FEUILLETON.
Door vreemden wil beheerscht.
84/i pet. rente zal worden uitgekeerd. De premie zal
■voor zeven tienden betaald worden door de werkgevers,
voor twee tienden door de werklieden en voor één
tiende door het «bureau de bienfaisance" van de ge
meente, waar de verzekerde arbeider gedomicilieerd is.
Het Boulangismus is in Frankrijk geheel uit. De Bou-
langistische partij bestaat zelfs niet meer in naam. De bal
ling van Jersey heeft het Boulangistische comité ontbon
den en zijn aanhangers in de Kamer nog een twintig
tal de vrijheid teruggegeven. Zij mogen zich thans
aansluiten bij de groep, die het best met ieders persoon
lijke inzichten overeenstemt. Boulanger troost zich,
zooals hij beweert, met de gedachte, dat wat de ver
kiezingen niet vermochten door den steeds voorwaarts-
strevenden geest des tijds zal tot stand worden gebracht.
Zijne denkbeelden zullen ongemerkt, zonder verdere
propaganda, ingang vinden, en zoo zal hij tocb eenmaal
overwinnaar worden Waarschijnlijk lang na zijn
dood. Hij zal dat dan met meer groote hervormers
gemeen hebben.
Het Voorloopig Bewind in Brazilië heeft te strijden
met ernstige onlusten te Porte Allegre, de hoofdstad
der zuidelijkste provincie Rio Grande del Sul, welke
zeer moeilijk te bereiken is voor een leger en ge
makkelijk te verdedigen. De Gouverneur der provincie
werd door de opstandelingen afgezet, maar hij weigerde
zijn post te verlaten. Toen gaf de Regeering bevel,
troepen naar Porte Allegre te zenden. Eerst stuitte
deze maatregel af op den onwil der soldaten; later
is er toch een leger derwaarts gszonden.
Een telegram aan de limes uit Buenos-Ayres meldt,
dat in en bij Porte Allegre heftig is gestreden en dat
ten slotte de troepen der Voorloopige Regeering eene
beslissende nederlaag hebben geleden en de Gouver
neur werd afgezet. De geheele provincie Rio Grande
del Sul is thans onafhankelijk van de centrale Regee
ring, die allen invloed heeft verloren. De dictatuur
van Fonseca wordt nog slechts geduldfeitelijk heerscht
er anarchie, om den Gouverneur te steunen.
Da troepen verbroederden zich na het gevecht met
het volk.
Gelengde Berichten.
Het klokkenspel alhier, dat weldra zich weder
zal doen hooren, zal bij het heel uur spelen «Glocken
spiel" uit de Zaubeifloïe van W. A. Mozartbij het half
uur: «Loreley" van Friedrich Silcher; kwartier vóór
heel uur«Abschied" (So leb' dann wohl) van Wen-
sel Muller en kwart na heel uur een Boheemsch lied.
Heinkenszaud. Maandag jl. is tegen zekeren H. D.
alhier door de rijkspolitie proces-verbaal opgemaakt
wegens erge mishandeling van een trekdier (ezel),
waarvan door eenige dierenvrienden, die zich het lot
van het arme dier aantrokken, aan de politie was
kennis gegeven.
Maandag jl. zijn te 's-Heerenhoek, Borsele en
Nieuwdorp de Telefoontoestellen geplaatst en werden
er proeven genomen die uitstekend voldeden, zoodat
verwacht kan worden, dat deze kantoren eerstdaags
voor den publieken dienst zullen geopend worden.
Hanswecrd. Gistermorgen werd op de sluis een
schip, dat nog vrij veel gang had met een kabel van
staaldraad vastgelegd. Da kabel sprorg en trof den
tij man M. K. zoodanig aan den arm, dat deze geheel
stuk was.
Kats. Gisteravond had de heer M. v. d. B. alhier
het ongeluk, van het veerhuis op een driewielskar
komende, door een' schok er af te vallen en het lin
kerbeen te breken. Dr. J. L. Hage van Kolijnsplaat,
spoedig ter plaatse aanwezig, verleende de eerste ge
neeskundige hulp.
Kolijnsplaat. Deze gemeente is sedert eenigen tijd
eene tweede haven rijk geworden aan den westelijken
kuip van den Oud-Noord-Bwenlandpolder waar vroe
ger de oesterputten lagen. In den tijd der suikerpeen
kan deze Dieuwe haven goede diensten bewijzen.
6) Vervolg.)
Op zekeren prachtigen dag in de maand Mei daalde
de zon langzaam naar de toppen der begroeide heuvels
en zij liet de vensters en de zinken daken van het
slot Hohenwartburg haar gouden stralen weerkaatsen.
Het nog groene koren in de vlakte werd door het
avondlicht een weinig geel getint en de rivier slingerde
zich als een zilveren band door het heerlijke landschap.
Onder de lindeboomen vóór de veranda zat vorstin
Sophie van Hohenwartburg in een gemakkelijken schom
melstoel. Zij was even twintig jaar, in den vollen
bloei van hare eigenaardige, op het eerste gezicht
minder verblindende dan wel aantrekkelijke en boeiende
schoonheid. Hare gestalte was slank en buigzaam en
deed door hare zachte lijnen donken aan de teedere,
liefelijke vormen van het Iodo-Germaansche rashare
trekken waren fijn besneden, hare gelaatskleur was
teeder, bijna doorschijnend bleek, zonder lijdend te
schijnen; het donkerbruine, zacht golvende haar om
gaf in eenvoudiger, maar netten tooi haar voorhoofd;
hare groote oogen van onbestemde kleur keken na
denkend, soms schuw en vragend van onder de lange
wimpers. De vorstin droeg een hoogst eenvoudig kleed
van lichtgrijze wollen stof en hield in hare blanke
handen een tapisserie-werk, dat het nog niet voltooide
wapen van het vorstenhuis te 2ien gaf, omgeven door
een krans van rozen en viooltjes en naast haar stond
op een tafeltje een glazen schotel met geurende bloemen.
Het handwerkje, waarmede de vorstin zich onledig
hield, vorderde echter niet veel, want elk oogenblik
liet zij de handen in den schoot vallen om met vroolijk
gelaat en een gelukkig lachje te kijken naar een groepje,
niet ver van haar verwijderd, dat inderdaad wel waard
was den arbeid een oogeDblik te staken.
Onder den naasibijzijnden lindeboom namelijk zat
op een stoeltje een aardig lief knaapj* van ruim een
jaar, dat er voor zijn leeftijd zeer sterk en gezond
Terwijl zich Maandagavond jl. boven Biezelinge
eene onweersbui ontlastte, ontstond daar brand in de
schuur van den landbouwer J. Blok. In zeer korten
tijd stond het geheele gebouw in lichte laaie, maar
toch gelukte het nog aan A. de Waard daaruit een
varken te redden; doch te vergeefs poogde hij ook
twee koeien en een kalf, welke in 't brandende pand
waren, daaruit te verwijderen. Deze dieren kwamen
in de vlammen om. Ook het woonhms van den heer
B. vatte vuur; en aanvankekelijk bestond er groot ge
vaar, dat het evenals de schuur zou afbranden maar
dit werd toch door goed aangewende maatregelen der
brandweer voorkomen. De schuur was tegen brand
schade verzekerd.
Zaterdagnamiddag gingen te Franeker 3 knapen
van 10 a 11 jaren zonder verlof hunner ouders baden.
Twee vprdwenen terstond in de diepe Schalsumervaart.
Op het hulpgeschreeuw van den derde, die nog op den
wal stond, kwam iemand ijlings toeschieten, en het ge
lukte dezen vrij spoedig de drenkelingen op het droge te
brengen, maar de laatste dien hij ophaalde, het lOjarig
zoontje eener weduwe, was reeds dood.
De oudstrijder van Waterloo, Willem Wubbe te
Leiden, is overleden. Hij bereikte den zeldzaam hoogen
ouderdom van 96 jaren. Hij heeft den veldtocht mee
gemaakt op 18 Juni 1815 bij Waterloo en Mont St.-
Jean. Heel wat gevaren heeft hij daar doorstaan. Bij
Waterloo b. v. werd het paard, dat hij bereed, in het
heetst van het gevecht onder hem doodgeschoten.
Nabij Noordbarge is een dennenbosch van on
geveer 1.75 H. A. vernield door een brand, waarvan
de oorzaak niet bekend is.
Zaterdagmorgen zijn te Roermond, ten nadeele
van den koopman J. E, ruim 1000 uit een gesloten
kast ontvreemd. De dader is te Dusseldorf aangehouden.
Maandagochtend kwam de stoomtram, die onge
veer half negen van Keppel naar Deutichem vertrekt,
in botsing met een voertuig, doordat het paard schrikte
en dientengevolge den wagen achteruit tegen de tram
aandreef. Hoewel alle moeite werd aangewend om de
tram tijdig te doen stoppen, geraakte een wiel van
den wagen beklemd tusschen twee goederenwagens en
werd een eindweegs meegesleurd, waardoor het paard
achterover viel en met de voorpooten in een passagiers
wagen terecht kwam. Het voertuig werd geheel ver
pletterd het paard, dat met den kop tegen het bo
venste gedeelte van den passagierswagen te land kwam,
viel bewusteloos neder, en zal waarschijnlijk aan de
gevolgen bezwijken. De passagiers der tram kwamen
met den schrik vrij.
Te Appelscha hielden Zaterdagavond de besturen
der socialistische werkliedenvereeniging en der vrouwen
vereniging een bijeenkomst in bun gewoon vergader
lokaal, waartoe o >k de verveners uitgenoodigd waren,
van welke echter geen verscheen. Deze houden zich
aan het contract m^t de arbeiders aangegaan en door
dezen onderteekend, en laten 2ich hoegenaamd niet
met de bijeenkomsten der strikers in. De beide be
sturen besloten eeDstemmiDg het werk niet te her
vatten, bleven bij hun eisch van 1 meer loon voor
het drogen van een dagwerk turf en ramen het be
sluit der verveners op Maandagavond nog eens tot een
vergadertng uit te noodigen, om zoo mogelijk algemeen
accoord te treffan.
Vele arbeiders hebben met hun bazen afgerekend
andere strikers wilden dit niet, wijl de vervener van
het verdiende loon de schulden aftrok door hen in zijn
winkel gemaakt, dat volgens het oordeel der ar
beiders in strijd was met het contract. Sommige
verveners hebben kenbaar gemaakt, dat in hun winkels
aan arbeiders niet meer zal geborgd worden. Het
laden der schepen gaat goed vele zijn geladen ver
trokken. Zij werden meestal door de schippers-zelven
geladen, geholpen door boerenarbeiders en enkele goed
gezinde veenwerkers.
Tal van schepen komen opvaren om bevracht te
wordenslpchts enkele zijn ledig vertrokken.
uitzag. Zijr.o blauwe oogen herinnerden door opslag en
uitdrukking aan de moeder, terwijl het dikke haar
het kleine hoofdje met goudblonde krullen bedekte.
Hat kind had een wit kleedje aan met een blauwe
ceintuur en het was druk bezig met een pop, die een
soldaat voorstelde en met een ruikertje bloemen, dat
een meisje van den leeftijd der vorstin met een vriende
lijk open gelaat hem voorhield. Blijkbaar waren pop
en bloemen voor den knaap slechts geschikte voor
werpen om de vernielzucht bot te vieren, die in de eerste
levensjaren van een mensch zich zoo krachtig weet te
doen gelden.
De kleine wierp de bloemen dooreen, rukte er de
kelkjes af en gaf door een vroolijken kreet van zijne
vreugde over dit vernielingswerk blijk.
Het lieve, jonge, meisje met bare helder witte
schort, en het met bloemen spelende kind vormden
inderdaad een liefelijke groep, die zeker voor het oog
der moeder bijzonder aantrekkelijk moest zijn, want
de vorstin wendde nauwelijks bare blikken er van af.
De kleine graaf Kurt von Montau, de stamhouder
van Hohenwartburg, keerde voor een oogenblik zijne
aandacht van de bloemen af en hield zich stil en
ijverig met zijn pop bezig. Eensklaps deed bij een
luiden juichkreet hooren. Het was hem gelukt een
knoop van de uniform van den soldaat los te rukken
en hij wierp die lachend en kraaiend van plezier ver
van zich. De vorstin, die dit spelletje gevolgd had,
lachte bijna even luid en hartelijk als de kleine en de
kindermeid scheen trotsch op het bewijs van kracht,
dat het kind geleverd bad. Niettemin hief zij dreigend
den vinger op en reide: «Maar, Kurt, dat moogt ge
niet doeü. Gij hebt den armen soldaat een knoop afge
trokken hij zal straks gestraft worden als hij in zulk
een uniform zich voor papa moet vertoonen."
De kleine keek haar verbaasd en met die half
schuwe overmoedigheid aan, waarmede kinderen gewoon
zijn eene bestraffing op te nemeD, waarvan zij het
gewicht in twijfel trekken. Het lachen der vorstin
leidde hem spoedig af en nu slingerde bij het soldaatje
zelf ver van zich, strekte de armpjes uit en beproefde
van zijn stoeltje op te staan, terwijl hij duidelijk met
zijn helder stemmetje «mama! mama!'' riep.
De meid hielp hem uit zijn stoel en steunde hem,
Een der leiders dezer «strike" heeft per week/3Ó
a 45 schade, een loon, dat hij met zijn zoons met
het turfgraven verdiende.
Vele arbeiders wier vrouwen geen turf drogen zoo
dat zij niets met de werkstaking te maken hebben
willen gaarne den arbeid hervattan doch durven dit
niet of willen zich niet verzetten tegen de besluiten
van den socialistenbond. De woordvoerder van Emmenes
is weer naar den Haag vertrokken. Een feit is het,
dat de meeste werkstakers met vuurwapenen gewapend
zijn. De militairen en rijksveldwachters doorkruisen
dagelijks de venen, de brigade maréchaussée vertoeft
in het dorp. De burgemeester is eiken dag in de
veenderij aanwezig. Vele strikers maken zich tot ver
trek gereed.
De schade is groot; de schoone, lange dagen gaan
met niets doen voorbij.
120 arbeiders uit Smilde zijn Maandag begonnen
omstreeks 80 schepen te laden. Er is een sterke
militaire macht in de veenderij.
Smilderarbeiders hebben nu ook het turfgraven
hervat voor de verveners van Appelscha.
Nader meldt men omtrent bovenbedoelde vergade
ring
De vergadering werd uitgeschreven door de besturen
der werkliedenvereeniging «Eendracht" en der vrouwen-
vereenigiDg, waarbij verveners werden uitgenoodigd.
Tegen dien tijd kwamen genoemde besturen in het
bepaalde lokaal, doch geen enkele vervener verscheen.
Beide besturen hebben besloten vol te houden.
Dinsdag werd eene vergadering van de vrouwen en
later eene bijeenkomst van de mannen gehouden. De
vrouwen besloten de werkstaking vol te houden. De
socialist Emmenes voerde weder het woord. Er is meer
volk aan den arbeid in de veenderijsommigen zijn
aan het turfgraven.
De witporseleinen isolatoren aan de telegraaf
palen hebben vooral te lijden van de vernielzucht der
jeugd. Men heeft toen op straatwegen ijzeren klok-
vormige isolatoren iDgevoerd, hierdoor werd echter de
isolatie der geleidingen geschaad. De Belgische tele-
graafadministratie heeft nu de witporseleinen isolatoren
een grijsbruine tint gegeven, gelijk aan da kleur der
palen, waardoor zij minder in het oog liepen. Men
heeft geconstateerd, dat daardoor 50 pet. minder isola
toren beschadigd werden.
Nabij het station NulandGtffen is een wach
tersvrouw door den voorbijsnellenden personentrein
aangereden en zwaar aan de borst gekneusd. De trein
stopte onmiddellijk na het ongeval, en nam de vrouw
naar Oss mede, waar zij in het gasthuis werd opge
nomen. Haar toestand moet vrij ernstig zijn.
Te Amsterdam moest een twaalfjarige knaap
Zaterdag zijn onvoorzichtigheid zwaar betalen. Op weg
naar school sprong hij op een tramwagen en liet zich,
toen hij den conducteur zag naderen, er af glijden,
viel en geraakte onder een van den tegenovergestelden
komenden tram. Toen de wagen stilstond en de knaap
er onder van daan was gehaald, was hij reeds dood.
Aan boord van de Japansche stoomboot «Seitz
Marie" had op de reis van Japan naar Corea een
ontploffing plaats. De boot werd geheol vernield en
25 personen verloren het leven.
Twee Turksche dokters worden door Bismarcks
lijfarts prof. Schweninger onderwezen ïu zijn ontvet-
tingsmethode. De Groote Heer te Konstantinopel had
Schweninger verzocht hem te behandelen, maar de
dokter antwoordde dat hij Duitschland niet kon ver
laten.
Dezer dagen stortte in een fort bij Namen het
gewelf boven een regenbak in, hetgeen een aantal
menschen het l(vn kostte. Het onheil werd veroor
zaakt door zware wagens met materiaal, welke op
rails over den regenbak liepen. Een der werklieden
nu was er in geslaagd zich aan de rails vast te grij
pen on zoo den doodelijken val te verhoeden. Voor
dat bij naar boven kon klimmen rolden echter ette-
voorover gebogen, onder de armen, terwijl hij zwaaiende,
maar toch met flnke stappen over het zachte kiezel
zand naar zijne moeder waggelde. De vorstin richtte
zich half op en strekte hem hare armen tegemoet.
«Daar komt hij 1 daar komt hij 1" nep de meid,
zorgende dat het kind niet te haastig liep. Weldra
was de korte afstand afgelegd en de vorstin hief haar
zoon op den schoot en zoende hem hartelijk. Een
oogenblik liet de kleine zich dit welgevallen, maar toen
wrong hij zich los, greep naar de bloemen op de tafel
om daarmede zijn spel voort te zetten en ze naar alle
kanten rond te strooien.
«Wat ben ik toch gelukkig riep de vorstin, terwijl
ze den blik, die door vreugdetranen verduisterd werd,
omhoog richtte.
Het kindermeisje vouwde de handen en zeide op
hartelijken toon, die van volle toewijding getuigde
«God zegene u en doe u gelukkig blijven, u en den
vorst en den jongen graaf. Och, och", vervolgde zij
op den toon van eene oude getrouwe, die hare mees
teres nader staat dan anderen en zich daarom wat
vrijer mag uiten, «ik herinner mij nog levendig, hoe
de vorst hij was toen nog graaf Montau voor
het eerst bij ons op Neuburg kwam bij mijnheer uw
vader, graaf Kronstein, en hoe u, gravin vorstin
wil ik zeggen des avonds bij het ontkleeden zeide:
«wat is die graaf Montau een vertelend mensch
De vorstin lachte, maar het meisje vervolgde: «Het
was ook zoo, de graaf was wat koel en teruggetrokken
en hij scheen zich weinig om de dames te bekomme
ren maar ik zag toch dadelijk, dat mijne meesteres
het niet zoo erg meende, want ze begon altijd weder
over den vervelenden graaf en als hij dan telkens en
telkens terugkwam, dan ging ze wat gaarne met hem
in het park wandelen, hoe langer hoe liever, en dan
moet het gesprek wel niet zoo erg vervelend geweest
zijn, want ze kwamen telkens beiden zoo opgewonden*
terug en keken elkander zoo erg lief aan, dat, toen
eindelijk de verloving bekend werd, die voor mij geen
nieuwtje meer was, wezenlijk niet."
«Gij hebt dus een beetje voor spion gespeeld, Betty",
zeide de vorstin, hartelijk lachende, half om de her
inneringen, die het gesnap der meid bij haar wakker
riep, half om den ijver, waarmede de kleine graaf de
lijke wagens aan en bij zag het oogenblik aankomen,
waarop hij zich zou moeten laten vallen of hem de
vingers zouden verbrijzeld worden. Het angstzweet brak
hem uit. Daar hoorde hij een luid rumoer en een
oogenblik later werd alles stil. Hij werkte zich in
allerijl omhoog en zag, dat de wagens nog even bij
tijds van het spoor waren geloopen. Half schreiend van
ontroering verhaalde hij zijnen toegeschoten kamera
den hoe hij behouden bleef.
Menigeen heeft zich het hoofd gebroken wat
Stanley wel zou gaan doen, nu hij in de beschaafde
wereld terug is gekeerd. Het schijnt dat hij zal gaan
trouwen met miss Dorotby Tennant, wel bekend in
de Londensche kringen. Zij heeft zich bezig gehouden
met de kinderen uir de sloppen van Oost-Londen en
in het English Illustrated Magazine eenige aardige
schetsjes van haar ondervindingen gegeven. Ock als
schilderes heeft zij naam. In het begin van Juli zal
het huwelijk waarschijnlijk gesloten worden.
Een Engelsch methodist-zendeling in Japan, met
name M. Large, is door een zevental gemaskerde Ja
panners den 7 dezer in zijn eigen huis te Tokio ver
moord geworden. Zijne echtgenoote werd schandelijk
mishandeld, verscheidene vingers werden haar afge
sneden, en de heer Large werd op dertien verschil
lende plaatsen gestoken, zoodat de dood zoo goed als
plotseling was. De moordenaars verdwenen, nadat zij
het een en ander geroofd hadden, maar een hunner
werd later gevat.
Te Dover is eene steenkolenlaag ontdekt, op
dezelfde diepte als te Calais. Er zou dus, onder het
Kanaal door, eene steenkoollaag bestaan, die de lagen
van Fransch en Belgisch Vlaanderen verbindt met die
van Somersetshire in Engeland. Reeds in 1826 werden
die lagen vermoed.
Omtrent een vreeselijk ongeluk bij Ratibor
worden de volgende bijzonderheden gemeld. Van de
naburige dorpen waren op Hemelvaartsdag een aantal
jonge meisjes van 12 tot 14 jareD, die van de ker
kelijke communie kwameD, bij Slawikau aan den oever
van de Oder verzameld om zich te laten overzetten.
De voerman gebruikte een klein vaartuig. Zij waren
echter bijna over, toen op een twintigtal schreden van
den oever de boot omsloeg. Een volwassen vrouw,
moeder van zes jonge kinderen, en 46 meisjes raakten
te water. Men hoorde een vreeselijk gegil en toen
niets meer. De veerman redde zich zwemmende. Zes
kinderen werden levend onder het vaartuig van daan
gehaald. De anderen verdronken onder het oog harer
op den anderen oever staande ouders en van de andere
kerkgangers. Er zijn tot dusver nog pas elt lijken
gevonden.
Garuimen tijd geleden werd een gruwelijke moord
in een onbewoond huis te West-Ham op een jong
meisje gepleegd. Da dader is nog steeds onbekend en
de sleutels van het huis waren nog 6teeds zoek. Nu
is het huis evenwel verhuurd en bewoond. Een paar
dagen geleden schrikte de meid, doofdat zij in den
nacht iemand hoorde loopen. Gisternacht hoorde men
weder leven bij het vlieringraam. Des middags stelde
men een onderzoek in en nu bleek het dat verscheiden
baksteenen verwijderd waren uit den muur, die den
zolder afscheidt van het aangelegen huis, dat onbe
woond is. Een stuk bordpapier stak door de opening,
waaraan de sleutels bevestigd bleken te zijn, die zoo
lang vermist waren.
Laatste 8n telegraphlsche berichten.
Middelburg. Iu de heden gehouden zitting van
den gemeenteraad 2ijn o. a. vastgesteldde rekening
der dienstdoende schutterij in ontvang en uitgaaf op
3173,81 de rekening der plaatselijke gezondheids
commissie in ontvang en uitgaaf op 78,92de
rekening der gemeente-gasfabriek in ontvang op
68286.55, 2 in uitgaaf op 49176,73, goed slot
19109 82^2, alles over 1889.
bloemen door elkander wierp.
«Voor spion gespeeld", riep het meisje, «dat was
volstrekt niet noodig 1 Ik kende mijne meesteres genoeg,
om in haar blik te kunnen lezen wat er in haar
omging. Wij zijn immers samen opgegroeid en ik had
maar éene vrees, dat ik u zou moeten verlaten. Wat
was ik blij, toen ik met u hierheen mocht gaan om
bij de vorstin kamenier te worden, zooals ik vóór dien
tijd bij de gravin was geweest. En het was maar goed
ook, want iD dit groote huis mocht mijne meesteres
onder al die bedienden wel eene vertrouwde hebben,
die alles ziet en niets verzwijgt van wat ze ziet en
hoort."
«Ja, ja", zeide de vorstin «het was ook goed en ik
ben ook zeer blij, dat ik u bij mij heb. Het is zoo
prettig iemand in zijne omgeving te hebben, die men
zoo volkomen vertrouwen kan. En dat kan ik u immers
geheel en al I"
«De goede God, die in mijn hart kan lezen, ziet,
dat daarin slechts trouw, aanhankelijkheid en liefde
voor mijne meesteres gevonden worden", sprak het
meisje, terwijl zij de hand der vorstin kuste.
«Gij hebt u dan ook maar dadelijk meester gemaakt
van de opvoeding en de zorg over mijn kleinen Kurt",
zeide de gravin lachend, «zoodat hij haast meer van
u houdt, dan van zijne eigene moedermaar, dat zeg
ik u, dat zal niet lang meer duren. Zoodra hij een
jaar twee, drie is, heeft de vorst gezegd, moet hij onder
mannelijke leiding komen en dan moet de onde Rein-
hold uwe taak overnemen".
«Dat zullen wij dan wel zien 1" riep Batty. «De vorst
heeft natuurlijk te bevelen, maar zulk een wreed bevel
zal toch wel niet uitgevaardigd worden. Da oude
Reiuhold kan een goed kamerdienaar voor den vorst
zijn, maar met den jongen graaf zal hij zoo gemak
kelijk niet kunnen omgaan en de kleine Kurt zal wel
zoolang pruttelen tot men hem zijn Betty teruggeeft".
«Neen, neen", zeide de vorstin, «mijn man heeft
het bepaald gezegd en dan gebeurt het ook". Zij
leunde weder achterover in haar stoel en liet bet kind
op haar schoot op en neder dansen. Het kind juichte
van plezier en Betty keek met stralenden blik naar
de schoone en gelukkige jonge moeder.
(Wordt vervolgd
