1882. N°. 113.
Zaterdag 23 September.
09sle jaargang.
Oproeping van Verlofgangers.
-<£*C+?6£=<*?C£~~
fiOESCII
De uitgave dezer Courant geschiedt Maandag, Woensdag en Vrijdagavond
uitgezonderd op feestdagen.
Prijs per kwartaal, zoo binnen als buiten Goes, f 1,75.
Afzonderlijke noininers 5 ct., met bijblad 10 ct.
Agent voor liet buitenland- A. STEINER, te Hamburg.
In ons land vervoege men zich: voor Rotterdam aan het Algemeen Advertentiebureau
van N1JG11 VAN DITMAR, en verder bij alle Boekverkoopers en Postdirecteuren.
COURANT.
De prijs der gewone advertentien is van 15 regels 50 ct., elke regel meer 10 ets.
Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prijs slechts
tweemaal berekend.
Geboorte-, huwelijks- en doodberichten en de daarop betrekking hebbende
dankbetuigingen worden van 18 regels a f 1,berekend.
Dienstaanbiedingenniet meer dan 4 regels beslaande en contant betaald20 ets.
Aanvragen om en vermelding van liefdegaven 5 cents per regel.
Wie zich tegen 1 October op dit
blad abonneert, ontvangt de Hom
mers van IS September II. al' kos
teloos.
De BURGEMEESTER van GOES;
gezien hebbende de missive van den heer Coramisearis
aes Koning*, van den 16 September jl. A no. 3747 3e
atdeeling volgens welke de miliciens van dit jaar, die
bij de troepen te paard zijn ingelijfd eu na hunne
inlijving tot nadere oproeping met verlof gezonden zijn,
met 3 October aanstaande in werkelijken dienst worden
gesteld; geeft daarvan aan de belanghebbenden kennis
en roept op
van liet 3e Regiment Yeld-Artillerie:
Plcter Joliauues Uplijn;
Hubreclit l>e Hok, en
Jan 1'auliiM üluartcnse,
om tegenwoordig te zijn bij hun corps te Bergen-op-
Zoom op Dinsdag den 3n October a. 6 des namiddags
voor 4 uren, zullende zij zich rechtstreeks derwaarts
moeten begeven.
Wordende den verlofganger indachtig gemaakt, dat
hij, die niet aan de oproeping voldoet, ais deserteur
wordt behandeld.
Goes, den 22 September 1882.
De Burgemeester voornoemd,
J. G. DE WITT HAMER.
Mededeelingen op verschillend gebied.
GOES, 22 SEPTEMBER 1882.
In eene buitengewone vergadering van het de
partement Goes der Maatschappij tot Nut van 't Al
gemeen die Donderdagavond in het Hótel Zoutkeet
is gehouden en druk bezocht was, had eene bijzondere
plechtigheid plaats, vooral van belang om den persoon,
wien het gold.
Den 17 Sept. 1857 toch werd door dat departe
ment tot secretaris gekozen de heer Z. D, Van der
Bilt La Motthe; deze heeft dus onafgebroken 25 jaren
lang als bestuurslid, eerst als secretaris en later als
penningmeester, meegewerkt aan de behartiging der
belangen van het departement. Wij hebben hier we
zenlijk niet uit te weiden over de wijzewaarop de
heer La Motthe dat heeft gedaan. Ieder weet dat, als
hij iets op zich neemt, hij dat goed doet, en geen
wonder dat de leden van het departementdaartoe
Opgewekt door het bestuur eu vooral door den voor
zitter, dr. A. W. Van Campenzich beijverden om
bet feit van zijn 25jarig jubilé niet onopgemerkt te
doen voorbijgaan.
De voorzitter van het departement verzocht den se
cretaris de notulen te lezen van de vergadering, 25
jaren geleden gehoudenwaarin die benoeming was
geschied.
Nadat die lezing had plaats gehad wenschte hij
den heer La Motthe geluk met het voorrecht, dat
hem was te beurt gevallen. Van alle bestuursleden
was hij de eenige, die 25 jaren lang voor de belangen
van het departement had pal g,staan. Hij voegde
ih:\<ISA,VVT:HI.-.
Hoogstens vijf woorden!
Novelle naar het Hoogduitsch van C. F. Liebetreu,
door H. J. G. H.
Herman voelde zich gedrukt en niet voldaan. Men
kon het hem aanzien, dat vele gedachten zijn brein
doorwoeldenzijn oog vloog nu hier-, dan daarheen,
om steeds weder te vergeefs te beproeven een blik
van Gretha te erlangen. Minde zij hem dan ook
Waren die oogopslag en die roos dan slechts bewijzen
van dankbaarheid 1
De trein hield op, het doel was bereikt.
«Daar staat onze bediende!" zeide zij, er halfluid
bijvoegende«Tot weerziens 1"
«Tot weerziens!" zeide Herman, met een eerbiedige
buiging. De lakei nam de reistasch aan en volgde
zijn gebiedster. Herman sloeg een anderen weg in
en had weldra de woning van zijn vriend bereikt.
«Goeden morgen, Ernst!" riep hij vergenoegd bij
het binnentreden zijn vriend toe. «Daar ben ik!"
«Wat drommelHermanjij hier Dat doet me
genoegen I"
«Zeg eens even, dat genoegen komt er wel een
beetje bedrukt uit. Stoor ik je? Je staat gereed om
uit te gaan, geloof ik 7"
»Je treft het ongelukkig", zeide Ernst nadenkend.
»Ik kan het niet uitstellen, ik moet naar den minis
ter, ik moet met den eersten trein naar de residentie.
daarbij den wenschdat het hem mocht gegeven
wezen nog lang, behalve ook voor zoovele andere
zaken, gespaard te blijven voor dat departement.
Hij las verder een brief voor van het hoofdbestuur
der Maatschappij aan den heer La Motthedie aldus
luidde
«Amsterdam, 17 Sept. 1882.
Het hoofdbestuur der Maatschappij, vernemende dat
gij eerlang den dag herdenkt, waarop vóór 25 jaren
het lidmaatschap van het bestuur van het departement
Goes door u werd aanvaard, biedt u bij die gelegen
heid gaarne zijn getukwensch aan.
Het betuigt u zijn darik voor de belangelooze toe
wijding, gedurende die zoo lange reeks van jaren, 't zii
als secretaris, 't zij als penningmeester van genoemd
departementdoor u aan den dag gelegd. En het
veroorlooft zich daarbij de hoop uittespreken, dat gij
nog lang den lust en de opgewektheid moogt behou
den om te blijven dienen de belangen, waaraan Maat
schappij en departement beiden zijn gewijd.
Hoogachtend,
Namens het hoofdbestuur voornoemd,
De algemeene Voorzitter,
II. BOUMAN.
De algemeene Secretaris,
A. KERDIJK."
De heer La Motthe betoonde zich zeer erkentelijk
voor, en verrast door de lieve, vriendelijke en har
telijke attentie, hem bewezen. Eerst laat was hem
in de gedachten geschoten of soms ook die buiten
gewone veigadering hem gold, omdat hij zich het
feit zijner benoeming vóór 25 jaar nog zeer goed
herinnert. Maar toch was het eene hoogst aangename
verrassing voor hem zijne verdiensten aldus erkend
te zien. Hij bekende eerlijk, dat hem eene dergelijke
ovatie lang niet onverschillig wasdat hij gaarne
de erkenning van hetgeen hij deed op zulk eene wijze
aanvaardde en verzekerde dat de woorden, door den
voorzitter hem toegesproken, en de brief van het hoofd
bestuur hem aangenamer waren dan het edelst metaal.
Zoo lang hem de krachten werden geschonken zou
hij volgaarne meewerken om de belangen van het de
partement te helpen bevorderen en de beginselen der
Maatschappij te helpen voorstaan.
Het is onnoodig voorzeker te zeggen hoezeer de
gesproken woorden door de aanwezigen werden toe
gejuicht.
Het overige van dezen feestavond bracht men in
gezellig samenzijn door, terwijl het aan het gemeen
schappelijk souper, dat ten slotte plaats had, niet ont
brak aan een hartelijk woord ter eere van den jubilaris.
De hulde, den heer La Motthe gebracht, geldt ook
tevens naar ons inzien zijn werken in de gioote maat
schappij. Ook daar is hem niets te veel, waar het
geldt de bevordering van het nut van het algemeen.
En waar de Maatschappij, waarvan hij een onder
deel zoo getrouw en vol ijver diende, dat algemeen
welzijn tracht te bevorderen, verheugen wij ons in de
erkenning, die hem thans is te beurt gevallen en ho
pen wij, dat hij ook voor de groote maatschappij, voor
onze samenleving nog jaren gespaard moge blijven
en hij opgewektheid en lust moge gevoelen om in zoo
vele zaken belangeloos werkzaam te zijn.
tk kan er niets aan doen, vriendJe moogt opspelen,
alles kort en klein slaanmij ranselen maar je
moet meê terug
«Ik denk er niet aanReis waarheen je wilt, ik
blijf hier 1" Met die woorden zette Herman zich met
zooveel kracht op de sofa, dat zij luid kraakte en
steunde.
Ernst zag hem verwonderd aan. «Wat wou je dan
zonder mij in het vervelendste nest ter wereld begin
nen Je houdt het hier geen dag alleen uit. Wil
je de ganzen tellen, of opletten of de koeien 's avonds
op tijd uit de weide komen
«Dat niet precies. Ik kom me hier verloven."
Ernst keek hem aan, alsof hij wou zeggenDus
toch krankzinnig!
Herman ried de gedachten van zijn vriend. «In
het geheel niet krankzinnig", riep hij uit. «Ik ben
gekomen, om kennis te maken met mijnheer Kolano
en hem nederig de hand zijner dochter, mejulfrouw
Gretha Kolano, te vragen.
«Mensch", riep Ernst en hield toen een vreeselijk
lange pauze. Eindelijk ging hij met bewogen stem
voort Ik kan niet anders dan u beklagen Kent
gij de geschiedenis van de jonkvrouw, die hare aan
bidders, als voorwaarde voor het jawoord, steeds over
de spitse rotsen om haar slot rijden liet Weet gij,
hoe zij allen den hals gebroken hebben?"
«Niet allen. Eén bracht het er goed af! De ge
schiedenis is ook anders; je hebt geen slag van ver
tellen 1"
«Dat doet er niet toe: éen meer of minder maakt
niet nit Zooals het met haar wasis het met juf-
Eu.EWOUTSm.tK. Als de vervulling der vacature van
burgemeester in den zin der gemeente mag plaats
hebben, dan zal een notabel ingezeten uit eene na
burige gemeente de eer te beurt vallen.
Ofschoon in een tweetal adressen de vrijheid is ge
nomen tot mededeeling van dit algemeen verlangen,
wordt niettemin slechts die eene persoon bedoeld.
De begrootingder gemeente Rilland-Bath, dienst
1883, bedraagt In ontvangst en uitgaaf f 12,245,50
De uitgaven voor het onderwijs zijn geraamd op ƒ4257,74.
Die voor Kloetinge is vastgesteld in ontvang eu
uitgaaf op f 8952,49. Onder de inkomsten komen
voor: hoofdelijke omslag f 2000 (bel. inkomen vorig
jaar f 191 iu..) 4/5 personeel f 2891,58 (gemeente-
opcenten worden niet geheven.) Onder de uitgaven
voor onderwijs f 3090, rente en aflossing van het in
1876 opgenomen kapitaal voor den bouw van een
schoollokaal f1053, onderhoud en vernieuwing wegen
en riolen f 1000. (N. R Ct.)
Wissekerke. Woensdag bracht de heer Commis
saris des IConings van Zeeland een bezoek aan de vier
gemeenten van Noord-Beveland; hij arriveerde in den na
middag in deze gemeente, vertoefde aldaar eenigen tijd
in het gemeentehuis, bezocht de verschillende scholen,
de kerkde begraafplaats en de polders Thoorn en
Sophia, en keerde daarna over Camperland naar Mid
delburg terug.
In de andere gemeenten bracht hij ook de gebrui
kelijke bezoeken aan publieke gebouwen enz. Van
da meeste woningen wapperde de driekleur.
In de Woensdag gehouden buitengewone alge
meene vergadering van aandeelhouders in de maat
schappij Zeeland zijn met algemeene (296) stemmen
de voorgestelde overeenkomst, met de hooge erven van
wijlen prins Hendrikzoomede de wijzigingen in de
statuten goedgekeurd, en als commissarissen benoemd
de heeren B. Heldringdirecteur der Handelmaat
schappij, en mr. M. C. Van Hail, directeur der Banque
de Paris et des Puys-Bas. Deze laatsten treden als
zoodanig opna de koninklijke goedkeuring op de
wijzigingen in de statuten.
Dr. J. P. Berdenis Van Berlekomgeneesheer
te Middelburg, herdacht Donderdag zijn 25jarig doc
toraat in de geneeskunde.
Met ingang van 1 October a. s. is benoemd tot
waarn. commies ter inspectie der directe belastingen,
invoerrechten en accijnsen te Middelburg de heer P.
C. U. Huversthans eerste klerk.
Bij de jongste examens voor telegrafist 2de kl.
is o. a. geslaagd de heer P. J. Waale, geb. te Zierikzee.
Z. M. de Koning-Groothertog heeft o. a. benoemd
in de Orde van de Eikenkroon tot commandeur mr. J.
P. R. Tak Van Poortvliet, president der stoomvaart
maatschappij Zeelandin de orde van den Gouden
Leeuw van Nassau tot ridder 3e kl. (commandeur) de
heer M. Insingercommissaris bij die stoomvaart
maatschappij.
Te 10% uren bracht Woensdag de extra trein
van den Staatsspoorweg den Lord Mayor van Londen,
zijne echtgenoote, de Sheriffs en gevolg aan het Iiol-
landsche spoorstation te 's-Ilage.
De stedelijke deputatie van een deel der wereldstad
en hare dames werden in de wachtkamer uit naatn
frouw Gretha. Zie, hier langs dit venster loopt de
weg van hare villa naar het station. Welnumet
gansche kudden heb ik hier de afgewezen minnaars
zien voorbij trekken.
«Met gansche kudden
«Met gansche kudden 1"
«Met gansche kudden is nu misschien wel een beetje
heel veel. Maar dat doet er niet toe. Ik blijf hier
en ga het wagenmeende Herman, ongeroerd dooi
den schrik van zijn vriend.
«Hoe gelukkig was ik tot dusver bij de gedachte",
riep Ernst pathetisch uit, «dat gij althans van éene
dwaasheid vrij gebleven waart: van het verliefd worden
Thans zijt go verloren
«Verloren voor altijd!" riep Herman hem op den
zelfden toon na.
«Dus wil je werkelijk hier blijven?
«Zeker, als je het me toestaat. Ik neem hier mijn
intrek, wanorde kan ik hier niet meer maken!" zeide
Herman, terwijl hij den warboel in de kamer zag.
«Neen, wanorde vind-je reeds!" meende de vriend,
terwijl hij zijn oog liet gaan over de boeken, die op
het bed lagen, de lamp, die onder de tafel stond, en
al de anderezaken, die steeds eene plaats in de kamer
zich schenen te hebben uitgekozen, welke er niet voor
bestemd was. «Maar zweer me éen ding bij onze
vriendschap! Als ik tijd had, liet ik je een schrifte
lijk contract teekenen! Zweer me op uw woord, dat,
hoe gij ook wordt uitgelachen door den trotschen
rijkaard ginds, door dat meisje, dat geen greintje ge
voel heeft, dat achter haar schoon omhulsel niet het
geringste medelijden verbergt, dat hart van ijs! zweer
van II. II. M. M. den Koning en de Koningin ont-
vangen en gecomplimenteerd door graaf Schimmel-
penninek Van Nijenhuis, grootmeester van het hof
hunner Majesteiten.
De burgemeester der residentie, de heer Patijn,
begroette zijn Londenschen ambtgenoot uit naam van
het stedelijk bestuur.
In een reeks van 6 rijtuigen begaven de Engelsche
reizigers zich naar het Hotel des lades alwaar, zoo
mede bij lrunne aankomst aan het station, tal van
toeschouwers hadden post gevat.
Des namiddags reed het gezelschap in open rijtui
gen door de stad, welker voornaamste merkwaardig;
heden werden bezichtigd.
Na afloop daarvan begaven zich de Lord Mayor en
de over ige waardigheidsbekleders der «City" in gala-
costuum in rijtuigen naar het paleis, om Z. M. den
Koning het eere-burgerschap der «City" aantebieden.
De deputatie werd aldaar ontvangen door HI1. MM.
den Koning en de Koningin.
Z. M., die in generaals-uniform was, droeg de ster
van de ridderorde van den Kouseband. De Lord Mayor
was met de ridderorde 2e kl. van den Gouden Leeuw
van Naussau (met de plaque) versierd.
De geheele civiele hofhouding van HH. MM. was
in gala-tenue tegenwoordig.
De Lord Mayor hield tot Z. M. den Koning eene
toespraak, die hij besloot met den wensch «dat de
burgers van de beide landen voortdurend de weldaden
mogen blijven genieten, die voortgevloeid zijn uit de
handen van vriendschap, die sedert zoo lang tusschen
de tronen van Engeland en Nederland bestaan."
De Lord Mayor bood Z. M. daarna de gouden cas
sette aan, waarin het adres is besloten, dat het eere-
burgei schap der City aan Z. M. opdraagt. Het is een
kostbaar vierkant koffertje geheel van goud, omgeven
door massief gedreven ornamenten, beelden van
allegorische beteekenis en de emblemata van handel
en scheepvaart.
Aan de eene zijde prijkt het wapen van Londen,
aan de andere dat van Nederland.
Vier medaljons zijn aan de vier zijden aangebracht,
waarop in kleuren de zeer fraai uitgevoerde portretten
zijn geschilderd van Z. M., van den Lord Mayor en
van de twee voornaamste Aldermen van Londen.
Aan den voet herinneren de woorden «Leopold
Helena" en 't jaartal «1882" de gelegenheid, waarbij
dat kostbaar geschenk den Koning werd aangeboden.
Z. M. nam het kistje met zichtbaar welgevallen aan
en betuigde in het Engelsch den Lord Mayor zijne
hooge erkentelijkheid jegens de City of London voor
het adres en de prachtige cassette.
Ilij betuigde zijn leedwezen, dat zijn verblijf in En
geland werd afgebroken door dert dood van een zijner
aanverwanten, doch uitte de hoop met H. M. de Ko
ningin het volgend jaar naar Londen terug te komen,
t<*rwijl li j mede wenschte dat de banden van vriend
schap tusschen Engeland en Nederland lang mogen
voortduren.
Te zes uur vereenigde Z. M. aan een gala-diner den
Lord Mayor en de Lady Mayores, de Sheriffs en de
voornaamste heeren van het gevolg.
Donderdag begaf zich het gezelschap naar Amster
dam, waar de heer mr. Van Tien/loven, burgemeester,
de hooge reizigers een diner aanbood.
mij, dat je althans in de eerste vier weken niet de
band aan je zeiven zult slaan!"
«Dat zweer ik!" sprak Herman theatraal meteen
grafsteen.
«Goed. Dan ben ik ten minste op dat punt gerust
gesteld. Over acht dagen ben ik terug. De onrust
over u zal me kwellen. Heiman, beloof me om uwent
wil, dat, wat ook gebeur», je me onmiddellijk tele
grafeert. Niet lang, want dat windt te veel op in
zulk een toestand, hoogstens vijf woorden!"
«Hoogstens vijf woorden!"
«Nu dan ga ik. Mijne hospita ken je. Ze zal je
bedienen, alsof ik het zelf was. Vaarwel!" besloot
Ernst plechtig.
«Vaarwel!" antwoordde Herman, wiens moed toch
door de woorden van zijn vriend eenigszinS vermiu-
derd was, en drukte de hem aangeboden hand.
Hij zag den vertrekkende uit het venster na. Nog
eenmaal draaide Ernst zich om, om te roepen: «Hoog
stens vijf woorden!"
«Hoogstens vijf woorden!" antwoordde Herman;
daarop bromde hij nijdig: «Och wat! Hij zal zelf
ook tot de afgewezen minnaars belmoren. Gretha's
blik, toen zij mij de roos gaf, kan niet bedriegen."
Drie dagen later ontving Ernst een telegram. Haas
tig en met sidderende hand opende hij de enveloppe.
Hij las:
«lierman is mijn! Gegroet! Gretha".
«En mij heelt zij den zak gegeven", bromde Ernst,
«nou, voor mijn part! Maar 't zijn waarachtig slechts
vijf woorden!"
EINDE.
