ENGELAND. - Londen den J9 Junij.
Eenige weken geleden werd bij den heer Howard,
juwelier le Manchester een vermetele diefstal ge
pleegd. Dezelve moést klaarblijkelijk begaan zijn door
iemand, die met het huis bekend was, daar men
zich den toegang tot den winkel verschaft had door
een gat, hetwelk men in den zolder boven den kelder
had gemaaktwaarna horologien en juweelen ter
waarde van 700 pd. st.werden gemist. Het ver
moeden viel opeen jong mensch, Anthony Bradley
genaamd, die bij den heer Howard in dienst was,
hij werd aangewezen als de persoon, die men ten zes
ure in den morgen waarop de diefstal plaats had
den kelder van den heer Howard had zien verlaten.
Ongeveer 1§ uur daarna zag men hem wandelen op
eene plaatsgenaamd Hough's End Clough bijna
sier uren van het midden-gedeelte der stad gelegen,
en vermoedde men dat het geslolene ergens in de
nabijheid geborgen was. Bradley werd wegens dief
stal voor de regtbank gedaagd, en van dat tijdstip af
werden door den heer Beswick, directeur van policie
le Manchester, en zijn ondergeschikten, alle pogingen
in het werk gesteld om het geslolene te ontdekken.
De grond, in de nabijheid van Hough's End Clough,
werd tot eene aanmerkelijke diepte opgegraven en
wel Maandag 11. met goed gevolg. Nadat men on
geveer Ij uur gegraven had, bespeurde een tuinman
san den heer Beswick eene plaats waar de aarde
minder vast was dan op andere deelen san den bo
dem. De heer Beswick ligtte eene kluit op, ver
volgens een andere en nadat hij nog eenige losse
aarde met zijne hand had omwoeld, kwam zijne hand
in aanraking met een zakdoek waarin de juweelen
gewikkeld waren. Het schijnt dat Bradley na met
een troffel welke niet ver van de plaats gevonden
werd den grond ongeveer een halve el diep had
opgegraven eene cirkelvormige holle in eene hori
zontale rigting onder den grond had geboord waar
hij de juweelen nederlegde en daarna het gat met
de opgegravene aarde weder digt maakte. Het bleek
dat de zakdoek bijna al het geslolene bevatte.
FRANKRIJK. Parijs, den Jumj.
Het is thans zeker dat de afdeeling van den
Staatsraad welke belast is met het onderzoek der
administratieve geschillen, eergisteren avond een be
sluit heeft genomen in de zaak der verordeningen
van 22 Januarij betreffende de sequestratie der
eigendommen van het stamhuis Orleans. De ver
gadering is echter eerst na de zaak gedurende vier
uren rijpelijk te hebben overwogen tot eene beslis
sing gekomen en het blijktdat werkelijk met
eene meerderheid van slechts ééne stem (9 tegen 8)
de Regering in het gelijk is gesteld. Deze uitslag
maakt, zoo als ieder ligtelijk kan nagaan, een die
pen indruk. De aanhangers der monarchale partij
beweren dat eene zoo duur gekochte zegepraal na-
deeliger is dan eene nederlaagen de voorstanders
der tegenwoordige Regering zijn misnoegd omdat
de bewindslieden hunne maatregelen niet beter heb
ben genomen en er niet voor hebben gezorgd om
terwijl zij daartoe in de gelegenheid waren den
Staatsraad zomen te stellen uit lieden, die geheel op
de hand der Bonaparlistische partij zijn.
Van eene doorgaans goed onderrigte zijde wordt
medegedeeld, dat de heeren Maillard, Marchand
GornudctFai try Giraud Boulay Suin en
Fourangin den moed hebben gehad om hunne stem
uit te brengen voor de bevoegdheid van den gewonen
regter, wat betreft het beoordeelen van de wettigheid
der sequestratie-besluitèn. De Regering schijnt te
hebben verwacht, dat de minderheid slechts uit zes
leden zou bestaan. Dat het gebeurde den zedelijken
invloed van het Bewind kan verzwakken behoeft
wel te aaauwernood vermelding. Den heer Fabre
welke de belangen ran het stamhuis Orleans heeft
bepleit wordt hooge lof toegezwaaid over de wijze,
waarop hij zich van zijne taak heeft gekweten en
wegens de door hem bij gelegenheid zijner laatste
pleitrede, gegeven blijken van onafhankelijkheid. De
genoemde regtsgefeerde heeft verklaard datindien
het hem mogt gelukken om bij sommige leden van
den Staatsraad de stem van het geweten te doen ont
waken hij daarin ruimschoots eene belooning zou
vinden voor zijne moeite. Men houdt het er voor
dat de heer Fabre zijn doel heeft bereikt, en aliezins
reden heeft om tevreden te zijn over de uitwerking
der door hem gesprokene woorden.
Voor het overige laat men het geenszins onopge
merkt dat in het regeringsblad bij het geven van
een verslag der beraadslaging in den Staatsraad
wordt medegedeeld dat de pleitrede van den heer
Fabre drie uren heeft geduurd, doch dat de be
stuurders van het officieële orgaan slechts in eenige
weinige regels de hoofdpunten opgeven welke door
dien advocaat zijn behandeld en daarentegen de
door den heer Maginecommissaris der Regering
voorgedragene memorie woordelijk mededeelen,
Dezer dagen heeft de Prins-Voorzitter in hel
Théatre Francais de voorstelling bijgewoond van het
bekende drama Marion Delorme van den heer F.
Hugo. De bestuurder van dien Schouwburg /i.
Houssaye heeft gedurende de voorstelling zijne op
wachting bij den Voorzitter gemaakt, en met denzei-
ven een gesprek aangeknoopt over de verdiensten van
het ten tooneele gevoerde drama. De Voorzitter heeft
zich bij die gelegenheid zeer beklaagd over de door
den heer F. Hugo beledene staalkundige grondbe
ginselen, en gezegd dal indien de genoemde schrij
ver geene andere werken bad geschreven dan deze
en dergelijke tooneelstukkenmen hem thans met
geestdrift zou hebben toegejuicht, in plaats van innig
leedwezen te gevoelen over zijne gedwongene afwe
zigheid. Deze woorden hebben bij de omstanders
een gunsligen indruk gemaakten velen beschou
wen dezelve nis een blijk dot de Voorzitter gunstig
gestemd is ten aanzien van dien dichter en hem bij
de eerste de beste gelegenheid verlof zal geven om
naar Frankrijk terug te keeren.
In hét zuiden des Rijks hebben zware onweders
gewoed, welke meestal vergezeld waren van hagelslag,
en hier en daar veel schade hebben aangerigt. Dit
is o. a. het geval geweest nabij de stad Montpellier,
waar de rivier de Lez, in minder dan een half uur,
5 meters boven het gewone peil is gerezen en een
groot gedeelte van den te veld staanden oogst, mits
gaders boomen wijngaarden en geheele woonhuizen
door het geweld van het water zijn weggesleept en
vernield. Ook de rivier de Morson is buiten hare
oevers getreden. Een dertigtal personen, die door het
snel wassende water op eene brug verrast waren, zijn
genoodzaakt geworden daarop le blijven gedurende
meer dan twee uren. Men kon hen onmogelijk be
reiken en het schijnt dat men zeer bevreesd is ge
weest dat de brug zou bezwijken in welk geval
allen waarschijnlijk het leven in de golven zouden
hebben verloren.
Gelijk men zulks verwachtte heeft de staats
raad het amendement verworpen van den heer de
Merode en wel naar men zegt met algemeene
stemmen. Men weetdal bij dit amendement werd
voorgesteld, om de familie Orleans vrij te stellen
van de regislralie-reglen, te betalen bij den gedwon
gen verkoop van de haar werkelijk in eigendom toe
komende goederen, ten gevolge der decreten van 22
Januarij.
Zeer opmerkenswaardig zijn eenige uitdrukkin
gen, voorkomendein liet adres van boekhandelaren en
uitgevers, legen de aanhangige belasting op het papier,
vermits zij niet zeer vleijend luiden voor de letter
kundigen in Frankrijk. In tegenstelling van andere
producten zeSSe" adressanten bezitten de
boeken hoegenaamd geene innerlijke waarde, want zij
doen aan de grondstof en dus aan liet papier zijne
waarde en prijs verliezen. Wanneer de eigenaar van
een riem wit papier, ter waaide van 20 francs, hem
wil verkoopen dan behoeft hij hem slechts voor 19
francs aan te bieden, pin een kooper te vinden.
Wanneer echter een uilgever, die van dezen riem
een levenden tolk van gedachten en denkbeelden heeft
gemaakt, noolig heeit hem le verkoopen, hoeveel
zal hij dan voor zijne 20 francs terug ontvangen, na
aan dezelve nog groote kosten voor drukloonen in-
naaijen enz. gevoegd te hebben? Hij zal ontvan
gen zoo lang het fruit overvloedig is en de kruide
niers veel kalandis.ie hebben: 15 francs 50 clms. voor
hel riem...... en nu komt nog de wetgever en wil 3
francs 50 etuis belasting per riem heffen."
Blijkens een in de dagbladen voorkomende,sta
tistiek bezit Frankrijk ongeveer 550 papierfabrie
ken. Jaarlijks wordt er voor 2 millioen papier aan
Engeland 2* millioen aan Belgis 1 millioen aan
Spar.jeIJ millioen aan Sardinië, 1 millioen aan
Rusland, 1 millioen aan Turkije, 1 millioen aan
Brazilië, 3 millioen aan de Vereenigde Stalen, enz.
verkocht.
Er is andermaal sprake geweest om Jbd~el-
Kader in vrijheid te stellen doch de opstand van
eenige stammen in Algerië, schijnt voor alsnog het
nemen van dezen maatregel belet te hebben,
Een jeugdig militair in betrekking staande
tot eene dienstmeid, had de gewoonte des avonds
verscheidene muren over te klimmen om tot haar
te geraken. Gisteren avond ten 10 ure klom hij
weder over de muren en had reeds bijna zijn doel
bereikt toen hij het evenwigt verloor en naar be
neden stortte. Gelukkig voor hem bevond hij zich
boven een balcon waarin hij met een geweldigen
smak maar zonder zich belangrijk te deeren ne-
derviel. Op het balcon bevond zich echter de heer
F. een grondbezitter, die, in den nedervallenden
soldaat een dief wanende te zien zóó door schrik
werd bevangen dat hem eene beroerte trof en hij
op de plaats dood bleef liggen. De soldaat is in
hechtenis genomen, onder beschuldiging van moord
door onvoorzigtigheid.
De nieuwe belastingwellen hebben een aantal
petilieri uitgeloktwaarin hel heffen van belastingen
door verschillende personen wordt voorgesteld, op een
groot aantal onderwerpen, zoo als op ijs en sorbet,
dameshoeden adehjke tileis rottingen en zweepen
gekleurde affiches, vogels in kooijen, katten, tooneel
stukken, pianos, stoelen die in kerken verhuurd wor
den draaiorgelsde alieenlevende tegenstanders van
het huwelijk, mannen, die met vrouwen leven zonder
met haar gehuwd te zijn, acteurs en letterkundigen,
openbare ambtenaren, renteniers en ledigloopers, man
nen, die eene vrouw verleiden, zonderbaar te huwen,
vreemdelingen die zich in Frankrijk vestigen, eigenaars
van onbebouwde gronden enz. Eveneens is voor
gesteld om het patentregldat bankiers, effecten
handelaars en meer anderen betalen, tot op het drie
dubbele bedrag te brengen als thans geheven wordt.
Tengevolge van de aanhangige belastingwet op
de honden heeft men eene statistiek vervaardigd
waaruit blijkt dat zich in Frankrijk 3,000,000 hon
den bevinden. In dat bedrag deelen de honden van
weelde voor een derde en de rondzwervende aan
niemand behoorende bonden, voor ongeveer een tiende
gedeelte,
In het museum van natuurlijke historie in den
plantentuin alhier, wordt thans eene Anthropologi-
sche afdeeling georganiseerd waarin duizende trien-
schelijke geraamten, van alie rassen, tijden en landen,
zullen worden verzameld en tentoongesteld eene der
gelijke inrigling bestaat, zoover men weet, in gehee!
de wereld niet.
Uit Freiburg schrijft men. dat de groote raad,
door den staatsraad buitengewoon bijeengeroepen, eene
buitengewone zitting heeft gehouden, waarin de ont
binding van de kommissie, door de volksvergadering
te Posieux benoemd, besloten is. Er heerscht groote
gisting in het kanton en men ziet op nieuw eene
volksdemonstratie en onlusten te gemoet.
Op last van den bondsraad zijn commissarissen naar
Freiburg gezonden met tnagtom, zoo noodig, liet
kanton militair te doen bezetten.
Te Romanèche (Saène et Loire) is een kind van
drie jaar, dat door eene dollen hond gebeten was,
na eene vreesselijk lijden van drie dagen aan de ge
volgen der watervrees overleden. Dit kind was na
den beet ontvangen te hebben, om wien zich niemand
wegens de oogenschijnlijke onbeduidendheid bekom
merde, gevaccineerd en wërd de van hetzelve voort
spruitende stof op vijftien andere kinderen overgeplant;
men is thans zeer bevreesd van ook bij deze kindereu
sporen dér watervrees te zullen ontdekken.
3i7,le Staats-Loterij.
prijzen van 1000 en daarboven.
4de Klasse.
4de Lijst. No. 603 en 13871, ieder een Prijs van
1000.
tifimiTOIo
Er worden tegen primo Augustus TWEE
GEMEUBILEERDE KAMERSop eenen goeden
stand, verlangd die van eene afzonderlijke stook
plaats voorzien zijn, hebben de voorkeur.
Adres bij de Uitgevers dezer Courant.
Te Goks, bij F. Klerdwrns Zoon.