van liet regiment grenadiers en ja gers, heeft doen weten, dat Zij eerstdaags een Solonel voor dat regiment zal aanwijzen. Tevens wordt verzekerd, dat kol. Lanzing benoemd zal wor den en dus de Minister heeft toegegeven aan den wensch van H. M. Men zou dit moeten toeschrijven aan de pressie, door de overige leden van het Kabinet op den Minister uitgeoefend. In ditzelfde nommer komt een stuk voor van den heer Van Bothnia Andreae, waarin de benoeming van kol. Lanzing wordt voorgesteld als goedmaking eener verongelijking, dien officier onder het vorig Kabinet wedervaren, daar toch de heer Lanzing als luit.-kol. bij de grenadiers en jagers stond, toen de luit.-kol. Verschoor van het 6e reg. inf., schoon jonger in de ranglijst, tot commandant van dat korps werd benoemd. De Koningin-Regentes zon daarom thans den heer Lanzing voor de hem onbillijk ont houden betrekking willen bestemmen. De redactie teekent hierbij o. a. aan, dat er eeu leemte is in deze voorstelling, daar de Koningin- Regentes oorspronkelijk den kol. Simon aan 't hoofd der grenadiei's en jagers heeft willen stellen, en eerst den kol. Lanzing op den voorgrond heeft gesteld, toen de Min. den kol. Muschart voordroeg. Dit is niet juist, zegt Het Vaderl. op haar beurt. Reeds voorlang deelden wij mede, dat niet kol. Simon door de Koningin-Regentes voor deze betrekking was uitverkoren. Wij hebben alleszins reden te gelooven, dat wij welingelicht zijn, als wij verzekeren, dat van den aanvang af kol. Lanzing door de Koningin-Re gentes de gewenschte persoon werd geacht. Maandag is te Amsterdam namens de regelings commissie van het Sociaal Congres, onder leiding van den voorzitter, eene vergadering gehouden ter constitueeringvan de Patroon svereeniging tot welker oprichting in do dagen van het congres door belanghebbenden besloten is. De statuten voor deze Vereeniging zijn thans vastgesteld. Een bestuur van twaalf leden is gekozen, bestaande uit de heeréu A. E. Van Kempen te Leiden, fabrikant van gouden en zilveren werkenJ. A. Wormser te Amsterdam, uitgeverH. Van Dijk te Utrecht, timmerman W. Hovy te Amsterdam, bierbrouwerH. Waller te Amstei'damJ. Gr. Van Schaardenburg te Dordrecht, rijstjjelmolenaarH. Groenewegen te Amsterdam, bloemist; A. W. Schippers te Vlaardingen, reeder; G. J. Knottenbelt te Barneveld, landbouwerA. Van Namen Hzn. te Zwijndrecht, koopman; D. Schut te Amsterdam, aannemer en J. Dingemans te Middelburg, landbouwer. Dit bestuur treedt op de eerste jaarvergadering geheel af. (St.) Naar men verneemt, zal de pensioenquaestie van den oud-eommandant der brandweer den heer Van Mook eerstdaags te Amsterdam voor den rechter worden behandeld. De heer Van Mook wordt terzijde gestaan door mr. Paap. De vraag, waarover het gaat is deze, of de gemeente Amsterdam in haar pensioenverordening aan haar ambtenaren recht geeft op zekere voorwaarden en zoo ja, of men, wanneer men door een eervol ontslag de vervulling dier voorwaarden onmogelijk maakl, dan niet gehouden is tot de uitkeering van een schadeloosstelling. Berichten uit Suriname maken melding van het bestaan van ernstige moeilijkheden tusschen de Fransche bona jide lieden op de L a w a de 11 a en de daar aanwezige Nederlandsche politie macht. De West-Indiër kan wel moeielijk gelooven wat er zooal verteld wordt en zwijgt er liefst over, maar zegt toch Zelfs wordt er beweerd, dat, op grond van die voorvallen, de raad van bestuur ver leden week bijeen werd geroepen, om in overleg met de commandanten van zee- en Landmacht, te bepalen wat er gedaan moet worden om aan dien toestand een einde te maken". Over de onlangs door den gouverneur ingediende ontwerp-verordening betreffende de aanstelling van een rechtskundig ambtenaar ter gouvernements secretarie is door de commissie van rapporteurs een ongunstig verslag uitgebracht. Slechts twee leden verklaarden zich voor dezen maatregel. Volgens particuliere berichten, te 's-Hage ont vangen, zegt lie Avosdpost, zou de heer Holst te Batavia aan de gevolgen van de verwondingen, die hij zich door middel van een stuk glas of een bot mes toebracht, zijn bezweken. Kerkelijke Zaken en Onderwijs. Bedankt voor het beroep naar Wissenkerke door ds. K. Loggers te Westkapelle. De heer Joh. Stroosnijderonderwijzer te Ossenisse, is als zoodanig benoemd te Oud-Vosmeer. Rechtszaken. -Het gerechtshof te 's-Gravenhage bevestigde het vonnis der rechtbank te Zieriksee, waarbij eene huishoudster als eigenares erkend is van effecten, vermist uit de nalatenschap van een ouden beer te Dreisehor, van wien de huishoudster geschriften produceerde, volgens welke de effecten haar ge schonken waren. Door. H. M. de Koningin-Regentes is de levens lange gevangenisstraf, waartoe de in de bijzondere strafgevangenis te Leeuwarden 'gedetineerde M Dal stra 21 jaar geleden door het toenmalig Prov. Ge rechtshot van Friesland met twee medeplichtigen, wegens een moord, onder Drachten gepleegd, was veroordeeld, .bij wijze van gratie in eene tijdelijke gevangenisstraf van 25 jaren veranderd. Gemengde Berichten. Ook in den Wilhelminapolder heeft de vorige week, in den nacht tusschen Donderdag en Vrijdag, een formeele klop- en drijfjacht op hazen plaats gehad. Toen de- stroopers bij eene hofstede gekomen waren werden de knechten wakker en riepen door de dakvensters den stroopers toe, die hun antwoord den »Als je niet gauw in de kooi kruipt zullen we je eens wegpikken, of den boel in brand steken". De knechten gingen weder ter ruste en de stroopers zetten de jacht voort. Het stroopen moet op ver schillende andere dorpen heviger dan ooit te voren plaats hebben. Kattendijke. Zaterdag 11. werd alhier de ge wone jaarvergadering gehouden van de leden van het musschongilde. Uit de rekening en verantwoor ding bleek, dat ingeleverd waren 1448 musschen, zijnde 793 meer dan het aantal waartoe de leden gezamenlijk verplicht waren. Het grootst aantal, zijnde 365, werd aangebracht door Jac. Schrier die voor de tweede maal tot Koning werd geproclameerd. Nog werden ingebracht 86 mollen, welke echter onder de musschen zijn begrepen(l mol 2 musschen.) IleiitkenszniMl. Onder de vier, die sedert Zon dag jl. in deze gemeente overleden, waarvan drie tusschen 76 en 80 jaren, den tusschen 60 en 70 jaren, behoort ook het lid van den gemeenteraad J. M. Boonman, waardoor dientengevolge eene va cature in den Raad is ontstaan. Door de handboogsociéteit »de edele Hand boog" te Kapelle zal op den tweeden Pinksterdag een concours gegeven worden met den handboog naar den lossen vogel. Bftrsele. Maandag hielden de aandeelhouders van de weegbrug Ieder 't zijne" hunne gewone Januari-vergadering tot het doen van rekening en verantwoording en het uitbrengen van het verslag over 1891. Uit een en ander bleek dat gewogen waren 1.290.437 k.g. suikerpeen, 1280 k.g. paarde- peen, 13321 k.g. aardappels, 21780 k.g. gerst, 4011 k.g. liaver, 11980 k.g. stroo, 34960 k.g. uien, 27718 k.g. pulpe, 3042 k.g. lorren en beenen, 8351 k.g. kolen, 10 hl. ger3t, 42 k.g. ijzer en 11 stuks vee. Na goedkeuring der rekening werd goedgevonden uit het overschot een dividend van 8 pet. uit te keeren en het restant tot goed slot van 1892 te bestemmen. Wegens aftreding na drie jaar dienst van den voorzitter, de bestuursleden en den boekhouder wer den achtereenvolgens herkozen de heeren J. Rottier Lz., A. Polderdijk, J. Bruinooge, C. M. Nijsten en C. Mol Az. Op voorstel van een der aandeelhouders besloot de vergadering tot wijziging van het betrokken artikel der statuten, waarbij genoemde aftreding vormt al een nadeelen dan nog zien wij den eerst- genoemden sneltrein eene massa tijd versukkelen aan tusschenstationsvan het gewicht van Goes en Bergen-op-Zoom, zoodat hij pas 9.56 te Rotterdam aankomt en weinig minder dan twee uren later Amsterdam binnenloopt, d. w. z. op een moment, dat de internationale trein reeds de grens en de douane achter den rug heeft en Keulen begint te naderen. Dat in dezen toestand verandering behoort te komen, is het gevestigde oordeel der groote belang hebbenden hier te Londen. Kort na de oprichting der Nederlandsche Kamer van koophandel alhier, deed de heer C. Rozenraad het voorstel, dat de Kamer zich de zaak aantrekken zou, ten einde eene betere postgemeenschap te krijgen, vooral tusschen Londen en Amsterdam, waar nu de per nachtboot van hier verzonden brieven eerst onder beurstijd verdeeld worden, dus te laat voor menige belangrijke af doening van zaken vóór de verzending der brieven met de nachtboot naar hier. Er werd eene commissie benoemd om de zaak te onderzoeken, en die commissie heeft eene breedvoerige "briefwisseling gevoerd met het departement van water staat te 's-Hage en met de eerste handelsbelang hebbenden te Amsterdam en elders. De commissie heeft hetzelfde bevonden als de minister in de residentie, namelijk, dat eene versnelde postgemeenschap tusschen Londen en de Nederlandsche hoofdsteden niet enkel doenlijk, maar zelfs de een voudigste zaak der wereld is. Door, na de aankomst van den internationalen trein, eene locomotief te span nen voor eenen postwagen, hetzij te Rozendaal of te Bokstel, en beiden flink te laten doorsporen, kunnen de Londensche brieven, met de nachtboot over Vlissingen aangebracht, vijf kwartier vroeger te Amsterdam zijn. M. a. w. zouden de brieven daar om elf uur aan het postkantoor kunnen wezen, en de groote handels firma's een half uur later in het bezit kunnen komen van hare Londensche correspondentie, hetgeen haar in staat zou stellen wissels te inkasseeren op den zelfden dag, in plaats van op den volgenden, waar door onnoodige risico's en renteverlies gemeden zouden kunnen worden. Op het oogenblik wordt aan Rozendaal te 's-Hage de voorkeur gegeven, want dan zou ook Rotterdam de voordeelen der versnelde gemeenschap deelachtig worden. Dat is natuurlijk uitstekend. Maar de mi nister cijfert uit, dat deze verbetering aan de schat kist jaarlijks 20,000 gulden kosten zou, en dat kan die schatkist, welke, als ik het wél heb, twee ton per jaar aan het brievenvervoer met Engeland over legt, heusch niet lijden. Zoo'n redeneering kunnen wij wereldburgers van Londen niet vatten. Wij hier zouden eene voor den handel der hoofdstad zoo belangrijke verbetering der postgemeenschap met eene ton per jaar zeker niet te duur gekocht achten. Het Tweede Kamer-lid dr. S c h r e i n e m a - cher is nog steeds ongesteld en zal vooreerst de zittingen van de Tweede Kamer niet kunnen bij wonen. De te Hoorn overleden jhr. mr. D. V a n Akerlaken, lid der Eerste Kamei*, trad reeds in 1850 in 't politieke leven als lid der Tweede Kamer, doch natn als zoodanig zijn ontslag, toen hij in 1860 benoemd werd tot president van de Recht bank te Hoorn. Negen jaar later vaardigde het district Hoorn hem weder af naar de Tweede Kamer, waar hij 5 jaar zitting hield, totdat hij in 1874 door de Staten van Noord-Holland tot lid der Eerste Kamer werd gekozen, .waarin hij tot zijn dood toe zitting hield. Met de nieuwe rechterlijke indeeling uit de rechterlijke macht getreden, bleef hij in zijn vaderstad wonen, die hij in de laatste jaren zijns levens als wethouder diende. De heer Van AkerLaken behoorde tot de oude garde der liberale partij. Naar zijn juridische en financiëele adviezen werd in vroeger jaren met aan dacht geluisterdin den laatsten tijd liet hij zich zelden meer hooren. Aan het D. v. N. wordt geschreven, dat de Koningin-Regentes eenige dagen geleden aan den luit.-kol. Benschop, waarnemend commandant 14) FETJILLETOIL til hel daglxek van ren Koloniaal. 31 Juli. 's Morgens om een uur of zes in Spendawe zien in de vei*te de kust van Sumatra en eenige verspreid liggende eilandeD, benevens een kegelvormige berg, die zich uit het water verheft; het is de Krakatau. Tegen 10 uur zijn we er recht voor, de twee eilanden daar rechts van hem zijn ontstaan tijdens de uitbarsting en zijn stukken van den berg, die als 't ware midden door gebarsten is. Het eiland is kaal en dor, zoowel als de omliggende. Vroeger was 't een mooi bloeiend eiland. De berg heeft denzelfden vorm als de Stroni- boli en loopt in een scherpen punt Liit. Aan de noord zijde is de krater, waaruit we dunne rookwolken zien opstijgen. De krater is niet op den top, maar op zij. De uitbarsting moet vreeselijk zijn geweest, want van den berg, die vroeger rond was, is slechts de helft meer over. Aan de zuidzijde loopt de berg zacht glooiend in zee uit, daar zien we op de helling en tegen de zee aan kleine groene struiken staan, hier begint weer leven in den bodem te komen, anders is hij vol diepe spleten en scheuren. De straat ligt vol eilanden, aan stuurboord zien we de kust van Java. Om 1 uur zijn we tusschen het eiland Dwars- in-den-weg en de stad (Anjer) op Javahier wordt weer de naam en de bestemming van het schip ge seind en dus weten ze heden op Batavia en morgen te Amsterdam dat we hier zijn. De kust is groen, en nog eens groen, eeuwig eentonig groen. In de verte aan bakboord zien we nog de uiterste punt van Sumatrade Varkenshoek en verscheidene eilanden treffen we hier nog aan, zooals Poeloe Oelar, Poeloe Marak, Poeloe Taraparong en meer andere. (Poeloe beteekent eiland.) Zijn we deze voorbij, dan zijn we in de Java-zee gekomen. Zoodra we Sint-Nikolaas- punt omgevaren zijn, wordt de kust laag en vlak. Langs de kust varen een menigte bootjes heen en weer. We sturen nu over de geelgroene zee tusschen een reeks lage moerassige eilandjes door op den vuurtoren van Tandjong Priok aan, welks licht is aangestoken. Dit zijn hier de eilanden Alkmaar, Edam, Haarlem, Leiden, Onrust, enz. op welker moerassigen bodem koortsen heerschen. De duisternis is gevallen en we zien niets meer dan vóór ons de lichten van de haven en schepen. Op het voordek is het weer druk, dezelfde beweging heerscht nu weer, zooals altijd, wanneer een schip ten anker of in een haven komt. We stoomen langzaam de haven binnen bij het schijnsel van 't electrisch licht zien we verscheidene groote stoomschepen aan de ge metselde kaden vastgemeerd liggeneindelijk liggen ook wij daar, doch om te debarkeeren is het reeds te laat en we moeten dus wachten tot den volgen den morgen. Laat ons even een blik om ons heen slaan, de haven is ongeveer 100 a 125 M. breed, aan onzen kant begrensd door reusachtige goederen loodsen, waarlangs electrische lampen ophangen, die als 't ware den nacht in den dag herscheppen. Langs de kade loopen vele Inlanders en ook Europeanen heen en weder. Het land is hier laag en moerassig, veel koortsen heerschen hier. Tandjong Priok is de tegenwoordige haven van Batavia en door een spoor- lijn en goede wegen met de stad verbonden. 1 Augustus. We zijn vroeg uit de veeren, we moeten ons klaar maken om te ontschepen. Kisten en koffers worden aan wal gebracht en naar het station vervoerd, we nemen afscheid van het scheeps volk, waarmee we zes weken tot éen huishouden behoord hebben. Een oogenblik later en we hebben Java's bodem onder onze voeten en richten ónze schreden naar het station, waar reeds een trein gereed staat om ons naar Meester Cornells te voeren. Weldra zijn we dan ook aan het rijden, aan weers zijden van den spoorweg is alles even dicht begroeid met alang-alang (gras), klapper- en pisangboomen. enz. Hier en daar stuwt een kali of liever gezegd een sloot haar vuil water tusschen het groen door. Toch is het landschap, vooral voor 'teerst, belang wekkend. Langzamerhand wordt het levendiger; aan beide zijden staan hier en daar huizen en toko's, werkplaatsen en houtzagerijen van de Chineezen, elders weer klappertuinen en sawah's (rijstvelden). Eindelijk houdt de trein stil, we zijn te Meester Oomelis. De muziek, benevens een aantal soldaten en Inlanders, staan ons op te wachten. Bij het uit stijgen doet de muziek het Volkslied van Tollens hooren als welkom in 't nieuwe Vaderland. Een oogenblik later en we marcheeren op de tonen van een opgewekten marsck naar het kampement. Mu ziek bracht ons weg, muziek haalt ons af. De eerste indruk, dien het kampement (kazerne) op ons maakt, is niet erg gunstig. Het is van steen opgetrokken, maar heeft slechte éen verdiepinghet geheel be slaat een groot vierkant en doet ons aan een gevan genis denken met zijn getraliede vensters, zijn hekken en poorten. We treden het hek binnen en houden op de ruime binnenplaats stil, van alle kanten komen .soldaten, zoowel Inlanders als Europeanen voor den dag, en weldra is een groote kring van nieuwsgierige levende wezens om ons gevormdhonden, katten, kinderen (naakt), vrouwen met een zuigeling op den rug staan ons aandachtig te begluren. In een voor ons vreemde taal worden we besproken. Eenige wordt geregeld, tengevolge waarvan voortaan elk jaar een derde van het bestuur zal aftreden, volgens vastgestelden rooster. In een der nachten van de vorige week is te Driewegen (gemeente Biervliet) bij een welgesteld ingezetene een brutale diefstal gepleegd. Het achter raam van den winkel werd opgeschovende indringer plaatste eene versperring voor de deuren der bed stede, waarin de 82jarige bewoner met zijn kleinzoon sliep, en brak het kabinet open. Dit maakte echter zooveel leven, dat de slapenden wakker werden. Met vereende krachten wisten zij de deuren der slaap stede te openen, tijdig genoeg om den inbreker, die met eenige muntbiljetten op den loop ging, te her kennen. Tot half November jl. was hij landbouwersknecht op de aangrenzende hofstede geweest. Men zegt, dat 135 gulden vermist wordt. Dit verbaal zoo schrijft men nader aan de M. Ct. komt vrij wel overeen met de mede- deeling van den bestolene aan de politie. Toch zijn vele medebewoners, en hieronder de naaste buren, van meening, dat het gansche ver haal louter verzinsel zou zijn. En voor die meening schijnen redenen te bestaan. Ook ons komt de inbrekingshistorie min geloof waardig voor, al klinkt het zonderling dat de ver- haler zelfs den naam van den inbreker weet te noemen. De politie schjjnt eveneens onze meening toegedaan te zijn. Yan een onderzoek tot inlichtin gen, b. v. bij de buren, is nog niets gebleken. Men leest in een brief uit de hofstad in het N. v. 'd. D. a >Op zekeren dag, niet lang geleden bevond onze burgemeester zich in zijne anti-chambre, toen daar eensklaps de hoofdcommissaris van politie onaange diend binnenkwam en op een fauteuil plaats nam. Men moet het gezicht van den heer Roest kennen, om te beseffen op welken toon hij daarop uiterst kalm zeide»U wenscht mij te spreken?" »Ja, burgemeester". »Mag ik u dan verzoeken op dien stoel plaats te nemendeze is voor de wethouders bestemd". Plaatsverwisseling. Stilte. Na eenige oogen blikken »U wenscht mij te spreken »Ja, burgemees ter". Mag ik u dan verzoeken, u om uur bij mij te laten aandienen Hoofdcommissaris af. 't Grappigste van deze »histoire intime" is, dat de burgemeester haar, bij mijn weten, niet heeft over verteld, zoodat zij wereldkundig werd door Zondagmorgen begaf eene vrouw te Utrecht zich reeds vroegtijdig naar de kerk, haar ruim 85- jarigen vader, met wien zij samenwoont, alleen achterlatende. Nauwelijks was zij echter vertrokken of de oude man hoort iemand behoedzaam de trap opkomen, terwijl weinige oogenblikken later de kamerdeur wordt geopend en een manspersoon binnentreedt, die, zonder zich om den grijsaard, die nog te bed lag, te bekommeren, terstond de kamer doorzocht, zijn versleten jas uittrok en deze tegen een bijna nieuwe winterjas van den ouden man verwisselde, eenig linnengoed uit een kastje wegnam en zich daarna ijlings verwijderde. Toen de vrouw uit de kerk kwam, deelde haar vader haar zoo goed en kwaad als dit ging (de man is n.l. eenigszins kindsch) het gebeurde mede, waarop deze terstond de hulp der politie inriep. Yan den dader was echter geen spoor meer te vinden. Dezer dagen trad bij den broodbakker K., te Nieuwenhoorn, een knecht in dienst. De baas, die gewoon scheen te zijn van elk der hem ter bakking toegezonden blikken deeg iets voor eigen gebruik af te nemen, ried hem aan dit eveneens te doen. De knecht evenwel, eerlijk als hij is, kon dit niet met zijn geweten in overeenstemming brengen en weigerde. De bakker ontstak daardoor in woede en mishandelde zijn knecht zoodanig, dat de man zijn geheele leven ongelukkig zal blijven. De zaak kwam de politie ter oore doch werd gesust, doordat K. zijn knecht 200 schadevergoeding gaf. Een collega evenwel, de bakker J., uit Nieuw Helvoet, liet van dit feit proces-verbaal opmaken, waardoor K. zich nu wegens diefstal en mishandeling voor de recht bank te Rotterdam zal hebben te verantwoorden. handdrukken worden met oude kennissen gewisseld en dan gaan we onze kamer opzoeken. We verlangen naar rustde hitte heeft ons afgemat. Nadat we wat uitgerust zijn en ons door een bad wat opgefrischt hebben, gaan we eens buiten de kazerne kijken, want er binnen bevalt bet ons in 't eerst niet, 't is erg vreemd, als men zoo uit een Hollandsche kazerne hierheen komtdaar hoort men niet het geblaf van bonden, het huilen van kinderen, die om de eene of andere begane fout door de moeders terecht gezet worden. Of wel de moeders laten hun kinderen een bad ondergaan onder de pomp, waarbij moeder natuurlijk ook haar »zacht stemmetje" doet hooren of wél men hoort het krijschen van een pape gaai of van een Indische ekster, het eentonig gezang der Javanen, enz. In gindschen boom staat een duiven til, de bewoners ten getale van tien vliegen heen en weer of loopen over het grasperk tusschen een hoop kippen, die over de binnenplaats heen en weer loopen en voedsel zoeken tot ze door een paar spelende bonden uiteen gejaagd worden'tis precies een boerenerf in Hol land. Het gekakel van kippen mengt zich met het geblaf van honden en het gemiauw van een paar vechtende katten. Jammer, dat er nog een paar varkens ont breken om het tooneel van een boerenhofstede te voltooien of een melkmeid met een paar emmers. Doch deze zullen we aanschouwelijk voorstellen door een paar keukenkoelies (Maleiers) die water dragen. Alles leeft hier zoo gezellig mogelijk. De beesten zijn niets schuw. De anders zoo schuwe musch komt vrijpostig in het raam van onze kamer zitten en 's avonds als de zon is ondergegaan, fladderen boven onze hoofden vleermuizen. De kazernes zijn hier zoo I luchtig mogelijk en open gemaakt voor de ventilatie. (Wordt vervólgd)

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1892 | | pagina 2