FEUILLETON.
Door vreemden wil beheerscht.
Naar wij vernemen is door dhr. P. Van der
Muulen, leeraar in de gymnastiek aan de H. B. S.
alhier, een cursus opgericht voor onderwijzers, die zich
voor de acte-gymnastiek wenschen te bekwamen.
Gedurende de maand Juni werd aan school B
alhier bij de rijkspostspaarbank ingebrachtop form,
van 1 cent 27 op form, van 5 cent 8samen
ƒ35. In Juni 1888 ƒ32 en ia Juni 1889 ƒ39.
De gemeenteraad te Hoedekenskerke, die, zooals
vroeger werd gemeld, besloot, de jaarwedde van het
te benoemen hoofd der openbare school op 700
vast te stellen, heeft op een schrijven van Gadep. Staten
waarin dat college bezwaar maakte om het genomen
besluit goed te keuren, met meerderheid van stemmen
besloten de jaarwedde niet te verhoogen. (IV. R. Ct
Gercengde Berichten.
Wij vestigen de aandacht op de advertentie ia
dit nommer voorkomende, waarin de zangvereeniging
«Excelsior" haar zomerconcert aankondigt. Bij die
gelegenheid zal o. a. weder worden ten gehoore ge
bracht: «das L:ed von der Glocke" van Romberg.
Kats. Aan de prijsscbieting, uitgeschreven door de
sociëteit «De Kroonprins" alhier, namen Zaterdag 11.
29 schutters deel, als: 6 schutters van «Doel naar
hooger" van Wolfertsdijb, 13 van «Claudius Civilis"
van Kolijnsplaat en 10 van De Kroonprins". Het aan
tal prijzen bedroeg 19. De voornaamste prijzen vielen
als volgt: de le prijs, zijnde 2 bronzen beelden, aan
den heer A. J. Louwers van hier;- de 2e prijs, twee
bloempotten, aan den heer A. D. Snoep van Kolijns
plaat; da 3r prijs, een portemonnaie, aan den heer
E. C. P.iester van hier; de 49, een luciferspot met
zilveren deksel, aan den heer C. v. d. Maas; de 5e,
een berlijnzil/eren tabaksdoos, aan den beer P. v. d.
Maas, beiden van hier, en de 6e, een inktstel, aan
den heer L. Steendam van Kolijnsplaat.
Heinkenszand. Heden nacht omstreeks 12 uren
werd bij C. de S. met een steen een glasruit irge-
worpen. Da steen kwam tgen de kastdeur naast de
bedstede waarin de man er vrouw sliepen en die na
tuurlijk hevig schrikten. De zaak wordt ernstig door
de politie onderzocht.
Heinkenszand» In de laatste dagen werd van een
ingezetene alhier meer dan éanmaal kropsalade uit diens
tuin ontvreemd. Niettegenstaande nu en dan de wacht
gehouden werd, heeft men den dief niet kunaen be
trappen.
Dat het voor ieder, dia met lood omgaat, zeer
noodig is, wil hij zich steeds in een goede gezondheid
verheugen, om telkens vóór hij gaat eten of drinken,
goed de handen wasschon, zal wel niemand ontkennen.
Voor zetters en drukkers is dit wel in de eerste plaats
noodig. De redactie van Qezin en Werkplaats, een
vakblad, heeft daarover een geneesheer geraadpleegd,
die als zeer doelmatig het gebruik van verdund zwa
velzuur aanprees Men werpe een kleine hoeveelheid
daarvan in een emmer water, doch zij bij het wasschen
der handen er attent op, dat geen spatten op de klee
deren komen, want deze bijten stuk.
Na het wasschen der handen met verdund zwavel
zuur spoeJe men ze goed af met schoon water.
Bij het raogeeren aan het station te Gennep
ontdekte men, dat een zwnluwenpaar zijn nest had
gebouwd onder het dak van een der gesloten goede
renwagens Toen de wagen in beweging werd gesteld,
vlogen de diertjes schuw en angstig rond, bezorgd
als zij waren, dat hun kroost een ongeluk mocht
ovei komen. Bij 't vertrek van den trein hielden de
oaders eene korte beraadslagingbeide namen daarop
in htt nest plaats, ei aanvaardden d) reis naar het
buitenland.
22) (Vervolg.)
Lachend vroeg de vorst: Welke groote gunst he.jft
de zoo moeielijk te temmen fortuin onzen vriend Meisen-
berg dan bewezen I den tegenwoordigen, prozaïschen
tijd, waarin geen sprake meer is van schatten door
draktn bewaakt of van betooverde prinsessen, die
bevrijd moeten worden, blijft er voor de geblinddoekte
godin Diet veel anders over dan eoD lot uit de loterij
om een harer gunstelingen gelukkig te maken."
«Nu, zoo iets dergelijks is het dan ook", zeide van
Velsen, dia nog een glas champagne gedronken had,
«maar veel beter, en veel fatsoenlijker en veel geheim
zinniger, zooals past bij een geschenk van vrouw
Fortuna. Verbeeld u, doorluchtigheid" vervolgde hij,
terwijl hij z;ch naar den vorst boog, «u durf ik het
wel zeggen, u is nog geen oude zedepreker, die geen
begrip meer heeft van het le*en der jragd welnu,
Meisenberg zat er wat diep onder niet e^g, niet
gevaarlijk, maar toch hinderlijk voor hem het
waren van die achterstallige schulden, waaraan men
niat meer denkt tot ze op eens als een spook voor
ons staan
«Maar Velsen" riepan eenige heeren en Meisenberg
maakte allerlei teekens tegen den praatzieken officier
om dezen tot zwijgen te brengen.
«Wel", zeide Velsen, «wat doet dat er toe, waarom
zou ik de geschiedenis niet vertellen Zijne doorluch
tigheid is toch niet veel ouder dan wij eo hij zou net
zoo leven en pret maken als wij, wanneer hij maar
geen doorluchtigheid was".
«Juist, juisti" riep de vorst lachend, «het is zooals
mijnheer van Velsen zegtvoor mij behoeft ge u niet
te schamen, ik ben de bescheidenheid zelve en ik wet
zeer goed, welke zorgen en lasten het garnizoensleven
met zich brengt. Ik kan wel geen recht op uw ver
trouwen dom gelden, maar niettemin kunt ge over
tuigd zijn, dat ik het niet misbiuiken zal".
«Ziet ge nu wel" riep Velsen, zijn glas tegen dat
van dm vorst stootende, «ik wist weJ, dat zijne door
luchtigheid geen spelbreker is; bovendien heeft de
Een goed zwemmerTe Gennep zonk voor eenige
jaren bij het baggeren in de Maas een stoomdragueur.
Om de scheepvaart niet te bemoeielijken, werd het
wrak zooveel mogelijk weggeruimd. Daar men echter
de overtuiging had, dat er nog veel ijzerwerk op de
bodem der Maas was overgebleven, besloot zekere J.,
een beste zwemmer, het restant voor eigen rekening
op te ruimeD. De man baalde niet alben het laatste
stuk ijzer op doch leverde tevens het bewijs, dat voor
personen van zijn slag duikerpakken onnoodige ballost
zijn. Bij elke afdaling bleef bij geregeld 4 a 5 minuten
onder water en herhaalde dit 10 a 12 maal achtereen.
Achter het buitengoed «Herteveld", te Maarset),
toebeboorende aan jhr. Van Voorst van Beest, zijn
vier beelden opgegraven, ongeveer 0.60 M. hoog, ver
moedelijk afkomstig uit de 16e eeuw en de vier jaar
getijden voorstellende. Zij zijn alle op éjn of meer
plaatsen gebroken, maar tweo beelden zijn compleet;
tw36 andere min of me?r geschonden.
De «Volksbond", vereen, tegen het misbruik
van sterkedrank, heeft eene tweede plaat uitgegeven,
geteekend door Braakensiek, gegraveerd door Walter
en verschenen bij L. C. Brinkman te Amsterdam. Zij
stelt een man voor, die dronken eene tapperij verlaat,
waar buiten zijne arme vrouw, met een knaapje en
met een klein kind, dat zij op den arm draagt, in
de sneeuw hem wacht. Voor hen staat eon meisje,
gekleed als een dametje, dat het kind van den tapper1
moet voorstellen. De vrouw, wijzende op de fraaie
kleeding van dat meisje en denkende aan de povere
kleêren van hare kinderen, zegt tegen haar man
«Dat is van jou geld 1"
Van de vorige plaat werden 45,000 exemplaren
verkocht. Oak deze zal in de woning der kroegklanten
eene goede herinnering zijn, dat zij hun geld wel beter
kunnen besteden.
Toen dezer dagen de heer K., beambte aan het
post- en telegraafkantoor te Waalwijk, per vélocipèie
van DroDgelen naar huis reed, werd hij onderweg door
eenige onverlaten aangehouden en van zijn voertuig
geworpen. Zij gaven hem een pak slaag en brachten
hem een verwonding met een scherp voorwerp aan
het hoofd toe, zoodat hij niet in staat is zijn bezig
heden op het kantoor te verrichten. Naar men verneemt
is de politie de daders op het spoor.
Ongeveer vier jrar geleden kwamen in de diepe
spoorgracht achter het station te Hoogezand twee per
sonen op raadselachtige wijze om het lev^n. De justitie
bemoei ie zich met de zaak, maar kon de ware daders
niet aanwijzen. Thans, na vier jaar tijds, schijnt er
licht in deze duistere zaak te zijn gekomen. Twee
arbeiders, v. R. en B. genaamd welke te Arnhem
aan het werk waren, hebben elkaar in een woorden
twist verweten, aan de misdaad medeplichtig te zijn.
Beiden zijn in hechtenis gencmoD. Zij waren vroeger
al wegens de misdaad in verhoor gewee-st. (Amst.)
In eene correspondentie uit Curasao aan de Asser
Courant wordt gemeld, dat door de heeren Scholten
en Tindal, directeuren van de Kon. Ned. West-Iidischa
Mail, en eenige anderen, voor vier ton eene groote
werf op het eiland is aangekocht, om te dienen voor
aanlegplaats voor s'oombooten, zeilschepen en andere
vaartuigen. Daarbij behooren woonhuizen, pakhuizen,
andere gebouwen en eene groote opslagplaats.
Dit alles is gekccht en wordt voorbereid met h(t
oog op het Kanaal van Panama, want als dat kanaal
na zeven of acht jaar geopend wordt, voorspelt en
hoopt men, dat Curaf 10 met zijne bero9mde haven
een druk bandelsstation zal worden, waar dan ook
gelegenheid moet bestaan voor dokken en reparatie
van stoomschepen.
Een ondernemend man te Straatsburg heeft oc
trooi gevraagd voor een uitvinding, waardoor het
snoeken wordt tegengrgaan.
zaak niets te beduiden, w*nt alles is nu in orde en
dut zou toch wel zijn gechied, ook zonder de hulp
van de geheimzinrige dame die wij Fortuna willen
blijven noemen. Als Meisenberg maar wat minder bang
was voor de zedepreken van dien ouden knorrepot van
een oom van hem, dan zouden zulke kleine geldver-
legenheden gauw genoeg uit den weg geruimd zijn".
«Maar Velsen!" riepen de anderen weder; en Mei
senberg zriie:
x> Daar Velsen nu toch eenmaal niet meer tot zwijgen
te brengen is, zal uwe doorluchtigheid mij wel willen
veroorloven zelf de geschiedenis te vertellen, die trouwens
voor u niet zeer belangwekkend is. Het is waar, dat
ik eenige schulden had, die mij drukten en mij in
minder opgewekte stemming brachten
«Te meer daar hij verliefd is'1, riep Van Volzen,
«want hij is verliefd, razend verliefd!"
«Nu verzoek ik u te zwijgen" viel Meisenberg h ra
in de rede. «Laat mij maar vertellen, anders zal zijne
doorluchtigheid nog denken, dat ge te veel champagne
gedronken hebt".
Van Velzen zond hem een blik vol verachting toe,
ledigde zijn glas opnieuw en ging daarna met de
hand onder het hoofd zitten.
Welnu", vervolgde Meisenberg, «da geldelijke ver
legenheid, waarin ik mij bevond, werd eensklaps op
de meest verrassende en tevens verblijdende wijze op
geheven. Ik ontving namelijk per post hier uit de
stad een brief, die een bedrag van vijftienhonderd mark
bevatte en waarbij alleen deze woorden gevoegd waren
«Van een vriend
«Of van eene vriendin riep Van Velzen, het hoofd
weder opheffend en luid lachend. «Ja zeker van eene
vriendin 1 Vrienden zijn zoo vrijgevig niet maar
de vriendin, die u op zoo lieve, aangename wijze uit
de verlegenheid helpt dat is wat anders. Z'j moet
uwe fiaanciëele positie nauwkeurig gekend hebben,
want het is juist het bedrag, dat ge noodig hebt en
nog eene kleinigheid daarboven, die wij zoo beleefd
zijn heden met u te verteren. Lere de geheimzinnige
vriendinnen 1"
Hij dronk zijn glas ledig en verzonk daarna weder
in een dof stilzwijgen.
Da vorst was doodsbleek geworden en hij fronste
het voorhoofd bij de woorden van den officier vol
zoeten wijns. Een donkere blos van wrevel lag over
Meisenberg's gelaat.
Een kinderjuffrouw te Turijn heeft ten koste
van haar leven het kind gered, dat aan haar zorg
was toevertrouwd. H>-t kind zocht zijn bal, die op de
spoorlijn was gekomen toen plotseling een trein naderde.
Het kindermeisje snelde toe, redde het kind en werd
door de locomotief gegrepan en vermorzeld. De arme
laat haar man 3 kleine kinderen na.
Ten slotte zullen slechts zeven van de te Parijs
in hechtenis genomen nihilisten terechtstaan. De Rus
sische agent provocateur", zekere Lavesio, die da
gevangenen tot het maken van helsche werktuigen
opzette en hen daaibij geholpen moet hebben, is voort
vluchtig en zijn zaak zal bij verstek worden behandeld.
De Engelsche romanschrijver Walter B^sant is
zeer vruchtbaar. Geon wonder 1 x>Een heer" beschul
digt den schrijver, door dezen iu hypnotischen toestand
gebracht en zoo beroofd te zijn van de ideeën en
intriges voor Besaut's nieuwsten roman 1
Vaa Oran, Algiers, voer een gezelschap van 5
personen: mevrouw Quilles, haar zoontje van 10 jaar,
eeu j.nng meisja van 18 jaar en nog twee jongelieden,
in een sloep naar Mers-el-Kebir, om den beer Qoilles,
die uit Spanje teruggekeerd was, een bezoek ta bren
gen. Tegen zeven uur keerden zij naar Oran terug.
Halverwege stak een hevige wind op, die de boot deed
omslaan. Den volgenden ochtend te 6 uren vond men
bet joDge meisje meer dood dan levend op een van
de rotseu aan de kust. Bijgebracht verhaalde zij den
ganschen nacht, tot ongeveer drie uren zooals zij
meende, vastgeklemd aan een stuk hout, op zee te
hebbben rondgedobberd, waarna zij op de rotsen was
geworpen. Het lijk van mevr. Qaillea is gevonden en
ook de anderen zullen verdronken zijn.
Het bericht, dat Sara Bernhardt zich te Londen
bijna met chloral vergiftigd zou fcebben, schijnt on
waar te zijn geweest. De Londensche correspondent
der N. R. Ct. seint, dat zij thans inderdaad ernstig
ziek ligt. Zij viel in onmacht, toen de voorstelling
nauwelijks aangevangen was. Deze moest dientenge
volge gestaakt worden.
Een jong rechter in Birma had onlangs na een
partijtje met een vroolijk gezelschap, waaronder ver
scheidene ambtenaren en officieren waren, nachtelijk
geweld gemaakt op straat en in dolle vroolijkheid al
de lantarens uitgedraaid. Den volgenden dag liet de
rechter zijne vrienden, die zich evenals hij Diet al te
frisch gevoelden, voor zich in de gerechtszaal komen.
Daar las hij hun allen duchtig de les over hun band°-
loos gedrag van den vorigen avond en veroordeelde
hen, als nauwgezet priester der gerechtigheid, ieder
tot eene boete van 20 ropijen en zich zeiven tot eene
boete van 100 ropijen.
Omtrent een ongeluk bij Brest worden de vol
gende bijzond erheden gemeldDuizenden waren Dins
dag uit de stad naar h^t naburig Plougastel-Daoulas
gegaan, voor het kerkelijk feest ter eere van St. Jan.
Omstreeks 5 uren 'werden de ter lesde dienstdoende
stoombooten door de terugkeerenden bestormd, over
een loopbrug van omtrent 50 meter. Plotseling ont
stond een groot g» kraak en geschreeuw, de brug stortte
eenige meters ver in en een honderdtal opeengepakte
personen vielen in zee. Velen werden gered en naar
eene Daburige villa gebracht om verzorgd te worden.
Volgens de laatste berichten, waren echter zeven lijken
opgehaald, o. a. die van twee vrouwen en twee meisjes
en eeu onbekende, die verscheidene anderen had gered.
Barras, de Franschman, die door een rechterlijke
dwaling ten onrechte veroordeeld werd, en die door
een inEchrijviDg, door le Figaro geopend, geldelijk in
een beteren toestand geraakt is, ziet zich bedreigd
door een proces.
De mxord, waarvan Borras ten onrechte beschul
dig 1 werd, was gepleegd op het echtpaar Pradiés,
dat daarna bestolen werd.
«Ik kan niet anders veronderstellen", sprak deze,
«dan dat mijn oom op de eene of andera wijze van
mijne geldverlegenheid heeft gehoord en dat hij mij
op deze wijze heeft geholpen om mij eene boetpredicatie
te besparen, die hij mij anders volgens zijn geweten
verplicht was te houden. Maar hoe dan ook", vervolgde
hij, «dat was het, waarover Velsen uwe doorluchtig
heid het een en ander wilde voorbazelen. Op éen punt
heeft bij echter gelijk: leve vrouw Fortuna!"
Hij strekte met eene beleefde buiging zijn glas naar
den vorst uit. Deze had de lippen vast op elkander
gesloten; bij klonk met den officier, maar bij deed
dit zoo ruw, dat zijn glas in stukken op den grond viel.
«Geluk en glas, die breken ras!" declameerde van
Velsen; maar Meisenb?rg sprak: «Vergoten wijn be-
teekent geluk dat is de dank der geluksgodin voor
den dronk, di-n wij haar hebben gewijd." Hij over
handigde den vorst een ander glas, dat een der heeren
gevuld had en weldra werd het gesprek algemeen.
De vorst zat echter somber voor zich te staren, doch
in hunne vroolijkheid bemerkten de overigen dit niet.
Toen kort daarop bericht kwam, dat de paarden er
waren, stond hij snel op en wees elke uitnoodiging
om nog te blijven bijoa onbeleefd af, op grond, dat
liij noodzakelijk tehuis moest zijn en daarom geen tijd
te verliezen had. De officieren deden hem tot aan de
deur van het restaurant uitgeleide en prezen zijn paard
en toen hij vlug in den zadel 6prong on met een korten
groet haastig wegreed, liep van Velsen hem nog een
«wel thuis" achterna.
Nauwelijks had de vorst de stad achter zich of hij
zette zijn paard krachtig aan. «Wel thuis!" sprak hij
tandeknarsend. «B jna zou ik denken zulk een wensch
niet noodig te hebben en niets van het geluk te
vragen te hebben, wanneer ik mag behouden wat ik
heb. En toch is het mij alsof het stof, dat mijn ros
opwerpt, zich er over wreken wil, dat ik het nooit
eenige opmerkzaamheid heb bewezen en alsof het zich
nu vormt tot duistere geesten, die zich aan de hoeven
van het paard hechten en mij vervolgen naar het
kasteel! Het is schande, duizendvoudig schande,
dat de fluisterende stemmen van zulke lage geesten
zich een weg naar mijne ziel kunnen banenOmdat
eene dienstbode valsch en trouweloos was, moet daarom
het edelste en hoogste vertrouwen uit mijn hart ver
dwijnen, moet het daarom mogelijk zijn, dat
«Neen, neen duizendmaal neen" riep hij zoo luid,
Welnu, de zoon van deze slachtoffers van lage
roofzucht vraagt van Borras in rechten een schade
vergoeding van 100,000 frs.
Hoe dwaas deze eisch oogenschijnlijk is, bestaat er
toch een wettige grond voorwant het arrest, waarbij
Borras ter dood veroordeeld was, en dat door de
clementie van den President der Republiek gewijzigd
werd, is daardoor niet vernietigd en zou dit alleen
kunnen zijn door een rechterlijke beslissing.
De zoon van het echtpaar Pradiés heeft dus het
recht Borras te beschouwen als de moordenaar zijner
ouders en hem een burgerlijke actie aan te doeD.
Als hij dit niet vroeger gadaan heeft, dan liet hij dit
na omdat Borras geen geld had. Nu le Figaro en
zoovele anderen, waaronder de ex-Koningin Isabella
en de Graaf van Parijs, den armen drommel, die
twee jaren onschuldig in de gevangenis geleden heeft,
in eeoig8zins goeden doen geholpen hebben, komt de
edele Pradiés voor den dag om geld te slaan uit oen
niet bij de wet voorzien geval.
De cholera. In enkele gevallen was, volgens
een lid der geneeskundige commissie, binnen 10 uur
het lijden geëindigd. Toch waren de meest gevallen
niet van kwaadaardig karakter en de commissie hoopt
dat door de streDge toepassing der maatregelen de
epidemie zal worden bedwongen. De groote warmte,
die thans in Spanje heerscht, is echter een gevreesde
medewerker der cholera. De bewoners van Valencia
en omstreken zijn zeer boos over de beperkingen den
handel opgelegd en beweren, dat de epidemie reeds
is geweken. De Regeering zal echter wel zoo ver
standig zijn meer aan het oordeel van de ger.eesheeren,
dan aan dat van geld verliezende kooplieden te hechten.
De geneeskundige commissie verklaart dat de cholera
is uitgebroken te Rugat op 13 Mri en wel onmiddel
lijk na het doen van opgravingen op het kerkhof,
waar de cholera-slachtoffers van een vroegere epidemie
waren begraven.
Pasteur en dr. Rochard te Parijs zijn van gevoeJeD,
dat de epidemie, te Spanje uitgebroken, minder dreigend
is, dan een die regelrecht uit het Oosten wordt over
gebracht. Het gemeentebestuur van Parijs laat Pasteur-
filters in de scholen plaatsen waar Seinewater wordt
gebiuikt, terwijl den hoofden der scholen is gelast,
aan de kinderen de voorschriften van den geneeskun
digen raad tegen het uitbreken van cholera te ver
klaren en elk een afdrukje van die laadgevingen voor
de ouders mede te geven. De Regeering zal 100,000 frs.
aanvragen aan de Kamer, om de noodige maatregelen
te nemen aan de grenzen tegen het overbrengen van
de cholera.
Een nieuw en prachtig reclame-middel werd dezer
dagen toegepast door de heeren Lever Brothers te
Port Sunlight, nabij Liverpool. Het is hun niet genoeg
dat reeds overal op de spoorbaan in verschillende talen
den reizigers wordt voorgehouden«Koop altijd Sun-
light-zeep"ze wilden ook de grossiers voor hunne
onderneming winnen. Ingezetenen van Amsterdam,
Rotterdam en ook van Arnhem werden uitgeuoodigd
de fabriek te komen bezichtigen en daaraan een pleizier-
reisje vast te knoopen. Niet vele Hollanders hadden
aan de uitnoodiging gehoor gegeven dat slechts
enkele Arnhemmers aan den tocht deelnamen, schijnt
daaraan geweten te moeten worden, dat de uitnoodi-
gingen per telegraaf slechts éen dag voor het vertrek
van de aangewezen boot kwamen doch de 80 land-
genooten en vreemdelingen, die de reis medemaakten,
waren opgetogen over de schitterende ontvangst, hun
door de gastheeren bereid.
Allereerst hadden zij een paar genoeglijke dagen te
Londen, onder de leiding van den heer van Geelkerken,
den vriendelijken eD doortastenden Neder!, «export
managar" der firma Lever Brothers. Dan gingen zij per
salontrein naar Liverpool, waar er, bij hun aankomst,
gezorgd was voor goede kamers in het monsterloge-
dat zijn rijknecht, die op eenigea afstand reed, opkeek,
in de meening dat hij geroepen werd«gaat weg
van mij, gij ellendige geesten van den argwaan, die
als een vergiftig insect de schoonste bloesems van het
leven zouden willen vernielen 1 Keert terug tot het
stof, waaruit ge gevormd zijt 1"
Hij gaf zijn paard de sporen, zoodat bet edele dier
een geweldigen sprong deed en in vliegende galop
voorwaarts stoof. De snelle rit scheen den vorst goed
te doen bij nam een oogenblik den hoed af en liet
den wind zijn voorhoofd afkoelenhij haalde ruimer
adem en het scheen hem toe alsof werkelijk de kwade
geesten hem niet meer achtervolgden.
Het etensuur was bijna aangebroken, toen hij tehuis
kwam. Hij verkleedde zich vlug en vond de vorstin
reeds in het salon. Zijn blik verhelderde toen hij haar
zag en hij omhelsde haar hartelijk en kuste haar op
beide oogen. Da vorstin gaf zich kalm, bijna koel
onverschillig aan zijne liefkozing over; eensklaps echter
kwam er leven in haar blik, hare gelaatstrekken
namen eene uitdrukking aan van pijnlijke weemoedige
hartelijkheid. Zij sloeg de armen om haar gemaal
heen en zeide
«O, mijn Leo, wat waren wij gelukkig en hoe
gelukkig zouden wij nog kunnen zijn
«Waren wij? Zouden we kunnen zijn?'* zeide
de vorst op een toon van bevreemding. «Zijn wij het
dan niet werkelijk, Sophie? Zoi^en bijzondere
voorvallen en droevige ervaringen, waarvoor niemand
gespaard blijft, ons geluk kunnen verstoren
Zij keek hem verwonderd aan al sof zij zijne vraag
niet recht verstaan had. «Neen" zeide zij toen met
zekere onrustige haast, neen, ons geluk verstoren
hoe zou dat mogelijk kunnen zijn
De vorst schudde het hoofd en weder kwam er een
sombere trek op zijn gelaat. Hij was gekomen met
het gevoel, dat hij zijne vrouw onrecht had aango-
daan, waarvoor hij haar vergiffenis wilde vragen.
Haar zonderlinge handelwijze, de onverschilligheid,
waarmede zij zijne teederheid beantwoordde, bracht
hem uit zijn humeur en het scheen hem toe alsof de
fluisterende stemmen der geesten, die hij achter zich
gelaten had, weder uit de diepte zijner ziel kwamen
opdoemenalsof donkere nachtvlinders om de liefelijke
bloesems zijns levens heenfladderden.
Wordt vervolgd.)
