Oïïcngelincrli.
a
8
s
I
I-F
niet kent. Men vermoedt dat hij vreesde aan eene ongeneeslijke
Iwaal te lijden en .daarom de hand aan zijn leven sloeg. In
de vorige maand is te Keulen een huwelijk gesloten onder zon
derlinge omstandigheden. De bruidegom was een gevangen mili
tair en de ouders zijner bruid hadden het huwelijk doorgezet om
het kind der beide jongelieden te wettigen. Onmiddellijk na de
voltrekking van het huwelijk moest de jonge man in de gevan
genis terugkeeren, waarin hij van wege herhaalde poging tot de
sertie twintig jaren moet doorbrengen. Te Zierikzee bestaat
een oratorisch gezelschap niet zonder krachtenwaarin elk naar
zijne krachten/medewerkt. Dat gezelschap heeft eene soiree decla-
matoire et musicale gegeven, die voor de armen 154,80 heeft
opgebragt. Een l'ruissisch soldaat schreef kort vóór dat l«ij
tegen de Denen in het vuur moest een afscheidsbrief aan zijnen
vader en sloot daarin zijn laatste geld een Kassenschein van
1 th. Vermoedelijk geen tijd meer hebbende om den brief op
de veldpost te bezorgen nam hij hem mede in den slag. De
kogel die zijne borst trof, doorboorde ook den brief en zoo werd
die later door den vader ontvangen. Op voorstel van de boek
handelaren Michel Levyzijn deze door den heer Renan gemag-
tigd, om van zijn werk over het Leven ran Jezus eene volksuitgave
a 1 frc. te doen verschijnen. Een zekere S. had te Hoorn een
stuk spek gekocht, maar bevond later dat het bedorven was.
Hij bragt het toen terug maar de verkooper die daarmede niet
ingenomen was, schoot op den kooper met een geweer dat met
hagel geladen was, tengevolge waarvan hij in eenen bedenkelijken
staat verkeert. In 's Gravenhage zal eene reusachtige groote
plaat worden uitgegeven ter herinnering aan de plegtige eerste
steenlegging van het monument ter gedachtenis van de gebeurte
nissen van November 1813. Er zal dus weder eenige herinne
ring komen van de gebeurtenissen die hadden moeten gebeuren,
indien niet gebeurd was wat gebeurd is. Te Aurora aan de
Reese rivier (gebied van Nevada, in het Goudland) is een nieuw
logement opgerigt, waarvan de conditiën buiten aan de deur te
lezen staan, in dezer voege: 1. Voor de vaste kost 15 dollars
per maand, met hutspot; zonder hutspot 12 dollars, vooiuit te
betalen, Zout gratis. 2. Het is den kostgangers verboden praatjes
te maken met den kokextra potjes worden tóch niet voorge-
diend en ook niet geduld. Voor aardappelen wordt niet extra
betaald. 3. Het is verboden onder 't eten iets van de tafel te
nemen met het doel om 'tin den zak' te steken. Fiuiten onder
'teten is streng verboden. 4. De heeren worden verzocht om
buiten zich het gezigt te wasschen en zich daartoe voor eigen
rekening water aan te schaffen. IJs gratis. Handdoeken hangen
buiten om den hoek. 5. Voor besproken plaats bij de kagchel
wordt extra betaald. 6. Alle gasten die wenschen te vernachten,
hebbeji zich voor eigen rekening en risico hel noodige stroo aan
te schaffen; in de algemeene zaal gereserveerde stroozakken voor
reizigers en vaste klanten. De heeren die in den stal slapen
worden verzocht hun laarzen niet uit te trekken. 7. Men wordt
genekt: in de zaal ten 5 ure, in den stal ten 7 ure. 8. Steenen
of kwarts worden niet in betaling aangenomen noch in pand.
tl. Men wordt vriendelijk verzocht aan tafel niet te vechten.
10 Élke overtreding van dit reglement wordt onmiddellijk met
den kogel gestraft. Will Jent, logementhouder. Een dagblad
van Triest deelt het volgende mede: In de omstreken dezer stad
woonde eene dame op eene prachtige villa en vond daar haar grootste
vermaak in het kweeken van bijen. In het laatst van December
des vorigen jaars werd zij ziek en moest naar de stad vervoerd
worden, waar zij na eenige dagen stierf. Bij gelegenheid der
begrafenis zag men eene geduchte zwerm bijen in de stad komen,
die zich boven de lijkbaar bewogen en niet verdwenen dan nadat
het lijk in de aarde geborgen was. Eene vriendin, die de over
ledene in hare liefhebberij gekend had begaf zich daarop naar
de villa en vond alle de bijenkorven ledig. Te Parijs zijn de
eerste ooijevaars verschenen. De gemeenschap is in Noord
holland algemeen hersteld, eenige groote schuiten zijn reeds ter
scholvangst naar de Noordzee uitgevarende panharingvangst
in de Zuiderzee is gunstig.
Het is maar een dood paard of het staat gelijk aan een dood paard, wordt
als spreekwijs meermalen gebruikt, even als of het edele dier, dat reeds
bij zijn leven zoo vele diensten bewees, na zijn' dood tot niets meer nut is.
De wetenschap bewijst het ongerijmde van dit spreekwoord en getuigt hoe
teregt het door jong en oud geliefde beest, ook na zijn' dood, tot vele
diensten nuttig is en aan menigeen voordeel en bestaan geeft.
Wij zullen niet in bijzonderheden treden over het gebruik van paarden-
vleesch als voedsel, want in spijt van talrijke getuigenissen blijft de afkeer
van dat voedsel voortduren. "Wij vergenoegen ons met een overzigt te
geven over hét veelzijdig nut dat een paard na den dood aanbrengt. Opmer
kelijk is het om te zien hoe ver wetenschap en industri het gebragt hebben
en- welk voordeel zij weten te trekken van zaken, die men, vóór eene
halve eeuw, voor niets achtte.
Wanneer het paard in de slagtplaats aangekomen is, wordt het dood
geslagen en het bloed in een soort van broeikuip verzameld.
De haren van den staart en van de manen worden afgesneden.-. Van
de grootste maakt men een weefsel tot het bekleeden van meubelen, tot ver
vaardiging van crinolines enz. en van de korteren koorden voor bleekers
of vulsel van stoelen en matrassen.
De huid, zorgvuldig afgesneden wordt door den looijer in een zeer goed
leder veranderd.
Vervolgens opent men het lijk en ledigt het. De nog onbedorven afval der
darmen wordt tot bemesting bewaard, de ingewanden warden ter zijde gelegd
oin gekookt te worden en de darmen gaan over in de handen der snaren
makers, die er een soort van pergament en tal van andere zaken van
fabriceren.
Het bloed wordt gekookt en gezuiverd van het geronnene, vervolgens
onder de pers gelegd en gedroogd en is in dezen staat een der voornaamste
bestanddeelen van het ijzer-hydrochyanaat of blaauw gezuurde potasch, of
wel het wordt gedroogd in de vrije lucht en gebruikt om syroop te z iveren.
Als de leden van de romp zijn afgesneden maakt men de peezen
los om daarvan lijm te bereiden, en de hoeven waarvan het hoorn in platen
gesneden wordt, komen in gebruik bij schrijnwerkers, kammenmakers enz.
Het afsnijdsel dient tot bemesting of wordt tot het bereiden van blaauw
gezuurde potasch gebruikt.
Dan wordt het geheele paard in stukken gesneden en in een groote ketel
gekookt, die tot vijf en twintig paarden kan bevatten.
Het vleeschnat, geconcentreerd en gezuiverd levert eene gelatine die tot
onderscheidene einden strekt, en van het vet dat boven drijft, en na de
verkoeling wordt afgescheideu, maakt men olie om werktuigen te smeren,
een olieachtig zuur en uitmuntend schuimende zeep, die het voorregt heeft,
dat zij geene onaangename reuk achterlaat.
Het vleesch,dat gekookt zijnde vau de beenen afgezonderd is, wordt door
middel eener hydraulische pers tot koeken geperst, die op de lucht ge
droogd en vermengd met het gekookte bloed en den afval der hoeven eerst
tot kolen worden bereid en vervolgens ook tot blaauwzuur potasch.
Het vleeachnat, dat door de hylrau'ische pers wordt uitgedrukt bevat
eene gelatine met zwartachtig schuim bedekt en boven drijvend vet. Hel
laatste wordt tot verschillende einden gebruikt en het andere tot bemesting.
Van het paard blijft nu niets over als de beenderen, die ook weder tpt
nuttige einden worden gebruikt. De ronde beenderen uit de pooten en
de platte niet spongieuse, worden gebruikt door ivoordraaijers enz.
Wanneer men door middel van zuur, de gelatine die in overvloed aan.
wezïg is in de platte beenderen van den kop, van de zijde en andereöt
heeft afgescheiden, worden deze beenderen buigbaar en doorschijnend eü
tot een soort van lijm gebruikt.
Het vet uit de spongicuze beenderen wordt door kokend water hltge*
zonderd en daarna deze beenderen met de kleineren gecarbouiseerdefc
verkalkt. In het eerste geval trekt men er hydrogcen-bicaroonné of sous-
carbonaat van ammoniac uit, dat door eene tweede chemische bewerking
sulfate de sonde en hvdrochloraat van ammoniac oplevertvervolgens de
olie, bekend onder den naam van olie van Dippel en eindelijk dierlijk
zwart, dat vooral door de raffinadeurs gebruikt wordt om deszelfs ont
kleurende kracht.
In het tweede geval wordt van de beenderen een wit poeder bereid dffc
in de apotheken wordt gebruikt en waarvan de fabriekanten van chemische
zwavelstokken bijna uitsluitend die groote hoeveelheid phosphorus verkrijgöQ,
die zij voor hun fabrikaat behoeven.
Zooveel levert het paard nog na zijnen dood op. "Voegen wij er by
dat het vóór zijnen dood nog in de school der veeartsenijkundigen dient
tot operatien, die men zegt nuttig te zijn, maar waartegen men zich overigen»
omdat zij zoo wreed zijn, wel met kracht mogt verzetten.
Ingezonden
U i
co
e©
co
J2
S
O.
O
J"5 C3 OÜ
C
'n C
CO O
Ir o
cu
o
bD
w
-o
c
OP
s-
o
O
-3
-3
T3
e
CD
co
3* C3 r-<
o CC CO
6 o
00
.3 co
AA p OO
m
SS. ci
Si ns
CS
CS5 s
bfc O
c
tJI
<M
4
CD
'X>
<D -us
ps "2 o
Cü op s>
w <D OJ
S s-°
M u,
9
w
"2 B
O FS»
CO
3
M
V
bO
CD
iO
O
"cC
u
4*
êpbb
•£T e
u
12"S
CD
O) CD
S-3
S-i
<D
S
r—I
CM CM
j a
O
-Q
fa
- o
o
P3
E oiö
r-4
CC J-CÖ
13 Sb?
m
Cï
(D
CP
m
CD
bfi
5
z
w
H
o
1
3
W
r-t
bc br. o
c E
"M lus
O
.5
o
eO,
15
w
o
PS
s s
S-. S-t
<D <D
O)
H p>
m
B"
«Ê.A
"'oj C/3
t—i
•c
O
t—
3
O
4'!
rC
S
TJ
d
o
bo
c
CC as
-S
a o
fc) -W
(D
g-t
O
CO
co
o
1D
a
O
o
fc- O
u
g
- O
Js .5W
O c
Cl
03 S
*2 >-2 om»
O a° 1
v
rT* O t—
2 c 2 -
fe
CO
(M
cö I—ig
.o"1 ö50
o S
g _21-
a
co V
«o, i c- J;
-S o» c
co S
AC - .1
O
CO
QO
00
sa??
Oi
CO
CM CM
S CO
e
as
3 r—I aü
o« a®
c ÖP
B
«o
s
00
CM
BS j
