1872. N°. 87. Donderdag 25 July. 593te jaargang.
BINNENLANPSCHE BERICTEN.
GOES, 24 Julij 1872.
GOËSSCHE
De uitgave dezer Courant geschiedt Maandag, Woensdag
en Vrijdag avond, uitgezonderd op feestdagen.
Prijs per kwartaal zoo binnen als buiten Goes ƒ1,75.
Afzonderlijke nomjners 5 c. met bijblad 10 c.
COURANT.
Gewone advertentiën worden a 10 c. de regel geplaatst.
Geboorte-, huwelijks- en doodberigten van 1 —8 regels 5 J1,
Dienst-aanbiedingen, niet meer dan 4 regels bedragende
en contant betaald, 20 c.
Advertentiën voor dit blad wor'den voor ROTTERDAM aangenomen door het algemeen advertentie-bureau van NIJGH V. DITMAR, Wijnstraat Rotterdam.
Voor DUITSCHLAND door de heeren HVASENSTEIN VOGLER, te Hamburg.
De inzending van advertentiën kan geschieden op den das'-fter uitgave tot vóór twee uren, des namiddags.
Stukken welke men als ingezondenwenscht opgenomen, moeten uiterlijk den vorigen dag aan het bureau bezorgd zijn.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van
KAPELLE
Gezien de schriftelijke verklaring van den heer
Th. Persant Snoep, plaatselijk geneesheer
te Kapelle, dat WILLEMINA VERSLUIS, vrouw
van Marinus Kosten, arbeider, wonende alhier,
is lijdende geweest aan besmettelijke ziekte (kin
derpokken) en dat de hevige besmetting, die
daarbij geheerseht heeft, het noodzakelijk maakt,
dat de voorwerpenwaarmede die vrouw gedu
rende de ziekte in aanraking is geweest, worden
vernietigd.
Overwegende, dat het derhalve wenschelijk
istot de onteigening en daarop verbranding
dier voorwerpen overtegaan,
Gelet op art. 69 der Wet van den 2 8sten Au
gustus 1851 (Staatsblad no. 125.)
Besluiten
lo. Ten laste van den Staat te onteigenen
de bovengenoemde voorwerpen, aan Marinus
Kosten toebehoorende en bestaande in1 led,
1 hoofdpeluw1 beddenkleed, 1 kussen, 2 led-
lakens 2 hemden2 hemdrokken2 leuken 2
mutsen1 wollen deken en 1 katoenen deken.
2». De schadeloosstelling daarvoor bij minne
lijke overeenkomst te bepalen op vijf-en-twintig
gulden
3°. Dit besluit mede te deelen aan Gedepu
teerde Staten van Zeelanden het te plaatsen
in de Goessche Courant.
Kapelle, 20 Julij 1872.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
J. de JAGER, l. B.
De Secretaris,
P. J. v. d. MANDERE.
Nogeenige dagenen we schrijven 1 Augustus,
den dag op welken men zich gevleid had dat
Vlissingen zou beginnen te deelen in de voor-
deelen, die voortspruiten uit eene verbinding
met het spoornet van Nederland en Europa.
Men had na de teleurstelling, reeds in Maart
en April ondervonden, er algemeen opgerekend,
en wel niet zonder grond, dat Vlissingen met
1 Augustus in de gelegenheid zou worden ge
steld te kunnen gebruik maken van den spoor
weg, die sedert eenigen tijd, op eenige oprui
mingen na, geheel voltooid is. Doch te vergeefs.
Het Vlissingen, dat in vorige tijden, door vorsten
en volken, wegens hare ligging aan de zee,
zoo zeer werd op prijs gesteld, schijnt maar
gedoemd te worden tot geduld te oefenen en
tot zich te moeten schikken naar de locale
belangen der groote zustersteden.
Het vuige eigenbelang van enkelen schijnt
wederom voor eenigen tijd gezegevierd te heb
ben boven het algemeen belang van den staat,
dat voorzeker niet weinig gebaat zou worden,
met eene spoedige opening van den spoorweg
van Vlissingen met den aankleve van dien. Nu
moge het waar zijn dat eenige maanden wach-
tens, na eene stiefmoederlijke behandeling van
jaren lang, weinig te beteeken en heeft; te ont
kennen valt het niet, dat bijaldien het gerucht
blijkt waarheid te zijn, dat het spoor van Vlis
singen niet voor Januarij 1873 zal geopend
worden, een schoone tijd'zaf zijn voorbij ge
gaan om vóór den winter den handel en de
scheepvaart in de gelegenheid te stellen zich
te Vlissingen te kunnen ontwikkelen.
Mogt de maatschappij tot exploitatie van
spoorwegen bezwaar maken het spoor vroeger
dan Januarij a. s. te openen, dan vleit men
zich dat onze volksvertegenwoordigers kracht
dadig tusscnen beide zullen treden en openlijk
zullen aantoonen, dat het staatsbelang in dezen
op den achtergrond is geplaatst; dat zeker
in het leven van wijlen den minister Thorlecke
niet zoo gemakkelijk zou hebben plaats gehad.
Bovenstaand artikel komt voor in de Nieuioe
Middelb. Ct. van jl. Zaturdag.
Wij stemmen er geheel mede in, dat het
zeer te bejammeren zou zijn om, wanneer wer
kelijk de opening ook van dat laatste en zeker
zeer belangrijke gedeelte van den Zuiderspoor
weg kan plaats hebben, die opening uittestellen.
Wat ons echter niet duidelijk is, is het slot
van het artikel, »dat die vertraging onder den
minister Thorlecke niet zou gebeurd zijn." In
dien dit wil zeggen, dat de pas opgetreden
minister Geertsema ten regten tijde geen drang
zal bezigen om de opening te bespoedigen,
dan vertrouwen wij dat de minister die beschul
diging door zijne handelingen in deze zaak zal
logenstraften.
De N. Midd. Ct. zinspeelt op vuig eigen
belang", dat hier de vertraagde openstelling
zou veroorzaken en dat schijnt te zegevieren
boven het algemeen belang van den staat. Wij
hopen, dat het blad het niet bij deze woorden
late, maar het bewijs levere dat men hier wer
kelijk met eigenbelang te doen heeft. In dat
geval, zullen wij, die meermalen onze stem
tegen de vertraagde uitvoering van spoorweg-
werken hebben doen hooren, niet in gebreke
blijven, ons aan zijne zijde te scharen om der
gelijke handelingen publiek te maken en te
bestrijden.
Intusschen lezen wij in een ander blad, dat
de stations-chèf reeds te Vlissingen is aange
komen en dat de bewering, dat dit jaar nog
niet tot Vlissingen zou gespoord worden, on
gegrond is.
De Commissie voor 't eind-examen der hoo-
gere burgerscholen in Zeeland, zitting hou
dende te Zierikzee, heeft aan de 5 candidaten,
welke aan dat examen deel hebben genomen,
het verlangde diploma uitgereikt. De namen
der toegelatenen zijn: J. Borghstijn van de
H. B. te Middelburg; P. J. Breker van de
H. B. te Goes; G. van den Berge, A. vdn Bloois
en J. Ochtmanvan de H. B. te Zierikzee.
Men schrijft uit Zierikzee, 22 JulijIn de
heden gehouden zitting van den gemeenteraad
heeft de voorzitter mr. B. C. Cau, officieel be
kend gemaaktdat hijniettegenstaande het
voor hem zoo vereerende verzoek van een aan
tal ingezetenen, gemeend heeft bij zijn voor
nemen te moeten volharden, en dan ook thans
aan Z. M. zijn ontslag heeft verzocht als bur
gemeester dezer gemeentetegen 1 Septem
ber a. s.
SCHETSEN OVER DE „OOST."
XIV.
Onder het dienstbaar personeel in een huisgezin
bekleedt al verder de baboe eene voorname plaats.
Wie herinnert zich niet, eens met de eene of an
dere Indische familie eene baboe te hebben zien meê
komen
Eene „zwarte meid" die de nieuwsgierigheid sterk
gaande maakte, en vooral in eene kleine plaats al
spoedig een hoop jongens achter zich trok.
En nogtans een gewoon mensch met dezelfde deug
den en gebreken als ieder ander schepsel, alleen van
andere kleur, andere kleeding, andere gewoonte.
Onder anderen loopt zij liever op bloote voeten
dan op zachte pantoffels. Trouwens alle inlanders op
Java loopen op bloote voeten, met uitzondering van
aristocratische of vorstelijke personen, die de vorste
lijke voeten in prachtige muiltjes steken.
Dat loopen op bloote voeten schijnt (en parenthese)
wel eenige aanleiding te geven dat men ook meer
de grijpkracht leert kennen die met de voeten kan
worden uitgeoefend. De Javanen klimmen b. v. niet
in een boom zooals wijdoor onze knieen rond
den boom te knijpen, waardoor wij den pantalon
beschadigen; neen, zij pakken den boom met de
handen vast en zetten dan hunne naakte voeten er
tegen, waarmede zij dan even goed schijnen te kun"
nen grijpen en vasthouden als met de handen om
het naar boven klauteren te bevorderen.
Als een Javaan eens wat laat vallen, dan neemt
hij het meestal op met de beide grootste teenen van
zijn linker voet; brengt dien voet, door zijne knie
te buigen, achterwaarts omhoog tot de hoogte van
de hand en raapt bij gevolg iets op zonder te bukken.
Maar om op de baboe terug te komen, de baboe
is de Indische kindermeid, en menige Europesche
dienstbode zou een lesje bij haar kunnen nemen.
Van af de geboorte van het kind staat zij de moeder
trouw ter zijde. Zij is de min, de baker van het
kind en troetelt en verzorgt het als de beste baker
in Holland. De Europesche moeder zoogt het kind,
ofschoon het enkele malen gebeurt, dat de moeder
daartoe te zwak is en eene Javaansehe vrouw als
zoogmin wordt genomen.
Eigenaardig is het op te merken hoe de javaan
sehe moeders hare eigene zuigelingen behandelen. In
't algemeen schijnt de geboorte van een kind der
inlandsche moeder op Java minder aan te tasten dan
bier. Althans is het de gewoonte, dat eene vrouw
onmiddelijk na de bevalling naar eene rivier loopt
om zich te baden.
Zij blijft dan ook geregeld op de been, en reeds
spoedig ziet men haar ook den zuigeling meenemen.
Het kind wordt, als of het een stuk kleeding was,
naakt aan den rand der rivier in het water gelegd
en door de moeder, die mede in bet water is ge
gaan, gebaad. Het kind schreeuwt dan ook soms
ontzettend, maar het moet het bad ondergaan. Tegen
spartelen baat niet, en dikwijls laat de moeder het
kind eenvoudig in het water aan den rand der
rivier liggen terwijl zij een kleedingstuk uitwascht.
Ook de Europesche zuigelingen worden iederen dag
gebaad. Voor hen wordt dan echter een badkuipje
gebezigd en wanneer bet water wat al te koud is
wordt er een weinig warm bij gedaan.
Het Javaansehe kind krijgt reeds eenige dagen
na zijne geboorte vaste spijs. De moeder neemt het
kind op den schoot, legt het regt uit op den rug
met de voeten van zich af, eu propt den mond
vol met rijst en vruchten. Dat volproppen geschiedt
geheel op de wijze als de slagers hier worst stop
pen. De moeder neemt met de hand het genoemde
voedsel en werkt dit met den duim in den mond
van het kind, dat onder die moederlijke behan
deling soms paarsch en blaauw wordt, iets wat
niet te verwonderen is als men deze uitgezochte
voederiogsmanier aanschouwt. Nogtans schijnt het
kind er niet slecht bij te varen, want de lig—
chamelijke ontwikkeling gaat vrij snel. Noch Euro
pesche, noch inlandsche zuigelingen in Indie krijgen
