1883. N°. 104.
Dinsdag 4 September.
70s" i
De Uitloting van Obligatiën
FEUILLETON
ERNEST EN FRANK.
GOESCHE
De uitgave dezer Courant geschiedt Maandag, Woensdag en "Vrijdagavond
uitgezonderd op feestdagen.
Prijs per kwartaal, zoo binnen als buiten Goes, f 1,75.
Afzonderlijke nommers 5 ct., met bijblad 10 ct.
n ons land vervoege men zich: voor Rotterdam aan het Algemeen Advertentiebureau
van NIJGH VAN DITMAR, en verder bij alle Boekverkoopers en Postdirecteuren.
COURANT.
De prijs der gewone advertentiën is van 15 regels 50 ct., elke regel meer 10 ets.
Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prijs slechts
tweemaal berekend.
Geboorte-, huwelijks- en doodberichten en de daarop betrekking hebbende
dankbetuigingen worden van 18 regels a f 1,berekend.
Dienstaanbiedingenniet meer dan 4 regels beslaande en contant betaald, 20 ets.
Aanvragen om en vermelding van liefdegaven 5 cents per regel.
in de geldleeningen van 1866 en 1869 zal plaatshebben
in het openbaar op ZATERDAG DEN 15 SEPTEM
BER, des namiddags te éen uur, ten raadhuize alhier
Goes, den 1 September 1883.
Burgemeester en Wethouders van Goes,
J. G. DE WITT HAMER
De Secretaris,
HARTMAN.
Op Zaterdag den 15 September 1883, des namiddags
te éen uur, zal ten raadhuize alhier in het openbaar
aanbesteed worden
de levering van de benoodigde steenkolen ten
dienste der gemeente, gedurende den aan
staanden winter
waarvan de conditiën ter secretarie ter lezing zullen
liggen van beden af tot den dag der besteding, van des
▼oormiddags 9 tot des namiddags 2 uren, volgens welke
afzonderlijk moet worden ingeschreven voor de levering
van New-Castle- en Rubrkolen, beiden per Hectoliter.
Goes, den 1 September 1883.
Burgemeester en Wethouders van Goes,
J. G. DE WITT HAMER.
De Secretaris,
HARTMAN.
GOES, 3 September 1883.
Wij journalisten kunnen niet altijd over onzen
tijd beschikken zooals wij dat gaarne zouden willen.
Wij ondervonden dit Vrijdagavond. Een paar tele
grammen, die wat laat kwamen, hielden ons eenige
oogenblikken op en toen een lid onzer redactie zich
naar het kerkgebouw spoedde om de Amerikaansche
pelgrimzangers te hooren kon hij niet meer binnen
komen.
Van ooggetuigen vernamen wij echter, dat niet alleen
tal van ingezetenen, maar ook velen uit omliggende
gemeenten en zelfs van buiten Zuid-Beveland in het
kerkgebouw tegenwoordig waren.
De zoon van den beer Phillips was door ongesteld
heid buiten staat zijne stem bij die zijns vaders te
voegen. Deze zong dus alleen en accompagneerde zijn
zang met orgelspel. De indruk op de hoorders was
verschillend. Algemeen was men het eens, dat de heer
Phillips op schoone wijze het Evangelie predikt door
zijn zangDoch voor menigeen ging natuurlijk veel van
het aantrekkelijke verloren, doordien de heer Phillips
zingt in een vreemde taal, voor de meesten zijner
hoorders onverstaanbaar. Hieraan werd wel zooveel
mogelijk tegemoet gekomen door ds. Huet, die, waar
de heer Phillips soms zelf het woord voerde, dit,
evenals de door hem gezongen liederen, vertolkte,
doch het behoeft geen betoogdat waar slechts éen
persoon zingt, de schoonheid van den zang verhoogd
wordt door den indruk der gezongen woorden. Daarom
is het meest genoten door hen, die Engelsch verstaan.
Zij zijn eenstemmig in hun lof, dat de heer Phillips
aan eene fraaie stem eene goede voordracht paart.
Het doet ons genoegendat kerkvoogden er geen
bezwaar in vonden het kerkgebouw voor zulk een doel
12)
Naar het Duitsch van F. Dahn.
V.
BESLISSENDE OOGENBLIKKEN.
De dokter, die dadelijk uit de stad werd gehaald,
verklaarde dat de wond van Frank door het groote
en langdurige bloedverlies en de daaruit gevolgde
zwakte, niet zonder gevaar was. »Toch hoop ik, dat wij
er hem door zullen halen", zeide hij tegen Annr, »als
hij maar goed verpleegd wordt."
»Dat zal hij", sprak Anna rustig. Zoodra zij weder
was bijgebracht, scheen zij geheel veranderd. Alle
zenuwachtigheid, alle schrik was verdwenen. Haar
gansche leven scheen thans slechts door éene gedachte
beheerscht te worden Frank en zijne genezing. Dat
was haar eenig levensdoel, voor niets anders had zij
oor of oog, alleen op Franks bleeke trekken rustten
hare blikken met een deelnemende uitdrukking.
Franks eerste vraag aan den dokter, die hem spoe
dig weder uit zijne verdooving had opgewekt, was
»Hoe gaat het den armen Frits? Is hij onder goede
behandeling Hij moet verschrikkelijk lijden, zorg
toch, dat hij alles heeft wat hij behoeft Dat ik niet
sterven zal, weet ik wel," voegde hij op eigenaardigen
toon erbij. Hij had Anna's laatsten blik en hare laatste
woorden, voor hij het bewustzijn verloor, nog opge
merkt en tijdens ziine verdooving niet vergeten. »Ik
moet en zal wel blijven leven, maar zorg voor den
armen krankzinnige."
De dokter stelde hem gerust. Men mocht hem, om
alle aandoening te vermijden, eerst na eenige dagen
mededeelen, dat Frits van het oogenblik, dat hij ge-
beschikbaar te stellen.
Moge dit een voorteeken zijn dat mocht weer
eens een blinde verzoeken om in dat gebouw een or
gelconcert te geven dit niet zooals weleer zal worden
geweigerd, maar men onbekrompen genoeg van begrip
zal zijn om te erkennen, dat ook de kunst in staat is
om tot het hart te spreken.
Aan het telegraafkantoor te Goes werden in
Augustus verzonden 925, ontvangen 794, overgenomen
en verdergeseind 194, samen 1913 telegrammen.
Te Vlissingen bedroeg dit aantal 5143waarvan
aangeboden 2420; ontvangen 1078; overgenomen en
verdergeseind 1645.
Kruinlnge. Door den gemeenteraad alhier is de
rekening over 1882 voorloopig vastgesteld: in uitgaaf
op f 54205,46, ontvang f 57228,86 en alzoo met een
goed slot van f3023,40; de uitgaven voor het onder
wijs beliepen met inbegrip der kosten van vergrooten
en volgens de wet inrichten der scholen f 19848,36%.
De begrooting voor 1884 den Raad aangeboden be
draagt in ontvangst en uitgaaf f 19656,83%, waar
onder voor onderwijs f 7870.82.
Zooals onze lezers zich herinneren zullen, werd
in ons vorig no. evenals in bijna alle couranten op de
le pagina gemeld, dat het Poolschip «Varna" behouden
te "Vardö binnen was, doch onder de «Laatste berichten"
dat wel de bemanning behouden was aangebracht
doch de «Varna" zelve was gezonken.
Ter aanvulling van dat laatste bericht, dat ook juist
was, dienen nog de volgende berichten van den heer
Volck
Volgens telegram van den Nederlandschen gezant
te Petersburg bleef de «Dymphna" (met de Deensche
expeditie) in de Karazee achter.
De Nederlandsche consul te Hammerfest seint, dat
de «Varna" vergaan isde leden der expeditie zijn
veilig teruggekomen met het stoomschip «Nordensk
jöld," een der drie schepen die behalve de «Ellida"
en de «Georgy" in opdracht hadden om op hun tocht
naar de Nederlandsche expeditie uit te kijken.
De expeditie werd aan boord genomen door de
«Louise," kapt. Dallmann. De «Louise" lag 25 dagen
in de Kara-zee, zonder naar Siberie te kunnen komen.
Zij brak bewesten de Jugor-straat haar schroefas, en
zou door de «Nordenskjöld" naar Hammerfest worden
gesleept. Deze deed Vardö aan, om tijdingen te ont
vangen.
Ook bij de regeering zijn blijkens de St.-Ct, tele
grammen ontvangen, waaruit blijkt, dat aan de red
ding van de Varna-bemanning op de kunst van Waaigat
de beide stoombooten »Obi" en «Nordenskjöld" deel
namen die voor rekening van den heer Sibiria Koff
naar den Jenissei gezonden waren.
Bij het Depart, van Marine is ontvangen liet vol
gende telegram van den luitenant-ter-zee Lamiege
dateerd Vardö 30 Augustus
«Nederlandsche poolexpeditie op weg naar Noor
wegen, alles wel."
bonden was, toevallen had gehad en reeds enkele uren
daarna gestorven was. Zijne laatste woorden waren
geweest: «Nu ga ik naar Stormland, ik ben verlost."
Hij had gelijk gehad, dat op dien dag de roode slang
sterven en hem niet meer plagen zou.
Op Ernest had deze gebeurtenis een machtigen in
druk gemaaktzijn verzwakt zenuwgestel kon dezen
stoot niet ongeschokt doorstaanhij moest eenige dagen
te bed blijven. De oude Geerte verzorgde hem, want
Anna week dag noch nacht van Franks sponde en
beantwoordde alle vermaningen van den dokter en
van anderen om zich te ontzien, met een eigenaardig
lachje, waartegen niet te praten viel. Zij verpleegden
hem met eene zorg, als slechts eene vrouw, die be
mint, het kan doen.
Wanneer hij uit dankbaarheid hare hand wilde druk
ken, wanneer hij spreken wilde of wanneer in zijne
trekken eene zekere opwinding te lezen was, dan legde
zij lachend haar vinger op zijne lippen, streek hem het
haar van het voorhoofd weg en sprak slechts dit éene
woord: «Wachten!" Dan kwamen hem wel dikwijls
de tranen in de oogen, dan dook hij weg in zijne kus
sens en fluisterde zacht: «wachten, wachten." En zoo
kwam hij bij en genas hij onder hare handen zoo ge
lukkig en goed als hare bloemen, en op Anna's ge
boortedag verklaarde de dokter hem reeds geheel buiten
gevaar, zooals hij zeide«Dank zij de goede verpleging."
Den volgenden dag mocht hij opstaan en aan het ven
ster gaan zitten, waar de volle namiddagzon vrien
delijk door het groene gordijn op de vensterbank scheen.
Anna zat dan tegenover hem en las hem voor. Maar
toen hij zeide, dat hij liever had, dat zij hem niet
voorlas, maar hem zoo maar stil aankeek, gaf zij hem
zijn zin en keek ze hem zwijgend aan.
Een paar dagen daarna kon hij reeds aan haren
arm door den tuin in het zonnetje wandelen en weldra
ook in de velden, om naar het werk te zien, maar
altijd aan haar arm; «dat", zeide hij, «had de dokter
De Nederlandsche consul te Hammerfest seint
i. d 30 Aug., des avonds
«Een robbenjager is hier aangekomendie tot en
kele weinige mijlen in de Kara-zee was doorgedrongen,
overal ijs ontmoette en ook met Samojeden sprak.
Deze laatsten wisten niets van overwinterende schepen.
De robbenjager ontmoette aan de Poorten (Karische
poort de «Willem Barents," welke tusschen de straat
(Joegorstraat en de poorten zeilde, maar de Kara-
zee niet kon binnendringen. De robbenjager had noch
de «Louise" noch de «Nordenskjöld" geziendeze
zouden waarschijnlijk door de Matotschkin-Sjar in de
Kara-zee komen."
Zondag II. vertrok de Russische schoener «Poolster"
uit Archangel naar het station Karmakoeli op Nova-
Zemblaom de expeditie onder luitenant Andrejeff
terug te halen, die aldaar den winter met meteorolo
gische waarnemingen heeft doorgebracht.
Blijkens een Zaterdag bij het Departement van
Koloniën ontvangen telegram van den Gouverneur-
Generaal van N.-I. zijn na de ramp op 27 Augustus
jl. te Merak vermist: de opzichter bij het mijnwezen
K. A. Naumann met vrouw, de machinist P. "Van
Essen met vrouw en vier kinderen, de opzichter H.
B. Van Diest met vrouw, de magazijnmeester J. S.
Townsend met kind en de opzichter J. Kaal.
Een bijzonder telegram, Vrijdag uit Weltevreden
(bij Batavia) aan het «Handelsblad" toegezonden, bevat
nog de volgende bijzonderheden
De heer Levyssohn Norman, Jid van den raad van
Indie, is door den Gouverneur-Generaal naar Bantam
gezonden om den omvang van de ramp op te nemen
en met uitgestrekte volmacht om voorloopige maat
regelen te nemen.
Omtrent Telok Betong, de afdeeling van Sumatra,
die aan straat Sunda grenst, zijn nog geen stellige
berichten ingekomen, maar het is wel niet anders aan
te nemen, dan dat ook daar de verwoesting groot zal
wezen.
Ook de Noordkustvan Java heeft veel geleden, bij
Pandai Galang, eene midden-afdeeling der residentie
Bantam, zijn dorpen geheel verwoest. Men betreurt
honderden dooden, waaronder vele Europeanen.
Batavia heeft echter geene aanmerkelijke schade
geleden.
De Regeering heeft terstond maatregelen genomen
wegens den geheel veranderden toestand van straat
Sunda, tengevolge van het opkomen van nieuwe rotsen
en klippen. Er zijn o. a. gouvernementsschepen uit
gezonden om de invarenden te waarschuwen.
Reuter ontving Vrijdagnamiddag het volgende be
richt uit Batavia
Er is géén nieuws van den kant van Sumatra. De
verwoesting van Telok-Betong werd door den gezag
voerder van het stoomschip «Gouverneur-generaal Lou
don" bericht. Deze stoomde met allen spoed naar Anjer
ten einde daar te waarschuwen, doch hij vond ook
die plaats reeds verwoest. Zijn schip was overdekt
in het bijzonder voorgeschreven."
Ofschoon natuurlijk onder deze menschen, die elk
ander zoo volkomen begrepen, de akelige gebeurtenis
nooit besproken werd, en alles wat daarmede in ver
band stond met Frits scheen ten grave gedaaldof
schoon er ook geen woord van verwijt van de eene en
geen woord van verontschuldiging van de andere zijde
werd gehoord, zoo bleven de gevolgen ervan toch niet
uit. Ernest gevoelde, dat hij veel had goed te maken
zoowel bij de levenden als bij de dooden en juist, om
dat niemand erop zinspeelde, hinderde hem dit nog
meer. Met droefheid had hij Anna's verjaardag zien
voorbijgaan; wat was alles anders geworden. Het was
thans onmogelijk om zijn vroeger opgevat plan ten
uitvoer te brengenEn thans die genezing, die een
zame wandelingen van Anna en Frank, die sedert dien
bewusten dag wederkeerig onder den invloed kwamen
van het zalige gevoel der dankbaarheid! Schuw ont
week hij zooveel mogelijk de beide gelukkigen en bracht
zijne dagen vreugdeloos, over zijne boeken gebogen,
door. Ja, voor het eerst kwam de gedachte bij hem
op, dat Anna hem toch niet zoo zeker was «bemaakt";
hij vreesde voor de mogelijkheid, dat hij Anna kon
verliezen door het vroolijke karakter van zijn broeder.
Een bitter gevoel van ijverzucht, dat voor een oogen
blik bij hem opkwam, was echter even zoo snel weder
door zijn sterke wilskracht onderdrukt; maar ook nu
eerst, nu hij vreezen moest Anna te zullen verliezen,
gevoelde hij eerst recht, hoe lief zij hem was geworlen.
Niet met een gloeienden hartstocht, maar met al het
idealisme, waarvoor hij vatbaar was, had hij het reine
wezen willen beschermen: zij was de zachte, dichter
lijke uitspanning voor zijn vermoeid denkvermogen, zij
was de eenige band, die hem aan het rozige leven,
aan der menschen vreugde had verbonden. Moest hij
haar verliezen, dan stond hij alleen te midden zijner
doode wetenschappen, te midden zijner levenlooze ge
leerdheid. Hij gevoelde thans diep berouw, door steeds
met eene aschlaag ter dikte van 48 duim. Massa's
puimsteen ter dikte van zeven voet dreven op de zee.
Men raamt het aantal slachtoffers in het district Tji-
ringin op 10000. Volgens eenige ramingen zou het
totaal der omgekomenen tengevolge van de uitbarsting
30000 bedragen.
Twee Amerikaansche oorlogsbodems hebben be
vel ontvangen naar straat Sunda te stevenen en daar
den staat van zaken te onderzoeken.
Een Reuter-telegram van Vrijdag uit Batavia
bevat het bericht, dat het stoomschip «Wilhelmina"
van de Maatschappij «Nederland", hetwelk bij kaap
Priok vastgezeten heeft, weder is vlot geraakt, zonder
eenige schade te hebben geleden.
Er schijnt dus toch iets met het schip te zijn voor
gevallen.
Naar men verneemt, heeft Z. K. H. Prins
Alexander der Nederlanden, getroffen door de rampen
op Java, het plan opgevat om zich aan het hoofd te
stellen van eene commissie tot het bijeenbrengen van
liefdegiften, ter leniging van den nood. Door Z. K,
H. zullen uitnoodigingen worden gericht aan verschil
lende hooggeplaatste personen, om zich met III), in
commissie te vereenigen.
Voorts verneemt men, dat ook door eenige invloed
rijke ingezetenen te Amsterdam pogingen worden aan
gewend om eene algemeene commissie in het leven
te roepen, op het voorbeeld der watersnoodcommissie
om gelden in te zamelen voor de slachtoffers in onze
Indische bezittingen.
Ook de president van de Ned. Handelmaatschappij
heeft belangstellenden opgeroepen tot vorming eeper
commissie ter inzameling van gelden voor die slacht
offers.
Het bestuur der vereeniging van Assuradeuren
te Amsterdam heeft zich bij adres gewend tot de
Ministers van Marine en Koloniën, met verzoek per
telegrafische order oorlogsschepen aan Straat Sunda
te doen post vatten, teneinde zeevarenden met den
staat van het vaarwater aldaar bekend te maken.
In de Zaterdag te Amsterdam gehouden alge
meene vergadering van officieren der schutterij in Ne
derland werd besloten art. 3 van het reglement aldus
aantevullendat ook eervol ontslagen officieren der
schutterij, die meer dan 45 jaren dienst hebben, tot
leden der vereeniging kunnen worden benoemd.
Eene tweede aanvulling, behelzende dat tot eereleden
kunnen worden benoemd, op voordracht van het be
stuur, officieren en oud-ofücieren der schutterij en andere
personen, welke zich verdienstelijk gemaakt hebben
ten opzichte der schutterij in 't algemeen, werd mede
goedgekeurd.
Nog werd goedgevonden, dat het bestuur zich wenden
zal tot de regeering, met verzoek dat het eereteeken
van langdurigen dienst bij de schutterijen ook zal
kunnen worden uitgereikt aan die leden der rustende
schutterijen, wier korpsen zich oefenen in den wapen
zijn voornemen uittestellen, voor altijd een geluk te
hebben verspeeld, dat hij slechts voor het grijpen had
gehad. Hij dacht aan die winteravonden, toen haar
jeugdig gemoed nog zoo geheel, nog zoo onverdeeld
hem had aangehangen, toen hij wellicht met een enkel
woord haar te rechter tijd voor zich had kunnen win
nen en toen hij dit alles overpeinsde, werd het hem
zoo droef te moede! Hij morde tegen zijne theoretische
bedachtzaamheid, hij klaagde, dat deze hem onbekend
had gelaten met die kennis van het natuurlijke leven,
waardoor hij wellicht zijn lot zooveel aangenamer had
kunnen maken; maar toch kon hij niemand aanklagen
dan zichzelf. Die beide vroolijke naturen, die als vanzelf
tot elkander waren gebracht, hadden toch geen schuld.
«Maar zijn zij werkelijk reeds tot elkander gebracht?"
vroeg hij verder. «Is zij dan inderdaad reeds voor
mij verloren Verdien ik haar niet even zoo goed,
ja beter misschien dan die vroolijke knaap Is het
niet de wil mijns vaders? Heb ik niet een recht op
haar hart? Ik wil niets verloren geven, voor ik over
tuigd ben het verloren te hebben. Ik zal haar mijne
liefde verklaren, wellicht is het nog tijd en blijkt deze
toenadering der beide jonge lieden niets anders te zijn
dan dankbaarheid."
Maar slechts zelden dacht hij zoo moedigzijne
natuur vermeed een vast besluit, hij wilde, dat de
zaken naar zijn zin uitvielen, zonder dat hij er eenige
moeite voor behoefde te doen en toch zeide een pijn
lijk voorgevoel hem telkens, als hij Anna aanschouwde,
dat zij onherroepelijk voor hem verloren wasen
waarom zou hij zich uit die pijnlijke onzekerheid
verlossen om de harde waarheid te ontdekken En
toch was hij dan weder bang, dat iedere dag talmens
hem de hoop, die hem heden nog bleef, morgen mis
schien zoo ontrooven. Het was een smartvolle tijd
voor den armen philosoof!
(Wordt vervolgd.)
