1882. N°. 63. Zaterdag 27 Mei. 69stc jaargang. Bij deze eouranl bcliooi'l een bijvoegsel. Wèl-doen of kwaad-doen? GOESCHE De uitgave dezer Courant geschiedt Maandag, Woensdag en Vrijdagavond uitgezonderd op feestdagen. Prijs per kwartaal, zoo binnen als buiten Goes, f 1,75. Afzonderlijke nommers 5 ct., met bijblad 10 ct. Agent voor het buitenland- A. STEINER, te Hamburg. In ons land vervoege men zich: voor Rotterdam aan het Algemeen Advertentiebureau van NIJGH VAN DITMAR, en verder bij alle Boekverkoopers en Postdirecteuren. COURANT. De prijs der gewone advertentiën is van 15 regels 50 ct., elke regel meer 10 ets. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Geboorte-, huwelijks- en doodberichten en de daarop betrekking hebbende dankbetuigingen worden van 18 regels a 1,berekend. Dienstaanbiedingen, niet meer dan 4 regels beslaande en contant betaald, 20 ct?. Aanvragen om en vermelding van liefdegaven 5 cents per regel. Maandagavond zal om liet Pink sterfeest geen nomtucr van ons blad verschijnen. De man ging geregeld huis aan huis om zoo ge makkelijk mogelijk en op een eigenaardige slenter manier elke woning te begiftigen met een moord- vertelling of een treilend verhaal van deze of gene waarachtig gebeurde geschiedenis, waarvan de onmo gelijke toestanden, erin geschetst, zeker wel het tref fendst waren. Na aldus zijne morgenwandeling gemaakt te hebben, deed hij den anderen dag dezelfde tournee om dan het gebrachte terug te vragen, of wat hem welge- valüger was een door hem gesteld geldelijk bedrag in ontvang te nemen. Of de in een blauw omslag vervatte blaadjes de bedongen som waard waren, behoeven wij niet te be- oordeelendit kunnen wij overlaten aan lien, die beter op de hoogte zijn van de waarde van dergelijke producten. Tot zoover ging alles nog in den haak. De man bood iets te koop aan, en wie daarvan niet gediend bliefde, kon bedanken en het niet verlangde teruggeven. Maar de man werd brutaal. Als men niet kocht was zijn vraag, of er dan voor het lezen van dat mooie verhaal niets kon overschie ten, en zoo men niet geneigd was aan dat zonderlinge verzoek te voldoen, werd men op grove wijze bejegend, in bewoordingen, die wij niet willen herhalen. Toen kreeg het feit, dat nog onlangs in onze om geving plaats had, geheel het karakter van bedelarij, die, ruw en grof gepleegd, toch nog in een vorm geschiedde, dat er volgens de wet niets tegen gedaan kon worden. Van zulke speculanten wemelt het. De z. g. handeldrijverij in alle mogelijke en on mogelijke artikelen levert een bron op van inkomsten voor allerlei slag van volk, dat dit de gemakkelijkste wijze vindt, om zich een bestaan te verschaffen. Tel eens het aantal lucifers-handelaars, de z. g. negocianten in garen, band of wat voor artikelen al niet, die in overvloed vlak naast uw deur te be komen zijn Wij zien er geen kans voor. En steeds neemt dat aantal toe. Dit is een kanker, die aan ons maatschappelijk leven knaagt en een demoraliseerenden invloed uit oefent op groot en klein. Want het is een bepaald feit dat deze wijze van handeldrijven een allerge makkelijkst middel is om kinderen, met tekortdoening aan hun verstandelijk en zedelijk welzijn, wat thuis te laten brengen. En let op, hoe weinig ernst het is met het doen van handel, want van de 10 gevallen zijn er zeker 9, waarbij de betrokken persoon als er geen po litie in de buurt is niet eens denkt om de negotie, maar u wel degelijk durft vragen om een aalmoes. Allerlei kunstmiddelen worden dus gebezigd om het wakend oog der politie te ontsnappen en te zorgen, dat deze geen vat op de daders en daderessen heeft. Voor de kinderen, die men dit laat doen en voorbeelden zijn er in onze omgeving van, dat men dezen uitzendt, en verbiedt thuis te komen vóór zij een behoorlijk aangegeven hoeveelheid aalmoezen, in natura of in geld, ontvangen hebben is dit, wie zal het tegenspreken? allerverderfelijkst. Dit bedekt bedelen geschiedt op jeugdigen leeftijd, en van schoolgaan dus geen sprake. Dan wordt reeds vroeg bij hen gemakzucht en het slechte beginsel aangekweekt, dat het niet slecht is om geen goed ambacht te leeren of op die wijze te trachten zijn brood te verdienen. Het Comité tot wering van schoolverzuim zou in dezen nog voorbeelden kunnen aanwijzen, die treurig welsprekend zijn en leeren hoe weinig begrip sommige ouders hebben van zedelijkheid en van hetgeen tot welzijn strekt voor het volgend leven hunner kleinen. Er is slechts bij hen quaestie van materieel belang. Terwijl van alle kanten, van de zijde der lands- regeering, vanwege gemeentebesturen door goed onder wijs, door rijkspostspaarbanken veel gedaan wordt in het belang van het zedelijk en stoffelijk welzijn, staan wij hier nog altijd voor een groot vraagstuk, dat ten dringendste om oplossing vraagt. Het eerste voorbeeld kozen wij met opzet als een uiterste grens van slim overlegde bedelarij, die, trots de brutaliteit welke er bij gepleegd werd, geheel buiten de wet valt. Tussclien de gevallen, waarin de straf fende hand der. wet zich kan doen gevoelen en dat nu, staan een aantal andere, waarvan de vorm niet is aan te geven, omdat deze in elk geval afzonder lijk zich gewijzigd voordoet. De wet kan hierbij dus niets doen. Haar schuld is het niet, dat zij op die wijze ontdoken wordt. Maar wie kan daaraan dan wel iets veranderen? Het publiek zelf. Geheel terecht werd onlangs in het Nieuws van den Dag beweerd, dat de particuliere liefdadigheid doo- delijk krank is, dat zij schatten verspilt en onder den naam van weldoen veel kwaad sticht. Dat is de zuivere waarheid. Velen zullen wraak roepen over een, die een arme de deur wijst, omdat dit, o, zoo hardvochtig is! Er zijn er, die geen enkelen quasi-koopman de deur zullen wijzen en aan de eischen van den brutaalste het eerst zullen voldoen. Zij doen echter veel meer kwaad aan het algemeen welzijn dan die z. g. hardvochtigen. Dat men goede kennissen, behoeftigen met wier toe stand men door familie-relatie of andere betrekking van nabij bekend is, ondersteunt, wie zal dit kunnen laken! Maar het, onder welken anderen vorm ook, aalmoezen geven, ieder op eigen gelegenheid, zonder deugdelijke kennis van de behoeften der vragenden en zonder eenige controle, is allerverderfelijkst. J uist dat werkt mee, om het getal dier speculanten te doen toenemen, En wij gelooven, dat Beveland daarvan kan mee spreken. Wie hen steunt, wie aan huis op zijn manier lief dadigheid betracht, doet niet wèl, maar kwaad; en nu mogen sommigen zich verschuilen achter hunne be wering dat zij het deden, bewogen door hun goed hart, het praktische verstand zal toch zeggen dat men zeer veel bederft en eene goede armenverzorging belemmert.. Men kweekt luiheid. Zij, die durven vragen, heb ben het niet het ergsten de speculanten, die wij op het oog hebben, weten ook te goed wat zij doen, om naar een degelijker broodwinning om te zien. In onze omgeving gaf de nieuwe burgemeester van Yerseke reeds een goed voorbeeld door eens eene schif ting te houden onder het soort van leven om niet te zeggen muziek makende bedelaars. Zeker zou reeds veel gewonnen zijn als men met het toestaan van vergunningen op dat punt ook wat kariger werd. Niet, dat wij alle muziekkorp sen of alle draaiorgels onherroepelijk zouden willen weren. Verre van dien! Maar een weinig beperking van totaal niets beteekenende muziekmakers, liedjes- verkoopers, berenleiders en vertooners van dierlijke gedrochten enz. enz. is toch zeker wel gewenscht. Een tweede punt, dat volgens ons wel overweging verdient, betreft wat H. ook in het Nieuws van den Dag schreef omtrent hetgeen in den Harz bestaat. Daar is eene vereeniging voor armverzorging. Ieder lid daarvan heeft op een in het oogvallend plaatje aan zijn huis de letters A. V. Elke bedelaar weet, dat hij daar niet wezen moet en kan zich wenden tot het bestuur der vereeniging, die hem helpen zal, als het noodig is. Elk lid geeft zijne bijdrage aan dat bestuur. Als men alle centen, die in Zuid- en Noord-Beveland wekelijks zoo los weg worden weggegeven aan rond- loopende bedelaars, bij elkaar had, men zou een aar dige som hebben, waarmee oneindig meer nut zou kunnen gesticht worden, als zij doelmatig werd besteed. Er zijn armen speculanten en bedelaars sluiten wij geheel uit die hulp noodig hebben, en buiten de armbesturen vallen. Er zijn reeds vereenigingen die hen helpen op verschillende wijzen, maar zou nu nog niet over geheel Zuid- en Noord-Beveland een rits van mannen, die met armenzaken bekend zijn, zich kunnen vereenigen, om aan dat brutaal bedelen paal en perk te stellen, maar dan ook de zorg voor boven bedoelde armen op zich te nemen Als uit de voornaamste gemeenten desnoods uit e^k éen en dan het hoofd ervan zich mannen ver bonden met het doel zoo'n vereeniging op te richten als dan ieder, die nu zijn centen losweg maar uit z. g. liefdadigheid weggeeft, besloot aan hen die te geven, om daarmee goed wel-te-doen, wij gelooven dat er dan in onze omgeving veel nut gesticht zou kunnen worden. Het geldt thans nog slechts een los daarheen ge worpen gedachte onzerzijds. Wij geven die ter overweging aan mannen van het initiatief, waar het geldt de bevordering eener goede armverzorging en wering der bedelarij. Misschien kan daaruit dan later iets nuttigs voort komen. GOES, 26 MEI 1882. Mededeelingen op verschillend gebied. Volgens de N. II. Ct. heeft de commissaris van politie te Goes proces-verbaal opgemaakt tegen een koffiehujshouder, die o. a. ook vergunning had voor de stoep zijner inrichting en daar zoowel het afschrift als een exemplaar der wet bad hangen, doch deze beide bad verwijderd, ingevolge de beslissing van den Minister van justitie dat dit onnoodig was. Het zou ons spijten, als de man ervoor beboet werd, want nadat eerst de Minister laconiek alle her bergiers noodeloos op kosten heeft gejaagd, zou nu een van ben nog eens, omdat deze n.b. nog wel in 's Ministers geest handelt, gevaar loopen ook nog boete te moeten betalen. Als de kracht der wet gezocht moet worden in zulke kleingeestigheden, dan is het toch al heel treurig en wij willen hopen dat de rechters zich met de opvatting van den Minister zullen vereenigen. Evenals toch bij de quaestie der sluiting is uitgemaakt, dat onder localiteit het geheele gebouw wordt verstaan, evenzoo kan men datzelfde wel toepassen op art. 13 der drankwet. Bij het comité tot ondersteuning der vervolgde en hulpbehoevende Joden in Rusland alhier is nog ontvangen de som van f39,47 zijnde de opbrengst eener te Kloetinge gehouden collecte. Mogen andere gemeenten het voorbeeld van Kloetinge, waar de wakkere burgemeester het initiatief nam, volgen! Deze gelden zijn naar Amsterdam overgemaakt. Het Amsterdamsche comité tot ondersteuning van de vervolgde en hulpbehoevende Israëlieten in Rusland heeft zich nl., ingevolge den wensch van de comité's te Rotterdam en elders, bereid verklaard de hier te lande ingekomen gelden in ontvangst te nemen en ten behoeve van het gemeenschappelijk doel, naar beste wetenschap, ten nuttigste aantewenden. Genoemd comité heeft tot voorzitter den heer J. C. Van Marken, tot secretaris den heer J. C. Matthes, en tot penningmeester den heer A. C. Wertheim. Hoëdekenskerke. Reeds terstond na de benoeming van den heer J. Welleman tot burgemeester onzer gemeente, werden er toebereidselen gemaakt voor eene gepaste hulde na afloop der installatie, die Donderdag plaatshad. Woensdag nog tot diep in den nacht waren in schuren en werkplaatsen de klopgeesten be zig met het in elkander zetten van eerebogen, terwijl anderen groote manden met groen en bloemen aan voerden en de vrouwen in stilte bijeenzaten om eene verrassing voor te bereiden, 't Was merkwaardig te zien hoe zich ieder met toewijding kweet van zijne taak. Toen echter de benoemde burgemeester in den vroegen morgen naar Middelburg vertrok, om den eed te gaan afleggenbegon het werk in het openbaar. Twee groote eerebogen met kronen en lampions versierden den in- en uitgang der kerkstraat, terwijl natuurlijk het gemeentehuis en de woning van den heer Welle man rijkelijk werden bedacht. Overal bovendien vlaggen en groen en zelfs op een zame, afgelegen plaatsen zag men geheel uit de verte nog vlaggen wapperen. Te 2.21 stonden met een rijtuig aan het spoor te Goes de heerenJ. Steinwethouder, C. Boonman, lid van den raad en W. Te G-empt, predikant, om den burgemeester Welleman den eersten groet aan te bieden en hem naar de gemeente te geleiden. Op de scheiding der gemeenten 's-Gravenpolder en Hoede- kerke bevonden zich niet minder dan 84 ruiters, allen evenals hunne paarden rijk met nationale kleuren versierd, onder commando van den heer P. De Broc ket-1, die hier eene toespraak hield, welke onmiddellijk werd beantwoord. Een zware regenbui barstte toen plotseling los,' die allen de meeste zorg deed koesteren voor den goeden afloop van het feest. Men trok toen verder naar Kwadendamme, waar in het zijlokaal der herberg van P. Timmerman eene commissie gereed stond, met den heer pastoor Kerre- mans aan het hoofd, om den burgemeester te verwel komen Na hier eenigen tijd vertoefd te hebben, vervolgde de stoet zijn weg herwaarts. Allen keken steeds met bezorgdheid naar de lucht, maar deze helderde gelukkig langzamerhand op, en den geheelen verderen dag had men met bedompte lucht toch uitstekend weder. Men hield stil aan de woning van den bur gemeester. Nog een optocht door het dorp en daarna halt ge maakt aan het gemeentehuis, waar de installatie in den volledig aanwezigen raad, onder voorzitting van den wethouder Joh. De Schipper, met gepaste toe spraken plaats had. Nauwelijks waren de hamer en de insignie overge geven, of de nieuwe voorzitter sloot de vergadering en eene onnoemlijke reeks van toespraken door corpora- tien en bijzondere personen volgde, die later onder liet gebruik van een glas wijn en een collation in toosten zou overgaan, waaraan eerst met het vooraf vastgestelde uur een einde werd gemaakt. Wij leveren zelfs geen korten inhoud van al die woor den maar geven om de bijzonderheid die van de presidente der vrouwen-groenmaaksters, vrouw Ant. Van Delsen, geb. Goud, in haar geheel terug. «Edelachtbare heer burgemeester Mag het gebruik niet meebrengen, dat de vrouwen zich uitspreken bij de installatie van een burgemees ter, wij staan boven het vooroordeel, waar het hart ons dringt. Wij hebben zoo goed als onze mannen belang bij het welzijn der gemeente, en wij wilden daarvan doen blijken. De toekomst onzer kinderen is, voor een aanmerkelijk deel, afhankelijk van hen, die de leiding der openbare zaken in handen hebben en u, die in het vervolg aan hun hoofd zult staan, dra gen wij met vrijmoedigheid en ernst, maar gelukkig ook met het volste vertrouwen, onze belangen op. Wij vereenigen ons van harte met het adres onzer man nen om uwe benoeming te bevorderen, en ten be wijze daarvan hebben wij, gemeenschappelijk hande lende met de geheele burgerij, kronen opgehangen aan de geplaatste eerebogen. Krone uw werk in de toekomst den meester Leef lang en gelukkig met uw huisgezin, en moge het u gegeven worden veel goeds in onze gemeente totstand te brengen, wat zeker ook bevorderlijk zal zijn tot uw eigen geluk Die woorden werden zoo kranig uitgesproken, dat niemand er meer over lachte zooals op het oogenblik, toen het plan daartoe ruchtbaar werd. Intusschen bracht de burgemeester met zijne vrouw en de autoriteiten der gemeente een bezoek aan de thans verlichte versiering en onder den grooten eere- boog bracht hij aan den president der mannen-groen- makers, J. Van Belsen, zijn warmen dank voor de nette en smaakvolle wijze, waarop alles door allen gemeenschappelijk was ingericht. In de 4 herbergen te Kwadendamme en de 3 al hier was vanwege den burgemeester op ruime schaal gezorgd voor wijn, met het dringend verzoek, dat niemand zich zou te buitengaan. En hieraan is ge lukkig gevolg gegeven iedereen was vroolijk, zelfs op gewonden, maar niemand in den eigenlijken zin dronken. Ongelukken hadden ook niet plaats, dank zij de leiding van den kommandant, den onder-kommandant C. Van der Stel en de beide veldwachters, die echter handen vol werk hadden om de orde bij den optocht te handhaven. Klokke 12 werd het feest gesloten en weldra hoorde men geen gedruisch meer op straat. Eere aan den burgemeester voor zijn hartelijk, on bekrompen onthaal Eere aan de gemeentedie zoo weet feest te vieren Hoofdplaat. Op Hemelvaartsdag is door het ge meentebestuur tot opzichter van den te leggen steen weg benoemd de heer J. Wcijnsbergen, alhier. Aan dien weg moet nog begonnen worden, de wijze van uitvoering is nog niet eens vastgesteld. De levering der keien is aan den heer Willems, te Selzaete gegund, doch over het niet gegunde 2e perceel, de uitvoering, is men uit gemis aan samenwerking van verschillende machten opnieuw aan het harrewar ren geraakt. Nu eens treden de wethouders handelend op, dan weder schijnt het of de burgemeester in overleg met de raadsleden, zonder de wethouders, zal beslissen. Nog vreemder staan wij te zien, wanneer men openbare raadsvergadering houdt op eenen erkenden Christelijken feestdag, terwijl er in de gemeente onwil bestaat om op kerkdagen en niet erkende feestdagen eenig werk te verrichten. Intusschen nadert de oogst met rassche schreden. Dagloonen, voervrachten enz. worden hooger en deze zullen de gemeente daarom niet ten voordeele komen

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1882 | | pagina 1