1813-1863. 1863. 90. DONDERDAG19 NOVEMBER 5<r Jaargang m Rif sr?r$T Sgrip .1 ju II-JS i.; GOKSSCIIË COURANT, Oe uitgave dezer Courant geschiedt Slaan. Gewone advertentlEn worden tt SO et. de dag en Donderdag avond, uitgezonderd IfSS-.lw' cp feestdagen. Wgttfeg..V"~f .,-'..p;il Prijs per kwartaal 1,35 fr. p. p. 1,90. 1-6 regels ƒ1,80, behalve het zegelregt, regel geplaatst. Geboorte-, huwelijks- en doodberigten van De inzending van advertentiEn kan geschieden tot vóór drie uren des namiddags op den dag der nitgave. Tol dit nomnier behoort een BIJVOEGSEL houdende eene publicatie van het gemeentebestuur tol aflossing der gevestigde schuld en de discussien van den Gemeenteraad bij de behandeling der Bcgrooliiig voor 1864. In de laatste dagen zijn aller gedachten schier uitsluitend ver vuld geweest met de blijde feestviering waarin geheel Nederland zich vereenigde. De herinneringsdagen zijn nog niet geëindigd, en in menige plaats zal dan ook eerst later het feestoffer worden ontstoken. Maar oor ons, die op den 17e de beweging dei- meerderheid zijn gevolgd, is reeds het oogenblik daar, om van het gevierde feest te gewagen en nog eens ceuen blik te slaan op de uiting van het nationaal gevoel in ons midden. Wij vol doen daarom reeds nu aan de algemeene verwachting, dat in ons blad een kort verslag der feestviering gegeven zal worden. Wij doen dat te eerder, omdat allen nog onder den indruk zijn der aan genaamste gewaarwordingen, omdat wij gaarne medewerken om dien indruk te bewarenen de ingenomenheid met de aanlei ding tot liet feest te doen voortdurennu de luide jubelkreet zwijgtwaarin allen hebben zamengestemd. Met eene Godsdienstige wijding ving ook onder ons de viering van het halve eeuwfeest aan. In de onderscheidene bedehuizen werd op Zondag 15 Nov. de gemeente opgewekt, om allereerst het oog naar boven te rigten, en het Opperwezen te danken voor de verlossing, die aan ons Vaderland vóór 50 jaren geschonken werd, en voor de veelheid van voorregten die Nederland gedurende 50 ja-en heeft genoten. Opwekking van dankbaarheid sletnt zeker wel het best tot vrolijk feestvieren. Het bleek dan ook al ras uit eeue opgewonden stemming, die zich aan allen mededeelde, dat ieder het zijne wilde toebrengen om van belangstelling en deelneming' in het Vaderlandsche feest te doen blijken. Reeds Maandag morgen werd uit menig huis de driekleur of de oranje vaan uitgestoken; alles was in de weer met toebereidselen voor versiering en illuminatie op den volgenden dag. Langzamerhand kreeg de stad een meer feestelijk aanzien, en begunstigde ook geen heldere hemel die voorbereidende werkzaamheden niemand liet zich afschrikken, als waren allen met de gedachte vervuld, dat een feest, naar zulk erne aanleiding gevierd, niet mislukken kon. Nog bleven vele handen druk in de weer, als voor een aan zienlijk deel van ons publiek de deuren onzer schouwburgzaal geopend werden, waar de Rederijkers kamer Vondel eeue openbare feestelijke opvoering geven zou. Lang vóór het aangewezen uur waren schier alle plaatsen ingenomen, ten bewijze niet alleen, dat men gaarne feest wilde vieren, maar dat men ook aangename verwachting had van de werkzaamheden eener vereeniging, wier roem sinds vele jaren gevestigd is. De eenvoudige en met veel smaak gedecoreerde zaal bood een schoon cn indrukwekkend schouwspel aan, dat allen den meesten lof deed geven aan hem die het plan daartoe ontworpen en uitgevoerd had. De drapcrien en trofeën van nationale en Oranjekleuren herinnerden de groote gedachte die aan het feest ten grondslag lag. De busten der drie Wilhm's van Oranje, die sedert 1813 aan het hoofd van onzen herboren staat stonden, gaven de getuigenis, dat. Vorst en Va derland in aller schatting vereenigd zijn. Als eene hulde der dankbaarheid prijkten de namen der grondleggers van Neder lands vrijheid in 1813 aan de wanden met groen omgeven, zoowel als de namen of busten van de dichters, wier verhevene gave op den vrijen Nederlandschen bodem geschitterd heeft. Eene menigte bloemen, keurig gerangschikt, getuigden van het verlangen, dat vcor het Nederlandsch volk de weg vrolijk en gezegend moge wezen. Eu een tal van spiegels, die al dat schoon weerkaatsten en als vermenigvuldigden waren het zinnebeeld van aller ge dachte mogt de blijdschap vermenigvuldigd worden, die ons thans vervulten Nederland immer het schouwspel opleveren van een dankbaar cn gelukkig volk. Met het zingen van een drietal coupletten uit het Volkslied van Tollensdoor het mannenkoor onzer Zangvereenigingvir.g de feestelijke avond aan. Nadat het eerste couplet gezongen was, hield Dr. S. Piccardt eene korte toespraak daarna werd in een kwartet-solo de bede opgezonden: Bescherm o God! bewaar den grond, enz. en onder het opstaan der geheele vergadering ver eenigde zich ten slotte het geheele koor in de woorden, die aller wensch uitdrukten Dring luid van uit ons feestgedruischDie beê ten hemel in. Zoo gestemd tot vaderlandsche gevoelens luis terde men gaarne en opgewekt naar de dichtstukkendie meest op het feest betrekking hadden, en met evenveel warmte als talent werden voorgedragen. Het is genoeg bekend dat de leden van ons Vondel, in de declamatie groote verdiensten hebben. Wij mogen getuigen, dat zij hunnen roem handhaafden en dat allen ook zij die ten slotte een blijspel, voor rederijkers geschreven opvoerden gewedijverd hebben om door hunne talenten dezen avond luister bij te zetten. Nog een paar malen werden de leden van Vondel door die der Zangvereeniging vervangen. En niet alleen droeg de gelukkige uitvoering der beide zangnommers. veel bij tot opluistering van het feestmaar het schoon gezang had de geestdrift van het publiek in die mate opgewektdat ten slotte nog eene herhaling van het Volkslied werd verzocht, aan welk verzoek met heuschhcid werd voldaanniet zonder renen krarhtigen indruk op -de aanwezigen te maken. Zeker hebben allen hoogstvoldaan de zaal verlatenwaarin sommigen later wederkeerden om zich aan eenen gezelligen disch te vereenigen. Zoo was het doel bereikt om te stemmen tot eene vrolijke voortzetting van het nationale feest. Die vrolijke stemming had zich Dingsdag aan allen mede gedeeld. In den vroegen morgen werd andermaal eene gods dienstoefening gehouden in de Groote kerk. Het landvolk, dat gewoon is dezen drukken November weekmarkt te bezoeken,, kwam ditmaal vooral niet laat stedewaarts, omdat het ook aan de feestvreugde wilde deelnemen. Al vroeg wemelde eene groote menigte door de straten, waarin de vlaggen thans bijna uit iedere woning wapperdenterwijl de Oranjekleur, alleen of met de driekleur vereenigd, oud en jong, rijk cn arm versierde. Het was duidelijkdat hier niet door enkelen feest gevierd werd en dat de vreugde zich onwillekeurig aan allen mededeelde, maar dat ieder feest vierde om dat hij van welken rang of stand, daartoe reden had. Zoo ergens dan droeg hier zeker de feestviering een nationaal karakter en was het een feest des volks zonder dat daartoe openbare vermakelijkheden verordend waren. Bene wijze spaarzaamheid had hier doen besluiten, om geene onkos ten van stadswege te maken tot het inrigten van volksspelen of iets dergelijks; het bleek dat opwekking hier niet noodig was. Want ieder deed naar zijn vermogen en toonde dat hij voor

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1863 | | pagina 1