1805. V. 27. jaargang. ifóüiiieiifanöscfje lengten. MAANDAG 3 APEIL. TL 5'j> ste 9t e» MÏSSCHE l»r nitgaTe dezer Courant geschiedt Slaan- jy f dag «n Donderdag avond, nltgesonderd op feestdagen, i'rij» per kwartaal 1,15fr. p. p. 1,90. i; g AS» <§- «g-g 4 IfcüfesÉM Gewone advertentlfiu worden a 3« et. d« regel geplaatst. Geboorte-, huwelijks- en doodüerigten van t»6 regel» t' 1.ÏO, behalve het xegelregt. De intending van advertealiSn kan geschieden tot vóór drie uren de» namiddags op den dag der uitgave. Onder de bezwaren, die men altijd tegen de doodstaf heeft in- gebragt en die nimmer grondig konden weersproken worden behoort ook, dat meermalen onschuldigen gevonnisd zijn en dat men dientengevolge later de toepassing dier straf moest betreu ren. Hoe naauwgczet ook het onderzoek naar de schuld of on- «ehuld van eenen beklaagden geschiedehoe consciëntieus de reg- ters ook zijn in de bepaling der straf, zoovele voorbeelden be wijzen dat ondanks dat alles menschen onschuldig zijn ter dood gebragt. Juist dezer dagen kwam ons weder een voorbeeld voor van deze strafoefeningdie het treurige schouwspel opleverde dat de gevonnisde ten einde toe bij de verzekering zijner on schuld volhardde. Het is waarmen kan zeggende onschuld was hier niet bewezen, er pleitte zelfs veel voor zijne schuld, maar vreesselijk is het denkbeeld, dat, wat men menschelijkc gcreg- tigheid noemt, kan misgetast hebben en dat misschien later blijken zalwelk eene onregtvaardigheid hier werd gepleegd. Tegenover de handelwijze van sommigen, die om het publiek met de dood straf ingenomen te maken, allerlei gruwelen ophalen, zullen wij het feit mededeelen dat dezer dagen door een Amerikaansch blad wordt verhaald. „Laatstl. Vrijdag (2 Maart) werd te Ottumwa, Iowa (45 mijlen van Pella) het doodvonnis uitgevoerd aan Mc Combter dood rcroordeeld om het vermoorden van mejufvr. I.aare F. Harvey. Vroeg iu den morgen vau Vrijdag 17 Febr., werd het schavot in de Yard van de gevangenis opgerigt. De executie was niet publiek, om reden het volk reeds vroeger getracht had, om zelf deu beschuldigde aan eenen boom op te hangen. Reeds met het opgaan der zon stroomde het volk de stad Ottumwa binnen en ten 10 ure was er reeds eene menigte van meer dan 2,000 aanscbouwers romdom de gevangenis verzameld. Behalve de twaalf gezworenen, die, volgens de wet, bij de ter doodbrenging moesten tegenwoordig wezen, waren de priesters Kreckel, van Ottumwa, en Decailily van Keokuk, alsmede dr. Wïlliam%on en enkele andere personen aanwezig. Tot op dit oogeublik had de beschuldigde zijne misdaad nog niet bekend elke poging werd in bet werk gesteld om hem tot bekentenis te brengen, doch te vergeefs. Ten 11 ure bezochten de beide priesters hem, die, volgens de regelen der roomsche kerk eene godsdienstoefening met hem hielden welke een half uur duurde. Eenige minuten na twaalf ure werd de gevangene uit zijne cel gebragt en naar den voet van het schavot gevoerdwaar een kort gebed ten hemel werd gezonden; daarna ging hij aaar i eene andere cel alwaar twee andere gevangenen opgesloten waren van wie hij afscheid nam. Spoedig keerde hij naar het schavot terug, gaf eenigen, die hij passeerdede hand maar zeide niets, totdat hij den express agent opmerkte, dien hij verzocht om zijn lijk naar zijne zuster te Rockford 111., te zenden. Het schavot opgeklommen zijndebeproefde hij de sterkte van het touw en sprak zacht eenige woorden tot den Sheriff, I die daarop met eene luide en vaste stem de order tot het uit voeren van het doodvonnis hem voorlashetwelk hij staande aanhoorde, doch op het laatst in eene stoel, die men voor hem gebragt had, nederzonk. Na het lezen stond hij op. De Sheriff vroeg of hij nog iets te zeggen hadwaarop hij de volgende woorden uitte: „Nu heeren, ik heb maar enkele woorden te zeggen. Gij zijt hier gekomen, om een onschuldig man, zooals ik ben, te zien ophangen. Ik voed tegen niemand eenige harde gevoelens. Het is hard om voor een anders misdaad te sterven. Ik ben. door valsche eeden en vooroordeel veroordeeld maar ik dank God dat zij mij mijn deel in den hemel niet kunnen ontnemen. Ik twijfel er niet aan, dat men reeds artikelen voor nieuwsbladen gereed heeft, die zeggen, dat ik schuld beleden heb: maar ik zeg u, heeren, ik heb aan niemand beleden. Ik ben een onschuldig man, en ik weet het. Dit zijn mijne laatste woorden op het schavot. Ik hoop gij zult allen onthouden wat ik nu zeg. Ik ben een onschuldig man. Ik sterf een onschuldig man. Ik heb altijd als een eerlijk man geleefd, en nu sterf ik zoo." Hij verzocht den Sheriff, om zijn lijk niet voor het publiek ten toon te stellen. Dit waren letterlijk de woorden, die de ge vangene sprak. Zijne stem was helder vast en medelijdend. Ten half een ure werd het koord om zijn hals gebaald; het luik, waarop hij stond, van onder zijne voeten weggehaald, toen de ongelukkige vielen na eenige stuiptrekkingen was het lig- ehaam levenloos." Geheel onbekend met de zaak waarvan hier sprake is, vermeten wij ons niet te bepalen, dat het ongelukkig slagtoffer waarheid sprak en werkelijk onschuldig was. Maar de mogelijkheid besMai, en zij bestond reeds zoo menigmalen, dat men den on schuldige!) trof, en wat was de oorzaak? Geene andere dan deze, dat men eene straf laat bestaan die alle herstel onmogelijk maakt. Wel zeggen sommigen daartegen, dat zulks kon voor komen worden indien men slechts niet te haastig zij om de straf te voltrekken. Maar vaak duurde het jaren lang eer de waarheid aan den dag kwam in sommige gevallen bleef de twijfel voortduren, en wat hier alles afdoet, indien men eenmaal de doodstraf uitgesproken heeft, is een langdurig uitstel eene dubbele marteling. Tegenover dat gevaar, tegenover die schrik kelijke mogelijkheid is niets te stellen dan afschaffing van de straf, die om zoovele andere redenen slechts door enkelen meer verdedigd wordt. Maar om welke redenen men zich ook een voorstander van het wettelijk menschenmoorden noeme, men zal toch moeten erkennen, dat de wegneming van eenige bekende misdadigers niet opweegt tegen de schuld die de maatschappij op zich laadtals zij maar een enkelen onschuldig het leven laat benemen. Bij elke andere straf is er meestal mogelijkheid om te herstellenmaar de doodstraf wordt in dat geval een dubbel onregt. Waarlijk men inbet wel op menschenbloed verzot zijn, als men in onze eeuw nog durft te zeggen Helaas de afschaffing der doodstraf vindt gedurig meer voorstanders. Men schrijft ous De voltooijing van het kanaal van den Kruiningschen zanddijk tot den zeedijk met het doorgraven dier dijken en eenige bij - behooreude werken te Hansweert, werd op den 22 December 11. besteed. De minste inschrijver was de heer R. P. de Groot te Giesendam voor 128,000 welke som enorm minder was dan de begrooting. De aannemer vroeg vervolgens aan den minister van binnenlandsche zaken zijn ontslag, hetgeen men hem echter niet toestond; docb de 30 dagen binnen welke de goedkeuring moest volgen, gingen inmiddels voorbij, waardoor de aannemer zich van zijne verpligting ontslagen rekent. Tengevolge daap:att-„ zal dit werk eerstdaags worden herbesteed. De Middelb. Courant geeft een overzigt van het beding .kt.18<5Ï> wegens dijkgeschot door iederen polder in Zeeland opgebraj^.enV'^sa van de som die daarvoor bij koninklijk besluit voor vastgesteld. Wij ontlecnen daaruit de volgende opgaan,betrék-'vi'.^7 t

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1865 | | pagina 1