1868. IS0. 58. VRIJDAG 31 JULIJ. 55"? Jaargang. 8INNENLANDSCHE BERICTEN. ^v" Ai - ■*-+ Wv* i.«i:ss<:m: courant. De uitgave dexer Courant geschiedt tlaandag en Donderdag avond, uitgezonderd op feestdagen. Prijs per kwartaal 1,95. fr. p. p. ƒ1,90. gewone advertentlOn worden a 15 ei. de regel geplaatst. Geboorte-, huwelijks- eu dooi" 'rigten van 1-0 regels a ƒ1,80, behalve het «egeiregt. De intending van advertentlën kan geschieden tot vóór drie uren des namiddags op den dag der uitgave Sedert eenigen tijd wordt er, zoo men weet. een hoogst belangrijke strijd gevoerd over twee letters, over eene v en eene dletters voorkomende in zeker rapport van den heer Baudover Indische aangelegenheden. Er zijn zoo enkele menschen in ons land, die dien strijd met alle inspanning aanvuren en van tijd tot tijd artikelen schriiven, om voortekomen, dat het publiek d^e v zou vergeten en om, zoo moge lijk, met die d de regering te dwarsboomen. Het groote publiek zou er zeker weinig no titie van nemen, gewoon als het is, om zich dien strijd tusschen enkele kemphanen weinig aantetrekken indien men niet zorgdedat nu en dan doode koeijen weder eens uit den sloot werden gehaald en men verzuimt dan niet er bijtevoegen, dat, vermits de heer Baud ge schreven heeft voor en niet- doorhet nu ook voor de gansche wereld duidelijk en zeker moet zijndat door het cultuurstelsel alleen Neder lands roem en belang kan bevorderd worden. Wij spreken thans niet over de hoofdzaak, over die akelige voorstellingenom een nog akeliger stelsel aantebevelen en de menschen optedringen, dat zij heel regtvaardig handelen, als het grootst mogelijk onregt door hen wordt gepleegd. Maar wij wijzen op het vermakelijke schouw spel, dat men telkens weder en nog eens weder, eene zaak van zooveel beteekenis beslissen wil, met het gezdg van een enkel persoon en nog wel, met dat van ééne letter door heui ge schreven. Het tnag toch gezegd worden dat geen der tegenstanders van het cultuurstelsel ooit zich verscholen heeft achter de verklaring van eenig indiyidju en dat zij, die daartegen spraken en schreven, wel andere en duchtigergrond.cn had den,-dan eene enkele zinsnede uit een rapport van Voor eenige jaren. In de redenering over de zaak. heeft men eenmaal gewezen op het feit, dat ook de heer Baud in gelijke zin geschreven en dus waar schijnlijk zoo gedacht had. Niemand verhief daartegen zijne stem en zelfs de heer Baudeene Indische specialiteit, scheen in zoo zaligen dommel te zijn dat hij er niets van bemerkte, dat hij als bondgenoot werd ingeroepen, dat zijne woorden werden aange haald, want had de goede man zulks geweten, hij ware er zeker dadelijk tegen opgekomen. Het was voor den heer A'ierstras: bewaard, om de zaak ook ter oore van den heer Baud te brengen en het land te vervullen met een 1 kreet van verontwaardiging: »er zijn stukkeu vervalschter is eene d voor eene v geplaatst enenja eigenlijk bleef de zaak en zoo als zij wasde kwestie werd niet helderdér, de letterverwisseling bewees niets, maai er was bij de onkundige menigte een blaam geworpen op zekere personen en eenige agitatie onder het denkende volk opgewekt. Verstandigen zeidende kool is de sop niet waard wanthier kan zoowel van vergissing als van vervalsching sprake zijn op de beweerde vervalsching wordt slechts eene redenering ge grond die ieder kan onderzoeken daarenboven het kunnen onbeduidende grootheden zijn, die naar dat eene woord, naar die ééne letter hunne opinie bepalen en bij al den eerbied, dien men voor den heer Baud hebben mogezal men hem toch wel niet beschouwen als het eminente wezendat met één letter over het lot van volken beschikt. De vervalschings historie zou wel dood ge bloed zijnmaar nu komt er alweder eens iemand uit den hoek, die wil doen gelooven dat het welvaren van onze schatkist en Indie's hoogste belangen vrin dit: 'ééne v afhankelijk zijn. 't Is duidelijk waarom. Men denkt er zelfs niet aan, dat de afschrijver abuis kan gehad hebbenneen er is vervalsching gepleegd en wel door door ja, men durft niemand noemen, zooals dat gewoonlijk gaat, in aar toch zeker dit laat men doorschemeren- door een of ander voorstander van de liberale ministe- rien van de laatste jaren. We willen die liefhebbers die er op uit zijn h't water troebel te maken, om er dan in te visschen, het genot laten, om van vervalsching te spreken en o! zoo veel beweging te maken over die eene letter in het geschrift van den heer Baudzonder wien toch wel h t oordeel o- er het cultuur stelsel geveld zou worden. Waarlijk het moet eene wanhopende zaak zijn, die door een enkele v moet voortgeholpen wor den. Iedereen ziet dat nog geen der tegenstan ders van het cultuurstelsel van zijne denkbeel den terug gekomen is, sedert de mannen der kritiek voor de d eene v meenden te moeten eischen. De voorstanders^daarentegen bewegen hemel en. aarde, om de zaak te doen klinken en de heer Baud, die nog geheel onbekend scheen met de zaak, is nu ook opgejaagd, om te verklaren, dat het eene v zijn moet. ZijnEd. schijut de litteratuur over de Indi sche kwestie niet bij te houden, maar heeft nu in den heer Aierstrasz een volkonen leidsman gevonden. Noch de heer Pierson, noch andere bestrij ders van de beminde batige- slot-cultuur hebben zich het geraas aangetrokken. Zij hadden, ja de woorden van Baud aangehaaldmaar ze be hoefden ze niet. Schreef Baud wat anders dan men zoo lang in zijn geschrift las welnudaar om verloor niet een der vele andere bewijzen iets van zijne kracht. Ten slotte wijzen wij er opdat de heer van Herwerden meentdat men die d v geschiedenis krachtig meet ontwikkelen om onze naam in Indie te handhaven. Onwille keurig dachten wij daarbij aan eene vraag door het Ihv. Weekblad aan ons gerigt, of men in Indie, namelijk eerlijkheid en goede trouw, wel Nederlaudsche deugden kan noemen? Onze zuster had gelijk, als zij ons opmerkzaam maakte op eene onjuiste bewering. En wij ei kennen te eerder, dat wij ons door onze wenschen lieten verschalken, als wij de Neder laudsche eerlijkheid in Indie wilden zien schit teren nu wij lezeu hoe men de letterverval- sching in Indien wil goed maken, zonder zelfs aan de geweldadige berooving van Indie te denken. Als men ginds geen erger blaam op Nederland werpen kan, dan dat rneu daar de eene letter in plaats van de andere liet staan dan zullen wij niet veel behoeven te vreezen. Erger Zou het zijn, als de biave veienden, door al hun pogen het zoover bragtendat men uit Indie kwam bevestigen, dat er in het gansche Indische beleid eene V voor eene D staan moest. Vrijheid. Dwang. Over deze twee woorden loopt de geheele kwestie. GOES, 30 Julij 1868. Uit de residentie deelt men ons mede dat de berigten, welke in verschillende dagbla den in der tijd zijn opgenomen, omtrent de behandeling der Indische begrooting in de maand augustus, ongegrond zijn geweest. De aangevangen reparatie en verfraaijng van ver schillende lok len der tweede kamer toonen thans ook ten duidelijkste aan, dat er in de eerste twee maanden aan geen vergaderen in dat lokaal te denken valt. Van dezelfde zijde wordt ons tevens ge meld, dat hoogst waarschijnlijk de heer Roest van Limburg als definitief minister van bui- tenlandsche zaken zal optreden. Volgens nader door den minister van oor log gegeven Lev len zul en de mditiens der ligting van 1864 en 1865, behoorende tot het bat. mineurs en sapeurs, niet onder de wape nen opkomen waartoe zij in de volgende maand waren opgeroepen. (Hbl.) Ten gevolge van een schrijven van den mi nister van binnenlandsche zaken, zijn de ge meentebesturen door de cominissaiissen des konings aangezegd, om zorg te dragen dat er in hunne gemeenten steeds geno gzaarn drink water voorhanden zijen daar, waar het niet is, maatregelen te beramen, om door aanvoer van buiten daarin te voorzien en het voor behoeftigen kosteloos verkrijgbaar te stellen.

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1868 | | pagina 1