De tentoonstelling van levende meesters
In A r t i.
Rechtszaken.
Buiteniassdsch Overzicht.
Gemengde Berichten.
Laatste en telegraphische berichten.
Ingezonden Stukken,
lijden, hem aangedaan omdat hij de oogen had durven
opheffen tot de schoone Vorstin Eleonora van Este.
Thans gevonden stukken moeten aantoonen, dat Tasso
op vrij wat minder dichterlijke wijze stierf. Zijne ver
volging door den hertog van Ferrare moet een sprookje
zijn, en Tasso is in 1595 te St. Onuphre overleden,
aan de gevolgen van eene indigestie, juist toen hij,
op last van Paus Clemens VIII, gehuldigd zou worden
op het Kapitool. (N. ijott. Cl.)
Het is een verblijdend verschijnsel, dat de levende
kunst tegenwoordig veel meer een voorwerp van pu
blieke belangstelling is dan voorheen. Zonder dat men
aan platgedrukt worden blootstaat op een eersten ex
positiedag; zonder dat de inzender van een excentriek
doek voor een huée behoeft te vreezen, zijn toch tal
van menschen verheugd en geïnteresseerd, als de zalen
van Arti opengaan, en de journalistenpennen komen
achtereenvolgens in de weer, beurtelings in gal of honig
doopanda. De voornaamste oorzaak van die verande
ring in de houding van het publiek is: er bestaat in
Holland weer een zelfstandige school van groote schil
ders. Als alle groote scholen bevat deze veel, dat af
wijkt van de conventioneele opvatting, en dit verzet
tegen de traditie verwekt strijder wordt gepraat en
geschreven met passie, en zie, de oorlog, de vader
van alles, wordt ook de vader van de algemeene be
langstelling. Het ontstaan en de beteekenis van de
nieuwe groote school, de zoogenoemde Haagsche, be
hoort in korte trekken aangeduid te worden.
Holland heeft den onsterfelijken roem het vaderland
te wezen der echte schilderkunst; de bakermat van
een ras artisten, die zonder vrees de werkelijkheid aan
schouwden, en in de kleurenweelde, die de Hollandsche
natuur aanbood, bet middel vond om de aandoeningen
uit te drukken, welke het aanschouwen van de werke
lijkheid opwekte. Wellicht is dit streven geen der
schilders geheel duidelijk geweest vóór den grooten,
die de ontdekkingen zijner voorgangers met de ver
overingen van zijn eigen genie verrijkte, vóór Rem
brandt, bedoel ik. Zijn voorgangers maken gewoonlijk
maer den indruk nauwgezette waarnemers geweest te
zijn, die poogden geen kleurverschijnsel onbespied en
ongeconstateerd te laten bij Rembrandt trad eerst het
volle bewustzijn opdat de kunst is de reproduktie
van het gevoel, niet van de stoflijke voorwerpen dat
di kunstenaar de binnenwereld, niet de buitenwereld
weer geeft. Doch wijl de mededeeling vau gevoel alleen
door werking op de zinnen kan geschieden, was, om
de binnenwereld in zijn tallooze schakeeringen na te
bootsen, de kennis noodig van de oneindige kleurnuances,
die de natuur oplevertaan iedere golf van aandoening
moet een kleursensatie beantwoorden, en hoe rijker
de aandoeningen, hoe grooter het materiaal der kleur-
gewaarwordingen moet wezen. Dit nieuwe door Rem
brandt in de kunst gebracht is kenmerkend voor velen
zijner tijdgenooten, die veelal leerlingen van hem waren.
De binnenhuisjes van Pieter De Hooghe, als onderwerp
ordinair, worden intbme poëzie door de heerlijke
kleuren. Het blauwe vrouwtje van Van der Meer in
het Rijksmuseum en de melkschenkende vrouw van
denzelfden in de collectie Six zijn openbaringen.
Hst kenmerkende van de goede oud-Hollandsche kunst
is derhalve: zij vertoont in haar werken een lyrisch
karakter en put haar uitingsmateriaal uit de werke
lijkheid.
Uitzonderingen daargelaten, kan men zeggen, dat
na de periode van Rembrandt de kunst heeft stilge
staan tot het jaar '30 ongeveer, toen in Frankrijk
het Hollandsche beginsel weder opleefde, en de eerst
verguisde en nu als klassiek erkende groote school
ontstond van Corot en Rousseau, van Diaz, Courbet en
Millet, meerendeels landschapschilders. Men zegt dat
inderdaad deze meesters den stoot hebben gekreg-n
van ond-hollandsche schiler ij en in den Louvre, eu het
is wel merkwaardig dat zij daardoor opgewekt werden,
terwijl de Hollanders zei ven bij het conventioneele
bleven. Altijd in het algemeen gesproken, hebben de
Hagenaars niet geleerd in het Mauritshuis of het
Trippenhuis, doch de Franschen hebben bun de oogen
geopend en getoond, dat men in de natuur, niet in
een scboolmeestersboekje, moet lezen. Een sterk voor
beeld van dien invloed levert Jozef Israels, zooals hij
zich in het Rijksmuseum vertoont. Men vindt daar
van hem Oen ouderwetsch akadem sch schilderij «De
edelen bij Margaretha van Parma", zonder eenige
superioriteit, en treffend door onbeholpenhedendan
in dezelfde zaal het bekende «Langs het Kerkhof"
uit het overgangstijdperk, toen hij de akademie had
vaarwel gezegd, niet meer napraatte en zelf zocht
een doek vol neigiDgen en streven en reeds karakte
ristiek voor den schilderen eindelijk het wonder-
schoone «Alleen op de wereld" waarin de kunstenaar
volkomen heeft gevonden wat bij zocht, en geworden
is wat hij in zijn beste stokken blijven zon: een
groot lyricus.
Een ontwikkeling als Israels hebben de meesten
zijner tijdgenooten min of meer doorgemaakt, en nu
is er geen der grooten, die geen lyricus meer is. Als
de meest universeele kunstenaar, d. i. die de meest
verschillende aandoeningen uitdrukt, wordt Jacob Maris
genoemd. Andere beroemde namen zijn bijvoorbeeld
Willem Maris, Israels, Mauve, Albert Neuhuijs. Te
samen vormen dezen en anderen de Haagsche school,
die in de geschiedenis te boek zal staan als de school
der tweede groote Hollandsche periode.
Wordl vervolgd.)
Amsterdam. I. v. C.
Bij bevelschrift der Arr.-rechtb. te Middelburg
van den 11 dezer, hetwelk den 12 dier maand is
beteekend, werd naar de opi-nbare terechtzitting dier
rechtbank verwezen
M. P. A. P.. 34 jaar, geboren te Breskens, wonende
te Middelburg, directeur der kunstboterfabriek aldaar,
ter zake dat hij als directeur dier fabriek in den loop
van 1886 te Middelburg opzettelijk lo. ten verkoop
in voorraad heeft gehad kunstboter door hem verpakt
in papier valschelijk voorzien van het navolgend m rk
namelijk een driehoekig gekroond schild, waarop zich
in het midden een ossenkop en aan de drie hoeken
klaverblaadjes bevinden, welk schild wordt gesteund
ter rechterzijde door een Mercuriusbeeld, ter linkerzijde
door een beeld den landbouw voorstellende, terwijl het
geheel wordt gedragen door twee gestrikte eikentak
ken, nagebootst met eene geringe afwijking naar
hetzelfde merk gebruikt wordende door de firma
Hageman Co., kunst- en natuurboter-fabriekanten
te Rotterdam en op welk merk deze firma recht heeft
2o. boter aldus verpakt heeft verkocht en afgeleverd
als a aan James Keniston te Bristol op 17 Augustus
1886, 10 kistjes, inhoudende 12 stukken elk van 1
Engelseh pond, en 2 kistjes, inhoudende 24 stukken
elk van een half Engelseh pond op 7 September 1886
10 kistjes inhoudende 12 stukken van een en 25
kistjes, inhoudende elk 24 stnkken van een half En
gelseh pond; op 25 September 11. 20 kistjes, inhou
dende ieder 12 stukken van één Engelseh pond, en
op 2 October 11.10 kistjes ieder inhoudende 12 stukken
van één Engelseh pond;
b. aan John Kemble te Reading op 24 September
1886, 2 kistjes elk inhoudende 24 stukken van één
Engelseh pond
misdrijven voorzien bij art. 10 der wet van 25 Mei
1880 (St.bl. no. 85) gewijzigd bij art. 4 der wet van
22 Juli 1885 (St.bl. no. 140) en art. 337 van het
Wetboek van Strafrecht.
Naar men verneemt zal mr. M. J. De Witt Hamer,
advocaat te Middelburg, als verdediger voor den be
klaagde optreden.
De ziekte van den Dultsehen kroonprins beheerscht
thans de geheele buitenlandsche pers en hoewel er
eigenlijk niet veel nieuws over te vermelden valt,
levert ieder blad er toch zijne berichten over, wel
wetende, dat ieder belangstellend is om er iets van
te vernemen. Toch zijn die berichten over het algemeen
nog vrij vaag, al valt het niet te ontkennen, dat ze
alles behalve gunstig luiden. Nu eenmaal geconstateerd
is, dat de vorst aan kanker in de k-el lijdt, is het
de vraag of hij daarvan door een operatie nog zal kun
nen worden genezen. Voorshands heeft hij geweigerd
zich aan eene operatie te onderwerpen, omdat de ge-
neesheeren het omtrent de noodzakelijkheid daarvan
nog niet eens waren. Bovendien schijnen staatkundige
redenen op dit besluit van invloed te zijn geweest.
Vermoedelijk zal de Kroonprins zich zoo spoedig
mogelijk naar Berlijn begeven en wanneer de bijkomende
keelaandoening zal zijn geweken zal omtrent de meer
dere of mindere noodzakelijkheid van eene operatie een
definitief besluit worden genomen. Men is in Duitsch-
land er over verontwaardigd, dat prof. Maek»nzi». zich
in de kwaal aanvankelijk zoo deerlijk heeft vergist.
De Duitscbe Kroonprins vierde 18 October jt. zijn
56sten vei jaardag. Zijn oudste zoon, prins Wühelm,
telt 29 jaar.
In Frankrijk is de zaak Caffarel nog steeds aan de
orde en de ontdekking, dat er verschillende belang
rijke stukken daaromtrent zijn ontvreemd, zullen haar
nog langen tijd aan de orde doen blijven. Heden zou
het vonnis over den voortvluchtigen d'Andlau worden
geveld.
De Czaar van Rusland wordt a. s. Vrijdag te Ber
lijn verwacht.
's-Gravenpolder. Met genoegen is alhier het bericht
ontvangen uit Hoedekenskerke dat die gemeente wenscht
bij te dragen in de kosten van den aanleg eener
telephoonverbinding met Goes. De andere omliggende
gemeenten hebben thans kennis gegeven, dat zij niet
in eenige bijdrage wenschen te treden, vreemd genoeg,
darr zij toch ook de voordeelen genieten, want een
telegrafisch bericht zal aan hunne ingezetenen nu niet
zooveel kosten als vroeger, zonder het tijdverlies nog
mede te rekenen.
Voor de suikerpeenboeren in kleistreken van
Zuid-Beveland zal het najaar van 1887 geen aange
name herinneringen achterlaten. Het vervoer der
bi-ten toch moet met veel tegenspoed gepaard gaan.
Niet alleen dat de wegen door het natte weder slecht
zijn, ook het land is ongeschikt geworden om gewone
wagenvrachten met twee paarden naar den weg te
laten voeren. Terwijl de een halve vrachten transpor
teert, spant een ander vier of zes paarden voor een
wagen. Men behoeft niet te vragen hoezeer de akker
uiteen Wordt gerelen.
De pogingen, in het werk gesteld om het in
den Bieselingschen Ham gezonken scbip te lichten,
falen. De duikers durven op zulk een diepte hun leven
niet in de waagschaal stellen, teminder daar het schip
toch half eu half als wrak te beschouwen is. Men
verwacht dan ook dat vim de gansche lichting tiiets
zal terecht komen. (M. Ct.)
Gaat men in den regel naar een belastingkantoor
om te brengen, naar dat te Groningen ging er een om
te halen. Daar heeft des nachts een dief na een glas
ruit verbrijzeld te hebben, zich toegang verschaft tot
het kantoor van den ontvanger der directe belastingen
en ruim 3000 meegenomen,
Het wegmaken van vlekken. Schorers Fami-
liënblatt geeft het volgende middel om melk- en koffie-
vlekken uit geweven stoffen weg te maken. Voor wollen
en halfwollen stoffen neme men 1 deel glycerine, 9
deelen water en een half deel ammoniak. Men bevoch
tigt met dit mengsel de gevlekte plaatsen en herhaalt
het bevochtigen, na het droog worden, meermalen.
Dan drukt men het goed tusschen schoone lappen oit,
wrijft men deze af, laat het boven heet water uit
stromen en strijkt het. Zijden stoffen worden op ge
lijke wijze met 5 deelen glycerine, 5 deelen water,
54 deel ammoniak (geest van salmiak) behandeld
men moet zich echter eerst overtuigen dat de kleur
niet onder de bewerking lijdt. Door het goed een
voudig met gom-water te besprenkelend, krijgt het
zijn glans weder.
Een paar honderd personen, waaronder vele op
geschoten knapen, vermaakten zich Vrijdagavond met
het zingen van het zoogenaamde vrijheidslied, voor
het huis van den Amerikaanschen consul in de Doelen
straat, omdat te Chicago vier moordenaars wal en
opgehangen, van wie de jury als bewezen had aange
nomen, dat zij medeplichtig waren aan het werpen van
bommen onder politie-agenten, zoodat vele van deze
en ook tal van omstanders uit het volk werden ge
kwetst of gedood.
Toen de betoogers bij het terugkeeren in de Kal-
verstraat wat al te rumoerig werden, joeg de politie
ben uiteen.
Een onzinnig strooibiljet, geheel in den geest van
de opruiende taal van Recht voor Allen, was in
Amsterdam verspreid.
Op het «steenen huis" van het Volkspark woei
den geheelen dag de roode vlag half-stok. Dat ge
schiedde omdat in Chicago de veroordeelde anarchisten
werden opgehangen.
De onaangename bijsmaak, dien boter verkrijgt
als veel bietenloof en afgesneden kragen van margel-
wortels aan het vee gevoerd worden, kan worden ver
holpen door slechts 1 54 kilo droge raapkoeken per
dag en per beest te voeren. (R. N.)
Een Nederlandsche hoogleeraar werd aangewezen
zijn Regeering te vertegenwoordigen op het wereld
congres voor geneeskunde in Washington, den zetel
der Amerikaansche Regeering. Het schip, waarmede
hij den overtocht ondernam, had evenwel tegenspoed,
tengevolge waarvan hij eenige dagen te laat op de
plaats van bestemming kwam.
Bij het bureau, waar hij zich aanmeldde, had men
blijkbaar niet meer op vreemde bezoekers gerekeDd.
Toen hij eindelijk als lid der vergadering was inge
schreven, kreeg hij no. 2593, zullende het geheele
aantal leden 2600 hebben bedragen. En toen alle vormen
waren in acht genomen en onze geleerde aan het
werk zou gaau werd het congres gesloten, daar het
reeds eene week aau den gang was.
Professor had dus wel zoo goed rustig in zijn stu
deervertrek kunnen blijven. (Rott. Nwsbl.)
Naar aanleiding van eene opmerking over de
«geheimzinnigheid" van de benaming «wentelteeftjes",
wordt aan de N. R. Ct. het volgende gemeld
Ook voor mij lag de oorsprong van dezen zonder
lingen naam geruimen tijd in het duister, totdat ik
dien onlangs in Friesland hoorde verklaren. Het be
wuste gebak prijkte op den menu van eene table
d'hóte te Leeuwarden met den naam van wentelteven-
tjes. De gewijzigde uitgang bracht mij op het denk
beeld, dat de naam niets anders is dan eene samen
trekking van of een uittreksel uit een keukenboek
recept, aldus luidende«neem een oudbakken sneedje
wittebrood, wentelt het eventjes iu een mengsel van
eieren, melk, etc. etc."
De nieuw benoemde burgemeester vaD Hemelumer
Oldephaert en Noordwolde is dezer dagen in het ge
meentehuis te Koudum door den oudsten wethouder,
y den heer J. U. "Van der Meulen, op ongewone wijze
i g.ïnstalleerd. Deze begon namelijk met te zeggen dat
hij de benoeming met verontwaardiging vernomen had
t en verreweg de meeste raadsleden eu eveuzoo over
dachten. «Zooals de Gemeenteraad hier zit, zijn wij
achtbare heeren. Neen, mijne heeren I" giDg spieker
met vérheffing van stem voort, «dat zijn wij niet.
Op ons wordt geen acht geslagen, wij zijn onachtbare
heeren1"
Het bezwaar van den achtbaren wethouder is dat
men gemakkelijk art 61 der Gemeentewet had kunnen
toepassen, dat voorschrijft zoo mogelijk den burge
meester uit de ingezetenen te benoemen.
De nieuwe burgemeester, de heer P. Van Nijmegen
Schonegevel, nam eene afwachtende houding aan.
Het TJtr. Dbl. bericht dat in 1887 in ons land
667 miliioen steenen zijn gebakken, waarvan 465 mil-
lioen Waal- en 80 miliioen IJselsteeUen.
Door brand is de stoommeelfabriek van de firma
K. Van Andel te Gorinchem met bijna den geheelen
voorraad koren en meel vernield. Naar men verneemt,
was er niets verzekeid.
Uit Tessel wordt gemeld, dat Vrijdag, terwijl
de bewoner met veldarbeid bezig was en zijne vrouw
pannekoeken bakte, de vlam in de plan sloeg en zich
aan eenige licht brandbare voorwerpen mededeelde.
Dit was de oorzaak, dat een boerenhofstede in den
Prins-Hendrikpolder door brand in de asch werd
gelegd.
Den Haag heeft een van de meest bekende straat
typen verloren. «Blinde Jeannet", of zooals zij in het
doodregister werd ingeschreven: Sara Nathan,jonge
dochter", is Vrijdag daar in den ouderdom van 86
jiren overleden. Een reeks jaren leefde de oude straat-
zangster van giften. Het Haagsche bosch en de stoe
pen van de hotels Paulez en Oude Doelen waren haar
lievelingsplekken.
Van Z. M. Koning Willem II moet zij eens een
guitaar ten geschenke hebben ontvangen.
Bij gelegenheid van het zilveren ambtsfeest van
een dorpsschoolmeester brengen burgemeester en wet
houders aan het hoofd van den leerlingenstoet den
jubilaris een ovatie.
«Leve onze schoolmeester!" klinkt het alsuitéénen
'mond.
Onderwijzer, overstelpt en aangedaan:
«Zeer goed, maar waarvan (Dbl.)
Uitvoerige berichten zijn ontvangen over de
Vrijdag te Chicago plaats gegrepene terechtstelling der
vier anarchisten Engel, Parsons, Spiess en Fischer. De
politie was in grooten getale op de been en dreef alle
samenscholingen uiteen; zij nam Parsons' echtgenoote,
eene negerin, gevangen, die de mfenigte wilde toespre
ken. Geene ongeregeldheden hadden plaats.
Da veroordeelden brachten hunnen laatsten nacht
door in onderling gesprek, met het opzeggen en zingen
van revolutionaire liederen. De geestelijken, die ban
de vertroostingen van den godsdienst kwamen aan
bieden, weigerden zij aan te hooren. Toen Spiess den
kapelaan gezegd had dat hij geen geestelijke hulp van
noode had, antwoordde deze dat hij den geheelen nacht
voor de veroordeelden zou bidden, waarop Spiess her
nam «bid liever voor uzelf, gij hebt het meer noodig
dau ik". Al de veroordeelden begaven zich omstreeks
het middaguur met vasten tred naar het schavot,
waarbij Engel en Fischer nog met elkander gekscheer
den. Gedurende de weinige minuten dat de scherp
rechters de laatste toebereidselen maakten, spraken de
veroordeelden de menigte toe. Spiess zeide o. a.«ons
stilzwijgen is machtiger dan ons spreken", waarop
Engel uitriep«Lang leve de anarchie!" Fischer zeide:
«Dit is het zaligste oogenblik mijns levens". Parsons
begon juist te spreken toen het valluik zicb opende.
Des avonds trokken eenige honderden anarchisten,
meest vreemdelingen, door de strab n van New-York,
met doodkisten en omfloersde revolutie-vlaggen, of
andere teekenen van rouw, en begeleid door treur
muziek. Velen hunner waren van revolvers en andere
wapenen voorzien. Do politie stond overal gereed
om wanordelijkheden te onderdrukkendoch deze
bleven achterwege. Alle vergaderingen van anarchisten
werden te New-York door de politie verboden.
In berichten uit Athene wordt melding gemaakt
van een belangrijken diefstal van gouden en zilveren
munten en andere oudheden nit de verzameling der
hoogeschool te Athene. Het kostbaarste verlies is een
antiek gouden beeldje, waarvan slechts éen tweede
exemplaar bestaat. Alle voorname museums in Europa
zijn met het gebeurde in kennis gesteld.
De overstroombg van den Nijl heeft dit jaar
schromelijke verwoestingen aangerichtin Egypte, vooral
in het beneden-gedpelte des lands. Schatten worden
jaarlijks vereischt tot het herstellen van dammen en
dijken, teneinde de bewoners tegen overstroomiDg te
beveiligen. Om onheilen te verhoeden en verbazende
uitgaven te besparen, heeft men het plan opgevat een
middel aan te wendeD, door de oude Egyptenaren ge
bezigd. Het meer Moeris, dat voor duizenden jaren
bestond, wil men weer in het leven roepen; daar
heen zal het water van den Nijl worden afgeleid en
een schier onuitputtelijke voorraad daarvan worden
verkregen tot besproeiing der akkers gedurende den
lagen stand der rivier.
Men spreekt van een scheiding van Wilson en
zijn vrouwAlice Grésy zou niet moeielijk daartoe
te bewegen zijn, daar hiervan reeds een poosje gele
den sprake was. En in dat geval zou Grévy zich ge
heel van Wilson kunnen losmaken.
Een kleinzooD van Vanderbilt zal in den echt
treden met een operette-zangeres te New-York, miss
Nellie Gouillon ze is noch schoon, noch begaafd, maar
de bruigom heeft haar toch per contract 25 miliioen
dollars toegezegd.
Toen de sneltrein van Londen naar Manchester
's nachts in volle vaart Congleton-station naderde, vloog
er plotseling een portier open en viel zekere Richardson
uit een waggon. De mede-reizigers trokken aan het
noodsignaal en de trein stopte onmiddellijk. De nacht
was donker en de conducteurs zochten met lantaarns
in de hand of ze den gewonde ook ergens vonden
liggen. Eensklaps zagen ze een man tnsschen de rails
wandelen. Zij riepen hem aan, en het bleek Richardson
te zijn, die nagenoeg ongedeerd zijn reis op minder
snelle, maar ook minder gevaarlijke wijze voortzette.
Hij had echter geen bezwaar weer mee te rijden en
kwam op tijd te Manchester aan.J
De persoon van L. De F., die onlangs tusschen
Arnemuiden en 's-Heer Arendskerke uit den trein
sprong, toen hij als gevangene naar hier werd ge
transporteerd, is heden te Dendermonde (België) ge
arresteerd.
Te 's Hertogenbosch overleed gisteren na eene
ziekte van weinige dagen onze vroegere stadgenoot
mr. J. P. H. La Grappe Dominions, laatstelijk sub
stituut griffier bij het Provinciaal gerechtshof van
Noord-Brabant.
's-Gravenhage. De TWEEDE KAMER heeft heden
hare werkzaamheden hervat. Dhr. Levy heeft zitting
genomen. Woensdag te 11 nnr zijn eenige kleine ont
werpen en daarna de Indische begrooting aan de orde.
's-Graveahage. Heden werd voor de rechtbank al
hier behandeld de bekende zaak van J. A. De Bergh,
beklaagd van poging tot doodslag op twee agenten,
op wie hij, toen ze op verzoek zijner vrouw in zija
huis traden, na waarschuwing van te zullen schieten
als ze nader traden, een revolverschot loste. Bekl.
ontkende op hen gemikt te hebben; hij dacht dat ze
reeds weg waren en wilde aan zijn woorden kracht
bijzetten. Hij ontkende beschonken, wel overprikkeld
te zijn. Getuigen verklaarden echter dat hij dzonken
was, een schot loste onmiddellijk na hunne waarschu
wing en alleen toevallig hen niet raakte. Het O. M.
eischte 6 maanden.
Mr. D. Simons te Amsterdam pleitte wegens gemis
aan opzet tot vrijspraak of bij veroordeeling een mini
mum van straf. De uitspraak is bepaald op 21 No
vember.
Goes, 12 Nov. '87.
Aan Dr. Geill.
Hooggeachte Doctor 1
Met hartelijke instemming gepaard met gevoel
van eigen schuld en nalatigheid las ik uw schrijven
over de «Vereeniging voor Weezenverpleging in Zuid
en Noord-Beveland", en uwe rechtmatige klacht over
gemis aan belangstelling en ondersteuning van dit zoo
op aller medewerking aanspraak hebbend liefdewerk.
Tot mijn groot leedwezen heb ik, tegen mijn voor
nemen in, ook dit jaar verzuimd de Algemeene Ver
gadering bij te wonen. Ik hoop mij hieraan niet meer
schuldig te maken. Gaarne wil ik trachten te doen
wat in mijn vermogen is om de aandacht der kerke
lijke gemeenten op de Vereeniging te vestigen en, voor
zoover mijn invloed reikt, de deelname er aan te bevor
deren. Het is niet recht dat wij deze zoo goede en
noodige zaak aan slechts enkelen overlaten. Onze dank
aan hen, die den moed hadden ze aan te vangea en
daarin tot nu toe met belangelooze liefde en trouw
