1891. N°. 96.
Zaterdag 15 Augustus.
78ste jaargang.
SLACHT ER IJ
Kleingoed en Baukelbakkerij
Personeele Belasting
2°) FEUILLETON.
Een Kerkdiefstal.
1
GOESCHE
De uitgave dezer Courant geschiedt Maandag-, Woensdag- en Vrijdagavond,
uitgezonderd op feestdagen.
Prijs per kwartaal, zoo binnen als buiten Goes, 1,75.
Afzonderlijke nommers 5 centmet bijblad 10 cent.
Behalve aan ons Bureau worden Abonnementen en Advertentiön voor dit blad
aangenomen bij de heeren Nijgh Van Ditmar te Rotterdam en verder
bij alle Boekverkoopers en Brievengaarders.
Inzending van advertentlen voor 3 uren op den dag der uitgave.
COURANT.
De prijs der gewone advertentiön is van 15 regels 50 cent, elke regel meer 10 cent.
Bij directe 'opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prijs
slechts tweemaal berekend.
Geboorte-, huwelijks- en doodberichten en de daarop betrekking hebbende
dankbetuigingen worden van 18 regels a 1,berekend.
Dienstaanbiedingen, niet meer dan 4 regels beslaande en contant betaald, 20 ct.
Aanvragen om en vermelding van liefdegaven 5 cent per regel.
Bij het gemeentebestuur zijn ingediend: door JAN ZEGERS
een verzoek tot oprichting van eeue
in het perceel wijk C. no. 252 gelegen in de Lange V
straat, en door J. P. VAN SPRANG «en verzoek tot op:
straat,
ting van een
>prich-
in het perceel wijk I) no. 12 gelegen in de Magdalenastraat.
De verzoeken en teekeningeu liggen ter visie op de Secretarie,
gedurende eiken werkdag van des voormiddags 9 tot des na
middags 2 uren, terwijl op Zaterdag 29 Augustus a. s. des
namiddags te éen uur ten llaadhuize gelcgeuluid zal worden
gegeven tot het indieuen en bespreken van bezwaren.
Goes, den 14 Augustus 1891.
Burgemeester en Wethouders van Goes,
J. J. RA MONDT, 1. b.
De Secretaris,
HARTMAN.
Het primitief kohier no. 2 van de
voor deze gemeente over het dienstjaar 1891—1892 is op
heden ter invordering gesteld in handen van den ontvanger
dier belasting binnen deze gemeente.
Goes, den 14 Augustus 1891
De Burgemeester van Goes,
J. J. ltAMONDT, 1 b.
GOES, 14 Augustus 1891.
Daar men aan het Sas van Goes steeds
wachtende was op den aanvoer van het bestelde
balkijzer, bestemd voor de vloerconstructie in de
sluishoofden, heeft men zich in de laatste weken
moeten bepalen tot het gelijk maken van het boven
vlak der betonfundeeringen, hetgeen met behulp
van helmduikers is geschied. Nu in deze week althans
een deel van het benoodigde ijzerwerk is aangevoerd,
zullen de werkzaamheden weder kunnen hervat
worden. Deze zullen echter vooreerst nog bestaan
in het op de juiste plaats op de betonfundeering
neerlaten der balkijzeren-zwalpen, en het met cement
aangieten dezer constructiedeelen. Voor een en ander
zal wederom de hulp van een of meerdere helm
duikers worden vereischt.
Bij Koninkl. besluit van 11 Aug. is pensioen
verleend o. a. aan S. M. Schraver, wed. K. J. Van
Van den Bussche, griffier bij een kantonge
recht, ad 67 S. Van Offenbeek, wed. G. Schou
wenburg, adsist. van het postkantoor te Goes,
ad 100P. Koopman, wed. J. C. T a p p y G i e 1 e n,
hulpsluismeester, ad 182A. C. Kolff, wed. mr.
W. L. Van Voorst Vader, kantonrechter,
ad 640.
Borsele. Woensdag hield de gemeenteraad
alhier eene vergadering tot behandeling der rekening
over 1890 en van andere zaken.
De rekening werd goedgekeurd zooals zij was
voorgedragen met een overschot van 1865,50. De
aangeboden begrooting voor 1892 is geraamd in ont-
Naar eene Duitsehe vertaling uit het Deensch.
NEGENDE HOOFDSTUK.
Er heerschten angst en zorg te Söby en Sorwad
want de predikant lag op sterven. Wanneer de oude
dokter uit de stad, die dagelijks minstens éénmaal
aankwam, door het dorp reed, liepen de bewoners
om zijn rijtuig samen, om te vragen wat hij van
den toestand dacht.
«Ik kan u niet beloven, kinderen, dat gij uwen
goeden predikant nog lang zult bezitten."
«Goede hemel! Loopt het af met hem?"
«Dat wil ik niet gezegd hebben", antwoordde de
oude man. «Zijn leven is in Gods hand." Toen
schudde hij treurig het hoofd en riep: «Vooruit,
Andreas
Ze waren dus voorbereid. Een voorbarige boer
kwam dadelijk met het voorstel voor den dag een
lijst rond te zenden voor vrijwillige bijdragen, om,
als een gering bewijs van dankbaarheid, een mooi
gedenkteeken op het graf van dominee Oestrup te
plaatsenen de geheele gemeente van Söby en Sor
wad, die niet het recht had zelf haar predikant te
kiezen, was het eens over de noodzakelijkheid om
aan den minister van eeredienst een opvolger te
vragen in den geest van den overledene.
Gelukkig bedacht men nog bijtijds, dat de predi
kant nog niet dood was en op zekeren dag vertelde
de dokter zelfs, dat er eene kleine verbetering in
vang en uitgaaf op een gelijk bedrag van 10918,65
Toen de verschillende punten waren afgehandeld
sprak de heer A. Van Overbeeke Chrz. een hartelijk
woord van afscheid, onder dankbetuiging voor de
achting en vriendschap, die hij gedurende zijn 37jarig
lidmaatschap had mogen genieten.
De collecte tot het vormen van een o n -
dersteuningsfon-ds voor behoeftigen gerech
tigd tot het dragen van het Metalen Kruis en de Cita
del-Medaille zal te Ovezand,Hrisse en Driewegen
worden gehouden op Woensdag 19 Augustus a. s.
Bij het te 's-Gravenhage gehouden examen
voor aspirant-administrateur bij de zeemacht is o. a.
geslaagdH. P. Winkelman, uit Vlissingen.
Het D. v. Z.-jff. geeft eene bloemlezing uit de
ophelderingen, door den Min. van Justitie gegeven
in zake de jachtwet, en laat daarop volgen
«De jachtliefhebbers en allen, wier stoffelijke be
langen bij de jachtwet betrokken zijn, mogen er den
Minister van Justitie dankbaar voor wezen, dat een
zijner laatste regeeringsdaden is geweest het in 't licht
zenden van eene memorie, die de anti-jachtwet-be-
weging als eene volkomen ongewettigde zeer beslist
doet uitkomen."
Ook mr. H. Ph. De Kanter, die de beweging tegen
de jachtwet op touw zette, bespreekt 's Ministers
nota in een ingezonden stuk in de N. li. Ct. Hij
begint met zeer juist voorop te stellen, dat het
minstens vreemd is, dat deze Minister de nota met
inlichtingen nog aan de Kamer doet geworden, terwijl
hij zeker weet, dat hij de quaestie niet meer behan
delen zal. De nota zelf aan critiek onderwerpende,
komt mi*. De Kanter tot het resultaat, dat de Mi
nister verscheidene concessies doet. In de eerste plaats
erkent de Minister, dat slechts ruim l/6 van het aantal
jachtakten voor broodjagers was bestemd en voorts
dat het aantal overtredingen van de wet op de jacht
en de visscherij sedert 1854 aanzienlijk is vermeer
derd. Nog vestigt mr. De K. de aandacht op deze
onomwonden verklaring en toezeggingMet de af-
keuring van het premiestelsel voor het constateeren
«van jacht- en visscherijo vertredingen stemt de onder-
«geteekende volkomen in. Het is dan ook zijn voor-
nemen daarmee te breken, zooals, naar hij hoopt,
«uit het zijn departement betreffend hoofdstuk der
staatsbegrooting. van 1892 blijken zal".
«Dat zal al dadelijk helpen" zegt mr. De IC., «en
men zal eens zien hoe snel de jachtovertredingen
zullen dalen in aantal. Voor ieder, die juist daarin
zag de diepe demoralisatie van het volk, en de jacht
wet daarom verfoeide, zal die mededeeling eene ware
verruiming zijn. En ik ga verderdie de werking
van de jachtwet in onze dagen goed kent en dus
ook weet hoe juist dat premiestelsel haast altijd de
openbare of verborgen oorzaak is van de ellende,
waarover men klaagt, hij zal met mij van oordeel
zijn zoodra flink de hand gehouden wordt aan
het stelsel de premiön zijn streng verboden,
is de verdere val der jachtwet eene quaestie van tijd.
Ziedaar in korte omtrekken de muis geteekend,
den toestand gekomen was, die eene zwakke hoop
op herstel gaf, maar de zieke moest volmaakte rust
hebben. Hij drukte daarom den boeren op het hart
niet met hunne wagens langs de pastorie te rijden
en te zorgen, dat de kinderen niet in de nabijheid
ervan speelden.
De predikant lag in een half donkere kamer, altijd
in dezelfde houding op zijn rug, met de beide armen
op de dekens en de handen gevouwen. Zijn gezicht
was bleek, zijne wangen waren ingevallen, zijn adem
haling ging moeielijk en zijne oogen toonden duidelijk
aan, dat de dood hern geteekend had.
De lucht in de kamer was zwoel en met muskus
bezwangerd. Zware wollen gordijnen hingen voor
deuren en vensters om het licht te dempen en tocht
en geraas tegen te houden. In huis en op het plein
liepen allen op kousen of vilten pantoffels; de haan
was zelfs verwijderd.
Zijne vrouw week niet van zijn bed, noch bij dag
noch des nachts, maar ze zat stil, bleek en vermoeid
van het waken in een leunstoel aan het voeteinde
van het bed en hare oogen bleven onophoudelijk op
den zieke gericht. Zij dankte God, zoo dikwijls zij
meende een kalme gezonde ademhaling te hooren of
een klein lachje om zijn mond te zien.
De ziekte van haar man, haar onophoudelijk waken
en sloven, de voortdurende onrast bij dag en nacht
waren intusschen niet zonder weldadigen invloed op
haar gebleven. Want de angst over den toestand
van haar echtgenoot had de smart over jOwe op den
achtergrond geschoven en het evenwicht in haar
binnenste min of meer hersteld. Daar deelde op
zekeren dag de courant mede, dat een schip, de
galjoot «Geloof, hoop en liefde", in het Kattegat aan
den grond gevonden was. Het vaartuig was lek en
uit het baren der bergen papier, die de Minister
deed verzamelen, voortgekomen. Het beestje lijkt
nietig, doch krachtens ons zinrijk taalgebruik
wordt ieder muisje interessant, als het een staartje
heeft.
En daarheen moet nu gestuurd. Ik heb veel hoop
op een nieuwen Ministerniet minder op de com
missie, die uit de Kamer zal gekozen worden, om
het rapport des Ministers te behandelen, en op
de door haar voor te stellen conclusies. Mocht ik
mij daarin vergissen en van geen dezer beide machten
«het staartje" uitgaan, dat de muis nu nog noodig
heeft, dan geef ik nog den moed niet op. Mij dunkt
de nieuwe Kamer bevat elementen, die zich zullen
willen spannen voor eene nieuwe poging, met zoo
veel energie indertijd door de heeren Gratama, Idzerda
en Van Kerkwijk beproefd, en toen niet geslaagd,
doch waarvoor de teekenen nu gunstiger zijn, naar
ik geloof.
Aan mijne mederequestranten zou ik dus willen
toeroependen moed niet verloren, wij gaan steeds
vooruit".
De Nederlandsche Vereeniging voor Gemeente
belangen zal op Donderdag den 27 Augustus a. s. in
het Hotel Funckler te Haarlem hare algemeene ver
gadering houden. Behalve het vaststellen der reke
ning over 1890 en der begrooting voor 1892, be
nevens het verkiezen van twee leden in het bestuur,
tengevolge van de periodieke aftreding van de heeren
P. B. J. Ferf, lid van Ged. Staten van Noord-Iiol-
land en C. W. A. M. Groskamp, burgemeester van
Sloten (N.-Holl.), zijn aan de orde gesteld de navol
gende punten
I. Verslag van het jongste examen voor candi-
daat-secretaris.
H. Advies van de permanente commissie uit het
bestuur, in zakea. Schatting van dranklokalen
b. Jaarwedden van Burgemeesters, Secretarissen en
Gemeente-Ontvangers; c. Wettelijke eischen van be
kwaamheid voor den Gemeente-Secretaris.
ni. Voorstel van den heer J. Kardux te Middel
burg, dat de Vereeniging zich tot de hooge regee
ring wende, om te trachten, dat hij eene herziening
der gemeentewet daarin worde opgenomen a. Nie
mand is tot Secretaris en ambtenaar ter Secretarie
benoembaar dan hij, die een voldoend examen heeft
afgelegd voor eene commissie, daartoe van staatswege
te benoemen of aan te wijzenb. De Burgemeesters,
Secretarissen en ambtenaren ter Secretarie hebben
recht op pensioen voor henzelve, hunne weduwen
en weezenen c. Aan den ambtenaar ter Secretarie
wordt een minimum salaris verzekerd.
IV. De waarborgen van het uitgereikt diploma
in verband met de praktische opleiding van de as
piranten in te leiden door den heer J. Overman te
Raalte.
V. De vorm en inhoud der bekendmakingen en
aankondigingen van de Gemeentebesturenin te lei
den door den heer H. G. Hartman Jz. te Goes.
Over het reeds vermelde «verontrustende ver-
schijnsel" op de tarwe-akkersin Zeeland
stond vol watervan de bemanning wist men niets.
De predikantsvrouw las het in hare woonkamer
en zij las het tweemaal kalm over zonder dat haar
bleek gelaat eenige aandoening verried. Over het
geheel nam zij do zaak op alsof zij er volkomen op
voorbereid was en nooit iets anders verwacht had.
Zij zag er alleen nog wat matter uit, zoodat ze
wat moest gaan rusten. Maar ze vergoot geen traan
integendeel ze bleef rustig en bedaard.
Eerst toen de oude dokter op zijne gewone har
telijke wijze binnentrad en zij hem alles wilde ver
tellen, begonnen hare tranen weldadig te vloeien en
dit schonk haar eene gewenschte verlichting.
«Arme vrouw!" zeide de dokter bewogen en hij
hield deelnemend hare hand eenige oogenblikken in
de zijne«weet uw man het al?"
Zij schudde het hoofd en drukte haar zakdoek
tegen de oogen.
«Gelukkig. Hij mag in geen geval er iets van
vernemenhet zou zijn dood kunnen zijn. Gij moet
u trachten te beheerschen, opdat hij niets bemerke.
Ik behoef van daag niet naar hem te gaan zien."
Dit zeggende wierp hij een blik in de ziekekamer,
waarvan de deur op een kier stond.
«Hij slaapt, dat is een goed teeken. We zullen
hem maar niet storen. Tracht uwe smart te onder
drukken, mevrouw en doe uw best, dat de zieke
niets vermoedt."
Op dat oogenblik riep deze met zwakke stem.
«Hij roept, mevrouw! Ik bid u, schrei nu niet;
anders bemerkt hij het en dat mag niet. Hoort ge
wel Hij roept wéér. Kom, ge moet naar hem toe"
zeide de dokter bezorgd en zijn gelaat nam eene
gestrenge uitdrukking aan.
«Ik kan niet, ik kan niet" zeide 741 cn ze viel
waargenomen, schrijft een inzender nog aan het
Nieuws
«Als een oud-Amerikaansch farmer kan ik ume-
dedeelen, dat ik dit «zeer verontrustende" volkomen
kan bevestigen, want ik ken het hier bedoelde in
sect. Reeds vóór vijf-en-twintig jaren heb ik in
Amerika hetzelfde verschijnsel bijgewoond, terwijl
het gele wormpje daar den naam draagt vanthe
wevel.
In de warme avonden van Juli vliegen eene me
nigte kleine vliegjes over het tarweveld en leggen
hunne eieren in de nog in melk staande korrels der
aren. Dan groeit in deze korrel het gele wormpje
en de korrel zelve sterft, krimpt in en verdroogt.
Geheele velden met de prachtigste tarwe werden
daardoor verwoest, zoodat ze niet eens gemaaid
maar afgebrand werden, en dit kwaad breidde zich
zoo zeer uit, dat wij in geen tien jaren in die stre
ken wintertarwe konden telen, maar alleen zomer-
tarwe, die daarvan verschoond bleef, waarschijnlijk,
wijl zij later tot rijpheid komt, als de tijd van de
vlieg voorhij is."
Hare Majesteit de Koningin-Regentes heoft se
dert eenigen tijd besloten, geen geschenken
voor Zich zelve of voor Hare Majesteit de Koningin
aan te nemen. Deze regel is moeten worden aange
nomen, met het oog op de verschillende geschenken,
die telkens worden aangeboden, en op de moeilijk
heid om te bepalen, welke men zou kunnen behou
den. Ten einde alle onbillijkheid in deze te vermijden,
heeft Hare Majesteit vastgesteld, dat voortaan alle
geschenken, onder dankbetuiging voor de goede be
doeling der inzenders, aan dezen moeten teruggaan.
Op bloemen zou deze maatregel natuurlijk niet altijd
kunnen worden toegepast.
De heer J. F. W. Conrad, inspecteur bij
den rijks-waterstaat, nieuw gekozen lid van de Tweede
Kamer, heeft tegen 1 September ontslag uit 's rijks
dienst aangevraagd.
Volgens het Handelsblad is het genoegzaam
zeker, dat de heer W. K. baron van D e d e m
afgevaardigde voor Hoorn, de portefeuille van Koloniën
zal aanvaarden, en dat overste Seijffardt den
heer Bergansius zal opvolgen. De keus voor het
departement van Waterstaat. Handel en Nijverheid
schijnt nog eenige vertraging te hebben veroorzaakt.
Uit Tilburg wordt gemeld, dat hij den bur
gemeester aldaar, als voorzitter van de commissie,
die gelden inzamelt voor de slachtoffers van den
hagelslag, twee vorstelijke giften zijn ingeko
men met hegeleidend schrijven, nl. 1500 van H. M.
de Koningin, en 2500 van H. M. de Koningin-
Regentes.
't Is waarlijk jammer voor onzen aftredenden
Minister van Finauciön, dat zjjne geestverwanten
hem nu eerst, nu het te laat is, bespringen met
hunne gewaarde wenken en raadgevingen. Had de
inzender, die in de Standaard van 12 Augustus
zijne wijsheid ten beste geeft over de i n r i c h -
snikkend op een stoel néér.
Julie, Julie klonk het nogmaals met zwakke
stem uit het bed.
Toen stond ze eensklaps op en ging vastberaden
naar het aangrenzende vertrek. En toen ze zich
over hem heen boog, bemerkte hij niet, dat hare
stem een weinig beefde van inwendige ontroering.
«Gij hebt geslapen, beste Rudolf, dat is heerlijk"
zeide ze bijna vroolijk, terwijl ze do dekens zorg
vuldig instopte. Toen ging ze op den rand van het
bed zitten, met zijne hand in de hare en daarbij
sprak ze over allerlei opgewekte onder wei-pen. Maar
ze sprak haastig en zenuwachtig alsof ze bang was,
dat er eene pauze in het gesprek zou komen.
«Maar waarom zucht ge, Rudolf Hebt ge pijn
«Ik dacht aan Owe, lieve Julie!"
Zij liet zijne hand los en wendde zich van hem
af. Maar toen hij voortging over Owe te weéklagen,
spande zij al hare wilskracht weder in en vatte
weder zyne hand.
«O, met hem zal het wel losloopen" zeide zij,
maar de woorden hieven haar bijna in de keel steken.
Het is een flinke jongen, het het zal goed voor
hem zijn, wanneer hij eens wat van de wereld ziet.
Hij zal wel weêr terugkomen, met Gods hulp!
O, zeker, ik heb het vaste vertrouwen, dat hij
spoedig wéér hij ons is."
Zij werd langzamerhand kalmer en ten laatste
sprak ze zoo zacht, dat hare stem weinig luider
klonk dan zijno zuchten of het tikken van het horloge
op de tafel. En terwijl ze sprak keek ze onafgebroken
I in die oogen zonder glans en streek ze voorzichtig
zijne zachte, grijze haren van zijn voorhoofd weg.
«Almachtige God 1" klonk op eens juffrouw Ka-
thinka's krijsekende stem uit do aangrenzende woon.-
