v 1892 N#. 70. Donderdag 16 Juni. 79sle jaargang. FEUILLETON. Een Vorstenzoon. GOESC De uitgave dezer Courant geschiedt Maandag-, Woensdag- en Vrijdagavond, uitgezonderd op feestdagen. Prijs per kwartaal, zoo binnen als buiten Goes, j 1,75. Afzonderlijke nommers 5 centmet bijblad 10 cent. Behalve aan ons Bureau worden Abonnementen en Advertentiën voor dit blad aangenomen bij de heeren Nijgh Van Ditmar te Botterdam en verder bij alle Boekverkoopers en Brievengaarders. Inzending van advertentiën voor 8 uren op den dag der uitgave. COURANT. De prijs der gewone advertentiën is van 15 regels 50 cent, elke regel meer 10 ets. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Geboorte-, huwelijks- en doodberichten en de daarop betrekking hebbende dankbetuigingen worden van 18 regels a 1,berekend. Dienstaanbiedingen, niet meer dan 4 regels beslaande en contant betaald, 20 ct. Aanvragen om en vermelding van liefdegaven 5 cent per regel. GOES, 15 Juni 1892. Bij de gisteren te Amsterdam door de directie der marine aldaar gehouden aanbesteding van goe deren en materialen was voor zwemvesten de minste inschrijver de firma Wed. J. C. Mas see en Zoon alhier tot een bedrag van ƒ4029,75. Op de tentoonstelling te Sommerset-East (Kaap- Kolonie) is een eerste p r ij s toegekend voor een Noord-Holl. stier, indertijd door dhr. E. Van den Bosch alhier uitgezonden, en voor eene karnma- chine, door de firma Wed. J. C. M a s s e e Zn. geleverd. Staatsblad no. 117 bevat een Kon. besluit van den 23sten Mei jl., tot vaststelling van een bijzonder reglement van politie voor het kanaal door Zuid- Beveland. De Haagsche kroniekschrijver van de N. Gron. Ct. schrijft »Het is zelfs den best ingelichten anti-revolutio nairen niet duideljjk, hoe het in de Staten van Gel derland op de verkiezing van jhr. mr. A. F. De Savornin Lohman tot lid der Eerste Kamer kon uitloopen. Men was er bijna zeker van, dat baron Brantsen Van de Zijpe, een man van het echte Geldersch conservatief antiievolutionair type, tot opvolger van den heer Van Lynden van Hemmen zou worden gekozen en dat daarna de heer Lohman baron Brantsen in de Tweede Kamer zou vervangen. Hoe 't nu op eens zoo ging, is, ik herhaal het, een raadselvooreerst omdat de Staten-meerderheid in Gelderland nu juist niet zoo ultro-Lohmans-gezind isten tweede omdat de oud-minister met een zetel in den senaat toch niet tevreden kan zijn en dus zoo spoedig er een gaatje is, naar den overkant kruipt om niet bij zijn oud-collega's Mackay, Ha- velaar en Keuchenius achter te staanen in dat geval kunnen de Staten weer samen komen om te kiezen. Ik houd het voor 't naaste dat 't zoo is gegaan in den raad der païtijgoden zal men hebben ingezien, dat de heer Lohman geen absolute zeker heid had van de plaats van baron Brantsen te zul len veroveren, als deze in de Eerste Kamer overging dan was men dus weer een zetel in de Tweede Kamer kwijt en de heer Lohman was toch niet onder dak Men nam dus het zekere voor het onzekere en gaf den oud-minister alvast een prix de consolation. En zoo werd den anti-revolutionairen Staten-leden van Gelderland eenvoudig aangezegd, dat zij niet Brantsen maar Lohman hadden te kiezen. Huns ondanks, tegen wil en dank bij velen, deden zij het, bij wijze van overgangsmaatregel' Het Fad., dat den Minister van financiën hulde brengt voor de wijze waarop hij het voorloopig verslag op zijne belastingwetten heeft be- 10) Uit het Duitsch. De brief was afgezonden, maar niettegenstaande alle goede voornemens gelukte het den jongen man niet zijn ongeduld te bedwingen. Het was nauwe lijks drie uur toen hij, na een haastigen maaltijd in eene restauratie, reeds de lindenlaan insloeg. Op dat uur van den dag was het daar tameljjk leêgslechts enkele ruiters en amazones reden hem voorbij, keken hem verbaasd aan of maakten elkander op hem op merkzaam. Maar dat deerde hem thans niet meer welgemoed liep hij voort, zijn leven was weder helder en licht geworden. In gedachten verzonken had hij niet bemerkt, dat hem in snellen draf eene equipage naderde, die stad waarts reed. Maar eensklaps viel er eene roos voor zijne voeten neder en opziende ving lijj een blik van Gabriëlle op, wel kort, maar zoo gelukkig en stralend, dat George grooten lust had met een vreugde kreet de paarden bij den teugel te grijpen. Hij be dacht zich echter gelukkig, groette beleefd en zag, dat zijn groet welwillend door mevrouw von Ullow, die naast hare dochter zat, werd beantwoord. Gabriëlle lief, hoe kunt ge u zei ven zoo vergeten zeide de moeder, toen zij George voorbij gereden waren. Wanneer een onzer bekenden dit gezien had En Walldorf zelf, wat moet die wel denken?" Gabriëlle bloosde. Zij had George's brief ontvangen en een gevoel van geluk, dat ook de vermaning harer moeder niet kon temperen, had haar tot de over moedige daad gebracht. Walldorf is niet zoo thuis in de vormen" gaf ze glimlachend ten antwoord. »Als ik hem voorpraat, dat het bloemenwerpen in September evenzoo gepast is als in Mei bij het Corsorijden, gelooft hij het." antwoord en een gewijzigde ontwerp-vermogensbe- lasting ter tafel heeft gebracht, spreekt de hoop uit, dat de Kamer het onderwerp wete aan te vat ten in denzelfden geest van zelfbewuste kracht, van bescheidenheid en van tegemoetkomingdan kan er goed werk geleverd worden. »Dat het ontwerp niet nog verbeterd kan worden, zouden wij niet gaarne beweren", schrijft het Vad. »Nog is ons de progressie, schoon veel systematischer, niet voldoen de, nog achten wij de straf op onjuiste aangifte te gering. om van kleinere dingen niet te spreken. Maar hoe dat zij, bij de openbare behandeling kan het gemeen overleg zeer wel tot gewenschte wijzi gingen leiden. Thans is het tijdde zaak is voor behandeling rijp." O, aan excepties zal het niet ontbreken. Zoo werd reeds in de pers gezegd, dat het werk naar de af deelingen terug moet. De Kamer zal wijzer zijn, Het ware de beste weg om de ontwerpen te vermoorden. We moeten wachten op de bedrijfsbelasting: zoo zal een tweede exceptie luiden. Zoo ooit een excep tie van te a/oren is teniet gedaan, dan is het wel met deze in de Memorie van Antwoord geschied. Dat de aanneming van dit ontwerp in geen enkel opzicht praejudicieert op de inrichting der bedrijfs belasting, kan wel niet meer betwijfeld worden, ter wijl met duidelijke voorbeelden is aangetoond, hoe beide belastingen kunnen samenwerken, om te komen tot een belasting op alle inkomsten. Hoe dit zij, men moet toch ten slotte over elk ontwerp afzon derlijk oordeeles en stemmen, en het baat niets, alles aaneen te schakelen. De goede politiek is, te behandelen wat gereed is ter behandeling, en bij het nieuwe werk, dat volgen kan, te rekenen met hetgeen is afgedaan. En eindelijk de groote exceptie kiesrecht voorop. Zal die in ernst weder worden vernomen De Kamer zou onverantwoordelijk handelen, wanneer zij daaraan gehoor verleende. Er zou eenvoudig uit volgen, dat het zetten van den eersten beslisten stap op 't gebied van belasting-hervormiDg tot een onbekende toekomst werd verdaagd. Dat de regee ring volstrekt niet van zins is de behandeling der kiesquestie te verschuiven, is voldoende aaagetoond, maar zij is terecht van oordeel geweest, dat in middels van anderen hervormenden arbeid niet be hoefde te worden afgezien. De kieswet zal komen, betrekkelijk spoedig komen, maar in elk geval, zij is er nog niet, en een kostbare tijd zou verloren gaan, als men, in afwachting van de behandeling daarvan het ter behandeling gereed liggende onaf gedaan liet. Die even onpartijdige als bescheiden bestrijders der liberale partij, die zichzelf steeds het monopolie van eerlijkheid en moraliteit toekennen, mogen veilig voortgaan met haar de groote woorden, die hun steeds ten dienste staan, voor te werpen, dat zij haar eer wegwerpt en geen grein vertrouwen Maar mevrouw von Ullow had geen lust om te gekscheren. »Leer toch eindelijk eens ernstige dingen ernstig te behandelen" klaagde ze. »Niet Walldorf is hier de hoofdzaak, maar het ongepaste van uwe daad. Uw eigen gevoel moest u zeggen, dat gij tegenover een vreemden jongen man zoo niet handelen moogt." >Mama, ben ik dan anders tegen hem dan te Montreux »Kind, gij weet wel, dat men in eene badplaats niet zoo op zijn doen en laten behoeft te passen. In Montreux was het wat andersin zulk eene negerij behoeft men het zoo nauw niet te nemen". »Zoo nauw niet te nemen riep Gabriëlle, ander maal blozend, maar thans van ergernis. »Maina, wat bedoelt u daarmede? Wat hebt u tegen Walldorf Mevrouw von Ullow haalde de schouders op. »Ik heb niets tegen hem" antwoordde ze ongeduldig. »Ik wensch alleen maar, dat de vertrouwelijke om gang van toen hier niet wordt voortgezetdat zou in het oog loopen. Bovendien heeft uw vader niet veel met mjjnheer von Walldorf op. Ge weet, papa is niet heel gemakkelijk op het punt van afkomst en familie een natuurlijke zoon van den her tog Zij hield op. Gabriëlle keek in hare gedachten verdiept voor zich uit. Dat het huis haars vaders ten gevolge van zijne afkomst voor Walldorf zou gesloten blijven, baarde haar thans geen zorg meer maar wat hare moeder van den tegenzin haars vaders gezegd had, scheen haar bedenkelijker. Hoe konden twee menschen geen sympathie voor elkafir gevoelen, die zij beiden zoo innig liefhad twee menschen, die, naar zij vertrouwde, in goedheid, grootmoedigheid, plichtsbetrachting en eergevoel elkander zoo nabij kwamen? Wanneer ze ook maar niet in vastheid van wil op elkander geleken. Zij hoopte, dat haar vader zou toegeven, wanneer hij zag, dat het geluk van zijne dochter er bij op het spel stond. Deed hij dit niet, dan zou er een zware strijd te wachten zijn, want Gabriëlle was overtuigd, dat Walldorf meer waardig is, de liberale partij zal wéldoen zich daaraan in 't allerminst niet te storen, maar te doen, wat haar hand vindt om te doen. Dan zal zij zich verdienstelijk maken voor land en volk. Gisteren hield de Vereeniging van oud-leerlingen der Rijks-Landbouw- school" te Wageningen haar zesde algemeene vergadering welke door een vijf-en-dertigtal leden werd bezocht. Uit het jaarverslag door den secretaris uitgebracht bleek dat de vereeniging ook dit jaar wederom in bloei was toegenomen en meer en meer belangstelling en sympathie ondervinden mocht. De bond bestaat thans uit een eerelid (de heer L. Broekema directeur der R. L. S.) en 150 gewone leden. Het orgaan van den bond het Maandbl. der Ver. van oud-leerl. der Rijks Landbouwschoolgewijd aan de belangen van den landbouw, mag zich in eene toenemende waardeering verheugen en heeft ook buiten de vereeniging vele abonnenten als lezers. Het bestuur, dat tevens met de redactie van het maandblad is belast, ontziet dan ook moeite noch kosten om wat inhoud en illustratie betreft het orgaan meer en meer te verbeteren, dank zij tevens den toenemenden lust tot het schrijven van artikels welke bij de leden ontwaakt. Het houdt zich over tuigd dat juist het orgaan den bond moet vormen tusschen de leden onderling, welke over een groot deel der wereld verspreid zijn en buiten den bond van zijn bloei en vooruitgang getuige moet afleggen. De vergadering, overtuigd dat het nog meer in het belang der leden werkzaam moet zijn, verleende aan het bestuur een crediet van ƒ150, met het doel dat bedrag naar zijn beste weten aan te wenden uit sluitend in het belang der leden. In de plaats van den heer H. F. Bultman Jr., welke volgens rooster aan de beurt van aftreding was, werd tot ondervoorz. benoemd de heer dr. J. W. C. Goedhart. De contributie voor de gewone leden werd voor het volgende vereenigingsjaar vastgesteld op f 5. De rekening en verantwoording van den den pen ningmeester den heer Hocke te Ellemeet, sluitende in ontvangst en uitgaven met ƒ1451,71 en 964,43, werd goedgekeurd en het batig saldo ad 487,28 op de nieuwe rekening overgeboekt. De president de heer I. G. J. K a k e b e e k e te Goes, tevens secretaris der Mij. tot bevordering van Landb. en Veet. in Zeeland, spoorde de leden tot krachtige medewerking aan van de vereeniging, welke ongetwijfeld een schoone toekomst tegemoet gaat. Over onze b o t er in het Buitenland schrijft het Maandblad van dr. Van Hamel Roos Zoowel te Parijs als te Londen zijn in den laatsten tijd herhaaldelijk gevallen voorgekomen, dat ontwijfel- onder geene voorwaarde zich zou terugtrekken en ook harerzijds kon van een verloochenen harer liefde geen sprake zijn. In de jaren van twijfel en een zaamheid had zij haar hart niet voor Walldorf ge sloten, hoe zou zij er dan nu den wil en de kracht toe vinden? Het ratelen der wielen op de straatsieenen gaf aan hare gedachten eene andere wending. »Mama, zult u het rijtuig van daag niet te vroeg om mij zenden", zeide ze»ik moet hard werken, wanneer ik met mijn schilderijtje op papa's jaardag wil klaar komen." Mevrouw von Ullow zuchtte. Indien ik geweten had, dat het schilderen zoo geheel over uw tijd zou beschikken, zou ik nooit mijne toestemming gegeven hebben" antwoordde ze. »Ik vind het heerlijk als jonge meisjes talenten bezitten en die trachten te ontwikkelen, maar daarvan een bepaalde arbeid te maken is niet comme il faut. Ik verlang volstrekt niet, dat mijne dochter een kunstenares wordt." »Nu, daarvoor behoeft u niet bang te zijngaf het meisje lachend ten antwoord. Het rijtuig hield stil, Gabriëlle steeg uit en wuifde op den drempel hunner stadswoning staande, hare wegrijdende moeder toe, wier blik met trotsche vreugde op hare dochter rustte. »Wat is ze toch mooi, wanneer ze er zoo gelukkig en onbezorgd uitziet als dezen middag" zeide mevrouw von Ullow tot zichzelf. Weinig dacht ze op dat oogenblik, dat zij dit schoone jeugdige gelaat nooit meer zoo gelukkig en onbezorgd zou weörzien. Toen Gabriëlle den drempel overschreed kwam uit de portierskamer een klein oudachtig vrouwtje met een witte muts op vlug aangeloopen. Goeden dag, goeden dag, Gabriëlletje-lief, freule wil ik zeggenriep ze reeds uit de verte. Alles staat voor het schilderen gereed ja en wat ik nog zeggen wilde Als mijne oude oogen mij niet heelemaal beginnen te foppen is van morgen vroeg baar echte Hollandsche en speciaal Friesche boter als vervalscht afgekeurd werd, daar zij niet voldeed aan de eischen, welke in de verschillende landen aan natuurboter gesteld worden. Niet dan nadat op overtuigende wijze aangetoond was geworden, dat zuivere Hollandsche natuurboter de gevonden samenstelling kon bezitten, werd de vervolging ge staakt, doch het is duidelijk, dat voor onzen handel zeer groot ongerief ontstaat uit de beoordeeling der artikelen naar een anderen maatstaf dan die, welke voor het artikel zooals het in het land van productie voorkomt, geldend is. Een prikkel te meer voor de samenstelling van een Code voor levensmiddelen, waarin dus inet de gemiddelde samenstelling der artikelen in de verschillende landen, zooals die door locale invloeden gewijzigd is, rekening gehouden wordt Het is den Redacteur van dit blad aangenaam te kunnen mededeelen, dat hij reeds zeer veel belang stelling bij het vervaardigen van een Code voor Nederland ondervindt. Hij houdt zich evenwel ten zeerste voor verdere mededeelingen betreffende de samenstelling van speciaal Hollandsche producten aanbevolen." De opbrengst der Rijksmiddelen over de maand Mei 1892 bedroeg 9,728,229,27 tegen 8,729,258,82 i/3 in Mei van liet vorige jaar. De opbrengst over de vijf eerste maanden van 1892 bedroeg 44.548,533,30, tegen 43,791,330,901/3 over de vijf eerste maanden van 1891. Jhr. mr. V. De Stuers, te 's-Hage, wien de candidatuur voor het lidmaatschap der Tweede Ka mer voor het kiesdistrict Maastricht was aangeboden, heeft daarvoor bedankt. Thans wordt de heer C. Schreinemacher, zoon van wijlen dr. S., door een aantal kiezers candidaat gesteld. Omtrent den uitslag der verkiezingen voor Kamer en Senaat in België meldt der Brusselsehe correspondent der N. R. Ct De vorige Kamer telde 138 leden; nl. 94 cleri- calen en 44 liberalen de Senaat telde 69 leden, name lijk 49 clericalen en 20 liberalen. Door de toene ming der bevolking zal de nieuwe Kamer uit 152 leden en de Senaat voortaan uit 76 leden bestaan. Het was nu der liberalen streven den clericalen ten minste zóó afbreuk te doen, dat de clericale meer derheid in de twee Kamers niet meer twee derde der stemmen bleef bedragen. Immers, zóó groot moet deze meerderheid zijn, opdat de clericalen de grondwetsherziening geheel naar hunne wenschen kunnen uitvoerenen het was er den liberalen al lereerst om te doen, dat althans te verhinderen. In dit hun streven nu blijken de liberalen thans reeds geslaagd te zijn. Zij beschikken over 52 stem men in de Kamer en over 28 stemmen in den Senaat. Bovendien komen 10 hunner candidaten zoo waar de jonge mijnheer von Walldorf voorbij mijn venster gekomen." ïüwe oogen zullen wel gelijk gehad hebben" ant woordde Gabriëlle blozende. Maar waarom hebt ge hem niet aangeroepen? In Montreux waait gij bei den .zulke groote vrienden?" De oude schudde lachend het hoofd. »Dat zou ik wat graag gedaan hebben" zeide zij, »maar mijnheer von Walldorf vloog zoo hard voorbij, dat ik niet anders kon denken of hij was op weg naar de freule". »Dan heeft mijne verstandige Doortje zich dezen keer toch eens vergist" viel Gabriëlle haar in de rede; »maar ik moet aan het werklater vertel ik u eens wat van uw lieveling. Pas nu op, dat papa mij niet komt verrassen". Met deze woorden liep ze door, de trap op en evenals daar straks de moedei keek nu de oude meid haar vol liefde na. »In de hoofdzaak zal oude Door zich wel niet vergist hebben" zeide deze, naar haar kamertje terugkeerende. »Een mooier paar, dat beter bij elkaar past dan onze kleine Gabriëlle en mijnheer von Walldorf, heb ik van mijn leven nog niet gezien". Gabriëlle zette zich vlijtig aan den arbeid. Zij maakte voor haar vaders jaardag eene kleine copie in pastel van een levensgroot portret harer moeder. Het kabinetje, waarin zich het origineel bevond, grensde aan het studeervertrek van den kamerheer, waarvan het slechts door gordijnen gescheiden was. Een tweeden uitgang had het niet. Maar als oude Door in den tuin in de handen klapte, wist Ga briëlle, dat haar vader in aantocht was en kon zij nog vlug door de voorkamer ontsnappen vóór haar vader de trap opkwam. Op deze wijze was haar ge heim tot nutoe goed bewaard gebleven en haar werk naderde zijn voltooiing. Maar dezen middag wilde het niet best vlotten telkens betrapte Gabriëlle er zich op, dat ze droomend voor zich zat uit te staren. Eensklaps sprong ze verschrikt op. Hoe was het mogelijk, dat ze het signaal der dienstbode niet ge-

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1892 | | pagina 1