ENGELAND. - Londen den J9 Junij. Eenige weken geleden werd bij den heer Howard, juwelier le Manchester een vermetele diefstal ge pleegd. Dezelve moést klaarblijkelijk begaan zijn door iemand, die met het huis bekend was, daar men zich den toegang tot den winkel verschaft had door een gat, hetwelk men in den zolder boven den kelder had gemaaktwaarna horologien en juweelen ter waarde van 700 pd. st.werden gemist. Het ver moeden viel opeen jong mensch, Anthony Bradley genaamd, die bij den heer Howard in dienst was, hij werd aangewezen als de persoon, die men ten zes ure in den morgen waarop de diefstal plaats had den kelder van den heer Howard had zien verlaten. Ongeveer 1§ uur daarna zag men hem wandelen op eene plaatsgenaamd Hough's End Clough bijna sier uren van het midden-gedeelte der stad gelegen, en vermoedde men dat het geslolene ergens in de nabijheid geborgen was. Bradley werd wegens dief stal voor de regtbank gedaagd, en van dat tijdstip af werden door den heer Beswick, directeur van policie le Manchester, en zijn ondergeschikten, alle pogingen in het werk gesteld om het geslolene te ontdekken. De grond, in de nabijheid van Hough's End Clough, werd tot eene aanmerkelijke diepte opgegraven en wel Maandag 11. met goed gevolg. Nadat men on geveer Ij uur gegraven had, bespeurde een tuinman san den heer Beswick eene plaats waar de aarde minder vast was dan op andere deelen san den bo dem. De heer Beswick ligtte eene kluit op, ver volgens een andere en nadat hij nog eenige losse aarde met zijne hand had omwoeld, kwam zijne hand in aanraking met een zakdoek waarin de juweelen gewikkeld waren. Het schijnt dat Bradley na met een troffel welke niet ver van de plaats gevonden werd den grond ongeveer een halve el diep had opgegraven eene cirkelvormige holle in eene hori zontale rigting onder den grond had geboord waar hij de juweelen nederlegde en daarna het gat met de opgegravene aarde weder digt maakte. Het bleek dat de zakdoek bijna al het geslolene bevatte. FRANKRIJK. Parijs, den Jumj. Het is thans zeker dat de afdeeling van den Staatsraad welke belast is met het onderzoek der administratieve geschillen, eergisteren avond een be sluit heeft genomen in de zaak der verordeningen van 22 Januarij betreffende de sequestratie der eigendommen van het stamhuis Orleans. De ver gadering is echter eerst na de zaak gedurende vier uren rijpelijk te hebben overwogen tot eene beslis sing gekomen en het blijktdat werkelijk met eene meerderheid van slechts ééne stem (9 tegen 8) de Regering in het gelijk is gesteld. Deze uitslag maakt, zoo als ieder ligtelijk kan nagaan, een die pen indruk. De aanhangers der monarchale partij beweren dat eene zoo duur gekochte zegepraal na- deeliger is dan eene nederlaagen de voorstanders der tegenwoordige Regering zijn misnoegd omdat de bewindslieden hunne maatregelen niet beter heb ben genomen en er niet voor hebben gezorgd om terwijl zij daartoe in de gelegenheid waren den Staatsraad zomen te stellen uit lieden, die geheel op de hand der Bonaparlistische partij zijn. Van eene doorgaans goed onderrigte zijde wordt medegedeeld, dat de heeren Maillard, Marchand GornudctFai try Giraud Boulay Suin en Fourangin den moed hebben gehad om hunne stem uit te brengen voor de bevoegdheid van den gewonen regter, wat betreft het beoordeelen van de wettigheid der sequestratie-besluitèn. De Regering schijnt te hebben verwacht, dat de minderheid slechts uit zes leden zou bestaan. Dat het gebeurde den zedelijken invloed van het Bewind kan verzwakken behoeft wel te aaauwernood vermelding. Den heer Fabre welke de belangen ran het stamhuis Orleans heeft bepleit wordt hooge lof toegezwaaid over de wijze, waarop hij zich van zijne taak heeft gekweten en wegens de door hem bij gelegenheid zijner laatste pleitrede, gegeven blijken van onafhankelijkheid. De genoemde regtsgefeerde heeft verklaard datindien het hem mogt gelukken om bij sommige leden van den Staatsraad de stem van het geweten te doen ont waken hij daarin ruimschoots eene belooning zou vinden voor zijne moeite. Men houdt het er voor dat de heer Fabre zijn doel heeft bereikt, en aliezins reden heeft om tevreden te zijn over de uitwerking der door hem gesprokene woorden. Voor het overige laat men het geenszins onopge merkt dat in het regeringsblad bij het geven van een verslag der beraadslaging in den Staatsraad wordt medegedeeld dat de pleitrede van den heer Fabre drie uren heeft geduurd, doch dat de be stuurders van het officieële orgaan slechts in eenige weinige regels de hoofdpunten opgeven welke door dien advocaat zijn behandeld en daarentegen de door den heer Maginecommissaris der Regering voorgedragene memorie woordelijk mededeelen, Dezer dagen heeft de Prins-Voorzitter in hel Théatre Francais de voorstelling bijgewoond van het bekende drama Marion Delorme van den heer F. Hugo. De bestuurder van dien Schouwburg /i. Houssaye heeft gedurende de voorstelling zijne op wachting bij den Voorzitter gemaakt, en met denzei- ven een gesprek aangeknoopt over de verdiensten van het ten tooneele gevoerde drama. De Voorzitter heeft zich bij die gelegenheid zeer beklaagd over de door den heer F. Hugo beledene staalkundige grondbe ginselen, en gezegd dal indien de genoemde schrij ver geene andere werken bad geschreven dan deze en dergelijke tooneelstukkenmen hem thans met geestdrift zou hebben toegejuicht, in plaats van innig leedwezen te gevoelen over zijne gedwongene afwe zigheid. Deze woorden hebben bij de omstanders een gunsligen indruk gemaakten velen beschou wen dezelve nis een blijk dot de Voorzitter gunstig gestemd is ten aanzien van dien dichter en hem bij de eerste de beste gelegenheid verlof zal geven om naar Frankrijk terug te keeren. In hét zuiden des Rijks hebben zware onweders gewoed, welke meestal vergezeld waren van hagelslag, en hier en daar veel schade hebben aangerigt. Dit is o. a. het geval geweest nabij de stad Montpellier, waar de rivier de Lez, in minder dan een half uur, 5 meters boven het gewone peil is gerezen en een groot gedeelte van den te veld staanden oogst, mits gaders boomen wijngaarden en geheele woonhuizen door het geweld van het water zijn weggesleept en vernield. Ook de rivier de Morson is buiten hare oevers getreden. Een dertigtal personen, die door het snel wassende water op eene brug verrast waren, zijn genoodzaakt geworden daarop le blijven gedurende meer dan twee uren. Men kon hen onmogelijk be reiken en het schijnt dat men zeer bevreesd is ge weest dat de brug zou bezwijken in welk geval allen waarschijnlijk het leven in de golven zouden hebben verloren. Gelijk men zulks verwachtte heeft de staats raad het amendement verworpen van den heer de Merode en wel naar men zegt met algemeene stemmen. Men weetdal bij dit amendement werd voorgesteld, om de familie Orleans vrij te stellen van de regislralie-reglen, te betalen bij den gedwon gen verkoop van de haar werkelijk in eigendom toe komende goederen, ten gevolge der decreten van 22 Januarij. Zeer opmerkenswaardig zijn eenige uitdrukkin gen, voorkomendein liet adres van boekhandelaren en uitgevers, legen de aanhangige belasting op het papier, vermits zij niet zeer vleijend luiden voor de letter kundigen in Frankrijk. In tegenstelling van andere producten zeSSe" adressanten bezitten de boeken hoegenaamd geene innerlijke waarde, want zij doen aan de grondstof en dus aan liet papier zijne waarde en prijs verliezen. Wanneer de eigenaar van een riem wit papier, ter waaide van 20 francs, hem wil verkoopen dan behoeft hij hem slechts voor 19 francs aan te bieden, pin een kooper te vinden. Wanneer echter een uilgever, die van dezen riem een levenden tolk van gedachten en denkbeelden heeft gemaakt, noolig heeit hem le verkoopen, hoeveel zal hij dan voor zijne 20 francs terug ontvangen, na aan dezelve nog groote kosten voor drukloonen in- naaijen enz. gevoegd te hebben? Hij zal ontvan gen zoo lang het fruit overvloedig is en de kruide niers veel kalandis.ie hebben: 15 francs 50 clms. voor hel riem...... en nu komt nog de wetgever en wil 3 francs 50 etuis belasting per riem heffen." Blijkens een in de dagbladen voorkomende,sta tistiek bezit Frankrijk ongeveer 550 papierfabrie ken. Jaarlijks wordt er voor 2 millioen papier aan Engeland 2* millioen aan Belgis 1 millioen aan Spar.jeIJ millioen aan Sardinië, 1 millioen aan Rusland, 1 millioen aan Turkije, 1 millioen aan Brazilië, 3 millioen aan de Vereenigde Stalen, enz. verkocht. Er is andermaal sprake geweest om Jbd~el- Kader in vrijheid te stellen doch de opstand van eenige stammen in Algerië, schijnt voor alsnog het nemen van dezen maatregel belet te hebben, Een jeugdig militair in betrekking staande tot eene dienstmeid, had de gewoonte des avonds verscheidene muren over te klimmen om tot haar te geraken. Gisteren avond ten 10 ure klom hij weder over de muren en had reeds bijna zijn doel bereikt toen hij het evenwigt verloor en naar be neden stortte. Gelukkig voor hem bevond hij zich boven een balcon waarin hij met een geweldigen smak maar zonder zich belangrijk te deeren ne- derviel. Op het balcon bevond zich echter de heer F. een grondbezitter, die, in den nedervallenden soldaat een dief wanende te zien zóó door schrik werd bevangen dat hem eene beroerte trof en hij op de plaats dood bleef liggen. De soldaat is in hechtenis genomen, onder beschuldiging van moord door onvoorzigtigheid. De nieuwe belastingwellen hebben een aantal petilieri uitgeloktwaarin hel heffen van belastingen door verschillende personen wordt voorgesteld, op een groot aantal onderwerpen, zoo als op ijs en sorbet, dameshoeden adehjke tileis rottingen en zweepen gekleurde affiches, vogels in kooijen, katten, tooneel stukken, pianos, stoelen die in kerken verhuurd wor den draaiorgelsde alieenlevende tegenstanders van het huwelijk, mannen, die met vrouwen leven zonder met haar gehuwd te zijn, acteurs en letterkundigen, openbare ambtenaren, renteniers en ledigloopers, man nen, die eene vrouw verleiden, zonderbaar te huwen, vreemdelingen die zich in Frankrijk vestigen, eigenaars van onbebouwde gronden enz. Eveneens is voor gesteld om het patentregldat bankiers, effecten handelaars en meer anderen betalen, tot op het drie dubbele bedrag te brengen als thans geheven wordt. Tengevolge van de aanhangige belastingwet op de honden heeft men eene statistiek vervaardigd waaruit blijkt dat zich in Frankrijk 3,000,000 hon den bevinden. In dat bedrag deelen de honden van weelde voor een derde en de rondzwervende aan niemand behoorende bonden, voor ongeveer een tiende gedeelte, In het museum van natuurlijke historie in den plantentuin alhier, wordt thans eene Anthropologi- sche afdeeling georganiseerd waarin duizende trien- schelijke geraamten, van alie rassen, tijden en landen, zullen worden verzameld en tentoongesteld eene der gelijke inrigling bestaat, zoover men weet, in gehee! de wereld niet. Uit Freiburg schrijft men. dat de groote raad, door den staatsraad buitengewoon bijeengeroepen, eene buitengewone zitting heeft gehouden, waarin de ont binding van de kommissie, door de volksvergadering te Posieux benoemd, besloten is. Er heerscht groote gisting in het kanton en men ziet op nieuw eene volksdemonstratie en onlusten te gemoet. Op last van den bondsraad zijn commissarissen naar Freiburg gezonden met tnagtom, zoo noodig, liet kanton militair te doen bezetten. Te Romanèche (Saène et Loire) is een kind van drie jaar, dat door eene dollen hond gebeten was, na eene vreesselijk lijden van drie dagen aan de ge volgen der watervrees overleden. Dit kind was na den beet ontvangen te hebben, om wien zich niemand wegens de oogenschijnlijke onbeduidendheid bekom merde, gevaccineerd en wërd de van hetzelve voort spruitende stof op vijftien andere kinderen overgeplant; men is thans zeer bevreesd van ook bij deze kindereu sporen dér watervrees te zullen ontdekken. 3i7,le Staats-Loterij. prijzen van 1000 en daarboven. 4de Klasse. 4de Lijst. No. 603 en 13871, ieder een Prijs van 1000. tifimiTOIo Er worden tegen primo Augustus TWEE GEMEUBILEERDE KAMERSop eenen goeden stand, verlangd die van eene afzonderlijke stook plaats voorzien zijn, hebben de voorkeur. Adres bij de Uitgevers dezer Courant. Te Goks, bij F. Klerdwrns Zoon.

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1852 | | pagina 2