GOBS S CI1E
COURAN
75. Maandag 08 September
De uitgave dezer Courant geschiedt Maandag s\
en Donderdags avonds. De Prijs per Kwartaal
is f J,75; Franco per Post f .1,90. J
F Gewone Advertenliën worden a 20
geplaatst. Geboorte-, Huwelijks- en
V van J 6 regels a f J,20, behalve het Z
j^lEU WST S .31>1 N G VA\T
DU J TBC ill, A WD.
Lemberg den 7 September. Gisteren is liier eene
verschrikkelijke misdaad gepleegd. Het geheele huis
gezin van Oen rabbijn is vergiftigd. Reeds sederi eenigen
tijd heerschte de hevigste verbittering tusschen de or
thodoxe en de liberale Israëliten. De regering had een
rabbijn, volgens den wensch der partij van hervorming
beroepen, waartegen zich her orthodoxe gedeelte der
gemeente verzette. De scheuring nam daarop hoe lati
ger 7.00 meer toe en de orthodoxe partij eischte een'
rabbijn naar hare keus. In de eerste dagen der vrijheid
begonnen zij zich openlijk tegen den rabbijn Kohen
te verzetten, drongen zijn huis binnen en beleedigden
hem op de openbare straat. Eindelijk zouden eenigen
hunner zoo men zegt eene misdaad gepleegd heb
ben, 0:11 hem kwijt te raken. Een Israëliet moet na
melijk in de keuken van den rabbijn hebben weien te
komen en eene sterke dosis rattekruid in een etenspot
geworpen hebben. Onmiddelijk na den maaltijd werd
liet geheele huisgezin met de dienstboden, te zamen
negen personen, ziek. Men haastte zich geneeskundige
hulp te verschaffen, doch te vergeefs. Reeds is de rab
bijn en een zijner kinderen overledende overigen ie
ven nog, doch hun toestand is hopeloos. Eenige Is
raëlitenwelke onder verdenking lagen, werden in
hechtenis genomen. Zij werden met de zieke dienst
maagd geconfronteerd doch tot dusverre zonder ge
volg. (D. A. Ztg.~)
ENGELAND.
Londen den 10 September. De Louisiana Cou
rier. deeit het volgende, niet onbelangrijke verhaal mede:
Eene opmerkenswaardige executie van een vonnis,
heeft te Mandeville, aan gene zijde van liet meer Pon-
tehartrain, plaats gehad. Dezer dagen had een Indiaan
een anderen Indiaan met een dolksteek doorboord, zoo
dat de gewonde onmiddelijk den geest gaf. Een zoon
van den vermoorde gaf twee andere Indianen hiervan
kennis, welke zich onmiddelijk van den moordenaar
meester maakten, en hem tot den volgenden dag ge
vangen hielden. Tien der oudste Indianen werden toen
benoemd om eene regtbank zamen te stellen, die dan
ook onmiddelijk bijeenkwam over de ingebragte be
schuldiging inlichtingen inwon, de getuigen verhoorde
en op sraanden voet den beschuldigde schuldig verklaar
de. Item ter dood veroordeelde en bevaldat het vonnis
dadelijk zou worden ten uitvoer gebragt.
Dien ten gevolge werd de veroordeelde gelast, zijn
eigen graf te graventerwijl hij bij het verrigten dier
bezigheid van tijd tot tijd op zijne beschuldigers, zijne
reuters en zijnen toekomstigen beul een blik vol ver
achting en trotschheid wierp. Nadat hij zijn werk ge
eindiud hadnam een der leden van de regtbank een
karabijnstelde dien in de handen van den zoon des
vermoorde en berigtte hem dat hij gekozen was
om het vonnis ten uitvoer te brengen. Deze liet zich
dit gezegde niet herhalenhij ligtte zijne karabijn op,
zij ging af, doch de veroordeelde bleef nog staan en
keel; zijnen beul met een'strakkcn blik en glimlagchende
aan; hij was evenwelgetroffen, doch slechts het bloed,
dat uit zijne wond vloeide, gaf te kennen, dat hij, die
het vonnis moest ten uitvoer brengenjuist getroffen
bad. Het wapen werd weder geladen, liet tweede schot
werd afgevuurd, de ongelukkige veroordeelde waggelde,
zakte in elkander en stortte in den kuil, welken bij
zeil' gegraven had. Hij leefde nog maar werd verder
afgemaakt; vervolgens wierp men, zonder eenige ver
dere pügtplegingeenige aarde op zijn lijk, en alles
was afgedaan de geregtigheid had haren loop gehad.
Nadat dit alles was afgeloopennamen de regfers den
beul onder limine bescherming en bragten hem naar de
overigheid te Cadreneron, ten einde, bij daar de noodige
vei klaringen zoude afleggen.
Onder de Indianen is het gebruikelijk eenen moorde
naar vergiffenis te schenkenwanneer iemand zijner
familie of van zijnen stam hem loskoopt, door aan de
familie van den vermoorde eene zekere som te betalen.
Men bad evenwel in deze omstandigheid 300 piasters
geboden, om den veroordeelde los te koopen doch dit
aanbod was afgewezen. Het schijntdat de familie
van den verslagene minder naar geld, dan wel naar vol
doening harer wraak dorstte.
FRANKRIJK.
Parijs, den 13 September. De Nationale Verga
dering beraadslaagt nog over de voorafspraak van de
tot stand te brengen Constitutie, en wel bepaaldelijk
over het zoo veel besproken vraagstuk van bet regt
op den arbeid, in tegenstelling van de vrijheid van den
arbeid.
Heden heeft de heer Thiers het woord gevoerd en
zich daarbij, met zijne gewone scheipzinnig'neid en
welbespraaktheid, verklaard tegen de meening dergenen,
die beweren, dat grondwettig moet worden vastgesteld,
dat de Staat aan allen, die dit zouden willen verlangen,
wel betaalden arbeid moet verschaffen. Hij heeft, en
teregr, aangetoond, dat daarmede de maatschappelijke
orde omgekeerd, en de maatschappij aan de grootste
onheilen blootgesteld zoude worden.
Hij is begonnen met te verklaren, dat li ij en de zij
nen de Republiek niet hadden tot stand willen brengen
(waaraan trouwens niemancL twijfelde) maar dat zij
dien regeringsvorm aannamen, en wel opregtelijk
dat zij niet zamenspannen, om die omvencwerpen
dat zjj ook .tegen het monarchaal bewind niet hadden
zatnengespannen, maar dit bewind nimmer hadden ge
vleid, en niet willens waren, de republikeinen te vleijeti.
Hij oordeelde, dat het hier een vraagstuk van hoog
gevvigr gold; geenszins alleen van staatkundig, maar
van maatschappelijk belang, cti dat men zich toch moest
wachten van de menigte te bedriegen. Hij erkende,
dat de menigte meer en meer gebrek leed, maar ver
klaarde, dat niets gevaarlijker was, dan haar re verkon
digen, dat degenen, die de middelen bezitten, om dit
gebrek te verzachten, die middelen daartoe niet willen
aan wénden.
Naar zijn inzien, berustte de maatschappelijke orde,
zoodanig als die tot Fcbruarij bestond, op drie hoofd
beginselen, te weten: op den eigendom, de vrijheid en
de mededinging. Warden arbeid aanging, vermeende hij,
dat deze eiken mensch was opgelegd, en dat degene,
die nimmer arbeidde, of niet werken wilde, het onge
lukkigste en verachtelijkste wezen was. 't well; men
zich kon-voorstellen. Hij meende tevens, dat de eigen-
dom, in den regel, op den arbeid'gevestigd moest zijn,
in zoo verre dat degenen, welke vlijtig werkzaam zijn,
de zekerheid moeten erlangen, dat hetgeen zij daardoor
verkrijgen aan hen en aan hunne kinderen zal verblij
ven welk laatste almede bet ei-fregt in zich be
vatte. Het tweede hoofdbeginsel was, naar zijn oor
deel, de vrijheid; niet de staatkundige, maar de
maatschappelijkede vrijheid, om den arbeid ten
meesten nutte voor den arbeider te doen strekken. Het
derde was de mededinging, waardoor aan een ieder de
vrijheid was gelaten, otn beter te arbeiden, dan een
anderen daardoor zijnen toestand re verbeteren. Op
deze grondslagen was, zoo hi] meende, de orde van
zaken, die laatstelijk aan 't wankelen is gebragt, geves
tigd, en hij beweerde, dat de werkman daarbij wè! was
gevaren; dat een ieder, die zijn pligt betrachtte,
meer geld kon verdienen, dan voor 1789, en dat, be
halve de huishuur, de prijs der levensbehoeften niet
merkelijk was gerezen. De nationale rijkdom was te
vens daardoor vermeerderd, vermits Frankrijk in 1815
vijf en dertig millioenen p. katoen verwerkte, 'twelk
650 millioenen fr. kostte, en in 1845 zeventig mflli
oenen p.waarvan de kosten weinig meer hadden be
dragen. Hij beweerde, dat men zich aan deze be
ginselen moest houden, en zich niet aan proefnemingen
wagen, welke de meest heillroze gevolgen kunnen
hebben.
Dat de heer Thiers niet liet verdedigen van derge
lijke grondstellingen, den lui vi.n de vorige orde van
zaken heeft verkondigd, lijdt wel geen twijfel. Hij
wordt dan ook gehouden voor een der aanvoerders va.i
de partij, welke de menigte, 111 haar eigen belang, van
lieverlede tot dié vorige orde van zaken wit terugbrengen.
Hij is derhalve menigwerf in de rede gevallen. Men
heeft hem ook niet willen toegeven dat de toestand
van den wei liman zoo zeer was verbeterd. Dit is
echter zeker, dat die toestand thans zeer is verergerd,
en niet kan verbeteren, dan door het behoud} van het
kapitaal, en door het herstel van het vertrouwen. De
communisten beweren, tot aanprijzing van hun stel
sil, dat de liefdadigheid vernederende is. De lieer
Thiers stelt daartegen over, dat het verstrekken van
onnuttigen arbeid (waartoe men zoo dikwerf zoude
moeten komen) gelijkstaat met het verkenen van aal
moezen.
De heer Considérant heeft getracht, den spreker tfe
beantwoorden. Hij heeft de diie hoofdbeginselen, dooi
den heer Thiers verdedigd, willen doen gelden maar
beweerd, dat de verordeningen, om die beginselen naar
belmoren toetepassen, behoorden te worden gewijzigd,
en wel van beneden naar boven. Hij heeft niet min
der dan vier zittingen verlangd, om zijn stelsel uiteen-
tezetten en regt duidelijk te maken. Daarvoor is de
meerderheid teruggedeinsd, zoodat een andere spreker
is opgetreden. Men heeft eene poging aangewend, om
de beraadslaging te sluiten doch daar er niet minder
dan 27 amendementen zijn voorgesteld, en nog 31 leden
het woord moeten voeten, schijnt men nog eenig geduld
te zullen moeten oefenen.
De warme republikeinen hebben, z<>o als gemeld is,
den heer Thiers menigwerf in derede gevallen, en zelfs
geene beledigende uitdrukkingen te zijnen aanzien ge
spaard; maar hij heeft zijne bedaardheid niet verloren,
en telkens zijnen bestrijders te gemoet gevoerd dat
daar de repub'i k in de eerste plaats vrijheid verkondig
de. hij ook de vrijheid utoi-st hebben, om zijn gevoelen
te 1 pen ba ren.
Men beweer', dat de panjssclie boekhandelaren
op het punt zijn geweest van verlof' te verkrijgen, om
eene loterij te openen van 3 millioenen, waarvan de
prijzen voor een derde in geld, en voor twee derden in
boeken zouden worden betaaldmaar dat, zoodra dit
ontwerp' is uitgelekt, andere lieden, die zich insgelijks
in verlegenheid bevinden, eene loterij van honderd mil
lioenen hebben willen erlangenwaarvan de prijzen
alsmede voor het grootste gedeelte met prachtwerken,
maar ook met huizen landgoederendiamanten en
athlete dergelijke waarden, zouden worden voldaan.
Pakijs, den 14 September. Onder de troepen, die
in de militaire school gekazerneerd en 8000 man sterk
zijnmoet jl. Vrijdag eene muiterij hebben plaats ge
vonden ter zake van de uitdeeling van beschuit. Ge
durende een uur zijn onophoudelijk oproerige kreten
geuit. Generaal Fuillubert en de plaatskommandunt
Donadieu moeten bedreigd geworden zijn ten gevolge
van bet geroepLaten wij ons meester maken van
den generaal'. Het moet alleen regen 6 ure in den na
middag aan eenen koloneldie bij zijne soldaten zeer
bemind is gelukt zijn de muiterij te bedwingen.
Hoe is het mogelijk, zegt de Corsairedar de rege
ring ons dus ter zake van proeven met beschuit aan
nieuwe moefjelijkheden blootstelt, terwijl zij f gelijker
tijd den sok) int 3 centimes per dag meer afhoudt, on
der voorwendsel, dat het vleesch duurder is geworden?
Men beweert te gelijker tijd voegt, hetzelfde blad er
bijdat tengevolge dier fraaije proefnemingen de ver
kiezing van Lodewtjk Napoleon door een gedeelte van
het leger te Parijsreeds zeker is.
NEDERLANDEN.
's Gravenhage den 13 September. De Staats
courant behelst het volgende
Onderscheiden dagbladen hebben gemelddat er
eerlang eene buitengewone zending van oorlogschepen
en troepen naar Neêrlandsch ïndie zou plaats hebben.
Die opgaven zijn niet alleen juistmaar men kan er
bijvoegendat reeds sedert eenigen tijdin bet voor-
