Donderdag 19 Juli. 81ste jaargang. 1894 N°. 84. FEUILLETON. Het raadsel van Hildburghausen. De uitgave dezer Courant geschiedt Maandag-, Woensdag- en Vrijdagavond, uitgezonderd op feestdagen. Prijs per kwartaal, zoo binnen als buiten Go9S, j 1,75. Afzonderlijke nommers 5 centmet bijblad 10 cent. Behalve aan ons Bureau worden Abonnementen en Advertentiön voor dit blad aangenomen bjj de beeren Nijgh Van Ditmxr te Rotterdam en verder by alle Boekverkoopers en Brievengaarders, Incendin^ van advertenfiêa vóór 2 uren op den dag: der uitg&ve. De prijs der gewone advert6ntiën is van 1-5 regels 50 cent, eiken regel meer 10 ets. Bjj directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prjjs slechts tweemaal berekend. Geboorte-, huweljjks- en doodberichten en de daarop betrekking hebbende dankbetuigingen worden van 110 regels a f 1,berekend. Dienstaanbiedingen, niet meer dan 4 regels beslaande en contant betaald, 20 ct. Aanvragen om en vermelding van liefdegaven 5 cent per regel. voortzetten »aan de andere zijde van den Oceaan, in Amerika, waar een roep om recht nooit onbe antwoord blijft." Over ongeveer drie maanden zal hij terug komen om Van 't Lindenbout »de onechtheid van al die mooie getuigenissen uit Amerika voor de voeten te slingeren." Bij de uitloting van Amsterdamscbe loten 3 pet. a 100 van 1874 zijn getrokken de volgende 153 serieën 12 2224 4529 6782 9520 11516 13211 16263 197 2237 4530 7072 9722 11648 13519 16285 199 2583 4587 7319 9747 11753 13598 16307 216 2735 4727 7362 9781 11836 13679 16883 226 3018 4740 7442 9822 11846 13725 16928 295 3376 4924 7862 9832 11886 13999 17336 358 3490 5128 8058 9891 11936 14101 17417 418 3732 5212 8120 9969 12179 14267 17430 546 3821 5242 8198 10106 12406 14699 17742 621 3893 5431 8388 10339 12475 14904 17983 807 3947 5523 8680 10650 12479 15009 18994 899 3952 5776 8703 10656 12685 15117 19018 1118 3985 5809 8854 10658 12837 15337 19100 1185 4056 5856 9087 10908 12840 15450 19131 1224 4323 6126 9105 11046 12957 15581 19146 1341 4338 6347 9148 11079 12995 15987 19535 1588 4360 6371 9155 11170 13082 16044 19637 1928 4408 6574 9384 11409 13144 16080 20321 1966 4471 6779 9411 11134 13146 16247 20512 2099 S. 16928 No. 5 f 50000 S. 19535 No. 6 150 3> 16080 7 1000 12 1 150 5242 6 500 15450 10 150 13082 4 500 16263 9 150 T> 2224 9 200 12179 7 150 9087 7 200 19100 T> 9 150 1.3519 3 200 4408 2 150 4530 3 200 3821 1 150 12685 10 200 5431 6 150 16285 7 200 12475 10 150 226 8 200 19131 6 150 1588 s> 8 200 216 10 150 11936 10 200 I Alle overige nummers met 100 ieder. Een oplossing van bet vraagstuk»Hoe kan er in don doktersnood ten platten lande worden voorzien?" heeft bet Venl. Weelcbl. ontvangen. De oplossing komt hierop neer, dat in die plaatsen vau ons land, waar gebrek aan geneeskundige hulp is, waar men uren ver van ge neeskundige hulp verwijderd is, de gemeenten wor den gegroepeerd, m. a. w. medische kringen gevormd van 3 a 4000 zielen, met aanwijzing der standplaats van den geneesheer. De toelage, hem toe te kennen, worde gedragen voor 1/3 door bet rijk, 1/3 door de provincie en 1/3 door de gemeenten, waaruit iedere kring bestaat. Verder zou bet, om meer geneeskundig personeel te bekomen, aanbeveling verdienen dat de provincie tevens bij wjjze van tydelijken maatregel, tegemoet koming toestond aan jongelui, die aanleg hebben en roeping gevoelen voor de betrekking van arts, doch wier gebrek aan middelen om hunne opleiding te bekostigen een hinderpaal is om er toe te komen. Aan die tegemoetkoming zou dan de voorwaarde dienen verbonden te worden, dat de jonge man, na bekomen diploma, zicb voor de medische kringen der provincie beschikbaar stelde." Naar aanleiding van den jongsten wegwedstrijd Rotterdam—Utrecht schrijft men uit laatstgenoemde stad aan de Telegraaf Waar moet bet been met onze sportlievende jongemannen, nu de races boe langer zoo meer tijd en lichaamskracht, speciaal van den wiel rijder vragen De ernstige waarschuwing van de Maatschappij ter bevordering der Geneeskunde", die de ernstige gevaren, verbonden aan die ziekelijke zucht naar wedstrijden, in het licht heeft gesteld, mogen nog wel eens worden herhaald, en dit te meer naar aanleiding van den afgeloopen wedstrijdRot terdamUtrecht en terug, gehouden op Zondag 15 Juli. De afstand van 113.6 K.M. is afgelegd in 5 u. 21 min., en daarmede is misschien het record van een vorig jaar wederom verbeterd, doch vraagt men zich ernstig af: welk maatschappelijk voordeel is daarmede behaald, dan kan dit niet anders dan nega tief luidenminder gunstige gezondheidstoestand, gevolg van overmatige vermoeienis, die zich steeds hetzij vroeg of laat op het individu wreekt. Een ieder, die getuige geweest is van de aankomst der rijders aan het keerpunt te Utrecht, heeft deze conclusie kunnen trekken. Het meerendeel was aan knie of arm verwond, sommigen aan beide, van onder tot boven met slijk bespat, vermoeid, snakkende naar een verfrisschende teug. E9ne haastige afwassching met een spons, een stuk citroen in den mond, en onmiddellijk den tocht naar het punt van uitgang voortgezet. Twee der rijders waren zoo verstandig den terugtocht per spoor te maken, en wie weet ho9 velen dit voorbeeld hadden willen volgen, indien zij niet waren weerhouden door de eer dezen wedstrijd in zijn geheel te hebben medegemaakt, en de mogelijkheid een der vele medailles (dat verderfe lijke lokaas) te verwerven. Ligt het niet op den weg van het hoofdbestuur van den A. N. W. B. hierin verandering te brengen, en te decreteeren »tot hiertoe en niet verder, terug gekeerd tot ons oud standpunt van weleerHet wielrijden is eene gezonde en aangename ontspan ning". Hoe vele jonge mannen ondervinden van die overdreven oefeningen de meest treurige gevolgen, in hoe vele huisgezinnen is de fiets niet reeds een bron van leed geweest, hetzij door eene geknakte gezondheid, hetzij door den tijd, dien het trainen kostte, en die voor andere meer practische doeleinden be steed had moeten worden. Waar moet het heenwaarmede moet het eindi gen indien de sport, in het algemeen, telken jare hooger eischen aan de beoefenaars stelt Daarom met den meesten aandrang een beroep gedaan op bet gezond verstand van de besturen van sportlievende vereenigingen. De sport zij en blijve eene gezonde ontspanning, gedachtig aan het»mens sana in corpore sano." In verband hiermede is niet van belang ontbloot het volgende bericht »In den Haag zijn bij de overgangsexamens aan de twee hoogere burgerscholen voor jongens ver scheiden leerlingen niet bevorderd. Men schrijft dit voor een deel toe, zegt het Haagsche Dagbladaan de overdreven sportmanie onzer dagen. Bij K. B. van 2 April jl. no. 35 is bepaald dat o. a. zal worden opgeroepen, om van 20 Augustus tot 21 September a. s. in den wapenhandel te worden geoefend Cornells Van Hese» milicien-verlofganger der lichting 1891 en behoorende tot het 3e llegimeut Infanterie te Middelburg. Hij wordt opgeroepen om des namiddags voor 4 uren tegen woordig te zijn bij zijn korps, werwaarts hij zich rechtstreeks moet begeven. Hij, die niet op den bestemden tijd onder de wapenen komt of niet voortdurend aan de oefening deelneemt, of wel achterlijk blijft in hel aauleeren van den wapenhandel, wordt zooveel langer onder de wapenen gehouden als de com mandant noodig acht. Goes, 18 Juli 1894. De Burgemeester van Goes, J. G. d. W. HAMER. GOES, 18 Juli 1894. Gisteravond werd door de werklieden ver eeniging »Eigen hulp" alhier de ge wone driemaandelijksche vergadering gehouden. Uit het verslag, op die vergadering uitgebracht, bleek o. a., dat gedurende het tweede kwartaal van dit jaar was ontvangen f 180,50; de uitgaven bedroegen f74,50. Aan vijf leden was gedurende dat tijdsvei*- loop uitkeering wegens ziekte verstrekt tot een gezamenlijk bedrag van f 67. Het kas-saldo bedroeg op 30 Juni f 1001,68. Voor de reservekas was ont vangen f32,51, makende met het in kas zijnde eene som van f 105,621/2 Ongetwijfeld mag dus gezegd worden, dat deze vereeniging zich in een gunstigeu toestand mag ver heugen. Zij telt thans 136 leden. Aan het officiërie verslag van de jongste zitting der Prov. Staten van Zeeland ontleenen we het vol gende voorstel van Gedep. Staten tot a f w ij z i n g van het verzoek van J. A. Geill omtrent de verlichting van rij- en voertuigen op de openbare wegen. Het voorstel luidt »Het adres van J. A. Geill, geneesheer te Nisse, dat bg uw besluit van 22 November 1893 no. 5 tot nader onderzoek in onze handen werd gesteld, strekt om eene bepaling in het leven te roepen dat rij- en voertuigen van zonsonder- tot zonsopgang voorzien moeten zyn van helder brandend licht. Zooals u bekend is, werd reeds bij de behandeling van het ontwerp-reglement op de wegen en voet paden, in uwe vergadering van 4 November 1880, door een der leden de wenschelgkheid van zoodanige bepaling betoogd. Hg stelde toen voor, om aan art. 103 van het reglement eene nieuwe paragraaf toe te voegen, luidende »De geleiders van rij- of voertuigen en van honden karren zgn bij het gebruik daarvan verplicht om van óen uur na zonsondergang tot Ó9n uur vóór zonsopgang hunne rij- of voertuigen en hondenkarren te voorzien van minstens éene zichtbaar goed licht gevende lantaarn." Dat voorstel werd toen door u met 30 tegen 5 stemmen verworpen, nadat het namens ons college bestreden was als onpractisch en onuitvoerbaar. In uwe vergadering van 19 November 1886 werd een dergelijk voorstel gedaan. Een der leden wenschte toen aan art. 99 eene derde toe te voegen, luidende »De geleiders van rijtuigen zijn verplicht te zorgen dat hunne rijtuigen bjj duisternis op zichtbare wijze voorzien zijn van een of meer brandende lantaarns." Naar het Duitsch van A. E. Brachvogel. 36) Vervólg. Gelukkig werd het kasteel Eishausen ditmaal van inkwartiering verschoond en in het dorp werd slechts ééne compagnie gelegerd, welker commandant, kapi tein Krusow, zich in de pastorie vestigde. Hg was een ruwe klant en eigenlgk een Oost-Pruis vau geboorte, maar die zich liefst voor een Rus liet doorgaan, waarom hij dan ook zgn naam Kruse had veranderd in Krusow. Het kasteel trok al spoedig zijne aandacht en weldra had hg de meid zoover uitgehoord, dat hij wist wie daar woonde en hoe een geheimzinnige sluier het leven drir vreemde lingen bedekte. Bij het hooren van den naam van graaf de Vavel was hg dubbel opmerkzaam geworden en 's namiddags toen hg met den predikant Wunster en diens vrouw in de woonkamer zat, begon hg aldus »Ik heb van betrouwbare zijde vernomen, dat daarginds op het kasteel zeer in het geheim een graaf woont, een Franschman, de Vavel geheeten Ik geloof, dat ik dien man ken Marie verbleekte en keek Wunster verschrikt aan. »Daar ik dien mynheer, die volgens uw beweren op Ook dat voorstel werd door u, met 22 tegen 9 stemmen, verworpen. Wij zijn ook thans nog van meening dat het ge bod te bezwarend zou zijn voor het verkeer. Laat men geen uitzondering daarop toe, dan zal men den landbouwer betrekkelijk groote kosten ver oorzaken, daar zijne voertuigen thans niet ingericht zgn voor het dragen van lichten. Worden landbou wersvoertuigen van het gebod vrijgesteld, dan zou het beoogde doel niet bereikt worden, daar de groote meerderheid der voertuigen op de wegen uit derge- lyke wagens bestaat. Bovendien zijn de gemeentebesturen in de gele genheid de zaak plaatselyk te regelen en staat het een ieder vrij door verlichting van zgn rij- of voer tuig zich het veilig rgden by donker weder te ver zekeren. Op deze gronden komt de door den adressant ge- wenschte bepaling ons niet noodzakelyk voor, en hebben wij daarom de eer u voor te stellen het verzoek af te wgzen." Aan het onderzoek in de afdeelingen hebben deel genomen 40 leden, waaronder 6 leden van Gedepu teerde staten. Ia twee afdeelingen vereenigden alle leden zich met het voorstel van Gedeputeerde staten, terwijl in eene afdeeling één lid het verzoek van den adressant ingewilligd wilde zien. Daar niemand het woord of stemming verlangde werd het voorstel van Gedeputeerde staten zonder beraadslaging of hoofdelijke stemming aangenomen. Aangezien de percentsgewgze belooning van het kantoor der directe belastingen en accijnzen te Heinkenszand c. a. over 1893 f 1947,68 1/2 heeft bedragen, wordt dit kantoor dus gerangschikt iu de 7e klasse. Van 1872 tot 1892 werd door het rijk in de kosten der calamiteuse polders of wa terschappen van Zeeland bijgedragen f4,086,001 en door de provincie f 2,043,000. Krabbendijke. Tengevolge van het overigden van den heer L. J. Overbeeke had Maandag 11. eene verkiezing plaats voor een lid van den gemeenteraad. Van de 141 kiezers brachten 103 hunne stem uit. Gekozen is de heer C. P. Vogelaar met 65 stem men. Op den heer C. G. Kolff zgn 30 stemmen uitgebracht. 'g-lleer Abtskerke. Bij de verkiezing van twee leden van den gemeenteraad (wegens periodieke aftreding) zijn herkozen de heeren J. De Visser met 25 en A. V a 11 d e r M e u 1 e n met 24 van de 28 uitgebrachte stemmen. Vlissfngen. Naar wij vernemen zal op den Noordzee-boulevard een tent groot 18 M*. worden gebouwd, waarin HH. MM. de Koninginnen de plechtige her-onthulling van het standbeeld van M. A. de Ruyter zullen bezichtigen. Op de reede zullen verschillende oorlogsschepen komen tot het lossen van saluutschoten, terwijl het muziekkorps der Kon. Ned. Marine uit Den Helder de plechtigheid zal opluisteren. De Telegraaf ontvangt van den heer G. Van D e t h een schryven, waaruit blijkt, dat hij den strijd tegen Neerbosch hier opgeeft om dien te gaan het kasteel zou moeten wonen, nooit gezien of ge sproken heb", antwoordde deze, spijt het mij u omtrent hem niet nader te kunnen inlichten. Maar hoe zou u, die rechtstreeks uit Rusland komt, een man kunnen kennen, die hier woont »Hoe? Dat is mijne zaak. Maar dit wil ik u wel zeggen, deze graaf de Vavel is in het geheel geen graaf, maar een eenvoudig Fransch chevalier, die Louis Vavel de Versay heet en in 1805 met een geheime zending naar Mitau kwam, waar ik met mijn compagnie lag." Bg Wunster's klimmenden angst voegden zich thans ook nieuwsgierigheid en de wensch den Rus door vriendelykheid voor zich in te nemen. »U maakt mij werkelijk nieuwsgierig, kapitein U weet inder daad meer over den vreemden man, dan iemand in deze streken. Doe mij het genoegen een flesch ouden Tokayer, een geschenk van onzen hertog, met mij te drinken. Die man was dus vroeger te Mitau Wat had hij daar te maken?" Krusow lachte sluw. »Ah, mgn vogeltje, wat be gint ge op eens lief te fluiten. Nu, ik wil met plezier uw ouden Hongaarschen wijn proeven en u met mgn verhaal betalen. Ge zult dan zelf kunnen oordeelen of ik dien man op het kasteel ken en of ik niet volkomen gerechtigd ben deze gelegenheid te benutten om hem eens goed aan de ooren te trekken. Ons regiment ligt sedert menschenheu- genis te Mitau, eene mooie stad met veel handel aan de Drixe en het Jacobskanaal, en die met de zee en alle landen in verbinding staat. Het was een broeinest der Bourbons vau het jaar '98 af, tot Gzaar Paul ze deed oprukken." »Die verjaagde dynastie woonde dus in Mitau Waarom verjoeg de Czaar ze Omdat bij Napoleon's vriend geworden was. Maar hg maakte het eindelgk zoo bont, dat de Bojaren hem op zekeren dag de keel dicht knepen. Zgn zoon Alexander was een geheel ander persoon, die wist wat voor ons land goed was en die Napoleon haatte zooals wij allen. Hij had nauwelijks den troon be stegen, of hg noodigde de Bourbons uit Engeland naar Mitau terug te komen. Ze kwamen allen en betrokken het Keizerlgk slot bij de stad. Ten tijde van Czaar Paul hadden ze zeer stil geleefd, maar de vriendschap van Alexander en de algemeen© woede tegen Napoleon wekte nieuwe hoop bij hen. Ze werden gezellig en onze officieren waren zeer bij hen gezien. Ik kende den hertog van Angoulóme zeer goed en zgn vader, dien wij nu te Pargs wel tot koning zullen kronen, ook. Ik heb goede oogen en ik zag wel hoe het tusschen hen stond, ik zag misschien meer dan zy wel gaarne wilden, dat be merkt werd. Er bestond nainelyk eene gespannen verhouding tusschen de broeders, de graven van Artois en van Provence, over Angouléme, die met zijne vrouw, de dochter van den onthoofden Lode- wyk XVI, niet bijzonder gelukkig leefde. Zij was ook eene sombere, nurksche persoonlijkheid, die er juist uitzag, of ze geen goed geweten had of altyd aan de guillotine dacht, die in hare familie zulk eene groote opruiming heeft gehouden." »Hoe oud was de prinses toen?" »Dat weet ik niet, maar ze zag er uit alsof ze diep in de dertig was, ouder dan haar gemaal." »Men zegt, dat de dochter van den ongelukkigen Lodewijk in 1778 geboren is; ze kon dus toen hoogstens 27 jaar zgn." Krusow's oogen begonnen te schitteren en er kwam een grijnslach om zijne lippen. Juist!" Toen proefde hg eens van den Tokayer en smakte behagelgk met de tong. Nu, het ongeluk kan iemand licht wat ver ouderen de arme vrouw had heel wat doorgemaakt." »Maar hoe kwam uw zoogenaamde bekende te Mitau »Dat was eene wonderlijke geschiedenis. Hij kwam in den winter van 1804, maakte zich aan de Bour bons bekend, onderhandelde heimelijk met den graaf van Provence, het hoofd der familie, en stond op byzonder goeden voet met den hertog van Beiry. Men kon duidelyk bemerken, dat al de leden van de familie Bourbon hem zeer minzaam, ja zelfs met zekere schuwheid behandelden. Ik heb den chevalier Vavel de Versay dikwijls genoeg op het slot gezien". »Weet ge zeker, dat kg zich zoo noemde?" »Zoo zeker als ik Krusow heet. Zooals ik zeide, er was in die verbannen koningsfamilie iets niet in orde. En nu schynt deze kerel die zaak, waarover het gehaspel liep, voortdurend op het tapyt te bren gen. Men mompelde van heftige woordenwisselingen in de familie en deze zonderde zich meer en meer van ons officierscorps af. Niemand van ons mocht daarom dien Vavel lijden. Hij was rijk en leefle op

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1894 | | pagina 1