sluier»Ocb, ze was naaister, bet kostte haat bijna
niets, weet-je" en »je trouwt ook maar eens ran
je levenJ"
Bruigom was van onder tot boven in 't zwart
laken. Onder zijn kin prijkte in sierlijke plooien een
breede strik van wit satijnom zijn handen voegden
zich met moeite glaceeën handschoenen no. 12!/4 en
horlevinks op zijn boterkrullen balanceerde de hooge
dop, glimmend als een kerktoren bij volle maan.
Hij had dien morgen nog »pas" drie slokkies ge
nomen»Och 'tis ook zoo'n gewichtige dag!"
Het paar naderde de coupé. Bruigom stapte in
z'n voortvarendheid Bruidje voorbij en een, twee,
drie, 't eerst het rijtuig in, en vergat in z'n drukte
zelfs vrouwlief bij 't instijgen te helpen.
Het portier klapte dicht, en als eindslijk de tal
rijke leden van den familiekring, die allen wel graag
eens deftig reden, in de drie koetsen en de vigelante
met 1 paard, die achteraansjokte, hadden plaats ge
nomen (in elk rijtuig gingen er vijf en één op den
bok), zette de stoet zich iu beweging, en ik ben er
zeker van, dat geen voorbijganger de sombere waar
heid zou geloofd hebben, dat 't jonge paar, zoo deftig
en plechtstatig ter trouw gevoerd, voortaan zou
moeten rondkomen van f 5,in de week.
Trouw maar, eer 't verbooien wordt!" riepen
een paar joDgens hen schaterend achterna.
»0, die bloeiëD, wat doen ze in de kou!" zeide
hoofdschuddend een bejaarde huismoeder, die er meer
van wist.
Later heb ik vernomen, dat in de kerk op dien
dag gecollecteerd werden: 2 dubbeltjes, 71j2 cent,
en een knoop.
En de stalhouder vertelde mij na een jaar in ver
trouwen, dat van al het gerij nog geen stuiver be
taald is.
Nu logeeren 't bruidstoilet en de hooge hoed in
't pandjeshuis, en overdenken in stoffige en duffe
eenzaamheid de dwaasheid van de menschen. O,
tijden! O, zeden!
Weinige dagen geleden kwam ik voorbij de Achter
straat en werd mijne attentie in beslag genomen
door het rumoerige gegons, dat een standje aan
kondigt.
Hier en daar hadden de buurvrouwen zich bij
troepjes vereenigd, en staken gewichtig en met drukke
gebaren de hoofden bij elkander.
Een paar mannen waren bezig een huisje, een der
kleinste, te ontruimen, en zetten stuk voor stuk het
bouwvallige huisraad op de straat.
Bij haar have en goed (och, zoo ongelukkig weinig)
stond een armelijk slordig-gekleede vrouw in een vuil
paars-katoenen jakje en met loshangende, ongekamde
haren.
Op haar arm droeg zij een schreeuwend wurmpje
van eenige maanden.
Ik zag haar scherp in 't gelaat, en ondanks haar
vermoeide en vermagerde trekken, herkende ik >de
bruid van witte zijde en tulle".
In haar nabijheid hing, half slapende tegen den
muur, vloekende en razende, half waanzinnig van
de jenever, de huisvader
Eene verklaring van deze schilderij is overbodig!
Ieder denke er het zijne van.
v. D.
O.-Ikdië Overgeplaatst van de Oedeh naar de
Koningin Emma der Nederlanden de luit. ter zee
le kl. C. A. D o m i n i c u s.
Kerkelijke Zaken en Onderwijs.
Bedankt voor het beroep te Zwartsluis door
ds. J. P. "Van Melle te Renswoude.
Te Heugem (L), waar een nieuwe pastoor is
benoemd, weigert de ontslagen geestelijke de pastorie
te verlaten. Hij beroept zich daarbij op het concilie
van Trente, dat de onafzetbaarheid van pastoors
heeft uitgesproken. Naar beweerd wordt, heeft de
bisschop van Roermond den weerspannigen priester
met de interdictie bedreigd.
Den 29 December jl. werd door de afgevaar
digden van verschillende clubs van onderwijzers
drankbestrijders de Ned. Onderwijzers-propaganda-
club (voor drankbestrijding) opgericht. Het doel der
club is propaganda te maken onder de onderwijzers
voor het beginsel der onthouding van sterkedrank
alleen, of van alle alcoholische dranken, en het daar
heen te leiden, dat ook de school een krachtig aan
deel neme in den strijd tegen den alcohol. Inlich
tingen worden verstrekt door de secretarissen der
verschillende clubs en door den heer Th. W. v. d.
Woude, Houtmankade 99, Amsterdam.
Rechtszaken.
Bij bevelschrift der Arrondissements-Rechtbank
te Middelburg van den 11 Januari 1894 zijn naar
de openbare terechtzitting dier Rechtbank verwezen
1. A. R., oud 24 jaar, werkman; II. J. F. B. v. E.,
oud 22 jaar, schilder, beiden wonende te Rotterdam
en gedetineerd te Middelburg, ter zakedat zij te
zamen en in vereeniging zich in den avond van 6
October jl., omstreeks half 12 uur, zijnde de voor
de nachtrust bestemde tijd, te 's-Heer flendrikskin-
deren hebben begeven op het besloten erf, waarop
de woning staat, bewoond door de gezusters Maria
en Jacoba Verdonk, en aldaar, na eerst een paar
ramen te hebben verbroken en ook gedeeltelijk een
blind, zich bevindende aan de binnenzijde van een
dier ramen, met het oogmerk om zich wederrechte
lijk te bevoordeelen, genoemde vrouwen hebben ge
dwongen aan hen geld af te geven, door haar toe
te voegen »wy moeten geld hebben" en vervolgens,
toen eene dier vrouwen zeide geen geld te hebben,
»dan komen wij er in en slaan je dood of steken
den boel in brand", waarop die vrouwen, door angst
gedreven, van haar geld aan hen hebben afgegeven
zes en dertig gulden in rijksdaalders en guldens,
twee bankbiljetten ieder van vijf en twintig gulden
en een bankbiljet van veertig gulden.
Aan den eersten beklaagde is mr. E. N. Van der
Bilt en aan den tweeden mr. C. De Witt Hamer
J.Grz., beiden advocaten te Middelburg, ambtshalve
als verdedigers toegevoegd.
Thans is bepaald dat de zaak van den moord
op den wachtmeester Hoekman gepleegd, op 14
Eebruari voor het gerechtshof te 's-Hertogenbosch
zal behandeld worden. Mr. J. A. Loeff, die de be
klaagden voor de rechtbank als raadsman ter zijde
stond, zal hen ook voor het hof verdedigen.
Gemengde Berichten.
Borsele. Gisteren werden in de vergadering van
den dijkraad van het Calamiteuze waterschap Elle
woudsdijkBorsele behandeld en vastgesteld de om-
sohrijvingen der onderhoudswerken bekoorende tot
het dienstjaar 1894/95, nadat de heer M. De Dreu,
als vertegenwoordiger van het Calam. watersehap
Ellewoudsdijk was beëedigd. Voor Ellewoudsdijk
werden de kosten van genoemde werden geraamd
op 12542,84 en voor Borsele op 13898.81.
Ingevolge de uitnoodiging van heeren Ged. Statön
raadpleegde het bestuur den dijkraad over het ver
zoek van de waterbouwkundige ambtonaren bij de
besturen der waterkeeringen van de Calam. polders
of waterschappen in Zeeland tot het verleenen van
pensioen aan hunne eventuëel na te laten weduwen
en weezen. De Dijkraad oordeelde dat aan bedoeld
verzoek is te voldoen door oprichting van een fonds
uit bijdragen van de waterbouwkundige ambtenaren
en van de waterschappen, waarbij zij in dienst zijn.
De Hüllboot Minister Talc van Poortvlietdie
gisteren te Vlissingen moest binnenkomen, is volgens
particuliere berichten op de rivier van Huil aan
gevaren en in zinkenden staat tusscben twee stoom-
booten aldaar binnengebracht. Persoonlijke onge
vallen hebben niet plaats gehad.
De luitenant Clockener Brousson, die te Am
sterdam was ter bijwoning van eene uitvoering van
den door hem opgerichten Militairen Bond, kreeg
Woensdag last, onmiddellijk naar zijn garnizoen terug
te keeren, waardoor hij bij het feest niet tegen
woordig kon zijn. Een hem toegedacht cadeau, be
staande uit eene officierssabel met inscriptie, luidende
Souvenir van zee- en landmacht te Amsterdam,
aan den stichter van den Militairen Bond »Voor
Koningin en Vaderland," den 2e-luitenant Clockener
Brousson," zal hem thans nagezonden worden.
Uit het leven vsd Jan ter Gouw deelt het
Handelsblad mede
Hoe smakelijk en aanschouwelijk kon hij vertellen
hoe bij zijn vriend Piet Witkamp sens bij schemer
in de Vijzelstraat ontmoette. Witkamp, die volgens
Ter Gouw veel te veel in zijn geheugen prentte,
wat Ter Gouw de moeite niet waard vond om te
onthouden omdat men het elk oogenblik in een
boek kan naslaan, leefde juist in de bruidsdagen en
bracht van het huis van zijn meisje een paar stoelen
naar de nienwe woning. Zoo eenvoudig huiselijk
behandelde men dat in die dagen. De heide ge-
scbiedvorschers raakten aan het praten, aan het
redetwisten, tot zij eensklaps bemerkten, dat zij elk
op eenen stoel midden in de Vijzelstraat zaten met
een kringetje voorbijgangers om hen heen, die aan
dachtig stonden te luisteren.
Dat kon men doen in die dagen. Tegenwoordig
zou men overreden worden door de trams of uitge
jouwd door jelui lieve schooljongeheertjes, die
enz. En dan volgde eene beschouwing over het
verknoeien van de mooie stad en van het onderwijs.
Uit Ter-Neuzen meldt men aan de N. K Ct,
Woensdagvoormiddag had er in den Koegorspolder,
in deze gemeente, eene ontmoeting plaats tusschen
eene bende Belgische wildstroopers, ter sterkte van
18 man, en do rijks- en gemeentepolitie van hier,
bestaande uit 5 man. De politie werd donr de stroopers
toegeroepen om terwg te trekken, doch deze stand
houdende, is men van de zijde der stroopers begonnen
te vuren, hetgeen door de manschappen der politie
werd beantwoord. Daar men twee man der bende
zag vallen, veronderstelt men dat die gewond werden.
Eindelijk hebben de stroopers zich verwijderd, met
zich meenemende de twee gevallenen, in de richting
der grenzen bij de Koewacht. De manschappen der
politie bekwamen geen letsel.
Te Garsthuizen heeft een sterfgeval plaatsgehad
onder zeer treurige omstandigheden.
Er zou een lijk ter aarde worden besteld. Twee
dienstdoende buren zouden de lijkbaar halen. Hoe
beving de schrik die mannen, toen zij, op de be
graafplaats gekomen, het pas gedolven graf naderden
en in de onmiddellijke nabjjbeid er van den ouden
doodgravor Harm ICalk zagen liggen, uitgestrekt als
een lijk. Hier moest echter oogenblikkelijk gehandeld
worden. De ongelukkige werd opgenomen en in de
naastbijzijnde behuizing gebracht. Juist kwam hier
de heer Frima, arts te Stedum, aan. Vermoedende,
dat het leven wellicht nog niet geheel geweken was,
stelde deze alle middelen in het werk om den ouden
man in het leven te bewaren. Helaas, het mocht
niet baten. En aleer de bepaalde begrafenisplechtig
heid kon plaatshebben, moest de lijkbaar, die door
bovengenoemde mannen zou gebaald worden, nog
eerst dierst doen, om den man, die het graf gegraven
had, als lijk huiswaarts te brengen, waar eene oude
wanhopige echtgenooto hem wachtte.
Een bierhuishouder te Utrecht heeft in zijn
gelagkamer een kaart hangen waarop te lezen staat
»De ondergeteekende verklaart geen vergunning te
hebben, maar die een sigaar koopt voor zeven eenten,
krijgt een glaasje in de achterkamer op den koop toe".
De man meende, dat er op deze wijze geen sprake
kon zijn van bet verkoopen van sterken drank in
het klein zonder vergunning, en stond dan ook
vreemd te kjjken, toen hij bemerkte dat de politie
er anders orr dacht en hem bskeurde.
Te Nieuwe Poke! a is een kind in de wieg
doodgevroren. Toen de ouders tot de vreeselijke
ontdekking kwamen, kon geneeskundige hulp niet
meer baten.
De rechtbank te 's-Gravenbage heeft veroor
deeld L. K. te Wassenaar, die zijne voormalige ge
liefde met haren bruidegom bij hunnen kerkgang
een emmer »beer" over het lijf wierp, tot f 15 boete
of 15 dagen.
Een 14-jarige knaap uit Westerlee, prov. Gro
ningen, had zich als wijlen Robinson Crusoë, reis
plannen in het hoofd gehaald, echter op bescheidener
schaal dan zijn groote voorganger. Het jongske had
blijkbaar reeds zóóveel gehoord van den fraaien
Martini-toren, te Groningen, dat hij het meer dan
tijd voor zich vond om dat trotsehe bouwwerk ook
eens in oogensehouw te gaan nemen. En Maandag
toog het manneke, geschaatst en wel, op weg. Het
doel van zijn reis, Groningen, bereikte hij inderdaad,
doch in de stad .aangeland, geraakte hjj, steeds
zoekend naar zijn toren, aan het dwalen, en moe
en uitgeput legde hij zich eindelijk te slapen op
een hoop steenen bij het hulpstation.
Daar werd het ondernemende baasje 's nachts door
een politie-agent gevonden, die hem, verkleumd en
styf van de koude als hij was, naar de politiewacht
bracht, waar hij den verderen nacht doorbracht, en
vanwaar hij 'smorgens, na eerst den Martini-toren
van alle kanten bewonderd to hebben, naar 'het
Winschoterdiep werd gebracht. Hier bond het Cru-
soë'tje zy'n schaatjes weder onder, en voort ging het
weer naar Westerlee, waar hij nu zijn waarschijnlijk
zeer ongeruste ouders zal kunnen verhalen van een
toren, zoo hoog en zoo mooi als hij er nog nimmer
een zag.
Een bijzonder talrijke volksmenigte woonde
Woensdag het proces tegen den anarchist Vaillant
bij. Er waren natuurlijk de noodige voorzorgsmaat
regelen genomen, teneinde te voorkomen, dat per
sonen, die daartoe niet gerechtigd waren, in de zaal
doordrongen. Het Openbaar Ministerie werd waar
genomen door den procureur-generaal Bertrand, ter
wijl de advocaat Labori als verdediger van Vaillant
optrad.
Bg het verhoor, dat hy onderging toonde Vaillant
groote onverschilligheid. Met vaste stem beant
woordde hij alle vrageB, welke de voorzitter, de
heer Caze, hem deed. Uitvoerig herhaalde hij de
bijzonderheden over den aanslag, hoe hij de bom
vervaardigde, zich een plaats in de Kamer wist te
verschaffen en den aanslag pleegde. Vaillant beves
tigde, dat het zijn doel was geweest de Ministers
te treffen. Vandaar dat hij de bom naar het midden
der zaal had geworpen.
Na het verhoor las Vaillant een uitvoerig stuk
voor, waarin hij zijue grieven tegen de tegenwoor
dige sociale toestanden ontwikkelde. Alleen onte
vredenheid met de bestaande maatschappeiyke toe
standen en het streven om daarin verbetering te
brengen, hadden hem tot den aanslag geleid. Met
een protest tegen het vonnis, dat de rechters zou
den uitspreken en waaraan hij geen waaide hechtte,
eindigde Vaillant zijne verdediging.
Na de voorlezing van dit zonderlinge stuk, dat
doorspekt was met allerlei diepzinnige sociale be
schouwingen, kwam het getuigenverhoor aan de
orde. Tot de getuigen behoorden ook de heer Girard,
de chef van het stedelijk laboratorium, die rapport
uitbracht over den inhoud der bom, benevens de
afgevaardigde De la Eerronnays, die door den aan-
slag gewond werd.
Daarna werd de zitting geschorst. Bij de hervat
ting verkreeg de procureur-generaal het woord voor
het requisitoir. De heer Bertrand betoogde, dat
Vaillant op eigen hand, en zonder medeplichtigen,
had gehandeld, tenzij voegde hij er bij op
aanstoken van moreele medeplichtigen. Van Vaillants
beroep cf zijn streven om de verdrukten te helpen,
wilde de procureur-generaal natuurlijk niets weten.
De heer Bertrant noemde Vaillant een dwaas, in de
war gebracht door ijdelheid en lust om van zich te
doen spreken en eischte de doodstraf voor den man,
die in een land, waar het algemeen stemrecht geldt,
een aanslag tegen de nationale vergadering beproeft.
>Ik heb mijn plicht gedaan, mijne heeren aldus
eindigde de procureur-generaal zijn requisitoir
»doet gij nu den uwe."
De advocaat Labori pleitte verzachtende omstan
digheden, op grond dat Vaillant moest beschouwd
worden als het slachtoffer van politieke drijvers, die
hem het hoofd op hol hadden gebracht. Van daar,
dat de heer Labori het doodvonnis te streng achtte
en een beroep deed op den moed der juryleden om
den eisch van den procureur-generaal te verwerpen.
De leden der jury lieten zich echter niet door
bet betoog van den advocaat overtuigen en veroor
deelden, overeenkomstig den eisch van den procureur-
generaal, den anarchist ter dood.
De Indépendance Beige deelt uitvoerige bij
zonderheden mede over oen ongeluk, dat Dinsdag
avond te Gent is gebeurd.
Bij het afbreken van de spinnerij van den heer
Van Kerkhoven, welke voor eenige jaren afbrandde
en die tot een circus zou worden verbouwd, stortte
plotseling een gedeelte van het gebouw, dat nog
was blijven staan, in. Tien werklieden werden onder
het puin bedolven. Ondanks de spoedige hulp der
brandweer waren reeds vier hunner overleden, toen
het puin werd opgeruimd. De ze? anderen werden
nog levend, doch ernstig gewond naar het hospitaal
vervoerd.
Te New-York leeft op 't oogenblik oen man,
bij wien men met het ongewapende oog kan waar
nemen, of z|jn hart op de rechte plaats zit. Wegens
een ernstig pleurislijden moest Edward Highhouse
een operatie ondergaan in de borst, die een holte
dwars door het lichaam achter liet. Men kan nu
zijn hart duidelijk zien liggen en eiken slag en elke
beweging waarnemen. De operatie genas voorspoe
dig, maar de opening bleef, en de patient moet
uiterst voorzichtig leven en zich vooral zeer in acht
nemen 70or het vatten van koü. Öm zich daartegen
te wapenen, stopt hy het gat met watten dicht,
maar laat zich in een verwarmde kamer door des
kundigen en andere belangstellenden bezichtigen,
waardoor hy thans voor vrouw en kinderen het
brood verdient.
De hoofdredacteur van het Berliner Tageblatt
is in zyn bureau aangevallen door een schilder uit
Leipzig, wiens stukken in het blad ongunstig waren
beoordeeld. De schilder wilde den naam weten van
den criticus en bracht den redacteur, toen hy wei
gerde den naam te noemen, een ernstige wond toe.
De schilder, Klinger geheeten, poogde toen te ont
snappen, maar werd op straat in hechtenis genomen.
De berichten omtrent den brand op de ten
toonstelling te Chicago blijken erg overdreven te zijn.
De Fransche afdeeling lijdt veertig duizend dollars
schade, de Engelsche vijfhonderd dollars; de Russi
sche, Oostenrrjksche, Spaansche, Duitsche en Deen-
sche afdeelingen hebben in het geheel geen schade
geleden.
Voor het hof van appèl te Zurich werd dezer
dagen een komische rechtszaak behandeld. Een kla
ger had de rechterlijke uitspraak gevraagd, wegens
beleediginghij gevoelde zich bezwaard omdat iemand
hem »zwijnhond" had genoemd. De rechter kon
hierin geen beleediging zien, wijl zulk een dier
niet bestaat, en sprak dus den beklaagde vrij.
De aanklager werd tot de kosten veroordeeld.
Na de uitspraak nam hij beleefd den hoed af voor
den rechter en zeide *Guten Morgen. Herr Schwein-
hund
De bewoners der Sandwich-eilanden gaan door
voor de beste zwemmers der wereld. De stoutmoe
dige eilandbewoners zwemmen de baai in en duiken
onder de golven door, terwijl zij planken voor zich
uitduwen. Als zij een eind in zee zijn gezwommeD,
kiezen zij zich, om terug te keeren, eene groote
golf uit en dan vliegen zij zittende, knielende of
staande op hunne planken met de snelheid van een
renpaard naar de kust terug, op de koppen der
golven. Dat alleen zser geoefende zwemmers zich
aan doze gevaarlijke liefhebberij overgeven, spreekt
vanzelf.
Het college der Oezuïten Saint-Jean Berch-
man op het Meir-plein te Antwerpen is door brand
vernield. Persoonlijke ongevallen kwamen niet voor,
daar de leerlingen zich niet in het gebouw bevon
den. Het college werd voor drie jaren gebouwd en
kostte, naar mon beweert, 8,000,000 francs. Ofschoon
een gedeelte der inrichting behouden bleef, is de
schade zeer groot.
De volgende advertentie verscheen onlangs
in een der bladen van San Francisco
»De heer, die in een omnibus op een roomtaart
is gaan zitten, is bij de dame, die de taart pas
gekocht had, bekend, en al heeft hij ook geen mo
delijden met de hongerige weezen, vcor wie deze
versnapering bestemd was, wordt hij dringend ver
zocht, drie gulden vijftig, benevens de kosten dezer
advertentie over te maken aan het bureau van dit
blad, om te voorkomen, dat zijn ergerlijk gedrag
openlyk ten toon wordt gesteld."
Eu vlak onder deze advertentie las men er oene
van den volgenden inhoud
»Als de dame, die een heer eene lakensche broek
van vijf-en-twintig gulden liet bederven, door eene
vettige zelfstandigheid, in een papier gepakt, op de
plaats te leggen, waar hij wilde gaau zitten, niet
onmiddellijk dit bedrag overmaakt aan het adres
van dit blad, onder letters A. B. zal er eerstdaags
door middel van de pers aan de zaak openbaarheid
gegeven worden."
Zoodat men ook hier weer ziet, dat eene zaak
altijd van twee kanten bekeken kan worden.
In een zekere kerk in Ierland preekte een
jong geestelyke. Het was de eerste maal en hy nam
tot tekst: »De spijziging der tienduizenden". Hij
zeide»En zij voedden tien menschen met tien
duizend brooden en tienduizend visscben".
»Dat is geen wonder", beweerde een oude Ier,
»dat kan ik ook doen", hetgeen ^door den geestelijke
gehoord werd.
Den volgenden Zondag sprak de geestelyke over
hetzelfde onderwerp, doch zeide dezen keer den tekst
juist»En zij voedden tien duizend menschen met
tien brooden en tien visschen."
Hij wachtte een oogenblik en daarna over den
preekstoel leunende, vroeg hij»En zoudt gy dit
ook kunnen doen, mijnheer Murphy
Murphy antwoordde: »Zeer zeker Eerwaarde kan
ik dit."
En hoe zoudt gij dat doen vroeg de geestelijke.
»Wel Eerwaarde, ik zou dit kunnen doen met
hetgeen van den vorigen Zondag is ovegerbleven".
De anarchist Santiago Salvador, zooals de man
thans blij kt te hesten, die bskend heeft de bom in
den schouwburg te Barcelona te hebben geworpen
en die thans ook door de andere anarchisten als de
schuldige is aangewezen, ligt bedenkelijk gewond.
Bij zijn arrestatie trachtte hij zich, zooals men
weet, met een revolver te dooden. De kogel drong
in de ingewanden door en kon nog steeds niet
worden verwijderd. De ziek© heeft hooge koorts,
zoodat de toestand zorgelijk is.
Salvador, een 28jarig man, heeft een ellendig leven
achter zich. Op lSjarigen leeftijd deed hij een moord
aanslag op zyn vader. De fanatieke anarchist, die
voor verlosser van de werklieden wilde spelen, heeft
zelf nooit gewerkt. Hij begon op zijn 14e jaar met
stelen, was langen tijd roover en zelfs roover-hoofd-
raan en bracht vele jaren in de gevangenis door.
Zijn vader zit daar reeds lang wegens moord eu
zijn zuster speelt een rol iu da onderste lagen der
demi-monde.
Koningin Victoria van Engeland heeft haar
oudsten onderdaan verloren, William Hampsoa te
Salford, in den ouderdom van 115 jaar.
