1891. N°. 88.
Dinsdag 28 Juli.
T8ste jaargang.
Het Kohier van den Hoofdelijken Omslag
FEUILLETON.
Een Kerkdiefstal.
De uitgave dezer Courant geschiedt Maandag-, Woensdag- en Vrijdagavond,
uitgezonderd op feestdagen.
Prijs per kwartaal, zoo binnen als buiten Goes, 1,75.
Afzonderlijke noramers 5 centmet bijblad 10 cent.
Behalve aan ons Bureau worden Abonnementen en Advertentiën voor dit blad
aangenomen bij de heeren Nijgu Van Ditmau te Rotterdam en verder
bg alle Boekverkoopers en Brievengaarders.
Inzending van advertentiën foor 2 uren op den dag der uitgave,
De prijs der gewone advertentiën is van 15 regels 50 cent, elke regel meer 10 cent.
Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prijs
slechts tweemaal berekend.
Geboorte-, huwelijks- en doodberichten en de daarop betrekking hebbende
dankbetuigingen worden van 18 regels a 1,'berekend.
Dienstaanbiedingen, niet meer dan 4 regels beslaande en contant betaald, 20 ct.
Aanvragen om en vermelding van liefdegaven 5 cent per regel.
voor het jaar 18ÜI is alphabetisch en klassikaal gedrukt en
ter secretarie van de gemeente tegen betaling van rijf-en-
dertig cents verkrijgbaar gesteld
Goes, den 25 Juli 1891.
Burgemeester en Wethouders van Goes,
J. G. d. W HA MEK.
De Spcretaris,
HARTMAN
GOES, 27 JULI 1891.
Het harmonie-gezelschap »E u p h o n i a" gaf
gisteravond in den tuin der Soc. V. O. V., onder
leiding van zijn directeur, den heer J. Kooimaneen
concert voor de leden dier Sociëteit en hunne
huisgenooten. Wij zouden van een dergelijk niet
openbaar concert geene melding maken, ware het
niet, dat wij ons door de inderdaad schoone uitvoe
ring van de verschillende nrs. van het programma
genoopt gevoelen openlijk een woord van welge-
meenden lof te brengen aan directeur en werkende
leden van »Euphonia" en uiting te geven aan het
gevoel van bewondering over de verbazend groote
vorderingen, door »Euphonia" sinds ongeveer een
jaar gemaakt. Met uitzondering van no. 1 van bet
programma, kregen wij een 8tal stukken ten gehoor-;,
die, niettegenstaande vele technisch moeielijke pas
sages, harmonisch geacheveerd werden uitgevoerd,
en die door het in vrij grooten getale opgekomen
publiek met de vereischte aandacht werden gevolgd.
Een paar nrs. werden zelfs op verzoek gebisseerd.
Aan den ijverigen directeur, die vooral door dit
concert getoond beeft wat goede leiding vermag, en
aan de werkende leden voor hunne blijkbaar goede
studie en toewijding om tot een schoon ensemble
mede te werken, zij de welgemeende dank van bet
publiek gebracht. Op deze wijze voortgaande zal de
goede naam van »Euphonia" voorgoed gevestigd zijn.
De heer J. H. L. S i c h e r e r arts, is be
noemd tot gemeente-geneesheer te Groenloo.
Pensioen is verleend aan C. A. S n o e p of
Persant Snoep, wed. H. J. Kniphuisen, leeraar
aan de R. H. B. S. te Middelburg, ad 334.
Bij Kon. besluit is, op zijn verzoek, eervol
ontslag verleend aanA. Buyck, als dijkgraaf van
den Vergaertpolderen zijn benoemd: A. Dekker,
tot dijkgr. van het waterschap de Noordpolder bij
Terneuzen; A. De Feyter, tot plaatsv. dijkgr. van
het waterschap de Noordpolder bij Terneuzen G. J.
De Graaft', tot dijkgraaf van het waterschap de Van
Haaftenpolder J. Rijstenbil, tot plaatsv. dijkgr. van
bet waterschap de Van Haaftenpolder; P. Scheele Jans-
zoon, tot voorz. van het bestuur voor het beheer
en onderhoud van de Nol, tusschen den Koude- en
den LovenpolderJ. L. I. De Bats, lid van het
bestuur der uitwatering van de Vereenigde polders
van de sluis tegen den Magdalenapolder.
12)
Naar eene Duitsche vertaling uit het Deensch.
»Wat maakt ge daar, Ole Lorenz vroeg do
predikant.
Wat ik maak, dominee? Een varkenshok."
Uitstekend zeer practisch."
»Niet waar zuiver gebouwd zoowel van binnen
als van buiten. Dat heb ik zelf verzonnen."
De predikant bekeek het indrukwekkende gebouw
met onderzoekenden blik, maar eigenlijk wijdde hij
meer zijne opmerkzaamheid aan Ole's neus, die hem
zeer verdacht toescheen.
»Hoe gaat het met uwe rozen, waarde Lorenz?"
vroeg hij.
»Dank u, dat kon wel beter, dominee. Maar wat
zegt ge van mjjn gebouwtje? En hij gaf eene uit
voerige beschrijving van het hok.
De predikant vond de voordracht van Ole Lorenz
wel wat saai. Niettegenstaande al de zwakheden
en eigenaardigheden van Ole stelde hij nog al ver
trouwen in hem. Toen nu deze voortging vol geest
drift zijn bouwenj te prijzen en bijna in verrukking
kwam toen hij zijn denkbeeld toelichtte om een gat
in den muur der hut te maken, opdat Karen uit
de kamer direct naar den s kleinen" zou kunnen toe
gaan, verzocht de predikant een stoeltoen gingen
ze samen naar binnen.
Het speet Ole, dat de vloer niet met versch wit
zand was bestrooid, hij veegde met zijne hemds
mouwen een stoel af en zette dien midden in het
vertrek.
»Neem plaats, dominee!" zeide hij met eene link-
sche buiging.
De predikant trok met een vriendelijk lachje een
der kinderen op zijn schoot, maar de verlegen en
lints. De heer A. Maat alhier is na gehouden
examen benoemd tot klerk der telegraphie met in
gang van 1 Augustus, standplaats Amsterdam.
Scheriienisse. Dat in deze gemeente de v a r-
kensziekte in eene erge mate heerscht blijkt
hieruit, dat er van 27 Juni tot 25 Juli ongeveer
GO varkens door die ziekte werden aangetast, waar
van er ruim 30 bezweken.
Door den Minister van financiën is bet bedrag
der vergoeding aan de rijksschatters we
gens kosten van schatting, telling, herziening, enz.,
ingevolge art. 49 der wet op de personeele belasting,
over het dienstjaar 1890/91 bepaald op 69*/» cent
ten honderd van het geheele beloop dor kosten, voor
deze opnemingen verschuldigd, zijnde 47,090.90.
Aan de door Ged. Staten van Limburg be
noemde commissie ter tegemoetkoming in den nood
der slachtoffers van den hagelslag die
omstreeks 1 Juli jl. in die provincie heeft gewoed,
is machtiging verleend tot het houden eener col
lecte in het geheele Rijk, gedurende Augustus en
September.
Door den Raad van Toezicht op de spoorweg
diensten zijn bij de spoorwegbesturen bezwaren in
gebracht omtrent het bewaken en bedienen
van overwegen door vrouwen op baanvakken,
waarop veel treinen loopen, vooral als zij groote
gezinnen hebben en wanneer bare woningen te ver
van de overwegen zijn gelegen.
Tijdens het bezoek van Z. M. den Keizer van
Duitschland te Amsterdam was de politie dag
en nacht in dienst zonder het gewone etensuur.
Aan de bureaux moest zij zelf voor haar eten zor
gen en daarvoor word vergoed aan de inspecteurs
1, aan de agenten 0,75 per dag. In plaats van
die kleine toelage onmiddellijk uit te betalen, schijnt
men goed te vinden dit eerst later te doen, tot
groote ontevredenheid der belanghebbenden, die van
hun uiterst karige bezoldiging geen extra-kosten
kunnen maken en dan ook op dadelijke uitbetaling
hadden gerekend. Thans is het eene algemeene te
leurstelling in menig huisgezin, waar elke cent
waarde heeft, waar zoo zuinig mogelijk moet wor
den uitgerekend. Ook zijn de agenten zeer onte
vreden over het beheer van het politiefonds. Zij
lazen in de dagbladen dat H. M. de Koningin-Regentes
een aanzienlijke gift voor het fonds had afgestaan,
doch vernamen niets omtrent het bedrag. Zij weten
alleen, dat er een politiefonds bestaat, dat rijk moet
zijn, maar een verslag van den toestand van het fonds
is nooit verschenen. {Politieniemvs.J
Om gelijkvormigheid in het vervoer van rei
zigers en overeenstemming in de wijze van behande
ling hunner bagage voor de douanen op allo
onbeholpen wijze, waarop hij het deed, bewees wel,
dat hij zelf geen kinderen had. Dat scheen de kleine
vlaskop ook te gevoelen, want niettegenstaande alle
moeite, die de predikant deed om hem bij zich te
houden en aan het lachen te brengen, begon hij
hard te schreien, waarna hij weder zacht weggeduwd
werd. Maar er was toch een punt van gesprek door
geboren.
»Ja, ja, Ole Lorenz, lieve kinderen zijn een ware
gave des Hemels, kleine zichtbare engeltjes, die zelfs
over bet armste huisgezin zonneschijn en warmte
verbreiden."
Zeker!" viel Ole den predikant in derede. »Het
is eene heerlijke uitvinding, die kinderen ten minste
als ze gezond zijn. Daar hadt ge mijn oudsten zoon
die is nu dood, zooals ge wel zult weten, dominee
die was niet gezond in zijn kromhoutenmisschien
was hij ook niet goed gekalefaterd. Hij lag vol veertig
dagen te bed en had voor bijna vijf gulden medicijnen
noodig, voor hij kon sterven."
Dit zeggende streek Ole zijn broek van zeildoek
glad en kauwde hij tabak, dat het tusschen zijne
tanden knarste.
»Mijn goede vriend" zeide de predikant, aan liet
bezit van kinderen is eene groote verantwoordelijk
heid verbonden, die men vooral niet over het hoofd
mag zien
»Dat is ook altijd mijn meening geweest" viel
Ole hem weder in de rede.
»Hm, hmzeide de predikant, die het onaan
genaam vond, dat Ole hem telkens in de rede viel.
Toen trad Karen, die van het strand terugkeerde,
de kamer binnen.
Men kon het Karen aanzien, dat het haar onaan
genaam aandeed, dat Ole met den predikant alleen
was geweestzij meende het aan dezen te kunnen
bemerken, dat Ole allerlei zotte praat had geklapt.
Daarom was ze minder norsch en terughoudend dan
anders tegenover vreemden en ze bromde alleen wat
op haar man, omdat het zulk een rommel was, vooral
spoorwegen in het leven te roepen en door een in
ternationale regeling te verzekeren, heeft de Bel
gische regeering alle andere mogendheden uitgenoo-
digd tot deelneming aan een op 10 Oct. a. s. en
volgende dagen te Brussel te houden conferentie.
Duitschland, Engeland, Frankrijk, Rusland, Italië,
Spanje, Denemarken, Zwitserland, Zweden en Noor
wegen moeten reeds hun medewerking hebben toe
gezegd, en van goeder hand vernemen wij, dat ook
Nederland zich iii bedoelde conferentie zal doen ver
tegenwoordigen. ÏJ.D
Men schrijft uit Zuid-Afrika aan het Utrechtsch
Dagblad
Naar aanleiding der vele klachten, die in Zuid-
Afrika gerezen zijn over de telkens herhaalde b e-
boeting der brieven, kan ik u het volgende
mededeelen.
De postmeester, een zeer bereidwillig man, wien
ik reeds eenige malen gevraagd had naar de reden
van de beboeting der brieven, deelde mij mede, dat
de fout te Kaapstad lag. En dit schijnt werkelijk
bet. geval te zijn.
De postmeester-generaal van de Kaapkolonie heeft
geantwoord, dat de brieven uit Holland belast moeten
zijn met 7 (zeven) stuivers.
En dat in weerwil van de aankondiging in de Holl.
bladen, dat 25 cent de vracht zal zijn voor brieven
naar Zuid-Afrika.
Hier wordt algemeen de aandacht op die zaken
gevestigd. En terecht. Het is niet aangenaam, telkens
boete te betalen, zooals schrijver dezer nu reeds
18maal deed 18 maal 4 stuivers. Maar bovendien
komt bet weinig overeen met de waardigheid van
een land, als van staatswege in Nederland gepubli
ceerd wordt, dat het brievenport 25 cent zal bedragen,
en een postmeester te Kaapstad zegt: neen, het is
niet zoo, maar 35 cent, en dan alle brieven beboet.
Hier staat een land tegenover een persoon, ergo
een iets tegenover een niets. Een ieder zij intusschen
gewaarschuwd in Holland en bevrachte zijnen brief
met 35 cent
Kerkelijke Zaken en Onderwijs.
Beroepen te Biervliet ds. W. H. H. Dijkman,
te Breskens.
Aan de Christelijke bewaarschool te Cortgene
is door wijlen den heer W. J. Vader ƒ10,000 ver
maakt. (R. N.)
By de eindexamens van de hoogere burger
scholen in Zeeland, gehouden 18, 20, 21, 22, 23 en
24 Juli, zijn geslaagd
Van de hoogere burgerschool te GoesJ. W.
Van Dellen, J. A. G. Ittmann, E. De Koning en
C. Van Oosten.
Van de rijks hoogere burgerschool te Middelburg
C. G. Baert, C. M. Dhont, J. G. H. Dhont, C. E.
op de tafel. Zij bracht zoo vlug mogelijk den boel
wat in orde en luisterde toen aandachtig naar den
predikant.
Ole was sedert haar tehuiskomst geheel veranderd.
Hij sprak bijna niet meer, bij liet bet aan Karen
over alles te zeggen wat gezegd moest worden en
was daarbij uiterst bescheiden. De predikant werd
daardoor versterkt in zijne goede meening omtrent
Ole en bij gevoelde zich weldra in dat kringetje
geheel tehuis. Ole had bescheiden het hoofd gebogen
en streek weder zacht zijn broek glad, Karen bad
den kleinste de borst gegeven en speelde lachend
met een der kleine bandjes, waarmede bet van louter
plezier om zich heen sloeg; de beide grootere kin
deren stonden aan weerszijden der moeder en leunden
hunne blonde kopjes tegen haar aan, daarbij hunne
onschuldige blauwe lrinderoogen onafgebroken met
zekere vrees op den bezoeker richtende.
Toen het gesprek een weinig begon te verflauwen,
viel Ole echter weder uit zijne rol, door deu pre
dikant te verzoeken »eene kleine toespraak te willen
houden"; deze glimlachte een weinig verlegen en
daar Karen haar man een boozen blik toewierp,
herhaalde deze zijne vraag niet. Maar toen het water
inmiddels was gaan koken en Karen een net koffie
blad voor den dag haalde, meende de predikant toch,
dat het tijd was een enkel woord te spreken.
Ole luisterde aandachtig en zijne oogen hingen
aan de lippen van den spreker. Alleen wierp bij
afentoe een blik vol verrukking op Karen. Maar
een oogenblik later richtte bij zijn oogen weder
naar den grond en werd bij diep bewogen, want
de predikant sprak op innigen, warmen toon. Ily
sprak over de liefde, die do vretlgde verdubbelde
en de smart deeldehij sprak van de trouwe, alles
opofferende liefde, die bet geluk moet vormen van
het huwelijksleven en zonder welke dit ledig en
dor is. Hij stelde hun dit alles zoo zacht en schoon
voor oogen, dat Ole eindelijk een stroom van tranen
vergoot. En toen de predikant geëindigd had, stak
De Haas, J. H. L. Meuffels en A. K. Zweede.
Van de hoogere burgerschool te ZierikseeD.
Buyze, Z. Doeleman, J. M. Henning, P. E. Moolen
burgh en H. A. Romeijn.
Eén candidaat is afgewezen.
liolijitHplnat. Zaterdag 11. had de 11e algemeene
vergadering der onderwijzers-vereeniging in het arron
dissement Tolen, onder presidium van den arrond.-
schoolopziener den heer mr. L. A. Bybau, te Bergen-
op-Zoom in Thalia" plaats.
In deze vergadering gaf de heer A. C. Boluijt
van Poortvliet o. a. eene geestige causerie, getiteld
»Paedagogiek in school en in huis".
Eerst besprak hij, wat paedadogie is, ging na, wie
ze beoefent, wie ze beoefenen moet en boe, maar
bet niet doen, als bv. zoovele ouders putte uit eigen
en anderer ervaring, om te schetsen, boe vroeger
dit vak door de kweekelingen en onderwijzers be
oefend werd, en deed daarna de vele verbeteringen
helder uitkomen van de meer moderne wijze van
beschouwing der peadagogie. Om recht duidelijk te
laten zien, wat hij met de nieuwere paedagogie be
doelde, gaf hij in een schoon citaat uit De Raaf
eene schets van de verstandsontwikkeling van bet
jonge kind.
Vervolgens ging bij na, hoe men te werk gaat
met de opvoeding van het denkvermogen in den
huiselijken kring, geïllustreerd met vele en daar
onder frappante voorbeelden, gedachtig aan het
spreekwoordLeeringen wekken, voorheelden trekken.
De treurige toestand der huiselijke opvoeding dreef
er hem dan ook toe, aan te dringen op uitbreiding
van den leertijd en beperking van den veldarbeid
van schoolkinderen.
Tot verbetering der huiselijke opvoeding zou z. i.
ten zeerste strekkenhet goede voorbeeld der ouders,
die o. a. immer waar tegenover huune kinderen
moeten zijnde juiste, innige verstandhouding tus
schen ouders en kinderen en zooveel mogelijk kennis
der wetten van den ontwikkelingsgang des kinds bij
de ouders, inzonderheid bij de moeder. Met de vraag,
of wij als onderwijzers steeds doen voor de opvoe
ding der jeugd, wat wij doen konden en met den
wensch, dat ieder handele, naar hetgeen hij zich dan
antwoorden moet, eindigde de spreker zijne causerie,
die én door het luide applaus, èn door den harte-
lijken dank van den voorzitter aan den spreker bleek,
der vergadering zeer voldaan te hebben.
Vervolgens hield de heer A. A. Beekman, direc
teur der H. B. S. te Schiedam, eene boeiende en
zaakrijke improvisatie over: De verlegging van den
Maasmond in Noord-Brabant."
De rede werd zeer verduidelijkt door een tweetal
groote, door den spreker vervaardigde kaarten, de
eene met do Maas- en gedeeltelijk de Schelde-delta
vóór den St. Elizabetsvloed van 1421, de andere
met de duidelijke aanwijzing der verlegging van
hij dezen diepgeroerd de hand toe, en ging naar
Karen, wien hy berouwvol den arm om haar hals
sloeg:
Niets oneerlijksfluisterde hij haar in het oor.
De predikant hield reeds zijn hoed in de hand,
toen hij zich eensklaps weder omkeerde.
»Ik zou bijna vergeten waarom ik hier gekomen
ben. Anna Bodil is teruggekomen, zooals ge weten
zult. Ik heb gehoord Ole Lorenz, dat gij familie van
haar zijt, of misschien is het maar vriendschap uit
vroegere jaren, dat weet ik niet."
Ole verbleekte, maar hij zeide niefs.
»Het is een arm, ongelukkig mensch, maar toch
is er iets goeds in haar, geloof ik, als het maar
wakker geschud wordt. Zy heeft behoefte aan hulp
vooral moet men zorgdragen haar niet terug to
stooten, maar haar den terugkeer in de maatschappij
gemakkelijk te maken. Wees daarom zoo goed haar
vriendelijk te bejegenen. Zij is zeer ongelukkig en
geheel verlaten en daarom moeten wij haar de hand
reiken en haar verzorgen. Ik weet niet of ge ruimte
hebt om haar bij u in huis te nemen, maar in ieder
geval reken ik er op, dat gij haar vriendelijk znlt
tegemoet komen, wanneer zij bij u komt. Het spreekt
van zelf, dat gij bij mij altijd de hulp zult vinden, die
gij bij dit goede werk zult behoeven".
De predikant richtte daarna nog eenige woorden
tot Karen, maar Ole stond stom en onbewegelijk.
Toen de predikant weg was, vroeg KarenWist
gij, dat Anna teruggekeerd was, Ole
Hij keek haar een oogenblik aan. »Neenzeide
bij toen, terwijl hij zich omkeerde. Hij ging naar
het strand, waar hy langen tijd op en neder wandelde.
Zoo gedrukt de predikant zich gedurende de eerste
helft van zijn bezoek had gevoeld, zoo opgewekt was
-hij op het laatst geworden. Toch wilde het met zijn
preek niet goed lukken, want zijne gedachten keer
den altijd weder naar »het seinlicht" terug. De pre
dikant was namelijk van een eenigszin^dj^hterlijke
natuur en hij bad eene bijzondere gave om do eigen-
