DONDERDAG 21 JÜLIJ.
5lslf Jaargang.
itniicnCimöscöe lengten.
Oe uitga re dezer Courant geschiedt Slaan,
dag en Donderdag avonduitgezonderd
op feestdagen.
Prijs per kwartaal f 1,85 fr. p. p. f 1,9».
frkJL
Gewone advertentlCn worden a SO et. de
regel geplaatst.
Geboorte-, huwelijks- en doodberigten van
1-6 regels 1,3»behalve het zegelregt.
De inzending van advertentilin kan geschieden tot vóór drie uren des namiddags op den dag der uitgave.
De heer Groen heeft zich onlangs beklaagddat hij nu sedert
vijf-en-dertig jaren vruchteloos gepoogd heeft, om zich door zijne
landgenooten te doen verstaan en zijne beginselen door hen te
doen aannemen. Wij bewonderen niet alleen den volhardenden
moed van den prediker, die, schoon niet aangehoord, immer voort
gaat zijne stem te verheffen, maar ook zijne zeldzame ingenomen
heid met eigen begrippen, waaraan hij onbezweken vasthoudt,
schoon ze op den duur door de meerderheid veroordeeld worden.
Maar aan die bewondering paart zich ook eene niet onnatuurlijke
bevreemding, dat nooit bij den heer Groen de gedachte schijnt
optekomen, dat de hem veroordeelende meerderheid wel eens
meer gelijk kon hebben dan hij. Het ziet er waarlijk voor ons land
maar droevig uit, indien slechts zoo enkelen in het bezit der
waarheid zijn en het aantal nog kleiner is dat naar hen luistert.
Maar daar wij geen enkel spoor vinden van eenige schade, door
het niet luisteren naar den heer Groen teweeg gebragt, gelooven
wij, dat de heer Groen gelukkig wezen zou, als hij de werkelijk
heid 'meer dan zijne theorien raadpleegde, en dat de natie er bij
winnen zouals hij zijne krachten aanwenddeniet om haar
met geweld naar zijn verouderd standpunt terug te dringen, maar
om met haar voort te streven op de baandie zij hemin hare
voortdurende ontwikkeling wijst.
Bij de weinige sympathie, die de rigting van den heer Groen
in ons land vindt, is het wel niet te verwonderen, dat haar
orgaan of organen zich zwak noemen. Zij zijn dat blijkens gemis
aan uitwerking, blijkens den onverwinlijken afkeer, die de meer
derheid daarvan loont. Men mag het den zwakken niet euvel
duiden, als hij tracht door hulp van sterkeren eenigsins vooruit
te komen, en het iaat zich begrijpendat het gevoel van onmagt
er toe leiden kan, om te vereenigen met degenen, die men anders
ongaarne tot bondgenooten nemen zou. Maar de vraag rijst of
het rationeel is om de kracht buiten zich te zoeken en of niet
allereerst moest worden onderzochtwaaraan de zwakheid toe
te schrijven is. Wie het onmogelijke wil, verspilt zijne krachten
en wordt ongeschikt zelfs voor den nederigen werkkring, waartoe
hij bestemd was. Zoo is het met de historische rigting van
onzen tijd, die blind voor de lessen der historie, het volk zou
willen terugdringen, in klimmende boeijen sluiten en eene glans
rijke historie voor de toekomst onmogelijk maken. Die rigting
is niet alleen zwakom dat zij afgeleefd isomdat zij zich
vergeefs tegen den magtigeren heeft uitgeputmaar bovenal
omdat zij magteloos staat tegenover den alles-overweldigenden
stroom van waarheid en licht.
De verkiezing te Hoorn is eindelijk door het Dagblad besproken,
één dag vóór de verkiezing, opdat men het laatste woord hebben
zou. Het verdient opmerking, dat daarin niet zoo zeer de kandidaat,
die men (faute de mieux) aanbeveelt, wordt besproken maar veel
meer de gevreesde kandidaat wordt mishandeld en op Dagblads-
wijze over den hekel gehaald. Gelijk wij vroeger reeds aan
toonden kon de heer van Goltsiein niet worden aanbevolen
sedert hij zich aan de zijde van den heer van Nierop had ge
schaard. Maar er moest iets gezegd worden en nu heet het
wederom: hij is onafhankelijk! Daarbij is nog de veel betee-
kenende aanprijzing gevoegd, dat hij eene schoone toekomst voor
zich heeft en het land groote diensten lean bewijzen. De Hoornsche
kiezers zullen echter uit het Dagblad-artikel niet veel wijsheid
leeren, en hun zoo hoog geroemd gezond verstand zal wel tusschen
de regels van dat artikel zien, hoe het orgaan verlegen was met
de aanbeveling die het niet van goeder harte doen kon. De
antirevolutionaire partij schijnt ditmaal, ondanks den raad van
den prediker sedert vijfendertig jaren, geen eigen kandidaat gesteld
te hebben. Zij zal dus maar gemeene zaak maken met de con
servatieven, maar men wordt vriendelijk verzocht wel' te willen
gelooven, dat hier volstrekt aan geen verbond tusschen de beide
pa|'tijen mag worden gedacht.
„Het gezond verstand der kiezers van Winschoten, zal de op
gedrongen kandidaat, den heer Jonclcbloet weten te weren." Zoo
schreef het Dagblad vóór eenige dagen. Maar, helaas juist deze
kandidaat verkreeg de meeste stemmen en wel een beduidend
aantal boven den naast aan hem volgenden. Hebben die menschen
nu geen gezond verstand of heeft het veel gelezen orgaan, dat
de natie zoo door en door kent en dat hare wenschen zoo duidelijk
uitspreekt, zich in het oordeel over die kiezers vergist? Het mag
I nu smalen op de geringe opkomst der kiezers, daarmede verbloemt
lie de nederlaag niet die het op nieuw geleden beeft. Men
stelle de uitkomst der stemming te Winschoten naast het Dagblad
artikel van de vorige week, en men komt tot het besluitdat
het orgaan de natie in hare rigting en wenschen miskent, dat het
vergeefs met groote woorden zoekt te overbluffen, maar dat het
gezond verstand der kiezers zich weinig daaraan stoort, en dat
dergelijke uitkomsten uitnemend geschikt zijn, om waar het nog
noodig is de oogen te openen voor de verachtelijke drogredenen
en kunstgrepen, waarmede eene woelzieke factie tegen de meer
derheid der natie te velde trekt.
Onder de drogredenen waarvan het dagblad zich bedient, om
zijn doel te bereiken, bij de verkiezing te Hoorn is ook deze;
dat de kiezers als zij zich gelijk willen blijven nu bepaald den
heer Golstein stemmen moetenomdat hij de meeste stemmen
bekwam na den heer van Nierop, bij de vorige gelegenheid. Het
is kennelijk, dat men op die wijze argloozen vangen wil en den
kandidaat der minderheid als die der meerderheid wil doen voor
komen. Wij wijzen er alleen op, om te doen uitkomen, in welke
bogten de partij zich wringt, om niet door overtuigingmaar
door overrompeling haar doel te bereiken. Het geldt hier ook
de verwijdering van den heer Gevers, wiens benoeming meer dan
eenige andere eene nederlaag voor het orgaan en deszelfs partij
zoude zijn. Verdeeldheid onder de voorstanders der liberale rigting
kan misschien de keus van den heer Goltstein in de hand werken,
maar al wordt hij ook gekozen, dan zal men er nooit uit kunnen
opmaken, dat de meerderheid in dat district met zijne rigting
ingenomen is. De geest der meerderheid heeft zich uitgesproken
in de keus van den heer v. Nierop, en zoo nu diens tegen
stander overwint, dan zal het zijn omdat de minderheid eene
toevallige kracht bezat, maar volstrekt niet omdat de meerderheid
haar mandaat aan hem wenscht te geven.
Bij de verkiezing te Winschotenüingsdag gehouden, zijn uit-
gebragt 499 geldige stemmen. Daarvan bekwamen de heeren prof.
Jonckbloet 182, T. Borgesius 118, mr. Woldingh (de kandidaat
van het dagblad) 98, van Swinderen 49 en Venema 42 stemmen.
Er zal dus eene overstemming moeten plaats hebben tusschen
de beide eerstgenoemden.
