gemeentebestuur en luidende als
volgt
»Uwe missive no. 362 d.d. 11 Mei 1894, inhou
dende eene klacht betreffende het opzettelijk bekend
maken van hetgeen als geheim behandeld wordt in
besloten raadsvergaderingen der gemeente Zierikzee,
is door mij tot het inwinnen van voorloopige infor
mation in handen gesteld van den heer Rechter
commissaris, balast met de instructie voor strafzaken,
welk onderzoek het navolgende resultaat heeft op
geleverd
lo. dat als vaststaand kan worden aangenomen
dat de heer A. Bugze Mz. op de vergadering van
Vennooten der Zierikzeesche Stoomboot-Maatschappij,
gehouden in den avond van 4 Mei jl., van een
raadslid vernomen heeft dat hij in de besloten raads
vergadering van dienzelfden dag verhoogd was in
den hoofdelijken omslag. De verklaring dienaangaande
van den heer Buijzo, welke deze bereid is onder
eede te herhalen, wordt door de verklaringen van
andere getuigen bevestigd, en is in strijd met de
bewering van bedoeld raadslid, dat de heer Buijze
hem den volgenden dag, n.l. 5 Mei, om elf uur
's morgens voor het eerst over die zaak zoude hebben
ondervraagd.
Aangezien evenwel gebleken is, dat omtrent het
behandelde in die besloten raadsvergadering van 4
Mei geene geheimhouding aan de leden was opgelegd,
komt het mij voor, dat de publiekmaking van het
van den overledene en de dochter van zjjn jongeren
broeder Adriaan, zijn mijne ouders".
»Voor het overige" liet de scherpe stem van den
notaris zich hooren, »is mijnheer Xaverius volstrekt
niet verplicht zijne bloedverwantschap nader aante-
geven. Hij is een Van der Valk, buiten de in de
volmacht genoemde is er in Holland niemand van
dien naam, hij is gemachtigd de erfenis te aanvaar
den, derhalve moet hij hem hebben".
»Ik zou u dit onmiddellijk toegeven" antwoordde
Trommel strijdlustig, wanneer Cornelius Van der
Valk een gewone doode was, of wanneer hij
openlijk in ons midden geleefd had, ja wanneer wij
hem onder dien naam maar gekend hadden, maar
>0, ja! Hij noemde zich ook wel Lodewijk Vavell
of chevalier de Versay, dat is bekend! De dagvaar
ding noemt hem zelf ook zoo. Ik kan u een heel
pak brieven aan ons toonen, waarin hij zich nu eens
Cornelius Van der Valk, dan weder de Versay noemt.
Notaris, wil u zoo goed zijn ze aan de heeren te
geven".
Een gemompel van teleurstelling doorliep de ver
zamelde menigte, terwijl de notaris de brieven over
handigde. Trommel onderzocht ze en schudde het
hoofd. »'tls volkomen waar! Nu eens Van der Valk,
dan weer de VersayMaar waarom voerde hij die
beide namen tegenover zijne eigene verwanten
»Op deze vraag behoeft mijn cliënt niet te ant
woorden" sprak de notaris stroef.
»Dat zal hij wel moetenhernam Trommel.
Anders zijn wij volkomen gerechtigd te beweren,
dat de overledene Lodewijk de Versay en derhalve
een Franschman was, en dat hij slechts de rol van
Van der Valk heeft gespeeld."
Wanneer ge dezen brief uit het jaar 1799, dus
behandelde, hoezeer ook in strijd met de bedoeling,
waarmede eene raadsvergadering als eene beslotene
wordt gehouden, echter buiten het bereik valt van
Art. 272 Wetboek van Strafrecht;
2o. dat de Directeur-Uitgever der Zierikzeesche
Nieuwsbode verklaard heeft, dat het stukje: Indien
er zoogenaamde geheimen geopenbaard worden" enz.,
voorkomende in het nummer van 10 Mei 1894, be
trekking heeft op de geheime raadszitting van Woens
dag 9 Mei 1894 en dat hem het in die raadszitting
behandelde is medegedeeldwie het geheim van die
zitting heeft geopenbaard, is uit de voorloopige
informatiën niet kunnen blijken, hetgeen wel voor
namelijk is toe te schrijven aan de tegenstrijdige
en klaarblijkelijk onware verklaringen van enkele
getuigen.
Ten slotte meen ik uw College nog te moeten
mededeelen, dat gebleken is dat de klerk ter Secre
tarie Loewer, zich eenigen tijd geleden in 't publiek
heeft uitgelaten, tot welke klasse van den hoofde
lijken omslag de Raad in zijne beslotene vergade
ringen was gevorderd, 't geen hem, naar zijn zeggen,
door den Secretaris ter Secretarie was medegedeeld.
Hoewel strikt genomen, dienaangaande stilzwijgen
plicht ware geweest, betwijfel ik of die mededeeling
wel opzettelijk is gedaan, d. i. met het oogmerk om
een geheim te openbaren; en komt het mij voor,
dat die uitlating als van minder belang zijnde, niet
tot eene strafvervolging kan of behoort te leiden.
De Officier vau Justitie,
(get.) B. VAN EETEN, s."
De Voorzitter stelde voor, dat schrjjven voor
kennisgeving aan te nemen en, indien noodig, de be
sloten raadsvergaderingen weder voort te zetten.
De heer Boeije wenschte als éen der onderteeke
naars van den indertijd ingezonden brief te verklaren,
dat bij tevreden is met het verkregen resultaat van
het onderzoek.
Reeds in eene vorige vergadering, zeide spreker,
heb ik doen uitkomen, dat het niet mijne bedoeling
is geweest, om eene strafvervolging tegen een raads
lid of een beambte ter Secretarie te doen instellen;
het laat mij vrij onverschillig of daarop eene ver
oordeeling tot boete van den een of den ander volgt,
maar wat mij niet onverschillig laat, is de weten
schap te bezitten voor wien wg ons hebben te
wachten. Is het dus voor mg geen geheim meer
wie uit besloten raadsvergaderingen gepraat heeft,
dan wensch ik ook als dat raadslid tegenwoordig
is, mij niet uit te laten.
Langen tijd hebben we met betrekking tot deze
zaak voor raadselen gestaan, nu echter weten we
voor wie wij ons in het vervolg te wachten hebben.
(Z. N.)
Gisteren, op zijn tachtigsten verjaardag, werd
prof. Beets reeds in den vroegen morgen over
stelpt door bewijzen van sympathie door geschenken,
bloemen, bouquetten, enz. enz.
Al deze bewijzen van vriendschap, hoogachting
en vereering op te noemen zou ondoenlijk zijn, maar
het mag niet onvermeld blijven, dat hg werd vereerd
dadelijk nadat de overledene Frankrijk had verlaten,
wilt lezen, zult u zien, dat zjjn beste vriend Lode
wijk de Versay hem zijn gansche vermogen naliet,
nadat hij op zijn eerewoord enkele mondelinge, ons
onbekende verplichtingen op zich had genomen. Dat
is de reden, dat hij zich nu eens zus en dan weór
zoo noemde."
Trommel las den brief. »Ja, het is zoo" sprak
hij teleurgesteld. »Maar hier schrijft hij, dat men
zich niet moet verwonderen, dat zijn schrift wat
veranderd is, want dat hg zijne hand verwond heeft.
Dat is toch vreemd 1"
Vraag dan den doode, hoe hij daartoe kwam 1"
grijnslachte de Hollandsche kampvechter voor het
recht.
»Voor ons, mijnheerantwoordde Xaverius, »was
hij, niettegenstaande uwe bezwaren, steeds Cornelius
Van der Valk. Door de nauwkeurige kennis van
al onze familiebetrekkingen, door de wijze, waarop
hg zich ons aller dankbaarheid wist te verwerven,
wettigde hij zich zelf veel beter dan door zijn schrift,
ofschoon wij, thans nog levende Van der Valk's hem
nooit hebben gezien."
j>Niemand uwer heeft hem ooit ontmoetriep
Trommel. »Was deze doode bij geen zijner verwan
ten persoonlijk bekend? Zoo iets zonderlings heb
ik nog nooit beleefdHoe wilt ge dan bewijzen,
dat de man, die te Eishausen leefde en stierf, uw
bloedverwant was
Omdat al zijne brieven, waarin de meest intieme
familieaangelegenheden worden behandeld, gedurende
40 jaar uit Eishausen zijn gedateerd en dat post
stempel dragen, terwijl op het kasteel maar Ó9n
man woonde, die zich zoowel Van der Valk als de
Versay noemde."
