1890. N°. 99.
Zaterdag 23
Augustus.
PATENTRECHT
DE PATË\TE\
Burger-Avondschool.
FEUILLETON.
Door vreemden wil beheerscht.
De uitgave deier Courant geschiedt Maandag, Woensdag en Vrijdagavond,
uitgezonderd op feestdagen.
Prijs per kwartaal, zoo binnen als buiten Goes, f 1,75.
Behalve aan ons Bureau worden Abonnementen en Advertentiën voor dit blad
aangenomen bij de haeren NIJGH VAN DITMAR te Rotterdam en verder
bij alle Boekverkoopers en Postdirecteuren.
COURANT.
De prijs der gewone advertentiën is van 45 regels 50 cent, elke regel meer 10 ceat»
Bij directe opgaaf fan driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prijs slechts
tweemaal berekend.
Geboorte-, huwelijks- en doodberichten en de daarop betrekking hebbende
dankbetuigingen worden van 18 regels a f 1,— berekend.
Dienstaanbiedingen, niet meer dan 4 regels beslaande en contant betaald 20 ct.
Aanvragen om en vermelding van liefdegaven 5 cent per regeL
Aan den Ontvanger der directe belastingen is op
heden uitgereikt het eerste kwartaals-kohier no. 4
van het
dezer gemeente, voor het dienstjaar 1890/1891, zoodat
ieder aangeslagene, na bekomen kennisgeving, verplicht
is, zijn verschuldigde binnen den bepaalden tijd te
voldoen.
Goes, den 21 Augustus 1890.
De Burgemeester van Goos,
J. G. d. W. HAMER.
over het dienstjaar 1890/91, loopende van 1 Mei 1890
tot ultimo April 3891, alsmede de BUppletiebladen,
kunnen ter Secretarie afgehaald worden van Maandag
den 25 Augustus tot en met Donderdag 10 September
daaraanvolgende, uitgenomen de9 Zondags, dagelijks
van des voormiddag» 9 tot des namiddags 2 uren.
Die afhaling moet in persoon geschieden, terwijl de
onafgehaalde patenten of de afschriften daarvan later
door den deurwaarder der directe belastingen aan de
peten tplichtigeu worden uitgereikt tegen betaling van
10 cents.
Goes, den 22 Augustus 1890.
De Burgemeester van Goes,
J. G. d. W. HAMER.
Het Toelatings-examen
voor de Burger-Avondschool zal dit jaar plaatshebben
op Zaterdag den 6 September a sdes voorraiddags
te 9 uren, in het gebouw der school, terwijl de lessen
zullen aanvangen op Maandag den 8 September.
Goes, den 22 Augustus 1890
Burgemeester en Wethouders van Goes,
J. O. d. W. HAMER.
De Secretaris,
HARTMAN
GOES, 22 Augustus 1890.
Da Katholieke Maasbode is bevreesd, dat het
bondgenootschap bij de stembus van 1891 zal uiteen
vallen, voornamelijk met het oog op het defensiavraag-
stuk en da verhouding tusschen Kerk en Staat.
De artikelen in het aDtir. program«invoering van
den persoonlijken dienstplicht" en ischeiding van Kerk
en Staat" staan aan het voortbestaan van het bond
genootschap in den weg.
Daarom wenscht het Kuth. blad, dat «op deze twee
punten een modus vivendi worde gezocht, hftgeen bijv.
zou kunnen geschieden door te bepalen, dat de Re
geering der rechterzijde slechts die zaken zal trachten
te regelen, welke de bondgenooten vereenigen, met
terzijdestelling van alles wat hen verdeelt".
Aangezien er nu veel is, dat de bondgenooten ver
deelt en weinig dat hen vereenigt, zou eene dergelijke
bepaling vermoedelijk meer gemakkelijk voor de re
geering dan vruchtdragend voor het vaderland zijn.
Maar, hoe dit zij, onomwondtner is zeker nooit door
onze tegenstanders erkend, dat het bondgenootschap
niet is aangegaan in 's lands belang.
In het belang van den oestsrhaniel zal het
rijkstelegraafkantoor te Tolen, voor het
45) {Vervolg.)
Toen zij de houtvesterswoning naderden en Hellwald
hen in het oog kreeg, stond deze op en giog hij den
graaf tegemoet, terwijl hij een knecht riep om de zorg
voor het paard op zich te nemen.
Mevrouw Hellwald was eveneens opgestaan, maar
haar groet bestierf haar op de lippen, toen zij den
graaf en Thekla arm in arm voor zich zag staan. De
vreugdevolle blik van den graaf, de schuchterheid harer
dochter ontgingen niet aan haren scherpen blik. Maar
zij hield zich in en bood den graaf een stoel. Deze
bleef evenwel staan en hield den arm van het meisje
in den zijae, terwijl hij sprak
«Luister eerst naar mij, want ik heb een woord
tot u te spreken, dat over mijn gebeAe volgend leven
zal beslissen. Gij wilt uwe dochter wegzenden en daar
voor zult ge ongetwijfeld goeden grond hebben. Ook
ik moet Wiedonfeld voor een korte poos verlaten, want
de vorst h6e/t mij opontboden. Hoewel ik nog niet
lang da eer van uwe vriendschap geniet, deed mij dit
vertrek toch pijnlijk aan en toen ik nu juffrouw Thekla
daar straks op haar lievelingsplek ja in het bosch aan
trof, was ook zij geheel onder den indruk van het
naderend afscheid van haar ouderlijk huis. «Toen"
vervolgde hij een weinig aarzelend, maar toch met
heldere stem, «toen werd het ons duidelijk, dat het
ons niet mogelijk was te scheiden, maar dat wij veeleer
tijdvak van 1 September 4890 tot en met 30 April
4891, op werkdagen open zijn van 8 uren voor- tot
9 uren namiddags. De diensturen op Zon- en best-
dagen blijven onveranderd. (Af. Cf.)
De wet op het dragen van wapenen brengt
bij hare toepassing tal van belemmeringen mede. Zoo
nu weer, zegt de Arnh. Cf., voor die plaatsen in ons
land, waar men van oudsher prijs- en koningsvogel
placht te schieten op z.g. schuts- of schiethoornen, die
in de meeste plaatsen op publiek terrein zijn opgericht.
Ieder der deelnemers aan zulk een schuttersfeest, zoo
wel als aan de oefeningen, die hieraan voorafgaan,
moet thans voorzien zijn van eene machtigiog van den
Commissaris des Konirgs tot het bij zich hebben van
een wapen. In Limburg, Noord-Brabant en Gelderland
zonden de Comm ssarissen des Konings welhaast een
specialen ambtenaar mogen aanstellen voor het in orde
brengen der te vragen vergunningen en het onderzoeken
of de persoDen, die ze vragen, werkelijk tot het schut
tersgilde bahooren.
Te Zwolle verspreidde zich Woensdag het ge
rucht, dat mr. S. J. baron Van Pallandt, ten
gevolge van eeQ droevig ongeval, in de nabijheid van
zijn landgoed Eerde was omgekomen. Dinsdagnamiddag
van de eendenjacht teruggekeerd, moet hij, naar ge
meld wordt, bij den boogen stand van de Regge te
water geraakt en omgekomen zijn. Eerst Woensdag
in den vroegen ochtend werd zijn lijk gevonden.
Da heer Van Pallandt was sedert eene reeks van
jaren als lid der Staten en als lid van het college van
Gedeputeerden voor de belangen van Overijsel werk
zaam. Hij werd in 4874 voor het hoofdkiesdistrict
Ommen tot lid der Staten benoemd en in 4880 in
het college van Gedeputeerden gekozen.
Een later bericht meldt nog
Da heer Van Pallandt ging Dinsdagmiddag half
drie achter het kasteel Eerde largs de R*gge jagen,
om watersnippen te schieten, en zou tegen etenstijd
terug zijn. Om half vier had men hem dicht bij da
Regge zien schietendaar gekomen, vond men in een
aan het water staand koepeltje het geweer hangen. In
de daarbij liggende boot lagen zijn hoed en zijn zakdoek.
Natuurlijk vermoedde men een ongeluk, en hoewel
dadelijk de R3gg& werd afgezocht en met een net
afgesloten, ontdekte men eerst den volgenden ochtend
om 8 uur zijn lijk. Hij schijnt zich in de boot eerst
te hebben willen wasschen en is toen waarschijnlijk,
door een duizeling overvallen, overboord geslagen.
Blijkens een telegram van den gouverneur-generaal
van Nederlandsch-Indié van 20 Augustus wordt de
gouvernements-koffieoogst op Java voor
d.t jaar thans geraamd op 430,900 picols.
(Slaats-cl)
Da Antwerpscba correspondent der N. R. Ct.
schrijft het volgende
«Bij gelegenheid der feesten, gevierd ter herdenking
van da 25jarige regeering onzes Konings, druppelde
een milde ordtkrui=jesregen over het land neder. Het
verschijnsel is te alladaagsch dan dat ik er zou van
gewaagd hebben, ware het niet dat een der kiuisen
terechtgekomen ware in het knoopsgat van een man,
die talrijke vrienden te Antwerpen en te Rotterdam
bij elkander behooren voor nu en voor altijd, omdat
wij elkander beminnen en niet zonder elkander leven
kunnen 1 Wat reeds lang in onze harten sluimerde is
door de smart der scheiding op eenmaal ontwaakt en
daarom vraag ik u beiden om de hand uwer dochter
en uwen zegen op onze verbintenis 1"
De houtvester had hem eerst in stomme verbazing
aangehoord, doch daarna straalde er trotsche vreugde
uit zijne oogenzulk eece eer had hij voor zijn
eenig kind nooit kunnen droomen. Maar nog vóór hij
een woord spreken kon, zeide zijne vrouw, wier ge
laat steeds ernstiger geworden was:
«Wat u ons daar mededeelt, graaf, doet ons trotsch
zijn op ons kind. Wanneer een man als u, die de
wereld door en door kent, in onze dochter al die
eigenschappen vindt, die hem den wensch doen koes
teren haar aan zijn zijde tot levensgezellin te ver
heffen, dan is dat ongetwijfeld een bron van groote
vreugde voor de ouders. Maar niettemin is het onze dure
plicht rekening te houden met de omstandigheden en
de eischen des levens".
«En welke plicht" vroeg de graaf, wiens voorhoofd
zich rimpjlde, terwijl Thekla, verschrikt door den
toon, waarop hare moeder sprak, haar angstig aan
staarde, welke eisch, welke omstandigheden zouden
zich tegen onze liefde verzetten
«Laten wij openhartig met elkander spreken" her
nam mevrouw Hellwald, «en antwoord mij op deze
vraag «Zijt gij, graaf, bij de keuze van uwe ecbtge-
noote niet afhankelijk van de toestemming van den
vorst
«O, ik ken den vorst", riep graaf Erik, ihtj is vrij
van allen dwazen hoogmoed, het is zijn eenige wensch
telt, wie eene onderscheiding, hem te beurt gevallen,
niet onverschillig laat.
Ik spreek van Willem Van Maenen, den
hoofdagent der stoom boot lijn Telegraaf, regelmatigen
dienst doende tusschen onze beide steden. Van Maenen
is hier een van de meest populaire figuren der stad.
Bij monscbersgeheugen is er in Antwerpen nooit een
go id werk totstandgekomen of hij hielp het inrichten
is er nooit feest gevierd of pret gemaakt of hij was
onder dA opgeruimde schaar te vinden is aan kun
sten en letteren nooit hulde gebracht of hij was onder
de aanleiders.
Wij zijn allen zoo gewoon, zijn flinken, zwaar ge-
maanden kop langs baai en plein te zien, altijd even
trouw en levenslustig, dat wij ons niet anders voor
stellen of Van Maenen is nooit buiten Antwerpen
geweest, en er is. in onzen levenstijd, nooit een Ant
werpen zonder Van Maenen geweest. Hij beweert
nochtans in Nederland geboren te zijn en een deel
van zijn leven op de rivier doorgebracht te hebben
het is mogelijk, maar de twijfel is geoorloofd.
Voor zoover mijne eigen herinneringen reikeD, zag
ik hem voor het eerst, dertig jaar gehdeD, op het
feest aan Jan Van Beers aangeboden, toen deze tot
leeraar aan het Antwerpsch Athenaeum was benoemd,
en hoorde ik hem toen met frissche stem de forsche
verzen van Helmers uitgalmeD. Hoe dikwijls heb ik
hem weergevonden op de letterkundige feesten der
Vlamingen, of op de verbroederingsfeesten tusschen
Noord- en Zuid-Nederland
Want dit is het eigenaardig kenmerk van den nieu
wen ridder, stoffelijk en zedelijk hielp hij heel zijn
leven de banden leggen en «nauwer toehalen," zooals
men op de congressen zegt, tusschen Noord en Zuid.
Zijne booten varen tusschen Holland en België. Wat
van ginder naar hier komt, wat van hier naar ginder
gaat, menschen of denkbeelden, zij zijn hem lief, hij
steunt ze en baant hun den weg
Ik herdacht eens zijne rol van bestendigen verbinder
van Noord on Zuid en noemde hem de trait-tfunion
tusschen onze beide landen. Dat hebt gij niet de eerste
gevonden, deed hij mij opmerken, en hij herhaalde,
niet zonder zekeren rechtmatigen trots, de anecdote
der ontmoeting van Victor Hugo en Hendrik L<-ys
op zijne boot. De groote schilder stelde aan den grooten
dichter den kapitein van de Telegraaf voor als le
trait-d'union entre la Belgique et la Hollande.
Die kunstenaarsgeest in een zeemanslichaam moge
elders iets vreemds schijnen, bij Van Maenen zijn wij
er zoozeer aan gewoon, dat wij ze van elkander niet
meer scheiden. Ik begon met van den vriend van
letteren, moedertaal en vaderland te spreken ik hadde
evengoed kunnen aanvangen met de diensten van meer
stoffelijken aard, aan onzen handel en onze stad bewezen.
Het zal nu wel ruim veertig jaar geleden zijn, dat
Van Maenen hier voor het eerst aanlandde als agent
comptable der stoombootlijn Amicitia, van eerbied
waardiger gedachtenis. Eenige jaren later vestigde hij
zich hier als vertegenwoordiger der machtige firma
Fop Smit junior en Cie., later Jan Smit en Cie. en
als hoofdagent voor België der Telegraaf-\\ya. Hij was
het die de Rijnvaart tusschen België en Duitschland
in het leven riep, zijne stoomvaartlijn Schelde en Rhijn
heeft twintig achtereenvolgende jaren schatten vanjwel-
vaart voor Antwerpens handel en scheepvaart gebaard.
mij eene kalme en nuttige levenstaak te scheppen en
hij zal daarom ongetwijfeld zijne toestemming geven
tot alles wat mij gelukkig kan maken".
Mevrouw Hellwald schudde het hoofd. «Ik heb ge
hoord" zeide zij, «dat er in uw Huis eene bepaliDg
bestaat, die de opvolging afhankelijk stalt van da
keuze eenar gemalin van gelijke geboorte."
Thekla sidderde en trok hare hand angstig uit den
arm van den graaf.
«Wat gaat mij de erfopvolging aan 1" riep Erik;
«de vorst is getiouwd, hij heeft een zoon en hoewel
ik bekennen moet, dat ik mij daarom vroeger over mijn
lot heb beklaagd, ben ik thans blijde dat dit zoo is 1"
«De vorst heeft een zoon" zeide mevrouw Hellwald,
«maar kan daarom toch uw tak niet vroeger of later
tot opvolging geroepen worden Ea zal de vorst niet
de zekerheid willen behouden, dat da bezittingen van
zijn Huig nooit io vreemde handen overgaan maar voor
zijn eigene familie behouden blijven
»Het is waar, dat reeds tal van trotsche geslachten
zijn uitgestorven" antwoordde de graaf, «maar dit is
iets dat uitsluitend in de hand der Voorzienigheid
berust. Maar dat alles kan mij niet van mijn geluk
scheiden, ik doe gaarne afstand van zulk een twijfel
achtige toekomst, die wellicht eerst bij volgende ge
slachten zal behoeven in aanmerking genomen te
worden."
«Maar wanneer de vorst er anders over denkt" vroeg
mevrouw Hellwald kalm en onvermoeid verder, «wan
neer hij niettemin zijne toestemming weigort?"
«Dan", riep de graaf met van trots stralende
oogen, «ga hij zijn gang. Wanneer hij meent daartoe
het recht te bezitten dan ontneme hij mij mijne
Het kan niet missen of die man moest een vrifnd van
watersport zijn, en werkelijk was hij het die veertig jaar
geleien deze liefhebberij in België invoerde. Hij was
beurtelings bestuurder, voorzitter of commissaris van
alle yacht-clubs die te Antwerpen gebloeid hebben da
yacht-club-royal, de nationale regattade union club
de societê royale nautique anversoisede yachtclub
beige enz.
Werkelijk dit alles is meer dan voldoende om Van
Maenen's populariteit te verklaren en om te doen be
seften, hoe hartelijk de gelukwenschen zijn die zijne
benoeming tot ridder der Leopoldsorde hier begroeten.
Ik kan het mij moeilijk anders verbeelden, of ook te
Rotterdam moet deze tijding met vriendschappelijke
belangstelling vernomen worden."
De te Pyrmont vertoevende Nederlandsche kin
deren hadden op den verjaardag onzer Koningin aan
Hr. Ms. vader, den Vorst van Waldeck-Pyr-
moot, een keurigen oranjestrik met de letter E er
in gewerkt aangeboden.
Blijkbaar door deze hulde getroffen, liet de Vorst
eenige dagen geleden namens zijne dochter, prinses
Elisabeth, alle Nederlandsche kinderen te Pyrmont in
den leeftijd van 4043 jaar uitnoodigen op een feestje
op het vorstelijk slot, waar hun een recht genoegalijk
onthaal wachtte. Na eerst een prachtigen ruiker,
versierd met de kleuren van Nederland en Waldeck,
aan de schoone jeugdige prinses te hebben aangeboden,
mochten allen zich onder toezicht der prinses
zelve naar hartelust te goed doen aan verschillende
verfrisschingen, terwijl de Vorst hen daarna persoon
lijk rondleidde door den slottuin met de zoo merk
waardige, eeuwenoude linde, en verder, zoowel als de
lieve prinses Elisabeth, zich voortdurend op de min
zaamste en vriendelijkste wijze met de kinderen onder
hield. Nadat de jongens hunne vaardigheid in het
springen enz. hadden vertoond, werd er eene tombola
gehouden, waarbij elk kind souvenirs ontving, en na
2 J/2 uur zeer prettig te hebben doorgebracht, keerden
allen in de vroolijkste stemming en recht voldaan naar
hunne ouders terug, terwijl de herinnering aan dit
aangename feestje wel nooit door hen zal worden
vergeten. (N. R. Ct.)
Gisteren had te Haarlem de eerste algemeene ver
gadering plaats van de algem. Neder 1. wereld-
taalvereeniging Balif mekom valüdi.
Uit het verslag van den secretaris bleek, dat de
Vereeniging 250 leden telt en 8 maanden bestaat.
Professor Schleyer is eerelid.
De rekening sluit met een nadeelig saldo van 53,26.
Tot bestuurders werdei benoemd bij acclamatie de
heeren E. F. L. Haastert te Rotterdam, dr. H. v. d.
Stadt te Arnhem, J. A. Adriaanse te 's-Heerenhoek
en A. Eising te Assen. Eere-voorzitter dr. T. C. Winkler
te Haarlem.
De heer Van Vlijmen sprak daarop over de middelen
tot verbreiding van het Volapük. Daartoe was noodig
een eigen orgaan, plaatsing van artikelen in locale
bladeD, het oprichten van leercursussen en clubs, het
houden van voordrachten en openbare besprekingen,
het dragen van insignes, uitschrijving van wedstrijden
en prijsvragen, het afnemen van examens en eene
adressenbe wegin g.
Als plaats der volgende algemeene vergadering werd
Arnhem aangewezen.
rechten en mijne toelageik gevoel de kracht en den
moed in mij om mijzelven een bestaan te verwerven
en ik weet zeker, dat, hoe bescheiden het ook moge
zijn, Thekla niet zal aarzelen het met mij te deelen."
Alios wil ik met hem deelen" riep Thekla, den
graaf de beide handeQ toestekende, «alles, desnoods
armoede en ellende."
De houtvester trad op den graaf toe, vatte zijne
hand en schudde die krachtig. Vervolgens omhelsde
hij zijne dochter «n drukte haar een kus op het voor
hoofd. Ook mevrouw Hellwald's blik verhelderde.
«Wat u daar zegt, graaf, bevestigt de goede meeniag,
die ik omtrent u koester. Ook van mijne dochter ben
ik overtuigd, dat zij alles, vreugd en leed, met den
man zal willen deelen, wien zij hare hand heeft ge
schonken. Maar daarom mogen wij toch de omstan
digheden des levens niet over het hoofd zien en niet
onverschillig over de bezwaren heen stappen, die
misschien met voorzichtigheid en overleg gemakkelijk uit
den weg te ruimen zijn. Ik ben oud en de ouderdom
brengt kalmte mede en daarom acht ik bet het best aan
den tijd de beslissing omtrent het lot der menschen
over te laten. Luister daarom naar mijne meening'.
«Ik luister" zeide de graaf. «Da moeder mijner
verloofde heeft wel in de eerste plaats het recht te
eischen dat ik haar aanhoor".
«Geloof mij, graaf", vervolgde zij, «ik heb geen
enkel bezwaar tegen uw beider liefde, die ik voor
oprecht gemeend houd. Evenmin heb ik oenig bezwaar
tpgen uw persoon. Mijne achting voor u zal alleen
nog toenemen, wanneer gij ter wille van uwe liefde
den strijd m«t de wereld wilt aanvaarden; maar ik
zou om uwentwil en om dion mijter dochter hoogst
