1890. N°. 96.
Zaterdag 16 Augustus.
77s,e jaargang.
I
Personeele belasting
FEUILLETON.
Door vreemden wil beheerscht.
GOESCHE
De uitgave dezer Courant geschiedt Maandag, Woensdag en Yr ij dagavond,
uitgezonderd op feestdagen.
Prijs per kwartaal, zoo binnen als buiten Goes, f 1,75,
Behalve aan ons Bureau worden Abonnementen en Advertentiën voor dit blad
aangenomen bij deheeren NIJGH VAN DITMAR te Rotterdam en verder
bij alle Boekverkoopers en Postdirecteuren.
De prij* der gewone advertentiën is van 15 regels 60 cent, elke regel meer 10 cent#
Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prijs slecht»
tweemaal berekend.
Geboorte-, huwelijks- en doodberichten en de daarop betrekking hebbende
dankbetuigingen worden van 18 regels a f 1,— berekend.
Dienstaanbiedingen, niet meer dan 4 regels beslaande en contant betaald 20 ct.
Aanvragen om en vermelding van liefdegaven 5 cent per regel
OPENBARE VERGADERING
VAN DEN
Baad der gemeente Goes,
op ZATERDAG den 16 AUGUSTUS 1890,
des namiddags te 2 uren precies.
Goes, den 13 Augustus 1890.
De Secretaris,
HARTMAN.
Punten van behandeling:
I. Notulen.
II. Mededeelingen.
III. Ingekomen stukken.
IV. Verantwoording van Burg. en Weth. nopens
hun comptabel beheer over 1889, onder over-
legging der hun door den Ontvanger aangeboden
rekening.
V. Aanvrage van den heer J. G. Talen om eervol
ontslag als leeraar in het Duitsch aan de in
richtingen voor Middelbaar O ader wijs en casu
quo benoeming ter zijner vervanging.
VI. Opmaken van dubbeltallen ter benoeming van
twee leden in het college van zetters.
VII. Benoeming van twee leden in het stembureau
voor de verkiezing van een lid der Prov. Staten.
VIII. Vaststelling van het le snppletoir kohier van
den Hoofd. Omslag.
IX. Idem van de belasting op de honden.
X. BegreotiDg der kosten van de schutterij voor
1891.
XI. Aanbieding der begrooting van ontvangsten en
uitgaven der gemeente voor 1891.
Aan den ontvanger der directe belastingen is op
hedon uitgereikt het kohier no. 2 van de
over 1890/91, zoodat ieder aangeslagene, na bekomen
kennisgeving, verplicht is zijn verschuldigde binnen
den bepaalden tijd te voldoen.
Goes, 14 Augustus 1899,
De Burgemeester van Goes,
J Q. d. W. HAMER.
GOES, 16 Augustus 1890.
Biter dan de harmonie-vereeniging «Euphonia",
die jl. Dinsdagavond om het ongunstige weder baar
voorgenomen concert moest uitstellen, trof het Woens
dagavond het harmonie-gezelschap «H os an na", dat
toen onder leiding van zijn directeur, den heer P. De
Jonge Jz., zijn eerste openbare uitvoering gaf in den
voor deze gelegenheid verlichten boomgaard van dhr.
J. Da Jager alhier, welke uitvoering tamelijk wel be
zocht was.
Na eene openingstoespraak door den voorzitter, den
beer S. Hartog, ving de uitvoering aan.
Het programma bevatte een 14tal nummers, waar-
van| wij alleen de tweede helft hoorden uitvoeren. Den
korten tijd van het bestaan van het gezelschap in
aanmerking genomen, kan men deze eerste uitvoering
vrijwel geslaagd noemenhet spreekt echter van zelf
dat er nog vele moeilijkheden zijn te overwinnen, wat
alleen door voortdurende ijverige studie en oefeoiag
onder flinke leiding kan geschiedeö. Na sfloop van het
programma gaf t> Hosanna" nog het Volkslied ten beste,
42) {Vervolg.)
«Wat is het hier mooi", sprak de graaf eindelijk,
men moet van jongsaf geheel anders leeren denken
en gevoelen als men altijd in de natuur leeft onder
den hemel en tnsschen de boomen en te midden van
goede menschen zonder valschheid of list".
«Ja, graaf" zeide Thekla mst een gelukkig lachje,
»dat is zoo eu ik hoop, dat u hetzelf ook zult onder
vinden, hoe goed het is in de vreedzame natuur te
leven en van den strijd der menschen alleen te hooren
vertellen of in boeken te leien het boeit wel en
heeft wel iets verlokkends, het te volgen zonder het
geheel te begrijpen, maar toch doet het goed te weten,
dat men er zoo geheel voor gevrijwaard is".
«Goed kind" sprak hij, zonderling aangedaaD, «moge
God u uw gansche leven daartegen beveiligen". Hij
bracht hare hand aan zijne lippen en drukte er een
kus op.
«Ziet u, gratf" sprak ze, onbevangen voortpratende
alsof ze reeds oude bekenden waren, x»dit alles is mijne
wereld, het spreekt tot mij en ik versta het. Ik ken
hier iederen boom, iederen tak, iedere bloem, iederen
vogel en dat alles wekt gedachten bij mij, gedachten
zoo schoon en helder en toch zoo ernstig en plechtig,
dat het mij in het bosch dikwijls te moede is alsof
ik in eene kerk ben. En als ik dan al de bekende
plekjes opzoek, dan is het mij of de boomen mij groeten,
waarna de heer Poolmeijer hoewel erkennende, dat
dit harmonie-gezelschap wat betreft gemakkelijkheid
van uitvoering en zuiverheid van toon natuurlijk den
toets der vergelijking met oudere vereenigingen van
dien aard nog niet kan doorstaan toch een woord
van waardeering sprak voor hetgeen de werkende leden
hadden gedaan om de opgekomenen een aangenamen
avond te verschaffen. Hij beval de jeugdige vereeniging
in de sympathie van allen, die haar willen en kunnen
steunen, aan, en dankte het publiek voor zijne op
komst en den eigenaar van het terrein voor zijne wel
willendheid om dit voor het beoogde doel af te staan.
Met het spelen en zingen van Ps. 68 vers 10 werd
deze toespraak besloten.
Een gedeelte van het publiea met name het
jongere toonde niet veel begrip te hebben van
hetgeen bij eene uitvoering als deze voor de werkende
laden gemakkelijk en voor de rustige hoorders nood
zakelijk isoplettendheid en stilte ontbraken nog al
eens. Als deze wenk voor het vervolg in acht wordt
genomen, moet ongetwijfeld in den geest van dit ge
zelschap gehandeld zijn.
«SpaWa", de nieuwe gymnastiek-vereeniging al
hier, hield gisteravond in de schouwburgzaal van «De
Prins van Oranjehare eerste openbare oefening, waar
bij de kunstlievende leden in grooten getale opgekomen
waren. Die opkomst hebben zij zich niet beklaagd.
De voorzitter, de heer W. Kosten, opende de bij
eenkomst met de voorstelling der vereeniging aan de
aanwezigen, en van dezen aan de Vereeniging. Ge
sproten als zij is uit de samensmelting van de drie
vroeger bestaan hebbende gezelschappen Hercules
Volharding en G. O. E. S., die begrepen hebben, dat
eendracht macht maakt, kan Sparta beschikken over
krachten en middelen, die menige vereeniging haar
zouden benijden. Dankbaar voor den steun, dien zij
door de ruime deelneming van de kunstlievende leden
mocht ondervinden, zal zij streven naar meerdere vol
making en trachten voortteschrijden op de baan van
de ontwikkeling der gymnastiek. De spreker hoopte,
dat, waar de werkende leden eenige proeven zullen
geven van hunne oefeningen, de kunstlievende leden
een aangenamen avond mochten doorbrengen.
En die hoop is niet beschaamd. D1 vrije oefeningen
op de plaats, het spriDgen over den bok, zelfs nog
met hindernissen op den koop toe, de groepoefeningen
met ijzeren staven en vooral de oefeningen aan het
vaste rek, alles getuigde van den ijver en den lust,
die de leden bezielt en tevens van de goede leiding
die zij bij bun oefeningen hebban. De vrije oefeningen
van de adspirant-leden geven hoop voor de toekomst,
terwijl de komische voordrachten en de posse «een
studentengrap" de oefeningen alleraardigst afwisselden.
Na afloop der oefeningen schaarden alle leden en
adspiranten zich op het tooneel rondom den keurig
vernieuwden standaard en werden zij door den heer
H. G. Hartman Jz., die daardoor de tolk van de
kunstlievende leden was, met eenige hartelijke woorden
toegesproken. Hij moedigde hen aan, gedachtig aan
de wapens van Zeeland en Goes, die vóór het tooneel
waren aangebracht, om, zij het al worstelende, te
overwinnen, opdat de zinspreuk van Jacoba van Beieren,
die haar wapen aan de stad schonk, eenmaal het deel
der vereeniging moge zijn: «Van ongenuchten vrij."
de vogels mij het welkom toezingen, de bloemen zich
▼oor mij openen. Hot is altijd eender en toch telkens
wêer nieuwmen wordt hier niet oud, geloof ik, zelfs
vader eu moeder niet en die leven hier toch zooveel
langer dan ik. En mijne viervoetige vrienden, mijn
reebok en Nimrod, mijn beste hond, zij verstaan mij
ookzij zijn altijd vriendelijk, altijd trouw, er is geen
valschheid in hun hart, want de dieren hebben ook
een hart, goede, trouwe harten, meer misschien dan
de menschen. Daarom, graaf, blijf hier; het zal mij
▼aa harte verblijden, indien u hier weder vroolijk en
gezond wordt en nooit" liet zij er kinderlijk plagend
op volgen, «mser aan den wilden jager doet denken".
Hij keek haar verrokt aan, zooals zij daar vroolijk
snappend aan zijne zijde liep. Waar was nu de ver
meende blauwkous, zooals hij zich dat meisje had
voorgesteld Zij was de zuivere poëzie, frisch als eene
pas ontloken bloem, helder als het water eener beek.
«Daar zijn we thnis" zeide zij, toen ze bij een
bocht in den weg uit het bosch traden. Vóór hen
lag een smaakvol gebouw, in den vorm van een
kasteeltje met torentjes en boogvensters. Op het plein
daarvóór stonden eenige zware abornboomen en bier
zat eene onde dame even eenvoudig gekleed als Thekla.
Zij droeg een doekje vau zwarte kant ovor het hoofd
en haar fijn besneden, ietwat bleek gelaat had eene
kalme opgewekte uitdrukking. Zij stond op, toen zij
Thekla aan den arm van eeD vreemden heer zag
aankomen.
Het jonge meisje li«t den arm van haren geleider
los en vlug vooruit loopend, riep zij«Verbeeld u,
mama, graaf Montau komt om papa een bezoek te
brengen. Ik heb hem in het bosch ontmoet en hem
Hij riep hun toe, dat zij zouden pogen, voor hunne
vereeniging bewaarheid te zien, wat een ander gezel
schap in Goes tot leuze heeft aar genomen«Houdt
wat gij hebt, opdat niemand u de kroon ontneme."
Dan directeur, den heer P. Van der Meulen, wenschte
hij lust en opgewektheid toe, opdat «het kleinood
hem toevertrouwd in sierlijkheid moge winnen." En
den beschermheer, den heer Z. D. Van der Bilt La
Motthe, bracht hij den dank der kunstlievende leden
voor zijne pogingen, aanvankelijk met zulk een gunstigen
uitslag bekroond, om da vereeniging der drie vroeger
bestaan hebbende gezelschappen tot stand te brengen.
Met den gewonen turnslag werd deze toespraak
bezegeld, waarna de beschermheer, namens de wer
kende leden en hun bestuur, bedankte voor de geuite
woorden.
Van vier zusterverenigingen waren afgevaardigden
tegenwoordig en wel van de Dames-gymnastiekclub van
Goes, «Luctor et Emergo" van Vlissingen, «Zelandia"
van Middelburg en «Willen is kunnen" van Wemeldinge.
Een geanimeerd bal besloot den gezelligen avond.
Onder het opschrift «Rustverstoorder"
is thans in Recht voor Allen de «Open Brief" ge
plaatst, aan den Minister van Binnenlandsche Zaken
De Savornin Lohman gericht, ter zake van zijne rede,
4 Juli jl. in de Tweede Kamer gehouden. Gelijk men
weet had de heer Domela Nieuwenhuis in de inter
pellatie over de houding der autoriteiten te Enschede
bij de werkstaking aldaar o. a. gezegd, dat ook de
Minister, evenals hij, D. N., door velen beschouwd
werd als een rustverstoorder. De Minister weersprak
toen openlijk deze beschuldiging en in dezen «open
briet" nu herinnert de schrijver, die zich een «niet-
socialist" noemt, wat er op den 6 Januari 1886 ge
beurd is in de Nieuwe Kerk te Amsterdam en geeft
het oordeel weer, daarover geveld door verschillende
personen van naam en gezag. Hij zelf is van opinie,
dat de Minister, door de rede van 4 Juli jl., de kroon
zet op de «gewelddaad" van 6 Januari 1886 en het
verwondert hem, dat geen enkel Kamerlid zich ge
roepen achtte om tegenover deze «onbeschaamde en
brutale verklaringen een krachtig woord van protest
te doen hooren."
«Voor mij" aldus besluit hij «die geacht wordt
tot de anti-revolutionaire partij te behooren, wordt het
bij den dag duidelijker, dat het streven harer gezag
hebbende leidslieden Nederland naar den afgrond voert.
Wel weet ik, Excellentie, dat de partijdrift u eenmaal
de woorden op de lippen legde, dat de schoolstrijd
door u en de uwen zou worden volgehouden al ging
het vaderland ook te gronde, maar veroorloof mij der
gelijk drijven verfoeielijk te noemen. En dat gij, nu
een der stralen vsn de majesteit van de kroon op uw
persoon nederdaalt, u niet ontziet met uw geheele
verleden te breken en het niet beneden u acht om tot
verminking der geschiedenis mede te werken, waardoor
tal van geloofwaardige personen in een zeer verdacht
licht worden gesteld en het rechtsgevoel van geheel
een volk wordt beleedigd, dat alles doet mij over alle
zwarigheden, welke uit het schrijven van dezen open
brief voor mij kunnen ontstaan, heenstappen, opdat er
gelegenheid zij ter beantwoording van de vraag of gij,
Excellentie, u al dan niet aan rustverstoring hebt
schuldig gemaakt. Welke gevoelens moeten bij de over-
den weg hierheen gewezen. Bijna had hij op mijn
armen reebok geschoten lust had hij er ten minste
in" liet zij er plagend op volgen, «maar mijn bokje
is te verstandig om op zich te laten mikken, welk
een knap jager de graaf ook moge zijn."
Mevrouw Hellwald was den graaf tegemoet gegaan,
die haar met den hoed in de hand naderdezij
toonde wel eenige verbazing over dit onverwachte
bezoek, maar toch zonder eenige verlegenheid. Met
de kalme waardigheid eener dame uit den hoogsten
stand beantwoordde zij den groet van den graaf, drukte
haar spijt uit over de afwezigheid van haren echtge
noot en beval Thekla een knecht te roepen om het
paard naar den stal te brengen.
«O, dat kan ik ook wel doen, mama" riep Thekla
en tegelijk nam zij de teugels om het dier weg te
brengen.
«Volstrekt niet" sprak de graaf. «Ik zal zelf voor
mijn paard zorgen, ik ben een oud cavalerist en ik
heb geen hulp noodig."
Maar Thekla wilde niet toegeveD, zoodat zij beiden
tot bij den ingang van het erf gingen. Daar kwam
hun een knecht tegemoet, die den graaf had zien
aankomen. Toen deze met Thekla weder bij mevrouw
Hellwald terugkwam sprak zij
«Vergeef het, graaf, wanneer mijne dochter een
weinig den eerbied en de vormen tegenover u uit het
oog verliest. Zij is in de eenzaamheid van het bosch
opg'groeid en weinig gewoon om met vreemden om
te gaan, allerminst met heeren van uwen stand. U
moet haar die gemeenzaamheid ten goede te houden."
«O, mama, de graaf neemt het in het minst niet
kwalijk," zeide Thekla, «als ik spreek zooals het mij
weging van die vraag zich niet meester maken van u,
Minister des Konings, die u nooit zult kunnen vrij
pleiten van de beschuldiging u te hebben vergrepen
aan het huis van den Koning der koDingen?"
De rekening van den polder Waarde van
1 Mei 1889 tot 30 April '90 is vastgesteld in ont
vang en uitgaaf op 34367,70. De ontvangsten van
het reservefonds bedroegen 29274,17, de uitgaven
20123,95% zoodat het batig slot 9150,2172
bedraagt.
St. Annalaml. De besmettelijke vlekziekte
breidt zich onder de varkens nog maar steeds uit.
Tot heden zijn 161 gevallen geconstateerd. Daarvan zijn
bereids gestorven 56, geslacht 82 en hersteld 15. Inde
Midd. Ct. is vermeld dat dit jaar de ziekte in 't
zelfde hok is uitgebroken als verleden jaar. Dit is
echter niet zoo. Verleden jaar zijn de eerste gevallen
buiten de kom der gemeente voorgekomen en tot heden
is men op die plaats nog van deze ziekte verschoond
Tot ambtenaar ter Secretarie dezer gemeente is
benoemd de heer A. J. van Luijk alhierterwijl het
salaris van den onderwijzer P. S. van 't Hof is ver
hoogd met 50, en alzoo gebracht op ƒ450.
Bij kon. besluit van 12 Aug. is aan mr. J. W. A.
Schneiders van Greyffanswerth, op zijn daartoe gedaan
verzoek, met ingang van 1 September, eervol ontslag
verleend als rechter in de arroadissements rechtbank
te Zieriksee.
Bij kon. besluit van 13 Aug. is, met ingang van
1 September, benoemd tot directeur van het post- en
telegraafkantoor te Zieriksee G. M. De Bloeme, thans
in gelijke betrekking te Brielle.
Da vergadering voor de oprichting te Vlissin
gen van eene gaarkeuken, die Woensdagavond
plaats had, was niet druk bezochtvau de uitgenoo-
digden was slechts 7,o deel opgekomen. Evenwel
blijft de hoop bestaan, dat zonder twijfel door sim in
werking deze nuttige zaak tot stand zal komen.
Men schrijft uit Breda:
Zooals bekend is, loopt het gerucht dat II. M. de
Koningin met prinses Wilhalmina binnenkort een be
zoek zullen brengen aan deze gemeente. Wij hebben
ons daaromtrent nader g«>ï aformeerd en kunnen thans
met zekerheid melden, dat het plan werkelijk bestaat,
en het reisplan aldus is vastgesteld: Arnhem,'s-Bosch,
Breda, Bergen-op-Zoom en Ritterdam. Het juiste tijd
stip is echter nog niet vastgesteld. (MB.)
De Rijksmiddelen hebben in Juli 1890
opgebracht 9,181,999,91, tegen 9,945,974,26 ia
Juli van het vorige j\ar. Eéa twaalfde der raming
bedraagt 9,390.691,59.
Gedurende de eerste zeven maanden van dit jaar
bedroeg de opbrengst 62,339,184 38% tegen
62,506,728,69 in hetzelfde tijdvak van 1889.
Dan 9 en dezer heeft te Parijs de uitwisseling
plaats g*>h*d der akten van bekrachtiging der op 28
April 1890 aldaar door de wederzijdsche gevolmachtig
den van Nederlanl en Frankrijk uitgewisselde ver
klaring aangaande de bevoegdheid van den scheids-
op het hart ligthij is volstrekt niet trotsch of hoo-
vaardig, volstrekt niet zooals
Zij hield op en bloosde.
«Zooals men hem ook u gaschilderd heeft," zeide
de graaf lachend«neen inderdaad, een weinig beter
dan de roep, die er over mij gaat, ben ik toch wel,
vooral wanneer mij het geluk te beurt valt, zooveel
oprechte natuurlijkheid te ontmoeten als bij uwe dochter
het geval is."
Mevrouw Hellwald gevoelde, dat het pijnlijk werd
het gesprek verder voort te zettenzij verzocht den
graaf plaats te nemen en zond Thekla in huis om
het een en ander te halen. Weldra kwam het meisje
terug, gevolgd door eene meid, die geurige koffn en
smakelijk gebak op tafel zette. Zij scheen ditmaal met
bijzonder genoegen de huiselijke plichten van hare moe
der over te nemen.
Het gesprek liep in den beginne over algemeone
onderwerpen, de aankomst en het verblijf van den
graaf op Wiedenfeld en andere zaken en de graaf
verbaasde zich evenzeer over de eenvoudige, ongedwon
gen kalmte, waarmede de houtvesters vrouw het gesprek
wist te voeren als over de veelzijdige ontwikkeling
en de verrassende, dikwijls zeer treffinde gedachten;
die zij op zoo lichte en ongedwongen wijze uitsprak.
Ook mevrouw Hellwald scheen dit gesprek, zooals
zij er in hare eenzaamheid er zelden kon houden,
aangenaam aantedoen en weldra was, zonder dat de
graaf het bemerkte, meer dan een uur voorbijgegaan.
Ook nu weder was hij op aaugenarae wijze ontgoo
cheld, want in plaats van de stijve, waan wijn gou
vernante vond hij eene vrouw, die in haar doen en lat^n
in alle opzichten de vormen in acht nam, en d.e in
