1884 N°. 133. Zaterdag 8 November. 71ste jaargang. De herstemmingen. «OESGHE De uitgave dezer Courant geschiedt Maandag, Woensdag en Vrijdagavond uitgezonderd op feestdagen. Prijs per kwartaal, zoo binnen als buiten Goes, f 1,75. Afzonderlijke nommers 5 ct., met bijblad 10 ct. In ons land vervoege men zich: voor Rotterdam aan het Algemeen Advertentiebureau van NIJGH VAN DITMAR, en verder bij alle Boekverkoepers en Postdirecteuren. COURANT. De prijs der gewone advertentiën is van 15 regels 50 ct., elke regel meer 10 ets. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Geboorte-, huwelijks- en doodberichten en de daarop betrekking hebbende dankbetuigingen worden van 18 regels a f 1,berekend. Dienstaanbiedingen, niet meer dan 4 regels beslaande en contant betaald, 20 ets. Aanvragen om en vermelding van liefdegaven 5 cents per regel. Dat de herstemmingen voor de Tweede Kamer der Staten-Generaal op aanstaanden Dinsdag van bet hoogste gewicht zijn, omdat zij aan het clericaal verbond eene meerderheid kunnen verschaffen, zeiden wij reeds in een vorig nummer. Maar dat de clericaie partijen de kleine meerderheid, welke zij zouden kunnen veroveren, zulk een duren prijs waard achten, dat zij met alle beginselen spelen dat gaat nog boven onze ver wachting. Het hoofdorgaan der kerkelijke partij had reeds in een berucht artikel het bewerken der kiezers door geld ten koste van de candidaten getracht te ver goelijken. Maar voor de herstemmingen heeft De Standaard eene niet minder onzedelijke leer uitgedachtdeze dat het er dan niet op aan komt op wien men zijne stem uitbrengt, als men slechts stemt tegen de liberalen. Wij zullen het onzedelijke van die leer door een practisch voorbeeld ophelderen. In het district Zevenbergen moet eene herstemming plaatshebben tusschen den candidaat der katholieken, mr. Heydenrijck, en den candidaat der calvinisten, het af tredend lid baron Van der Borch van Verwolde. Tusschen twee haakjes, dat de liberale candidaat Van der Werk zoo weinig stemmen bekwam, dat hij niet eens in de herstemming is begrepen, geeft de Standaard aanlei ding tot pochen. Maar als men weet dat aan de kiezers is wijs gemaakt dat, als de liberaal werd ge kozen, ieder soldaat moest worden, dan heeft men in het anti-liberale kamp niet veel reden tot stoffen. In elk gevaler is eene herstemming tusschen een katholiek en een calvinist. Volgens de leer van De Standaard zouden de liberale kiezers nu een der twee mogen stemmen, want beginselen komen er niet op aan bij eene herstemming! Wij zien dat anders in. Al zouden wij wellicht aan de verkiezing van mr. Heydenrijck de voorkeur geren boven die van baron Van der Borch, wij achten elk liberaal, die zijne stem aan een dezer twee candidaten zou geven, een man zonder beginselen. Men begrijpt dit ook zoo te Zeven bergen de liberalen zullen zich daar onthouden. De Standaard, radeloos nu hij ziet dat het tij verloopt, moet echter wel alle beginselen over boord werpen, in de hoop toch eene meerderheid der clericalen in de Tweede Kamer te krijgen. Och, men kan het blad zoo hooren roepen om al was het maar eene stem meerderheid in de Tweede Kamer Voor die eene stem drijft het orgaan den spot met alle begrippen van politieke eerlijkheid en is het bereid alle eertijds beleden beginselen te verloochenen. De herstemming te Zevenbergen is nog in een an der opzicht leerrijk. Volgens de clericaie organen is er slechts ééne anti-liberale partij. Als De Standaard spreekt van zooveel stemmen door de clericaie partijen te zamen uitgebracht, dan gewaagt hij van sons kie zersvolk". Wij evenwel beweren dat de twee kerkelijke partijen, door een afgrond gescheiden, zich slechts door ge- meenschappelijken haat tegen den vooruitgang tot samenwerking hebben vereenigd. Dit komt ook weer in Zevenbergen aan het licht. Elke partij, even tuk op een zetel meer dan de andere, betwist hem met evenveel hardnekkigheid. Zoo wordt met »ons kiezers volk" gespeeld. Voor de liberalen is van Zevenbergen ditmaal Diets te hopen. In Alkmaar zoowel als te Brielle zal zonder twijfel de zege aan de liberalen blijven. Ia het dis trict Haarlem is eene herstemming tusschen twee liberalen, de heeren Macaré en De Meijier. Wij zouden de voorkeur geven aan den heer Macaré, maar in den strijd tegen het clericalisme is de heer De Meijier toch ook een niet te versmaden bondgenoot. De Standaard heeft den euvelmoed aan zijne man nen De Meijier ter ondersteuning aan te bevelen. Schaamteloozer kan het al niet. De anti-revolutionairen oproepen om te stemmen voor den warmen voorstan der van de schoolwet van 18781 Men late zich evenwel niet door deze schijnmanoe- vre misleiden. De waarheid is dat De Standaard het vertoon wil maken van zich zelf gelijk te blijven, omdat hij zich voor zijn bedrijf schaamt. Van dit looze drijven zullen wij nog enkele staaltjes ontmoeten in de verschillende herstemmingsdistricten. Zooals wij zeiden, Alkmaar, Haarlem, Brielle en Ze venbergen zullen aan den totalen uitslag der verkiezing weinig of niets veranderen. Alleen als de liberalen te Alkmaar en Brielle al te vast vertrouwen op hunne egepraal, zouden de liberalen in die districten eene stem kunnen verliezen. Geheel anders staat het in de overige districten, waar herstemd moet worden: Middelburg, Utrecht, Almeloo, Zutfen, Arnhem, 's-Gravenhage en Delft. Zoo in enkele van die districten de liberalen hunne zetels niet behouden, is de meerderheid aan de zijde der ker kelijke drijvers. In al die districten wordt het door de clericalen op haren en snaren gezet. Men verheugt zich reeds bij de gedachte dat het verbond de liberalen er onder zou krijgen en in die opgewondenheid gooit men alle beginselen, alle politieke achtbaarheid over boord. Middelburg heeft in den heer Van Eek sinds tientallen van jaren een afgevaardigde, gezien bij alle partijen. Toch wordt ook hij ernstig bedreigd. Als men niet het uiterste doet moet hij vallen voor voor Keuche- nius. Het was een brutaal stuk, den feilen tegenstander der vaccine, den calvinist, die in de Tweede Kamer het katholiek geloof beschimpte, die door De Tijd werd afgewezen, candidaat te stellen in een district als Middelburg, door zoovele katholieken bewoond! Doch zóó groot is de drijfkracht, waarover de leiders bij de clericalen beschikken, zóo groot de verslaving van geest, het gemis aan politiek bewustzijn, dat die stoutheid slechts schijn is. Men kon even goed Van Houten of Fransen Van de Putte gesteld hebben. De kieswerktuigen zouden het werk even regelmatig af gedaan hebben. Tegen deze plompe massa moeten onze vrienden te Middelburg het opnemen, om den waardigen Van Eek te behoudenHij is wel de uiterste inspanning waard. Utrecht is eveneens een hachelijk district. Roëll is er herkozen met éene stem boven de meerderheid. Ook daar trekken de vereenigde clericalen als éen man op, om althans Bastert te doen vallen. Men heeft ook daar listen gebruikt. De anti-revolutionere kiesver- eeniging heeft bij schrijven de katholieke kiesvereeni- ging aangezocht tot medewerking onder de belofte dat men er Roomsche kiesdistricten zou vormen" als de anti-liberale partij aan het bewind kwam. Ook te Zutfen en Almeloo kan het aan een paar stemmen hangen en mag het wonder heeten als de liberalen het er goed afbrengen. De verkiezingen te Almeloo en Delft houden eonigs- zins met elkaar verband. De heer v. Berckel is de candidaat der clericalen te Delft nevens den heer Fa- bius, te Almeloo nevens den heer Oorver Hooft. Voor de liberalen is dit niet ongunstig. Verliezen wij den slag èn te Almeloo èn te Delft, dan moet er op een van beide plaatsen eene nieuwe vrije verkie zing plaatshebben: eene zelfde kans dus als Gorin- chem heeft, haalt Keuchenius te Middelburg de meer derheid. Van harte hopen wij dat de liberalen die twee kansen niet noodig zullen hebben De Deiftsclie comedie is ditmaal nog met een nieuw bedrijf vertoond. De toeleg was om eene herstemming uit te lokken. De anti-revolutionairen stelden dus twee anti-revolutionaire candidaten Voor het oog der massa lieten zij dus den katholiek v. Berckel los. Maar er werd voor gezorgd dat Fabius meer stem men kreeg dan zijn mede-candidaat v. Velzen. En zoo doende kwam het tot het gewensche resultaatherstem ming tusschen twee liberalen met een katholiek en een anti-revolutionair. Ziet men nu wel, zegt De Standaard, hoe men ons lastert, door te zeggen dat wij ons aan Rome ver- koopen Hier hebt gij het Roomsche orgaan uit Delft, de Nieuwe Dclftsche Courant, die ons zoo grof mo gelijk beleedigt, omdat wij niet terstond v. Berckel hebben gesteld. De looze Standaard vergeet evenwel zeer van pas meetedeelen de juiste opmerking van het Delftsche blad, dat het stellen van eigen candidaten door de anti-revolutionairen slechts vertoon en onnoodige moeite was, daar men voldoende wist dat het toch tot eene herstemming moest komen Zóo is het Het district Arnhem geeft hoop. De liberalen hebben terstond hun afgevaardigde herkozen en baron Schim- melpenninck komt in herstemming. Adeltrots en godsdienstdweperij zijn thans in Arnhem in verbond getreden om den wankelenden baron te redden. Er is nog zelden in een district zooveel ge kuipt en gelasterd als bij deze gelegenheid om den man van het »volks"-petitionnement er door te halen. Er is evenwel hoop, dat de goed aaneengesloten libe ralen dit zullen beletten. Ten slotte de hofstad. De heer Wintgens, de woe dende behoudsman, maar bovenal gebeten op de partij van dr. Kuyper, mag zich verheugen in de edelmoedige aanbeveling van dit partijhoofd. Wie had dat ooit kunnen denken? Hoe dikwijls hoorden wij niet van De Standaard dien man nooit! Doch het gaat er al mee als met De Tijd, die het zelfde zei van Keuchenius: als de partijdrift te machtig wordt, laten de kerkelijke mannen hunne heilige begin selen eenvoudig glippen. Het verbond slaat dan ook ten dienste van mr. Wintgens, zoo goed als van v. Houten, van De Meijier, van v. Berckel, van Oorver Hooft! Laat men dit toch geen strijd van beginselen noe men! Dit is een strijd om zetels, anders niet. Ons dunkt, hoe hij uitvalle, de schoonste rol is aan de zijde der liberalen, die kalm, zonder eenig bondgenoot dan de kracht van hun vrijzinnig beginsel, de gewel dige massa's van het verbond tegentreden. Hoe de uitslag zij, tegenover al dat gescharrel en geplooi der clericalen is de eer van het liberale leger schitterend gehandhaafd, en ten slotte zal dit blijken van meer invloed geweest te zijn op den gang der politieke gebourtenissen, dan men thans wellicht meent. GOES, 7 November 1884. Nader vernemen wij, dat het gezin, dat in deze gemeente eenigen tijd onderden blooten hemel heeft door gebracht en dat door de zorg van het Burgelijk Arm bestuur te Frederiksoord is geplaatst, daar is opgenomen door de bemiddeling der afdeeling Zieriksee der Maat schappij van weldadigheid. Deze afdeeling komt voor zeker een woord van dank toe, dat zij haar tusschen- komst voor de plaatsing heeft willen verleenen, waar haar zuster-afdeeling Goes daartoe buiten de mogelijk heid verkeerde, als zijnde de plaatsen, welke deze recht heeft te doen vervullen, reeds ingenomen. Nog wordt ons medegedeeld, dat een oud paartje, dat zelfs een spaarduitje bezit, heeft aangevraagd om in de kolonie der Maatschappij van weldadigheid te worden opgenomen, wanneer dit niet in strijd is met de bepalingen. Deze hebben dus blijkbaar niet zulk een verkeerd denkbeeld van deze stichting, als vele anderen, die haar nog steeds verwarren met de straf koloniën. Het Handelsblad en De Amsterdammer leveren beide critiek over de verkiezing van den heer Tak van Poortvliet tot lid van de Eerste Kamer door de Provinciale Staten van Noord-Holland. Terwijl eerst genoemd blad in de benoeming echter alleen ziet de bevrediging van den wensch om een zoo kundig man als de heer Tak niet aan ons parlement te ontnemen, beschouwt De Amsterdammer de verkiezing als een protest tegen de uitspraak der Amsterdamsche kiezers op 28 October jl. Welke gedachte heeft voorgezeten bij Noord-Holland's «Staten" is natuurlijk niet uittemaken, doch het mag zeker hoogst bevreemdend schijnen, dat dit college, hoofdzakelijk gekezen door dezelfde kiezers, die de heeren Tak en Wichers uitwierpen en die over de heeren De Meijier, "Van der Kaay en De Bruyn Kops een streng gericht hielden, en welk college dan toch geacht moet worden de uitspraak dier kiezers te zijn, zoo in strijd handelde met de bedoeling van hen, aan wie zij hun mandaat ontleenen. Omtrent de mutatiën, die zich bij de samen stelling der nieuwe Eerste kamer hebben voorgedaan, schrijft Het Vaderland o. a. De aftredende leden zijn herkozen, behalve: in Noord-Holland de heer Teding Van Berkhout, die moest vallen, omdat hij geweigerd heeft tegen het kanaal van den Minister Klerck te stemmen, en in Drente de heer Carsten, wien zijn tegenstand tegen de sluis op de Drentsche Hoofdvaart ten val bracht. Drente bracht mr. Van Lier, notaris te Assen, in de Kamer, en de provincie Noord-Holland heeft den door Amsterdam verworpen Tak Van Poortvliet ge kozen en het Kappeyneanisme daarmede weder in gehaald. Men schrijft uit Utrecht aan de iV. II. Ct. Alleen omdat het zoo bijzonder karakteristiek is en, met het oog op de samenstelling onzer Provinciale Staten, zulk een eigenaardig licht werpt op de «onaf hankelijkheid" onzer kiezers, óók voor de Eerste Kamer, zij medegedeeld zonder eenig verder commentaar dat bij de stemming in de Staten alhier gehouden de candidaat der «andere" partij was: graaf Van Bylandt.en dat één der ingekomen stembriefjes luidde voor: graaf Van Byleveld. Het lid der Staten, van wien dit stembiljet was, had een klokje hooren luiden, doch wist niet goed waar de klepel hing. Niettemin gehoorzaamde hij blindelings aan het klokje! In de Middelburgsche Courant komt eene ad vertentie voor, waarbij de kiesvereeniging «Luctor et Emergo" mededeelt, dat zij nu reeds per telegram aan mr. Keuchenius heeft gevraagd, voor welk dis trict hij zou zitting nemen, wanneer hij in Middel burg werd gekozen. Het ontvangen antwoord luidde: «Gekozen wordende, kies ik voor Middelburg. Keu chenius". In plaats van mr. H. Van Lier, die voor zijne benoeming bedankt heeft, verkozen de Provinciale Staten van Drente heden tot lid der Eerste kamer den heer W. A. baron Van der Feltz, thans lid der 2e kamer, zoodat in hst hoofdkiesdistrict Assen eer lang eene nieuwe verkiezing voor de 2e kamer zal moeten plaatshebben. Omtrent het feest te Luxemburg, eergisteren bij gelegenheid van de onthulling van een ruiter-stand- beeld voor Koning Willem II gehouden, wordt nader gemeld, dat de stad een prachtig schouwspel aanbood vanwege de versieringen en de illuminatiën. Op het Willemsplein, waar het monument is opgericht, was de vorstelijke tribune geplaatst, die prachtig met rood fluweel bekleed was. Onze Koning en onze Koningin, die het feest bijwoonden, werden op het Willerasplein verwelkomd met het «Wilhelmus", terwijl het «Leve de KoningLeve de Koninginuit aller monden weerklonk. De Koning droeg de uniform van kolonel der grenadiersde Koningin een zeer elegant kleed van granaatkleurig fluweel. De hertog van Saksen-Weimar vergezelde Hunne Majesteiten. Op de Koninklijke estrade hadden de staatsraden plaats genomen, benevens prinses Karei Arer.berg van Blockhausen. Na een saluut aan den Koning, door de muzikanten uitgevoerd, en terwijl de cantate gezongen werd, viel het omhulsel van het monu ment, onder het gejuich der menigte. De voorzitter der Kamer hield toen eene redevoering, in welke bij de verdiensten van Koning Willem II in herinnering bracht, en eindigde met den wensch«Moge de Hemel aan dit getrouwe volk het geluk schenken van nog lang te leven onder de regeering van des tweeden Willems doorluchtigen zoon." De Koning antwoordde «Ik dank u voor de woorden, die gij gesproken hebt uit naam van het groothertogdom. Ik dank de Luxem- burgsche bevolking voor hare vaderlandslievende ge voelens en hare verknochtheid aan hare Vorsten. Dank uit mijnen naam en uit naam van het Huis van Oranje Daverende toejuichingen begroetten deze woorden. De Koning en de Koningin met gevolg bezichtigden daarop het monument en namen vervolgens weder in hunne rijtuigen plaats, terwijl de vereenigingen voor het monument defileerden en daar kransen en bloe men op neerlegden. Eene beschrijving van het standbeeld gaven wij reeds vroeger en wij herhalen hier dan ook alleen, dat het in alle opzichten den reeds beroemden beeld houwer Mercier, die na den wedstrijd met de vervaar diging werd belast, waardig is. Willem II staat af gebeeld te paard, blootshoofds, de menigte groetend bij zijne intrede te Luxemburg. Bevoegde beoordeelaars verzekeren dat het beeld zeldzaam welgelijkend is. Het voetstuk is zeer artistiek. Rondom liet blazoen, dat het versiert, zijn de Moezel en de Alzette zinne beeldig voorgesteld. Nadat de vorstelijke personen op het groothertogelijk paleis waren teruggekeerd, trokken de vereenigingen en corporatiën met haar banieren voorbij. Het eigenaardige bij dien optocht, waarin al de kantons vertegenwoordigd waren, was, dat men zin gend voortschreed. Nadat de stoet was voorbijgetrokken en HH. MM. bij herhaling de luide jubelkreten wuivend en groe tend hadden beantwoord was het eigenlijk feest der onthulling afgeloopen, HH. MM. vertrokken te 4 uren, door het volk luide toegejuicht. Bij beschikking van den Min. van Waterstaat, Handel en Nijverheid is bepaald, dat de commies 2e klasse bij de posterijen J. F. W. Hoxel zijne functien zal uitoefenen op het spoorwegpostkantoor no. 2. Bij Kon. besluit zijn benoemd met ingang van 19 Nov. a. s. tot burgem. van Driewegen, Nisse en Ovezand D. Mulder, secr. van Driewegen en Nisse met ingang van 20 Nov. a. s. tot burgem. van Noordwelle, Renesse en Serooskerke (Schouwen) J. Hoogenboom Bz.met ingang van 22 Nov. a. s. tot burgem. van Wemeldinge P. Dekker 3t. Tergevolge van den maatregel, door den Minister van Oorlog genomen, om zooveel mogelijk het leger van inlandsche paarden te voorzien, zijn drie cavelerie- commissiën benoemd. Die voor Limburg, Noord-Brabant en Zeeland bestaat uit de ritm. jhr. Gevaerts van Geervliet, jhr. A. "Van Tets en den paardenarts 2e kl. W. G. Van de Wal, allen van het 2e i'eg. huzaren Dezer dagen vertrekken de commissiën om de ver schillende provinciën te bezoeken. Vele landbouweis zullen ongetwijfeld het gewicht van dezen maatregel beseffen, door eerst hun paarden aan te bieden, voor dat commissionnairs van paardenhandelaren hun de waar uit de handen breken. Kapelle. Den 28 October jl. vierden onze geachte predikant ds. S. Van Hoek en zijne echtgenoote, onder vete blijken van belangstelling, hun zilveren bruilofts feest. Uit dankbaarheid hiervoor werd door hen de schooljeugd Donderdagnamiddag een feest bereid. Ruimschoots werden de kleinen onthaald op choco lade en koekjes. Eenige liederen werden den jubila rissen toegezongen. Ten slotte werden de kinderen door ds. Van Hoek hartelijk toegesproken, waarbij hij hen aanspoorde vooral vlijtig te leeren, teneinde zoo doende nuttige menschen in de maatschappij te worden. AVcmcldingo. Tal van ingezetenen toonen heden hunne ingenomenheid met de herbenoeming van onzen geachten burgemeester door het uitsteken der vlaggen.

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1884 | | pagina 1