1805. V. 27.
jaargang.
ifóüiiieiifanöscfje lengten.
MAANDAG 3 APEIL.
TL 5'j> ste
9t e»
MÏSSCHE
l»r nitgaTe dezer Courant geschiedt Slaan- jy f
dag «n Donderdag avond, nltgesonderd
op feestdagen,
i'rij» per kwartaal 1,15fr. p. p. 1,90.
i; g AS» <§- «g-g
4 IfcüfesÉM
Gewone advertentlfiu worden a 3« et. d«
regel geplaatst.
Geboorte-, huwelijks- en doodüerigten van
t»6 regel» t' 1.ÏO, behalve het xegelregt.
De intending van advertealiSn kan geschieden tot vóór drie uren de» namiddags op den dag der uitgave.
Onder de bezwaren, die men altijd tegen de doodstaf heeft in-
gebragt en die nimmer grondig konden weersproken worden
behoort ook, dat meermalen onschuldigen gevonnisd zijn en dat
men dientengevolge later de toepassing dier straf moest betreu
ren. Hoe naauwgczet ook het onderzoek naar de schuld of on-
«ehuld van eenen beklaagden geschiedehoe consciëntieus de reg-
ters ook zijn in de bepaling der straf, zoovele voorbeelden be
wijzen dat ondanks dat alles menschen onschuldig zijn ter dood
gebragt. Juist dezer dagen kwam ons weder een voorbeeld voor
van deze strafoefeningdie het treurige schouwspel opleverde
dat de gevonnisde ten einde toe bij de verzekering zijner on
schuld volhardde. Het is waarmen kan zeggende onschuld
was hier niet bewezen, er pleitte zelfs veel voor zijne schuld, maar
vreesselijk is het denkbeeld, dat, wat men menschelijkc gcreg-
tigheid noemt, kan misgetast hebben en dat misschien later blijken
zalwelk eene onregtvaardigheid hier werd gepleegd. Tegenover
de handelwijze van sommigen, die om het publiek met de dood
straf ingenomen te maken, allerlei gruwelen ophalen, zullen wij
het feit mededeelen dat dezer dagen door een Amerikaansch blad
wordt verhaald.
„Laatstl. Vrijdag (2 Maart) werd te Ottumwa, Iowa (45 mijlen
van Pella) het doodvonnis uitgevoerd aan Mc Combter dood
rcroordeeld om het vermoorden van mejufvr. I.aare F. Harvey.
Vroeg iu den morgen vau Vrijdag 17 Febr., werd het schavot
in de Yard van de gevangenis opgerigt. De executie was niet
publiek, om reden het volk reeds vroeger getracht had, om zelf
deu beschuldigde aan eenen boom op te hangen. Reeds met het
opgaan der zon stroomde het volk de stad Ottumwa binnen
en ten 10 ure was er reeds eene menigte van meer dan 2,000
aanscbouwers romdom de gevangenis verzameld. Behalve de twaalf
gezworenen, die, volgens de wet, bij de ter doodbrenging moesten
tegenwoordig wezen, waren de priesters Kreckel, van Ottumwa, en
Decailily van Keokuk, alsmede dr. Wïlliam%on en enkele andere
personen aanwezig. Tot op dit oogeublik had de beschuldigde
zijne misdaad nog niet bekend elke poging werd in bet werk
gesteld om hem tot bekentenis te brengen, doch te vergeefs. Ten
11 ure bezochten de beide priesters hem, die, volgens de regelen
der roomsche kerk eene godsdienstoefening met hem hielden
welke een half uur duurde.
Eenige minuten na twaalf ure werd de gevangene uit zijne
cel gebragt en naar den voet van het schavot gevoerdwaar
een kort gebed ten hemel werd gezonden; daarna ging hij aaar i
eene andere cel alwaar twee andere gevangenen opgesloten waren
van wie hij afscheid nam. Spoedig keerde hij naar het schavot
terug, gaf eenigen, die hij passeerdede hand maar zeide niets,
totdat hij den express agent opmerkte, dien hij verzocht om
zijn lijk naar zijne zuster te Rockford 111., te zenden.
Het schavot opgeklommen zijndebeproefde hij de sterkte
van het touw en sprak zacht eenige woorden tot den Sheriff, I
die daarop met eene luide en vaste stem de order tot het uit
voeren van het doodvonnis hem voorlashetwelk hij staande
aanhoorde, doch op het laatst in eene stoel, die men voor hem
gebragt had, nederzonk. Na het lezen stond hij op. De Sheriff
vroeg of hij nog iets te zeggen hadwaarop hij de volgende
woorden uitte:
„Nu heeren, ik heb maar enkele woorden te zeggen. Gij zijt
hier gekomen, om een onschuldig man, zooals ik ben, te zien
ophangen. Ik voed tegen niemand eenige harde gevoelens. Het
is hard om voor een anders misdaad te sterven. Ik ben. door
valsche eeden en vooroordeel veroordeeld maar ik dank God
dat zij mij mijn deel in den hemel niet kunnen ontnemen. Ik
twijfel er niet aan, dat men reeds artikelen voor nieuwsbladen
gereed heeft, die zeggen, dat ik schuld beleden heb: maar ik
zeg u, heeren, ik heb aan niemand beleden. Ik ben een onschuldig
man, en ik weet het. Dit zijn mijne laatste woorden op het
schavot. Ik hoop gij zult allen onthouden wat ik nu zeg.
Ik ben een onschuldig man. Ik sterf een onschuldig man. Ik
heb altijd als een eerlijk man geleefd, en nu sterf ik zoo."
Hij verzocht den Sheriff, om zijn lijk niet voor het publiek
ten toon te stellen. Dit waren letterlijk de woorden, die de ge
vangene sprak. Zijne stem was helder vast en medelijdend.
Ten half een ure werd het koord om zijn hals gebaald; het
luik, waarop hij stond, van onder zijne voeten weggehaald, toen
de ongelukkige vielen na eenige stuiptrekkingen was het lig-
ehaam levenloos."
Geheel onbekend met de zaak waarvan hier sprake is, vermeten
wij ons niet te bepalen, dat het ongelukkig slagtoffer waarheid
sprak en werkelijk onschuldig was. Maar de mogelijkheid
besMai, en zij bestond reeds zoo menigmalen, dat men den on
schuldige!) trof, en wat was de oorzaak? Geene andere dan
deze, dat men eene straf laat bestaan die alle herstel onmogelijk
maakt. Wel zeggen sommigen daartegen, dat zulks kon voor
komen worden indien men slechts niet te haastig zij om de
straf te voltrekken. Maar vaak duurde het jaren lang eer de
waarheid aan den dag kwam in sommige gevallen bleef de
twijfel voortduren, en wat hier alles afdoet, indien men eenmaal
de doodstraf uitgesproken heeft, is een langdurig uitstel eene
dubbele marteling. Tegenover dat gevaar, tegenover die schrik
kelijke mogelijkheid is niets te stellen dan afschaffing van de
straf, die om zoovele andere redenen slechts door enkelen meer
verdedigd wordt. Maar om welke redenen men zich ook een
voorstander van het wettelijk menschenmoorden noeme, men zal
toch moeten erkennen, dat de wegneming van eenige bekende
misdadigers niet opweegt tegen de schuld die de maatschappij
op zich laadtals zij maar een enkelen onschuldig het leven
laat benemen. Bij elke andere straf is er meestal mogelijkheid
om te herstellenmaar de doodstraf wordt in dat geval een
dubbel onregt. Waarlijk men inbet wel op menschenbloed verzot
zijn, als men in onze eeuw nog durft te zeggen Helaas de
afschaffing der doodstraf vindt gedurig meer voorstanders.
Men schrijft ous
De voltooijing van het kanaal van den Kruiningschen zanddijk
tot den zeedijk met het doorgraven dier dijken en eenige bij -
behooreude werken te Hansweert, werd op den 22 December 11.
besteed. De minste inschrijver was de heer R. P. de Groot te
Giesendam voor 128,000 welke som enorm minder was dan
de begrooting. De aannemer vroeg vervolgens aan den minister
van binnenlandsche zaken zijn ontslag, hetgeen men hem echter
niet toestond; docb de 30 dagen binnen welke de goedkeuring
moest volgen, gingen inmiddels voorbij, waardoor de aannemer
zich van zijne verpligting ontslagen rekent. Tengevolge daap:att-„
zal dit werk eerstdaags worden herbesteed.
De Middelb. Courant geeft een overzigt van het beding .kt.18<5Ï>
wegens dijkgeschot door iederen polder in Zeeland opgebraj^.enV'^sa
van de som die daarvoor bij koninklijk besluit voor
vastgesteld. Wij ontlecnen daaruit de volgende opgaan,betrék-'vi'.^7
t